ປະຖົມສົມໂພດ

 

(toc) #title=(ປະຖົມສົມໂພດ)

ປະຖົມສົມໂພດ  

ຜູກທີ່ 1

ບັ້ນປະຖົມໂພທິການ

ປຸຣິມະການ ກ່າວເຖິງນະຄອນກະບິນ

ຟັງຍິນ    ຄື່ນຄື່ນຟ້າ      ຮ້ອງເງົ່າລະງົມຝົນ     ພູ້ນເຍີ

ວາໂຍຜະລຽງ          ຫລັ່ງລົງຄຸງດ້າວ

ປະທະພີພື້ນ          ລະອອງໜາໜາວນ່ວງ

ເມກຄະລີຫລັ່ງຍ້ອຍ   ພວງພ້າວເພັ່ນລະອອງ    ເຈົ້າເຮີຍ

ຝູງເຂົ້າກ້າ            ໃນໄຮ່ນາສວນ

ໃບບາງຂຽວ             ອ່ອນງາມລຳດົ້ວ

ມີໝູ່                ມາລາສ້ຽວ    ແສນກໍກາງກີບ

ຫອມຮ່ວງເຮົ້າ            ປະທຸມມາດຈັງກອນ

ຜະກາເກສອນ           ເປັ່ງລະອາບານແຍ້ມ

ມະໂນໃນນ້ອມ            ຄະນິງທັມດວງຍອດ

ຂໍໃຫ້  ຍານສ່ອງແຈ້ງ         ຢ່າມີເອົ້າອັ່ງທວງ        ແດ່ທ້ອນ

ຍັງມີ                ນັກຄະເຣດລ້ຳ         ຊັ້ນຊື່ກະບິນ

ນິຄົມຄົນ                  ຄັ່ງລະງົມພໍຕື້

ຍໍພຣະກຽນນ້ອມ        ທະລັງຕີນພື້ນແຜ່ນ

ເຊັງຊ່າເທົ້າ              ນະຄອນກວ້າງທົ່ວແດນ

ທຸກຍ່ານຟ້າ             ຂົງເຂດລືແດນ

ນິກອນພົນ               ທ່ອງທຽວທວນຄ້າ

ພາລາກວ້າງ            ລຸງລັງລ້ານຍ່ານ

ນ້ຳແຜ່ລ້ອມ            ລະວັງຕ້າຍຊົ່ວໄກ

ຮຸ່ງຄ່ຳເຊົ້າ               ເຮືອງເຮື່ອໂຄມພະກາຍ

ພໍແຍງແສງ                ເປັ່ງພະລັງລົງພື້ນ

ອັນວ່າ ມູນທຽນທ້າວ            ປະກາຍທອງແກ້ວກູ່

ສູງພຸ່ງພົ້ນ                ພະໂຍມຟ້າເປັ່ງສີ

ຫລັງໃຫຍ່ກວ້າງ              ຄຳຟອກເພັງສີ

ພະພາຍພານພັດ             ດາດເງົາວັນຕ້ອງ

ແສງໃສເຫລື້ອມ              ມະນີເງົາວັນແລ່ນ

ມາບມາບແກ້ວ              ມະນີເຂັ້ມຄ້າຍກະດິງ

ຍາມເມື່ອ ລົມລ່ວງຕ້ອງ        ດັງວີ່ວອນສຽງ

ຄືດັ່ງ ດົນຕຣີທິບ             ກ່ອມພຣະອິນພາຍຟ້າ

ພູເບດ ສ້າງທ່ອນທ້າວ            ສີຫານຸຣາຊພະຍາເມືອງ

ພຣະກຽນກົງຍົດ            ທົ່ວແດນດັງສະທ້ານ

ຜາກົດເຄົ້າ                 ທໍລະນີໄຫວຫວັ່ນ

ສີ່ທະວີບນ້ອມ            ປະນົມນິ້ວສ່ວຍສິນ      ເຈົ້າເຮີຍ

ຮຸ່ງຄ່ຳເຊົ້າ                 ອາມາດຊຸມສະນາມ

ໂດຍເດິມກະບິນ          ຊົ່ວລາງລືໄວ້

ມີທັງ ຂຸນສານຊ້າງ         ພັງພລາຍຕັ້ງຫມື່ນ

ມ້າມາກລົ້ນ             ຫລາຍຮ້ອຍຢູ່ໂຮງ

ກ່າວເຖິງພຣະເຈົ້າ ສຸດໂທທະນະ

ຟັງຍິນ    ວ່ອນວ່ອນກ້ອງ      ຮ້ອງຮ່ຳນາງກະສິງ      ພູ້ນເຍີ

ຍໍຍັງແຂນ             ແກວ່ງແຟນເຟືອນຟ້ອນ

ອັນວ່າ   ເທວີເຈົ້າ         ກັນລະຍານາງນາດ

ສຣີຍິ່ງຍ້ອຍ        ພຣົມເລັ້ມຄ່ຽມຄົມ

ຍົດຍິ່ງປ້ອງ             ປຸນດັ່ງນາງສວັນ

ລືຊາໃນນະຄອນຄົນ        ໄປ່ປຸນປານໄດ້

ບໍຣິວານເຫງົ້າ             ໃນປາງນັບຫມື່ນ

ປະດັບເຄື່ອງແກ້ວ          ສັງວານສ້ອຍກ່ອມຜິວ

ທຽມທ່ອນທ້າວ          ທົດສະຣາຊທົງທັມ

ກອຍໃຈ ພຽນບາຣະມີ           ມຸງເມິນໃຈແຈ້ງ

ຍູ້ສະນຸກສ້າງ          ນະຄອນຫລວງຕູ້ມໄພ່

ຍົດໃຫຍ່ກວ້າງ           ສັດຕູຢ້ານຢ່ອນຂາມ     ແທ້ແລ້ວ

ນັບແຕ່  ພຣະຜ່ານຟ້າ       ຮຽງຮ່ວມມະເຫສີ

ຫລາຍ  ຣະດູປີເດືອນ          ຖ່າຍມາເຕິມຕັ້ງ

ເຫິງນານລ້ຳ          ພຣະນາງທົງຄັນລູກ

ທົດສະມາດໄດ້            ຣະດູຖ້ວນຖ່າຍເຖິງ

ເລິຍປະສູດອ່ອນນ້ອຍ         ບຸຕະຣາຊຊາຍເຊັງ

ໂສມງາມເໝືອນ            ດັ່ງພຣົມພຽນແຕ້ມ

ມະຫາຣາຊເຈົ້າ           ເພິ່ງແພງພຽງພະເນດ

ຄືດັ່ງ ບຸນແບ່ງຊັ້ນ           ເຊັງທ້າວທົ່ວນະຄອນ

ອັນວ່າ ລູກທ່ານທ້າວ        ທິຣາຊມີເຈັດ

ສິຣິສຸດໂທເປັນ           ພຣະເສດຖາອົງອ້າຍ

ກະນິດຖານ້ອງ           ສຸກໂກທະນະຣາຊ

ໂສມຍິ່ງຍ້ອຍ             ງາມເກື້ອເກິ່ງກັນ

ແຕ່ວ່າ  ພຣະພີ່ເຈົ້າ     ອົງຊື່ສຣີສຸດໂທ

ສຣີສະງ່ຽມງາມ           ດັ່ງແມນເມືອງຟ້າ

ພະກາຍໂຍພ້ຽງ      ອິນທຣາເທວະຣາຊ

ວັນນະ ສີມາດແມ້ງ       ບົວແກ້ວສ່ອງໃສ

ພຣະໜໍ່ໄທ້          ອົງປະກອບຄຸນຄາມ

ຫລາຍປະການກຽດ    ເລິດຄົນຄວນໄດ້

ລັກຂະນາລ້ວນ           ບະບວນຖ້ວນຖີ່

ຫົກສິບສີ່ໄດ້         ປະມານຖ້ວນທ່ຽງຈິງ       ເຈົ້າເຮີຍ

ແມ່ນຈັກ     ຄະນາເບື້ອງ           ຄຸນຄາມບຸດຕະຣາຊ

ບໍ່ອາດ ນັບຖີ່ຖ້ວນ          ເຫລືອລົ້ນລື່ນປະມານ      ເຈົ້າເຮີຍ

ອັນນີ້ ພໍແຕ່ ຊີ້ປ່ອງໃຫ້           ເຫັນຮ່ອມພໍປະມານ

ພຣະຄຸນຄາມຫລາຍ   ບໍ່ອາດຄະນະນາໄດ້

ບຸນສູງສ້າງ            ເພັງໂສມສອນໃຫຍ່

ສິບຫົກ ຂວບເຂົ້າ          ປີໄດ້ຖ່າຍມາ

ຕັ້ງຫາກງາມຍິ່ງຍ້ອຍ        ໂສມສະອາດນົງພຣາວ

ສາວສະງວນເຫັນ          ເມື່ອຍມະໂນຄາຄ້າງ

ນັບແຕ່  ທາງບົນເບື້ອງ         ເມືອງແມນເທວະໂລກ

ບຸນກໍ່ເກິດ  ເຊັງທ້າວທົ່ວນະຄອນ       ແທ້ແລ້ວ

ເມື່ອນັ້ນ  ພູເບດທ້າວ             ຕົນພໍ່ພະຍາຫລວງ

ພຣະໄທທວງຄຶດ                  ບໍ່ລືມຍາມນ້ອຍ

ຄວນກູ ປຸນແປງແກ້ວ           ກຸມມານບຸດຕະຣາຊ

ອະພິເສກໃຫ້               ກຸມມານນ້ອຍນັ່ງເມືອງ   ແທ້ແລ້ວ

ເມື່ອນັ້ນ ພຣະກ່າວຊີ້           ປຸນດັ່ງຄຳຖະແລງ

ພຣາມມະນາເຖິງ            ຂາບກອນຍໍນິ້ວ

ຝູງທ່ານ ເຄີຍຮຽນຮູ້           ໂຫຣານະຣະເພດ

ລັກຂະນະຖີ່ຖ້ວນ       ມະໂນແມ້ແມ່ນຄອງ       ທ່ານເຮີຍ

ເຮົາກໍຄຶດໃຄ່ຕັ້ງ             ອະພິເສກກຸມມານ

ປຣະທານ ນະຄອນຫລວງ          ສືບທົງແທນສ້າງ

ໃຫ້ທ່ານໄປ ສະແວງຫາແກ້ວ             ກຸມມາຣີເມືອງອື່ນ

ລັກຂະນະຖືກຕ້ອງ          ເລິງລ້ວນຈິ່ງເອົາ

ບໍ່ໃຫ້  ຫຍຸດຢ່ອນໄດ້           16 ຂວບເກນວັດສາ

ຈັກເອົາ  ເປັນເທວີ           ມິ່ງສະມອນທຽມທ້າວ

ຍິງໃດ  ງາມສະເມີຜ້ຽງ          ນາງແມນເທວະໂລກ

ລັກຂະນະ ບໍ່ຖືກຕ້ອງ        ງາມແທ້ກໍຢ່າເອົາ      ທ່ານເຮີຍ

ຄ້ອມວ່າ  ພຣະກ່າວແລ້ວ          ທານທອດລາງວັນ

ສັງວານຄຳ              ຄ່າເມືອງຍໍໃຫ້

ຄັນວ່າ              ໄປເຫັນແລ້ວ       ກຸມມາຣີນ້ອຍອ່ອນ

ວອນກ່າວຕ້ານ          ຂໍໝັ້ນຂອດມະໂນ      ກ່ອນເນີ

ແລ້ວຈິ່ງ           ວາງເຄື່ອງແກ້ວ        ສັງວານທອດທູນຖວາຍ

ແລ້ວຈິ່ງ           ພາກັນກັບ            ຢ່ານານທະລອນເຍີ້ນ

ເມື່ອນັ້ນ           ອົງກະສັດໃທ້         ລາງວັນປຸນແຈກ

ປຣະທານຈ່າຍລ້ຽງ               ສະບຽງເຂົ້າເຄື່ອງທາງ

ນົບເນັ່ງນີ້ວ             ທັງ 8 ພຣາມມະນາ

ລາພູທອນ                ດ່ວນລົງບໍ່ມີຊ້າ

ມາເຖິງຫ້ອງ              ພັນລະຍາເອິ້ນສັ່ງ

ປະດັບແຕ່ງເນື້ອ           ດີແລ້ວເລົ່າໄປ

ພຣາມກໍ ຂວ້າມດ່ານດ້າວ        ຫລາຍຍ່ານນະຄອນຫລວງ

ກໍບໍ່ ເຫັນນາງງາມ          ທີ່ໃດພໍຮູ້

ຍຸດຕິກາບັ້ນ                 ພຣາມມະນາເດິນເທດ

ຕັ້ງແຕ່ນີ້             ໄປໜ້າສິກ່າວນາງ      ກ່ອນແລ້ວ

 

ກ່າວເຖິງ ພຣະນາງສິຣິມະຫາມາຍາ

ຟັງຍິນ ຮ່ວນຮ່ວນຟ້າ       ຮ້ອງຮ່ຳຝົນຮວາຍ      ພຸ້ນເຍີ

ຍາມນັ້ນວາໂຍພັດ           ເມກພະໂຍມຍວງເຍົ້າ

ເທໂວເອົ້າ            ຣະງົມຜົນໄຫລລັ່ງ

ຝູງຫມູ່ດວງດອກໄມ້     ບານຊ້ອນຮື່ນຫອມ      ເຈົ້າເຮີຍ

ທີ່ນັ້ນຍັງມີ             ນັກຄະເຣດລ້ຳ    ຊັ້ນຊື່ເທວະທະຫະ

ໃນນະຄອນຫລວງ        ດັ່ງດາວະດຶງຟ້າ

ພາຣາກວ້າງ              ນະຄອນຄົນເຄົ້າຄື່ນ

ທຸກປະເທດດ້າວ          ນຳນ້ອມສ່ວຍສິນ

ພູເບດ ສ້າງທ່ອນທ້າວ        ເປັນອາດມະຫາວົງ

ໂຍທານັບ                 ອະເນກນອງເຫລືອລົ້ນ

ນາມມະກອນເຈົ້າ           ຣາຊາທິປະຣາຊ

ຍົດຍິ່ງເທົ້າ            ແດນຫໍ້ຂ່າວຂາມ

ພຣະມິ່ງເຫງົ້າ        ອົງຣາຊະເທວີ

ຊື່ວ່າ ສຸນັນທານາງ    ເຜົ່າຜິວສເມີແຕ້ມ

ສີສັນເຫລື້ອມ       ທຽມນາງເທວະຣາຊ

ພຣະຖັນຕູມຕັ້ງ           ປະທຸມແກ້ວເປັ່ງໄຂ

ອັນວ່າ ມາຍາແກ້ວ           ມານດາພຸດທະບາດ

ບາຣະມີກໍ່ກູ້ມ        ກວມພື້ນແຜ່ນໄຕຣ

ນາງກໍສ້າງ              ບຸນຫລາຍຄະນະນາ

ທ່ຽວສົງສານ            ນັບປະມານບໍ່ມີໄດ້

ນາງໄດ້  ຍໍຖວາຍນ້ອມ         ຈວງຈັນຫອມຮື່ນ

ແກ່ວິປັດສີ             ພຣະບາດເຈົ້າ    ອົງລ້ຳໜໍ່ພຸດໂທ

ນາງນຶກນ້ອມ          ໃນແຫ່ງມະໂນ

ປາຖນາ      ເປັນມານດາ     ແມ່ພຸດໂທພາຍໜ້າ

ຍາມເມື່ອ           ດັບຂັນມ້ວຍ       ເມືອເທິງເທວະໂລກ

ກັບຕ່າວຕັ້ງ       ສວັນຟ້າທ່ອງທຽວ

ນັບແຕ່ນາງກໍ່ສ້າງ         ເພັງພ່ຳພຽນສິນ

ບໍ່ອາດສັງຂະຍານັບ        ລື່ນຕາຕອງໄດ້

ພໍເມື່ອ ພຸດທະກັບກ້າວ       ມາເຖິງແຄມໃຫມ່

ນາງກໍ ລົງສູ່ພື້ນ             ນະຄອນໃຕ້ມະນຸດຄົນ

ເອົາປະຕິສົນທິເຂົ້າ               ອຸທອນທ້ອງແມ່

ສຸນັນທານາດນ້ອຍ       ນາງເຫງົ້າແມ່ເມືອງ

ເມື່ອນັ້ນ  ພຣະບາດເຈົ້າ       ທົງແທ່ນນະຄອນຫລວງ

ປຸນແມນສາວ            ຢູ່ບົວຣະບັດໃຊ້

ເຫິງນານໄດ້         ແຕ່ນາງທົງຄັນລູກ

ທົດສະມາດເຂົ້າ          ເດືອນລ້ຳລ່ວງເຖິງ

ນັກຂັດຕຣັກໄດ້        ຍາມປອດມະຫາໄຊ

ເຕໂຊແຂງ             ຂົ່ມມານທັງຄ້າຍ

ກັນລະຍານ້ອຍ           ສຸນັນທານາງນາດ

ປະສູດລູກນ້ອຍ          ເປັນແກ້ວຍອດຍິງ

ສົມເຜົ່າຜ້ຽງ           ສະເມີພາກອິນຂຽນ

ພຣະກາຍເພັງຜິວ          ເຮື່ອເຮືອງປານແກ້ວ

ຄືດັ່ງ                   ສາຍຄຳຍ້ອຍ        ໄຫລລົງລົ້ນລັ່ງ

ບາງພ່ອງ               ຂາວແລະສິ້ວ      ປະສົມເກື້ອກ່ອມກັນ

ລັກຂະນະໄດ້                  64 ພຽງສົມ

ມີສີໃສ                 ດັ່ງມະນີວັນຍ້ອຍ

ການຣະດູໄດ້               ປີເດືອນແຖມຖ່າຍ

16 ຂວບເຂົ້າ                ພະກາຍກ້ຽງກ່ອມຜິວ

ຍົດຍິ່ງພ້ອມ            ເໝືອນດັ່ງນາງແມນ

ມີສີສັນ                 ດັ່ງສາວສວັນຟ້າ

ຄໍກົມບ້ອງ                ຣັງສີຍ້ອຍຍັ່ງ

ເທວະດາຢູ່ຟ້າ            ຍໍຍ້ອງທົ່ວແດນ

ເນື້ອອ່ອນຜ້ຽງ            ປະທຸມມາດບົວບານ

ຣັດສະມີໃສ            ດັ່ງຄຳໃນເບົ້າ

ສົມສະເລົາໜ້າ           ຄືອິນປັ້ນແຕ່ງ

ເຖິງຍາມແລງມີຫມູ່ ຊາຍດັ່ນດິ້ນ     ປີນເຂົ້າລ່ຳມອງ

ທຸກທົ່ວດ້າວ           ປະກຽດເດດລືຊາ

ສິຣິມະຫາ                   ມາຍາເປັນ    ຊື່ແນວນາມເຄົ້າ

ປຸຣິໂສເຊື້ອ              ຊາຍເຊັງຫລິງລ່ຳ

ລືມຍ່າງຍ້າຍ             ຕາກະດ້າງປ່ວງວິນ

ບຸນນາດນ້ອຍ            ກ້ຳເກິ່ງທໍຣະນີ

ອັດສະຈັນບຸນນາງ         ມາກເຫລືອຫລາຍລົ້ນ

ຝູງໝູ              ຄົນເຈັບໄຂ້     ໂຣຄາປາງປ່ວຍ

ເມື່ອນາງ          ຄຳລູບເນື້ອ  ເຈັບໄຂ້ກໍເລົ່າຫາຍ

ໃນເມື່ອ            ນາງຍື່ນນິ້ວ   ທານທອດໂພຊະນັງ

ສະລະພິຕະກັງ         ສົ່ງຄົນທັງຄ້າຍ

ໂພຊະນັງໃນຫມໍ້           ຍັງດີຄືເກົ່າ

ບໍ່ໄດ້     ຕົກຂາດຂ້ອນ     ເຕັມລ້ວນຢູ່ເລິງ    ແທ້ແລ້ວ

ແມ່ນວ່ານາງຄຶດ        ຢາກໄດ້ນ້ຳ    ກໍບັງເກິດມີມາ

ອຸດທະກັງໄຫລ            ທົ່ວດິນເຕັມພື້ນ

ອັດສະຈັນນາງນ້ອຍ    ມີບຸນເຫລືອຫລາຍມາກ

ອັນນີ້  ພໍແຕ່ນິເທດໄວ້     ເປັນບັ້ນບ່ອນຮ່ອມ         ເຈົ້າເຮີຍ

ເມື່ອນັ້ນ  ນາງນາດນ້ອຍ       ປະນົມຂາບອັນຊະລີ

ທູນທັນຍຳ            ພໍ່ພຣະຍາເຍືອງຖ້ອຍ

ຄຶດຢາກ ໄປຊົມຫລິ້ນ         ອຸທິຍານສວນດອກ

ພຣະພໍ່ຕ້ານ             ປະທານໃຫ້ສົ່ງພອນ

ນາງນາດນ້ອຍ           ສະເດັດສູ່ຍານຄຳ

ປະທວນພົນສະເດັດ   ສົ່ງເຖິງສວນກວ້າງ

ຝູງຫມູ່             ໂຍທາຫລິ້ນ         ສນາມພຽງຊ້ອຍຊື່ນ

ຄືດັ່ງ   ຟ້າກະເດື່ອງດ້າວ             ເທວາທ້າວຜໍ່ຄອຍ

ເມື່ອນັ້ນ           ຝູງສ່ຳເຊື້ອ       ນ້ອຍອອ່ນກຸມມາຣີ

ສະແວງມາລາ             ຂາບກອນຖວາຍໄຫວ້

ລາງສາວໄດ້            ບຸສະບາກ້ານເກດ

ຂິກສະເດື່ອຫ້ອຍ         ປະນົມນິ້ວຍື່ນຖວາຍ

ຟັງຍິນສຽງປີ່ກ້ອງ        ຣະງົມກ່ອມດົນຕຣີ

ມີທັງແກວົງຂັບ            ສົ່ງສຽງສຸດດ້າວ

ຍຸດຕິກາບັ້ນ                ນາງງາມໄວ້ກ່ອນ

ຕັ້ງແຕ່ນີ້  ໄປໜ້າສິກ່າວພຣາມ       ກ່ອນແລ້ວ

 

ວິວາຫະມົງຄົນ

ບັດນີ້                ຈັກກ່າວເຖິງ

ພຣາມະນາດຸ່ງດັ້ນ                ມັດຄຸເທດທາງຈອນ        ກ່ອນແລ້ວ

ຫລາຍນະຄອນຫລວງ ທ່ຽວຫານາງແກ້ວ

ກໍບໍ່     ມີພານພໍ້                        ກຸມມາຣີນ້ອຍອ່ອນ

ໄດ້ຍິນ                        ສຽງຄື່ນເຄົ້າ                    ດັງສະທ້ານຫວັ່ນໄຫວ

ພຣາມກໍ          ຄຶດໄຄ່ໄດ້                        ປະສົງລ່ຳແຍງດູ

ກໍຈິ່ງ                          ນຳທາງທຽວ        ລ່ວງເຖິງສວນກວ້າງ

ທັດສະນາຢ້ຽມ           ນາງງາມເພັງຮູບ

ມະໂນ                         ໃນເມື່ອຕັ້ງ    ພໍລົ້ມຫລຸດໃຈ

ເມື່ອນັ້ນ  ສົມກິ່ງແກ້ວ         ນາງນາດມາຍາ

ພຣາມະນາຈານ                   ໄຕ່ຖາມຖແລງຖ້ອຍ

ພຣາມກໍ          ຍໍມືນ້ອມ       ປະນົມກອນກອຍກ່າວ

ແຫນຫ່າງຊີ້                ຖແລງຕ້ານແມ່ນຄອງ

ແລ້ວຍື່ນນິ້ວ                        ທູນທອດສັງວານ

ຖວາຍແພງສີ             ກ່າວກອນກອຍນ້ອມ

ອັນນີ້      ເປັນຂອງຕ້ອນ     ບາບຸນບຸດຕະຣາຊ

ຖວາຍກິ່ງແກ້ວ                   ພຣະໄທເອື້ອອ່າວເຖິງ      ແທ້ແລ້ວ

ເມື່ອນັ້ນ           ນາງຍື່ນນິ້ວ      ຮັບຣາຊບັນນາການ

ພຣະໄທທວງຄຶດ                  ໄຄ່ຄວນຄະນິງທ້າວ

ນາງກໍ             ທົງຕຣັດຊີ້      ສາວະນີເນື່ອງກ່າວ

ສຸດແຕ່            ພຣະພໍ່ເຈົ້າ     ຄະນິງແກ້ວສ່ອງຍານ      ທ່ານເຮີຍ

ເມື່ອນັ້ນ  ພຣາມລ່ວງເຂົ້າ               ຫໍຣາຊະມຸນທຽນ

ທູນທັນຍຳ                           ນັ່ງປະນົມຍໍນິ້ວ

ເຍືອງແຍງຊີ້                        ຄຳໄຂຖແລງວາດ

ຂໍແກ່       ພຣະຍ່ຳເກົ້າ       ພະໄທກວ້າງມຸ່ງເມິນ       ແດ່ທ້ອນ

ຂໍໃຫ້                          ຍືຢ່ອງຢ້ຽມ      ກະໄດກ່າຍທຽວເຖິງ

ສອງນະຄອນເປັນ                ແຜ່ນເງິນລຽງໄວ້

ຂໍພຣະ              ແປງຂົວຂວ້າມ               ສະພານທອງທຽວໄຕ່

ສອງ      ນະຄອນຝ່າຍກ້ຳ             ໃຫ້ເປັນແປ້ນແຜ່ນດຽວ  ທ່ານເອີຍ

ເມື່ອນັ້ນ  ພູບານເຈົ້າ                      ພະຍາຫລວງຟັງພາກ

ໄຂຂ່າວຂໍ້                    ຖະແລງຕ້ານຕໍ່ພຣາມ

ອັນວ່າ              ບຸຕະຣາຊເຈົ້າ     ຊັ້ນຊື່ນາມໃດ

ພຣະໄທທົງສີນ           ດັ່ງໄດບໍ່ມີຮູ້

ທ້າວນັ້ນ           ກິນທານແທ້        ທຳບຸນເກື້ອກໍ່

ພຽນພ່ຳສ້າງ                        ພຣະໄທເອື້ອອ່າວເຖິງ      ບໍ່ເດ

ນາມກອນທ້າວ          ນາມໜໍ່ບາບຸນ

ສົມສະງ່ຽມຄື                        ດັ່ງໃດເດເຈົ້າ

ເມື່ອນັ້ນ  ພຣາມຍໍນິ້ວ                    ຊູລີກອນຖວາຍບາດ

ສິຣິສຸດໂທໜໍ່ທ້າວ                ເປັນຊັ້ນຊື່ນາມ

ໂສມເຜົ່າຜ້ຽງ             ສະເມີວາດອິນຂຽນ

ຄືດັ່ງ                          ກຸມມາຣີນາງ                  ລູກພຣະອົງພາຍພີ້

ບາຣະມີສ້າງ                         ສີນທັມພຽນພ່ຳ

ພຣະໄທໜ່ວງນ້າວ               ໃຈກວ້າງແຜ່ເຜີຍ           ເຈົ້າເຮີຍ

ເຈົ້າບໍ່    ລະວາງເວັ້ນ                     ທົດສະຣາຊຄອງທັມ

ສີນທັມປະດັບ            ຄາດຄອງຄຽນເນື້ອ

ຂັນຕິຕັ້ງ                    ມະໂນໃນຊ້ອຍຊື່ນ

ວິຫິງສາຖ່ອຍຮ້າຍ                ບາທ້າວບໍ່ມີ      ແທ້ແລ້ວ

ເມື່ອນັ້ນ  ຣາຊາໄດ້        ຍິນຄຳຊ້ອຍຊື່ນ

ຄືດັ່ງ                          ບຸນແປງເບື້ອງ                ສອງນ້ອຍຮ່ວມກັນ         ແທ້ແລ້ວ

ອັນວ່າ              ພຣະມິ່ງຕົ້ນ                    ມາຕຸຣາຊເທວີ

ທັງມວນຂຸນ                        ຊູ່ຄົນພຽງພ້ອມ

ເມື່ອນັ້ນ           ພູບານເຈົ້າ                      ມະໂນໃນຊ້ອນຊື່ນ

ຖືຮ່າງຂໍ້          ຖະແລງຕ້ານຕໍ່ພຣາມ

ເຮົາບໍ່                         ຂັດຮີດເຄົ້າ       ບູລານແພ່ງພິມເມືອງ

ຊາດທີ່              ໂລກີກາມ            ບໍ່ລະຄອງຄວນເວັ້ນ

ພຣະອົງ            ກະການໃຫ້         ວັນຄືນຊີ້ຂາດ

ວິວາຫະຣຶກລ້ຳ            ເດືອນເຂົ້າເລັ່ງເຣວ

ເມື່ອນັ້ນ           ພຣາມນົບນິ້ວ                 ທູນທອດຊູລີກອນ

ນິວັດເຕວາກັບ          ຕ່າວຄືນຫາຫ້ອງ

ມັນຄາເຄົ້າ                           ພະນົມໄພເງື້ອມແງ່

ມີຫມູ່                         ຄັນທະຊາດໄມ້                 ບານບ້າງແບ່ງສີ              ເຈົ້າເຮີຍ

ບັດນີ້                ຈັກກ່າວເຖິງ

ຜູ້ຜ່ານພື້ນ                          ສີຫານຸຣາຊພະຍາຫລວງ  ກ່ອນແລ້ວ

ພຣະໄທທວງຄຶດ                  ຕໍ່ພຮາມມິເວັ້ນ

ຕັ້ງຫາກ           ເຫິງນານໄດ້                    ຣະດູເດືອນແຖມຖ່າຍ

ຫລືວ່າ              ຫລົງດ່ານດ້າວ                ໄປທີ່ທາງໃດ                    ນີ້ເດ

ຫລືບໍ່                         ພົບສ່ຳເຊື້ອ                     ນ້ອຍນາດກູມມາຣີ

ກັນລະຍານີ                          ໜໍ່ແມນນາງແກ້ວ

ຄ້ອມວ່າ           ພຣະຮ່ຳແລ້ວ      ສະເດັດສູ່ບັນທົມ

ຝູງຫມູ່             ນາງໃນປາງ       ກ່ອມລະງົມງັນເຈົ້າ

ແສງໃສແຈ້ງ              ໂຄມພະກາຍເຮືອງເຮື່ອ

ຟັງຍິນ    ຕຸຣິຍາດຍ້າຍ                  ຍວງຄ້ອງເສບງັນ            ພູ້ນເຍີ

ພໍເຫັນ             ດາວດາດຂ້ອນ         ແສງບ່າຍບັງເຂົາ             ແລເຍີ

ພຣະກໍ              ທົງນິມິດ          ເມື່ອນອນຄະນິງໄດ້

ຝັນເຫັນ           ມຸນທຽນແກ້ວ           ວິໄຊຍົນຜາສາດ

ສູງເປັ່ງຂຶ້ນ                           ເມືອຟ້າຮອດພຣົມ

ໃຫຍ່ແລະກວ້າງ                   ຫລາຍໂຍດສັງຂະຍາ

ມຸງມະນີໂຊດ                        ເປັ່ງສີໃສຍ້ອຍ

ອັນວ່າ              ຈາຕຸມຊັ້ນ      ປະມານປຸນຖ້ານຕ່ຳ

ສັງຂະຍາແຕ່ພື້ນ                  ສອງຮ້ອຍເສດປາຍ

ແສງສະວ່າງແຈ້ງ                 ເທົ້າທົ່ວຈັກກະວານ

ມີທັງ                          ບັນລັງຄຳ             ແທ່ນມະນີໂຊດແກ້ວ

ດູປະມານລ້ຳ                        ສູງຫລາຍເຫລືອມາກ

ນັບອ່ານໄດ້                          ສາມລ້ານສີ່ແສນ             ແທ້ແລ້ວ

ອັນວ່າ     ສຸບິນເຈົ້າ                        ພຣະອົງການຝັນຫລາກ

ຝັນວ່າ              ມີຊາຍເຊັງ      ນັ່ງບັນລັງແກ້ວ

ຝັນວ່າ              ເທໂວເອົ້າ        ຣະງົມຝົນເຄົ້າຄື່ນ

ໄຫລຍາດຍ້ອຍ           ຮຳພື້ນແຜ່ນດິນ

ຝັນວ່າ              ນ້ຳແຜ່ກວ້າງ                  ຫລາຍຍ່ານສັງຂະຍາ

ສະມຸດຕີຟອງ             ເປ່ງແປວກະແສຟົ້ງ

ຝູງຫມູ່             ນິກອນເຊື້ອ                    ປະຊາຊົນລອຍລ່ອງ

ລົງສູ່ນ້ຳ                      ຣະງົມໄຫ້ຮ່ວນເຮ

ຝັນວ່າ    ນາມນໍ່ເນື້ອ         ບຸຣຸສະຣາຊທົງໂສມ

ແປງສະເພົາຄຳ          ໃສ່ຄົນເອົາຂວ້າມ

ຝູງສັດເຂົ້າ                           ສະເພົາຄຳຄັບຄັ່ງ

ຍົມມະນາແມ່ນ້ຳ                  ສະມຸດກວ້າງສູ່ນະຄອນ

ເມືອງໃຫຍ່ກວ້າງ                 ສນຸກຄ່ຳວັນຄືນ

ຄວາມຕາຍເຈັບ                  ແມ່ນບໍ່ມີມາຕ້ອງ

ບະບວນແລ້ວ             ເລີຍກະຊັງສະດຸ້ງຕື່ນ

ພຣະບໍ່ຊ້າ                             ຫາເຖົ້າທ່ານໂຫນ

ເຕີນປ່າວພ້ອມ          ນາງນາດເທວີ

ພຣາມມະນາເຖິງ                 ນັ່ງປະນອມຍໍນິ້ວ

ເກນກົງຕັ້ງ                          ຊາຕາພູວະນາດ

ຄຳຝັນພຣະບາດເຈົ້າ       ດີລ້ຳເລີດຄຸນ    ພຣະເຮີຍ

ພຸດຢູ່ຍ້ອງ                           ເທິງແທ່ນອັງຄານ

ພຣະຫັດເປັນເກນ               ເສດເສົາສູນຖ້ານ

ປຸດສະລ້ຳ                             ມາດເກນກົງຣືກ

ຖືກໜ່ວຍ                 ອຸດຕະມະໂຊກແທ້          ສົມດ້າມດັ່ງປະສົງ

ຈະສົມ              ມະໂນດ້ວຍ          ພຣະໄທປອງທຸກເຍື່ອງ

ທັງຈະ        ລຸລາບໄດ້          ມະໂນດ້າມດັ່ງຫມາຍ      ນັ້ນແລ້ວ

ປານນີ້ພຣາມນັ້ນ       ກັບຕ່າວບ້ານ          ບໍ່ນານແທ້ສິດ່ວນເຖິງ     ພຣະເຮີຍ

ບັດນີ້                ຈັກກ່າວກ້ຳ          ທັງ 8 ພຣາມມະນາ                   ກ່ອນແລ້ວ

ມັນຄາທຽວ                         ເລັ່ງເຣວການຟ້າວ

ເມື່ອນັ້ນ           ພຣະຍ່ຳເກົ້າ                    ພຣະໄທຊ້ອຍຊື່ນບານ

ມີອາດຕ້ານ                         ຖະແລງກ່າວກອນປະສົງ

ພຣາມກໍ          ທູນເຣງໂຍ           ກ່າວກອນຖະວິນໄຫວ້

ຍັງເລົ່າ             ມີສາວເຊື້ອ           ກຸມມາຣີແມນມິ່ງ

ລັກຂະນະຖີ່ຖ້ວນ                  ບາທ້າວເກິ່ງກັນ              ພຣະເຮີຍ

ເປັນໜໍ່ແກ້ວ             ທີຕຸຣາຊໃນເມືອງ

ເທວະທະຫະ                ນະຄອນຫລວງ                ຈິ່ມກະແສແສນທ້າງ

ອຸດົມດ້ວຍ                           ໂຍທາຂ້າມະຫາດ

ບໍ່ອາດ              ນັບອ່ານໄດ້                     ແສນຕື້ຕິ່ວອັກໂຂ           ພຣະເຮີຍ

