(full-width)
My podcasts for practice English
Robinson Crusoe in Levels is a book for students of English.
Students can read this book in three levels.
Level 1
CHAPTER 1 – FAMILY
My name is Robinson. I am from England. I am eighteen years old. My father is German. My mother is English. I have two brothers. I have one sister. We are a good family.
My father is a good businessman. We have money. I have a good school. I have a good life. But I have a dream. I want to travel. I want to see the world.
My father is a good man. He wants the best for me. But my dream is not his dream. He is not happy. The situation is not easy.
It is morning. My father is in his room. He wants to speak with me. I go to his room. My father has some questions. My father wants to know why I want to travel.
My father says, “Travelling is dangerous. Travelling is not comfortable. You can die.”
I think about it. Travelling is dangerous. It is not comfortable. I can die. But it is also very interesting. I can see new countries. I can meet new people.
I think about travelling every day. Maybe my mother can help me.
I speak with my mother. I tell my mother, “I want to travel. I want to see the world. Please, speak with my father. Maybe with your help, I can travel.”
My mother loves me. But she thinks that travelling is dangerous. She thinks that my place is at home. She thinks that life in England is the best for me.
One year later, I visit one big town. The name of this town is Hull.
I meet my friend. His father has a ship. They travel to London. My friend tells me, “Go with me.” I think about it. I am not prepared. But I can try if travelling is for me.
I go to London. I am very happy. It is my first long journey. It is very interesting. The first hour is good. But then we have problems. We see a storm. The storm is big. The wind is strong. The ship goes up and down. I have fear. I think about my home. I think about my comfortable bed.
The storm is finished in the morning. The weather is nice. And the evening is beautiful. Everything is quiet.
One man comes to me. We speak. We speak about the storm. I speak about my fear. The man gives me a drink. I drink very much. I sleep very well at night.
The next day, I forget about my home. I forget about my comfortable bed. I dream more about travelling.
WORDS FROM CHAPTER 1
also first name country tell then next beautiful best give nice that can go night forget think help people comfortable strong hour place prepared travel if town dangerous die try up interesting down very quiet problem dream know room journey drink later world evening easy love see finished visit maybe ship weather every meet well situation why more sleep everything fear wind speak morning want much storm
ໄດ້ປະສົບອິດຖະຜົນທີ່ຕົນປາຖະນາທຸກສິ່ງທຸກປະການ ດັ່ງໄດ້ ເທສະນາມາ ໃນພຣະປັນຍາປາຣະມີກະຖາ ນິຕຖິຕາ ກໍສະເດັດບໍຣະບວນ ຄວນລົງແລ້ວ ເທົ່ານີ້ກ່ອນແລ.
Chapter 2 – Storm
Read
The next day, our ship is slow because the wind is not strong.
Then the wind is strong again. We go fast. A new storm comes. This storm is bigger.
I am scared. The men are scared too. The waves are very big. The waves are like mountains. I see other ships. The ships are like toys. The waves play with the ships. I want to go home again.
The storm is very big. The men ask God for help.
Then, one man sees a hole in the ship. Water is inside. It is a bad situation.
Many men go down. They pump the water out. I am very scared. I can’t move. One man comes to me. He says, “Go down and help.” So I go down. We pump the water out.
I hear a gun. It is a signal from our captain. It is a signal that we have a big problem. Our ship is very broken. Our ship is full of water.
We work very hard. We pump the water out. But the hole is very big. More and more water is inside the ship.
The weather is better. The waves are smaller. But the ship is full of water. We need help. We see another ship before our ship. The men from the ship send a small boat. The men on the boat go to our ship. The men help us. We go on their boat.
Fifteen minutes later, our big ship goes under water. We are safe on the small boat. We see a land. We go to the land.
We see people on the beach. They wait for us. They help us. They give us some money. We can go to London or Hull. I go to London.
When I am in London, I meet a captain. The captain goes to Africa. I think that I can make some money there.
The captain tells me about the business in Africa. He tells me what to buy in England. He tells me what people in Africa need.
The journey to Africa is very good. I have a lot of money after this journey. I am happy. I want to travel more. I want to do more business. I want to learn how to control the ship. The captain teaches me how to control the ship.
I go to Africa again. The journey starts well. But soon we have big problems. We see a ship. It is not an English ship. It is a pirate ship. The pirates want to take our ship. Their ship is fast. Soon, they are near our ship.
The pirates attack us. Many pirates go on our ship. They kill our men. We can’t win. We stop the fight. Now, we are prisoners.
WORDS FROM CHAPTER 2
after fast near some
againfightneedtake
teachfullotheranother
askgunourtheir
attackhardoutthere
badholepiratetoo
beachinsideplaytoy
betterkillusprisoner
biggerlandpumpwait
boatlearnsafewave
brokenlikescaredwell
buymakesendwhat
can’tminutesignalwhen
captainslowwinmountain
controlmovesmaller
ຣະຕະນັຕຕະຍານຸພາເວນະ ຍ້ອນອານຸພາບແຫ່ງພຣະຣັຕຕະນະໄຕຣ ແກ້ວອັນປະເສີດສາມປະການ ຕາມທີ່ໄດ້ກ່າວ ມາແລ້ວ ຈົ່ງມາພິທັກຮັກສາ ຍັງເຈົ້າມູລະສັທທາ ແລະພູດທະບໍຣິສັດທັງຫຼາຍ ທີ່ມາໃນ ງານບຸນຄາວນີ້ ໃຫ້ພົ້ນຈາກໄພວິບັດ ສາມາດກໍາຈັດຄວາມທຸກໂສກຮ້າຍ ໃຫ້ວິນາດສ້ຽງ ສູນໂປແດ່ກໍຂ້າເທີ້ນ ຂໍຄວາມສຸຂ ຄວາມຈະເຣີນ ຈົ່ງເກີດມີແກ່ເຈົ້າມູລະສັທທາທັງຫຼາຍ ດັ່ງໄດ້ເທສະນາມາ ນິຕຖິຕາ ກໍສະເດັດບໍຣະບວນຄວນແລ້ວເທົ່ານີ້ແລ.