ປິຕຸເຣດເຈົ້າ                        ນາມໜໍ່ໃຈເມືອງ

ທົງນະຄອນຫລວງ               ນັ່ງປອງເປັນເຈົ້າ

ນາມກອນທ້າວ          ອັນຊະນາທິພຣະຣາຊ

ພຣະກໍ              ວາງນາດນ້ອຍ                ປຸນຕັ້ງແຕ່ງມາ      ພຣະເຮີຍ

ເມື່ອນັ້ນ  ຜູ້ຜ່ານພື້ນ                     ທົງແທ່ນນະຄອນຫລວງ

ໂມທະນາດອມ           ຊື່ນພຣະໄທທວງແມ້ງ

ລາງວັນໃຫ້                           ພຣາມມະນາເດິນເທດ

ແລ້ວຈິ່ງ           ຕົກແຕ່ງໃຊ້       ຂຸນຂ້າດຸ່ງໄປ

ຖືເຄື່ອງຕ້ອນ             ຂອງຝາກບັນນາການ

ມີທັງ         ສັງວານຄຳ                      ເຄື່ອງເງິນແກມແກ້ວ

ເມືອຖວາຍນ້ອມ                 ພຣະພູບານຈອມປະເທດ

ນັບ 8 ມື້                     ຣະດູຖ້ວນຖ່າຍຍາມ        ແທ້ແລ້ວ

ພໍເຫັນ             ແສງຂາວແຈ້ງ                ພະຈັນໂທພົ້ນພຸ່ງ            ພູ້ນເຍີ

ດາວດາດຂ້ອນ           ແຝງເບື້ອງຜ່າຍປັດສິມ

ແລເຫັນ           ມາລາພົ້ວ         ບານຊ້ອນແຊມງ່າ

ຍາມເມື່ອ                   ລົມລ່ວງຕ້ອງ     ລະອອງເອົ້າກິ່ນຫອມ       ເຈົ້າເຮີຍ

ບັດນີ້                ຈັກກ່າວເຖິງ                                                                           

ພູທອນທ້າວ          ພຣະຍາຫລວງຕົນອາດ   ກ່ອນແລ້ວ

ສີຫານຸຣາຊເຈົ້າ          ເຕີນໃຊ້ແຕ່ງໄປ

ພຣະກໍ              ມີອາດໃຊ້                        ຕາດຸ່ງປະທວນເຖິງ

ເສນາເຕີນ                           ປ່າວຄົນທັງຄ້າຍ

ເຮົາຈັກ            ນຳທາງເທົ້າ                     ກຸມມາຣີນ້ອຍອ່ອນ

ພື້ນຮາບກ້ຽງ              ກອງໜ້າພ່ຳສເມີ          ນັ້ນເນີ

ທີ່ໃດ                          ມີລຳໄມ້         ໜາມກະທິງຮຽວໄຜ່

ໃຫ້ເອົາ             ໄຟໃສ່ໄວ້         ເຜົາສ້ຽງຈຸດສຸມ

ທີ່ໃດ                          ທາງຄົດລ້ຽວ                   ວາງແມ່ເປັນກະແສ

ກະປຸນ              ເປັນບັນທັດ                    ແທກສາຍວາງເສັ້ນ

ນັບແຕ່            ທາງຫລວງກວ້າງ            ຄົນເດິນພໍສະດວກ

ບໍ່ໃຫ້       ຄົນອັ່ງເອົ້າ    ສະບາຍບ້າງທ່ອງທຽວ     ນັ້ນເນີ

ເມື່ອນັ້ນ  ພຣະກ່າວແລ້ວ               ຂຸນຂາບຊູລີກອນ

ປະທວນຕີຕຣາ          ປ່າວຄົນທັງຄ້າຍ

ຝູງໝູ່              ຍິງຊາຍພ້ອມ                  ຍິນດີຊົມຊື່ນ

ບັດນີ້ເຮົາຈັກ    ເຫັນອ່ອນນ້ອຍ               ນາງແກ້ວຕ່າງເມືອງ       ແທ້ແລ້ວ

ພໍເມື່ອ              ບຸນແກ່ນແກ້ວ               ພົງເຜົ່າອົງກະສັດ

ບາຣະມີມຸງ        ແຜ່ນໄຕຣກວມກຸ້ມ

ເຂົາກໍ                         ພາກັນສ້າງ      ຖະນົນທາງຂຸດກົ່ນ

ເດືອນໜຶ່ງແລ້ວ                  ໂດຍໄດ້ດັ່ງຄະນິງ

ເຮືອງຮຸ່ງດ້ວຍ            ເດັຽຣະດາດເພດານ

ມຸງກັນເກາະ                        ກ່າຍກັນປະສົມແສ້ວ

ມີຫມູ່                         ມາລາພົ້ວ       ປະດັບດວງເດັຽລະດາດ

ກາດດອກໄມ້             ບັງເບື້ອງປ່ອງລົມ

ຝູງຫມູ່             ກຸດທະລີກ້ວຍ                 ຢາຍຢັງເຮືອງເຮື່ອ

ສະລັບກ່າຍຕົ້ນ          ສອງຂ້າງແຄ່ທາງ

ຫອມຮ່ວງເຮົ້າ            ຄັນທະຊາດມາລາ

ບຸບຜາໂຮຍ                          ຫວ່ານລະອອງລົງພື້ນ

ອຸທະກັງນ້ຳ                          ຢາຍຢັງຕັ້ງແອ່ງ

ເຮືອງຮຸ່ງແຈ້ງ             ໂຄມໄຕ້ສ່ອງແສງ            ເຈົ້າເຮີຍ

ເມື່ອນັ້ນ  ຂຸນນົບນ້ອມ                   ຖວາຍເຫດທາງທຽວ

ພູມີພຣະ                    ຍິນຄຳເຍືອງຖ້ອຍ

ພຣະກໍ              ເຕີນຂຸນຂ້າ                     ໂຍທາສະຫະຊາດ

ປະດັບແຕ່ງຕັ້ງ          ກະບວນຊ້າງໄສເຂັນ        ເຈົ້າເຮີຍ

ມຸງມາດແກ້ວ            ເຮືອງເຮື່ອດາວຄຳ

ກຸຍຊະໂລພາຍ            ເຜືອກຂາວສານຍ້ອຍ

ຄະນະນາໄດ້                          ຫລາຍແສນອະນັນເນກ

ອັດສະດອນມິ່ງມ້າ                ຫລາຍລ້ານວ່ອງໄວ

ມີທັງ         ນາຍຂີ່ພ້ອມ                    ກ້າວກົ່ງທະນູສອນ

ສະເວດສັດຈຳມອນ    ຣະດາດສູງແສງເຫລື້ອມ

ອັນວ່າ     ສິຣິສຸດໂທທ້າວ                ທົງສານຂາວເຜືອກ

ສະເວດສັດຮົ່ມກັ້ງ                ປະມານໄດ້ຫມື່ນປາຍ

ອັນວ່າ              ສຸກໂກທ້າວ                     ອະມິໂຕນ້ອງພີ່

ສະເດັດສູ່ຊ້າງ             ຕາມອ້າຍຝ່າຍຂວາ

ອັນວ່າ              ພຣະແກ່ນຕົ້ນ                ສີຫານຸຣາຊພະຍາເມືອງ

ທັງເທວີແມ່                         ພຣະອົງທຽມທ້າວ

ເລີຍສະເດັດຂຶ້ນ                   ພັງພາຍຊ້າງເຄື່ອງ

ຍົວລະຍາດຍ້າຍ                   ຕາມທ້າວຝ່າຍຫລັງ

ຣັດສະມີເຮື່ອແຈ້ງ                ຄືດັ່ງດາວພະກາຍ

ທວນພົນສະເດັດ                 ຄັ່ງທາງພໍສະທ້ານ

ແສນພະຍາລ້ອມ                 ຕາມພຣະອົງແຫນແຫ່

ຟັງຍິນ    ສຽງປີ່ຕ້ອງ                     ແຄນຂຸ່ຍກ່ອມຊໍ

ກອງຕະໂພນຕ້ອງ               ລະງົມສຽງເຄົ້າຄື່ນ

ຮື່ນ ໆ ກ້ອງ                          ໄປຫນ້າຄ່ຽນຄາວ

ສຽງມ່ວນແມ້ງ           ທິພະອາດຕຸຣິຍາ             ພູ້ນເຍີ

ມີທັງ         ແກວົງຂັບ      ສົ່ງສຽງສຸດດ້າວ

ຟັງຍິນ             ແຖຖະວິນກ້ອງ               ກອງຍວງຍົງໄພ່

ມັນຄາໃຫຍ່ກວ້າງ                ຖະນົນກ້ຽງລ່ວງເລີຍ       ພູ້ນເຍີ

ພໍເຫັນ             ຊະພຸ່ມດ້າວ         ຄັນທະຊາດຈຽງລົມ

ອັນວ່າ              ຜະກາເກສອນ      ເປັ່ງລະອອງໄຂອ້າ

ຝູງຫມູ່             ມາລາດົ້ວ           ດວງຫອມກ້ານກ່ອງ

ເດັຍລະດາດດອກແຍ້ມ       ບານບ້າງແບ່ງສີ              ພູ້ນເຍີ

ອັນວ່າ     ບຸນແຈ່ມເຈົ້າ                  ກ່ຳເກິ່ງທໍຣະນີ

ອະສົງໄຂນັບ                         ໝື່ນວັດສາແສນສ້າງ

ມັນຄາເທົ້າ                          ປະທວນທາງທຽວທ່ອງ

ດອກ ມົນທາຢູ່ຟ້າ                    ສວັນພູ້ນລ່ວງລົງ

ຫອມທົ່ວເຄົ້າ             ພື້ນແຜ່ນທໍຣະນີ

ຝູງຫມູ່             ໂຍທາຊົມ           ຊື່ນພຣະໄທທວງແມ້ງ

ອັນວ່າ              ສຸກໂກທ້າວ          ອວນຕົນຍວງໄພ່

ພໍເມື່ອ              ຫລາຍພ່ຳມື້        ຈວນໃກ້ຈິ່ມນະຄອນ       ແທ້ແລ້ວ

ພຣະກ່າວຕ້ານ                ເຕືອນປ່າວໂຍທາ

ຄວນທີ່             ເຮົາເຊົາພັກ        ຈິ່ມນະທີກະແສນ້ຳ

ມີທັງ                          ອຸທິຍານກວ້າງ      ສະຖານພຽງພື້ນແຜ່ນ

ຝູງຫມູ່             ອາມາດສ້າງ        ທຽມຕັ້ງແຕ່ງຜາມ

ເຮືອງຮຸ່ງດ້ວຍ            ດາວດາດໂຄມພະກາຍ

ບໍ່ອາດ              ສັງຂະຍານັບ        ຊົ່ວປະມານທາງກ້ວາງ

ບະບວນແລ້ວ             ທູນທັນເທວະຣາຊ

ສະຫະຊາດເຄື່ອນຍ້າຍ ໄປໜ້າຄ່ຽນຄາວ

ແລ້ວຈິ່ງ           ພັກຈອດຍັ້ງ      ຜາມໃຫຍ່ຫລັງພຽງ

ສິຣິສຸດໂທທົງ             ແທ່ນຄຳເມັງແກ້ວ

ຣາຊາເຈົ້າ                            ທັງສອງຕົນພໍ່

ປະນົມກອນເນັ່ງນິ້ວ   ຖະແລງຕ້ານຕໍ່ກັນ

ຫາຣຶກໄດ້                             ມາຄະມາດກາງເດືອນ

ວັນມະຫາໄຊ           ເປັ່ງແສງໃສກ້າ

ຝູງຫມູ່             ໂຍທາທ້າວ     ສອງນະຄອນຊົມຊື່ນ

ນັກຂັດຕຣັກຖ້ວນ               ວັນໄດ້ຖືກຍາມ               ແທ້ແລ້ວ

ເມື່ອນັ້ນ ພຣະພໍ່ເຈົ້າ                      ເຕີນຣາຊກຸມມານ

ສິຣິສຸດໂທທົງ             ໜໍ່ນາມແນວທ້າວ

ທົງທະລັງຍ້ອງ            ເພັງສີສັນຮູບ

ເມື່ອນັ້ນ           ທ້າວຖ່າຍຜ້າ                  ຜືນກ້ຽງແຕ່ງຕົວ

ນິ້ວແລບເລັ້ມ             ປະຫຽນແທບທຽນຄຳ

ສັງວານປະດັບ            ດັ່ງດາວເຫລືອງເຫລື້ອມ

ຄີງຄວນເອ້                          ອິນພຣົມພຽງຮູບ

ຣັດສະມີເຮື່ອແຈ້ງ                ສະເມີດ້າມດັ່ງພຣະຈັນ

ອັນວ່າ     ນາມຊາດເຊື້ອ                 ນ້ອງພີ່ທັງຫລາຍ

ພາກັນປະດັບ             ເຄື່ອງຄຳຄຽນເນື້ອ

ດູສະງຽມໜ້າ             ປຸນປານເທວະຣາຊ

ສະເມີເຜົ່າຜ້ຽງ           ອົງອ້າຍພີ່ຕົນ                 ແທ້ແລ້ວ

ອັນວ່າ              ພຣະພໍ່ເຈົ້າ    ແກ້ວແກ່ນກຸມມາຣີ

ເຕີນແສນສາວ           ແຕ່ງປຸນປະດາຕັ້ງ

ອັນວ່າ              ມາຍາແກ້ວ       ກຸມມາຣີນ້ອຍອ່ອນ

ນິ້ວອ່ອນກ້ຽງ             ຄຸລີສ້ວຍສອດແຫວນ

ຍົດຍິ່ງປ້ອງ                         ປຸນດັ່ງນາງແມນ

ສັງວານຄຳ                           ຄ່າເມືອງທົງຍ້ອງ

ຣັດສະມີເຫລື້ອມ                  ເພັງພະກາຍໃສສ່ອງ

ຄືດັ່ງ     ສຸຣິເຍດຍ້າຍ                   ຍາມເຊົ້າເປັ່ງສີ                ແທ້ແລ້ວ

ເມື່ອນັ້ນ  ທຸກທີ່ພ້ອມ                     ປຸນແຕ່ງສະນາມໄຊ

ເງິນຄຳກອງ                         ມິ່ງມະນີທັງແກ້ວ

ພາຍບົນກັ້ງ                         ເພດານມຸງມາດ

ສະເວດສັດກົ່ງກັ້ງ                 ຫລາຍຖ້ານໝື່ນຖັ່ນ

ຫລາຍສ່ຳເຊື້ອ            ຊາວແມ່ມະເຫສີ

ພາຂວັນຕົກ                        ແຕ່ງປຸນແປງໄວ້

ກໍເພື່ອ              ບາຣະມີເຈົ້າ                     ທັງສອງກ້າແກ່

ຈັກກະວານອ່ອນນ້ອມ         ສິເນດຄານໂຄ່ນຄອນ

ເລີຍເລົ່າ           ຮ້ອນຮອດໄທ້                  ເທວະຣາຊອິນທຣາ

ພຣະກໍ              ສໍຣະຍານແຍງ                ສ່ອງແລລົງພື້ນ

ອິນທຣາໄດ້                          ຄະນິງຫວນເຫັນເຫດ

ວິວາຫະອ່ອນນ້ອຍ               ສອງເຈົ້າຄູ່ກັນ                 ແທ້ແລ້ວ

ເມື່ອນັ້ນ  ອິນປ່າວຮ້ອງ                   ຝູງຫມູ່ເທວະດາ

ທັງປວງ            ສວງສະວັນ                      ລ່ວງລົງບໍ່ມີຊ້າ

ກັບທັງ             ໂສລະສະຊັ້ນ                    ມະຫາພຣົມພ້ອມພ່ຳ

ສະເວດສັດກົ່ງກັ້ງ                 ພະລັນໄດ້ລ່ວງລົງ

ທຸກທີ່ຖ້ວນ                          ຂົງຂອບຈັກກະວານ

ເທວາ  ທັງອິນພຣົມ     ລ່ວງເຖິງສະນາມກວ້າງ

ອັນວ່າ              ອິນທຣາເຈົ້າ                    ຈູງບາບຸຕະຣາຊ

ສຸຊາດາແຈ່ມເຈົ້າ                 ຈູງນ້ອຍໜໍ່ແມນ

ສອງສະເດັດຂຶ້ນ                   ກອງມະນີຣັດຕະນາດ

ຜິວຜ່ອງກ້ຽງ             ສອງເຈົ້າເກິ່ງກັນ             ແທ້ແລ້ວ

ເມື່ອນັ້ນ  ອິນທຣາເຈົ້າ                    ສຸຊາດານາງນາດ

ນ້ຳທິບໄດ້                             ສົງເຈົ້າໜໍ່ແມນ

ເໜືອແທ່ນແກ້ວ                 ຣັດຕະນາດກອງຄຳ

ອຸທະກັງສົມ                         ແກ່ນຈັນເຈືອຄູ້

ອັນວ່າ              ມານດາແກ້ວ      ທັງສອງປິຕຸເຣດ

ອະພິເສກອ່ອນນ້ອຍ   ເປັນເຈົ້ານັ່ງປອງ

ນ້ຳຢາດຍ້ອຍ             ຫອມກິ່ນສຸຄັນທາ

ເກສະນາຫອມ            ຊື່ນພຣະໄທທວງສະອື້ນ

ມີທັງ      ວາຣີໄຫລ         ຫລັ່ງລົງລິນຍ້ອຍ

ມຸນຕີນ້ອຍ                          ສອງພະຍານັກຄະເຣດ

ປຸໂຣຫິດຫລັ່ງນ້ຳ                  ສົງນ້ອຍໜໍ່ເມືອງ

ທຸກດ່ານດ້າວ             ປະນົມຍື່ນຍໍຄຸນ

ຕຸຣິຍາຍວງ                         ສົ່ງສຽງດັງກ້ອງ

ມະໂຫຣີພ້ອມ             ແກວົງແຄນຂຸ່ຍ

ອິນທິຣາຊເຈົ້າ            ຍໍນິ້ວເປົ່າສັງ

ສຽງສົ່ງເຄົ້າ                          ທິພະໂສດນວນຫູ

ອິນທຣາທານ             ເສບຣະງົມງັນເຈົ້າ

ສອງສະເດັດເຂົ້າ                   ພາຂວັນທຽມພ່າງ

ພຣາມຍື່ນນິ້ວ            ພອນແກ້ວກ່າວຖວາຍ

ຂໍໃຫ້                 ສອງມິ່ງແກ້ວ                  ບຸນເກິ່ງທໍຣະນີ

ທຽນຄາຄົງ                          ຫມື່ນວັດສາແສນສ້າງ

ສັດຕຣູນ້ອມ              ລືໄກກຽດເດດ

ໂພຍພະຍາດຮ້າຍ                ຢ່າມາໃກ້ບຽດບຽນ

ຂໍໃຫ້    ສອງພຣະອົງສ້າງ             ນະຄອນຫລວງຕູ້ມໄພ່

ສຸກຢູ່ດ້ວຍ                           ສອງເຈົ້າເຫລື້ອມງຳ

ໃຫ້ໄດ້                         ສ້າງຍ່ານຟ້າ                    ລືໂລກມະຫາຈັກ

ສົມພານເພັງ             ທົ່ວແດນດັງສະທ້ານ

ອັນແຕ່            ຈັກກະວານລ້ຳ                 ລືຊ່າເຊັງເດດ

ທຸກປະເທດດ້າວ                  ແດນຫໍ້ສ່ວຍສິນ

ຂໍໃຫ້                          ສອງແກ່ນແກ້ວ              ຣິດທີເກິ່ງອິນຕາ

ເຕໂຊແຂງ                           ຂົ່ມມານທັງຄ້າຍ

ຊຸມພູພື້ນ                            ທໍຣະນີນຳຊ່ວຍ

ຍູທ່າງ                        ເຈົ້າກໍສ້າງ                       ສິນຊ້ອຍຊອບຄອງ

ຂໍໃຫ້                          ພຣະບາດເຈົ້າ                  ສອງອ່ອນທຽນຄາ

ຕາມກະບິນເມືອງ                ເຜົ່າພົງພັນເຊື້ອ

ອັນແຕ່            ກົງທະລັງພື້ນ                  ກະບິນທຸກປະເທດ

ຢ່າໃຫ້    ມີເຫດຮ້າຍ       ສະບາຍເນື້ອຢູ່ເຢັນ    ແດ່ທ້ອນ

ຂໍໃຫ້                          ບຸນແຜ່ກວ້າງ                 ຣິດທີເດດລືຊາ

ນາໂຖເຖິງ                           ຍອດຍານດວງລ້ຳ

ສະວັດດີສ້າງ                        ນະຄອນຫລວງຕູ້ມໄພ່

ມະນຸດ              ໃຕ້ລຸ່ມຟ້າ                       ລືເທົ້າທົ່ວແດນ

ຂໍໃຫ້                          ພວກໄພ່ນ້ອຍ                 ພ້ອມເພິ່ງບາຣະມີ

ຍິງຊາຍ            ໃນຊຸມພູ                         ຂ່າວຂາມເຖິງເຈົ້າ

ຂໍໃຫ້                          ເງິນຄຳແກ້ວ                   ມະນີກອງມ້າວມິ່ງ

ຂໍຈົ່ງ                          ໄຫລຫລັ່ງລົ້ນ                  ຄືດ້າມດັ່ງຝົນ

ຂໍໃຫ້                          ສົມປໂຍດດ້ວຍ             ໂດຍດັ່ງຄະນິງຫລາຍ

ໃຫ້ໄດ້                         ເປັນມານດາ       ແມ່ພຸດໂທອົງລ້ຳ

ພໍເມື່ອ    ການເສັດສ້ຽງ                 ພາຂວັນລາເລິກ

ພຣາມເນັ່ງນິ້ວ           ຍໍຝ້າຍຍື່ນຖວາຍ            ເຈົ້າເຮີຍ

ທຸກດ່ານດ້າວ             ເທວະຣາຊອິນທຣາ

ຖວາຍພອນທິບ                   ສັ່ງລາເມືອຟ້າ

ເມື່ອນັ້ນ           ທັງປວງພ້ອມ                 ອິນພົມເທວະຣາຊ

ແຍງສູ່ຟ້າ                            ສວັນລ້ຳລ່ວງເມືອ

ທົງແທ່ນແກ້ວ           ວິມານອາດເມືອງແມນ

ຍູທ່າງ                        ເຊີຍຊົມສຸກ                    ຢູ່ສະວັນສົມສ້າງ

ອັນວ່າ              ປະຖະພີພື້ນ                    ທໍຣະນີເຄົ້າຄື່ນ

ມະໂຫຣະທຶກຕັ້ງ                   ຣະງົມຫລິ້ນກ່ອມຣະບຳ   ພູ້ນເຍີ

ພໍເມື່ອ              ວັນຄ່ຳຄ້ອຍ                    ສຸຣິເຍດມົວແສງ

ສຣີສຸດໂທທຽມ           ມິ່ງສມອນນາງແກ້ວ

ມຸນທຽນຕັ້ງ                         ສະນາມໄຊເຮືອງເຮື່ອ

ຝູງໝູ່              ສາວບ່າວຫລິ້ນ                ສອງກ້ຳຝ່າຍນະຄອນ

ບາງພ່ອງ                   ເກາະກ່ຽວນິ້ວ                  ຊ້ອນຟຸ່ມຊຸມສະເນ່   ແນ່ແລ້ວ

ບໍ່ຄະນິງພາຍຫລັງ                ສິຕ່າວຄືນເມືອງບ້ານ

ພໍເມື່ອ              ສຸຣິໂຍຄ້ອຍ                     ສູນແສງມົວມືດ

ປັດສິມທິດກ້ຳ            ບັງເບື້ອງຫລ່ຽມສິເມນ

ແລເຫັນ           ແສງສ່ອງດ້າວ                ເຮືອງເຮື່ອໂຄມພະກາຍ   ພູ້ນເຍີ

ພໍເຫັນ             ຮ່ວນ ໆ ຈັນ                     ຮຸ່ງແສງໃສຟ້າ

ດາຣາພ້ອມ                         ພະກາຍຍວງເຍືອງໂລກ

ເຫມືອຍຢາດຍ້ອຍ               ຮ່ຳເຮື້ອຫນ່ວງຫນາວ

ເມື່ອນັ້ນ  ສອງກ່ອມກິ້ງ                  ຣັດຕະນາດຮຽງຮົມ

ສະເນ່ຫາຮັກ                        ຕື່ນມາຈວນແຈ້ງ

ແສງສູງພົ້ນ                         ປັບພະໂຕເຮືອງໂລກ       ພູ້ນເຍີ

ມະໂຫຣີກ່ອມກິ້ງ                  ຕີສ້ອຍເສບພຣະອົງ

ພົງກະສັດເຊື້ອ            ທັງສອງຊ້ອຍຊື່ນ

ສະເດັດສູ່ຫ້ອງ            ສົງນ້ຳສ່ວຍສິນ

ຫອມຮ່ວງເຮົ້າ            ອົບກິ່ນເກສະນາ

ພໍຄາວສະເດັດ            ຜາງງາຍພຽງພ້ອມ

ນັບແຕ່            ເອົາກັນຫລິ້ນ                  ວິວາຫະສົມໂພດ

ຫລາຍທິວາລ່ວງລ້ຳ    ຣາຕີພົ້ນຜ່ານໄປ             ແທ້ແລ້ວ

ເມື່ອນັ້ນ  ສີຫານຸຣາຊເຈົ້າ               ປິຕຸຣາຊພະຍາຫລວງ

ຄະນິງຫວນຄຶດ          ຝ່າຍຫລັງທາງບ້ານ

ພຣະຈິ່ງ            ບັນຊາໃຫ້                        ທູຕາໂດຍດ່ວນ

ເປສະກະສົ່ງໃຫ້           ສານໃຊ້ສົ່ງເຖິງ

ເມື່ອນັ້ນ           ຂຸນເລັ່ງມ້າ              ມະນີກາບຜັນຜະຍອງ

ຄືນຄຸງນະຄອນ           ກະບິນພັດພູມພາຍພື້ນ

ຂຶ້ນຂາບເຈົ້າ                         ມະຫາເອກເສນາ

ທູນທັນຍຳ                           ພຣະຍອດເມືອງປູນໄອ

ໃຫ້ແຕ່ງຕັ້ງ                         ຫໍຣາຊມຸນທຽນ

ສາມຫລັງງາມ            ດັ່ງວິມານເມືອງຟ້າ

ຄ້ອມວ່າ           ການສະເດັດເຣຶ້ອງ           ຂຸນຂຽນຄືນຄອບ

ເມື່ອນັ້ນ  ພູວະນາດເຈົ້າ                  ເຕີນຕັ້ງແຕ່ງພົນ

ມີຫມູ່                         ຊ້າງເຄື່ອງເຄົ້າ                 ງາເຮື່ອໂດຍດຽວ

ອັດສະດອນແຊມ                 ຫິ່ງລະງົມງັນກ້ອງ

ມຸນທຽນຕັ້ງ                         ກົງທອງຣົດຖະຣາຊ

ສອງສະງ່ຽມເຈົ້າ                   ນາງທ້າວນັ່ງທົງ

ສະເວດສັດກົ່ງກັ້ງ                 ເດັຽຣະດາດຂາວຂຽວ

ພົນກືຍົກ                            ດັ່ງດິນດາສະທ້ານ

ທັງປວງພ້ອມ            ສວັນພຣົມເທວະໂລກ

ຕາງສົ່ງທ້າວ                        ທະລັງພື້ນຫວັ່ນໄຫວ

ອັນວ່າ              ພຣະພໍ່ເຈົ້າ                      ປິຕຸເຣດທັງສອງ

ພາພົນສະເດັດ           ລ່ວງຕາມບາທ້າວ

ອໍລະຫົນເສົ້າ                         ປະຖະພີມົວມືດ

ລະອອງໄຫງ່ກຸ້ມ                   ລະງົມດ້າວທົ່ວແດນ

ຟັງສຽງ   ຮ່ວນ ໆ ກ້ອງ                   ຣະບຳປີ່ແຖມແຖ            ພູ້ນເຍີ

ມີທັງ                          ແກວົງສັບ                      ຂຸ່ຍຊໍຊຸງໄຄ້

ຝູງຫມູ່             ຄົນຫລາຍລົ້ນ                 ອໍລະຫົນເຄົ້າຄື່ນ

ບາງພ່ອງ                   ສາວບ່າວກ້ຽວ                 ຈູງກ້ຽຈ້ອງກັນ

ຍົກຍື່ນນິ້ວ                          ທູນທອດມາລາ

ຕາແລຫລຽວ             ເຫລືອດຊອນຫາຊູ້

ໃຫ້ພີ່ ຂໍດວງໄມ້          ສາຍຄໍສິໄດ້ບໍ່     ແພງເຮີຍ

ພໍໄດ້                          ດົມຍ່າງຍ້າຍ      ໃຫ້ຫາຍລ້າເມື່ອຍທາງ     ນ້ອງເຮີຍ

ເມື່ອນັ້ນ  ສາວຍື່ນຖ້ອຍ                 ແກ້ເງື່ອນຄຳສະເນ່

ມາລາຮຽມ                           ຢ້ານບໍ່ສົມພະອວນອ້າຍ

ອັນວ່າ              ມາລານ້ອງ                      ດວງຫອມເໝັນສາບ     

ບໍ່ຄື                            ທິພະຍອດແກ້ວ              ຂອງອ້າຍຝ່າຍຫລັງ         ພີ່ແລ້ວ

ແມ່ນວ່າ           ພຣະໝ່ອມອ້າຍ             ປະສົງຫໍ່ຍິນດີ

ນ້ອງສິ              ຍໍມາລາ                          ມອບກາຍຖວາຍພ້ອມ

ພີ່ຫາກ             ແປງລົມລິ້ນ                    ຫວານປາຍກ້ຽງອ່ອນ      ທໍ່ນັ້ນ

ຢ້ານແຕ່          ເມັຽຢູ່ບ້ານ                     ສິຄອຍຕ້ອນຜໍ່ທາງ         ບໍ່ຮູ້

ເມື່ອນັ້ນ  ຊາຍກ່າວຖ້ອຍ               ແກ້ເງື່ອນຄຳສາວ

ຂໍໃຫ້                          ແພງຄໍຮຽມ                    ຢ່າຄະນິງຄຳນັ້ນ

ຊາຍບໍ່              ເປັນຄົນຮ້າຍ                  ຕົວະພາງເວົ້າລ່າຍ

ໃຈພີ່ຊາຍມັນຫາກ     ໜາກໜ່ວງແໜ້ນ         ສເມີດ້າມດັ່ງຫິນ           ນ້ອງເຮີຍ

ຊາດທີ່              ແນນນຳກ້ຽວ                  ສິວາງດາຍໄວ້ເປົ່າ            ເປັນບໍ

ອ້ອຍຫາກ                  ຕົກປາກຊ້າງ                  ແສນສິໃຫ້ກໍບໍ່ຄາຍ                   ພີ່ແລ້ວ

ແຕ່ວ່າ             ທິບພະຍອດແກ້ວ           ໂສມສະອາດອິນຂຽນ

ແພງຄໍຮຽມ                         ໃຫ້ລັ່ນຄຳພໍແຈ້ງ

ຍາມເມື່ອ                   ໄປເຖິງຫ້ອງ                    ເມືອງທອງນັກຄະເຣດ

ພີ່ບໍ່                            ໄດ້ຢູ່ຊ້າ                           ສິຫາເຖົ້າທ່ານຂໍ              ແທ້ແລ້ວ

ແມ່ນບໍ່            ໄດ້ນາດນ້ອງ                             ທຽມພ່າງຊົມສິເນ

ພີ່ບໍ່                            ມີໃຈຮັກ                         ຫໍ່ຍິງທັງຄ້າຍ

ຄ້ອມວ່າ           ຊາຍຈາແລ້ວ                   ສາວຫົວອ້ອຍອິ່ນ

ຍິນສະນຸກມ່ວນແມ້ງ            ຖແລງບັ້ນຕໍ່ໄປ

 

ສເວີຍຣາຊ

ຟັງຍິນ    ສຽງຄື່ນເຄົ້າ                    ທາງກວ້າງຄັ່ງຄົນ            ພູ້ນເຍີ

ຂຸນກະແສຫມູ່ມ້າ                 ເດິນດຸ່ງດາຣະວັງ

ຍວງພົນແພນ           ລ່ວງເຖິງນະຄອນກວ້າງ

ຣາຊະທານີຫ້ອງ                   ສວັນແມນສະເມີພາກ

ກະບິນພັດໃຫຍ່ກວ້າງ ທະລັງພື້ນຄັ່ງຄົນ

ເມື່ອນັ້ນ           ຣົດເລັ່ງລ້ຳ                      ເກີຍຣາຊະມຸນທຽນ

ສຣີສຸດໂທທົງ             ໜໍ່ແມນນາງແກ້ວ

ເລີຍສະເດັດຂຶ້ນ                   ປາງຄຳເນົານັ່ງ

ສາວ                           ສະນົມໜຸ່ມນ້ອຍ            ຫລາຍລ້ານແກວ່ງວີ        ເຈົ້າເຮີຍ

ອັນວ່າ              ປິຕຸເຣດໄທ້                     ຕົນພໍ່ພະຍາຫລວງ

ເວນນະຄອນຄຳ                   ມອບມວນວາງໃຫ້

ແສນເມືອງພ້ອມ                 ເສນາຂ້າມະຫາດ

ຖວາຍແຈ່ມເຈົ້າ                  ສອງໃຊ້ຊ່ວງຕີນ

ອັນວ່າ              ພູເບດເຈົ້າ                      ພະຍາໃຫຍ່ສຣີສຸດໂທ

ສິຣິມະຫາ                   ມາຍາເປັນ                      ແມ່ເມືອງທຽມທ້າວ

ຍໍປະກຽນນ້ອມ          ທະລັງກົງພື້ນແຜ່ນ

4 ທະວີບນ້ອມ            ຄຳເຂັ້ມຂາບຖວາຍ                   ແທ້ແລ້ວ

ຝູງໄພ່ຟ້າ                            ສນຸກພ່ຳເພັງບຸນ

ທັງນາສວນ                          ບໍ່ຫ່ອນມີຍາມແລ້ງ

ອັນວ່າ              ຄາເມບ້ານ                      ເຈືອຈານຂົງຂອບ

ປະມານ            ໄກ່ແມ່ກ້າ                       ບິນດັ້ນດຸ່ງເຖິງ

ອັນວ່າ              ນ້ຳບົວທ້າງ                      ບໍ່ຫ່ອນຂາດເຂິນບົກ

ຍູທ່າງ                        ປູປາຫົງ                          ຫ່ານລົງລອຍຫລິ້ນ

ກໍເພື່ອ              ບາຣະມີເຈົ້າ                     ທັງສອງມຸງເຫລື້ອມ

ອະສົງໄຂຕິ່ວຕື້            ພຣະອົງສ້າງຕໍ່ມາ            ແທ້ແລ້ວ

ຍຸດຕິກາບັ້ນ                             ສອງພຣະອົງສະເວີຍຣາຊ ກ່ອນແລ້ວ

ຖວາຍແກ່                 ນັກປຣາດເຈົ້າ                 ພໍຮູ້ຮ່າງຄະດີ     ເຈົ້າເຮີຍ.

ຜູກທີ່  2

2.1      ບັ້ນພຣະໂພທິສັດສະເດັດລົງສູ່ພຣະຄັນ

ບັດນີ້                ຈັກກ່າວເຖິງ

ອົງພຸດໂທເຈົ້າ            ສະເດັດລົງມາເກິດ

ນຳສິຣິມະຫາ              ມາຍາແກ່ນແກ້ວ            ນາງເຫງົ້າແມ່ເມືອງ        ກ່ອນແລ້ວ

ພໍເມື່ອ              ເດືອນຫົກຂຶ້ນ                 ພຣະຈັນເພັງຜາຍຜ່ອງ

ພຶກສາ             ຊາດໝູ່ໄມ້                      ລົມເປື້ອງເປົ່າລະອອງ      ພູ້ນເຍີ

ແລເຫັນ           ເມກເຍືອກຍ້າຍ             ມົວມືດບັງບົດ

ເທໂວຝົນ                            ລ່ວງລະງົມລົງພື້ນ

ບຸບຜາພົ້ວ                           ບົວຄຳໄຂກາບ

ສັບພະດວງດອກໄມ້   ບານເຮື່ອຮຸ່ງໄພ               ເຈົ້າເຮີຍ

ບັດນີ້                ຈັກກ່າວກ້ຳ                     ຕົນປະເສີດໂພທິສັດ        ກ່ອນແລ້ວ

ພຣະກໍ              ເນົາວິມານຄຳ                 ໝື່ນເສົາພັນຫ້ອງ

ສາວສະວັນຟ້າ            ກຸມມາຣີແສນໂກດ

ຣະບຳກ່ອມກ້ຽວ                  ຣະງົມໃຊ້ເສບພຣະອົງ

ໃນສະວັນຊັ້ນ              ຕຸສິຕາທີ 4

ພຣະບໍ່              ມີພຣະໄທທຸກ                  ທໍ່ໃຍຍອງນ້ອຍ

ນັບແຕ່            ອົງພຸດໂທສ້າງ                 ບາຣະມີເກິດກໍ່

ປຣາຖະນາ                 ເປັນພຣະພຸດທະເຈົ້າ       ອົງລ້ຳໂລກລື

4 ອະສົງໄຂສ້າງ           ແສນປາຍປຸນເສດ

ນັບແຕ່            ກັບຖ່າຍຕັ້ງ                    ສະວັນຟ້າທ່ອງທຽວ

ລາງເທຶ່ອນັ້ນ                        ກັບເກິດເປັນມະນຸດ

ສີນຫົວຕັດ                          ທອດທານທັງເນື້ອ

ມັງສັງຊິ້ນ                            ໄນຕາດວງພຣະເນດ

ພຣະບໍ່              ມີອ່າວເອື້ອ                      ທານໄດ້ຊູ່ແນວ                ແທ້ແລ້ວ

ລາງເທື່ອນັ້ນ                        ບໍຣິຈາກປຸດຕາ

ພຣິຍາເມັຍຂວັນ                 ທອດທານບໍ່ມີໄວ້

ຍາມເມື່ອ                   ລົງໄປໃຊ້                         ກັມເວນເປັນພຣະເຫວດ

ພຣະກໍ              ທານລູກແກ້ວ                 ທັງຊ້ຳມິ່ງສົມ                  ແທ້ແລ້ວ

ດັບຊາດມ້ຽນ             ເມືອສູ່ເມືອງສະວັນ

ຍູທ່າງ                        ເຊີຍຊົມສຸກ                    ສຳລານດີບໍ່ມີຮ້ອນ

ຈວນຈຳໃກ້                          ຄາວພຣະອົງສິຕັດເກດ

ລົງສູ່ພື້ນ                    ເປັນແກ້ວແກ່ນພຸດໂທ   ເຈົ້າເຮີຍ

ເມື່ອນັ້ນ  ພຣົມພ່ຳພ້ອມ                ເທວະຣາຊອິນທຣາ

ເທວາ                         ໃນສະວັນ                         ຊູ່ອົງບໍ່ມີເວັ້ນ

ກັບທັງ             ໂລກະບານທ້າວ               ຈັດຕຸໂຣທັງ 4

ໄປພ່ຳພ້ອມ                         ນິມົນເຈົ້າໜໍ່ພຸດໂທ        ເຈົ້າເຮີຍ

ເມື່ອນັ້ນ           ພຣົມເນັ່ງນ້ອມ               ຊູລີເກດທູນຖວາຍ

ຂໍນິມົນ             ພຣະອົງລົງໄປ                  ຕຣັດເປັນສັບພັນຍູເຈົ້າ

ເທສະນາໄຂແຈ້ງ         ເອົາສັດເຂົ້າ                     ນີຣະພານພົ້ນໂລກ

ລອຍຂວ້າມ                ໂອຄະກວ້າງ                    ທະເລນ້ຳແມ່ຫລວງ

ຝູງສັດ             ເມົາປ່ວງບ້າ                    ມົວມືດຕັນຫາ

ອະວິດຊາ          ເປັນທຸລີ                          ບໍ່ສ່ອງຫວນເຫັນແຈ້ງ

ຫາກບໍ່             ກູນາເຍື້ອນ                     ຄະນິງຕາຕອງໂລກ

ຝູງສັດເຫັນສິ   ມົວມືດໃບ້                      ບໍ່ເຫັນຮູ້ຮ່ອມທັມ           ເຈົ້າເຮີຍ

ເມື່ອນັ້ນ  ເທວະຣາຊເຈົ້າ                 ຕົນປະເສິດຕຸສິຕາ

ວາຈາໄຂ                     ຂ່າວພຣົມຄຳແຈ້ງ

ອັນວ່າ              ໂລກີພື້ນ                         ປະຖະພີພາຍລຸ່ມ

ກໍສິພໍ               ຮູ້ເງື່ອນຂໍ້                        ກະບວນເບື້ອງແຫ່ງທັມ   ແທ້ແລ້ວ

ນັກຄະເຣດກວ້າງ                 ຫົນແຫ່ງກະບິນ

ເປັນນະຄອນຫລວງ    ແຫ່ງໂພທິຍານເຈົ້າ

ສິຣິສຸດໂທທ້າວ           ເປັນອົງປິຕຸເຣດ

ສີມະຫາ            ມະຍາມິ່ງເຫງົ້າ                ເປັນແກ້ວແມ່ພຣະອົງ     ແທ້ແລ້ວ

ອັນວ່າ              ຝູງສ່ຳເຊື້ອ                      ມະນຸດຊາດຊາວຄົນ

ຍາມນັ້ນອາຍຸ    ໄຂເປັນເກນ                    ຮ້ອຍຊາວເຖິງຖ້ວນ

ພຣະກໍ              ສໍຣະຍານຮູ້                      ກະບວນທາງເຍືອງສ່ອງ

ເຫັນ ວິໂລກະນາດກວ້າງ          ຜາຍຜ້ຽນຮ່ຳຄະນິງ                   ແທ້ແລ້ວ

ພຣະບາດເຈົ້າ                  ຮັບຣາຊນິມົນ

ເທວະດາ           ທັງອິນພົມ                      ຍື່ນປະນົມຍໍນິ້ວ

ອັນວ່າ              ໂພທິສັດເຈົ້າ                             ສິໄລລາເທວະໂລກ

ພຣະສິ              ຜາຍແຜ່ກວ້າງ               ພຣະທັມເຈົ້າເປັ່ງໄຂ         ແທ້ແລ້ວ

ສິໄດ້                           ຕັດສ່ອງແຈ້ງ                  ເປັນເອກອົງພຸດໂທ

ປຣະທານຄຳສອນ                ແກ່ຄົນທັງຄ້າຍ

ອັນວ່າ     ໂພທິສັດເຈົ້າ                             ທົງທັມຄະນິງຮ່ຳ

ບຸບພະນິມິດ               ບັງເກີດຂຶ້ນ                     ພຣະອົງເຈົ້າເລົ່າເຫັນ

ອັນວ່າ              ຜ້າກ້ຽງທິບ           ຜືນອ່ອນສຸຂຸມານ

ເລີຍເລົ່າ           ມີອາການ                       ກິ່ນເໝັນຜາງຮ້າຍ

ພຣະ                          ຄະນິງເຫັນແຈ້ງ              ສິລາລົງໂລກລຸ່ມ

ອາຍຸ  ໄຂແຈ່ມເຈົ້າ                    ສະວັນຟ້າບໍ່ຢູ່ນານ           ແທ້ແລ້ວ

ເມື່ອນັ້ນ  ສັກໂກໄທ້                        ອິນທຣາເທວະຣາຊ

ເຊິນເອົາ           ໂພທິຣາຊເຈົ້າ                  ໄປຫລິ້ນທ່ຽວສວນ

ທັງເລົ່າ             ໄປອາບນ້ຳ                      ອະໂນດາດສະສີ

ເທວາ                         ທັງອິນພຣົມ                             ແຫ່ພຣະອົງລະວັງລ້ອມ

ແລ້ວເລົ່າ                   ເລີຍສະເດັດເຂົ້າ              ອຸທິຍານສວນໃຫຍ່

ລົງສູ່                          ສະບໍ່ແກ້ວ                       ສະບາຍເນື້ອໂສດສົງ

ມີພ່ຳພ້ອມ                          ປະທຸມມາດຈັງກອນ

ບາງດອກ                   ບານຈູມຈີ                       ຕູບແຂໄຂອ້າ

ມີທັງ                          ຈຳປາສ້ອຍ                     ກະດັງງາຫອມອ່ອນ

ຂິກສະເດື່ອພ້ອມ                  ບານບ້າງແບ່ງສີ

ດູປະຫລາດແທ້          ແຍ້ມຍິ່ງແຂໄຂ

ຄືດັ່ງ                          ມີມະໂນໃຈ                      ຮັກຫໍ່ອົງພຸດໂທເຈົ້າ

ມີທັງ                          ປັກສາເຊື້ອ                     ກະທາເຂົາເປົ້າປ່າ

ກໍຣະວີກຮ່ຳຮ້ອງ                   ເຢັນສະບັ້ນສົ່ງສຽງ

ອັນວ່າ              ອະໂນດາດກວ້າງ             ສະໃຫຍ່ຕີຟອງ

ຄືສິ                            ເຜີຍວາຈາ                      ຕໍ່ອົງພຸດໂທເຈົ້າ

ເຊິນພຣະ                   ອົງລົງຫລິ້ນ                     ທະເລຫລວງເມື່ອລຸ່ມ       ພາຍພູ້ນ

ສົງສານ            ເລິກແລະກວ້າງ               ສະບາຍເນື້ອລ່ອງລອຍ     ພຣະເຮີຍ

ເມື່ອນັ້ນ  ໂພທິຣາຊເຈົ້າ                  ຫລິງໂລກໂລກາ

ຄວນທີ່             ກູລົງໄປ                           ສູ່ສະຖານພາຍໃຕ້

ອັນວ່າ              ນິກອນເບື້ອງ                  ຊາວຊົນມະນຸດໂລກ

ພະຍາ                        ພຣົມປ່າວຮ້ອງ               ຖະແລງແຈ້ງຂ່າວສານ

ບອກວ່າ           ໂພທິຣາຊເຈົ້າ                  ຕົນປະເສິດໂຄດົມ

ລົງມາ                        ຕຣັດສັບພັນຍູ                ໂຜດສັດທັງຄ້າຍ

ຍັງບໍ່                          ເຫິງນານໄດ້                    12 ປີທັດທ່ຽງ

ສູທ່ານ              ຕົກແຕ່ງຕັ້ງ                            ທານສ້າງຢ່າຖອຍ           ນັ້ນເທີ້ນ

ນັບແຕ່            ກັບຖ່າຍຕັ້ງ                    ຣະດູປ່ຽນວັນຄືນ

ພໍຍາມດີ                    ໜໍ່ພຸດໂທສິລາຫ້ອງ

ສວງສວັນຟ້າ            ເທວະດາເອິ້ນສັ່ງ

ຈັກກະວານສະນັ່ນນ້າວ         ດັງສະທ້ານຫວັ່ນໄຫວ

ເມື່ອນັ້ນ  ໂພທິຣາຊເຈົ້າ                  ລາຈາກເມືອງແມນ

ແຍງນະຄອນກະບິນ   ຈິ່ມກະແສແສນທ້າງ

ອັດສະຈັນເຄົ້າ            ທໍຣະນີພື້ນແຜ່ນ

ຟ້າແຜດຮ້ອງ            ຄະນອງບ້າເປັ່ງສຽງ

ທໍຣະນີຮ້ອງ                          ອໍຣະຫົນກຳປະນາດ

ສຽງກຶກກ້ອງ              ສະເທືອນເຄົ້າທົ່ວແດນ

ມະຫາ                        ສະມຸດໃຫຍ່ກວ້າງ           ບັງເກິດຕີຟອງ

ມັງກອນ           ທັງປູປາ       ໝູ່ຄະນາແນວນ້ຳ

ເຂົາກໍ                         ໂຄສະກະຮ້ອງ                  ລະງົມສຽງສານແຜດ

ຝູງໝູ່              ແຮດແລະຊ້າງ                ຄະນາເນື້ອປ່າໄພ

ທຸກແງ່ເງື້ອມ             ເຂົາໃຫຍ່ຫິມະພານ

ກັບທັງ             ເຂົາສິເມນ                      ອ່ອນປາຍໄກວ່ຄ້ອມ

ໂລກັນພື້ນ                           ອະເວຈີໝໍ້ໃຫຍ່

ແສງສະວ່າງແຈ້ງ                 ບໍ່ຮົນຮ້ອນຊົ່ວຄາວ                   ເຈົ້າເຮີຍ

ອັນວ່າ     ນະຮົກກວ້າງ                             ໄຟມອດສູນແສງ

ຄົນຫູໜາກ               ທັງຕາມົວ                       ເລົ່າຫວນເຫັນແຈ້ງ

ຄົນທີ່                         ເປັນຫິດເຮື້ອນ                ຄະຍືໄອເປັ້ຍຄ່ອມ

ເລີຍເລົ່າ           ລຸກແລ່ນໄດ້                    ຄີງກ້ຽງດັ່ງເຫລົາ             ເຈົ້າເຮີຍ

ອັນວ່າ              ຝົນຫ່າແກ້ວ                             ກໍຮຳຢາດທໍຣະນີ

ເປັນແສງສາຍ            ຫລັ່ງລິນລົງເລື້ອຍ

ອັນວ່າ              ເສືອເຫັນເນື້ອ                 ກໍມີໃຈຮັກຫໍ່                             ກັນແລ້ວ

ກາດຳ                        ກັບນົກເຄົ້າ                     ເປັນແກ້ວສ່ຽວສະຫາຍ    ແທ້ແລ້ວ

ອັນວ່າ              ສັດຈ່ອງໄວ້                      ອາຄາດກັມເວນ

ເລີຍເລົ່າ           ມີໃຈຮັກ                         ຕໍ່ກັນທັງດ້າວ

ອັດສະຈັນໃຈແທ້                  ທັງຫລາຍດູປະຫລາດ

ບາຣະມີກ່ອມກູ້ມ                 ຍານເຈົ້າແຜ່ທັມ             ແທ້ແລ້ວ

2.2      ນາງສຸບິນເຫັນຊ້າງເຜືອກ

ບັດນີ້                ຈັກກ່າວເຖິງ

ຜູ່ຜ່ານພື້ນ                          ນະຄອນໃຫຍ່ເມືອງຫລວງ

ສິຣິສຸດໂທທົງ             ນັ່ງປອງເປັນເຈົ້າ

ອັນວ່າ              ມາຍາແກ້ວ                    ເທວີນາງເອກ

ໃຈຊື່ນຊ້ອຍ                         ພຣະໄທຕັ້ງຕໍ່ທານ           ແທ້ແລ້ວ

ເມື່ອນັ້ນ           ພຣະບາດເຈົ້າ                  ເຕີນຣາຊະມຸນຕີ

ໃຫ້ທ່ານ            ພາກັນຕົກ                     ແຕ່ງນະຄອນທັງຄ້າຍ

ແລ້ວເລົ່າ                   ພາກັນຫລິ້ນ                             ມະຫະກັມສົມໂພດ

ເຈັດພ່ຳມື້                            ວັນແລ້ວຈິ່ງເລິກລາ

ອັນວ່າ              ພຣະມິ່ງຕົ້ນ                    ນາງນາດເທວີ

ພຣະໄທທວງຮັກ                  ຕໍ່ທານບໍ່ມີເວັ້ນ

ນາງປະດັບເນື້ອ          ສັງວານຄຽນຄາດ

ນ້ຳທິບໄດ້                             ນາງນ້ອຍສ່ວຍສົງ

ແລ້ວຍື່ນນິ້ວ                        ເທທອດທານຂອງ

ຍາຈົກ              ທັງຄົນຂໍ                         ຄັ່ງພະລານພໍລ້ານ

ອຸກຂະລຸກເອົ້າ            ຊວນກັນຊິງຍາດ

ບາງພ່ອງ                   ປະໄປ່ກົ້ນ                        ແປນເນື້ອເພື່ອນເຫັນ

ທຸກທີ່ນ້ອມ                     ຊົມຊື່ນໂມທະນາ

ກັນລະຍານາງ            ທອດທານເທໃຫ້

ຖະນິມພອນແກ້ວ                ກອງມະນີມ້າວມິ່ງ

ສັງຂະຍາອ່ານໄດ້                  ປະມານຖ້ວນ 4 ແສນ

ແລ້ວເລິກມ້ຽນ           ເມືອສູ່ມຸນທຽນ

ອຸໂບສົດສີນ                         ພ່ຳເພັງພຣະໄທຕັ້ງ

ກັນລະຍານ້ອຍ           ຄະນິງໃຈຈົງມາກ

ສັງຂານທັມ                ບໍ່ທ່ຽງໝັ້ນ                     ວັນມື້ສ່ອງບໍ່ເຫັນ             ແທ້ແລ້ວ

ນາງຮ່ຳແລ້ວ                        ສະເດັດສູ່ບັນທົມ

ກັມມັດຖານ                        ນາງບໍ່ໄລວາງເວັ້ນ

ປັນນະຣະສີຖ້ວນ                  ອາສາລະຫະປຸນນະມີມາດ

ໂພທິສັດ           ເຂົ້າສູ່ຫ້ອງ                      ນາງນ້ອຍແມ່ນຍາມ       ແທ້ແລ້ວ

ຟັງຍິນ    ລົມສວາດໄມ້                   ຜະລຽງໂລກທະລັງສີ        ພຸ້ນເຍີ

ສຸຣິໂຍລັບ                            ຫລ່ຽມເຂົາສິເມນເບື້ອງ

ຈັນທາຈອນມົ້ມ                   ແສງສູນພົ້ນພ່າຍ

ນາງກໍ                        ຫລັບຍິບຍັ້ງ                    ຍາມນ້ອຍຫນຶ່ງຝັນ

ຝັນວ່າ              ຈະຕຸໂລກທ້າວ                ທັງ 4 ອົງກະສັດ

ເອົາຕຽງຄຳ                          ພ່ຳມວນຕຽງແກ້ວ

ແລ້ວເລົ່າ                   ເຊິນນາງນ້ອຍ                 ສະຖິດນອນເທິງແທ່ນ

ນາງກໍ                        ຍົວຣະຍາດຂຶ້ນ                ຕຽງແກ້ວນັ່ງເນົາ

ຈະຕຸໂລກທ້າວ            ທະຍານວິ່ງເວຫາ

ພານາງລ່ວງ                        ພະໂຍມຍັງຟ້າ

ແຍງຫົນຫ້ອງ            ຫິມະພານໄພຍະມາດ

ແລ້ວເລົ່າ                   ວາງອ່ອນນ້ອຍ                ລົງພື້ນແຜ່ນດິນ

ໃນຊ່ອງຊັ້ນ                          ຫິມະວາດເຂົາຫລວງ

ເປັນສະຖານຜ້ຽງ                 ດັ່ງກະດານປູແປ້ນ

ສັງຂະຍາໄດ້                          ທາງໄກ 60 ໂຍດ

ທີ່ນັ້ນ                         ຮັງດອກດົ້ວ                    ໃບກ້ານກ່ອງງາມ

ປົກແຜ່ເຄົ້າ                         ບັງດູດແສງສູນ

ພະພາຍພານພັດ                 ຮົ່ມເຢັນສະບາຍເນື້ອ

ຝັນວ່າ              ຣາຊາທ້າວ                      ໂລກະບານທັງ 4

ເຊິນອ່ອນນ້ອຍ          ລົງນ້ຳທ່າພຽງ

ສົງສ່ວຍລ້າງ                        ອະໂນດາດສະສີ

ເທວີນາງ                    ກໍເລົ່າລົງສະນາມກວ້າງ

ປະຖະພີກ້ຽງ                        ກະໄດເງິນແກ້ວກໍ່

ເປັນທ່າເຈົ້າ                         ພຸດໂທຕັ້ງແຕ່ເດີມ                   ແທ້ແລ້ວ

ນາງລ່ອງນ້ຳ                         ສົງໂສດອຸທະກັງ

ເທວາ                         ເອົາພູສາ                         ຍື່ນມາຖວາຍນ້ອມ

ຝັນວ່າ              ປັບພະໂຕຕັ້ງ                  ເຂົາຫລວງເຮືອງເຮື່ອ

ບັງເກິດ            ເປັນໜ່ວຍແກ້ວ            ເງິນເຫລື້ອມເປັ່ງແສງ

ຝັນວ່າ              ໂພທິຣາຊເຈົ້າ                  ຕົນປະເສິດບາບຸນ

ແຜງຕົນ                   ເປັນກຸນຊອນ                 ເຜືອກຂາວສານນ້ອຍ

ບົດຈອນເຕັ້ນ            ເທິງຫລັງຍ້າຍຍ່າງ

ແລ້ວເລົ່າ                   ກັບຕ່າວຕັ້ງ                    ລົງຫລິ້ນໃຕ້ດິນ

ມືຖືແກ້ວ                             ປະທຸມມາບານແບ່ງ

ເຜີຍກີບອ້າ                         ລະອອງຟົ້ງກິ່ນຫອມ

ເລາະລຽບຕ້າຍ           ເຂົາມາດເງິນຍວງ

ປະທັກຂິນາວຽນວົນ   ແວດລະວັງເດິນຫລິ້ນ

ຊ້າງກໍ                        ເອົາບົວແກ້ວ                  ປະທຸມມາຍໍຍື່ນ

ນາງກໍທອດ      ພະເນດຢ້ຽມ                            ຕາສິ້ງລ່ຳແຍງ

ແລ້ວຍື່ນນິ້ວ                        ເຣວຮັບບົວຫລວງ

ພໍຄາວເລີຍ                          ຕື່ນຕົກໃຈສະດຸ້ງ

ເທວີແກ້ວ                           ຄະນິງຕົນຄຶດຮ່ຳ

ພໍເຫັນ             ແສງສ່ອງພົ້ນ                  ເຂົາລ້ານພຸ່ງມາ               ພຸ້ນເຍີ

ນາງກໍ                        ດາແຕ່ງເນື້ອ                   ລົງສູ່ມຸນທຽນ

ທູນເທໂວ                             ເຜົ່າຜົວປະນົມນິ້ວ

ຍໍປະກຽນນ້ອມ          ຄຳຝັນຖະແລງເຫດ

ຂໍໃຫ້                          ພຣະມິ່ງແກ້ວ                 ປັນຍາສິ້ງສ່ອງຍານ         ແດ່ທ້ອນ

ເມື່ອນັ້ນ ພຣະກໍ ທັນມາພ້ອມ                  ໝໍໂຫນໂຫຣາສາດເພດ

ຫົກສິບສີ່ແທ້              ທວາຍຄິ້ວແມນຢຳ

ເມື່ອນັ້ນ           ພຣາມນອບນິ້ວ              ປະນົມທອດທູນຖວາຍ

ຂໍແຕ່                         ເທໂວພຣະ                      ຢ່າຄະນິງຄຳຮ້ອນ

ອັນວ່າ              ສຸບິນເບຶ້ອງ                     ດີແວນເຮືອງປະເສິດ       ຈິງແລ້ວ

ອາທິດ              ເນົາຢູ່ຍ້ອງ                      ກົງແກ້ວເສດສູນ

ພຸດເຄື່ອນຍ້າຍ          ເຈັຍຣະຈາກໄກກັນ

ພະຫັດ             ທຽມສຸກເສົາ                             ຮ່ວມໃນກົງແກ້ວ

ພໍດີໄດ້                       ກົງກັນດວງຣືກ

ໃຜຫາກ           ຖືກໜ່ວຍນີ້                             ຣິດທີກ້າເກິ່ງພຣົມ

ນາງສິ                        ໄດ້ໜໍ່ເນື້ອ                      ບຸຕະຣາຊຊາຍເຊັງ

ບາຣະມີມຸງ                          ແຜ່ນດິນກວມກຸ້ມ

ເປັນອົງແກ້ວ             ສັບພັນຍູດວງຍອດ

ພຣະຢ່າ            ໄດ້ອ່າວເອື້ອ                    ຄຳຮ້ອນບໍ່ມີ                    ແທ້ແລ້ວ

ເມື່ອນັ້ນ           ພຣະບາດໄທ້                             ຊົມຊື່ນຍຸ້ມຫົວ

ປຣະທານລາງວັນ                 ແກ່ພຣາມພໍລ້ານ

ບະບວນແລ້ວ                  ສຸບິນນາງນາດ

ຖວາຍແກ່                 ນັກປຣາດເຈົ້າ                 ຄວນຮູ້ຮ່ຳຄະນິງ              ແດ່ທ້ອນ

 

2.3      ປຣະສູດ

ບັດນີ້                ຈັກກ່າວເຖິງ

ໂພທິຣາຊເຈົ້າ             ຕົນປະເສິດບາບຸນ           ກ່ອນແລ້ວ

ພຣະກໍ              ລາສວງສະວັນ                 ສູ່ນະຄອນພາຍໃຕ້

ແລ້ວເລົ່າ                   ເຂົ້າສູ່ຫ້ອງ                      ຄັນພະວີກນາງເມືອງ

ອັດສະຈັນມີ                         ທົ່ວນະຄອນທັງຄ້າຍ

ອັນວ່າ              ເມືອງຫລວງກວ້າງ                   ເປັນແສງໃສອາດ

ຣັດສະມີເຮື່ອແຈ້ງ                ປະກາຍແກ້ວເຮື່ອເຮືອງ  ແທ້ແລ້ວ

ອັນວ່າ              ຈັກກະວານເຫລື້ອມ        ທະລັງສີເຮືອງໂລກ

ດອກ                         ມົນທາຢູ່ຟ້າ                    ສະວັນພູ້ນຫວ່ານລົງ

ອັນວ່າ              ອາກາດກວ້າງ                 ປະກາຍເຮື່ອເຮືອງແສງ

ຝູງໝູ່              ມາລາທິບ                       ລ່ວງລອຍເຫິນຟ້າ

ອັນວ່າ              ນິກອນເຊື້ອ                    ປະຊາບານຊົມຊື່ນ

ຄືດັ່ງ                          ປາຂາດຂ້ອນ                   ເຫັນນ້ຳແມ່ນະທີ             ນີ້ແລ້ວ

ຝູງໝູ່              ສັດສ່ຳເຊື້ອ                      ມະຫິງຊາດງົວຄວາຍ       ກໍດີ

ເຂົາກໍ                         ເອົາກັນແຫະ                             ແຫນສະເທືອນລະງົມພື້ນ

ເພາະເພຶ່ອ                  ຍິນດີດ້ວຍ                      ມະໂນໃນຊ້ອຍຊື່ນ

ທາງເທື່ອ          ໂສມະນັດນ້ອມ                ນ້ຳຕາຍ້ອຍຍ່າວໄຫລ

ກໍເພາະ             ຄຶດອ່າວເອື້ອ                             ຄະນິງຊາດພາຍຫລັງ

ເຫັນຕົນ           ຍັງເປັນສັດ                     ຕ່ຳແນວນາມຊ້າ

ບໍ່ໄດ້      ທັນເຫັນເຈົ້າ                             ອົງພຸດໂທລົງເກິດ

ກໍຈິ່ງ   ແຄ້ນຄັ່ງເອົ້າ       ໝອງເສົ້າເມື່ອຍມະໂນ    ແທ້ແລ້ວ

ເມື່ອນັ້ນ  ພູໄຊທ້າວ          ພະຍາໃຫຍ່ສີສຸດໂທ

ພຣະກໍ              ປຸນແສນສາວ                 ແວດລະວັງນາງແກ້ວ

ນັກສະນົມເຝົ້າ           ປັນຍາມຜັດປ່ຽນ

ບົວລະບັດແຈ່ມເຈົ້າ    ນາງແກ້ວແມ່ເມືອງ

ບໍ່ໃຫ້                          ເຄືອງຄຳຮ້ອນ                 ອະນາທອນທຸກທະເວດ

ເທວະດາຢູ່ຟ້າ            ມາເຝົ້າແຫ່ແຫນ

ອັນວ່າ              ຈະຕຸໂລກທ້າວ                ທັງ 4 ອົງກະສັດ

ຖື  ພຣະແສງຂັນ                  ຢູ່ລະວັງນາງແກ້ວ

ກົວມີ         ມານທຳຮ້າຍ                            ອຸທອນຄັນພະວີກ

ນາງນາດນ້ອຍ           ເຫັນແລ້ວຊື່ນພຣະໄທ

ນາງບໍ່                        ຄຶດໄຄ່ຢ້ານ                     ທັງ 4 ອົງກະສັດ

ທຳກະບວນເໝືອນ    ດັ່ງທາສາໃຊ້

ກໍເພື່ອ              ບາຣະມີເຈົ້າ                     ໂພທິຍານກຸ້ມເຫລື້ອມ

ສີສະວາດແກ້ວ           ນາງນ້ອຍບໍ່ໄຄ່ກົວ           ແທ້ແລ້ວ

ນາງລະນຶກນ້ອມ                  ພຽນພ່ຳທົງສີນ

ບໍ່ໄດ້           ມີມະໂນຫວນ                  ກ່ຽວກາມຄຸນໄດ້

ອັນວ່າ              ສິຣິສຸດໂທທ້າວ                ສາມິໂກຜົວມິ່ງ

ກໍບໍ່                            ໄດ້ກ່ຽວແກ້ວ                  ຊົມຊ້ອນດັ່ງຫລັງ             ແທ້ແລ້ວ

ກໍເພື່ອ              ອຳນາດເຈົ້າ                     ໂພທິຣາຊໃນຄັນ

ນາງເລົ່າ           ມີສີໃສ                            ດັ່ງມະນີໂຊດແກ້ວ

ບໍ່ໄດ້                           ເໝັນກາຍຮ້າຍ              ສະເມີຄົນຊັ້ນຕ່ຳ

ຍາມເມື່ອ                   ທົງຄັນນັ້ນ                      ສີເສົ້າຫລ່າໝອງ

ທັງເລົ່າ             ໜາກໜ່ວງທ້ອງ            ບັງເກິດອໍລະຫົນ

ທົນທະລອນທຸກ                   ນັ່ງເດິນກໍດູຮ້າຍ

ອັນວ່າ     ສົມສະງ່ຽມເຈົ້າ                ລີລາກໍຄົມຄ່ຽມ

ຍົວຣະຍາດຍ້າຍ                   ເໝືອນໄທ້ເທບແມນ

ຫອມກິ່ນເນື້ອ            ກ້ານເກດຈັງກອນ

ເໝືອນດັ່ງ                 ບຸສະບາບານ                             ເຮື່ອເຮືອງໃນຕົ້ນ

ສ່ວນວ່າ            ໂພທິສັດເຈົ້າ                             ເນົານັ່ງພາວະນາ

ໃນ ອຸທອນມານດາ               ແມ່ຕົນສະບາຍເນື້ອ

ຣັດສະມີໃສເຫລື້ອມ    ທຽມມະນີແກ້ວສ່ອງ

ໃນ  ມະໂນຊື່ນຊ້ອຍ                ໃຈເຈົ້າຢູ່ສະບາຍ

ພຣະບໍ່              ມີແປດເປື້ອນ                 ປຸບໂພເລືອດໂລຫິດ

ຄືດັ່ງ             ຄຳມະນີຄະ                      ເປັ່ງແສງໃນເບົ້າ

ອັນວ່າ     ມາຍາເຈົ້າ                       ເພັງໂສມໃສຮູບ

ພຣະຖັນບໍ່ເສົ້າ            ທັງທ້ອງກໍບໍ່ຕູນ              ເຈົ້າເຮີຍ

ຜິວເຜົ່າເນື້ອ                        ງາມກ່ວາຄາວຫລັງ

ອຸໂບສົດສິນ                         ບໍ່ລະໄລວາງເວັ້ນ

ອາຈິນແທ້                           ມານດາໂພທິຣາຊ

ສີນຄາດເນື້ອ              ຄຽນໝັ້ນບໍ່ໄລ                 ແທ້ແລ້ວ

ກໍເພື່ອ              ອຳນາດເຈົ້າ                     ໂພທິຣາຊບາບຸນ

ນາງເຄີຍ          ເປັນມານດາ                             ແມ່ພຣະອົງເລິງເລື້ອຍ

ການລະດູໄດ້                        ວັນຄືນແຖມຖ່າຍ

ທົດສະມາດເຂົ້າ          ເດືອນລ້ຳລ່ວງເຖິງ          ແທ້ແລ້ວ

ນາງຮ່ຳຮູ້                    ຄະນິງທີ່ຫວນເຫັນ

ອັນວ່າ              ສັງຂານກູ                        ບໍ່ຍືນຍາວໄດ້

ອັນວ່າ              ໂພທິສັດເຈົ້າ                             ບາບຸນບຸຕະຣາຊ

ປຣະສູດຈາກທ້ອງ                ອຸທອນແກ້ວແມ່ມາ

7 ພ່ຳມື້                      ວັນຖ່າຍແຖມເຖິງ

ກູຈັກ                         ມໍຣະນາລົດ                     ລ່ວງເມືອເມືອງຟ້າ

ຄວນກູ             ຄືນເມືອຫ້ອງ                  ພາຣາເມືອງພໍ່                 ພາຍພູ້ນ

ໃຫ້ແມ່             ເຫັນໜ້າແກ້ວ                ກຸມມານນ້ອຍຊື່ນພຣະໄທ

ນາງຮ່ຳແລ້ວ                        ສະເດັດສູ່ມຸນທຽນ

ທູນເທໂວ                             ມິ່ງສະມອນຜົວແກ້ວ

ຍໍປະຫຽນນິ້ວ             ປະນົມກອນກອຍກ່າວ

ຂໍໃຫ້      ພຣະມິ່ງເຫງົ້າ                  ກູນາແກ້ໂຜດຜາຍ                   ແດ່ທ້ອນ

ອັນວ່າ              ໂພທິຣາຊເຈົ້າ                  ແນວໜໍ່ນາມກະສັດ

ພຣະຢູ່              ໃນອູທອນ                       ພ່ຳພຣະນາງນານແລ້ວ

ບະບວນຖ້ວນ             10 ເດືອນເລີຍລ່ວງ         ມານີ້

ນ້ອງໄຄ່            ກັບຕ່າວຕັ້ງ                    ນະຄອນກວ້າງແຫ່ງຕົນ

ເພື່ອ                          ປະສູດລູກແກ້ວ              ດອມຍາດວົງສາ

ພໍໃຫ້                          ມານດາຊົມ                     ຊື່ນພຣະໄທດອມນ້ອຍ

ແລ້ວຈິ່ງ           ກັບຫົນຫ້ອງ                             ນະຄອນຄຳເມືອງເອກ

ນ້ອງບໍ່              ໄປຢູ່ຊ້າ                           ການແລ້ວສິຕ່າວຄືນ       ດອກນາ

ອັນໜຶ່ງນັ້ນ                         ບໍ່ມີທ່ຽງຄຳຕາຍ

ລາງເທື່ອ          ກຳຈອນເຖິງ                             ໄຕ່ຕາມຕົນນ້ອງ

ຍາມເມື່ອ                   ກຸມມານນ້ອຍ                 ໂພທິຍານສະເດັດອອກ    ມານັ້ນ

ນ້ອງສິ              ລົດຊົ່ວມ້ຽນ                    ເມືອຟ້າກ່ອນພຣະອົງ      ບໍ່ຮູ້

ນ້ອງຈິ່ງ            ນົບເນັ່ງນິ້ວ                     ຕ້ານສັ່ງຄຳສອງ

ຖ້າບໍ່                          ມໍຣະນາຕາຍ                   ສິຕ່າວມາທຽມທ້າວ

ຖ້າວ່າ                        ບຸນໝົດສ້ຽງ                   ເມືອສະວັນເທວະໂລກ

ນ້ອງບໍ່              ໄລແຈ່ມເຈົ້າ                    ສິທຽມທ້າວເມື່ອລຸນ        ພູ້ນແລ້ວ

ເມື່ອນັ້ນ  ພຣະບາດເຈົ້າ                  ທົງແທ່ນນະຄອນຫລວງ

ພໍພຣະໄທທວງຄຶດ               ຮ່ຳຄະນິງນາງຕ້ານ

ເມື່ອຈັກ           ຂັດຂວາງຫ້າມ                 ພຣະໄທນາງຈິ່ງໝອງໝົ່ນ

ຄວນ     ກູນາອອ່ນນ້ອຍ               ໄປຢ້ຽມເຜົ່າພົງ               ຊອບແລ້ວ

ພຣະຮ່ຳແລ້ວ              ມີຣາຊບັນຊາ

ປຣະທວນຕີຕຣາ                 ປ່າວຂຸນແສນທ້າວ

ໃຫ້ທ່ານ            ເອົາກັນສ້າງ                    ຖະນົນທາງກວ້າງໃຫຍ່

ມັນຄາ              ໄຕ່ເຕົ້າເທວະທະຫະ                   ນະຄອນພູ້ນບ່ອນປະສົງ   ນັ້ນເນີ

ພື້ນຮາບກ້ຽງ              ບຸບຜາຊາດໂຮຍຮວາຍ

ຜາຍມາລາ                          ປູກປຸນເປັນຊະລ້າຍ

ຢາຍສອງຂ້າງ             ມັນຄາທາງທ່ຽວໄຕ່

ກ້ວຍແລະອ້ອຍ          ທຸງແສ້ວສອດສີ

ທາງເທິງພ້ອມ           ເພດານມຸງມາດ

ຂ່າຍດອກໄມ້              ມຸງກັ້ງກໍ່ກວມ

ສັບພະສັນພ້ອມ                   ໂພສະນັງທຸກເຍື່ອງ

ຢ່າໄດ້ຊ້າ                    ຈວນມື້ເລັ່ງວັນ                ທ່ານເຮີຍ

ເມື່ອນັ້ນ  ຂຸນເນັ່ງນ້ອມ                  ຊູລີເກດລາລົງ

ເຖິງສະນາມໄຊ           ປ່າວສຽງຫານຫ້າວ

ທັງແສນທ້າວ             ຊາວນະຄອນໄຫລຫລັ່ງ

ເຂົາກໍ                         ຊົມຊື່ນດ້ວຍ                             ຢາກເຫັນນ້ອຍໜໍ່ພຸດໂທ

ຂຸນຟັ່ງຟ້າວ                         ຮີບເຮັ່ງເລວພະລັນ

ຕໍໂພນຂຸດ                           ພົງຖາງຟັນມ້າງ

ຂຸມເຫວຫ້ວຍ            ລຳທານບຶງບໍ່

ທັງແມ່ນ້ຳ                            ຖົມດ້ວຍແຮ່ຊາຍ

ຝູງໝູ່    ຄົນຫລາຍລົ້ນ                 ຊິງກັນບານປົວ

ຄືນບໍ່ເວັ້ນ                            ເວັນພ້ອມພ່ຳກະທຳ

ເຮືອງເຮື່ອແຈ້ງ          ຄືດັ່ງດາວພະກາຍ

ຫລາຍວັນຄືນ            ພ່ຳນານເລີຍແລ້ວ

ກໍ່ເພື່ອ              ບາຣະມີເຈົ້າ                     ໂພທິຍານມຸງເຫລື່ອມ

ຄົນບໍ່                         ອິດເມື່ອຍລ້າ                   ກຳລັງກ້າວກວ່າຫລັງ

ພື້ນຮາບກ້ຽງ              ສະເມີໜ້າກອງໄຊ

ຍາມເມື່ອ                   ລົມພານພັດ                             ຝຸ່ນລະອອງບໍ່ປິວຟົ້ງ

ກົງສະເມີຜ້ຽງ             ປຸນປານເຊືອກໄຕ່

ມັນຄາໃຫຍ່ກວ້າງ                ຄົນດັ້ນດຸ່ງສະບາຍ

ເຮືອງເຮື່ອດ້າວ           ເດັຍຣະດາດເພດານ

ດາວຄຳປະດັບ            ຂ່າຍກະດິງແກມແກ້ວ

ສະເວດສັດເຫລື້ອມ    ທຸງປິວສະບັດແກວ່ງ

ອຸແອ່ງຕັ້ງ                            ຂັງນ້ຳຢູ່ເຕັມ

ຄັນທະຊາດແກ້ວ                 ປະທຸມມາດຈັງກອນ

ຕາມຮິມທາງ             ຫວ່າງແຈເຂົາຕັ້ງ

ມີທັງ                          ໂພສະນັງເຂົ້າ                   ປູປາປິ້ງຈີ່

ໝົກມອກອົ້ວ            ຊິ້ນຫຍໍ້ຍຳຜັກ

ທັງຄາວຫວານ           ຄູ່ອັນພຽງພ້ອມ

ເດັຍຣະດາດລົ້ນ                   ສອງຂ້າງທາງຖະນົນ

ໄວ້ເພື່ອ             ຄົນທ່ຽວທາງ                   ຢູ່ກິນບໍ່ເຄືອງແຄ້ນ

ໃຜ                             ປະສົງໃດໄດ້                     ຕາມໃຈທຸກຢ່າງ

ຍູທ່າງ                        ຝູງໄພ່ຟ້າ                        ປະຊາຊ້ອຍຊື່ນຊົມ           ເຈົ້າເຮີຍ

ມັນຄາໃຫຍ່ກວ້າງ                ປູຜ້າພົມຂາວ

ແຕ່ນະຄອນກະບິນ              ສູ່ເທວະທະຫະພູ້ນ

ບະບວນແລ້ວ             ຂຸນຫລວງຖວາຍບາດ

ເອັງຊູລີເນັ່ງນ້ອມ                 ທູນເຈົ້າໜໍ່ເມືອງ

ເມື່ອນັ້ນ  ພຣະບໍ່ຊ້າ                        ເຕີນແຕ່ງດາຣະວັງ

ແສນພະຍາທົງ           ຂີ່ພາຍສາຍຊ້າງ

ອັດສະດອນມ້າ           ອານຄຳຄາດເຄື່ອງ

ຂຸນຂີ່ຍ້ອງ                            ກຳລັງກ້າວກົ່ງທະນູ

ຄົນຄັ່ງເຄົ້າ                           ພື້ນແຜ່ນປະຖະພີ

ອັກໂຂເພນີນັບ           ໃຄ່ປະມານດູໄດ້

ໃຜກໍ     ຍິນດີດ້ວຍ                      ຢາກໄປດູນ້ອຍອ່ອນ

ເມື່ອ        ປະສູດມົ້ມທ້ອງ               ສິເປັນດ້າມດັ່ງໃດ            ນີ້ເດ

ອັນວ່າ              ພຣະບາດເຈົ້າ                  ພະຍາໃຫຍ່ສຣີສຸດໂທ

ທົງພາຍສານ              ເຜືອກຂາວຂົນແກ້ວ

ນາງງາມຂຶ້ນ                        ສີວິກາກົງແທ່ນ

ແກ້ວກໍ່ລ້ອມ              ມະນີເຂັ້ມເປັ່ງແສງ                   ພູ້ນເຍີ

ພຣະບາດເຈົ້າ             ສະເດັດຂີ່ພາຍສານ

ພໍເຫັນ             ຮວນ ໆ ແສງ                   ດ່ວນພົນຍວງຍ້າຍ

ຟັງຍິນ    ແຖຖະວິນກ້ອງ               ກອງຍວງເຄົ້າຄື່ນ            ພູ້ນເຍີ

ແຫນແຫ່ເຈົ້າ             ຈອມໄທ້ພຣະຍອດເມືອງ

ຣະບຳກ່ອມກິ້ງ           ເພັງສ້ອຍເສບພຣະອົງ

ນາງກະສັດເຊື້ອ          ມາຍາຊ້ອຍຊື່ນ

ຟັງຍິນ             ຕຸຣິຍາດຍ້າຍ      ດັງເຄົ້າຄັ່ງບົນ                 ພູ້ນເຍີ

ຝູງໝູ່              ສາວບ່າວພ້ອມ       ທ່ຽວທ່ອງທາງຖະນົນ

ມືເລົ່າ           ຊ່ວງຊິງຈັບ                     ກ່ຽວສາວຈູງກ້ອຍ

ໃຈສະງວນຊູ້                         ຊູມາລາຍໍຍື່ນ

ໃຫ້ພີ່  ຂໍຝາກນ້ອງ              ເປັນແກ້ວມິ່ງຂວັນ                   ແດ່ທ້ອນ

ເມື່ອນັ້ນ  ສາວຍິນຖ້ອຍ                 ແກ້ເງື່ອນຄຳຖະແລງ

ຢ້ານບໍ່              ສົມພຣະໄທທວງ             ແຫ່ງອົງອວນອ້າຍ

ຖ້າພີ່                          ກູນາເຍື້ອນ                     ມະໂນໃນຮັກຫໍ່

ຍາມເມື່ອ                   ກັບຕ່າວບ້ານ                  ສິເມືອຊ້ອນຮ່ວມສະເນ    ພີ່ແລ້ວ

ເມື່ອນັ້ນ           ບ່າວຍິນຖ້ອຍ                 ແກ້ເງື່ອນຄຳສະມອນ

ຂໍໃຫ້                          ສາວຄໍຮຽມ                     ຢ່າມີໃຈລ້ຽວ

ເພາະເພື່ອ                  ກຸສົນອ້າຍ                       ບາຣະມີຍູ້ສົ່ງ

ຈິ່ງໄດ້        ເຫັນໝ່ອມນ້ອງ             ເວລາຍ້າຍຍ່າງທາງ                   ພີ່ແລ້ວ

ຂໍໃຫ້         ທິພະກິ່ນແກ້ວ                ເຍື້ອນໂຜດກູນາ             ຮຽມທ້ອນ

ນ້ອງຢ່າ            ໄລລາປະ                          ສິຫ່າງເຊີຍຊົມຊ້ອນ

ນຶກວ່າ    ແນນນຳກ້ຽວ                  ກັນລົງນ້າວຈ່ອງ

ບໍ່ໄດ້                          ເຫັນໝ່ອມນ້ອງ             ພຣະໄທເອົ້າອັ່ງທວງ        ແທ້ແລ້ວ

ເມື່ອນັ້ນ  ສາວກ່າວຖ້ອຍ                ແກ້ເງື່ອນພຣະໄມມິດ

ນ້ອງບໍ່              ຂີນພຣະໄທອວນ             ສິລ່ອງເຮືອນຳນ້ຳ

ຢ້ານແຕ່          ທາງພຣະອວນອ້າຍ         ແປງລົມລິ້ນອ່ອນ            ບໍ່ເດ

ຊາດທີ່ປູມັນຫາກ       ບຸບຸ່ນທ້າງ         ປາສິຫ້າງລ່ອງຕາມ         ພີ່ເນີ

ຄ້ອມວ່າ           ສາວກ່າວແລ້ວ                ຍ້າຍຍ່າງມັນຄາ

ຕາຊອນແລ                         ສອດສາວສະງວນຊູ້

ອັນວ່າ              ພູບານເຈົ້າ                      ເດິນທາງຍວງໄພ່

ໄປສັ່ງນ້ອງ                           ຈອມໄທ້ພຣະຍອດນາງ

ແລ້ວຕ່າວຕັ້ງ             ຄືນຫ້ອງແຫ່ງເດິມ                   ແທ້ແລ້ວ

ພຣະຈິ່ງ            ຕ້ານສັ່ງນ້ອງ                   ນາງນາດສາວສະມອນ

ພີ່ສິ             ຄືນນະຄອນຫລວງ          ນັ່ງທົງຄອຍຖ້າ

ອັນວ່າ              ໂຣຄາໄຂ້                          ຈັງໄຮໂພຍພະຍາດ          ກໍດີທ້ອນ

ຂໍໃຫ້         ປຣາສະຈາກເວັ້ນ             ເຢັນເນື້ອສວ່າງສະບາຍ    ພີ່ເນີ

ເມື່ອນັ້ນ  ສຣີສະອາດແກ້ວ             ນາງຣາຊເທວີ

ເອັງຊູລີນົບ                          ນັ່ງປຣະນົມຍໍນິ້ວ

ຂໍໃຫ້                          ອົງກະສັດໄທ້                             ຄືນນະຄອນຕູ້ມໄພ່

ນ້ອງບໍ່              ໄປຢູ່ເນິ່ນ                        ນານລ້ຳເຄິກຄາວ            ພີ່ເຮີຍ

ເມື່ອນັ້ນ           ພູເບດທ້າວ                     ກັບຕ່າວນະຄອນຫລວງ

ຝູງໝູ່              ໂຍທາຄັບ                        ຄັ່ງທາງກັບບ້ານ

ສ່ວນວ່າ            ກັນລະຍານ້ອຍ                ອວນພົນຍວງໄພ່

ບໍ່ອາດ              ນັບອ່ານໄດ້                     ຫລາຍລ້ານກ່ວາປະມານ  ເຈົ້າເຮີຍ

ຟັງຍິນ    ສຽງຄື່ນເຄົ້າ                    ຄັບແຜ່ນປະຖະພີ

ມີທັງ                          ດົນຕຣີທິບ                     ກ່ອມຣະງົມເທິງຟ້າ

ມັນຄາກວ້າງ              ພົນຫລວງຍ້າຍຍ່າງ

ຟັງສຽງ            ຊ້າງແລມ້າ                      ລະງົມຮ້ອງເປັ່ງສຽງ

ຝຸງສ່ຳເຊື້ອ                           ປັກສີຊາດຄະນານົກ

ເຂົາກໍ                         ຊໍແຊ່ຕາມ                      ເປັ່ງສຽງສຸດດ້າວ

ຟັງຍິນ             ຄຸ່ມ ໆ ກ້ອງ                     ກອງຍວງຍົງໄພ່              ພຸ້ນເຍີ

ຂວ້າມດ່ານໄມ້            ໄພກວ້າງຍ່ານຄາວ

ມີໝູ່                          ເມກກ່າຍກ້ອນ               ຊ້ອນຊໍ່ຊອນສະລັບ

ບັງເກິດ            ເປັນຝອຍຝົນ                 ພົ່ນລະອອງດວງໄມ້

ໄຫລລົງພື້ນ                          ທໍຣະນີຫອມຮື່ນ

ຮົດຮ່ວງເຮົ້າ                         ຖະນົນກວ້າງເຮື່ອເຮືອງ   ແທ້ແລ້ວ

ທີ່ນັ້ນ               ເປັນຍ່ານກວ້າງ              ກາງເທິງມັນຄາ

ສອງນະຄອນພາຣາ    ເກິ່ງກັນດອນກວ້າງ

ທີ່ນັ້ນ                         ສິລາກ້ຽງ                         ສະຖານພຽງພູມຮາບ

ຣັດສະມີເຮື່ອແຈ້ງ                ແສງເຫລື້ອມສ່ອງເງົາ

ດາດາດພື້ນ                         ປະມານຊົ່ວແສງຕາ

ມີທັງ                          ສະພັງໃສ        ສ່ອງງາມເງົາແກ້ວ

ມີທັງ                          ຈັງກອນພ້ອມ                 ນິລຸບົນບານແບ່ງ

ໃນບໍ່ແກ້ວ                           ສະກວ້າງແຄ່ສະພັງ

ທີ່ນັ້ນ                         ເດັຍຣະດາດໄມ້               ສາຂາຊາດຮັງງາມ

ສາຂາຂວິ້ນ                          ຮົ່ມເງົາງາມກວ້າງ

ຜະກາດວງໄມ້            ເກສອນຄັນທະຊາດ

ຍາມນັ້ນ ນາງນາດນ້ອຍ                ພະເນຜ້າຍລ່ວງເຖິງ

ພັກຈອດຍັ້ງ                        ເຊົາຮົ່ມຮຽງສະຖານ

ກັນລະຍານາງ            ຊື່ນພຣະໄທຊົມໄມ້

ໃນສະຖານກວ້າງ                 ພູມພຽງພື້ນຮາບ

ນາງກໍ                        ຄຶດໄຄ່ໄດ້                        ດວງແກ້ວກິ່ນຫອມ

ເມື່ອນັ້ນ           ຮັງຄູ່ຕົ້ນ                         ກ້ານກ່ອງລົງດິນ

ຖວາຍແພງສຣີ          ເປັ່ງລະອອງບານແຍ້ມ

ດັ່ງມີ    ວິນຍານຕັ້ງ                    ປະສົງຍວງຍານຫໍ່

ຝູງຮຸກຂະຊາດໄມ້                 ໄຂອ້າກິ່ນລະອອງ

ທຸກດ່ານດ້າວ             ເງື້ອມແງ່ໄພພະນອມ

ກໍຫາກ             ໂມທະນາດອມ                ເປັ່ງລະອອງຖວາຍນ້ອມ

ທັງ ກະດັງງາສ້ອຍ                 ຂະຍອມຍອຍງອຍປ່າ

ບາງພ່ອງ                   ໃບກີບອ້າ      ລະອອງຟົ້ງກິ່ນຫອມ

ທັງຊາດເຊື້ອ                        ປະທຸມມາດບົວຫລວງ

ໃນສະພັງພຽງ             ແຄ່ນະທີວັງກວ້າງ

ກັບທັງ             ຈັງກອນສ້ອຍ                 ບຸສະບາເບີຍກິ່ນ

ຍາມເມື່ອ                   ລົມລ່ວງຕ້ອງ                  ຫອມກຸ້ມກ່ອມໄພ

ຝູງສ່ຳເຊື້ອ                      ປັກສາຊາດໄພພະນອມ

ກາເຫວົ່າວອນ            ສົ່ງສຽງຊົມຊ້ອງ

ເຂົາທອງຮ້ອງ             ໂມທະນາຊົມຊື່ນ

ກໍຣະວີກຮ້ອງ              ງັນເຈົ້າເສບຣະງົມ

ທຸກສ່ຳເຊື້ອ                          ກະທາຂາບເຂົາຂຽວ

ພູມລະວາ                   ແກມກົກແກງ               ຂາບຕົວຕຸ່ມນ້ຳ

ເຂົາກໍ                         ເອົາກັນຮ້ອງ         ສຽງລະງົມກ້ອງເຖື່ອນ

ມີທັງ                          ແຊວກ່າງກີ້                    ຍູງຫ່ານເຫບຫົງ

ເຂົາກໍ                         ຊົມຊື່ນດ້ວຍ      ດອມນາດນາງເມືອງ

ກັບທັງ             ໂພທິສັດທົງ                    ຢູ່ເນົາໃນທ້ອງ

ຍູງທອງຮ້ອງ              ຍໍຫາງເຫິນແອ່ນ

ຂັບປີກເປື້ອງ             ເພັງສ້ອຍສົ່ງສຽງ

ເມື່ອນັ້ນ  ສຣີສະອາດເຈົ້າ                ນ້ອຍນາດນາງເມືອງ

ຊົມດົງຮັງ                            ຄ່ວງພະລານພຽງລ້ານ

ເຖິງເມື່ອ          ຍາມດີແລ້ວ                    ໂພທິຍານທົງປຣະສູດ

ນາງຢາກ                   ຈັບງ່າໄມ້                         ຮັງດົ້ວງ່າງາມ

ເມື່ອນັ້ນ           ຮັງດຸ່ມດົ້ວ                       ກ້ານກ່ອງປາຍຖວາຍ

ນາງທົງຈັບ                          ງ່າຮັງຍືນຢ້ຽມ

ນັກສະນົມຟ້າວ          ປະດາປຸນແປງຮີບ

ປູລວາດພື້ນ                         ພົມກ້ຽງອ່ອນງາມ

ແລ້ວຈຶ່ງ           ຜູກມ່ານກັ້ງ                    ດາດາດເພດານ

ອິນພຣົມ          ທັງເທວາ                        ມືດລະງົມເທິງຟ້າ

ພຣົມກໍ            ເອົາຍັງຊິ່ນ                      ໂກສີໃສສະອາດ

ປະດັບຖ່າຍໃຫ້           ນາງນ້ອຍນຸ່ງທົງ

ອິນທິຣາຊທ້າວ           ພະລັງເປັ່ງແປວເຮືອງ

ອຸທຸມພອນພຽງ                   ມູ່ຍສີແສງຟ້າ

ມາກາງກັ້ງ                          ນາງງາມຫຸ້ມຫໍ່

ບໍ່ໃຫ້                          ໃຜລ່ຳຢ້ຽມ        ເຫັນແກ້ວໜໍ່ພຣະນາງ

ອັນວ່າ     ເຈົ້າໜໍ່ຟ້າ          ໂພທິຣາຊກຸມມານ

ບາທະຈອນເດິນ                   ອອກມາບໍ່ມີຊ້າ

ບາທາພື້ນ                            ທັງສອງຢືນຫຍຽບ

ເໝືອນດັ່ງລົງຈາກ     ຜາສາດແກ້ວ                  ພຣະໄທເຈົ້າຊື່ນບານ

ຣັດສະມີເຮື່ອແຈ້ງ                ທົງເປັ່ງເປັນແສງ

ຄືດັ່ງ        ສຸຣິໂຍຍວງ                     ຍອດເຂົາຍາມເຊົ້າ

ເຈົ້າກໍ       ບາທະຈອນກ້າວ              ເຈັດທີຍ້າຍຍ່າງ

ໂລກະທາດໃຫຍ່ກວ້າງ          ສະເທືອນພື້ນຫວັ່ນໄຫວ

ພຣົມກໍ   ໂຈມແຈ່ມເຈົ້າ                 ອົງໜໍ່ໂພທິຍານ

ເອົາຜືນແພງ             ຫໍ່ພັນພຽນຕູ້ມ

ຍໍຖວາຍນ້ອມ            ມານດາທອດພຣະເນດ

ນາງກໍ                        ແລລ່ຳສິ້ງ         ຫລິງແລ້ວຊື່ນພຣະໄທ

ເລິຍເລົ່າ           ບັງເກິດເອົ້າ                    ເຄົ້າທົ່ວເວຫາ

ອຸທະກັງໄຫລ                        ເປັ່ງລົງເລິງເລື້ອຍ

ມາສົງເຈົ້າ             ກຸມມານໂພທິຣາຊ

ກັບທັງ             ພຣະແກ່ນເຫງົ້າ              ມານດາເຈົ້າໜໍ່ພຸດໂທ     ແທ້ແລ້ວ

ມີທັງ                          ທາດນ້ຳຮ້ອນ    ອົບອຸ່ນເຢັນສະບາຍ

ທັງຫລາຍມວນ          ເກິດມາມີໄດ້

ເພາະເພື່ອ                  ບາຣະມີເຈົ້າ   ກຸມມາໂຣໂພທິຣາຊ

ອິນຈິ່ງ              ປຣະສາດໃຫ້     ສົມແມ້ງແມ່ນມະໂນ       ແທ້ແລ້ວ

ເມື່ອນັ້ນ  ອິນທ່ອນທ້າວ                 ຮີບເຮັ່ງເຣວພະລັນ

ເອົາຜືນແພງ             ຫໍ່ພັນຈອມເຈົ້າ

ມາວາງໄວ້                            ກອງມະນີເທິງແທ່ນ

ສະເວດສັດກົ່ງກັ້ງ                 ເຫລືອງເຫລຶ້ອມເຮື່ອເຮືອງ

ທຸກທົ່ວດ້າວ                        ຂົງຂອບປະຖະພີ

ຟັງຍິນ             ດົນຕຣີທິບ                     ກ່ອມລະງົມງັນກ້ອງ

ອັດສະຈັນແທ້             ມີຫລາຍເຫລືອຍິ່ງ           ຈິງແລ້ວ

ຍິນສະນຸກທົ່ວດ້າວ                ສະວັນນັ້ນດັ່ງດຽວ           ເຈົ້າເຮີຍ

ແສງສ່ອງແຈ້ງ           ເຮືອງເຮື່ອປະຖະພີ

ດອກມົນທາເທິງສະວັນ            ຫວ່ານລົງພົມພື້ນ

ອັນວ່າ              ສິຣິສຸດໂທທ້າວ                ທົງນະຄອນຮູ້ເຫດ

ພຣະກໍ              ຍວງໄພ່ນ້ອຍ                  ຂຽວດັ້ນດຸ່ງເຖິງ

ອັນວ່າ              ກ້ຳຝ່າຍເບື້ອງ                 ປິຕຸເຣດນາງງາມ

ກໍເລົ່າ                         ທວນພົນສະເດັດ             ລ່ວງເຖິງດົງກວ້າງ

ທັງປວງພ້ອມ            ສອງນະຄອນເຄົ້າຄື່ນ

ພາກັນ             ສົມໂພດເຈົ້າ                             ອົງເຫງົ້າໜໍ່ພຸດໂທ

ທຸກແຫລ່ງຫລ້າ                   ຝູງໝູ່ເທວະດາ

ກັບທັງ             ສອງນະຄອນຄັບ             ຄັ່ງຣະງົມສະເທືອນຟ້າ

ອັນວ່າ              ມານດາແກ້ວ                  ບາບຸນໂພທິຣາຊ

ພໍເມື່ອ              ເຈັດພ່ຳມື້                       ກໍເມືອຟ້າສູ່ສະວັນ

ລົດຊົ່ວມ້ຽນ                         ຈຽນຈາກເມືອງຄົນ

ເມືອເມືອງແມນ                  ຢູ່ກະເສິມແສນຊັ້ນ

ອັນວ່າ     ສຸນັນທານ້ອຍ                 ໃຈເມືອງພຣະແມ່           ນາງນັ້ນ

ໃຈສະວາດກັ້ນ            ນຳເຈົ້າທ່າວທວງ

ກັບທັງ             ພຣະມິ່ງຕົ້ນ     ພະຍາໃຫຍ່ສຣີສຸດໂທ

ຕີທວງທົບ                           ທ່າວແດດອມເຈົ້າ

ທົງພຣະໄທກັ້ນ           ທວງກະສັນແສນໂສກ

ຄືດັ່ງ            ຄວັດພຣະເນດເນື້ອ         ສອງເບື້ອງແບ່ງໜີ                   ນັ້ນແລ້ວ

ພຣະຈິ່ງ            ຕົກແຕ່ງຕັ້ງ                            ສົບຄາບນາງເມືອງ

ແປງພຣະເມມຫລວງ ຈຸດເຜົາເສັດສ້ຽງ

ສຸນັນທາແກ້ວ            ຄະນິງປອງຄຶດຮ່ຳ

ໃຜສິລ້ຽງອ່ອນນ້ອຍ                ຫລານແກ້ວແຫ່ງກູ         ນີ້ເດ

ນາງກໍ                        ມອບແກ່ນແກ້ວ             ໂສມສະອາດບຸດຕຣີ

ຊື່ວ່າ                           ໂຄຕະມີນາງ                    ຮູບໂສມສະເມີແຕ້ມ

ໄປເປັນແກ້ວ              ເທວີແທນທີ່

ໃຫ້ຮັກສາອ່ອນນ້ອຍ            ຫລານຫລ້າຕໍ່ໄປ             ແທ້ແລ້ວ

ເມື່ອນັ້ນ  ພຣະບາດເຈົ້າ                  ພະຍາໃຫຍ່ສຣີສຸດໂທ

ພາເອົາ             ໂຄຕະມີນາງ                    ຕ່າວຄືນນະຄອນບ້ານ

ກັບທັງ             ໂພທິຍານເຈົ້າ                 ບາບຸນບຸດຕະຣາຊ

ຝູງໝູ່              ອິນພ່ຳພ້ອມ                             ກໍເມືອຟ້າສູ່ສະວັນ

ສຸນັນທາເຈົ້າ                        ມານດານາງນາດ

ກັບຕ່າວຫ້ອງ             ນະຄອນກວ້າງແຫ່ງພຣະອົງ ແທ້ແລ້ວ

ຍຸດຕິກາບົດບັ້ນ              ມາຍາມໍຣະນາດ

ຍົກແຍງຖ້ວນ            ຖວາຍໄວ້ທີ່ຄວນ             ກ່ອນແລ້ວ.

ຜູກທີ່  3

3.1      ບັ້ນການເທວິນດາບົດເຂົ້າຢ້ຽມ

ບັດນີ້                ຈັກກ່າວເຖິງ

ການເທວິນເຈົ້າ          ດາບົດຕົນປະເສິດ           ກ່ອນແລ້ວ

ອະພິນຍາດຸ່ງດັ້ນ                  ສະວັນຟ້າທ່ອງທຽວ

ຮູ້ຂ່າວເຈົ້າ                            ໂພທິຣາຊກຸມມານ

ແຍງນະຄອນກະບິນ   ດ່ວນເຖິງຖະແລງຕ້ານ

ເມື່ອນັ້ນ           ສິຣິສຸດໂທເຈົ້າ                 ຣາຊາພູວະນາດ

ຕ້ານກ່າວຂໍ້                         ຖະແລງແຈ້ງຊື່ນຊົມ

ແລ້ວບໍ່ຊ້າ                            ເອົາຣາຊກຸມມານ

ມາສູ່                          ໂຍຄີດູ            ລ່ຳແຍງພໍແຈ້ງ

ອັນວ່າ              ບາທາຕີນ                       ກຸມມານບຸດຕະຣາຊ

ຕັ້ງຢູ່                          ເໜືອເກດເກົ້າ                ໂຍຄີເຈົ້າເລົ່າກົວ              ແທ້ແລ້ວ

ແລ້ວເນັ່ງນິ້ວ              ປະນົມຂາບກຸມມານ

ພຣະວໍຣະປິຕາເຫັນ    ກໍເລົ່າຍໍມືນ້ອມ

ເປັນທີ່              ອັດສະຈັນແທ້                 ສົມພານບຸດຕະຣາຊ

ພໍ່ກໍ                           ແປະແຜ່ນພື້ນ                ຕີນເຈົ້າໃສ່ຫົວ

ແລ້ວບໍ່ຊ້າ                            ດາບົດທອດພອນຖວາຍ

ອັນວ່າ              ກຸມມານບຸນ                             ມາກຫລາຍເຫລືອລົ້ນ

ສິໄດ້ ເປັນດວງແກ້ວ                   ສັບພັນຍູດວງຍອດ

ພຣະໄທຊື່ນຊ້ອຍ                  ທັງໄຫ້ເລົ່າຫົວ

ແລ້ວຈິ່ງ           ບອກຂ່າວຕ້ານ               ຂານຕໍ່ພະຍາເມືອງ

ການທີ່             ເຮົາເສັຍໃຈ                     ບໍ່ໄດ້ທັນພຣະອົງເຈົ້າ

ອາຍຸ                          ຊະຣາແລ້ວ                      ບໍ່ທັນນານສິລົດຊົ່ວ

ບໍ່ໄດ້                           ເຫັນອ່ອນນ້ອຍ               ສິເປັນແກ້ວແກ່ນພຸດໂທ

ການທີ່             ເຮົາຫົວນັ້ນ                     ໃນເມື່ອເຮົາເຫັນ

ພຣະອົງເຈົ້ານັ້ນ          ອະພິນຍາຍານປະເສິດລ້ຳ

ປູຣິລັກຖືກຕ້ອງ                  ສິເປັນແກ້ວແກ່ນພຸດໂທ ແທ້ແລ້ວ

ເມື່ອນັ້ນ  ພຣະບາດເຈົ້າ                  ຖະແລງຕໍ່ພຣາມມະນາ

ໃຫ້ທ່ານ            ມາຄວນດູ                       ໂຊກບາບຸນທ້າວ

ຈັກສິ                         ມີບຸນກ້າ                         ບາຣະມີມຸງມາກ

ສິໄດ້                           ເປັນພຣະພຸດທະເຈົ້າ       ຈິງແທ້ດັ່ງຮາ                   ນັ້ນເດ

ເມື່ອນັ້ນ           ໂຫນເນັ່ງນິ້ວ                             ທັງ 8 ພຣາມມະນາ

ທູນເທໂວ                             ກ່າວກອນຖະແລງຖ້ອຍ

ອັນວ່າ              ກຸມມານນ້ອຍ                 ບາຣະມີກ້າແກ່

ລັກຂະນະເລິດລ້ຳ                  ເຫລືອລົ້ນກ່ວາປະມານ    ພຣະເຮີຍ

ພໍແຕ່                        ຫຽນຫ່າງຊີ້                     ປະຫຽນກ່າວທູນຖວາຍ

ສາມສິບສອງຄົບ                  ລັກຂະນາດູໄດ້

ອັນວ່າ              ບາທາຕີນ                       ກົງຈັກວຽນຮອບ

ຣັດສະມີເຮື່ອແຈ້ງ                ທັງກ້ຽງອ່ອນນວນ

ນອກກວ່ານັ້ນ            ພົ້ນທີ່ຄະນະນາ

ມັດສາ              ປູປາຫອຍ                       ມາກມີຫລາຍລົ້ນ

ອະນຸພະຍັນຊະນາໄດ້   ພໍປະມານຮ້ອຍແປດ

ບຸນມາກລົ້ນ                        ກວມພື້ນແຜ່ນໄຕຣ        ແທ້ແລ້ວ

ຄັນວ່າ              ຢູ່ສືບສ້າງ                        ທົງແທ່ນນະຄອນຫລວງ

ຈັກໄດ້                        ເປັນພະຍາຈັກ                ນັ່ງທົງເປັນເຈົ້າ

ກວມກົງພື້ນ              ແດນໄກ 4 ທະວີບ

ນຳເນັ່ງນ້ອມ                        ສິນສ້າງສ່ວຍໄຮ               ເຈົ້າເຮີຍ

ຄັນວ່າ              ບັນພະຊາເຂົ້າ                  ສະມະນາທົງເພດ

ສິໄດ້                           ເປັນພຣະພຸດທະເຈົ້າ       ອົງລ້ຳໂລກລື                    ແທ້ແລ້ວ

ເມື່ອນັ້ນ           ພຣາມກ່າວຖ້ອຍ            ທູນທອດເທໂວ

ຍັງມີພຣາມ               ຊື່ວ່າໂກນທັນຍະ              ຍື່ນປະນົມຍໍນິ້ວ

ເປັນພຣາມນ້ອຍ                 ທູນອົງພູວະນາດ   

ຍໍຍື່ນນິ້ວ                    ຄຸລີຊີ້ກ່າວຍຳ

ບອກວ່າ           ບຸດຕະຣາຊນີ້                  ບຸນມາກເຫລືອຫລາຍ

ຈັກໄດ້ເປັນ                 ສັບພັນຍູ                        ແນ່ນອນຈິງແລ້ວ

ເມື່ອນັ້ນ  ສົມມະຕິເທໂວເຈົ້າ          ພະຍາຫລວງຊ້ອຍຊື່ນ

ປຣະທານແຈກໃຫ້               ລາງວັນເບັ້ຍແກ່ພຣາມ   ແທ້ແລ້ວ

ເມື່ອນັ້ນ           ພຣາມພ່ຳພ້ອມ              ຊົມຊື່ນໂມທະນາ

ລາພູມີ                       ຕ່າວຄືນຫາຫ້ອງ

ເມືອເຖິງຍ້າວ             ເຮືອນເນົານິດທະເນັ່ງ

ຫລັບຕື່ນຂຶ້ນ              ຄະນິງຮູ້ຄູ່ຊູ່ຍາມ

ໂກນທັນຍະ                ພຣາມຄຶດໄດ້                  ບໍ່ມີເມື່ອວັນຍາມ

ຄະນິງຫວນເຫັນ                  ໄຕ່ຕອງດູແຈ້ງ

ຄວນກູ             ເອົາຕົນເຂົ້າ                    ບັນພະຊາທົງເພດ

ໄປຄອຍ            ວິເສດແກ້ວ                    ອົງລ້ຳໜໍ່ພຸດໂທ              ຊອບແລ້ວ

ພຣາມຮ່ຳແລ້ວ          ປະດັບແຕ່ງກາຍາ

ພາເອົາ             ກຸມມານຫລານ               ລູກພຣາມໄປພ້ອມ

ບັນພະຊາດ້ວຍ           ຣືສີທົງເພດ

ຢູ່ໃນ                          ດົງດ່ານກວ້າງ                 ສັກກະໄມ້ປ່າໄພ               ກ່ອນແລ້ວ

ເມື່ອນັ້ນ  ພຣະບາດເຈົ້າ                  ຕົນຊື່ສຣີສຸດໂທ

ພຣະກໍ              ທັນວົງສາ                        ໝູ່ຄະນາແນວທ້າວ

ທັງຫລາຍໄດ້                        ພໍປະມານ 8 ໝື່ນ

ມາໃຫ້                        ໃສ່ຊື່ທ້າວ                        ນາມນ້ອຍໜໍ່ແມນ

ນົບນອບນິ້ວ          ຄະນາຍາດທັງຫລາຍ

ເອັງຊູລີກອນ              ຂາບປະນົມຍໍນິ້ວ

ເຍືອງຍັງຖ້ອຍ           ເຜີຍກະບວນເປັຍບອກ

ເລົ່າເຣື່ອງເຄົ້າ             ຕາມຕົ້ນທີ່ມີ

ອັນວ່າ              ກຸມມານນ້ອຍ                 ບາບຸນບຸຕະຣາຊ              ເຮົານີ້

ຊື່ວ່າ      ສຣີທາດທ້າວ                  ນາມນີ້ຄ່ອງຄື                  ທ່ານເຮີຍ

ພຣະບາດເຈົ້າ             ຊົມຊື່ນໃຈສະງວນ

ແຕ່ງກຸມມານ            ດັ່ງພຣະໄທໃນເນື້ອ

ພຣະກໍ              ຫາສາຍເຊື້ອ                    ກຸມມາຣີນ້ອຍອ່ອນ

ມາໃຫ້                        ເປັນພີ່ລ້ຽງ                      ບາທ້າວປິ່ນປົວ

ເນື້ອອ່ອນກ້ຽງ            ສຳລີປຽບປຸນປານ

ພຣະ                          ປຣະທານນາງນົມ           ແກ່ບາພໍຮ້ອຍ

ຕັ້ງຫາກ           ສົມສະງຽມໜ້າ               ນົງພາວເນື້ອອ່ອນ

ນົມບໍ່                         ຍານຫຍ່ອນເຕົ້າ             ທັງນ້ຳເລົ່າຫວານ

ນັບອ່ານໄດ້                          ພວກແມ່ນາງນົມ

ທັງເລົ່າ             ມີສຽງຫວານ                   ອ່ອນປານປຸນຝ້າຍ

ຫລາຍປະມານລົ້ນ                ໂຮງຫລວງຄົບຄັ່ງ

ສັງຂະຍາອ່ານໄດ້                  ຫົກຮ້ອຍເສດປາຍ          ແທ້ແລ້ວ

ອັນວ່າ              ຝູງພີ່ລ້ຽງ                        ເອື້ອຍມຸ່ງຄຳຫວານ

ຮັກສາກຸມມານ          ບໍ່ໄລວາງເວັ້ນ

ອັນວ່າ     ໂຄຕະມີແກ້ວ                  ເທວີນາງເອກ

ເປັນແມ່ນ້າ                         ຂອງທ້າວໜໍ່ແມນ          ແທ້ແລ້ວ

ຮັກອ່ອນນ້ອຍ            ໂພທິຣາຊກຸມມານ

ພຣະນາງແພງພຽງ    ພຣະເນດເນົາໃນໜ້າ

ກໍບໍ່                            ລະວາງເວັ້ນ                     ເຢັນຄ່ຳວັນຄືນ

ປຸນແປງ           ປົວຮັກສາ                       ຫໍ່ສຣີບໍ່ມີເວັ້ນ

ທັງເລົ່າ             ຄຶດອ່າວເອື້ອ                             ຄະນິງຮ່ຳຄືນຫລັງ

ພຣະໄທທວງຄຶດ                  ຮ່ຳຄະນິງເຖິງເອື້ອຍ

ອັນວ່າ              ມາຍາເຈົ້າ                       ຕາຍໄປໜີຈາກ

ພາກອ່ອນນ້ອຍ                   ວາງໄວ້ແກ່ເຮົາ

ທັງເລົ່າ             ຄຶດອ່າວເອື້ອ                             ເອື້ອຍພີ່ຕາຍໜີ

ຢ້ານກູ              ເປັນຄືກັນ                       ສິຫ່າງພົງພັນເຊື້ອ

ຕາມກັມທ້ອນ           ເຮົາເຄີຍລ້ຽງອ່ອນ

ບໍ່ຫ່ອນ             ໜີຫລີກເວັ້ນ                  ເວນສ້າງແຕ່ຫລັງ           ໄດ້ເດ

ນາງກໍ              ລ້ຽງອ່ອນນ້ອຍ                ໂພທິຣາຊກຸມມານ

ປຣະທານນາງນົມ                ມ່າມໂພຊະນັງພ້ອມ

ກໍບໍ່                            ມີການຮ້ອນ                    ອະນາທອນທຸກທະເວດ

ເພາະວ່າ           ອິນຢູ່ຟ້າ                         ສະວັນຢ້ຽມຜໍ່ແນມ                   ເຈົ້າເຮີຍ

ອັນວ່າ              ພຣະມິ່ງຕົ້ນ                    ນາງຣາຊເທວີ

ໂຄຕະມີທົງຄັນ           ລູກເນົາໃນທ້ອງ

ບະບວນຖ້ວນ             ສິບເດືອນທົດສະມາດ

ປຣະສູດອ່ອນນ້ອຍ               ເປັນແກ້ວໜໍ່ຊາຍ

ຜິວເຜົ່າຜ້ຽງ                        ສະເມີພີ່ພຽງໂສມ

ແຕ່ວ່າ             ບາຣະມີທັມ                     ບໍ່ພ່ຳພຽງພຣະອົງອ້າຍ

ນາງກໍ                        ຍິນດີດ້ວຍ                      ປຸດຕາອັນປຣະສູດ          ມານັ້ນ

ປຣະທານສົ່ງໃຫ້                   ສະນົມລ້ຽງປ່ຽນຕົນ

ໃສ່ຊື່ເຈົ້າ                     ນັນທະຣາຊກຸມມານ

ພຣະນາງພຽນແພງ    ບໍ່ຫ່າງພໍຍາມນ້ອຍ

ຍາມນັ້ນ ສຣີສຸດໂທທ້າວ                ພະຍາຫລວງທົງແທ່ນ

ນັກຂັດຕຣັກເຕົ້າ                 ຣະດູເຂົ້າລ່ວງເຖິງ

ພຣະກໍ              ປຸນປ່າວທ້າວ                  ແສນສ່ຳໃນນະຄອນ

ເຮົາຈັກ            ທຳນາຂວັນ                     ທົ່ງພຣະລານພຽງກວ້າງ

ເມື່ອນັ້ນ           ມຸນຕຣີຕັ້ງ                      ສະນາມໄຊເຮືອງເຮື່ອ

ເຊິນເອົາ           ບຸຕະຣາຊນ້ອຍ                ໄປຫລິ້ນທົ່ງຫລວງ

ເຂົາກໍ                         ເອົາໜໍ່ແກ້ວ                   ສະຖິດແທ່ນເມັງຄຳ

ມຸງເພດານ                          ຂ່າຍມະນີແກມແກ້ວ

ອັນວ່າ              ສິຣິສຸດໂທທ້າວ                ຣາຊາພູວະນາດ

ໃຫ້ໝູ່                        ອາມາດສ້າງ                    ປຣະດາດ້າມແຕ່ງໄຖ

ສຽງຄື່ນເຄົ້າ                         ຕຸຣິຍາດດົນຕຣີ              ພຸ້ນເຍີ

ມະໂຫຣີ            ທັງແກວົງ                       ທົ່ງພຣະລານດັງກ້ອງ

ອັນວ່າ              ຣາຊາເຈົ້າ                        ນາຂວັນໄຖແຮກ

ຕາມ                          ກະບິນຮີດເຄົ້າ                 ປະຖົມຕັ້ງແຕ່ງມາ

ຝູງໝູ່              ຄົນຫລັ່ງລົ້ນ                    ເຕັມທົ່ງນາຫລວງ

ສ່ວນ                          ສະນົມນາງນົມ                ປ່ອຍກຸມມານນ້ອຍ

ພຣະກໍ    ກັມມັດຖານຕັ້ງ              ພະແນງເຊິງຂັດຕະໝາດ

ມະໂນ                         ໃນຊື່ນຊ້ອຍ                    ພຣະໄທຕັ້ງຕໍ່ທັມ

ເລີຍເລົ່າໄດ້                          ບັງເກິດອະພິນຍາ

ພໍເມື່ອ              ສຸຣິໂຍລັບ                       ບ່າຍວັນເງົາຊ້າຍ

ອັນວ່າ              ຊຸມພູຫວ້າ                      ເງົາຍັງຕັ້ງທ່ຽງ

ອັດສະຈັນເກິດຂຶ້ນ               ເປັນດ້ວຍເດດຍານ

ອັນວ່າ              ພຣະພໍ່ພ້ອມ                   ສະນົມພວກນາງນົມ

ເອັງຊູລີນົບ                          ຂາບຕີນບາທ້າວ

ອັນນີ້                         ສົມພານທ້າວ                  ບາຣະມີມຸງໂລກ

ແລ້ວເລົ່າ                   ເລິກທົ່ງກວ້າງ                 ຄືນເຂົ້າສູ່ນະຄອນ            ເຈົ້າເຮີຍ

ອັນວ່າ     ສະນົມອາດເນື້ອ              ນາງແມ່ມະເຫສີ

ໂຄຕະມີນາງ                        ພ່ຳພຽນຖະນອມລ້ຽງ

ສຣີສຸດໂທທ້າວ           ຄະນິງທັມຄຶດຮ່ຳ

ພຣະກໍ              ຄຶດຢາກສ້າງ                            ສະພັງກວ້າງສ່ອງໃສ

ໃຫ້ແກ່ນແກ້ວ           ໂພທິຣາຊກຸມມານ

ຢ້ານໄປບັນພະຊາ                 ບວດເສັຍຫາຍໜ້າ

ພຣະບໍ່              ໂມທະນາດ້ວຍ                ພຣົມມະຈັນທົງເພດ

ຢາກໃຫ້            ທົງສືບສ້າງ                      ເປັນເຈົ້ານັ່ງປອງ

ອຳນາດກ້າ                           ກຽດໂລກລືຊາ

ເປັນພະຍາຈັກ           ໂລກລືຂາມຢ້ານ

ພຣະຈິ່ງ            ບັນຊາໃຫ້                        ແສນເມືອງເຕີນປ່າວ

ຝູງໝູ່              ຄົນຄ່ອມເປັ້ຍ                 ຄະຍືໄຂ້ພ່ອງໄອ

ທັງສ່ຳເຊື້ອ                           ຊະຣາພາບຫົວຂາວ

ຝູງຄົນ             ເປັນປູມເອ້                     ທູດມະເຮັງທັງໂມ້

ກັບທັງ             ຄົນຂາຫ້ານ                     ຜິວໜັງຫົດຫູ່

ໃຫ້ໄປ                         ຢູ່ນອກຕ້າຍ                             ນະຄອນກວ້າງທີ່ໄກ         ພູ້ນເນີ

ຢ່າໄດ້                         ມາຢູ່ໃກ້                          ບຸຕະຣາຊສິຫລຽວເຫັນ

ຢ້ານແຕ່          ກຸມມານຄຶດ                             ໜ່າຍສະອາງຜາງຮ້າຍ

ພຣະກໍ              ປຸນຂຸນຕັ້ງ                      ລະວັງຍາມເປັນຍ່ານ

ມີທະຫານຢູ່ເຝົ້າ                   ທັງເຊົ້າຄ່ຳເຢັນ                ທ່ານເຮີຍ

ເມື່ອນັ້ນ ເລີຍເລົ່າ  ຮ້ອນຮອດໄທ້    ທິພະອາດອິນທຣາ

ບັນທຸສິລາຫິນ            ແທ່ນທົງເລີຍກະດ້າງ

ພຣະຈິ່ງ            ບັນຊາໃຫ້                        ວິດສຸກັມລົງໂລກ

ໃຫ້ທ່ານ            ໄປແຕ່ງຕັ້ງ                     ສະພັງກວ້າງແກ່ບາ

ເມື່ອນັ້ນ           ເທວະບຸດບໍ່ຊ້າ                 ທະຍານລ່ວງເວຫາ

ແຍງນະຄອນກະບິນ   ບ່ອນປະສົງໝາຍໄວ້

ໄປເຖິງພື້ນ                          ນະຄອນຄົນໃຕ້ຕ່ຳ

ເລີຍເລົ່າ           ນິຣະມິດສ້າງ                             ສະພັງພຽງກວ້າງໃຫຍ່

ຢູ່ຈິ່ມໃຕ້                    ປະຕູແກ້ວແຫ່ງວັງ

ເດັຽຣະດາດດ້ວຍ                ປັນຈະມາດບົວຫລວງ

ມີທັງ                          ບຸສະບາບານ                             ແບ່ງຈີຈູມອ້າ

ປະທຸມມາດແກ້ວ                 ຈັງກອນຫອມອ່ອນ

ດາດາດ            ເທິງແມ່ນ້ຳ                     ສະພັງກວ້າງເຮື່ອເຮືອງ    ເຈົ້າເຮີຍ

ຫອມຮ່ວງເຮົ້າ            ຄັນທະຊາດຈັງກອນ

ລະອອງເກສອນ                   ຮ່ວງໂຮຍຮຳພື້ນ

ອັນວ່າ              ສະພັງກ້ຽງ                      ແສງໃສສະເມີແວ່ນ

ຫິນແກ່ນແກ້ວ          ທົງເຫລື້ອມສ່ອງງາມ

ທ່າຮາບກ້ຽງ                        ປູແຜ່ນມະນີໃສ

ມີທັງ                          ບັນໄດເກາະ                     ກ່າຍມະນີໂຊດແກ້ວ

ວັນຄືນເຫລື້ອມ                   ເປັນພຣະກາຍເຮືອງເຮື່ອ

ຄືດັ່ງ                          ຍວງຍື່ນໄຕ້                     ໂຄມແກ້ວເປັ່ງແສງ

ແລ້ວຈິ່ງ           ນິມິດໄວ້                          ເຮືອລ່ອງລອຍສະພັງ

ທັງພາຍຕິດ                        ຊູ່ລຳແຮໄວ້

ມີສີເຫລື້ອມ                         ມະນີໂຊດແກ້ວຫລາກ

ຄືດັ່ງ                          ວັນນະນາກກ້ຽວ              ຫາງຝັ້ນໄຂວ່ຂີນ

ມີທັງ                          ພາຍໃສ່ໄວ້                      ເປັນແຜ່ນເງິນຍວງ

ທັງປວງເໝືອນ                   ດັ່ງດາວະດຶງຟ້າ

ເໝືອນສະພັງແກ້ວ    ສຸນັນທາເທວະໂລກ

ໃນແຫ່ງຫ້ອງ             ສະວັນຟ້າຝ່າຍພຣະອິນ   ພູ້ນແລ້ວ

ເປັນທີ່    ຍິນມ່ວນແມ້ງ                ນະຄອນອາດຊາວຄົນ

ໄວ້ໃຫ້                         ກຸມມານຊົມ                             ຊື່ນພຣະໄທຍາມຮ້ອນ

ອັນວ່າ              ໂພທິຍານເຈົ້າ                 ບາບຸນຕົນປະເສິດ

ຫລຽວເຫັນ                ສະໃຫຍ່ກວ້າງ                 ພຣະໄທເຈົ້າຊື່ນຊົມ                   ແທ້ແລ້ວ

ແລ້ວປ່າວຮ້ອງ           ພວກໝູ່ບໍຣິວານ

ລົງສະພັງຫລວງ                   ລ່ອງລອຍວັງກວ້າງ

ມືບາຍແກ້ວ                        ປະທຸມມາຊົມຊື່ນ

ໃນແມ່ນ້ຳ                            ສະພັງກວ້າງສ່ອງໃສ

ເຈົ້າບໍ່                         ໄດ້ອ່າວເອື້ອ                    ກ້ຳຜ່າຍບັນພະຊາ

ມີທໍ່                            ເດັດບຸບຜາ                     ແຄ່ສະພັງວັງກວ້າງ

ທັງປວງພ້ອມ            ບໍຣິວານແຫນແຫ່

ກັບທັງ             ຝູງພີ່ລ້ຽງ                        ຣະບຳກິ້ງກ່ອມງັນ           ແທ້ແລ້ວ

ເມື່ອນັ້ນ  ແສນສ່ຳເຊື້ອ                   ປັກສາຊາດຄະນານົກ

ບໍ່ອາດ              ຄະນະນານັບ                             ຕ່າງກັນພໍຮ້ອຍ

ເຂົາກໍ                         ຊໍແຊ່ຕ້ານ                      ສຽງຫວານຂັບກ່ອມ

ບາງພ່ອງ                   ຄາບດອກໄມ້                  ຖວາຍເຈົ້າໜໍ່ພຸດໂທ

ຮຸ່ງຄ່ຳເຊົ້າ                            ຮ້ອງຮ່ຳສຽງຫວານ

ຄືດັ່ງ                          ດົນຕຣີທິບ                     ເສບສະວັນຍວງຍ້າຍ

ອັນວ່າ              ກຸມມານນ້ອຍ                 ມະໂນໃສຊ້ອຍຊື່ນ

16 ຂວບເຂົ້າ                        ຣະດູລ້ຳຖ່າຍເຖິງ

ຜິວຜ່ອງກ້ຽງ             ມະນີໂຊດໃສແສງ

ສຸຣະສຽງຫວານ          ດັ່ງພຣົມພາຍຟ້າ

ຍາມເມື່ອ                   ວາຈາຕ້ານ                      ສຽງຫວານນົວອ່ອນ

ຄືດັ່ງ                          ກໍຣະວີກຮ້ອງ                  ຣະດູແລ້ງສົ່ງສຽງ             ເຈົ້າເຮີຍ

ອັນວ່າ     ຣາຊາເຈົ້າ                        ທົງທັມປິຕຸເຣດ

ພຣະໄທຫນ່ວງນ້າວ    ຄະນິງທ້າວຮ່ຳເພິງ

ຄວນກູ             ຍົກໜໍ່ແກ້ວ                             ອະພິເສກອົງກະສັດ

ໃຫ້ເປັນ            ຣາຊາທົງນັ່ງ                    ນະຄອນແທນສ້າງ

ພຣະຈິ່ງ            ປຶກສາທ້າວ                     ແສນພະຍາຫລາຍໝູ່

ຈັດຊ່າງໄມ້                           ຫລາຍລ້ານຄັ່ງພຣະລານ

ໃຫ້ແຕ່ງຕັ້ງ                         ຫໍຣາຊມຸນທຽນ

ອຸດົມດີໂດຍ                         ດັ່ງວິມານເມືອງຟ້າ

ສາມຫລັງມ້ຽນ           ກຳມະລຽນແກ້ວກໍ່

ສູງພຸ່ງພົ້ນ                           ພະໂຍມຟ້າຊົ່ວຄອຍ

ເຮືອງຮຸ່ງແກ້ວ            ລ້ານລູກແສງໃສ

ພາຍບົນເກາະ            ຂ່າຍກະດິງດັງກ້ອງ

ມີທັງຄຳ           ປະດັບລື່ນ                       ມະນີນິນແກ້ວປະກອບ

ຍາມເມື່ອ                   ແດດວູ່ຕ້ອງ                             ແສງເຫລື້ອມແບ່ງສີ        ເຈົ້າເຮີຍ

ມີພ່ຳພ້ອມ                          ທັງອ່າງອຸທະກັງ

ມີທັງ                          ບັນລັງຂ່າຍ                     ໜ່ວຍມະນີໂຊດແກ້ວ

ສາມຫລັງໄດ້                        ຣະດູການຜັດປ່ຽນ

ໜາວແລຮ້ອນ           ຝົນໃຫ້ຢູ່ສະບາຍ             ແທ້ແລ້ວ

ເມື່ອນັ້ນ  ຝູງຊ່າງໄມ້                      ນ້ອມເນັ່ງປຣະນົມກອນ

ພູທອນພຣະ                        ຊື່ນພຣະໄທທວງແມ້ງ

ເຮົາຈັກ            ເອົາບາທ້າວ                    ກຸມມານນ້ອຍໜໍ່

ຂຶ້ນຜ່ານຟ້າ                         ນະຄອນກວ້າງນັ່ງທົງ       ຊອບແລ້ວ

3.2      ຫັດເດດທະນູສອນ

ພຣະຈິ່ງ  ມີສານໃຊ້                        ເຖິງໜໍ່ແກ້ວກະສັດ

ທັງວົງສາ                    ເຜົ່າພົງພັນທ້າວ

ໃຜຜູ້                         ມີສາວເຊື້ອ                      ກຸມມາຣີລູກມິ່ງ

ໃຫ້                             ປຣະດັບແຕ່ງເນື້ອ           ນຳຂຶ້ນຂາບຖວາຍ

ເມື່ອນັ້ນ           ທຸກສ່ຳເຊື້ອ                     ສາກະຍະຣາຊວົງສາ

ບໍ່ໄດ້                           ໂມທະນາດອມ                ພຣະຍອດເມືອງບຸນກວ້າງ

ເພາະວ່າ           ກຸມມານນ້ອຍ                 ນົງເຍົາຍັງອ່ອນ

ສິນລະປະສາດບໍ່ຮູ້                 ສິໃສ່ຂຶ້ນນັ່ງເມືອງ            ໄດ້ບໍ່

ຍາມເມື່ອ                   ເກິດເຫດຮ້າຍ                ສັດຕຣູໄຕ່ຕາມເຖິງ

ສັດຕຣູມານ                        ສິເປ່ເພເມືອງບ້ານ

ອັນທະການຮ້ອນ                  ອໍລະຫົນຂຳເຂືອກ

ຂໍໃຫ້                          ພຣະບາດເຈົ້າ                  ຄະນິງຖ້ວນຮຳເພິງ                   ນັ້ນທ້ອນ

ເມື່ອນັ້ນ  ພຣະບາດເຈົ້າ                  ພະຍາໃຫຍ່ສຣີສຸດໂທ

ຖະແລງຄຳໄຂ             ຕໍ່ກຸມມານນ້ອຍ

ຂໍໃຫ້                          ເຈົ້າອ່ອນນ້ອຍ                ລອງເດດສອນສິນ

ພໍໃຫ້                          ເສນາເຫັນ                      ໄພ່ພົນຍໍຍ້ອງ

ສິດທັດຖະທ້າວ          ລືສິນສັກເດດ

ສິລະປະສາດເພດຮູ້               ຮຽນໄດ້ຄູ່ຊູ່ແນວ

ເມື່ອນັ້ນ  ບຸຕະຣາຊນ້ອຍ                ສະເດັດສູ່ສະນາມຫລວງ

ຝູງໝູ່              ຄົນທັງປວງ                    ຄັ່ງພຣະລານພໍລ້ານ

ອຶງຄະນຶງເຄົ້າ              ປຸນປານແມງເມົ່າ

ເຂົາຢາກ          ເຫັນແຈ່ມເຈົ້າ                ລອງເດດສອນສິນ

ພໍໃຫ້                          ເຂົາທັນເຫັນ                             ເຍືອງປະການດີຮ້າຍ

ເມື່ອນັ້ນ  ພຣະບໍ່ຊ້າ                        ທັນພວກນາຍທະນູ

ຜູ້ທີ່                           ມີວິຊາ                            4 ຄົນເຊັງກ້າ

ມືຖືໜ້າ                     ມາພະລັນພ້ອມພ່ຳ

ໃຫ້ໄປຢືນຢູ່                ຄົນລະດ້ານ                     ສະນາມກວ້າງ 4 ມຸມ

ອັນວ່າ              ບຸຕະຣາຊເຈົ້າ                  ຢືນຢູ່ກົງກາງ

ໃຫ້ເຂົາ             ຍິງທະນູມາ                     ສູ່ທາງພຽງພ້ອມ

ກໍບໍ່                            ມີມາໃກ້                          ໂພທິຍານນ້ອຍອ່ອນ

4 ໝື່ນກ້ຽງ                          ປະມານສ້ຽງລູກສອນ

ພຣະສິ    ຍິງຕອບຕ້ານ                 ກ້ຳຜ່າຍນາຍຂະມັງ

ເຂົາກໍ                         ເອັງຊູລີນົບ                     ອ່ອນຍອມຈອມເຈົ້າ

ພຣະກໍ              ຍໍແຍງຊີ້                         ທະນູສອນກ້າວແກວ່ງ

ສຽງສະນັ່ນຟ້າ            ດິນກ້ອງຫວັ່ນໄຫວ

ສອນລ່ວງເທົ້າ            ຂຶ້ນສູ່ເວຫາ

ບັງເກິດ            ເປັນມາລາ                      ດອກດວງດາວແກ້ວ

ທັງເລົ່າ             ເປັນຫໍກວ້າງ                   ວິໄຊຍົນຜາສາດ

ໃສສ່ອງເຫລື້ອມ                   ທະລັງຟ້າເຮື່ອເຮືອງ

ເຕັມດຸ່ງດັ້ນ                         ຮີບເຮັ່ງເຣວໄວ

ບັງເກິດ            ເປັນແສງໃສ                             ຂ່າຍຄຳກາງກັ້ງ

ສອນສະແວງດັ້ນ                  ລົງມາພາຍລຸ່ມ

ພຣະ                          ສຸທາແຜ່ນພື້ນ                ດັງສະທ້ານຫວັ່ນໄຫວ

ເລີຍລ່ວງຕ້ອງ            ຕຳແຜ່ນກະດານເຫລັກ

ທັງລວງໜາ                        4 ອົງຄຸລີນິ້ວ

ເລີຍເພມ້າງ                         ທະລາຍກາງແຕກຖ່ອງ

ສອນບໍ່ຍັ້ງ                            ຣິດທີກ້າວ່ອງໄວ

ເລີຍລ່ວງຕ້ອງ            ຕຳແຜ່ນບານປະຕູ

ພໍພັນອັນ                             ມຸ່ນທະລາຍເພມ້າງ

ອັນວ່າ              ກຸດທະລີກ້ວຍ                 ຢາຍຢັງເດັຍລະດາດ

ສອນສຽບຮ້ອຍ          ປຣະດາດ້າມດັ່ງປາ

ສອນແວດອ້ອມ                   ຂົງຂອບສະນາມໄຊ

ແມ່ນຈັກ                   ຍິງທາງໄກ                      ກໍບໍ່ກົວເກງຢ້ານ

ແມ່ນຈັກ                   ໜີໄປລີ້                           ທາງໄກຍາວໂຍດ

ພຣະກໍ              ຍິງແມ່ນແທ້                   ບໍ່ມີເວັ້ນຫລີກໜີ            ໄດ້ແລ້ວ

ໜ້າງືດງໍ້                    ວິຊາສາດສອນສິນ

ແຜງເຕໂຊ                          ຜາບມານທັງຄ້າຍ

ເມື່ອນັ້ນເຂົາກໍ ຕົກແຕ່ງເນື້ອ                  ນ້ອຍອ່ອນກຸມມາຣີ

ຖວາຍບາສີ                          ໜໍ່ໂພທິຍານເຈົ້າ

ສັງຂະຍາໄດ້                          ພໍປະມານ 6 ໝື່ນ

ໜ້າຊື່ນຊ້ອຍ              ດູລະຫ້ອຍດັ່ງແມນ

ແຂນກ່ອງກ້າວ          ເນື້ອອ່ອນຜິວສະນິດ

ພຣະຖັນຕູມຕັ້ງ                   ດັ່ງປະທຸມມາດບົວຈູມ

ເກສາສີ                      ລູບມັນມວຍດົ້ວ

ເປັນແນວທ້າວ           ຊາວພະຍາຍົດໃຫຍ່

ບໍ່ໃຊ່                          ຄົນຕ່ຳຕ້ອຍ                             ສະກຸນນ້ອຍໄພ່ເມືອງ

3.3      ອະພິເສກຄອງເມືອງກັບນາງຍະໂສທະຣາພິມພາ

ເມື່ອນັ້ນ  ພະຍາທິຣາຊເຈົ້າ             ຕົນພຣະປິຕາ

ປຣະຊຸມວົງສາ            ເຜົ່າພັນພຽງພ້ອມ

ອັນວ່າ              ຍິງໃດແທ້                       ຕະໂນມເພົາພຽງຮູບ

ພໍສິ                            ເປັນມິ່ງແກ້ວ                  ທຽມທ້າວນັ່ງເມືອງ                   ທ່ານເຮີຍ

ເມື່ອນັ້ນ           ເຊື້ອສ່ຳທ້າວ                    ນ້ອມເນັ່ງທູນຖະແລງ

ຍິງຊາຍ            ໃນນະຄອນຫລວງ           ໄປ່ປຸນປານທ້າວ

ມີແຕ່                        ພິມພາເຈົ້າ                     ກັນລະຍາເພັງຮູບ

ຕະໂນມເຜົ່າຜ້ຽງ                 ພຽງທ້າວພຣ່ຳສະເມີ        ພຣະເຮີຍ

ຕັ້ງຫາກ           ງາມຍິ່ງຍ້ອຍ                            ປານດັ່ງສາວສະວັນ

ບໍ່ອາດ              ພັນນະນາຄຸນ                  ມາກມີຫລາຍລົ້ນ

ແຂນກົມສ້ວຍ           ທະນູຄຳກວ່າເກິ່ງ

ສອງຝ່າຍແກ້ມ                   ແດງເຂັ້ມສ່ອງແສງ

ພຣະຖັນຕູມຕັ້ງ                   ປານຊ່ຽນຄົມແປງ

ແຍງວັນຄືນ                        ບໍ່ອິ່ມຕາຕົນໄດ້

ປຸຣິໂສເຊື້ອ                           ຊາຍເຫັນສະມ້ອຍເມື່ອຍ

ລືມຍ່າງຍ້າຍ                        ຕາສິ້ງເຫລືອດມອງ         ແທ້ແລ້ວ

ກ້ຳຝ່າຍເບື້ອງ            ສະກຸນພ່ຳພຽນສເມີ

ຄວນທີ່             ເອົານາງເປັນ                   ແມ່ເມືອງທຽມທ້າວ

ເມື່ອນັ້ນ  ພຣະວໍຣະປິຕາໄທ້            ຣາຊາພູວະນາດ

ໃຫ້ຮີບ              ຕົກແຕ່ງຫ້າງ                 ນະຄອນກວ້າງຊູ່ພາຍ

ທຸກຊໍ່ຊ້ອງ                           ເດັຍຣະດາດປະຄືຄຳ

ຕາມຖະນົນຫລວງ               ລ່ວງລົງສະນາມກວ້າງ

ພຣະຈິ່ງ            ເອົາຈອມເຈົ້າ                  ໂພທິຍານສະເວີຍຣາຊ

ກັບທັງ             ນາງນາດນ້ອຍ                ພິມພາແກ້ວໜໍ່ແມນ

ສອງແຈ່ມເຈົ້າ            ສະເມີພາກພິມດຽວ

ຝູງໝູ່              ຊາວນະຄອນຊົມ             ຍື່ນປະນົມຍໍນິ້ວ

ອຸທະກັງນ້ຳ                          ລິນຄຳໄຫລລັ່ງ

ພຣາມຖອກນ້ຳ                   ສອງແກ້ວໂສດສົງ

ອັນວ່າ              ອິນຢູ່ຟ້າ                         ພ້ອມພ່ຳເທວະດາ

ລົງມາ                        ສົງສອງສຣີ                     ນັ່ງປອງເປັນເຈົ້າ

ຝູງໝູ່              ນັກສະນົມເຫງົ້າ              ນາງງາມ 6 ໝື່ນ

ປຸນເຝົ້າໃກ້                          ວົງລ້ອມແວດລະວັງ

ອັນວ່າ              ປິຕຸເຣດເຈົ້າ                             ພຣະພໍ່ອົງກະສັດ

ຍໍຂັນຄຳ                     ໂສດສົງສອງເຈົ້າ

ອຸທະກັງນ້ຳ                          ເຈືອຈັນຄູ້ແກ່ນ

ຫອມຮ່ວງເຮົ້າ            ສົງເຈົ້າໜໍ່ເມືອງ

ທຸກທົ່ວດ້າວ                        ປະສົງສົ່ງພອນໄຊ

ຊາວນະຄອນເຂົາ                  ສົ່ງພອນຖວາຍເຈົ້າ

ຟັງຍິນ    ດົນຕຣີພື້ນ                     ເພັງຣະບຳແກມປີ່

ຊຸງຊໍຂຸ່ຍ                     ແຄນກ່ຽວກ່ອມແກ

ກອງກາດກ້ອງ           ດັງຮ່ວນປະຖະພີ

ຄືດັ່ງ                          ດົນຕຣີຂັບ                      ເທບແມນເມືອງຟ້າ

ບະບວນແລ້ວ             ພາຂວນຮຽງພ່າງ

ສຣີທາດທ້າວ             ພິມພາແກ້ວນັ່ງຮຽງ

ສອງອ່ອນນ້ອຍ          ສະເມີພາກພິມດຽວ

ປຸນດັ່ງ              ອິນພຣົມຜາຍ                ຫລໍ່ລຽງໃນເບົ້າ

ເມື່ອນັ້ນ  ພຣາມມະນານ້ອມ          ຖວາຍພອນເພັງກ່າວ

ຂໍໃຫ້                          ສອງສືບສ້າງ                             ນະຄອນຕູ້ມໄພ່ເມືອງ