ອຸນຫັສສະວິໄຊ
ນະໂມ ຕັສສະ ພະຄະວະໂຕ ອະຣະຫະໂຕ ສັມມາສັມພຸທທັສສະ (ວ່າ ໓ ເທື່ອ).
ເຕນະ ໂຂ ປະນະ ສະມະເຍນະ ສັຕຖາ ຕາວະຕິງສະພາວະເນ ວິຫະຣັນໂຕ ປາຣິສັຕຕະກະມູລັມຫິ ບັນທຸກັມພະລະສີລາສະເນ ນີສີທີຕິ.
ໂພນຕາ ສາທະໂວ ດູຣາສັບປຸຣິສະເຈົ້າທັງຫຼາຍ ຝູງມີຄວາມປາຖະນານັກໃຄ່ຫາຍັງ ສຂ ໓ ປະການ ນີຣະພານເປັນທີ່ແລ້ວ ຈຶ່ງຕັ້ງໂສຕະປະສາດຫູທັງສອງ ຝັງຍັງພຣະທັມ ມະເທສະນາ ອັນມີຊີ້ວ່າ ອຸນຫັສສະວິໄຊຍະກະຖາ ໃຫ້ແກ່ນັກປຼາດເຈົ້າທັງຫຼາຍ ຝູງມີ ຜະຫຍາປັນຍາ ເພິງຮູ້ດັ່ງນີ້ເທີ້ນ ໃນສະໄໝໜຶ່ງ ສັຕຖາ ອັນວ່າ ພຣະສັບພັນຍູເຈົ້າແຫ່ງ ເຮົາຕົນປະເສີດກວ່າຄົນແລະເທວະດາທັງຫຼາຍ ໄດ້ປະທັບນັ່ງຢູ່ເໜືອຫີນບັນດວັນພະລະ ສີລາອາດ ພາຍໃຕ້ຕົ້ນໄມ້ປາຣິກະຊາດ ໃນສະຫວັນຊັ້ນດາວະດິງພິພົບ ໄດ້ສະແດງນນະ ເທສະນາ ຊື່ວ່າພຣະອະພິທັມມາ ໗ ຄັມພີ ແກ່ເທວະດາທັງຫຼາຍ ອັນນີສີຣິມະຫາມາຍາ ເທພະບຸດ ພຸທທະມານດາເປັນປະທານ ເພື່ອໃຫ້ໄດ້ບັນລຸທັມນະວິເສດ ເຊິ່ງມີ ມັຄຜົລ ແລະ ນິພພານ ເປັນຕົ້ນ ກໍມີແລ.
ໃນກາລະຄັ້ງນັ້ນ ຍັງມີເທວະບຸດຕົນໜຶ່ງຊື່ວ່າ ສຸປະຕິດຖິຕະເທວະບຸດ ເປັນຜູ້ມີຣິດ ເດດອານຸພາບຍິ່ງນັກໜາ ໄດ້ສະເຫວີຍທິບພະສົມບັດ ໃນຊັ້ນສະຫວັນຊັ້ນດາວະດິງ ມາ ເປັນເວລາເຫິງນານ ໄດ້ສະເຫວີຍຜົນທານ ທີ່ຕົນໄດ້ເຄີຍໃຫ້ມາແລ້ວໃນປາງກ່ອນ ແຕ່ຍັງອີກ ໗ ວັນ ຜົນບຸນອັນນັ້ນ ກໍຈະໝົດສ້ຽງໂປ ເທວະບຸດຕົນນັ້ນກໍຈັກຈຕິຕາຍຈາກສະຫວັນ ເທວະໂລກ ແລ້ວຈັກໄດ້ໂປບັງເກີດໃນອະເວຈີນະຣົກຫຼາຍແສນປີນັ້ນແລ ຫຼັງຈາກນັ້ນ ຈັກໄດ້ໄປເກີດເປັນສັດເດຍຣະສານ ໗ ຈໍາພວກ ຈໍາພວກລະ ໕໐ ຊາດ ກໍມີແລ ຄັ້ງນັ້ນ ຍັງມີເທວະບຸດຕົນໜຶ່ງຊື່ວ່າ ອາກາສະຈາຣິນີເທວະບຸດ ທີ່ຄຸ້ນເຄີຍ ແລະຮັກແພງກັນກັບ ສຸປະຕິຕຖິຕະເທວະບຸດ ແລະໄດ້ຮ່ວມຮັກສາອຸໂປສົດດ້ວຍກັນ ໃນຊາດປາງກ່ອນ ເປັນຜູ້ຮູ້ຈັກຍັງສະພາວະ ອັນຈັກໝົດຈັກສ້ຽງແຫ່ງອາຍຸ ຂອງສຸປະຕິດຖິຕະເທວະບຸດນັ້ນ ຈຶ່ງມີ ຈິດໃຈກະຣຸນາປານີອິ່ນດູ ເພື່ອຈະອະນຸເຄາະ ຈິ່ງເຂົ້າໄປແຈິງເຫດການນັ້ນ ແກ່ສຸປະຕິດຖິຕະເທວະບຸດ ຄັນວ່າສຸປະຕິຕຖິຕະເທວາບຸດ ໄດ້ຍິນດັ່ງນັ້ນ ກໍສະດຸ້ງຕົກໃຈຢ້ານກົວຍິ່ງໜັກໜາ ແທ້ຈິງແລ້ວ ການທີ່ເທວະບຸດຈັກຈຸຕິຈາກສະຫວັນນັ້ນ ຍ່ອນກໍາຫນົດຮູ້ໄດ້ດ້ວຍ ເຫັນບຸບພະນິມິດ ໕ ປະການ ບັງເກີດມີແກ່ຕົນດັ່ງນີ້ຄື: ດອກໄມ້ທິບກໍເປັນອັນຫ່ຽວແຫ້ງເສຍ ໑ ຮ່າງກາຍເສົ້າຫມອງບໍ່ຜ່ອງໃສ ໑ ຜ້າທິບເຄື່ອງຊົງກໍຫມົ່ນຫມອງເສຍ ໑ ທີ່ຢູ່ທີ່ນອນກໍເປັນອັນຮ້ອນຍິ່ງໜັກ ໑ ຄັນທະຣົງຜ້າສະໂບເຂົ້າຂອງກໍຍິ່ງຮ້ອນຮົນກະວົນກະວາຍ ໑
ເມື່ອບຸບພະນິມິດ ໕ ປະການນີ້ ປະກົດເກີດມີແກ່ເທວະບຸດ ແລະເທວະທິດາອົງໃດ ເທວະບຸດ ແລະເທວະທິດາອົງນັ້ນ ກໍຈະຕ້ອງຈຸຕິຕາຍຈາກສະຫວັນເທວະໂລກ ໂດຍທ່ຽງ ແທ້ບໍ່ຕ້ອງສົງໃສແລ.ສ່ວນວ່າ ສຸປະຕິດຖິຕະເທວະບຸດ ໄດ້ຮູ້ເຫດດັ່ງນັ້ນແລ້ວ ບໍ່ຢາກໂປສະເຫວີຍຜົນກັມ ອັນຊົ່ວຮ້າຍ ຈິ່ງເຂົ້າໄປສູ່ສໍານັກຂອງພຣະຍາອິນທາທິປັດຕິຣາດ ຜູ້ເປັນໃຫຍ່ໃນສະຫວັນ ຊັ້ນດາວະດິງ ຄັນເຖິງແລ້ວກໍໄຫວ້ ແລ້ວນັ່ງຢູ່ທີ່ສົມຄວນແຫ່ງຕົນ ຈິ່ງຂາບທູນເຫດຮ້າຍ ຕ່າງໆ ໃຫ້ຮູ້ ຂໍເຈົ້າກູຈົ່ງເປັນທີ່ຈັ້ງທີ່ເພິ່ງ ແກ່ຜູ້ຂ້າແດ່ກໍຂ້າເທີ້ນ ສັກໂກ ສ່ວນວ່າ ພຣະຍາ ອິນທາທິປັດຕິຣາດ ຄັນໄດ້ຟັງຍັງຄໍຂອງສຸປະຕິດຖິຕະເທວະບຸດແລ້ວ ຈິ່ງກ່າວວ່າ ຂຶ້ນ ຊີ້ວ່າຄວາມຕາຍແລ້ວ ເຖິງເຮົາຜູ້ໃຫຍ່ໃນສະຫວັນຊັ້ນດາວະດິງ ກໍທຽນຍ່ອມບໍ່ສາມາດ ຫ້າມ ແລະຕ້ານທານຄວາມຕາຍຂອງທ່ານໄດ້ ທໍ່ເວັ້ນໄວ້ແຕ່ອົງພຣະສັບພັນຍູເຈົ້າອົງ ດຽວນັ້ນແລ ທີ່ຈະເປັນທີ່ຈັ້ງທີ່ເພິ່ງ ແກ່ສັດຕະວະໂລກທັງມວນໄດ້ ພຣະສັບພັນຍູເຈົ້າ ອາດຫາວິທີຜ່ອນໜັກໃຫ້ເປັນເບົາໄດ້ດີຫລີແລ. ບັດນີ້ ສັຕຖາ ອັນວ່າພຣະສັບພັນຍູເຈົ້າ ກໍປະທັບຢູ່ເໜືອແທ່ນທິນບັນດພະລະສີລາອາດ ແທບເຄົ້າໄມ້ປາຣິກະຊາດ ຖ້າທ່ານຕ້ອງການຈະລະງັບໂພຍໄພຈົນຕາຍ ຂອງທ່ານແລ້ວ ຈຶ່ງຈັດແຈງແຕ່ງເຄື່ອງກິຍາບູຊາ ມີດອກໄມ້ ທູບ ທຽນ ແລະຂອງຫອນມາເຖີດ ເຮົາຈະພາໄປເຝົ້າ ສົມເດັດພຣະພຸທທະເຈົ້າ ເພື່ອຈະໄດ້ທູນຖາມ ເຊິ່ງເຫດຂອງທ່ານຕໍ່ພຣະອົງ ເພື່ອຈັກໄດ້ເປັນທີ່ເພິ່ງໃນກາລະບັດນີ້.