ອາຍຸ                          ຍືນຍິ່ງລ້ຳ                        ຮ້ອຍເຂດຊາວວັດສາ       ແດ່ທ້ອນ

ຂໍໃຫ້                          ສອງແຈ່ມເຈົ້າ                 ຣິດທີເດດລືກຽນ

ເດຊາຜາກົດ                        ທົ່ວແດນດິນຟ້າ

ບາຣະມີເຫລື້ອມ                   ກວມກົງສາມໂລກ

4 ທະວີບນ້ອມ            ເປັນເຈົ້າແຫ່ງດຽວ

ໃຕ້ລຸ່ມຟ້າ                            ປະນົມຍື່ນທຽນຄຳ

ເອັງຊູລີນົບ                          ຂາບຕີນສອງເຈົ້າ

ທັງປວງພ້ອມ            ສະວັນແມນຍົມໂລກ

ກັບທັງ             ຄຸດນາກນ້ຳ                     ອີສູນພ້ອມຊູ່ພາຍ

ໃຫ້ເຂົາ             ຂາບເດດເຈົ້າ                  ຊູລີນັ່ງປຣະນົມກອນ      

ແປງທຽນຄຳ              ຍື່ນຍໍຖວາຍເຈົ້າ

ພໍເມື່ອ              ບະບວນແລ້ວ                  ວິວາຫະລາເລິກ

ຝູງໝູ່              ອິນທິຣາຊເຈົ້າ                 ສະວັນຟ້າລ່ວງເມືອ         ແທ້ແລ້ວ

ອັນວ່າ     ສອງແຈ່ມເຈົ້າ                 ສະເດັດສູ່ມຸນທຽນ

ພິມພາ             ທັງບາບຸນ                       ໜໍ່ໂພທິຍານເຈົ້າ

ເນົາສະຖານຫ້ອງ                  ປາງຄຳຜາສາດ

ສະນຸກຍິ່ງລ້ຳ                        ພຣະອິນເຈົ້າເກິ່ງກັນ

ທຸກສ່ຳເຊື້ອ                          ຝູງໝູ່ກຸມມາຣີ

ບໍ່ໄດ້                           ມີຊາຍປົນ                       ຢູ່ໃນປາງກວ້າງ

ທັງປວງພ້ອມ            ສະນົມໃນນ້ອຍໜຸ່ມ       

ທຽມທ່ອນທ້າວ          ຣະວັງເຝົ້າແກວ່ງວີ

ບໍ່ອາດ              ນັບອ່ານໄດ້                     ຫລາຍສ່ຳກຸມມາຣີ

ບາງພ່ອງ                   ດົນຕຣີຂັບ                      ເສບຣະງົມງັນເຈົ້າ

ບາງພ່ອງ                   ມືຖືແກ້ວ                        ປະທຸມມາຍໍຍື່ນ

ປຣະນົມເນັ່ງນ້ອມ                ຖວາຍທ້າວຊື່ນພຣະໄທ    ເຈົ້າເຮີຍ

ລາງສ່ຳເຊື້ອ                          ປຣະດັບແຕ່ງກາຍາ

ມີທັງ                          ມາລາແຖວ                     ກ່ອມຕະເກິງເກົ້າ

ໂສມສະເລົາຜ້ຽງ                   ພຽງກັນພ້ອມພ່ຳ

ເຂົາກໍ                         ຍົວຣະຍາດຍ້າຍ              ຟ້ອນແອ່ນຖວາຍແຂນ

ເໝືອນປະທຸມ  ມາສະບັດ                        ເປ່ງໃສສະນ້ຳ

ສຽງໃສແກ້ວ                        ກິນນະຣີຮ້ອງຮ່ຳ

ຫລາຍສ່ຳເຊື້ອ            ສະກຸນທ້າວໜໍ່ພະຍາ       ແທ້ແລ້ວ

ລາງໝູ່ນັ້ນ                          ເພັງຜ່ອງທະລັງໂສມ

ລາງໝູ່             ພໍປານກາງ                     ຮ່າງຄີງກົມບ້ອງ

ອັນວ່າ              ຊຸມສາວເຊື້ອ                             ເພັງໂສມສັນຮູບ

ທຽມທ່ອນທ້າວ          ຊົມຊ້ອນກ່ອມສະເນ່        ເຈົ້າເຮີຍ

ພຣະບໍ່    ຄຶດອ່າວເອື້ອ                             ກ້ຳຜ່າຍບັນພະຊາ

ນີຣະພານປະ                        ບໍ່ໃຄ່ຄອງຄຸນແກ້ວ

ມົວແຕ່            ເຊີຍຊົມຊ້ອນ                  ກາມຄຸນກົ້ວກິ່ນ

ເຖິງຍາມ                   ແລງແລະເຊົ້າ                  ພຣະໄທຈົ້າຊື່ນບານ                   ແທ້ແລ້ວ

ນັບອ່ານໄດ້                          ຣະດູຖ່າຍແຖມເຖິງ

ນັບແຕ່            ພູທອນທົງ                      ນັ່ງນະຄອນເປັນເຈົ້າ

ດູປະມານໄດ້                        13 ປີຂ້າມລ່ວງ                ມາແລ້ວ

ຍັງບໍ່                          ທັນອິ່ມໄດ້                       ພຣະໄທເຈົ້າກ່ຽວກາມ     ແທ້ແລ້ວ

ນັບແຕ່   ເຈົ້າຢູ່ສ້າງ                       ສະເວີຍຣາຊຮຽງຮົມ

ມີປຣະກຽນໄກ            ທົ່ວທະລັງລືດ້າວ

ຊຸມພູພື້ນ                            ທໍຣະນີຂາມເດດ

4 ທະວີບນ້ອມ            ປຣະນົມນິ້ວຊ່ວຍຄຳ

ຍູທ່າງ                        ເຈົ້າກ່ອມກິ້ງ                            ຣັດຕະນາດຮຽງຮົມ

ຝູງ                            ສະນົມນາງໃນ                 ປ່ຽນຍາມຄືນຮ້ອຍ

ການ                          ຣະດູເດືອນໄດ້                 ຄິມະຫັນກ້າວລ່ວງ

ເຈົ້າ                            ສະເດັດຖ່າຍຫ້ອງ            ປາງກວ້າງປ່ຽນຫລັງ

ບໍ່ໄດ້                           ຫຍຸດຢູ່ຍັ້ງ                      ຜະລັດປ່ຽນຕາມຣະດູ

ພໍປະມານເຖິງ            4 ເດືອນດູໄດ້

ກໍຈິ່ງ                          ມີຖ່າຍເຂົ້າ                      ຫາພຣະອົງຍາມໜຶ່ງ

ຕັ້ງແຕ່ນັ້ນ                          ບໍ່ມີເອື້ອອ່າວການ           ເຈົ້າເຮີຍ

ມີແຕ່                        ຝູງໜຸ່ມນ້ອຍ                      ສະນົມໝູ່ກຸມມາຣີ

ປຸນປົວແຝງ                        ແວດວົງລະວັງໃກ້

ເຖິງເມື່ອ          ເວລາລ້ຳ                         ບາຣະມີກ້າແກ່                ມານັ້ນ

ພຣະຢາກ                   ໄປທ່ຽວຫລິ້ນ                  ສວນກວ້າງເບິກພຣະໄທ  ເຈົ້າເຮີຍ

ເມຶ່ອນັ້ນ ພຣະຈິ່ງ ມີອາດໃຊ້           ບົນບອກທັນຂຸນ

ທັງເສນາ                    ໝູ່ແນວນາມທ້າວ

ວັນນີ້ເຮົາຈັກ    ປຸນໄປຫລິ້ນ                    ອຸທິຍານສວນດອກ

ໃຫ້ທ່ານ            ຕົກແຕ່ງຫ້າງ                 ປຣະດາເນື້ອທຽວພະລັນ  ວ່າເນີ

ຂຸນບໍ່ຊ້າ                     ເຣວຮີບປຸນເປືອງ

ນ້ອຍໜຶ່ງ                   ໂຍທາຄັບ                        ຄັ່ງພຣະລານພໍລ້ານ

ມີທັງ                          ກຸນຊະໂຣຊ້າງ                  ພັງພາຍພໍໝື່ນ

ສິນທຸຊາດເຊື້ອ           ແນວມ້າວ່ອງໄວ

ສຽງຄື່ນເຄົ້າ                         ຄັບຄັ່ງສະນາມຫລວງ

ເສນາ                         ທັງມຸນຕຣີ                      ພ່ຳຂຸນແສນທ້າວ

ອັນວ່າ     ພູທອນເອ້                       ສັງວານຄຽນຄາດ

ສຸບເກິບແກ້ວ            ພຣະອົງເຈົ້າໃສ່ທົງ

ນິ້ວແລບເລັ້ມ             ສຸບສອດທຳມະຣົງ

ທົງມົງກຸດ                           ດັ່ງອິນພາຍຟ້າ

ມືທວຍແກ້ວ              ທະນູສອນຄຽນຄາດ

ພຣະຂັນແນບເນື້ອ               ແສງເຫລື້ອມສ່ອງໃສ

ພຣະບໍ່ຊ້າ                             ສະເດັດພາກມຸນທຽນ

ລົງສະນາມໄຊ             ຊູ່ຂຸນແສນທ້າວ

ເລີຍສະເດັດຂຶ້ນ                   ຣົດຄຳທິພະອາດ

ສາຣະຖີຫ້າງໄວ້           ທຽມມ້າກາບມະນີ

ຄົນອັ່ງລົ້ນ                            ສອງຂ້າງແຄມຖະນົນ

ມັນຄາທຽວ                         ຈາກວັງວຽງກວ້າງ

ສຽງຣະງົມກ້ອງ          ຕຸຣິຍາເຄງຄື້ນ

ແຫນແຫ່ເຈົ້າ             ຈອມສ້ອຍເສບງັນ          ເຈົ້າເຮີຍ

ອັນວ່າ     ສິຣິສຸດໂທເຈົ້າ                 ຣາຊາປິຕຸເຣດ

ຄັນພຣະ           ຮູ້ເຫດທ້າວ                     ໄປຫລິ້ນທ່ຽວສວນ

ພຣະຈິ່ງ            ຕົກແຕ່ງຕັ້ງ                            ທະຫານພວກຄົນຍາມ

ໃຫ້                             ລະວັງທາງທຽວ               ຢ່າໃຫ້ຄົນກາຍໃກ້

ອັນວ່າ              ຄົນເຈັບໄຂ້                      ຊະຣາຜອມແຫ້ງຫ່ຽວ

ຝູງນີ້ພວກທ່ານ ໄປທ່ຽວກ່ອນ                 ລະວັງໄວ້ຫ່າງໄກ              ແທ້ເນີ

ກົວວ່າ              ບຸຕະຣາຊຢ້ຽມ                ທອດພຣະເນດຫລຽວເຫັນ

ເລີຍສິ              ໂທມະນັດຄຶດ                  ໜ່າຍສະອາງຜາງຮ້າຍ

ຝູງໝູ່              ພົນຫລວງຍ້າຍ               ມັນຄາຄັບຄັ່ງ

ເລີຍເລົ່າ           ເຖິງພາກພື້ນ                  ພູມຫ້ອງແຫ່ງສວນ         ເຈົ້າເຮີຍ

ໂຍຕິກາບົດບັ້ນ               ຊົມສວນດວງດອກ

ຍົກຍິນຖ້ອຍ                       ຖວາຍໄວ້ທີ່ຄວນ             ກ່ອນແລ້ວໆ

ຜູກທີ່  4

4.1      ເຫັນເທວະທູດທັງ  4

ເມື່ອນັ້ນ  ພຣະບາດເຈົ້າ                  ສະເດັດສູ່ເມັງຄຳ

ທາງເທິງ           ມຸງເພດານ                     ຂ່າຍມະນີໂຊດແກ້ວ

ຝູງ                            ມະໂຫຣີຫລິ້ນ                  ໂຂນໜັງເຕັ້ນໄຕ່

ມວນໄພ່ຟ້າ                         ຣະງົມຫລິ້ນຄວງໂຂນ      ເຈົ້າເຮີຍ

ຝູງສ່ຳເຊື້ອ                           ສະນົມໝູ່ກຸມມາຣີ

ພາກັນ             ເກັບມາລາ                      ຂາບຖວາຍຈອມເຈົ້າ

ລາງສາວຮ້ອຍ            ບຸດສະບາບານແບ່ງ

ກັບທັງ             ຂິກສະເດືອພ້ອມ             ຂະຍອມຝ້າຍຮື່ນຫອມ

ເກດກ້ານກ້າ              ດວງດອກຫອມຫວນ

ລຳດວນທັງຈຳປີ                  ຂະວີ່ບານເຕັມຕົ້ນ

ຄູນດວງສ້ອຍ             ຮອງຮັງຫອມອ່ອນ

ສັບພະດວງດອກໄມ້   ຖວາຍໃຫ້ເທບພະຄຸນ

ພຣະກໍ              ທົງນັ່ງເນິ່ງ                      ທອດພຣະເນດຫລຽວເຫັນ

ສັບພະມາລາລຽນ                 ຣະດາດດາເຕັມພື້ນ

ອັນວ່າ     ສະກຸນາເຄົ້າ                    ບິນຕອມຕາມງ່າ

ເຂົາກໍ                         ຄາບດອກໄມ້                  ຖວາຍເຈົ້າໜໍ່ພຸດໂທ

ມີພ່ຳພ້ອມ                          ປະທຸມມາດບົວຫລວງ

ທັງຈັງກອນ                         ເປັ່ງລະອອງບານແຍ້ມ

ໃນສວນກວ້າງ            ມີສະພັງພ້ອມພ່ຳ

ພຣະກໍ              ແລລ່ຳຢ້ຽມ                     ບົວແກ້ວຊື່ນພຣະໄທ       ແທ້ແລ້ວ

ມີທັງ                          ກີ້ກ່າງອ້ຽງ                      ເປົ້າປ່າກະທາຂັນ

ກາເຫວົ່າກົກແກງ               ແຂກກະລຶງເຕັມນ້ຳ

ເຂົາກໍ                         ພາກັນຮ້ອງ                    ຖວາຍພອນພູວະນາດ

ຄືດັ່ງ                          ພິນພາດຄ້ອງ                 ຊໍໄຄ້ຂຸ່ຍແຄນ                  ນີ້ແລ້ວ

ເຂົາກໍ                         ຊົມຊື່ນດ້ວຍ                             ດອມໜໍ່ໂພທິຍານ

ຟັງຍິນ    ສາລິກາຂານ                             ດັ່ງຄົນເຮົາຕ້ານ

ນົກກໍ                         ເອັງຊູລີນ້ອມ                   ຍໍຫາງເຫິນປີກ

ສຽງກ່າວຕ້ານ            ດອມເຈົ້າໜໍ່ພຸດໂທ

ອັນວ່າ              ປະທຸມຊາດເຊື້ອ              ຈັງກອນມາດບົວບານ

ກໍຫາກ             ມີລະອອງຫອມ               ຊື່ນພຣະໄທທວງແມ້ງ

ມັນບໍ່                         ຈີຣັງໝັ້ນ                        ທິວາວັນກໍແຫ້ງຫ່ຽວ       ພຣະເຮີຍ

ບໍ່ເໝືອນ                   ດວງດອກແກ້ວ              ພຣະທັມເຈົ້າໜໍ່ພຸດໂທ    ແທ້ແລ້ວ

ເມື່ອນັ້ນ  ພຣະບາດເຈົ້າ                  ຟັງມ່ວນຍິນສະງວນ

ແຕ່ບໍ່                         ມີພຣະໄທຄຶດ                  ຮ່ຳຄະນິງຄອງແກ້ວ

ເພາະວ່າ           ຈິດຫລົງຫລົ້ມ                 ກາມຄຸນຄຸມຄອບ

ພຣະໄທບໍ່ເຕື້ອງ                   ມະໂນເຈົ້າບໍ່ສ່ອງທັມ

ຍາມນັ້ນ ພຣະກໍ         ຄຶດກ່ຽວກ້ຳ                     ສະນົມນາດໃນວັງ

ຄືດັ່ງ                          ຝູງມັດສາຊົມ                 ຊື່ນປະດາດອມນ້ຳ

ຂວບເມື່ອ                  ສຸຣິໂຍຄ້ອຍ                     ສູນແສງບົດມືດ

ພຣະຈິ່ງ            ກັບຕ່າວຕັ້ງ                    ຄືນເຂົ້າສູ່ນະຄອນ

ຂຶ້ນຣົດແກ້ວ              ບຸດສະມາດບັງສູນ

ສາຣະຖີນ້ອຍ              ຂີ່ຂັບທາງໜ້າ

ຝູງໝູ່              ໂຍທາລົ້ນ                        ມັນຄາຄັບຄັ່ງ

ພຣະກໍທອດ               ພຣະເນດຢ້ຽມ                ທາງຂ້າງຂອກທາງ

ເມື່ອນັ້ນ  ວິເສດທ້າວ                     ສຸດທາວາດມະຫາພຣົມ

ແປງເປັນ                   ຄົນຊະຣາ                        ໄຕ່ມັນຄາມາໃກ້

ມີທັງໜ້າ                             ໜັງຍານເນື້ອຢ່ອນ

ແຂ້ວວ່ອງໂວ້              ຫົວພ້ອມພ່ຳຂາວ

ຕາວອກວ້ຳ                          ດ້າມດັ່ງລິງກັງ

ເດິນສາມຂາ                        ຍ່າງເຊຊວນລົ້ມ

ເມື່ອນັ້ນ  ພຣະບາດເຈົ້າ                  ທອດພຣະເນດຫລຽວເຫັນ

ພຣະໄທທວງຄຶດ                  ຕ່າງໃຈລັງລ້າວ

ພຣະຈິ່ງ            ບັນຊາການຕ້ານ             ສາຣະຖີຖາມເຫດ

ອັນວ່າ              ຄົນຜູ້ນີ້                           ເປັນດ້າມດັ່ງໃດ              ນີ້ເດ

ເມື່ອນັ້ນ           ສາຣະຖີບໍ່ຊ້າ                    ນ້ອມເນັ່ງປະນົມກອນ

ເທວະດາດົນໃຈ             ເລົ່າໄຂຖະແລງຕ້ານ

ຄົນນັ້ນຊື່ວ່າ               ເປັນຄົນເຖົ້າ                             ໜັງຍານແຫ້ງຫ່ຽວ

ນັບມື້ແຕ່ສິ                ມໍຣະມິ່ງມ້ຽນ                   ຈົມມ້ວຍມອດຕາຍ        ພຣະເຮີຍ

ຝູງໝູ່              ສັດສ່ຳເຊື້ອ                      ທ່ຽວທ່ອງໂລກາ

ມະນຸດ              ໃນນະຄອນຄົນ                ບໍ່ຫ່ອນໃຜໜີໄດ້

ຊະຣາໜັງ                            ຫ່ຽວແຫ້ງພຣະພ້ອມ

ທັງຂ້າ                        ພຣະບາດນີ້                     ກໍໂດຍດ້າມດັ່ງດຽວ         ນີ້ແລ້ວ

ເມື່ອນັ້ນ ພຣະກໍ  ສັງເວດແທ້                   ພຣະໄທທ່າວສະລົດໃຈ

ຍວງພົນຫລວງ          ລ່ວງເຖິງປາງແກ້ວ

ເລີຍສະເດັດຂຶ້ນ                   ຕຽງຄຳເນົານັ່ງ

ຝູງ                            ສະນົມໜຸ່ມນ້ອຍ            ຣະບຳກິ້ງກ່ອມງັນ           ເຈົ້າເຮີຍ

ເມື່ອນັ້ນ           ສຽງສະນັ່ນກ້ອງ               ເຄົ້າທົ່ວນະຄອນຫລວງ

ວ່າພູທອນ                  ໄປຊົມສວນ                     ເລົ່າເຫັນຄົນເຖົ້າ

ອັນວ່າ              ສິຣິສຸດໂທເຈົ້າ                 ຣາຊາປິຕຸເຣດ

ພຣະຈິ່ງ            ປຸນແຕ່ງຕັ້ງ                             ທະຫານເຝົ້າຍ່ານທາງ

ທຸກດ່ານດ້າວ             ຕາມຫວ່າງສາຍຖະນົນ

ຕັ້ງແຕ່             ອຸທິຍານເຖິງ                            ຮອດວັງຫລວງກ້ວາງ

ບໍ່ໃຫ້                          ຝູງຄົນເຖົ້າ                     ຊະຣາການເດິນທ່ຽວ

ສອງ                          ຖະນົນຂອກຂ້າງ              ທະຫານເຈົ້າຢູ່ຍາມ

ພຣະກໍຢ້ານ                         ອົງຣາຊະກຸມມານ

ເກິດລຳຄານ              ພຣະໄທໝອງ                 ບໍ່ຢູ່ຄອງເມືອງບ້ານ

ເອົາຕົນເຂົ້າ                         ບັນພະຊາທົງເພດ

ປະໃຫ້                        ນັກຄະເຣດກວ້າງ            ເມືອງເສົ້າໝົ່ນໝອງ      ແທ້ແລ້ວ

ເມື່ອນັ້ນ  ສີສະອາດແກ້ວ                ໂພທິຣາຊບາບຸນ

ພໍເມື່ອ              ວັນສູນແສງ                    ສ່ອງພູພົງດ້າວ

ອັນວ່າ              ພູທອນທ້າວ                             ທົງສອນຄາດເຄື່ອງ

ສະເດັດສູ່ຫ້ອງ            ສວນກວ້າງລ່ວງທາງ

ເລີຍເລົ່າ           ເຫັນຊາດເຊື້ອ                 ຄົນພະຍາດຜອມເຫລືອງ

ເປັນໂຣຄາ                           ໂຣກມະເລັງໜອງຍ້ອຍ

ທັງຜິວເນື້ອ                         ໜັງເອັນຜຸເປື່ອຍ

ເດິນເມື່ອຍລົ້ມ           ຖະນົນກວ້າງປ່ວງເຊ

ເມື່ອນັ້ນ           ສາຣະຖີເນັ່ງນ້ອມ            ຖະແລງກ່າວທູນຖວາຍ

ພຣະບໍ່              ໄປຊົມສວນ                     ລວດຕ່າວຄືນວັງກວ້າງ

ເຖິງເມື່ອ          ວັນລຸນໄດ້                       ສະເດັດໄປມື້ໃໝ່

ວິດສຸກັມເທບໄທ້                 ສະວັນຟ້າລ່ວງລົງ

ນິຣະມິດຜ້ຽງ              ພຽງເພດຄົນຕາຍ

ມີ ປຸບໂພໂລຫິດ                  ຫລັ່ງໄຫລຖົມໜ້າ 

ຝຸງກາແຮ້ງ                          ແມງວັນຕອມໂຫ່

ເຕັມຢູ່             ສອງຂອກຂ້າງ                 ຖະນົນກວ້າງແຄ່ທາງ

ໃຜບໍ່                          ເຫັນສ່ອງໄດ້                    ທະຫານພວກໂຍທາ

ເຫັນແຕ່          ຣາຊາອົງ                         ເອກຕົນດຽວເຈົ້າ

ເມື່ອນັ້ນ           ສາຣະຖີນ້ອມ                  ທູນໄຂຖະແລງເຫດ

ວ່າສັດຢູ່           ໃຕ້ລຸ່ມຟ້າ                       ຕາຍກ້ຽງພ່ຳສະເມີ          ເຈົ້າເຮີຍ

ໃຜບໍ່                          ມີລ່ວງພົ້ນ                      ມໍຣະນາດໄພຫລວງ

ມີແຕ່                        ນີຣະພານພູມ                 ແຫ່ງດຽວນະຄອນກວ້າງ

ເມື່ອນັ້ນ  ຣາຊາເຈົ້າ                        ອົງທັມຄະນິງມາກ

ມີພຣະໄທ                   ສະວ່າງແຈ້ງ                    ເຫັນຮູ້ຮ່ອມທັມ

ພຣະອົງ            ຄິດຖີ່ຖ້ວນ                     ພິຈານແຈບໃນມະໂນ

ອັນວ່າ              ໂລກີກາມ                       ໂລກຄົນນະຄອນໃຕ້

ມັນຍ່ອມ                   ສູນຫາຍສ້ຽງ                             ພັງທະລາຍມຸດມອດ

ສັບພະສິ່ງເກິດຂຶ້ນ                ກໍສູນມ້ວຍເມື່ອລຸນ         ນັ້ນແລ້ວ

ເມື່ອນັ້ນ ພຣະກໍ ກັບຕ່າວຕັ້ງ                   ຄືນສູ່ວັງຫລວງ

ຝູງ                            ສະນົມນາງໃນ                 ກ່ອມຣະງົມຖວາຍຟ້ອນ

ພໍເມື່ອ              ວັນລຸນໄດ້                             ສຸຣິໂຍເຍືອງໂລກ

ພຣະກໍ              ສະເດັດສູ່ຫ້ອງ                 ສວນກວ້າງລ່ວງໄປ

ຄັບຄັ່ງເຄົ້າ                           ພື້ນແຜ່ນປະຖະພີ

ດົນຕຣີຂັບ                          ກ່ອມຣະບຳດັງກ້ອງ

ຜໍ່ດູ                            ສອງຖະນົນຂ້າງ               ທາງຫລວງໄຫລຫລັ່ງ       ພູ້ນເຍີ

ອັນວ່າ              ວິດສຸກັມຢູ່ຟ້າ                 ສະວັນພູ້ນລ່ວງລົງ

ພຣະກໍ              ນິຣະມິດຜ້ຽງ                   ພຽງເພດບັນພະຊາ

ລີລາເດິນ                             ທ່ຽວຖະນົນຍາມເຊົ້າ

ເປັນອົງ            ເຈົ້າພິກຂຸສົງ                   ທົງເຄື່ອງຫລຽວເບິ່ງ

ເຫລືອງຢາດຍ້ອຍ                ເດິນຜ້າຍຜ່ານຖະນົນ

ມືຖືຈ້ອງ                    ຕາລະບັດພ້ອມບາດ

ຣັດສະມີຢາດຍ້ອຍ               ເຫລືອງເຫລື້ອມເຮື່ອເຮືອງ ເຈົ້າເຮີຍ

ເມື່ອນັ້ນ  ພຣະບໍ່ຊ້າ                        ຖາມຣາຊສາຣະຖີ

ໃຜຜູ້                         ທົງສີເຫລືອງ                             ເຮື່ອເຮືອງງາມຍ້ອຍ

ສາຣະຖີນ້ອມ              ຊູລີກອນກົ້ມຂາບ

ຜູ້ທີ່                           ທົງເຄື່ອງຈ້ອງ                 ເຫລືອງເຫລື້ອມເຮື່ອເຮືອງ

ອັນນັ້ນ             ທັມມະຊາດເຊື້ອ              ສົມນາດທົງທັມ

ບັນພະຊາທົງ              ບວດເປັນສົມສ້າງ

ທົງທັມໝັ້ນ                         ໂລກຸຕະດອນດວງປະເສິດ

ພົ້ນຈາກ           ໂອຄະກວ້າງ                    ກະແສເຍິ້ນຍ່ານຍາວ

ບາບບໍ່ກ້ຽວ                          ເວນບໍ່ໄຕ່ຕາມເຖິງ

ຊື່ວ່າ                           ປາປັງສູນ                        ໝູ່ກັມທະລາຍມ້າງ

ເປັນຜູ້              ໜີໄພຮ້າຍ                      ອັນຕະລາຍທັງພະຍາດ

ກັບທັງ             ຄວາມແກ່ເຖົ້າ                ຊະຣານັ້ນກໍບໍ່ມີ               ເຈົ້າເຮີຍ

ເມື່ອນັ້ນ  ພຣະບາດເຈົ້າ                  ຕົນປະເສິດທົງສີນ

ພໍໄດ້                          ຍິນວາຈາ                        ຊື່ນພຣະໄທທວງແມ້ງ

ພຣະກໍ              ມີຈິດໝັ້ນ                      ຖືເປັນຢ່ຽງຢ່າງ

ແລະບໍ່              ໄດ້ກ່າວອ້າງ                    ຖະແລງຕ້ານຕໍ່ຜູ້ໃດ       ແທ້ແລ້ວ

ເມື່ອນັ້ນ  ພົນລ່ວງເຂົ້າ                             ຄຸງເຂດສະນາມຫລວງ

ທັງປວງພັກ                         ຈອດພັງພະລາຍຊ້າງ

ອົງກະສັດຂຶ້ນ              ເມັງຄຳເທິງແທ່ນ

ເຂົາກໍ                         ຂັບເສບເຈົ້າ                    ພິນພ້ອມກ່ອມລະບຳ

ເມື່ອນັ້ນ           ພຣະບາດເຈົ້າ                  ນາມໜໍ່ອົງພຸດໂທ

ໂມທະນາດອມ           ຊື່ນພະໄທຊົມໄມ້

ລາງສາວໄດ້                          ບຸດສະບາກ້ານກ່ອງ

ລາງພ່ອງ                   ໄດ້ດອກຊ້ອນ                  ຍໍຂຶ້ນຍື່ນຖວາຍ              ແທ້ແລ້ວ

ອັນວ່າ     ຝູງສ່ຳເຊື້ອ                      ປັກສາຊາດສະກຸນາ

ບໍ່ອາດ              ສັງຂະຍານັບ                             ຕ່າງແນວນາມເຊື້ອ

ເຂົາກໍ                         ໂມທະນານ້ອມ                ສຽງຫວານຂັບກ່ອມ

ບາງພ່ອງ                   ຍໍປີກຟ້ອນ                     ໄກວຫລິ້ນແກວ່ງຫາງ

ລາງໝູ່ນັ້ນ                          ບິນເວິ່ນເວຫາ

ຄາບເອົາ           ດວງມາລາ                      ຂາບຖວາຍພຣະອົງເຈົ້າ

ລາງຕົວເວົ້າ                         ສະເມີຄົນເຮົາປາກ

ຝູງຂ້າ                        ທຸກຍາກແທ້                            ເຊິນເຈົ້າຫລ່ຳແຍງ          ພຣະເອີຍ

ຂ້າບໍ່                          ໄດ້ເຄື່ອງຕ້ອນ                 ຂອງຝາກບັນນາການ

ມີແຕ່                        ສຽງຂານຂັບ                             ກ່ອມງັນພຣະອົງເຈົ້າ

ຝູງຂ້າ                        ເປັນແນວເຊື້ອ                ເດັຍຣະສານສັດປ່າ

ບາບຫາກ                  ຕົກແຕ່ງໃຫ້                             ນຳໃຊ້ສົ່ງເວນ                  ເຈົ້າເຮີຍ

ຂໍໃຫ້                          ຝູງຂ້າມົ້ມ                       ປັກສາຊາດແນວນົກ

ວົນວຽນ           ໃນສົງສານ                      ຢ່າໃຫ້ມີມາພໍ້

ຂໍໃຫ້                          ອົງກະສັດເຈົ້າ                  ພຸດໂທທັມຕົນປະເສີດ

ເກີດມາ            ໃນຊາດນີ້                        ເວນບໍ່ໃກ້ຫ່າງໄກ             ແທ້ແລ້ວ

ເມື່ອນັ້ນ  ພຣະບາດເຈົ້າ                  ຕົນປະເສິດໂພທິຍານ

ໄດ້ຍິນ                        ເດັຍຣະສານນົກ              ກ່າວຈາຖະແລງຕ້ານ

ເປັນທີ່              ສົງສານແທ້                     ກັມນຳໃຊ້ຊາດ

ຄອງຄາຣາວາດ ກູຫາກ  ໝົດທໍ່ນີ້            ໄປໜ້າແມ່ນບໍ່ມີ             ແທ້ແລ້ວ

ຄວນກູ             ທົງເຄື່ອງຍ້ອງ                 ໃຫ້ສົມເຜົ່າພົງກະສັດ

ໄວ້ໃຫ້                         ເປັນອັດສະຈັນ                ແຫ່ງຄົນພາຍຊ້ອຍ

ເມື່ອນັ້ນ  ບັນທຸສິລາເຈົ້າ                 ພຣະອິນທຣາໄຫວຫວັ່ນ

ພຣະກໍ              ຫລິງລ່ຳຢ້ຽມ                   ລົງພື້ນມະນຸດຄົນ

ສອດສ່ອງແຈ້ງ           ທິບພະເນດຫລຽວເຫັນ

ວັນນີ້                         ໂພທິຍານຊົມ                  ຂ່ວງສະນາມສວນກວ້າງ

ພຣະກໍ              ບັນຊາໃຫ້                        ວິດສຸກັມລົງໂລກ

ເອົາ                            ພູສາແຜ່ນຜ້າ                 ສະວັນຟ້າລ່ວງລົງ            ແທ້ແລ້ວ

ແຍງສູ່ດ້າວ                          ສະນາມອາດສວນຫລວງ

ບັງຕາ              ພົນໂຍທາ                       ໝູ່ທະຫານທັງຄ້າຍ

ເມື່ອນັ້ນ  ວິດສຸກັມທ້າວ                 ເຖິງອົງໂພທິຣາຊ

ຍໍຍື່ນນ້ອມ                          ຖວາຍຜ້າແຜ່ນສະໄບ

ພຣະບໍ່ຊ້າ                             ຜລັດປ່ຽນພູສາ

ທົງອາພອນ                         ຣັດສະມີໃສແຈ້ງ

ຄືດັ່ງ                          ສຸຣິໂຍຍ້າຍ                     ຈອມເຂົາໄກລາດ

ຣັດສະມີເຫື່ອແຈ້ງ                ຄວງຟ້າດັ່ງດຽວ              ນັ້ນແລ້ວ

4.2      ນາງພິມພາປຣະສູດລູກ.

ບັດນີ້                ຈັກກ່າວກ້ຳ                     ນັກຄະເຣດເມືອງຫລວງ  ກ່ອນແລ້ວ

ອັນວ່າ              ພິມພານາງ                     ມິ່ງສົມທາງບ້ານ

ນັບແຕ່            ການຣະດູໄດ້                    ປີເດືອນແຖມຖ່າຍ                   ມາແລ້ວ

ນາງກໍ                        ປະສູດລູກນ້ອຍ               ເປັນແກ້ວໜໍ່ຊາຍ

ຜິວເຜົ່າຜ້ຽງ                        ສະເມີພາບອິນຂຽນ

ດູກະບວນຄື                         ດັ່ງຄຳໃນເບົ້າ

ອັນວ່າ              ຣາຊາເຈົ້າ                        ສຣີສຸດໂທພູວະນາດ

ປະຊຸມຊາດເຊື້ອ                   ແນວທ້າວເຜົ່າພະຍາ

ພຣະຈິ່ງ            ໃສ່ຊື່ນ້ອຍ                       ຣາຫຸນຣາຊະກຸມມານ

ປຣະທານນາງນົມ                ໝູ່ສະນົມສາວໃຊ້

ພຣະຈິ່ງ            ບັນຊາໃຫ້                        ຂຸນຫລວງໂດຍດ່ວນ

ໄປເຖິງ             ບຸຕະຣາຊເຈົ້າ                  ນຳແຈ້ງຂ່າວສານ

ເມື່ອນັ້ນ  ຂຸນບໍ່ຊ້າ                          ຮີບເຮັ່ງເຖິງສວນ

ອຽງຊູລີນົບ                          ໜໍ່ໂພທິຍານເຈົ້າ

ອົງກະສັດເຈົ້າ             ບາບຸນບຸຕະຮາຊ

ຕ້ານກ່າວຂໍ້                         ມະໂນເບື້ອງແຫ່ງຕົນ

ວ່າ                    ຣາຫຸຣັງ ຊາຕັງ                ພັນທະນັງ ຊາຕັງ

ອັນນີ້                         ເປັນສາຍບ້ວງ                 ຄີວາພັນຜູກ       ເຮົາແລ້ວ

ພຣະໂອຣົດເກິດຂຶ້ນ    ເປັນບ້ວງເສັ້ນສາມ

ພຣະຮ່ຳແລ້ວ              ລົງຂ່ວງສະນາມຫລວງ

ພໍເມື່ອ              7 ຣາຕຣີ                         ຕ່າວນະຄອນເມືອງແກ້ວ

ຕາມຖນົນກວ້າງ                ພົນຫລວງແຫນແຫ່

ພຣະກໍ              ທົງຣົດແກ້ວ                             ມະນີເຂັ້ມເຮື່ອເຮືອງ

ຕັ້ງຫາກ           ງາມຍິ່ງຍ້ອຍ                            ຕົນປຣະເສິດໂພທິຍານ

ຕາມຖະນົນຫລວງ               ຄັ່ງຣະງົມຄົນເຄົ້າ

ຄືດັ່ງ                          ອິນທຣາເຈົ້າ                    ເທິງສະວັນເທວະໂລກ

ກັບຈາກຫ້ອງ             ສວນກວ້າງແຫ່ງພຣະອົງ ນັ້ນແລ້ວ

ພຣະກໍ              ສະເດັດລຽບຕ້າຍ            ນະຄອນໃຫຍ່ກະບິນ

ຄືດັ່ງ                          ຫົງຄຳລົງ                        ລ່ວງກະແສແສນທ້າງ

ອັນວ່າ              ທາງເທິງເຫລື້ອມ            ປະຄືຄຳໄກວແກວ່ງ

ທາງລຸ່ມມີໝູ່    ຄົນແອ່ນຟ້ອນ                ທັງຍ້ອນແກວ່ງແຂນ      ເຈົ້າເຮີຍ

ເມື່ອນັ້ນ  ພຣະມິ່ງແກ້ວ                 ນ້ອຍໜຸ່ມກຸມມາຣີ

ຊື່ວ່າ                           ກີສາໂຄຕາມີນາງ            ຮູບໂສມສະເມີແຕ້ມ

ເທວະດາດົນເຂົ້າ                  ມະໂນນາງຊົມຊື່ນ

ນາງຈິ່ງ             ຍໍຍື່ນນິ້ວ                         ຖວາຍເຈົ້າກ່າວກອນ

ອັນວ່າ              ພຣະບາດເຈົ້າ                  ຕົນປຣະເສິດທົງໂສມ

ຄືດັ່ງ                          ພຣົມເມືອງສະວັນ           ລ່ວງລົງພາຍໃຕ້

ອັນວ່າ               ຊາຍໃດໄດ້                      ເປັນອົງປິຕຸເຣດ

ຄົງສິ                          ພົ້ນເຫດຮ້ອນ                 ສະບາຍເນື້ອສະວ່າງເຂັນ  ແທ້ແລ້ວ

ຍິງໃດໄດ້          ເປັນຄູ່ແກ້ວ                    ທຽມພ່າງສະເນ່ຫາ

ຄົງສິ                          ຫາຍໂຣຄາ                      ພະຍາດເນົາໃນເນື້ອ

ເມື່ອນັ້ນ  ອົງກະສິນລ້ານ                 ໂພທິຍານຊົມຊື່ນ

ພຣະຈິ່ງ            ຍົກເຄື່ອງເອ້                             ສັງວານສອດສາຍຄຳ

ທົງປຣະສົງໃຫ້            ເປັນເຄື່ອງບັນນາການ

ປຣະທານນາງງາມ               ທີ່ກ່າວຊົມພຣະອົງເຈົ້າ

ອັນວ່າ              ກຸມມາຣີນ້ອຍ                 ກີສາຊ້ອຍຊື່ນ

ເພາະວ່າ           ໄດ້ເຄື່ອງແກ້ວ                 ພຣະອົງເຈົ້າທອດທານ    ແທ້ແລ້ວ

ເມື່ອນັ້ນ           ໂພທິຣາຊເຈົ້າ                  ຄະນິງຮ່ຳທາງທັມ

ອັນທີ່ຄຳ                     ນາງຈາແມ່ນຄອງ           ຈິງແທ້

ໃຜຜູ້                         ໄລລ້າງສ້ຽງ                      ຕັນຫາພະຍາບາດ

ອະວິດຊາຂາດແລ້ວ    ກໍຫາຍຮ້ອນຢູ່ເຢັນ                   ແທ້ແລ້ວ

ພຣະ                          ສະເດັດລ່ວງເທົ້າ             ຫໍຣາຊະມຸນທຽນ

ຝູງ                            ສະນົມໃນປາງ                 ກ່ອມຣະບຳພຣະອົງເຈົ້າ

ອັນວ່າ              ກຸມາຣິການ້ອຍ               ໄກວແຂນຟ້ອນແອ່ນ

ບາງພ່ອງເຊິນໃຫ້       ພຣະບາດເຈົ້າ                  ຊົມຊ້ອນກ່ອມສະເນ

ບາງພ່ອງນັ້ນ              ປຣະຫຽນທອດແພນແຂນ

ສົມກຣະບວນຄື                   ດັ່ງກິນນະຣີຟ້ອນ

ບາງພ່ອງ                   ຊອມແຊມເກົ້າ               ມາລາທັດເກດ

ຣົດກິ່ນຟົ້ງ                           ລະອອງເອົ້າຮື່ນຫອມ

ລາງພ່ອງ                   ເຂົ້າທຽບໃກ້                    ທຽມແທບບາທາ

ຢາກໃຫ້            ກາຍາຊູນ                        ຖືກພຣະອົງບຸນກວ້າງ

ເຂົາກໍ                         ທຳກະບວນກ້ຽວ             ມາຍາພັນສ່ອງ

ບາງພ່ອງ                   ຫົວແລະຍິ້ມ                    ຕາຊະມ້ອຍຄ່ອຍຈາ

ຢາກໃຫ້            ພຣະບາດເຈົ້າ                  ກະສັນຫໍ່ກາມຄຸນ

ບໍ່ໃຫ້                          ໄລນະຄອນຫລວງ            ໝົ່ນໝອງສູນເສົ້າ

ເມື່ອນັ້ນ  ບາບຸນເຈົ້າ                      ໂພທິຍານບຸຕະຣາຊ

ພຣະບໍ່              ມີສະວາດດິ້ນ                  ພຣະໄທເຕື້ອງຕໍ່ໃຜ

ມີແຕ່                        ຄຶດອ່າວເອື້ອ                             ທາງຜະນວດທົງສີນ

ພຣະບໍ່              ຍິນດີນຳ                         ໝູ່ສະນົມນາງນ້ອຍ

ພໍເມື່ອ              ຣາຕຣີຂ້ອນ                    ກຸນຊະໂຣເງີຍເງີກ

ຝູງ                            ສະນົມໜຸ່ມນ້ອຍ            ເລີຍຕ້ານຕໍ່ກັນ

ພຣະບໍ່              ໄດ້ອ່າວເອື້ອ                    ພຣະໄທຂອດສາຍສະເນ່   ເຮົາແລ້ວ

ເຮົາຄວນ                   ວາງເຊົາປະ                      ເຄື່ອງຣະບຳລຳຟ້ອນ

ເລີຍເລົ່າ           ພາກັນເຂົ້າ                      ເນົານອນນິດທະເນັ່ງ

ພາກັນ             ຫລັບລື່ນລົ້ນ                             ນິທຣານ້າວເນັ່ງນອນ

ນັບແຕ່            ຝູງສ່ຳເຊື້ອ                      ນ້ອຍໜຸ່ມກຸມມາຣີ

ລ້ວນແຕ່                   ມີຈັນຍາ                         ວາດສະນາແນວທ້າວ

ເຖິງເມື່ອ          ເວລານີ້                           ເສັຍມາຣະຍາດ

ພາກັນ             ນອນຄວ່ຳປິ້ນ                  ຫງາຍກົ້ນພ່ອງກົນ

ລາງພ່ອງ                   ປະໄປ່ເນື້ອ                       ຜ້າຜ່ອນແພສະໄບ

ລາງພ່ອງ                   ເຂລາໄຫລ                       ເຮັ່ຍຮວາຍຮຳພື້ນ

ລາງພ່ອງ                   ມືຊ້ອນກ້ຽວ                    ຄີວາຂີນໄຂວ່

ລາງພ່ອງ                   ປະໄປ່ກົ້ນ                        ກະດອງນ້ອຍບ່ອນສະງວນ ແທ້ແລ້ວ

ເມື່ອນັ້ນ  ບຸຕະຣາຊເຈົ້າ                  ສະດຸ້ງຕຶ່ນບັນທົມ

ເຫັນ                          ສະນົມນາງນອນ              ດັ່ງຂອນຂວາງໄວ້

ພຣະກໍ              ຍວງໂຄມໄຕ້                             ທົງພຣະໄທຫລິງລ່ຳ

ທອດ                         ພຣະເນດຢ້ຽມ                ປາງກວ້າງໜ່າຍສະອາງ

ເຫັນ                          ສະນົມໜຸ່ມນ້ອຍ            ນອນໄຂວ່ເຈັຍຣະເນັຍ

ບາງພ່ອງ                   ໄລລາເສັຍ                       ແຜ່ນສະໄບເປືອຍເນື້ອ

ບາງພ່ອງ                   ນອນກັດແຂ້ວ                ກົນຄາງສຽງສະນັ່ນ

ເໝືອນຜີປ່າຊ້າ                   ສຸສານພື້ນພາກພູມ        ພຸ້ນແລ້ວ

ພຣະກໍ              ຄຶດຄັ່ງແຄ້ນ                             ພຣະໄທໜ່າຍຫົນຫວາຍ

ຊາດທີ່              ໂລກີກາມ                       ບໍ່ໃຊ່ຄອງຄຸນແກ້ວ

ຄວນກູ             ເອົາຕົນເຂົ້າ                    ບັນພະຊາທົງຜະນວດ

ຕັດ                            ກິເລດໝູ່ນີ້                     ເປັນແກ້ວໜໍ່ພຸດໂທ       ແທ້ແລ້ວ

ຄ້ອມວ່າ  ພຣະຮ່ຳແລ້ວ                  ຄາດເຄື່ອງຂອງກະສັດ

ພຣະຫັດ           ຂວາທົງດາບ                             ພຣະຂັນແສງກ້າ

ພຣະກໍ              ລີລາຍ້າຍ                        ລົງປາງສະເດັດດ່ວນ

ແຍງສູ່              ກັນຖະກະມ້າແກ້ວ          ນາຍສັນຢ້ຽມລ່ຳແລ

ເຫັນແຈ່ມເຈົ້າ            ພຣະບາດອົງກະສັດ

ຂັດພຣະຂັນແສງ                 ແຕ່ງກາຍລົງຫ້ອງ

ນາຍສັນຮູ້                            ຄະນິງປອງຄຶດຮ່ຳ

ຮ້ອຍທີ່             ພຣະຍ່ຳເກົ້າ                    ສິໜີຫ້ອງພາກວັງ           ແທ້ແລ້ວ

ເມື່ອນັ້ນ  ພຣະບາດເຈົ້າ                  ກອຍກ່າວກອນຖະແລງ

ທ່ານຈົ່ງ            ເອົາພາຊີ                         ມິ່ງມະນີຕົວກ້າ

ເອົາຍັງມ້າ                            ກັນຖະກະຄາດເຄື່ອງ

ເຮົາຈັກ            ໜີຈາກຫ້ອງ                   ນະຄອນກວ້າງດ່ວນໄປ    ທ່ານເຮີຍ

ເມື່ອນັ້ນ ນາຍສັນມີ ມະໂນຊື່ນຊ້ອຍ                   ນ້ອມເນັ່ງປະນົມກອນ

ພາເອົາ             ອັດສະດອນພາຊີ             ແຕ່ງດີຄອຍເຈົ້າ

4.3      ສະເດັດອອກບັນພະຊາ.

ເມື່ອນັ້ນ  ພູບານຢ້ຽມ                    ປາງຄຳນາງນາດ

ເຂົ້າສູ່                         ຜາສາດກວ້າງ                 ພິມພາແກ້ວມິ່ງສະມອນ

ເລີຍເລົ່າ           ເຫັນອ່ອນນ້ອຍ               ໂສມສະອາດພິມພາ

ຈັນຍາດີ                     ຄ່ຽມຄົມດູລະຫ້ອຍ

ນາງເອົາ           ປຸດຕານ້ອຍ                    ກຸມມານນອນແນບ

ພຣະບໍ່              ຄຶດໄຄ່ດ້ວຍ                    ຊົມແກ້ວກິ່ງສະມອນ

ກົວແຕ່            ເກິດເດືອດຮ້ອນ             ເຫິນຫ່າງບັນພະຊາ

ພຣະຈິ່ງ            ໄຂວາຈາ                          ສັ່ງລານາງແກ້ວ

ພີ່ຈັກ                         ລາຈອມເຈົ້າ                    ທັງສອງສາຍສະວາດ

ໃຫ້ນາງ             ລ້ຽງລູກນ້ອຍ                  ກຸມມານໃຫ້ໃຫຍ່ສູງ

ແລໃຫ້              ພຽນລ່ຳລ້ຽງ                    ຣາຫຸນຣາຊກຸມມານ

ໃຫ້ຢູ່                          ນຳມານດາ                      ພໍ່ສິລາໄປໜ້າ

ບັນພະຊາສ້າງ            ຖືຄອງທົງຜະນວດ

ຍາມນັ້ນ ພຣະກໍ  ຄຶດກ່ຽວກ້ຳ                  ຄະນິງແລ້ວບໍ່ລືມ

ຄຶດເຖິງ            ແກ້ວແກ່ນໄທ້                 ນາງນາດພິມພາ

ທັງຣາຫຸນ                            ລູກຄີງພຣະອົງເຈົ້າ

ຈັກວ່າ              ໄປໂຈມອຸ້ມ                     ຣາຫຸນໂອຣົດຣາຊ

ກົວວ່າ              ນາງນາດນ້ອຍ                ພິມພາແກ້ວຕື່ນມາ

ຮາມເຄີກຊ້າ                        ເສັຍປະໂຍດຈົງໝາຍ

ຄວນກູ             ລາໄລໜີ                         ເພື່ອຜົນພາຍໜ້າ

ເມື່ອນັ້ນ           ຍານແກ່ກ້າ                    ອະພິຍອດປັນຍາ

ບັງເກິດ            ມາພາຍຫລັງ                  ແຫ່ງພຣະໄທຈອມເຈົ້າ

ກູບໍ່                            ຄວນຫລົງດ້ວຍ              ຕັນຫາບ້ວງບາດ             ໝູ່ນີ້

ຊາດທີ່              ຂອງໝູ່ນີ້                        ພາໃຫ້ໝົ່ນໝອງ

              ພຣະຮ່ຳແລ້ວ                  ສະເດັດສູ່ພາຊີ

ນາຍສັນ           ອວນທາງເດິນ                ຈ່ອງຂະນັນຣະວັງໄວ້

ເລີຍເລົ່າ           ໄປເຖິງເທົ້າ                     ປະຕູທວນທາງໃຫຍ່

ເທວະດາເປິດໃຫ້                  ບໍ່ມີໄດ້ເປິດໄຂ

ພຣະກໍ              ຂວ້າມຍ່ານກວ້າງ            ປະຕູດ່ານວັງຫລວງ

ເຖິງປະຕູຫລວງ                   ເຂດນະຄອນວຽງກວ້າງ

ເທພາຊ່ອຍ                          ທວານປະຕູໄຂເປິດ

ອັດສະດອນມິ່ງມ້າ                ມະນີຜ້າຍເຜັ່ນຜະຍອງ

ມົ້ມບ່ອນກົ້ວ              ກາມກິເລດຕັນຫາ

ໜີບ່ອນ           ຄາວໂລກີ                        ບໍ່ຂ້ອງກາມຄຸນ

ອັນວ່າ ເທວະດາ         ທັງອິນພຣົມ                             ແຫ່ຣະງົມງັນກ້ອງ

ອັນວ່າ              ບາທາພື້ນ                       ອາຊາໄນຍ້າຍຍ່າງ

ຫຍຽບແຕ່                 ດວງດອກໄມ້                  ເທວາເຈົ້າຫວ່ານລົງ         ແທ້ແລ້ວ

ທຸກທີ່ພ້ອມ                         ສຸບັນນາກນາຄາ

ຈະຕຸຣົງຣາຊາ             ແຫ່ຕາມພຣະອົງເຈົ້າ

ມີທັງ                          ແສງເຍືອງໃຕ້                 ທຽນແພໃສສ່ອງ

ເດັຍຣະດາດຂ້ອນ                ສູນຟ້າສ່ອງແສງ             ພຸ້ນເຍີ

ມ້າບໍ່ຊ້າ                      ຮີບເຮັ່ງຜັນຜະຍອງ

ຄືດັ່ງ                          ວາໂຍພັດ                        ລ່ວງພະນອມແນວໄມ້

ພໍເຫັນ             ສຸຣິໂຍພົ້ນ                       ບູຣະພາພູມໂລກ

ມ້າຖີບຟ້າວ                         ຄາວໜ້າເລັ່ງເລວ

ເລີຍເລົ່າ           ຂວ້າມຍ່ານດ້າວ              3 ດ່ານນະຄອນຫລວງ

ຫລຽວເຫັນ                ຮວນໆແສງ                     ສ່ອງພູພະນາໄມ້

ນັບແຕ່            ຄາວເດິນໄດ້                    ທາງໄກ 30 ໂຍດ

ເລີຍເລົ່າ           ເຖິງແຫ່ງຫ້ອງ                ນະທີກວ້າງບ່ອນປະສົງ

ເປັນແມ່ນ້ຳ                         ເດັຍຣະດາດກອງຊາຍ

ຊື່ວ່າ                           ເນຣັນຊະຣາ                    ຜ່ອງໃສສະເມີແກ້ວ

ພໍເມື່ອ              ໄປເຖິງແລ້ວ                             ອາຊາໄນພັກເມື່ອຍ

ຝູງໝູ່              ເທບທ່ອນທ້າວ               ສະວັນຟ້າກໍເລີກລາ

ຍັງທໍ່                          ສາມແຈ່ມເຈົ້າ                ພຣະອົງພ່ຳນາຍສັນ

ກັນຖະກະ                   ອາຊາໄນ                         ຢູ່ຮິມນະທີນ້ຳ

ພຣະກໍ              ຍວງຄຳຕ້ານ                   ນາຍສັນເຣວຮີບ

ຈົ່ງມາ                        ຮັບແຄ່ມມ້າ                             ທັງຜ້າເຄື່ອງທົງ

ເມື່ອນັ້ນ ນາຍສັນ ນົບເນັ່ງນ້ອມ              ຮັບເຄື່ອງສັງວານ

ກັບທັງ             ອານພາຊີ                        ທີ່ພຣະອົງວາງໄວ້

ພຣະກໍ              ເອົາພຣະຂັນແກ້ວ           ຂັນໄຊສຣີຕັດເກດ    ພຣະອົງແລ້ວ

ອະທິດຖານສ່ຽງແລ້ວ ຈິ່ງໂຍນຂຶ້ນສູ່ບົນ             ນັ້ນແລ້ວ

ເລີຍເລົ່າ           ໄຫວຫວັ່ນພື້ນ                 ກັມປະນາດທໍຣະນີ

ອິນທຣາ           ເອົາພານຄຳ                    ລ່ວງລົງບໍ່ມີຊ້າ

ຮັບເອົາ             ເກສາເຈົ້າ                       ໂພທິຍານຕົນປະເສິດ

ກໍເປັນ              ທາດເກັດແກ້ວ               ຈຸລາເຫລື້ອມສ່ອງໃສ

ຕັ້ງຢູ່ໃກ້                     ຜາສາດວິໄຊຍົນ

ອິນທຣາ           ທັງເທວາ                        ເຝົ້າແຫນຮັກສາໄວ້

ໃນສະວັນຊັ້ນ              ດາວະດຶງເທວະໂລກ

ຕັ້ງແຕ່ນັ້ນ                          ຜ່ອງເທົ້າຕະລອດມາ       ເຈົ້າເຮີຍ

ເມື່ອນັ້ນ  ຄະຕິກາພຣົມບໍ່ຊ້າ          ທະຍານລ່ວງເວຫາ

ນຳອັດຖະບໍຣິຂານ                ຂາບຖວາຍຈອມເຈົ້າ

ພຣະກໍ              ເອົາຍັງຜ້າ                       ກາສາທົງນຸ່ງ

ບັນພະຊາເພດຜ້ຽງ    ພຽງດ້າມດັ່ງປະສົງ          ແທ້ແລ້ວ

ຣັດສະມີຮຸ່ງແຈ້ງ                  ງາມກວ່າພາຍຫລັງ

ພຣະກໍ              ເອົາວັດຖາທົງ                 ຍື່ນພຣົມໄປມ້ຽນ

ພຣົມກໍ            ເອົາເມືອຫ້ອງ                  ສະວັນແມນພຣົມໂລກ

ເມື່ອນັ້ນ  ພຣະບາດເຈົ້າ                  ຮຽກທ່ານນາຍສັນ

ທ່ານຈົ່ງ            ເອົາພາຊີ                         ຕ່າວນະຄອນຫາຫ້ອງ

ນຳຄຳຂຶ້ນ                             ເມືອຖວາຍປິຕຸເຣດ

ກັບທັງ             ວິເສດແກ້ວ                    ພິມພານ້ອຍໜໍ່ເມືອງ     ນັ້ນເນີ

ເມື່ອນັ້ນ           ນົບເນັ່ງນ້ອມ                  ອາມາດນາຍສັນ

ຊົລທາໄຫລ                          ຫລັ່ງລົງລິນຍ້ອຍ

ຈິ່ງໄດ້                         ຍໍເອົາພື້ນ                        ບາທາທູນເກດ

ເລີຍເລົ່າ           ລາຈາກເຈົ້າ                     ເອົາມ້າຕ່າວຄືນ

ສ່ວນວ່າ  ອັດສາວອນຣາຊແກ້ວ     ມ້າມິ່ງພາຊີ                     ພຣະອົງນັ້ນ

ພໍແຕ່                        ໜີໄກຕາ                        ໜໍ່ພຸດໂທອົງລ້ຳ

ເລີຍເລົ່າ           ເທທວງມ້າງ                             ມະໂນໃນກັ້ນສະວາດ

ຂັນແຕກມ້າງ            ມໍຣະນະມ້ຽນແຄ່ທາງ       ແທ້ແລ້ວ

ກໍເພື່ອ              ຄຶດຮອດເຈົ້າ                   ຕົນປະເສິດໂພທິຍານ

ມະໂນໃຈໃສ                         ຊຶ່ນພຣະໄທດອມເຈົ້າ

ເລີຍເລົ່າ           ເອົາຕົນຂຶ້ນ                     ເມືອເທິງເທວະໂລກ

ເນົາຢູ່ຫ້ອງ                           ວິມານກວ້າງບ່ອນກະເສິມ ພູ້ນແລ້ວ

ເອິ້ນຊື່ເຈົ້າ                            ກັນຖະກະຣາຊເທວະບຸດ

ມີໝູ່                          ນາຣີສາວ                        ກ່ອມຣະງົມງັນກ້ອງ

ສ່ວນວ່າ  ນາຍສັນໄດ້                     ອານຄຳທັງເຄື່ອງ

ນິວັດ                         ກັບສູ່ຫ້ອງ                      ກະບິນເບື້ອງຝ່າຍຫລັງ

ທັງເລົ່າ             ຄຶດຮອດເຈົ້າ                   ຕົນປະເສິດອົງພຸດໂທ

ທັງເລົ່າ             ໂສກາດອມ                     ມິ່ງອາຊາໄນມ້າ

ກູນີ້                            ເອໂກແທ້                        ຄົນດຽວກັບຕ່າວ            ຄືນນໍ

ທັງເລົ່າ             ຮ້ອງແລະໄຫ້                    ຄະນິງເຣື່ອງຫໍ່ການ                   ເຈົ້າເຮີຍ

 

4.4      ນາງພະຍາຊົງໂສກ.

ບັດນີ້                ຈັກກ່າວເຖິງ                                               

ນັກຄະເຣດກວ້າງ                 ເມືອງໃຫຍ່ກະບິນ           ພູ້ນແລ້ວ

ພໍເມື່ອ              ສຸຣິໂຍເຍື້ອງ                    ສ່ອງນະພາເພັງພື້ນ

ຄິມຫັນຮ້ອນ              ວາໂຍຜະລຽງເບີກ

ມວນແມກໄມ້            ສະບັດເບື້ອງແກວ່ງໄກວ  ເຈົ້າເຮີຍ

ຍາມນັ້ນ           ພູບານເຈົ້າ                      ສຣີສຸດໂທປິຕຸເຣດ

ພ້ອມໄພ່ຟ້າ                         ປະຊາໄຫ້ຫງ່ອມເຫງົາ

ເຂົາກໍ                         ເອົາກັນເຂົ້າ                     ວັງຫລວງຄຸ້ມຄ່ວງ

ສຽງກ່າວທ້ວງ            ທັງຄ້າຍຟັ່ງເຟືອນ

ມີແຕ່                        ມຸນທຽນກວ້າງ                ໂຮງຫລວງສູນເປົ່າ

ຈັກວ່າ              ພຣະບາດເຈົ້າ                  ໄປໄດ້ດັ່ງໃດ                     ນັ້ນເດ

ກັບທັງ             ມ້າມິ່ງເຫງົ້າ                    ພ້ອມພ່ຳນາຍສັນ

ຈັກວ່າ              ພາກັນໄປ                       ແຫ່ງໃດເຢັນສະມິ້ງ

ອັນວ່າ              ຍິງໃນຫ້ອງ                     ສະນົມນາງນ້ອຍໜຸ່ມ

ໃຜບໍ່                          ຮູ້ເມື່ອເຈົ້າ                       ນອນເຜົ້າເປົ່າດາຍ          ແທ້ແລ້ວ

ອັນວ່າ              ວຽງກໍ່ຕ້າຍ                     ປະຕູແຜ່ນຝາຜະນັງ

ຈັກແມ່ນ                   ໃຜມາໄຂ                         ບໍ່ລັ່ນໄລທັ້ງຫລິ້ມ

ຝູງໝູ່              ຄົນຈາເວົ້າ                      ທັງເມືອງສຽງສະນັ່ນ

ຄືດັ່ງ                          ຈັກຈັ່ນຮ້ອງ                    ຣະດູແລ້ງແຂ່ງຝົນ

ອັນວ່າ              ປິຕຸເຣດເຈົ້າ                             ທັງແມ່ມານດາ               ພຣະອົງນັ້ນ

ເລີຍເລົ່າ           ຕີທວງທົບ                      ທ່າວເທຍົມຍ້ອຍ

ທັງປວງພ້ອມ            ສະນົມນາງຄຸ້ມຄ່ວງ

ເຂົາກໍ                         ເມົາປ່ວງບ້າ                    ມະໂນເສົ້າໝົ່ນໝອງ

ທຸກສ່ຳເຊື້ອ                          ສາກະຍະຣາຊວົງສາ

ກໍຫາກ             ພາກັນທຸກ                      ອ່າວຄະນິງນຳເຈົ້າ

ໃຜຜູ້                         ທຳໝອງເສົ້າ                  ພຣະໄທທວງພູວະນາດ

ພຣະຈິ່ງ            ໜີຈາກບ້ານ                   ບໍ່ມີຕ້ານຕໍ່ໃຜ                 ແລນໍ

ຫລືວ່າ              ພຣະຄັ່ງແຄ້ນ                  ປິຕຸເຣດມານດາ

ຈິ່ງໄດ້                         ລານະຄອນຫລວງ           ບໍ່ຢູ່ຄອງທົງສ້າງ

ຫລືວ່າ              ທົງພຣະໄທຊັງ                 ພິມພານ້ອຍອ່ອນ

ທຳໃຫ້                        ເຫັນຕອນຮ້າຍ               ລະອາຍໜ້າໜ່າຍແໜງ ບໍ່ຮູ້

ຄັນວ່າ              ໜີບວດສ້າງ                             ທົງເພດບັນພະຊາ           ແທ້ນັ້ນ

ຄວນສິ             ລາບິດາ                           ພໍ່ພຣະອົງເປັນເຈົ້າ

ກັບທັງ             ດວງສະມອນແກ້ວ                   ພິມພານາງນາດ

ຫລືວ່າ              ພຣະທ່ອນທ້າວ               ໄປແທ້ດັ່ງໃດ                            ບໍ່ຮູ້

ເມື່ອນັ້ນ  ຄວາມແຜ່ເທົ້າ                ເຖິງຣາຊໂຮງຫລວງ

ຝູງສະນົມທັງປວງ                ປ່ວງລະງົມປານບ້າ

ອັນວ່າ              ພິມພາແກ້ວ                   ສາຍສະມອນຮູ້ຂ່າວ

ສະລົບທ່າວລົ້ມ           ມະໂນກັ້ນເກື່ອນຕາຍ      ແທ້ແລ້ວ

ອັນວ່າ              ຝູງສ່ຳເຊື້ອ                      ສະນົມໜຸ່ມໃນປາງ

ເລີຍເລົ່າ           ໂຈມນາງລຸກ                             ເປົ່າຫົວພົມນ້ຳ

ຄັນເມື່ອ           ພໍຄາວໄດ້                        ສັນຍາຍັ້ງທ່ຽງ                 ມາແລ້ວ

ນາງກໍທອດ                ພຣະເນດຢ້ຽມ                ຊອມສິ້ງລ່ຳແຍງ

ກໍຈິ່ງ                          ເຫັນເຜົ່າເຊື້ອ                  ສະນົມໝູ່ກຸມມາຣີ

ນາງກໍ                        ເຊຊວນທົບ                    ຍ່າວຍົມມະນາຍ້ອຍ

ອັດສຸຊົນນອງໜ້າ                ໂສກີທົງໂສກ

ຄຶດອ່າວເອື້ອ                        ຄະນິງເບື້ອງບ່ອນຫລັງ

ເປັນຫຍັງ                   ພຣະບາດເຈົ້າ                  ສະເດັດຈາກຈອນໜີ

ພຣະບໍ່              ມີຄວາມຫຍັງ                 ສັ່ງລາຕົນນ້ອງ

ຫລືວ່າ              ໝາງໝອງຮ້າຍ             ພຣະໄທທວງຮ້ອນສະວາດ

ພິມພາ             ຜິດພາດຂໍ້                      ກະບິນເຈົ້າຂາດຄອງ        ຊັ້ນບໍ່

ແມ້ນວ່າ           ຜິດທໍ່ຟ້າ                        ກໍຄວນກ່າວເຕືອນສອນ

ບໍ່ຫ່ອນທຳ                  ຕາມຄວາມຜິດ              ປ່ອຍວາງເປັນຮ້າງ

ອັນນີ້ຕັ້ງ                    ຫາກເອົາພຣະໄທແທ້

ບໍ່ມີສັ່ງ                       ຈັກຢ່າງແທ້ນາ

ພຣະອົງໜີຈາກ                   ຂ້າງປະພິມພາ

ເປັນແມ່ຮ້າງ              ທັງໝ້າຍຢູ່ບໍ່ວາຍ           ແທ້ແລ້ວ

ຫລືວ່າ              ພຣະປູ່ເຈົ້າ                      ປິຕຸເຣດທົງທັມ              ພຣະອົງນັ້ນ

ພຣະຫາກ                  ຊັງພິມພາ                       ໜ່າຍສະອາງຜາງຮ້າຍ

ຈິ່ງທຳ                        ອຸບາຍໃຫ້                        ປຸດຕາຕົນລູກ                ພຣະອົງນັ້ນ

ເອົາໄປ              ຊຸກເຊື່ອງໄວ້                    ໄພກວ້າງທີ່ໃດ                 ນັ້ນເດ

ຄ້ອມວ່າ           ນາງຮ່ຳແລ້ວ                             ສະເດັດສູ່ມຸນທຽນ

ຊົນທາໄຫລ                          ຫລັ່ງລົງລິນຍ້ອຍ

ນາງກໍ                        ຍໍກອນນ້ອມ                   ໄອຍະໂກຕົນປູ່

ຕ້ານກ່າວຂໍ້                         ຖະແລງແຈ້ງເຍືອງຄວາມ

ອັນວ່າ              ພຣະບາດເຈົ້າ                  ຕົນມິ່ງສາມິໂກ               ຂ້ານ້ອຍນັ້ນ

ໄລ                    ນະຄອນວາງປະ               ບໍ່ສັ່ງລານາງໄວ້

ຫລືວ່າ              ໄອຍະໂກເຈົ້າ                             ພະຍາຫລວງຕົນປູ່

ເພິ່ນຫາກ                  ທົງໜ່າຍໜ້າ                 ພິມພາແລ້ວສັ່ງໜີ                   ຊັ້ນບໍ່

ເມື່ອນັ້ນ  ພຣະບາດໄທ້                             ຕົນປະເສີດໄອຍະໂກ

ໄດ້ຟັງ                        ສຸຣະສຽງໄຂ                     ກ່າວຈາຈົງຖ້ອຍ

ພຣະກໍ              ໂກຣະທາແຄ້ນ                ຫະຣືໄທທົງໂສກ

ນ້ຳພຣະເນດຍ້ອຍ                ຮຳໜ້າທຸ່ມແຖວ

ກັບທັ້ງ             ໄອຍະກາເຈົ້າ                             ໂຄຕະມີແມ່ຍ່າ

ນາງກໍ                        ກັ້ນສະວາດໄຫ້                 ຍົມຍ້ອຍຍ່າວໄຫລ

ວ່າດູຣາ            ພິມພາແກ້ວ                   ສຸນິສາສະໃພ້ມິ່ງ              ກູເອີຍ

ເຈົ້າຢ່າ             ມີໃຈຂົມ                         ຮ່ຳຄະນິງແນວນັ້ນ

ພໍ່ກໍ                           ນອນໃນຫ້ອງ                  ປາງຄຳຜາສາດ               ເຮົານີ້

ຈັກວ່າ              ບຸຕະຣາຊທ້າວ                ໄປແທ້ທີ່ໃດ                     ພໍ່ເດ

ນາງຢ່າ             ຄຶດຄັ່ງແຄ້ນ                             ພຣະໄທໂສກເຫລືອຫລາຍ

ຄົງສິ                          ມີຄົນເດິນ                       ສົ່ງສານທາງບ້ານ

ສ່ວນວ່າ  ນາງຄານຫລ້າ                 ພິມພາລາປູ່                    ໄປແລ້ວ

ເອັງຊູລີນົບນ້ອມ                  ລາເຈົ້າຕ່າວຄືນ

ຝູງສ່ຳເຊື້ອ                           ສະນົມໝູ່ບໍຣິວານ

ນຳນາງຄານ                         ຮອດສະຖານປາງກວ້າງ

ນາງສະເດັດຂຶ້ນ          ມຸນທຽນວິມານມາດ

ເດັຍຣະດາດແກ້ວ                ມະນີເຂັ້ມສ່ອງແສງ

ນາງກໍ                        ແຍງສູ່ຊັ້ນ                       ສັດຕະມາດທີ່ 7

ທາງເທິງ           ມຸງເພດານ                     ມຸກມະນີກາງກັ້ງ

ນາງກໍ                        ໂທມະນັງແຄ້ນ                ສະລົບລົງເທິງແທ່ນ         ອີກແລ້ວ

ທັງແຂນ           ກອດລູກນ້ອຍ                ຍົມຍ້ອຍຫລັ່ງໄຫລ

ທັງຈົ່ມເວົ້າ                           ທົງເວທະນາໜາກ

ຕັ້ງບໍ່                          ມີຄວາມຜິດ                             ທໍ່ໃຍຍອງນ້ອຍ

ຖ້າຫາກ           ຍິນດີດ້ວຍ                      ບັນພະຊາທົງເພດ

ອົດພໍ                         ຕ້ານສັ່ງນ້ອງ                   ສິຍໍນິ້ວຍື່ນນຳ

ອັນນີ້                         ລັກລອບລີ້                      ສະເມີໄພ່ທາສາ

ບໍ່ແມ່ນ            ຣາຊາທົງ                         ນັ່ງນະຄອນເປັນເຈົ້າ

ເຮັດໃຫ້            ພິມພາເສົ້າ                     ມະໂນໃນເອົ້າອັ່ງ

ປະໃຫ້                        ເປັນແມ່ຮ້າງ                   ທັງໝ້າຍຢູ່ບໍ່ວາຍ           ແລນໍ

ເຂົາສິວ່າ           ຍິງຖ່ອຍຮ້າຍ                  ຜົວປ່ອຍວາງເສັຍ

ເຮັດໃຫ້            ໃຈເມັຍໝອງ                 ບໍ່ອີ່ດູຕົນນອ້ງ

ເຂົາສິ                         ນິນທາທ້ວງ                    ທັງເມືອງຊິຊວ່າ

ຫາວ່າ                        ຍິງຖ່ອຍຮ້າຍ                  ຜົວຖິ້ມປ່ອຍວາງ

ນາງກໍ                        ໃຫ້ອິ່ນອ້ອຍ                    ຣາຫຸນຣາຊກຸມມານ

ພຣະ                          ປິຕາໂຕນໜີ                  ບໍ່ຄະນິງນຳເຈົ້າ

ປະປ່ອຍ           ສອງຮາໄວ້                       ທັງສອງແມ່ລູກ

ປະໃຫ້                        ເປັນກ່ຳພ້າ                     ອາຍໜ້າໄພ່ເມືອງ           ລູກເຮີຍ

              ໂຍຕິກາບົດບັ້ນ               ນາງພະຍາທົງໂສກ

ຖວາຍແກ່                 ນັກປຣາດເຈົ້າ                 ພໍຮູ້ຮ່ຳຄະນິງ                   ນັ້ນທ້ອນ ໆ.

ຜູກທີ່  5

5.1      ນາຍສັນກັບຄືນສູ່ເມືອງ.

ບັດນີ້                ຈັກກ່າວກ້ຳ                     ອາມາດນາຍສັນ              ກ່ອນແລ້ວ

ນັບແຕ່            ໄລພູທອນ                       ດ່ວນໄປໄວຟ້າວ

ມັນຄາໄດ້                             ທາງໄກ 30 ໂຍດ

ເທວະດາຫຍໍ້ໃຫ້                   ປະມານໄດ້ເຄິ່ງວັນ          ແທ້ແລ້ວ

ນາຍສັນ           ກັບຟັ່ງຟ້າວ                    ຮີບເຮັ່ງເຣວໄວ

ທັງເລົ່າ             ຊົນທາໄຫລ                     ຫລັ່ງລົງຮຳໜ້າ

ເລີຍເຖິງເທົ້າ              ນະຄອນຫລວງເມືອງໃຫຍ່

ນາຍສັນ           ຮີບຍ່າງຍ້າຍ                             ເດິນຜ້າຍໄຕ່ຖະນົນ

ເມື່ອນັ້ນ           ຄົນຫລັ່ງກຸ້ມ                             ມົວມືດໂກລາຫົນ

ຊໍແຊ່ສຽງ                             ທົ່ວນະຄອນສະເທືອນເຄົ້າ

ອັນວ່າ              ພູທອນທ້າວ                             ທົງທັມເດິນປະເທດ        ໃດນັ້ນ

ພຣະສະເດັດແຫ່ງຫ້ອງ         ນະຄອນດ້າວທີ່ໃດ           ນັ້ນເດ

ອັນວ່າ              ອາມາດທ້າວ                             ຕົນຊື່ນາຍສັນ

ບໍ່ອາດ              ເຈຣະຈາໄຂ                      ຕໍ່ຊາວເມືອງໄດ້

ມີແຕ່                        ຊົນທາລົ້ນ                       ອັດສຸຊົນນອງເນດ

ໃນເນດໜ້າ                         ສີເຈົ້າບໍ່ເບິກບານ            ແທ້ແລ້ວ

ທຸກທີ່ພ້ອມ                         ຄັບຄັ່ງຊາວນະຄອນ

ນຶກວ່າ              ພູທອນຕາຍ                            ລ່ວງເມືອເມືອງຟ້າ

ເຂົາກໍ                         ພາກັນໄຫ້                       ທັງເມືອງດັງສະນັ່ນ

ຄືດັ່ງ                          ຈັກຈັ່ນຮ້ອງ                    ຣະດູແລ້ງກໍດັ່ງກັນ          ເຈົ້າເຮີຍ

ເມື່ອນັ້ນ  ນາຍສັນຂຶ້ນ                    ເມືອທູນພູວະນາດ

ປິຕຸເຣດ                     ບຸນກວ້າງພໍ່ພຣະອົງ

ນາຍສັນ           ຍົກຍື່ນນິ້ວ                      ຖວາຍເຄື່ອງສັງວານ

ກັບທັງ             ອານພາຊີ                        ແກ່ພຣະອົງບຸນກວ້າງ

ສິຣິສຸດໂທທ້າວ           ຖາມຫາຕົ້ນເຫດ

ອັນວ່າ              ພຣະລູກເຈົ້າ                             ໄປແທ້ແຫ່ງໃດ                ນັ້ນເດ

ນາຍສັນແຄ້ນ            ຊົນທາແຖວຖັ່ງ

ນັ່ງເຝົ້າເຈົ້າ                          ບໍ່ມີເວົ້າກ່າວໄຂ               ໄດ້ແລ້ວ

ພຣະບາດເຈົ້າ             ເຫັນທ່ານນາຍສັນ           ດັ່ງນັ້ນ

ພຣະກໍ              ຊົນທາໄຫລ                     ພຣະເນດນອງຍົມຍ້ອຍ

ອັນວ່າ              ພິມພາເຈົ້າ                     ສາຍສະມອນຮູ້ຂ່າວ

ສະເດັດລ່ວງເຂົ້າ                   ປາງກວ້າງປູ່ພະຍາ

ຄາວນັ້ນ           ຝູງສ່ຳເຊື້ອ                      ປຣະຍູນຍາດວົງສາ

ພາກັນ             ຖາມນາຍສັນ                  ດັ່ງໃດເດເຈົ້າ

ສ່ວນວ່າ            ພິມພາແກ້ວ                   ສະລົບຕາຍກິ້ງເກື່ອນ

ສອງພຣະເນດຍ້ອຍ    ທັງໃຫ້ພ່ອງຖາມ

ເມື່ອນັ້ນ  ສັນເນັ່ງນ້ອມ                  ກອຍກ່າວທູນຖວາຍ

ຍໍຄຳໄຂ                      ຊູ່ປະການເຍືອງຖ້ອຍ

ເກັບມາເວົ້າ                         ທູນຖວາຍຖະແລງເຫດ

ບໍ່ໃຫ້                          ເຫລືອເສດຄ້າງ               ພຣະນາງຮູ້ຊູ່ປະການ       ແທ້ແລ້ວ

ເມື່ອນັ້ນ           ນາງນາດນ້ອຍ                ໂສມສະອາດພິມພາ

ກໍຈິ່ງ                          ໂມທະນາດອມ                ມິ່ງສະມອນຜົວແກ້ວ

ອັນວ່າ              ປິຕາໄທ້                          ພຣະໄທທວງຊ້ອຍຊື່ນ

ຂໍໃຫ້                          ລຸທີ່ແມ້ງ                         ເປັນແກ້ວໜໍ່ພຸດໂທ       ແດ່ແມ

ພຣະຈິ່ງ            ໂລມແຈ່ມເຈົ້າ                 ໂສມສະອາດພິມພາ

ເຈົ້າຈົ່ງ             ພຽນກຸມມານ                 ໃຫ້ໃຫຍ່ສູງສອນໜ້າ

ຄົງບໍ່                          ມີນານຊ້າ                        ສິກັບມາຢ້ຽມພໍ່              ເຮົາແລ້ວ

ຄົງໄດ້                         ເປັນພຣະພຸດທະເຈົ້າ       ສະເມີດ້າມດັ່ງທວາຍ       ລູກເຮີຍ

ນາງເນັ່ງນ້ອມ            ຖວາຍບາດໄອຍະໂກ

ພາເອົາ             ກຸມມານຄືນ                             ສູ່ສະຖານປາງແກ້ວ

ຜາຍຕົນຂຶ້ນ                        ມຸນທຽນຜາສາດ

ນາງຄັ່ງແຄ້ນ              ມະໂນເສົ້າອັ່ງທວງ

ກູນີ້                            ທຸກບໍ່ມົ້ວ                        ຜົວພາກພອຍໜີ

ຄືດັ່ງ                          ຍິງສາມານ                      ຊົ່ວຊາມນາມຊ້າ

ພຣະຫາກ                  ໄປທົງສ້າງ                       ສີນທັມຖືເພດ                ຈິງນັ້ນ

ອົດພໍ                         ຕ້ານສັ່ງນ້ອງ                   ຄຳນ້ອຍບໍ່ວ່າສັງ              ດອກນາ

ອັນນີ້ພຣະຫາກ ລັກດຸ່ງດັ້ນ                      ຍາມເມື່ອນອນຫລັບ

ຄືດັ່ງ                          ເປັນຍິງໂຖງ                    ໜ່າຍສະອາງຜາງຮ້າຍ

              ຍຸດຕິກາບັ້ນ                             ພິມພາທົງໂສກ

ຕັ້ງແຕ່ນີ້                             ໄປໜ້າກ່າວພຣະອົງ        ກ່ອນແລ້ວ

5.2      ພົບພຣະເຈົ້າພິມພິສານ.

ອັນວ່າ     ພຣະບາດເຈົ້າ                  ດວງຍອດອົງພຸດໂທ

ນັບແຕ່            ນາຍສັນກັບ                    ຕ່າວນະຄອນຄືນຫ້ອງ

ຝູງໝູ່              ທັງປວງພ້ອມ                      ສະວັນພຣົມລາເລິກ

ປະພຣະບາດໄວ້          ແຄມນ້ຳແມ່ນະທີ            ແທ້ແລ້ວ

ພຣະຮ່ຳຮູ້                             ຄະນິງປ່ອງທາງທັມ

ປວງສັດ           ໃນສົງສານ                      ບໍ່ທ່ຽງຍືນຍາວໝັ້ນ

ລາງເທື່ອນັ້ນ                        ບໍຣິວານມູນມາກ

ລາງເທື່ອນັ້ນ                        ທຸກຍາກໄຮ້ນອນແລ້ງຢູ່  ຜູ້ດຽວ

ຄ້ອມວ່າ           ພຣະຮ່ຳແລ້ວ                  ຫລິງລ່ຳສາຂາ                  ນັ້ນແລ້ວ

ມີໝູ່                          ອັມພະວັນ                       ໝູ່ຂະນຸນໜັງແປ້ນ

ຢາຍຢັງຕົ້ນ                         ຜົນດົກດີມາກ

ໃບດຸ່ມດົ້ວ                           ລົມຕ້ອງລ່ວງເຊີຍ

ສູງພຸ່ງພົ້ນ                           ພະໂຍມເມກມົວຕາ

ອັມພອນພານ            ສະເຍືອກໂຍງຍາງໄມ້

ຜົນຫລາຍລົ້ນ            ສຸກຊ້ອນແຊມງ່າ

ມີໝູ່                          ເຈັຽບ່າງບິ້ງ                     ບິນແຊ່ວສວາບກິນ

ມີຮົ່ມກວ້າງ                         ສະຖານພາກພູມພຽງ

ຍາມເມື່ອ                   ວາໂຍພັດ                        ລ່ວງລົມເຢັນເນື້ອ

ອົງພຸດໂທຍັ້ງ              3 ວັນທັດທ່ຽງ

ພຣະອົງ            ເນົາຢູ່ຄ້າງ                       ພະນັງໄມ້ປ່າໄພ

ພຣະກໍ              ຊົມຊື່ນດ້ວຍ                             ດອມເພດບັນພະຊາ

ເລີຍເລົ່າ           ໄລລາປະ                          ບໍ່ສະເວີຍຍັງເຂົ້າ

ໂພຊະນາເວັ້ນ             ຜະລາຜົນວາງປ່ອຍ

ພີຊະໂພດໝາກໄມ້              ພຣະອົງເຈົ້າກໍບໍ່ສັນ

ພໍເມື່ອ    ແສງສູນພົ້ນ                             ສຸຣິໂຍມື້ໃໝ່

ພຣະອົງ            ຍົວຣະຍາດຍ້າຍ              ພະເນຜ້າຍລ່ວງລົງ

ຣັດສະມີສ່ອງແຈ້ງ                ໄຫລຫລັ່ງເປັນແສງ

ຝູງໝູ່              ສະກຸນານົກ                     ຕື່ນແຊວຊົມທ້ວງ

ທັງກວາງເນື້ອ            ເມີຍໝີເໝືອຍມັ່ງ

ເຂົາກໍ                         ກົ້ມຂາບໄຫວ້                  ມະໂນຊ້ອຍຊື່ນບານ

ພຣະກໍ              ຂວ້າມດ່ານໄມ້                 ທຽວທ່ອງມັນຄາ

ມີໝູ່                          ສາຂາຂຽວ                       ກ່ອມໃບໄກວຄ້ອມ

ທັງ                             ຂະຍອມຍາງໄມ້               ບົງຊາງຊຸມໄລ່

30​ ໂຍດໄດ້                          ທາງດັ້ນລ່ວງຄາວ

ພຣະກໍ              ຮອດດ່ານດ້າວ                ກຣຸງຣາຊຄຣືຫາ

ເລີຍເລົ່າ           ລີລາເດິນ                        ທ່ຽວຖະນົນຍາມເຊົ້າ

ຕາມຄອງເຈົ້າ            ອົງພຸດໂທພາຍບາດ

ເຈົ້າກໍ                         ເດິນດຸ່ງດັ້ນ                     ຕາມຈ້າຍຂອກທາງ

ຣັດສະມີເຮືອງແຈ້ງ              ຄືດັ່ງດາວພຣະກາຍ

ຊາວນະຄອນເຫັນ                ຕື່ນແຊວຊົມທ້ວງ

ລາງຄົນ            ຍໍມືນ້ອມ                        ຊູລີກອນນົບນອບ

ລາງພ່ອງ                   ຕົກແຕ່ງເຂົ້າ                  ຂອງໄດ້ຍື່ນຖວາຍ

ພຣະເລົ່າໄດ້                          ບິນທິບາດພໍສັນ

ແລ້ວເລົ່າ                   ທວນຄືນກັບ                   ຕ່າວນະຄອນທາງເຄົ້າ

ພຣະອົງ            ໄປເຊົາຍັ້ງ                       ສາຂາໂຄນໃຕ້ຮົ່ມ

ທີ່ຢູ່                            ທາງນອກຕ້າຍ               ນະຄອນກວ້າງຂອກທາງ ເຈົ້າເຮີຍ

ພຣະກໍ              ພິຈານແຈ້ງ                    ປະຕິກູນປັດຈະເວກ

ອັນວ່າ              ບິນທິບາດນີ້                    ພໍລ້ຽງຊີບຊີວັງ                ແທ້ແລ້ວ

ພຣະຮ່ຳແລ້ວ              ສະເວີຍໂພດອາຫານ

ຕາມປະເພນີ              ແຫ່ງອົງພຸດໂທເຈົ້າ

ອັນວ່າ     ເສນາຟ້າວ                      ຕາມນຳຫລິງລ່ຳ

ເຫັນພຣະ                   ຫຍຸດຢູ່ຍັ້ງ                      ເລີຍຕັ້ງຕ່າວຄືນ

ເມືອຂາບເຈົ້າ             ພຣະບາດອົງກະສັດ

ພິມພິສານທົງ            ຜ່ານນະຄອນເປັນເຈົ້າ

ພຣະຈິ່ງ            ພາເອົາໄດ້                       ເສນານ້ອຍໃຫຍ່              ມາແລ້ວ

ສະເດັດລ່ວງລ້ຳ           ນຳເຈົ້າໜໍ່ພຸດໂທ

ໃນເມື່ອ            ເຖິງແຈ່ມເຈົ້າ                 ອົງປະເສິດນາໂຖ

ຣາຊາ                         ຍໍມືນົບ                           ກ່າວກອນກອຍຕ້ານ

ທ່ານນີ້              ເປັນແນວທ້າວ               ນະຄອນໃດເດິນເທດ

ປິຕຸເຣດ           ທັງເຜົ່າເຊື້ອ                    ສະກຸນເຄົ້າຊື່ໃດ               ນັ້ນເດ