ສ່ວນວ່າ ສຸປະຕິຕຖິຕະເທວະບຸດ ຄັນໄດ້ຟັງຄໍາຂອງພຣະຍາອິນທາທິປັດຕິຣາດ ດັ່ງ ນັ້ນແລ້ວ ກໍຈັດແຈງແຕ່ງເຄື່ອງກິຣິຍາບູຊາ ຕາມຄໍາ ຂອງພຣະຍາອິນທາທິດຕິຣາດ ແລ້ວພຣະຍາອິນ ກໍໄດ້ນໍາພາສຸປະຕິດຖິຕະເທວະບຸດ ໄປເຝົ້າພຣະພຸທທະເຈົ້າ ຄັນເຂົ້າໄປ ເຖິງແລ້ວ ກໍໄດ້ຂາບໄຫວ້ ນັ່ງຢູ່ທີ່ສົມຄວນສ່ວນຂ້າງໜຶ່ງ ແລ້ວຂາບໂດ້ທູນເຫດຮ້າຍທັງ ຫຼາຍ ໃຫ້ພຣະພຸທທະເຈົ້າຮູ້ໂດຍຕະຫຼອດ ຄັນແລ້ວ ພຣະຍາອິນທາທິປັດຕິຣາດ ກໍໄດ້ຂາບ ທູນໃຫ້ພຣະພຸທທະເຈົ້າຊົງສະແດງຍັງບຸບພະກັນ ຂອງສຸປະຕິດຖິຕະເທວະບຸດໃຫ້ຟັງ ພຣະພຸທທະເຈົ້າຕົນປະເສີດ ກໍໄດ້ເທສະນາສະແດງບຸບພະກັມຂອງສຸປະຕິດຖິຕະເທວະບຸດ ດັ່ງມີເນື້ອຄວາມວ່າ:
ມະຫາຣາຊະ ດູຣາມະຫາຣາດ ໃນກາລະເມື່ອກ່ອນ ສຸປະຕິຕຖິຕະເທວະບຸດຕົນນີ້ ເກີດເປັນມະນຸດ ໄດ້ເປັນຜູ້ມີຄວາມປະຫມາດເຫັນຜິດ ຕັ້ງຕົນເປັນນາຍພານເນື້ອ ໄດ້ລັກ ເອົາລູກນົກຫນີຈາກພໍ່ແມ່ ແລະມີຈິດໃຈແຂງກະດ້າງ ຂ້າພໍ່ຕີແມ່ ແລະດ່າສະມະນະຊີ ພຣານ ບໍ່ເຄົາຣົບຢາເກງພຣະພິກຂຸສົງຜູ້ໄປມາຫາສູ່ ບໍ່ເຄົາຣົບຜູ້ເຖົ້າຜູ້ແກ່ ຄູບາອາຈານ ເຖິງເຫັນຢູ່ ກໍເຮັດດັ່ງບໍ່ຮູ້ບໍ່ເຫັນ ຍ້ອນຜົນແຫ່ງກັມອັນນີ້ແລ ສຸປະຕິດຖິຕະເທວະບຸດ ຈິ່ງຈັກໄດ້ໄປບັງເກີດໃນນະຣົກ ສະເຫວີຍຜົນກັມໃນນະຣົກ ປະມານແສນປີ ຄັນພົ້ນຈາກ ນະຣົກນັ້ນແລ້ວ ກໍຈັກໄດ້ໂປບັງເກີດ ໃນກໍາເນີດສັດເດຍຣະສານ ໗ ຈໍາພວກ ຄືວ່າໄດ້ ເກີດເປັນຮຸ້ງ ເປັນແຮ້ງ ເປັນເຕົ່າ ເປັນໝູ່ ເປັນຫມາ ເປັນຄົນຫູຫນວກ ຕາບອດ ແລເປັນສິ່ງ ລະຫ້າຮ້ອຍຊາດ ດ້ວຍວິບາກແຫ່ງອະກຸສົນກັມ ທີ່ໄດ້ກະທໍາມານີ້ ຂໍມະຫາບໍພິດເຈົ້າ ຈົ່ງຮູ້ຜົນ ດັ່ງກ່າວມາດ້ວຍປະການດັ່ງນີ້ແລ.
ສັກໂກ ຄັນເມື່ອພຣະຍາອິນທາທິປະຕິຣາດເຈົ້າ ໄດ້ຟັງຍັງບຸບພະກັມຂອງເທວະບຸດ ດັ່ງນີ້ແລ້ວ ກໍມີຈິດເມດຕາສົງສານ ສຸປະຕິດຖິຕະເທວະບຸດຍິ່ງໜັກໜາ ຈິ່ງຂາບທູບໄຫວ້ພຣະສັບພັນຍູເຈົ້າວ່າ ພັນເຕ ພະຄະວາ ຂ້າແຕ່ພຣະພຸທທິເຈົ້າຕົນປະເສີດ ອັນໃດແລຈັກ ເປັນທີ່ເພິ່ງທີ່ຮັກສາ ໃຫ້ເທວະບຸດຕົນນີ້ ບໍ່ໃຫ້ຕາຍລົງພາຍໃນ ໗ ວັນ ໃຫ້ມີອາຍຸໝັ້ນຍືນ ຂໍພຣະອົງຈົ່ງໃຫ້ທີ່ຈັ້ງທີ່ເພິ່ງນັ້ນ ແດ່ກໍຂ້າເທີ້ນ ພະຄະວາ ອັນວ່າປຣະສັບພັນຍູເຈົ້າ ຕົນ ເປັນເຫງົ້າ ແຫ່ງເທວະດາແລມະນຸດທັງຫຼາຍ ຈິ່ງກ່າວວ່າ ມະຫາຣາຊະ ດູຣາມະຫາ ຣາດເຈົ້າ ເອໂກ ນໂມ ຍັງມີທັມດວງໜຶ່ງ ອຸນຫັສສະວິຊະໂຍ ນາມະ ມີຊີວ່າອຸນຫັດສະ ວິໄຊ ເປັນອັນອຸດົມຍິ່ງ ຈົ່ງໃຫ້ເທວະບຸດຕົນນີ້ຮຽນເອົາໃຫ້ໄດ້ ຈືໄວ້ ແລ້ວປະຕິບັດ ດ້ວຍກາຍ ວາຈາ ແລະໃຈໃຫ້ບໍຣິສຸດເທີ້ນ ກໍຈັກເປັນທີ່ຈັ້ງທີ່ເພິ່ງ ບໍ່ໃຫ້ຕາຍລົງພາຍໃນ ໗ ວັນນັ້ນແລ ຄັນແລ້ວ ພຣະສັບພັນຍູເຈົ້າ ກໍເທສະນາສະແດງຍັງຊື່ວ່າ ອຸນຫັດສະວິໄຊ ດັ່ງມີໃຈຄວາມເປັນພຣະຄາຖາວ່າດັ່ງນີ້:
ອັຕຖິ ອຸນຫັສສະວິຊະໂຍ ທັມໂມ ໂລເກ ອະນຸຕຕະໂຣ ສັພພະສັຕຕະຫິຕັຕຖາຍະ ຕັງ ຕະວັງ ຄັນຫາຫິ ເທວະເຕ ປະຣິວັຊເຊ ຣາຊະທັນເດ ອະມະນຸສເສຫິ ປາວະເກ ພະຍັຄເຄ ນາເຄ ວິເສພູເຕ ອະກາລະມະຣະເນນະ ວາ ສັພພັສະມາ ມະຣະນາມຸຕໂຕ ຈະເປຕະວາ ກາລະມາຣິຕັງ ຕັສເສວະ ອານຸພາເວນະ ໂຫຕຸ ເທໂວ ສຸຂີ ສະທາ ສຸທທະສີລັງ ສະມາທາຍະ ທັມມັງ ສຸຈະຣິຕັງ ຈະເຣ ຕັສເສວະ ອານຸພາເວນະ ໂຫຕຸ ເທໂວ ສຸຂີ ສະທາ ລິກຂິຕຕັງ ຈິນຕິຕັງ ປູຊັງ ທາຣະນັງ ວະຈະນັງ ຄະຣຸງ ເຕສັງ ເທສະນັງ ສຸຕະວາ ຕັສສະ ອາຍຸ ປະວັທທະຕີຕິ.
ເທວະເຕສຸ ດູຣາເທວະດາທັງຫຼາຍ ພຣະທັມອັນນີ້ຊື່ວ່າ ອຸນຫັດສະວິໄຊ ເປັນຍອດ ແຫ່ງທັມທັງຫຼາຍ ເປັນປະໂຫຍດແກ່ສັດທັງປວງ ທ່ານຈົ່ງຖືເອົາຍັງບັນດວງນີ້ເປັນທີ່ເພິ່ງ ອຸດສາຫະສູດມົນທຸກຄໍ່າເຊົ້າວັນຄືນ ຍ່ອມຫ້າມເສຍໄດ້ເຊິ່ງໄພອັນຕະຣາຍທັງປວງ ອັນ ຈະເກີດຂຶ້ນແຕ່ພູດຜີປີສາດ ເສືອໂຄ່ງ ເສືອເຫລືອງ ງູໃຫຍ່ ງນ້ອຍ ແຮດ ຊ້າງ ພຣະຣາຊາ ແລະເສນາອໍາມາດທັງປວງ ແລະຈະບໍ່ຕາຍຍ້ອນອະສໍຣະພິດທັງມວນ ເວັ້ນໄວ້ແຕ່ຈະ ສຽງອາຍນັ້ນແລ້ວ ກໍຈຶ່ງຈະຕາຍແທ້ແລ ບຸກຄົນຜູ້ໃດໄດ້ຂຽນໄວ້ ກໍດີ ໄດ້ຟັງ ກໍດີ ໄດ້ສູດ ມົນຈະເຣີນພາວະນາຢູ່ທຸກວັນ ກໍດີ ໄດ້ສັກກາຣະບູຊາເຄົາຣົບນົບໄຫວ້ ແລະໄດ້ປະຕິບັດ ກໍດີ ບຸກຄົນຜູ້ນັ້ນ ກໍຈັກມີອາຍຸຍືນຍາວ ດູຣາເທວະດາທັງຫຼາຍ ຂໍໃຫ້ທ່ານທັງຫຼາຍ ຈົ່ງມີຄວາມສຸຂເທີ້ນ ສັກກັຕະວາ ພຸທທະຣະຕະນັງ ໂອສະນັງ ອຸຕຕະນັງ ວະຣັງ ຫິຕັງ ເທວະມະນຸສສານັງ ພຸທທະເຕເຊນະ ໂສຕຖິນາ ວັສສັນຕຸປັທທະວາ ສັບເພ ທຸກຂາ ວູປະສະເມນຕຸ ເຕ ສັກກັຕະວາ ມະຣະຕະນັງ ໂອສະຖັງ ອຸຕຕະມັງ ວະຣັງ ປະຣິລາກູປະສະມະນັງ ທັມມະເຕເຊນະ ໂສຕຖິນາ ນັສສັນຕຸປັທທະວາ ສັບເພ ພະຍາ ວູປະສະເມນຕຸ ເຕ ສັກກັຕະວາ ສັງຄະຣະຕະນັງ ໂອສະຖັງ ອຸຕຕະມັງ ວະຣັງ ອາຫູເນຍຍັງ ປາຫຸເນຍຍັງ ສັງຄະເຕເຊນະ ໂສຕຖິນາ ນັສສັນຕຸປັທທະວາ ສັບເພ ໂຣຄາ ວູປະສະເມນຕຸ ເຕ.ອັນນຶ່ງ ເຍ ຊະນາ ອັນວ່າ ນໍຣະຍິງຊາຍຜູ້ໃດ ໄດ້ບູຊາຍັງພຣະຣັຕຕະນະໄຕຣແກ້ວ ໓ ປະການ ຄືພຣະພຸທທະເຈົ້າ ພຣະທັມມະເຈົ້າ ແລະພຣະສັງຄະເຈົ້າ ອັນວ່ານໍຣະຍິງຊາຍຜູ້ ນັ້ນ ຍ່ອມເປັນເໝືອນໄດ້ກິນຢາອາຍຸວັດທະນະອັນປະເສີດ ມີອາຍຸໝັ້ນຍືນ ຈັກເປັນຜູ້ພົ້ນ ທຸກໄຟພະຍາດທັງປວງ ຍ້ອນອໍານາດຄຸນຂອງພຣະຄາຖາອຸນຫັດສະວິໄຊ ແລະຄຸນຂອງ ພຣະຣັຕຕະນະໄຕຣນີ້ ຈະຄຸ້ມຄອງປ້ອງກັນ ໃຫ້ຊີວິດຂອງທ່ານຈະເຣີນສືບໄປ ຂໍໃຫ້ທ່ານ ຈົ່ງພາກັນປະຕິບັດ ແລະຮັກສາໄວ້ຢ່າໃຫ້ຂາດເທີ້ນ.