ເມື່ອນັ້ນ  ພຣະກ່າວຖ້ອຍ               ຕ້ານຕອບຖວາຍພອນ

ອາຕະມາ          ເນົານະຄອນກະບິນ                   ນັ່ງປອງເປັນເຈົ້າ

ນາມກອນເຄົ້າ           ກຸມມານສຣີທາດ

ສັກຍະ              ເປັນຊາດເຊື້ອ                 ສະກຸນເຄົ້າເຜົ່າພັນ

ອັນວ່າ              ປິຕຸເຣດນັ້ນ                    ຊັ້ນຊື່ສຣີສຸດໂທ               ນັ້ນແລ້ວ

ເຮົາຫາກ           ໄລລານະຄອນ                 ພ່ຳນານຫລາຍມື້

ເມື່ອນັ້ນ  ຣາຊາເຈົ້າ                        ພິມພິສານຊ້ອຍຊື່ນ

ພຣະຫາກ                  ເປັນກິ່ງກ້ຳ                     ສະຫາຍແກ້ວແຫ່ງເຮົາ    ແທ້ແລ້ວ

ເຊິນພຣະ                   ຂຶ້ນຜ່ານດ້າວ                  ກຣຸງຣາຊຄຣືຫາ              ນັ້ນທ້ອນ

ຂ້າຈັກ              ປັນນະຄອນຫລວງ          ແບ່ງເປັນສອງເຈົ້າ

ຂໍພຣະ              ອົງທົງສ້າງ                      ເມືອງຫລວງສະເວີຍຣາຊ

ອາມາດ            ທັງໄພ່ຟ້າ                        ມະໂນຊ້ອຍຊື່ນບານ         ພຣະເຮີຍ

ເມື່ອນັ້ນ  ອົງພຸດໂທເຈົ້າ                 ທົງຫົວແຍ້ມພຣະໂອດ

ເຮົາບໍ່                         ສັນໂດດດ້ວຍ                  ເປັນເຈົ້ານັ່ງປອງ             ທ່ານເຮີຍ

ເຮົາຈິ່ງ             ລະມິ່ງແກ້ວ                     ສະນົມນາດທັງປວງ

ສະແວງໂພທິຍານ                ບໍ່ກ່ຽວການເມືອງບ້ານ

ເມື່ອນັ້ນ           ຣາຊາເຈົ້າ                        ພິມພິສານຕ້ານກ່າວ

ພຣະຫາກ                  ເດິນດຸ່ງດັ້ນ                     ສະແວງແກ້ວແກ່ນທັມ

ເມື່ອໃດ            ລຸທີ່ແມ້ງ                         ສົມດັ່ງມະໂນໝາຍ

ຂ້າຜູ້                          ທົງນະຄອນຫລວງ           ນັ່ງປອງເປັນເຈົ້າ

ສິໄດ້                           ຄອງຄອຍຖ້າ                  ພຣະອົງມາເທດໂຜດ

ເມື່ອໃດ            ສົມປະໂຍດແລ້ວ             ຢ່າລືມກ້ຳຜ່າຍເຮົາ                   ທ່ານເຮີຍ

ຄ້ອມວ່າ  ສອງກ່າວແລ້ວ                ພະຍາຕ່າວຄືນວັງ

ຍັງແຕ່             ອົງນາໂຖ                         ໜໍ່ໂພທິຍານເຈົ້າ

ພຣະກໍ              ເດິນສະເດັດຜ້າຍ            ອົງດຽວເດິນປ່ຽວ

ຈິ່ງໄດ້                         ໄປພົບພໍ້                         ຣັດສີເຈົ້າຮ່ຳຮຽນ

ຢູ່ໃນ                          ສຳນັກເຈົ້າ                      ອາລານດາບົດແລະອຸທະກະດາບົດ

ຮ່ຳຮຽນ            ບໍ່ມີຍັ້ງ                            ຈົນວ່າໝົດຄວາມຮູ້        ຣັດສີ

ສິດທິເດດ                  ປຣະສາດໃຫ້                             ຄວາມຮູ້ຄູ່ຊູ່ແນວ

ແຕ່ບໍ່                         ເຫັນຮ່ອມຮູ້                    ບັນລຸທີ່ທາງທັມ

ຈິ່ງໄດ້                         ອຳລາໜີ                         ດ່ວນປຸນໄປໜ້າ

ເອົາຕົນເຂົ້າ                         ຄີຣີແຖວເຖື່ອນ

ມີໝູ່ໄມ້                     ລຳດົ້ວໃຫຍ່ສູງ

ໃບຊໍ່ຊ້ອງ                             ລົມເບິກເບີຍປາຍ

ຊະນີນົງຄານ                        ວ່ອນສຽງສຸດດ້າວ

ມີທັງ                          ຈັນໄດຕົ້ນ                       ຈັນແດງເດັຍຣະດາດ

ທົງໝາກລົ້ນ              ຫອມເຮົ້າຮ່ອມຜາ

ທີ່ນັ້ນ               ເປັນດ່ານດ້າວ                 ແດນປ່າໄພໜາ

ອຸຣຸເວລາ          ເສນານິຄົມເປັນ              ຄ່ວງພະລານພຽງກວ້າງ

ມີທັງ                          ຈັນຈວງຄູ້                       ມະນີກາກ້ານເກດ

ປະດັບດອກດົ້ວ                   ລະອອງອ້າເປັ່ງໄຂ

ເຮື່ອເຮືອງດ້ວຍ                   ຄັນທະຊາດມາລາ

ກັນນິກາແຊມ            ເປັ່ງສີແສງແຈ້ງ

ເຖິງເມື່ອ          ຍາມແລງຄ້ອຍ                 ສຸຣິໂຍອຽງອວ່າຍ

ນົກຄໍເຄົ້າ                            ຂັນຄ້ອຍແຄ່ຄອນ

ຮົດຮົ່ມເຮື້ອ                         ຮາວປ່າບັງບົດ

ຟັງຍິນ             ສຽງການົກ                     ສົ່ງລາງຊົມບົ້ງ

ອົງພຸດໂທເຈົ້າ            ໂຄຈອນດັ້ນຮອດ

ເຫັນ                          ສະຖານໃຫຍ່ກວ້າງ                   ທັງກ້ຽງຮາບພຽງ

ກັບທັງ             ມີບໍ່ນ້ຳ                            ໃສສະອາດເຢັນດີ

ມີທັງ                          ວາຣີໄຫລ                        ຫລັ່ງລົງລິນຍ້ອຍ

ໃກ້                             ນິຄົມຄາມບ້ານ               ພໍງາມເດິນງ່າຍ

ພື້ນຮາບກ້ຽງ              ຫິນເຫລື້ອມສ່ອງໃສ

ເປັນຕາ            ບຳເພັນສ້າງ                    ໂພທິຍານສົມໂພດ

ພຣະຈອດຍັ້ງ             ເຊົາຫັ້ນພ່ຳພຽນ

ຕື່ນຮຸ່ງເຊົ້າ                           ສຸຣິໂຍເຮືອງແສງ

ພຣະກໍ              ຄຸມຈິວອນ                      ບາດພາຍເດິນຜາຍ

ຕາມແຖວບ້ານ                   ຄາເມຕິດຕໍ່                    ໄປແລ້ວ

ບິນທິບາດໄດ້             ພຣະອົງເຈົ້າຕ່າວຄືນ

ເຖິງແຫ່ງຫ້ອງ           ພູມພາກໄພຂວາງ

ປັດຈະເວກຂະນະທັມ  ຄ່ອຍພິຈານແຈ້ງ

ສັນເສັດແລ້ວ             ພະແນງເຊິງຂັດຕະໝາດ

ສະມາທິໝັ້ນ              ພຣະໄທຕັ້ງຕໍ່ທັມ            ເຈົ້າເຮີຍ

 

5.3      ປັນຈະວັດຄີຂໍບວດ.

ບັດນີ້                ຈັກກ່າວກ້ຳ                     ພວກທ່ານພຣາມມະນາ

ປັນຈະວັດຄີຄື             ພວກພຣາມທັງ 5

ເອົາຕົນເຂົ້າ                         ບັນພະຊາທົງເພດ

ເດິນດຸ່ງດັ້ນ                          ເຖິງເຈົ້າໜໍ່ພຸດໂທ

ນົບເນັ່ງນ້ອມ             ຍໍມອບຕົນຖວາຍ

ຝູງຂ້າ                        ຂໍເປັນສິດ                       ເຝົ້າພຽນຕົນເຈົ້າ

ເມື່ອນັ້ນ  ອົງພຸດໂທແຍ້ມ              ຈາຣະຈາເຜີຍພຣະໂອດ

ສູທ່ານທ້າວ                          ປະສົງແທ້ເຍື່ອງດີ

ເຮົາບໍ່                         ຂືນຂັດແທ້                      ຕາມໃຈຕົວທ່ານ

ເຮົາພໍ                        ອະນຸຍາດໃຫ້                             ຕາມແທ້ແຕ່ໃຈ              ນັ້ນທ້ອນ

ທັງຫ້າ                        ນົບນອບນິ້ວ                             ຊູລີເກດຍິນດີ

ປັນຈະວັດຄີເນົາ                   ຢູ່ນຳພຣະອົງເຈົ້າ

ເມື່ອນັ້ນ           ອົງພຸດໂທຕັ້ງ                  ຄວາມພຽນຄັດເຄັ່ງ

ໂພຊະນາມັກນ້ອຍ               ປະມານເຄົ້າແມ່ມື           ນີ້ແລ້ວ

ພຣະບໍ່              ໄດ້ຢ່ອນຢ້ານ                   ມໍຣະນາດຄວາມຕາຍ

ມີແຕ່ປຸຖຸຊົນ             ບໍ່ອາດທຳນຳໄດ້

ທາງພຣະໄທໝັ້ນ                 ພາວະນາຫຸ້ມຫໍ່

ພຣະບໍ່              ໄດ້ກ່ຽວກ້ຳ                      ທາງບ້ານຝ່າຍຫລັງ

ພຣະເລົ່າ           ລືມຊາດເຊື້ອ                   ຄະນາຍາດທັງຫລາຍ

ກັບທັງ             ພິມພານາງ                     ມິ່ງສະມອນທາງບ້ານ

ລືມທັງ             ຣາຫຸນນ້ອຍ                    ປຸດຕາພຽງພຣະເນດ

ສະມະຖະກັມມັດຖານແວດເຝົ້າ  ພຣະອົງເຈົ້າປ່ຽນຍາມ

ວິປັດສະນາລ້ອມ                  ເປັນພົນແຫນແຫ່

ສະມາທິ            ເປັນອ້າຍລ້ຽງ                  ພຽນຕຸ້ມຕອມຮັກສາ

ພຣະນັ່ງນ້ອມ             ຂັດຕະໝາດພາວະນາ

ກໍບໍ່                            ເຫັນທາງທັມ                  ຍອດຍານດວງລ້ຳ

ເຈົ້າກໍ                         ທຳວິທີກັ້ນ                      ລົມເສັຍບໍ່ໃຫ້ລ່ວງ

ປິດຊ່ອງຊັ້ນ                         ທວານໄວ້ບໍ່ໃດ້ໄຂ

ລົມລ່ວງເທົ້າ                        ເອົ້າອັ່ງຫົວສະມອງ

ທົນທຸກ            ທໍຣະມານຈິດ                  ປ່ວງເຊຊວນລົ້ມ

ຝູງໝູ່    ເທວະດາດ້າວ                  ພະນົມໄພແຖວເຖື່ອນ

ນຶກວ່າ              ມໍຣະມິ່ງມ້ຽນ                   ເມືອຕ້ານຂ່າວສານ

ກັບເພດຜ້ຽງ             ພຽງດັ່ງສາລິກາ

ທະຍານເວຫາ             ສູ່ນະຄອນເຍືອງຖ້ອຍ

ນົກກໍ                         ງອຍຈັບໄມ້                     ສຸຣະສຽງເອິ້ນກ່າວ

ວ່າດູຣາ            ສະມະນັດເທບທ້າວ                   ສຣີສຸດໂທພູວະນາດ

ອັນວ່າ              ລູກພຣະບາດເຈົ້າ            ຕາຍຄ້າງປ່າໄພ               ເຈົ້າເຮີຍ

ພຣະບາດເຈົ້າ             ຕ້ານຕອບສາລິກາ

ນົກຢ່າ              ມາພາງຕົວະ                             ລ່າຍລົມປາຍລິ້ນ

ອັນວ່າ              ກຸມມານເຈົ້າ                            ບາບຸນສຣີທາດ               ພຣະອົງນັ້ນ

ຫາກບໍ່ໄດ້                   ເປັນພຣະພຸດທະເຈົ້າ       ບໍ່ຕາຍແທ້ງ່າຍດາຍ        ທ່ານເຮີຍ

ສາລິກາຟັ່ງຟ້າວ                   ກັບຕ່າວໄພຫລວງ

ອັນວ່າ              ບາບຸນຍວງ                     ໜໍ່ໂພທິຍານເຈົ້າ

ສະລົບໄປໄດ້                         ພໍປະມານຄາວໜຶ່ງ

ລົມລ່ວງໄດ້                          ພຣະອົງເຈົ້າຕ່າວຄືນ

ເມື່ອນັ້ນ  ພະຍາມານຝັ່ງຟ້າວ         ເລີຍລ່ວງລົງມາ

ເຈຣະຈາຂານ              ກ່າວສອນສຽງແຈ້ງ

ທ່ານຢ່າ            ມາມົວບ້າ                       ທຳພຽນຜອມຈ່ອຍ

ໃຫ້ທ່ານ            ປະປ່ອຍຖິ້ມ                    ທາງນີ້ບໍ່ດີ

ມັນຫາກ          ທຸກຍາກລ້ຳ                    ຕົວກ່ຳຜິວໝອງ

ໃຫ້ທ່ານ            ຄືນຄອງເມືອງ                ນັ່ງນະຄອນເປັນເຈົ້າ

ໃຫ້ທ່ານ            ສະເວີຍຍັງເຂົ້າ                ໂພຊະນັງສະນົມແຕ່ງ

ຢ່າໄດ້                         ມາຢູ່ຄ້າງ                        ນອນແລ້ງປ່າໄພ             ເຈົ້າເຮີຍ

ເມື່ອນັ້ນ  ພຣະບາດຕ້ານ                ຂານຕອບພະຍາມານ

ທ່ານຢ່າ            ມາຈາຂານ                      ບໍ່ໃຊ່ຄອງຄຸນແກ້ວ

ອັນວ່າ              ໂທໂສນີ້                           ໂລພາໂລບລ່າຍ

ເປັນຝ່າຍເບື້ອງ                   ທາງໝໍ້ແຜ່ນແດງ          ທ່ານເຮີຍ

ມານຟັ່ງຟ້າວ             ກັບຕ່າວຄືນໜີ               ແທ້ແລ້ວ

ຄິດຄະນິງໃນໃຈ                   ບໍ່ລືມການຮ້າຍ

ຍາມໃດໄດ້                           ກູມານສິກັບຕ່າວ

ຜະຈົນເລວຮົບ           ສູ່ໄຊໄດ້ດັ່ງໝາຍ             ອີກເນີ

 

5.4      ພະຍາອິນເອົາພິນສາມສາຍມາດີດ.

ບັດນີ້                ຈັກກ່າວເຖິງ

ອິນທິຣາຊໄທ້              ເນົາຢູ່ເມືອງສະວັນ

ສໍຣະຍານເຫັນ            ສ່ອງລົງພາຍໃຕ້

ມືຖືໄດ້                       ພິນສາມສາຍສຽງມ່ວນ

ທຳໃຫ້                        ພຣະບາດເຈົ້າ                  ຊອມສິ້ງລ່ຳແລ

ອິນຕ່ອຍຕ້ອງ            ພິນພາດຕຸຣິຍາງ

ປຸນປຽບ           ການບຳເພັນ                   ພ່ຳພາວະນານ້ອມ

ສາຍໜຶ່ງ          ຄັດເຄັ່ງຂ້ອນ                  ພິນຂາດສາຍທະລາຍ

ທັງບໍ່                          ຟັງນວນຫູ                      ຫ້າວເຫິນສຽງແຫ້ງ

ສາຍສອງນັ້ນ              ຍານເສັຍຮາມປະໂຍດ

ຍາມຕ່ອຍຕ້ອງ                   ພິນເຈົ້າກໍບໍ່ດັງ                ເຈົ້າເຮີຍ

ອິນຈິ່ງ    ກັບຕ່າວຕັ້ງ                    ຄຶງເຄັ່ງສາຍກາງ

ເຮັດໃຫ້            ພຽງພໍດີ                         ດີດພິນສຽງຫ້າວ

ສຸຣະສຽງຈ້າວ             ນວນຫູທິພະໂສດ

ທັງບໍ່                          ຍານບໍ່ເຄັ່ງ                      ດັງແມ້ງມ່ວນຫູ

ພຣະບາດເຈົ້າ             ຈິ່ງທົງຮ່ຳຫວນເຫັນ

ມັດຊິມາປະຕິບັດ                 ຈິ່ງປ່ອງທາງທັມໄດ້

ຄວນກູ             ທຳພຽນສ້າງ                             ແຕ່ພໍດີດູປະເສິດ

ມັດຊິມາບອກແຈ້ງ              ຫົວຂໍ້ແຫ່ງທັມ                ນັ້ນແລ້ວ

ພຣະຈິ່ງ  ກັບຕ່າວຕັ້ງ                    ສະເວີຍໂພດໂພຊະນາ

ມີພຣະກາຍຜິວ                   ຜ່ອງໃສເຫລືອງເຫລື້ອມ

ພວກທີ່            ບົວຣະບັດເຈົ້າ                 ຣັດສີສັງເກດ           ພຣະອົງແລ້ວ

ເຫັນວ່າ            ສັນເຂົ້ານ້ຳ                      ບໍ່ມີຮູ້ຮ່ອມທັມ                ໄດ້ແລ້ວ

ສຣີທາດທ້າວ             ມັກມາກພາໂລ

ເລີຍເລົ່າ           ໄລຄວາມພຽນ                ບໍ່ບຳເພັນໄດ້

ຄວນເຮົາ                   ໜີໄກເວັ້ນ                      ວາງເສັຍປະປ່ອຍ

ປະໃຫ້                        ສຣີທາດເຈົ້າ                    ເນົາຫ້ອງຢູ່ຜູ້ດຽວ           ນັ້ນທ້ອນ

ເມື່ອນັ້ນ  ພຣະບາດເຈົ້າ                  ນາມໜໍ່ອົງພຸດໂທ

ເຈົ້າກໍ                         ທຳຄວາມພຽນ                ບໍ່ໄລລາເວັ້ນ

ສະມາທິໝັ້ນ              ທົງທັມພຽນພ່ຳ

ທຸກກໍຣະກິຣິຍາມາກລົ້ນ       ພຣະອົງເຈົ້າພ່ຳພຽນ

ຫລາຍຂວບໄດ້           ຣະດູຖ່າຍແຖມເຖິງ

ຈິ່ງຄ່ອຍ           ມີມະໂນໃສ                      ສ່ອງທາງທັມໄດ້

ເປັນສາຍຊັ້ນ              ມັດຊິມາເສັ້ນຊື່

ກາມສຸຂັນລິການຸໂຍກລະເວັ້ນ                  ສາຍນັ້ນບໍ່ແມ່ນທາງ

ອັດຕະກິລົມຖານຸໂຍກເວັ້ນ            ຮາມປະໂຍດບໍ່ມີຜົນ

ຄວນກູ             ພຽນທາງຈິດ                  ຈິ່ງສ່ອງທາງທັມໄດ້

ດົນນານໄດ້                          6 ປີແຖມຖ່າຍ                ມາແລ້ວ

ພຣະເລົ່າ           ບິນທິບາດໄດ້                  ພໍລ້ຽງຊີບຊີວັງ                ແທ້ແລ້ວ

              ຍຸດຕິກາບັ້ນ                             ບັນພະຊາທົງເພດ

ຍົກຍື່ນຂໍ້                    ຖວາຍໄວ້ທີ່ຄວນ             ກ່ອນແລ້ວ

5.5      ນາງສຸຊາດາຖວາຍເຂົ້າມະທຸປາຍາດ.

ບັດນີ້           ຈັກກ່າວກ້ຳ                     ນ້ອຍອ່ອນສຸຊາດາ           ກ່ອນແລ້ວ

ນາງຫາກ              ເປັນທິດາ                        ລູກນາຍກວານບ້ານ

ພົງພັນເຊື້ອ                    ກະຕຸມພີຍົດໃຫຍ່

ບໍຣິວານຊ່ວງໃຊ້              ຫລາຍຮ້ອຍແຫ່ແຫນ

ທັງມິ່ງແກ້ວ                    ຣັດຕະນາດເງິນຄຳ

ສົມບັດມູນ                     ມັ່ງມີມວນພ້ອມ

ນາງນັ້ນ                 ເນົາໃນບ້ານ                         ເສນານິຄົມແຄມປ່າ

ບ່ອນທີ່                  ພຣະບາດເຈົ້າ                  ທົງສ້າງພ່ຳພຽນ

ບ້ານໃຫຍ່ກວ້າງ              ເຮືອນໄຂວ່ເຈັຍຣະເນັຍ

ຄືດັ່ງ                     ພາຣາເມືອງ                    ຄັ່ງຄົນແລງເຊົ້າ

ສ່ວນວ່າ       ນາງຄານແກ້ວ                ສຸຊາດານ້ອຍນາດ

ປຣາຖະນາລູກແກ້ວ        ຊາຍກ້າເກິດດອມ

ອຸດຕະໂມໄດ້                             ຊາຍເຊັງຜູ້ປຣະເສິດ

ນາງໄດ້                  ສົມມາດແມ້ງ                 ມະໂນເຈົ້າດັ່ງໝາຍ

ຍາມນັ້ນ                ນາງຄານຮູ້                      ຄະນິງຄຸນເທວະຮາຊ

ຄວນກູທຳ             ມະທຸປາຍາດເຂົ້າ             ຖວາຍເຈົ້າຕອບຄຸນ        ກ່ອນແລ້ວ

ເມື່ອນັ້ນ                ນາງຍື່ນຖ້ອຍ                  ເຕີນທ່ານໂຄບານ

ໃຫ້ເອົາ             ງົວໄປກິນ                        ຍອດສະເອນດົງກວ້າງ

ເພື່ອໃຫ້            ຂີຣານ້ຳ                           ນົມຫວານເອມໂອດ

ພໍເມື່ອ              ວັນຄ່ຳຄ້ອຍ                    ງົວຕັ້ງຕ່າວມາ

ນົມຕຸ່ມຕັ້ງ                          ໄຫລຫລັ່ງເປັນສາຍ

ນາງຄານ          ຍໍພານຄຳ                       ໂຕ່ງເອົາຍັງນ້ຳ

ສຣີສະງວນນ້ອຍ                  ມະໂນໃສຊ້ອຍຊື່ນ

ຈິ່ງໄດ້                         ກວນໃສ່ໝໍ້                     ຍໍຕັ້ງຫວ່າງເຕົາ

ພໍເມື່ອ              ການເສັດແລ້ວ                ໂພຊະນາມ້ຽນແຈບ

ມະທຸປາຍາດເຂົ້າ                  ນາງມ້ຽນມັດດີ

ກິ່ນຟຸ້ງຟົ້ນ                          ຫອມທົ່ວຄາເມ

ຊາວຊົນແຖວ             ກ່າວຊົມຍໍຍ້ອງ

ຍາມນັ້ນ ນັກຂັດຕຣັກລ້ຳ              ພຣະຈັນຜ່ອງເພັງແສງ

ເດືອນຫົກເພັງ           ເປັ່ງແສງໃສແຈ້ງ

ຣັດສະມີຜ່ອງ             ຜາຍລົງໂລກລຸ່ມ

ເຮືອງເຮື່ອຖ້ວນ                   ພະນາພື້ນປ່າພະນອມ

ບັດນີ້                ຈັກກ່າວເຖິງ

ໂພທິຍານເຈົ້າ            ເນົານອນໃນກາງປ່າ        ກ່ອນແລ້ວ

ພຣະກໍ              ໄສຍາດເຍື້ອນ                 ເດິກຂ້ອນເລົ່າຝັນ

ຝັນວ່າ    ພູມພາກພື້ນ                  ດິນໃຫຍ່ພຣະສຸທາ

ບັງເກິດ            ເປັນຕຽງທອງ                 ເສື່ອຄຳແກມແກ້ວ

ອົງພຸດໂທເຈົ້າ            ເນົານອນກ້ຽງອ່ອນ

ຝັນວ່າ              ຫິມະພານໃຫຍ່ກວ້າງ      ເປັນແກ້ວໜ່ວຍໝອນ

ເຮືອງຮຸ່ງແຈ້ງ             ໃສສ່ອງເປັນແສງ

ມີສັນຖານຜ້ຽງ           ດັ່ງສຳລີຝ້າຍ

ຝັນວ່າ              ພຣະຫັດຖາເຈົ້າ              ທັງສອງຍາວຍິ່ງ

ແຂນໜຶ່ງ                  ໄປຝ່າຍເບື້ອງ                 ປັດສິມກ້ຳນາກຫລວງ

ກ່າຍແມ່ນ້ຳ                         ຫລາຍຍ່ານສັງຂະຍາ

ແຂນໜຶ່ງ                  ໄປບົວຣະພາ                    ແມ່ກະແສແສນທ້າງ

ຝັນວ່າ              ບາທາເທົ້າ                       ທັງສອງຍາວຫຍຽດ

ຈຸກາບຟ້າ                            ຫົນເບື້ອງຝ່າຍທັກຂິນ

ຝັນວ່າ              ສຽນພຣະບາດເຈົ້າ          ລອຍບິນເມືອເໜືອ

ທາງອຸດອນ                          ຝ່າຍກຸຍຊະໂຣຊ້າງ

(2)ຝັນວ່າ         ຕີນຫຍຽບຫຍ້າ              ໃບຍວງແຜດອ່ອນ

ບັງເກິດຂຶ້ນ                          ມານີ້ຍອດງາມ

ນັບອ່ານໄດ້                          ພໍໂຍດຍາວໄກ

(3)ຝັນວ່າ         ບາທາເທົ້າ                       ຕີນພຣະອົງພູວະນາດ

ຣັດສະມີເຮື່ອເຫລື້ອມ ທຽມແກ້ວສ່ອງແສງ

ກິມິຊາດເຊື້ອ              ເຫລືອລົ້ນໝູ່ໜອນ

ຕາມໄຕ່ພື້ນ                         ຊານຸມາດມົນທົນ

(4)ຝັນວ່າ         ສະກຸນານົກ                     ຕ່າງພັນພົງເຊື້ອ

ເຫລືອຫລາຍລົ້ນ                  ຂາວເຫລືອງດຳດ່າງ

ມາແຕ່             ທາງ 4 ຂ້າງ                     ຫົນໃຕ້ແລະເໜືອ

ທັງສ່ຳພ້ອມ                         ຊູລີກາບບັງຄົມ

(5)ຝັນວ່າ         ພຣະອົງເດິນຈົມກົມ        ໄຕ່ເຂົາຫລວງກວ້າງ

ປະຕິກູນດ້ວຍ            ອາຈົມເໝັນເນົ່າ

ພື້ນພຣະບາດເຈົ້າ                ບໍ່ມີເປຶ້ອນກິ່ນເໝັນ        ແທ້ແລ້ວ

ພໍເມື່ອ    ແສງສະວ່າງດ້າວ             ພຣະອົງຕື່ນບັນທົມ

ພຣະໄທທົງຄຶດ           ຮ່ຳຄະນິງຕອງແຈ້ງ

ຫາກກູ             ເນົານະຄອນຫ້ອງ            ປາງຄຳຜາສາດ

ຝັນ                            ປະຫລາດຢ່າງນີ້              ຈະທັນເຖົ້າທ່ານໂຫນ       ແທ້ແລ້ວ

ທັງກິ່ງແກ້ວ                         ປິຕຸເຣດມານດາ

ກູຫາກ             ໄກພາຣາ                         ເຜົ່າພົງພັນເຊື້ອ

ເນົາຢູ່                         ໃນໄພກວ້າງ                    ເອົາກວາງເປັນໝູ່

ເຮົາຢູ່                         ໃນປ່າກວ້າງ                    ໄກຂ້າງທ່ານໂຫນ             ແທ້ແລ້ວ

ຄ້ອມວ່າ  ພຣະຮ່ຳແລ້ວ                  ເລັງສ່ອງສໍຣະຍານ

ອັນວ່າ              ອາການຝັນ                    ແຫ່ງກູດີລ້ຳ

ຄຳພຣະໄທຕັ້ງ            ກູໝາຍສົມປະໂຍດ         ຈິງແລ້ວ

ສັບພັນຍູບໍ່ມົ້ມ           ເປັນເຈົ້າໜໍ່ພຸດໂທ                   ແທ້ແລ້ວ

ສັດຢູ່                         ໃຕ້ລຸ່ມຟ້າ                       ພ້ອມພ່ຳທັງມວນ

ເອັງຊູລີນົບ                          ຂາບກູທັງຄ້າຍ

ສິໄດ້                           ເທສະນາຊີ້                      ພຣະທັມໂມສອນສັ່ງ

ອະພິທັມຍອດແກ້ວ   ກູສິໄດ້ສັ່ງສອນ                ແທ້ແລ້ວ

ຄ້ອມວ່າ           ພຣະຮ່ຳແລ້ວ                  ສຸຣິເຍດເຮືອງແສງ

ພຣະກໍ              ແຍງໂພໄຮ                      ຮົ່ມງາມເງົາກວ້າງ

ຣັດສະມີເຫລື້ອມ                  ຢາຍຢັງໄຫລຫລັ່ງ

ປະທັກຂິນແວດລ້ອມ ວຽນອ້ອມຮົ່ມໄຮ

ເຮືອງເຮື່ອແຈ້ງ          ເຢັນສ່ອງໃສແສງ

ໃບໂພເຫລືອງ            ດັ່ງດຳເຮືອງເຂັ້ມ

              ຍຸດຕິກາບັ້ນ                             ອົງພຸດໂທໄວ້ກ່ອນ

ຕັ້ງແຕ່ນີ້                             ໄປໜ້າສິກ່າວນາງ           ກ່ອນແລ້ວ

ເມື່ອນັ້ນ  ສຣີສະອາດແກ້ວ             ນ້ອຍນາດສຸຊາດາ

ພໍເມື່ອ              ວັນສູຣະແສງ                   ແຕ່ງຕົນດາເນື້ອ

ນາງກໍ                        ປຸນສາວໃຊ້                     ໄປເປຶອງເຣວຮີບ

ເຈົ້າຈົ່ງ             ໄປກວາດໃຕ້                             ໄຮກວ້າງຮົ່ມງາມ

ເມື່ອນັ້ນ           ສາວຊ່ວງໃຊ້                    ຮີບເຮັ່ງເຣວເປືອງ

ປຸນນະທາສີນາງ                   ວ່ອງໄວຄົນໃຊ້

ເຖິງທີ່                        ສາຂາໄມ້                         ໂພໄຮຫລິງລ່ຳ

ຕົກຂະມ່າຢ້ານ           ເຫັນເຈົ້າໜໍ່ພຸດໂທ

ຣັດສະມີເຮື່ອແຈ້ງ                ຄັບຄ່ວງໂພໄຮ

ປຸນນະທາສີນາງ                   ຕ່າວຄືນມິຊ້າ

ເມືອເຖິງແກ້ວ           ສຸຊາດານ້ອຍນາດ

ນາງກ່າວຕ້ານ            ທັງຢ້ານສັ່ນສາຍ

ຂໍໃຫ້                          ພຣະແມ່ເຈົ້າ                   ຮີບເຮັ່ງເຣວເປືອງ

ເທວະດາເຊົາ                        ຮົ່ມໂພຄອຍຖ້າ

ເມື່ອນັ້ນ  ນາງຄານນ້ອຍ                ສຸຊາດາຊ້ອຍຊື່ນ

ປະດັບແຕ່ງເນື້ອ                       ສະໄບບິງບ່ຽງແພ

ຝູງໝູ່              ສາວຊ່ວງໃຊ້                    ໄຫລຫລັ່ງຕາມຫລັງ

ນາງກໍ                        ຍໍໄຕຄຳ                          ລ່ວງທາງທັງຟ້າວ

ເຖິງຈອມເຈົ້າ             ອົງພຸດໂທໃຕ້ຮົ່ມ

ນາງລ່ຳຢ້ຽມ                         ມະໂນຊ້ອຍຊື່ນຊົມ

ນາງກໍ                        ນຶກວ່າທ້າວ                     ເທວະຣາຊແນວໄພ

ມາຄອຍ           ກິນພະລີກັມ                             ເຄື່ອງນາງນົງນ້ອຍ

ນາງກໍ                        ເອົາຍັງເຂົ້າ                      ໂພຊະນັງຍໍຍື່ນ

ມະທຸປາຍາດເຂົ້າ                  ຍໍຂຶ້ນຍົກຖວາຍ

ເມື່ອນັ້ນ  ພຣະບາດເຈົ້າ                  ອົງຍອດນາໂຖ                ພຣະອົງນັ້ນ

ຍາມນັ້ນ           ປັດໂຕຫາຍ                    ບາດສູນເສັຍສ້ຽງ

ນາງຄານນ້ອຍ           ເຫັນພຣະອົງມືເປົ່າ

ເລີຍຖະແລງກ່າວເວົ້າ ດອມເຈົ້າໜໍ່ພຸດໂທ

ຂໍໃຫ້                          ພຣະບາດເຍື້ອນ              ຮັບໂພດໂພຊະນັງ

ກັບທັງ             ພາພານຄຳ                     ຂ້າຖວາຍຈອມເຈົ້າ

ແມ່ນວ່າ           ຣາຄາລົ້ນ                        ແສນຄຳຄວນຄ່າ             ກໍດີທ້ອນ

ຂ້າຂໍ                           ຖວາຍແຈ່ມເຈົ້າ              ໄປໃຊ້ເຄື່ອງກິນ

ເພາະວ່າ           ລຸທີ່ແມ້ງ                         ສົມດັ່ງມະໂນໝາຍ

ຄືດັ່ງ                          ປະນິທານຄຳ                             ປຣາຖະນາຂອງຂ້າ

ເມື່ອນັ້ນ  ອົງພຸດໂທໄດ້                             ໄຕຄຳນາງນາດ

ກັບທັງ             ມະທຸປາຍາດເຂົ້າ             ນາງນ້ອຍນອບຖວາຍ

ເມື່ອນັ້ນ ນາງກໍ ນົບເນັ່ງນ້ອມ                  ລາຈາກອົງພຸດໂທ

ທັງທາສີ                     ຕ່າວຄືນຫາຫ້ອງ

ເມື່ອເຖິງບ້ານ            ເຮືອນຫໍສະງົບຢູ່

ເພາະວ່າ           ທານທອດເຂົ້າ                ພະລີເບື້ອງບ່ອນບຸນ        ເຈົ້າເຮີຍ

ອັນວ່າ              ພຣະບາດເຈົ້າ                  ຕົນປະເສິດນາໂຖ

ພຣະກໍພິຈາຣະນາ                ຮ່ຳຄະນິງຄອງແກ້ວ

ພຣະກໍ              ປຸນເປັນປັ້ນ                    ໂພຊະນັງປັນສ່ວນ

ສີ່ສິບເກົ້າກ້ອນ           ພໍດ້າມຄ່ອງງາມ

ພຣະເລົ່າເຍື້ອນ          ສະເວີຍໂພດພໍສັນ

ບະບວນໝົດ             ຊູ່ຄຳເສັດສ້ຽງ

ພຣະໄທທວງເຈົ້າ                  ມະໂນໃສຊ້ອຍຊື່ນ

ກູສິໄດ້                        ເປັນພຣະພຸດທະເຈົ້າ       ວັນນີ້ບໍ່ສົງ                       ແທ້ແລ້ວ

 

5.6      ສ່ຽງບາຣະມີ.

ຄ້ອມວ່າ  ພຣະຮ່ຳແລ້ວ                  ກໍເສງສ່ຽງບາຣະມີ

ພຣະກໍ              ແຍງສາຍຊົນ                  ແມ່ນະທີວັງກວ້າງ

ຕາມຄອງເຈົ້າ            ອົງພຸດໂທແຕ່ເກົ່າ

ພຣະກໍ              ແຍງແມ່ນ້ຳ                    ຕາມເຈົ້າແຕ່ຫລັງ

ພຣະອົງ            ເລີຍເລົ່າຕັ້ງ                    ພຣະໄທສ່ຽງລອງດູ

ກູຫາກ             ປາຣະມີເຖິງ                    ທ່ຽງໃນວັນນີ້

ສິໄດ້                           ເປັນອົງເຈົ້າ                     ສັບພັນຍູສອນສັ່ງ

ຂໍໃຫ້                          ຖາດລ່ອງນ້ຳ                             ໄຫລຂຶ້ນຝ່າຍເໜືອ

ຢ່າໄດ້                         ໄຫລລ່ອງນ້ຳ                    ຕາມແມ່ກະແສສິນ

ພຣະກໍ              ວາງໄຕຄຳ                       ສູ່ນະທີວັງກວ້າງ

ຖາດກໍ             ເລີຍໄຫລຂຶ້ນ                             ທວນກະແສລອຍລ່ອງ

ພຣະກໍທອດ               ພຣະເນດຢ້ຽມ                ຕາສິ້ງລ່ຳແລ

ຖາດລ່ອງນ້ຳ                        ແລ້ວເລົ່າເລີຍຈົມ

ລົງໄປ                         ເຖິງນາຄາ                       ນາກຫລວງພາຍໃຕ້

ໄປວາງຊ້ອນ                         ໄຕຄຳຖາດເກົ່າ

ຂອງພຣະພຸດທະເຈົ້າ  ອົງເຄົ້າແຕ່ຫລັງ              ນັ້ນແລ້ວ

ອັນວ່າ     ການນາກທ້າວ                ສະດຸ້ງຕື່ນບັນທົມ

ໄດ້ຍິນ                        ສຽງໄຕຄຳ                       ເລົ່າມືນຕາຢ້ຽມ

ອັນວ່າ              ວັນວານນີ້                       ອົງພຸດໂທລົງເກິດ

ນອນບໍ່             ທັນອິ່ມໄດ້                       ວັນນີ້ພະລັນກໍມີສອງ       ແທ້ນໍ

ພະຍາ                        ນາກກ່າວແລ້ວ               ພຣະໄທຊື່ນຊົມບານ

ເລີຍເລົ່າ           ບັນທົມຫລັບ                  ບໍ່ອິ່ມຕາຕົນໄດ້

ອັນວ່າ     ອົງພຸດໂທຢ້ຽມ                ໄຕຄຳຊ້ອຍຊື່ນ

ສັບພັນຍູບໍ່ມົ້ມ           ວັນນີ້ແມ່ນຍາມ              ແທ້ແລ້ວ

ພຣະຮ່ຳແລ້ວ              ສະເດັດສູ່ດົງຮັງ

ເອົາຕົນເຖິງ                         ເຖື່ອນພະນອມໄພກວ້າງ

ມີໝູ່                          ສາຂາໄມ້                         ຮຽງງາມຮັງຮົ່ມ

ໃບຊໍ່ຊ້ອງ                             ລະອອງແຍ້ມເປັ່ງໄຂ

ລຽນກ່າຍຕົ້ນ             ປຸນດັ່ງຄົນແປງ

ຍາມເມື່ອ                   ວາໂຍພັດ                        ຮ່ວງໂຮຍຮຳພື້ນ

ຫອມສະເທືອນຟົ້ງ               ດົງຮັງໂພປ່າ

ບາງພ່ອງ                   ຈີຈໍ່ແຍ້ມ                        ບານບ້າງແບ່ງສີ

ທຸກສ່ຳເຊື້ອ                          ຝູງໝູ່ພຸມມະຣີ

ເຊີຍຊົມສະງວນ                   ກິ່ນລະອອງດວງໄມ້

ມີທັງ                          ມະທຸກາເຜິ້ງ                             ແຕນຕອງແກມຕໍ່

ບິນລ່ວງຕ້ອງ             ຊົມໄມ້ກິ່ນຫອມ              ແທ້ແລ້ວ

ສຽງຮື່ນກ້ອງ                        ລະງົມເມກພາຍບົນ

ຄືດັ່ງ                          ດົນຕຣີທິບ                     ກ່ອມພຣະອິນເທິງຟ້າ

ອັນວ່າ              ສາຂາໄມ້                         ຮັງງາມຄ້ອມອ່ອນ

ເອັງຊູລີເນັ່ງນ້ອມ                 ພຣະອົງເຈົ້າຊູ່ລຳ             ແທ້ແລ້ວ

ເໝືອນດັ່ງ                 ມີປາກຕ້ານ                    ເຊິນໜໍ່ອົງພຸດໂທ

ໃຫ້ພຣະ            ຊົມພໍໃຈ                         ກິ່ນລະອອງດວງໄມ້

ອັນວ່າ              ປັກສາເຊື້ອ                     ສະກຸນາກີ້ກ່າງ

ເຂົາກໍ                         ຮ້ອງສົ່ງເຈົ້າ                     ລະງົມເອົ້າປ່າຮັງ

              ພຣະບາດເຈົ້າ                  ຄະນິງຮ່ຳຫວນເຫັນ

ອັນວ່າ              ໂພໄຊມີ                           ຮົ່ມງາມເງົາກວ້າງ

ເປັນທີ່              ບັງລົມຕ້ອງ                    ອົງພຸດໂທຫລິງລ່ຳ

ຕັ້ງຢູ່                          ຂົງເຂດດ້າວ                    ກາງພື້ນແຜ່ນດິນ

ພຣະບາດເຈົ້າ             ສະເດັດຈາກດົງຮັງ

ໄປສູ່                           ໂພໄຊສະຖານ                  ຮົ່ມງາມເງົາກວ້າງ

ພໍເມື່ອ              ເວລາລ້ຳ                         ອັດສະດົງຄ້ອຍຄ່ຳ

ເທບແຫລ່ງຫລ້າ                  ສະວັນຟ້າລ່ວງລົງ

ອິນທິຣາຊເຈົ້າ            ເຕີນປ່າວເທວາ

ສະຕະສະຫັດສະພ້ອມ  ຈັກກະວານໂລກອື່ນ

ພຣະພຣົມ 4 ໜ້າ                ມາພ້ອມພ່ຳມວນ

ຈະຕຸໂລກທ້າວ            ທັງ 4 ຣາຊາ

ເອົາກັນມາ                           ຈາກສວງສະວັນຟ້າ

ທັງປວງຫ້ອງ              ຈັກກະວານຂົງເຂດ

ເທບທ່ອນທ້າວ          ທັງຄ້າຍລ່ວງມາ

ນຶກຢາກ           ເຫັນແຈ່ມເຈົ້າ                ເປັນໜໍ່ອົງພຸດໂທ

ມີມື                            ຖືມາລາ                          ທູບທຽນຂອງໄຕ້

ບາງພ່ອງ                   ຖືທຸງຝ້າຍ                       ທຸງໄຊໄກວແກວ່ງ

ຣັດສະມີ           ຢາດ ໆ ຍ້ອຍ                   ເຕັມພື້ນແຜ່ນໄຕ

ຝູງໝູ່    ເທບທ່ອນທ້າວ               ພຣະໄທຊື່ນຊົມບານ

ບໍ່ອາດ              ຄະນະນານັບ                             ດັ່ງຊາຍກາງແກ້ງ

ບາງພ່ອງ                   ແປງຕົນເອ້                    ເປັນຊາຍນ້ອຍໜຸ່ມ

ປະດັບເຄື່ອງຍ້ອງ                 ງາມລະຫ້ອຍເກິ່ງກັນ

ມີມື                            ຖືດອກໄມ້                       ທຸງຊໍ່ເປັນແຖວ

ສະເວຕະສັດ               ທັງຈຳມອນ                     ຢູ່ຢາຍຢັງລ້ອມ

ອິນກໍ                         ເນຣະມິດໃຫ້                             ຖະນົນທາງກວ້າງໃຫຍ່

ໄປຈອດ            ເຖິງຮົ່ມໄມ້                      ໂພໄຊກວ້າງຄ່ວງພຽງ

ບາງພ່ອງ                   ຕົກແຕ່ງຕັ້ງ                            ປະດັບຍອດໂພໄຊ

ຢາຍເປັນແຖວ          ໝູ່ມາລາແກ້ວ

ໂພຄຳເຫລື້ອມ           ແສງໃສຍ້ອຍຢາດ

ຄືດັ່ງ                          ກາລະພຣຶກໄມ້                ເທິງຟ້າຝ່າຍສະວັນ                   ນັ້ນແລ້ວ

ທຸກເຜົ່າເຊື້ອ                        ສຸບັນນາກນາຄາ

ເມຂະລາ           ທັງອີສູນ                         ຊູ່ພາຍລົງເຕົ້າ

ຈັກກະວານຫ້ອງ                  ທັງປວງໄຫວຫວັ່ນ

ດອກ                         ມົນທາຢູ່ຟ້າ                    ສະວັນພູ້ນຫວ່ານລົງ

ອາກາດກວ້າງ            ມົວມືດບັງບົດ

ບັງເກິດ            ເປັນຝອຍຝົນ                 ກາບລະອອງດວງໄມ້

ໄຫລລົງພື້ນ                          ພຣະສຸທາເຮືອງເຮື່ອ

ເມຄະລາແກວ່ງແກ້ວ ແສງເຫລື້ອມສ່ອງໃສ

ເມື່ອນັ້ນ  ພຣະບາດເຈົ້າ                  ສະເດັດສູ່ໂພໄຊ

ຟັງສຽງ            ດົນຕຣີທິບ                     ເສບຣະງົມງັນກ້ອງ

ຝູງໝູ່              ເທວະດາດ້າວ                  ຕາມພຣະອົງແຫນແຫ່

ບາງພ່ອງ                   ຢືນຢູ່ຂ້າງ                        ຖະນົນກວ້າງຂອກທາງ

ຍາມນັ້ນ           ໂສຕະຖິຍະພຣາມດຸ່ງດັ້ນ ເດິນທ່ອງແຖວສະຖານ   ທີ່ນັ້ນ

ໄປພົບ              ຕິນນັງງາມ                     ຫຍ້າຄາພຽງພ້ອມ

ພຣາມກໍ          ບາຍເອົາຫຍ້າ                 ຄາງາມທັງ 8

ມັດເປັນ           ກຳ 8 ຖ້ວນ                     ຈິ່ງເດິນດັ້ນດຸ່ງທາງ

ພົບພຣະບາດເຈົ້າ                ດວງຍອດໂພທິຍານ

ໃນກາງທາງ                         ລະຫວ່າງຈອນເດິນດັ້ນ

ຈິ່ງເກິດ            ສັດທາເຫລື້ອມ               ມະໂນໃສຊ້ອຍຊື່ນ

ຈິ່ງໄດ້                         ຍົກຍື່ນຫຍ້າ                             ຖວາຍນ້ອມ 8 ກຳ

              ພຣະຮັບແລ້ວ                 ກໍເດິນດຸ່ງມັນຄາ

ເຖິງຣຸກໂຂໂຄນ          ຮົ່ມໂພໄຊກວ້າງ

ປະທັກຂິນວຽນລ້ອມ  ຄ່ວງໂພຣຸກຂະຊາດ

3 ຮອບຖ້ວນ              ຕາມຍ້ຽງຢ່າງເດິມ

ແລ້ວຈິ່ງວາງຍັງ          8 ກຳຫຍ້າ                       ຄາວາງພື້ນແຜ່ນ

ທາງທິດດ້ານ              ບົວຣະພາກ້ຳສ່ຽງເສ່ງ

ຖ້າບໍ່                          ລຸທີ່ແມ້ງ                         ເປັນເອກອົງພຸດໂທ

ມັງສັງ                        ທັງໂລຫິດ                       ສິເສື່ອມຫາຍກໍຕາມແລ້ວ

ເຮົາບໍ່                         ລີລາຍ້າຍ                        ບັນລັງພຣະທີ່ນັ່ງ

ພຣະກໍ              ສະມາທິໝັ້ນ                   ມະໂນເຈົ້າບໍ່ຫວັ່ນໄຫວ

ເມື່ອນັ້ນ           ເທວະດາພ້ອມ                ອິນພຣົມຍົມມະຣາຊ

ຍົກຍື່ນນິ້ວ                          ປຣະນົມໄວ້ຫວ່າງສຽນ

ບາງພ່ອງ                   ຈູດທູບໄຕ້                       ເຮືອງຮຸ່ງເປັນສາຍ

ສັນລະເສິນຄຸນ           ແຫ່ງອົງພຸດໂທເຈົ້າ

              ຍຸດຕິກາບັ້ນ                             ອົງພຸດໂທທົງແທ່ນ

ຖວາຍແກ່                 ນັກປຣາດເຈົ້າ                 ພໍຮູ້ຮ່ຳຄະນິງ                   ແດ່ທ້ອນ ໆ

---

ຜູກທີ່  6

6.1      ລູກສາວພະຍາມານ 3 ນາງມາສະແດງມາຍາ.