ເທສະນາປະຣິໂຍສາເນ ໃນເມື່ອແລ້ວພຣະສັທທັມມະເທສະນາ ເທວະຕາໂຍ ອັນວ່າ ເທວະດາທັງຫຼາຍ ມີພຣະຍາອິນທາທິປາຕິຣາດເປັນປະທານ ກໍໄດ້ເຖິງທັມມະວິເສດ ມີ ປະເພດກ່າວຄືນັຄ ຜົລ ນິບພານເປັນອັນມາກ ສ່ວນວ່າສຸປະຕິດຖິຕະເທວະບຸດນັ້ນ ກໍມີໃຈ ນ້ອມໄປໃນທັມມະວິເສດ ກັບເພດໄດ້ດຕະພາບໃຫມ່ ມີກາຍອັນຜ່ອງໃສ ແລະມີອາຍຸຍືນ ຍາວ ຕະຫຼອດໄປເຖິງ ສະໄໝຂອງພຣະພຸທທະເຈົ້າ ຊົງພຣະນາມວ່າ ພຣະສີອະຣິຍະເມດ ໂຕຣ ອົງຈະລົງມາຜັດໃນຂ້າງໜ້ານັ້ນແລ ຈິ່ງຈະໄດ້ຈຕິລົງມາສູ່ມະນຸດໂລກ ກໍຈັກໄດ້ ເປັນພຣະອະຣະຫັນຕະສີນາສາວົກອົງໜຶ່ງ ແທ້ແລ.
ຂໍໃຫ້ສັບປຸຣິສະເຈົ້າທັງຫຼາຍ ຈົ່ງພ້ອມກັນປະພຶດປະຕິບັດ ໃນຄາຖາອຸນຫັດສະວິໂຊ ດັ່ງໄດ້ເທສະນາມານີ້ ກໍຈັກໄດ້ປະສົບຄວາມສໍາເຣັດດັ່ງສິ່ງນຸ້ງມາດປາຖະນາທຸກປະການ ນິດຖິຕັງ ກໍສະເດັດບໍຣະບວນຄວນເທົ່ານີ້ແລ.
ທິພພະມົນ
ນະໂມ ຕັດສັດຖູ ລະຕະນັດ ຕະຍັດສະ ມາ ຂະໂຍ ມາ ວະໂຍ ຕຸຍຫັງ ມາ ຈະ ໂກຈິ ອຸປັດທະໂວ ຍະຖາ ທັນຍະທາລາ ທະນັນຊະຍັດສະ ຄະເລ ປະວັດສັນຕຸ ມາ ຂະໂຍ ມາ ວະໂຍ ຕຸຍຫັງ ມາ ຈະ ໂກຈິ ອຸປັດທະໂວ ຍະຖາ ການຈະນາມິ ອຸກຄະຕັດສະ ຄະເລ ປະວັດສັນຕຸ ມາ ຂະໂຍ ມາ ວະໂຍ ຕຸຍຫັງ ມາຈະ ໂກກິ ອຸປັດທະໂວ ຍະຖາ ການຈະນະຄິລະສັງກາໂສ ຊະຕິລັດສະ ຄະເລ ອຸປປັດຊະຕິ ມາ ຂະໂຍ ມາ ວະໂຍ ຕຸຍຫັງ ມາ ຈະ ໂກຈິ ອຸປັດທະໂວ ຍະຖາ ກາຫາປະນານິ ມັນທາຕຸລາຊິໂນ ຄະເລ ປະວັດສັນຕຸ ມາ ຂະໂຍ ມາ ວະໂຍ ຕຸຍຫັງ ມາ ຈະ ໂກຈິ ອຸປັດທະໂວ ຍະຖາ ສັບພະທິນານິ ປຸນກັດສະຄະເລ ປະວັດສັນຕຸ ມາ ຂະໂຍ ມາ ວະໂຍ ຕຸຍຫັງ ມາ ຈະ ໂກຈິ ອຸປັດທະໂວ ຍະຖາ ສັດຕະລະຕະນະວັດສານິ ເວດສັນຕະລັດສະ ຄະເລ ປະວັດສັນຕູຕິ
ໂພ ສາທະໂວ ດູລາສັບປຸລິສະທັງຫຼາຍ ໂກຈິ ອຸປັດທະໂວ ອັນວ່າຄວາມກັງວົນອົນຕາຍ ອັນໃດອັນໜື່ງກໍດີ ກໍຢ່າໄດ້ບັງເກີດມີແກ່ທ່ານເຖີ້ນ ໂກຈິ ປະລິໂພໂຄ ອັນວ່າເຂົ້າຂອງເຄື່ອງບໍລິໂພກ ອັນໃດອັນໜື່ງກໍດີ ມາ ຂະໂຍ ມາ ວະໂຍ ກໍຢ່າໄດ້ສ້ຽງໄປເໝືອໄປແກ່ທ່ານເຖີ້ນ ທັນຍະທາລາ ອັນວ່າຖ່ອງແຖວເຂົ້າເປືອກທັງຫຼາຍ ກໍຕົກລົງມາ ຄະເລ ໃນເຮືອນແກ່ທະນັນໄຊຍະເສດຖີ ແລະມີດ້ວຍປະການສັນໃດນັ້ນເຖີ້ນ ກລ່າວຄືວ່າ ຄວາມສ້ຽງໄປເໝືອໄປແຫ່ງວັດຖຸເຂົ້າຂອງເຄື່ອງບໍລິໂພກກໍດີ ແລຄວາມກັງວົນອົນຕາຍອັນໃດອັນໜື່ງກໍດີ ກໍຢ່າໄດ້ບັງເກີດມີແກ່ທ່ານເຖີ້ນ ອີກປະການໜື່ງ ໂກຈິ ປະລິໂພໂຄ ກໍຢ່າໄດ້ແຫ້ງໄປແກ່ທ່ານເຖີ້ນ
ການຈະນານິ ອັນວ່າເງິນແລະຄຳທັງຫຼາຍ ກໍຕົກລົງມາ ຄະເລ ໃນເຮືອນແຫ່ງອຸກຄະຕະເສດຖີ ແລະມີອຸປະມາສັນໃດ ອັນວ່າເງິນແລະຄຳທັງຫຼາຍ ກໍຈົ່ງຫຼັ່ງໄຫຼລົງມາຄະເລ ໃນຢ້າວເຮືອນແຫ່ງທ່ານກໍມີອຸປະມາສັນນັ້ນເຖີ້ນ ໂກຈິ ອຸປັດທະໂວ ອັນວ່າອຸປັດທະວະເຫດຮ້າຍອົນຕາຍ ອັນໃດອັນໜື່ງກໍດີ ກໍຢ່າໄດ້ບັງເກີດມີແກ່ທ່ານທັງຫຼາຍເຖີ້ນ ອັນໜື່ງ ໂກຈິ ປະລິໂພໂຄ ອັນວ່າວັດຖຸເຂົ້າຂອງເຄື່ອງບໍລິໂພກທີ່ໄດ້ເສຍສະລະວາງໄປໃຫ້ເປັນທານ ແລ້ວອັນໃດອັນໜື່ງກໍດີ ກໍຢ່າໄດ້ບົກໄດ້ແຫ້ງໄປແກ່ທ່ານເຖີ້ນ
ການຈະນະຄິລະສັງກາໂສ ອັນວ່າດອຍຄຳອັນສູງໄດ້ແປດສອກ ກໍເກີດມີມາໃນກຳຫຼັງເຮືອນແຫ່ງຊະດິນເສດຖີ ແລະມີດ້ວຍປະການສັນໃດ ອັນວ່າເງິນແລະຄຳອັນເປັນພູດອຍ ກໍຈົ່ງບັງເກີດມີແກ່ທ່ານທັງຫຼາຍ ດ້ວຍປະການສັນນັ້ນເຖີ້ນ ອັນວ່າ ອຸປັດທະວະອົນຕາຍ ອັນໃດອັນໜື່ງກໍດີ ອັນວ່າວັດຖຸເຂົ້າຂອງເຄື່ອງບໍລິໂພກອັນໄດ້ໃຫ້ທານໄປແລ້ວ ກລ່າວຄືວ່າ ເງິນແລະຄຳ ແກ້ວ ແຫວນ ເສື້ອຜ້າ ອາພອນອັນໃດອັນໜື່ງກໍດີ ກໍຢ່າໄດ້ສ້ຽງໄປເໝີດໄປກໍຂ້າແລ
ກະຫາປະນານິ ອັນວ່າ ເງິນ ຄຳ ແກ້ວ ແຫວນ ທັງຫຼາຍກໍຕົກລົງມາ ຄະເລ ໃນຢ້າວເຮືອນຫໍໂຮງແຫ່ງພະຍາມັນທາຕຸລາດ ດ້ວຍປະການສັນໃດ ອັນວ່າເຂົ້າຂອງກອງແກ້ວ ແລະເງິນຄຳທັງຫຼາຍ ກໍຈົ່ງຕົກລົງມາ ຄະເລ ໃນຢ້າວເຮືອນແຫ່ງທ່ານທັງຫຼາຍ ດ້ວຍປຮະການສັນນັ້ນເຖີ້ນ ສ່ວນອັນວ່າຄຳກັງວົນອົນຕາຍ ເຍື່ອງໃດເຍື່ອງໜື່ງກໍດີ ກໍຢ່າໄດ້ບັງເກີດມີແກ່ທ່ານ ພ້ອມທັງເຂົ້າຂອງເຄື່ອງບໍລິໂພກ ອັນໃດອັນໜື່ງກໍດີ ກໍຢ່າໄດ້ສ້ຍງໄປເໝີດໄປແກ່ທ່ານເຖີ້ນ ສັບພະທະນານິ ອັນວ່າ ຊັບສົມບັດເຂົ້າຂອງທັງມວນ ອັນຕົກລົງມາ ຄະເລ ໃນເຮືອນແຫ່ງປຸນນະກະະເສດຖີ ແລະມີດ້ວຍປະການສັນໃດນັ້ນເຖີ້້ນ
ກັບທັງຄວາມກັງວົນອັນຕາຍທັງຫຼາຍ ເປັນຕົ້ນວ່າ ຄວາມບໍ່ສຳບາຍ ເດືອດເນື້ອຮ້ອນໃຈ ເຈັບໄຂ້ທຸກໂສກໄໝ້ໝອງໃຈ ແລະຮ້ອງໄຫ້ຕ່າງໆ ກໍຢ່າໄດ້ບັງເກີດມີແກ່ທ່ານເຖີ້ນ ອີກປະການໜື່ງ ອັນວ່າເຂົ້າຂອງເຄື່ອງບໍລິໂພກ ອັນໃດອັນໜື່ງກໍດີ ຄືວ່າ ເງິນຄຳແກ້ວແຫວນ ເສື້ອຜ້າອາພອນ ແລະເຂົ້ານ້ຳໂພຊະນະອາຫານກໍຢ່າໄດ້ສ້ຽງໄດ້ ເໝີດໄປແກ່ທ່ານແລ
ສັດຕະ ຣະຕະນະ ວັດສານິ ອັນວ່າ ຫ່າຝົນແກ້ວເຈັດປຮະການ ອັນຕົກລົງມາ ໃນຂ່ວງຄຸ້ມຜາສາດລາດຊະວັງຫຼວງ ແກ່ພະຍາເວດສັນດອນ ປາງເມື່ອເປັນລັດສີຕົນສິກ ໃໝ່ ສະເດັດຈາກປ່າໄມ້ ເຂົ້າມາເມືອງວັນນັ້ນ ກໍມີດ້ວຍປະການສັນໃດ ອັນວ່າຫ່າຝົນແກ້ວເຈັດ ປະການ ຄືວ່າ ແກ້ວປັດທະມະລາດເຫຼື້ອມເຫຼືອຕາ ແກ້ວພິລາງາມພົ້ນພຸ່ງ ແກ້ວປະພານມີແສງເຮືອງຮຸ່ງ ແກ້ວມະນີພຸ່ງລັດສະໝີ ແກ້ວພິທູນມີຄ່າມາກ ແກ້ວວະຊິລະຫຼາກອາພາ ແກ້ວມຸກດາງາມຊ້ອຍໂຊດ ເງິນຄຳໂສດເຫຼືອຫຼາຍ ກໍຈົ່ງຕົກລົງມາຢາຍຢັ່ງຢາດເດຍລະດາດເຕັມບ້ານເຕັມເຮືອນ ຂອງທ່ານເຈົ້າມູນລະສັດທາ ອັນມີເຈົ້າເຮືອນເປັນເຄົ້າ ກັບທັງຂໍຢ່່າໃຫ້ພວກທ່ານໂສກເສົ້າ ທຸກຍາກໄຮ້ເຂັນໃຈ ສັງສັກເທື່ອກໍຂ້າເຖີ້ນ ເທດສະນາ ປະລິໂຍ ສາເນ ໃນເມື່ອແລ້ວລົດສະທຳມະເທດສະນາ ຂໍໃຫ້ເຈົ້າມູນລະສັດທາທັງຫຼາຍ ຈົ່ງໄດ້ດັງຄຳມັກ ຄຳປາຖະນາ ສົມດັ່ງກລ່າວມາແລ້ວ ແຕ່ຫົນຫຼັງ ນິດຖິຕັງ ກໍສະເດັດບໍລະບວນຄວນແລ້ວທໍ່ນີ້ກ່ອນແລ.
My daily routine
Hello everyone. Today I would like to talk about my daily routine.
Every day, I wake up early in the morning, usually around 5:00 a.m. After I wake up, I brush my teeth and wash my face to freshen up. Then, I get ready to do chanting and worship the Buddha. This part is very important for me because it helps me feel calm and peaceful before starting the day. I usually chant for about 30 minutes.
After chanting, I sit quietly and do meditation for about 10 minutes. Meditation helps me clear my mind, relax, and stay focused. I try to do it every day, even if it’s just a short time.
Around 6:00 a.m., I go out to collect alms. This is called “going on alms round.” It is a part of the monk’s life. People give food with respect, and I receive it with mindfulness and gratitude.
At 7:00 a.m., I return to the temple and have breakfast. This is usually the first and main meal of the day. I eat quietly and mindfully, thinking about where the food came from and being thankful for it.
After breakfast, I begin my other daily activities. One of the things I do is study English by myself. I want to improve my English so I can communicate better and learn more from books, videos, and people around the world. I usually read English books, listen to conversations, or practice speaking.
Another activity I do is reading other types of books—like Dhamma books, storybooks, or books about history or science. Reading helps me learn new ideas and expand my knowledge. Sometimes I also write down what I learn in a notebook to remember it better.
In the afternoon, I might help clean the temple or do other duties. I also continue to study or meditate again in the evening.
This is my daily routine. I try to live simply, peacefully, and with mindfulness. Thank you for your listening.
Vocabulary
Daily - ປະຈຳວັນ
Routine - ກິດຈະວັດ
Early - ແຕ່ເຊົ້າ
Usually - .ໂດຍປົກກະຕິ