ບັດນີ້                ຈັກກ່າວກ້ຳ                     ຫິນໂຫດພະຍາມານ        ກ່ອນແລ້ວ

ນັບແຕ່            ທຽວສົງສານ                             ກໍ່ເວນວຽນໃຊ້

ອັນວ່າ              ເພນີພື້ນ                         ພຣະສຸທາໄຫວຫວັ່ນ

ຟ້າແຜດກ້ອງ            ຄະນອງບ້າເປັ່ງສຽງ

ທຸກທົ່ວດ້າວ                        ສຽງສະນັ່ນນັນເນືອງ

ມານກໍ             ແນມຕາທິບ                   ສ່ອງລົງທາງພື້ນ

ເຫັນແຕ່          ບາບຸນທ້າວ                     ກຸມມານສຣີທາດ            ພຣະອົງນັ້ນ

ສິໄດ້                           ເປັນພຣະພຸດທະເຈົ້າ       ບໍ່ມີເອື້ອອ່າວກາມ

ເມື່ອນັ້ນ  ມານຟັ່ງຟ້າວ                  ທັນຣາຊບຸຕຣີ

ຂໍໃຫ້                          ກຸມມາຣີນາງ                  ລ່ວງລົງພາຍໃຕ້

ໄປທູນໃຫ້                            ບາບຸນສຣີທາດ

ຈິດຫລ່າ ໆ                           ຫລົງ ໆ ກ່ຽວກາມ           ພໍ່ທ້ອນ

ເມື່ອນັ້ນ           ຍຸວະນາດນ້ອຍ                ນ້ອງພີ່ອໍຣະດີ

ຣາຄາທັງຕັນຫາ                  ລ່ວງລົງພາຍໃຕ້

ເຂົາກໍ                         ທຳຕົນໃຫ້                       ແປງໂສມຫລາຍຢ່າງ

ບາງພ່ອງ                   ເປັນສ່ຳນ້ອຍ                   ສາວຂຶ້ນໃຫຍ່ງາມ

ລາງສ່ຳນັ້ນ                           ພໍແກ່ກາງຄົນ

ລາງສ່ຳ             ເປັນສາວຮາມ                 ຮ່າງຄີງກົມບ້ອງ

ລາງສ່ຳ             ພໍຊ່ອນໜ້າ                     ເພັງໂສມສັນຮູບ

ນິ້ວອ່ອນກ້ຽງ             ຄຸລີສ້ວຍສອດແຫວນ

ເຂົາກໍ                         ຕົກແຕ່ງເນື້ອ                 ຄຽນຄາດສັງວານ

ທຳມະຣົງສວມ           ໃສ່ມືພຽງພ້ອມ

ດູກະບວນໜ້າ           ຊົງສີແກ້ວສ່ອງ

ຂາຄ່ອງຄ້ອມ             ງາມແຍ້ມຍິ່ງຂຽນ

ວໍຣະເນດໜ້າ             ນາງເທບກັນຍາ

ສອງຖັນງາມ              ດັ່ງບົວຈູມຕັ້ງ

ຄິ້ວກ່ອງດົ້ວ                         ທະນູກ້າວກ່ອງເຫລົາ

ຕາເລື່ອນຍ້ອຍ           ດຳປອດຜິວງາມ

ໂສມສະເລົານາງ                   ດັ່ງນາງນະຄອນຟ້າ

ບໍ່ອາດ              ພັນນະນາໄດ້                             ໂສມງາມຮູບຄ່ອງ

ເຂົາກໍ                         ໄຫລຫລັ່ງເຂົ້າ                  ຫາເຈົ້າໜໍ່ພຸດໂທ

ທຽມແທບໃກ້            ຕີນແທ່ນບັນລັງ

ເຂົາກໍ                         ທຳມາຍາ                        ເລດລວງກົນກ້ຽວ

ຂໍພຣະ              ກູນາເຍື້ອນ                     ມະໂນໃສຮັກຫໍ່

ຝູງຂ້າ                        ຂໍມອບເນື້ອ                    ເປັນຂ້າຝ່າລະອອງ          ພຣະເຮີຍ

ຂໍໃຫ້                          ພຣະແກ່ນຕົ້ນ                ເຍື້ອນໂຜດປານີ              ແດ່ທ້ອນ

ຢ່າໄດ້                         ໄລລາປະ                          ສິຫ່າງເຊິຍຊົມຊ້ອນ

ແມ້ນພຣະ                 ມີໃຈດ້ວຍ                       ກະຣຸນາຜາຍໂຜດ

ຝູງຂ້າ                        ໝົດໝູ່ນີ້                       ສິແຝງເຝົ້າພ່ຳພຽນ        ພຣະເຮີຍ

ເມື່ອນັ້ນ  ພຣະບາດເຈົ້າ                  ຕົນຍອດນາໂຖ

ພຣະໄທທວງຄຶດ                  ໜ່າຍສະອາງຜາງຮ້າຍ

ສູຢ່າ                          ມາຈາຕ້ານ                     ກາມຄຸນຫູ້ມຫໍ່                ກູທ້ອນ

ຊາດທີ່              ໜັງແລະເນື້ອ                 ຂອງຮ້າຍເນົ່າເໝັນ

ເອັນດູກດ້ຽວ              ຜຸເປື່ອຍເພພັງ

ໂລຫິຕັງແຕກ            ສະລາຍເຕັມພື້ນ

ອັນວ່າ              ສັດໃນຫ້ອງ                     ທັງມວນສາມໂລກ

ກາມກິເລດຫຸ້ມ                   ບັງເບື້ອງບໍ່ສ່ອງເຫັນ

ເມື່ອນັ້ນ  ພຣະບາດເຈົ້າ                  ເລີຍຖົ່ມເຂລາ

ລາຍຫົດຫົວ                         ໜໍ່ນາງສາມນ້ອຍ

ອັນວ່າ              ກຸມມາຣີນ້ອຍ                 ນາງງາມສາມອ່ອນ

ບັງເກີດ            ເປັນຍ່າເຖົ້າ                    ຄາງວ້ຳດັ່ງລິງ

ຍົກຍ່າງຍ້າຍ                       ຕີນສັ່ນມືໄກວ

ທັນທັງຖື                    ໄຕ່ທາງຈູງນິ້ວ

ເອົາກັນຟ້າວ              ເມືອສະວັນທູນພໍ່

ສັບສຽດຍ້ອງ              ຍວງຖ້ອຍໃສ່ພຣະອົງ      ແທ້ແລ້ວ

 

6.2      ພະຍາມານຍາດແທ່ນແກ້ວ.

ເມື່ອນັ້ນ  ຫິນຊາດເຊື້ອ                   ພະຍາໃຫຍ່ມານຫລວງ

ມັນກໍ                         ໂກຣະທາຂົມ                             ຂຸ່ນມະໂນໃນແຄ້ນ

ກູສິ                            ໄປຊິງຮື້                           ບັນລັງຍາດແທ່ນ

ຕີນຫຍຽບຫຍໍ້           ຄໍໄວ້ໃສ່ດິນ                      ແທ້ແລ້ວ

ມານຮ່ຳແລ້ວ             ເຕີນໄພ່ໂຍທາ

ບໍ່ອາດ              ພັນນະນານັບ                  ອະເນກນອງເຫລືອລົ້ນ

ພົນຫານພ້ອມ           ທໍຣະນີຄັບຄັ່ງ

ມີທັງ                          ຊ້າງແລະມ້າ                    ຣະງົມຮ້ອງເປັ່ງສຽງ

ບາງພ່ອງ                   ທຳເດດຮ້ອນ                  ໄຟປ່າມະໄລກັນ

ບາງພ່ອງ                   ມືກຳສອນ                       ແກວ່ງກົ່ງທະນູກ້າວ

ຫລາຍເຫລືອລົ້ນ                  ພັນນະນານັບບໍ່ໄຂວ່

ພໍແຕ່                        ແນະຮ່າງຊີ້                      ກະບວນເບື້ອງເຍື່ອງການ          ເຈົ້າເຮີຍ

ອັນວ່າ     ຫິນຊາດເຊື້ອ                   ຕົວທ່ານພະຍາມານ

ມັນກໍ                         ຊົງພາຍສານ                   ເມຂະລາມັນຍ້ອຍ

ຍວງພົນເທົ້າ                 ອົງພຸດໂທທົງແທ່ນ

ມັນກໍ                         ນິຣະມິດໄດ້                     ແຂນຮ້ອຍຮອດພັນ

ມືກຳງ້າວ                             ທະນູຄຳກວັດແກວ່ງ

ບາງພ່ອງ                   ຖືຫອກໜ້າ                    ປືນພາດາບພຣະຂັນ

ມີດໃຫຍ່ງ້າວ                       ດວງປະເສິດແສນຄົມ

ທັງຕະບອງເພັດ                  ພ່ຳຂວານເຂ່ນພ້ອມ

ກົງຈັກແກ້ວ                        ເຫມແຫລມຫລາວຂວາກ

ສັບພາວຸດພ້ອມ                   ມີແທ້ຊູ່ອັນ

ອັນວ່າ              ໂຍທາທ້າວ                      ພະຍາມານຄັບຄັ່ງ

ເຂົາກໍ                         ໄຫລຫລັ່ງລ້ອມ                ຈອມເຈົ້າໜໍ່ພຸດໂທ         ແທ້ແລ້ວ

ເມື່ອນັ້ນ  ທຸກທົ່ວດ້າວ                    ຂາມເດດພະຍາມານ

ອິນພຣົມ                   ທັງເທວາ                        ເລິກໄລລາເວັ້ນ

ອິນກໍ                         ບາຍເອົາໄດ້                     ຫອຍສັງຄຽນຄາດ

ສະເດັດລ່ວງລ້ຳ           ເມືອຟ້າສູ່ສະວັນ

ນາຄະຣາຊດັ້ນ            ພື້ນແຜ່ນທໍຣະນີ

ເມຂະລາທັງອີສູນ                 ເຜ່ນຜະຍອງໜີເວັ້ນ

ໂລກະບານຢ້ານ          ພະຍາມານຈົນສັ່ນ

ບໍ່ມີ                            ໃຜຢູ່ໄດ້                          ກົວຢ້ານເດດມານ           ແທ້ແລ້ວ

ເມື່ອນັ້ນ  ຫິນໂຫດເຈົ້າ                             ຕົວທ່ານພະຍາມານ

ມັນກໍ                         ຊົງພາຍສານ                   ຂົ່ມພົນທັງຄ້າຍ

ມືກຳແກ້ວ                           ທະນູສອນຍິງໃສ່

ບັງເກິດ            ເປັນດອກໄມ້                  ບູຊາແກ້ວໜໍ່ພຸດໂທ

ເຫມຫອກກ້າ             ຕາວດາບພຣະຂັນແສງ

ບັງເກິດ            ເປັນບຸບຜາ                     ຈໍ່ຈີຈູມກ້ານ

ບູຊາເຈົ້າ                    ອົງພຸດໂທທົງແທ່ນ

ຝູງໝູ່              ມານລັ່ງລົ້ນ                     ໄຫລເຂົ້າສູ່ພຣະອົງ

ພຣະບໍ່              ມີຢ່ອນຢ້ານ                    ພຣະທັນຊື່ນຊົມບານ

ຝູງໝູ່              ມານທຳຣິດທີ                  ບໍ່ເຖິງພຣະອົງເຈົ້າ

ພະຍາ                        ມານຫລິງຢ້ຽມ                ອົງພຸດໂທດາຍເປົ່າ

ເໝືອນດັ່ງ                 ບີ້ແສ່ວນ້ຳ                       ຕ່ອມກ້ອນໂງ່ນຫິນ         ແທ້ແລ້ວ

ອັນວ່າ     ວິເສດເຈົ້າ                       ຕົນຍອດນາໂຖ

ປາຣະມີມຸງ                          ແຫ່ພຣະອົງວຽນລ້ອມ

ຄືດັ່ງ                          ເສນາລົ້ນ                        ໂຍທາຄັບຄັ່ງ

ທໍຣະນີນາດນ້ອຍ                  ນາງແກ້ວລ່ວງມາ

ນົບເນັ່ງນິ້ວ                          ຊູລີເກດບັງຄົມ

ຂ້າຂໍ                           ເປັນພົນຫານ                  ຜາບມານທັງຄ້າຍ

ເປັນພະຍານຄ້ຳ                   ຊູອົງພຸດທະບາດ

ປາຣະມີຍອດແກ້ວ               ທີ່ເຄີຍສ້າງຕໍ່ມາ              ເຈົ້າເຮີຍ

ພຣະຫາກ                  ທຳພຽນສ້າງ                             ປາຣະມີຕື້ຕິ່ວ

ຜາຍຢາດນ້ຳ              ລົງພື້ນແຜ່ນດິນ

ຄ້ອມວ່າ  ນາງກ່າວແລ້ວ                ຢືນຫຍຽດມືບາຍ

ແລ້ວຈິ່ງ           ກຳເກສາ                         ຮວດຜົມມວຍເກົ້າ

ອຸທະກັງນ້ຳ                          ໄຫລນອງພື້ນແຜ່ນ

ນາງກໍ                        ຮີດເກດເກົ້າ                             ເປັນນ້ຳແມ່ກະແສ          ແທ້ແລ້ວ

ນ້ຳຈິ່ງ                        ໄຫລຫລັ່ງລົ້ນ                  ທຸ່ມຖ້ວມມວນມານ

ພະຍາມານ                 ທັງເສນາ                         ຈຸ່ມຈົມລົງນ້ຳ

ມີທັງ                          ມັງກອນແຂ້                             ເທລາປາສະມ່ອຍ

ຂົບຄາບຊ້າງ                        ທັງມ້າພ່ອງລວາ

ເກິດເປັນ                   ນ້ຳໄຫລກວ້າງ                 ທະລັງເປັ່ງຕີຟອງ

ເມຂະລາພາຍສານ               ລ່ອງລອຍຈົມນ້ຳ

ພົນມານກ້ຽງ             ໄຫລລະງົມຮ້ອງໂຮ

ພະຍາມານທ່າວ                   ລົ້ມລົງຊ້າງເມຂະລາ

ພະຍາມານຢ້ານ                   ກົວຕາຍອົກສັ່ນ

ມານກໍ             ນົບນອບນິ້ວ                             ທູນໄຫວ້ພຣະຍອດຄຸນ

ຂ້າຂໍ                           ເອົາຄຸນເຈົ້າ                     ອົງພຸດໂທເປັນທີ່ເພິ່ງ

ພາຍໜ້າພູ້ນ             ບໍ່ຈາເວົ້າອວດສະຫາວ

ຣິດແກ່ກ້າ                           ມູນມາກປາຣະມີ

ມະຫາເຕໂຊ                         ມາກມູນມີລົ້ນ

ກັບທັງ             ມະຫາຄຸນເຈົ້າ                 ກວມກຳສາມໂລກ

ທຸກທີ່ຖ້ວນ                          ປະນົມນ້ອມແຫ່ງດຽວ     ນີ້ແລ້ວ

ເມື່ອນັ້ນ  ມານປ່າວຮ້ອງ                ພວກໝູ່ໂຍທາ

ມັນຈິ່ງ              ພາກັນໜີ                       ສູ່ສະວັນທັງຢ້ານ

ອົງພຸດໂທເຈົ້າ            ມະໂນໃນຊ້ອຍຊື່ນ

ພຣະຊະນະ                  ກິເລດໄດ້                        ມານຮ້າຍຜ່າຍໜີ

ທຸກທົ່ວດ້າວ                        ສະວັນເມກເມືອງແມນ

ອິນພຣົມ                   ທັງເທວາ                        ຍື່ນປະນົມຍໍນິ້ວ

ໂສລະສະທ້າວ              ມະຫາພຣົມເຕີນປ່າວ

ຂໍໃຫ້                          ເທບທ່ອນທ້າວ               ປະນົມນິ້ວຊູ່ອົງ                ແດ່ທ້ອນ

ພຣະບາດເຈົ້າ             ຕົນປະເສິດນາໂຖ

ສິໄດ້                           ເປັນສັບພັນຍູ                 ຮຸ່ງມາວັນນີ້

ທັງສວັນຟ້າ              ໂມທະນາຊ້ອຍຊື່ນ

ທຽນທູບໃຕ້                         ບູຊາໄຫວ້ຊູ່ພາຍ

ຟ້າສະນັ່ນກ້ອງ           ບັງເກິດອັດສະຈັນ

ທໍຣະນີໄຫວ                          ຫວັ່ນສະເທືອນນັນກ້ອງ

 

6.3      ຕັດສະຣູ້ເປັນພຣະພຸດທະເຈົ້າ.

ຍ້ອນວ່າ  ນາໂຖເຈົ້າ                       ພະແນງເຊິງເນົານັ່ງ

ພຣະອົງ            ອິງຕົ້ນໄມ້                       ໂພແກ້ວບໍ່ຕິງ

ຫລັບພຣະເນດນິ້ງ               ຄະນິງປ່ອງທາງທັມ

ເຖິງຍາມສອງ            ເຄິ່ງຄືນຈວນແຈ້ງ

ພຣະເລົ່າ           ຫວນເຫັນໄດ້                  ປຸບເພຊາດກ່ອນ

ທິບພະຈັກຂຸ               ຍານສ່ອງແຈ້ງ                ເຫັນຜ້ຽນຊູ່ອັນ

ຈິດແນ່ນິ້ງ                           ບັງເກິດອົງຄະຍານ

ປັດສິມຍາມເຖິງ                  ລ່ວງມາຈວນແຈ້ງ

ພຣະກໍ              ຕັດເສັຍສ້ຽງ                             ອະວິດຊາພະຍາບາດ

ອາສະວະຂະຍະ   ຍານເລົ່າໄດ້                     ເປັນແກ້ວໜໍ່ພຸດໂທ

ທຸກຊ່ອງຊັ້ນ                         ມວນໝູ່ອະພິນຍາ

ເກິດເຕຊາ                 6 ປະການ                       ຊູ່ອັນຜາຍຜ້ຽນ

ເປັນອົງເຈົ້າ                         ສັບພັນຍູຍານຍອດ

ກິເລດສ້ຽງ                           ສູນກ້ຽງແມ່ນບໍ່ມີ            ເຈົ້າເຮີຍ

ອັນນີ້ ພໍແຕ່       ດຽງຫົວຂໍ້                      ປຸນໄຂຖະແລງວາດ

ຍົກພໍ                         ເປັນວາດເຄົ້າ                      ພໍຊີ້ແຕ່ປາຍ

ບໍ່ໄດ້                           ພັນນະນາກວ້າງ              ຄຸນຄາມອະນັນເນກ

ເປັນເອກ                   3 ໂລກນ້ອມ                    ຖະນອມໄຫວ້ແຫ່ງດຽວ   ນີ້ແລ້ວ

ພຣະອົງ            ຕັດສະຣູ້ໄດ້                     ເປັນຍອດນາໂຖ

ສໍຣະຍານເຫັນ            ຊູ່ປະການທັງຄ້າຍ

ຍັງແຕ່             ຣັດສະມີເຈົ້າ                    ອົງພຸດໂທບໍ່ທັນຮຸ່ງ

ພໍແຕ່                        ມີຢາດຍ້ອຍ                    ສະເມີດ້າມດັ່ງຫລັງ

ຍາມນັ້ນ  ພຣະອົງ  ສະມາທິໝັ້ນ    ພຣະໄທມຸ່ງເມືອທັມ

ປັດຈະຍະການຕອງ    ໄຕ່ຕາມເຫັນຖ້ວນ

ທັງມວນພ້ອມ           ທັມມະຂັນແປດໝື່ນ-

ສີ່ພັນ                         ກອງເກື່ອຍແກ້               ເຫັນຖ້ວນຊູ່ເຊິງ

ອະວິດຊາ          ເປັນແມ່ເຄົ້າ                             ຄືໂຊ່ດຶງຂາ

ຕັນຫາສ້າງ                          ສັງຂານຕົກແຕ່ງ

ຄືດັ່ງ                          ນາຍຊ່າງໄມ້                    ແປງຢ້າວກໍ່ເຮືອນ

ພາໃຫ້                        ສັດດຸ່ງດັ້ນ                       ທຽວທ່ອງສົງສານ

ວົນວຽນຕາຍ             ດັ່ງກະປູຄາຂ້ອງ

ອົງພຸດໂທຮູ້                         ຕັນຫານາຍຊ່າງ

ສິບໍ່                            ໄດ້ກໍ່ສ້າງ                         ເຮືອນຢ້າວແຫ່ງເຮົາ        ອີກແລ້ວ

ພຣະຮ່ຳຮູ້                             ຮຸກຂະຊາດໂພໄຊ

ຕັ້ງຫາກ           ມີຄຸນຫລາຍ                    ແກ່ເຮົາຄາວນີ້

ພຣະກໍ              ລີລາຍ້າຍ                        ບັນລັງລົງແທ່ນ

ທອດ                         ພຣະເນດຢ້ຽມ                ໂພແກ້ວລ່ຳແຍງ

ພຣະຈິ່ງ            ຄຶດໄຄ່ດ້ວຍ                    ທົງຕອບແທນຄຸນ

ພຣະອົງຈະ                 ບູຊາດ້ວຍ                       ໃນຕາດວງພຣະເນດ

ສະມາທິໝັ້ນ              ມະໂນນ້ອມລະນຶກຄຸນ

ພໍປະມານໄດ້                        7 ວັນຍ້າຍທີ່

ພຣະກໍ    ນິຣະມິດສ້າງ                             ຈົມກົມແກ້ວໃຫຍ່ສູງ

ເສົາມາກລົ້ນ                        ພໍໝື່ນເຫລືອຫລາຍ

ເຂົາສິເມນເປັນ          ຂື່ແປທັງດັ້ງ

ມະຫາສະມຸດນ້ຳ                   ປູເປັນແປ້ນລ່າງ

ອາກາດ            ເປັນກະເບຶ້ອງ                  ເໝືອນແກ້ວຮຸ່ງເຮືອງ

ພຣະກໍ              ຍົວຣະຍາດຍ້າຍ              ທຽວທ່ອງຈົມກົມ

7 ວັນເຖິງ                            ແຫ່ງຣາຕຣີໄດ້

ພຣະຈິ່ງ            ທຳເຮືອນແກ້ວ               ມະນີໂຊດເຮືອງເຮື່ອ

ປຣາສະຈາກໝູ່ໄມ້               ທັງຫຍ້າແລະດິນ

ພຣະກໍ່ດ້ວຍ                         ດວງຍອດອະພິທັມ

ຫລັງຄາ            ທັງຝາປູ                          ແຕ່ພຣະທັມທັງນັ້ນ

ພຣະອົງ  ເລິຍສະເດັດຂຶ້ນ               ພຣະຄາຣັງເນົານັ່ງ

ກັມມັດຖານແນ່ນິ້ງ    ພຣະໄທຕັ້ງຕໍ່ທັມ            ແທ້ແລ້ວ

ຄົບຖີ່ຖ້ວນ                          ວິໄນຍອດປິດົກ

3 ຄັມພີ                     ກ່າວມວນມີແຈ້ງ

ສຸດຕັນຕະປິດົກພ້ອມ          ອະພິທັມແຈ້ງຈອດ

ພຣະວິໄນຍອດແກ້ວ   ເປັນເຫງົ້າສາສະນາ

ພຣະຄະນິງຮ່ຳຜ້ຽນ              ສົງສານໂລກເມືອງມະນຸດ

ຊຸມສັດ             ໃນໂລກາ                         ໂລກຄົນນະຄອນໃຕ້

ປັນຍາຕື້ນ                           ຕັນຫາມີມາກ

ບໍ່ອາດ              ຮູ້ຮັບຂໍ້                            ທັມພຣະເຈົ້າສັ່ງສອນ

ເກິດມີ              ຄວາມຫຍໍ້ທໍ້                             ນຳໝູ່ປານະສັດ

ຈະບໍ່                           ຕຣັດສະແດງທັມ            ໂຜດຄົນທັງຄ້າຍ

ເພາະວ່າ           ມີໃຈຄັບ                         ແຄບພຣະໄທເຫລືອລົ້ນ

ເໝືອນດັ່ງ                 ອະນົມມາເຊື້ອ                 ມັດສາລອຍນ້ຳສ່ອງ

ເປັນທີ່              ຄັບແຄບແທ້                  ບໍ່ມີບ່ອນແກວ່ງຫາງ       ໄດ້ແລ້ວ

ພຣະຈິ່ງ            ຫລິງລ່ຳຢ້ຽມ                   ດວງຍອດອະພິທັມ

ມະຫາປັດຖານ ເປັນຄັມພີ                      ໃຫຍ່ຫລວງທັງກວ້າງ

ດວງພຣະໄທເຈົ້າ                  ອົງພຸດໂທຊ້ອຍຊື່ນ

ອິດທິບາດຫລໍ່ລ້ຽງ               ໃຈເຈົ້າຜ່ອງໃສ                ແທ້ແລ້ວ

ເມື່ອນັ້ນ  ຣັດສະມີຮຸ່ງແຈ້ງ              ໄຫລຫລັ່ງເປັນສາຍ

ອອກຕາມ                 ຂຸມໂລມາ                        ແຫ່ງພຣະອົງເຫລືອງເຫລື້ອມ

ທາງເທິງແຜ່              ໄປເຖິງເທົ້າ                     ມະຫາພຣົມເທວະໂລກ

ທາງລຸ່ມ            ລົງຮອດເທົ້າ                             ໂລກັນກວ້າງສ່ອງແສງ

ບໍ່ອາດ              ນັບອ່ານໄດ້                     ພົ້ນທີ່ພັນນະນາ

ພຣະ                          ສຸທາດິນເຫລືອງ              ຮຸ່ງເຮືອງທັງຄ້າຍ

ເໝືອນດັ່ງ                 ສາຍທອງຍ້າຍ                ທະຍານວົນວຽນສອດ

ມີທັງ                          ເຫລືອງແລະແຫລ້           ຂາວພ້ອມກ່ຳແດງ          ແທ້ແລ້ວ

ເມື່ອກ່ອນນັ້ນ  ຣັດສະມີເຮື່ອແຈ້ງ   ຊັ້ນຕ່ຳໂລກີ

ມັນບໍ່                         ມີສີເໝືອນ                     ດັ່ງກະບວນຄາວນີ້

ຣັດສະມີເຫລືອງເຫລື້ອມ      6 ປະການຊ່ອງຊໍ່

ພຣະອາທິດເສົ້າ          ຣັດສະມີເຈົ້າເຫລື່ອມງຳ

ຄືດັ່ງ                          ແສງຫິ່ງຫ້ອຍ                 ອັບປະໂຍດແສງສູນ

ຍາມກາງວັນ              ບໍ່ຮຸ່ງເຮືອງປາກົດແຈ້ງ

ບໍ່ອາດ              ຕາຕ້ອງໄດ້                     ຄະນະນາຖ້ວນຖີ່

ຣັດສະມີສ່ອງແຈ້ງ                ເຫລືອລົ້ນກວ່າປະມານ    ເຈົ້າເຮີຍ

ນັບແຕ່   ພຣະບາດເຈົ້າ                  ສະຖິດຢູ່ເຮືອນທັມ

ພາຍໃນ            7 ຣາຕີ                            ພ່ຳວັນຄືນໄດ້

ແລ້ວ                         ສະເດັດໂຄນໄມ້               ອັດຊະປາລະນິໂຄດ

7 ພ່ຳມື້                      ເຊົາຫັ້ນບໍ່ໜີ                             ແທ້ແລ້ວ

ພຣະອົງ            ສຸກຢູ່ດ້ວຍ                      ຜົນຍອດສະມາບັດ

ແລ້ວ                         ເລົ່າເລີຍສະເດັດ              ເຄື່ອນຄາວໄປໜ້າ

ເນົາສະຖິດຍັ້ງ             ມຸຈະລິນໄມ້ທົ່ມ

ຕັ້ງແຄມ          ສະສ່ອງແຈ້ງ                             ໃບຊ້ອງຊໍ່ງາມ

ເມື່ອນັ້ນ  ພຣະບາດເຈົ້າ                  ຕົນປະເສິດນາໂຖ

ພະແນງເຊິງພັກ                  ຢູ່ໂຄນເງົາໄມ້

ຍາມນັ້ນ           ຄິມະຫັນຮ້ອນ                 ອາຍຝົນອົບອ້າວ

ເກິດພາຍຸຮ້ອນ          ຝົນຟ້າຖ່າຍຣະດູ

ເມກກໍ່ຕັ້ງ                           ມົວມືດບັງບົດ

ບັງເກິດ            ເປັນຝົນລົມ                    ໜ່ວງໜາໜາວສະບັ້ນ

ຍັງມີ                          ນາຄະຣາຊເຈົ້າ                ເນົາຢູ່ໃນສະ

ເອົາຕົນເຖິງ                         ໜໍ່ພຸດໂທແລຢ້ຽມ

ວິນຍານຮູ້                            ມະໂນໃສຊ້ອຍຊື່ນ

ສັບພັນຍູແຈ່ມເຈົ້າ              ຈິງແທ້ແນ່ນອນ              ເຈົ້າເຮີຍ

ນາກກໍ             ຄຶດແມ່ນແມ້ງ                ມະໂນຫໍ່ໃຈບຸນ

ຄວນກູ             ບັງລົມຝົນ                      ບໍ່ໃຫ້ເຖິງພຣະອົງເຈົ້າ

ລາງເທື່ອ          ມີບຸນຄ້ຳ                         ຕາຍໄປຊາດໃໝ່

ສິໄດ້                           ໄປເກິດພູ້ນ                     ສະວັນຟ້າບໍ່ສົງ                ແທ້ແລ້ວ

ພະຍາ                        ນາກຮ່ຳແລ້ວ                  ກະທຳເດດຜະແລງຣິດ

ຂົດວົງ              ຫາງວາງຕີນ                             ປຸນບານເໝືອນແທ່ນ

ເປັນ                          ກຳແພງແວດລ້ອມ         ເປັນຕ້າຍເຂື່ອນແຂງ

ຍໍຫົວຂຶ້ນ                    ກົ້ມສຽນພຸດທະບາດ

7 ຊໍ່ຊ້ອງ                     ຫອນເຈົ້ານາກຄຳ

ພິງພືດຂື້ນ                           ເປັນແຜ່ນຜະນັງພື້ນຄຳ

ເປັນພັງພານ             ແຜ່ກວມອົງເຈົ້າ

ບັງອາຍນ້ຳ                           ຝົນຝອຍລົມອຸບາດ

ບໍ່ໃຫ້                          ມາຖືກຕ້ອງ                    ອົງເຈົ້າໜໍ່ພຸດໂທ

ພໍປະມານໄດ້                        7 ວັນຄືນທັດທ່ຽງ

ຝົນກໍ                         ຫາຍເຫືອດເອື້ອນ           ລົມຟ້າກໍອ່ອນລົງ

ເມກສະວ່າງແຈ້ງ                 ຈົມເຫືອດຫາຍໜາວ

ນາຄາ                        ມາຍວົງຫາງ                             ຈາກອົງພຸດໂທເຈົ້າ

ເລີຍເລົ່າ           ແປງກາຍໃຫ້                  ເປັນຊາຍບຸຣຸດຣາຊ

ເອັງຊູລີເນັ່ງນ້ອມ                 ລາເຈົ້າດ່ວນໜີ               ແທ້ແລ້ວ

              ພຣະບາດເຈົ້າ                  ຕົນຍອດສັບພັນຍູ

ພຣະອຸທານໄຂ            ເປັ່ງວາຈາພ້ອມ

ໃຜຜູ້                         ລະເສັຍສ້ຽງ                     ອະວິດຊາພະຍາບາດ

ອັດສາມິມານະ  ຕັດຂາດແລ້ວ                 ກຸສົນລົ້ນກ່ວາຄົນ

ຄາວນັ້ນ           ພຣະຢູ່ຍັ້ງ                       7 ຄ່ຳຣາຕຣີ                    ແທ້ແລ້ວ

ເລິຍເລົ່າ           ລີລາຍ້າຍ                        ຈາກສະພັງວັງກວ້າງ

ໄປເຊົາຍັ້ງ                            ຣາຊາກ້ານເກດ

7 ພ່ຳມື້                      ເຊົາຫັ້ນບໍ່ໜີ

ນັບແຕ່            ຕັດສະຣູ້ໄດ້                     ເປັນຍອດອົງພຸດໂທ

ພຣະບໍ່              ສັນອາຫານ                     ເດຊະຍານພາກຸ້ມ

ດູປະມານໄດ້                        ຣາຕຣີແຖມຖ່າຍ

ສີ່ສິບເກົ້າມື້                          ພຣະອົງເຈົ້າຜ່ອງໃສ

ເມື່ອນັ້ນ           ອິນທິຣາຊເຈົ້າ                 ທີ່ເນົາຢູ່ເມືອງສະວັນ

ນຳ                             ເອົາຜົນສະມໍ                             ທອດທານຖວາຍເຈົ້າ

ອົງພຸດໂທເຍື້ອນ                  ສັນສະມໍເທວະຣາຊ

ພຣະກໍ              ເລີຍດື່ມນ້ຳ                     ພຣະອິນເຈົ້າຂາບຖວາຍ  ນັ້ນແລ້ວ

 

6.4      ພໍ່ຄ້າສອງພີ່ນ້ອງຖວາຍໂພຊະນາຫານ.

ບັດນີ້                ຈັກກ່າວກ້ຳ                     ສອງເຜົ່າພານິດຊາ

ຕາປຸດສະພັນລິກະ               ພີ່ຊາຍທັງນ້ອງ

ເປັນຫົວໜ້າ                        ນາຍກວຽນພໍ່ຄ້າໃຫຍ່

ເດິນມາ            ເຖິງປ່າໄມ້                       ຈວນໃກ້ໜໍ່ພຸດໂທ

ເທວະດາດ່ານດ້າວ               ພະນອມເຖື່ອນໄພຂຽວ

ເຄີຍໄດ້             ເປັນວົງສາ                      ຍາດເຂືອສອງທ້າວ

ປຸນຖະແລງຕ້ານ                  ປະທວນທາງຊີ້ປ່ອງ

ບອກໃຫ້           ສອງພີ່ນ້ອງ                     ໄປໄຫວ້ໜໍ່ພຸດໂທ

ເມື່ອນັ້ນ  ສອງແຈ່ມເຈົ້າ                 ມະໂນຊື່ນຊົມບານ

ປານດັ່ງ            ເມືອເມືອງແມນ                 ກ່ອມສາວສະວັນຟ້າ

ກະນິດຖາພ້ອມ                   ທັງສອງພີ່ນ້ອງ

ຕົກແຕ່ງເຂົ້າ             ສະຕຸກ້ອນໃສ່ພາ

ທັງເພື່ອນພ້ອມ                   ຊາວພວກບໍຣິວານ

ນຳທາງເຖິງ                         ໜໍ່ອົງພຸດໂທເຈົ້າ

ຫລິງແລຢ້ຽມ             ອົງພຸດໂທຊ້ອຍຊື່ນ

ແລ້ວຈິ່ງ           ຍໍຍື່ນເຂົ້າ                        ຖວາຍແທ້ບໍ່ນານ

ເມື່ອນັ້ນ  ຈະຕຸໂລກທ້າວ                ທັງ 4 ອົງກະສັດ

ນຳເອົາ             ສິລາມາ                           ບາດຫິນຖວາຍເຈົ້າ

ພຣະອົງຈິ່ງ                 ອະທິດຖານເຂົ້າ               ໃບດຽວປັ້ນຫລໍ່

ບາດຈິ່ງ            ມີບ່ອນແປ້ວ                   ດຽວນີ້ສືບມາ                  ແທ້ແລ້ວ

ຍາມນັ້ນ           ພຣະບໍ່ຊ້າ                        ຮັບໂພດໂພຊະນັງ

ສອງພານິດຊາ           ພີ່ຊາຍທັງນ້ອງ

ສອງເຂືອເຈົ້າ              ເອົາພຣະອົງເປັນທີ່ເພິ່ງ

ພຣະທັມພ່ຳພ້ອມ                ເປັນແກ້ວໜ່ວຍສອງ

ປະຕິຍານຕົນ             ຖືຄອງພຸດທະບາດ

ເປັນ                          ອຸບາສົກກ່າວອ້າງ            ປະຖົມຕົ້ນກ່ອນຄົນ        ແທ້ແລ້ວ

ເມື່ອນັ້ນ  ພຣະບາດເຈົ້າ                  ຕົນຍອດນາໂຖ

ພຣະຈິ່ງ            ເອົາເກສາ                       ເກດຜົມຍໍໃຫ້

ສອງເຂືອໄດ້                         ມະໂນໃສຊ້ອຍຊື່ນ

ພຣະຈິ່ງ            ປຸນກ່າວຕ້ານ                  ສອງເຈົ້າກ່າວສອນ

ໃຫ້ທ່ານ            ໄປກໍ່ສ້າງ                         ພຣະທາດໃຫຍ່ເຈດີ

ໃນດອຍສູງ                          ຝັ່ງນະທີແຄມນ້ຳ

ເມື່ອນັ້ນ           ສອງເຂືອໄດ້                    ພຣະເກສາຊ້ອຍຊື່ນ

ທັງ 8 ເສັ້ນ                           ຈິ່ງລາເຈົ້າດ່ວນໄປ

ລົງສູ່ນ້ຳ                      ມະຫາແມ່ຄົງຄາ

ບັງເກິດ            ເປັນສະເພົາຄຳ                ຮຸ່ງເຮືອງເຫລືອງເຫລື້ອມ

ເທວະດາເຈົ້າ                        ທັງປວງແຫນແຫ່

ຕາມແມ່ນ້ຳ                         ສະເພົາແກ້ວລ່ອງລອຍ

              ຍຸດຕິກາບົດບັ້ນ              ພານິດຊາສ້າງທາດ

ຂໍແກ່                         ນັກປຣາດເຈົ້າ                 ຟັງໜ້າຕໍ່ໄປ                             ແທ້ແລ້ວ

 

6.5      ສະຫັມບໍດີພຣົມທູນອາຣາທະນາທັມ.

ບັດນີ້                ຈັກກ່າວກ້ຳ                     ອົງພຣະບາດສັບພັນຍູ     ກ່ອນແລ້ວ

ພຣະອົງເລີຍ               ທວນທາງກັບ                 ຕ່າວຄືນຄອງເຄົ້າ

ໄປເຊົາຍັ້ງ                            ອັດຊະປາລະນິໂຄດ

ພຣະບໍ່              ຄຶດອ່າວເອື້ອ                             ສິໄປຕ້ານສັ່ງສອນ

ເຫດວ່າ            ສັດຕ່ຳຊ້າ                        ຜະຍາຖ່ອຍມີຫລາຍ

ອະວິດຊາ          ທັງຕັນຫາ                       ຫໍ່ໃຈໜາແໜ້ນ

ຢ້ານບໍ່              ເຫັນທັມເຈົ້າ                             ຂອງພຣະອົງສອນສັ່ງ

ທຳໃຫ້                        ລຳບາກເຈົ້າ                    ພຣະໄທເສົ້າໝົ່ນໝອງ

ສັດບໍ່                          ມີສ່ອງຮູ້                          ໃນຮ່ອມຄຳສອນ

ພຣະອົງ            ຊົງພຣະໄທຄຶດ                ຮ່ຳຫວນເຫັນຮູ້

ຢ້ານແຕ່          ເທສະນາຊີ້                      ເສັຽທັມສອນເປົ່າ

ທາງ                           ພຣະໄທແຈ່ມເຈົ້າ            ບໍ່ມີເອື້ອອ່າວໃຜ              ແທ້ແລ້ວ

ເມື່ອນັ້ນ  ສະຫັມບໍດີທ້າວ               ມະຫາພຣົມເຈົ້າໂລກ

ພຣົມກໍ            ຕັດສ່ອງແຈ້ງ                  ພຣະໄທເຈົ້າໜໍ່ພຸດໂທ

ພຣະບໍ່ຊ້າ                             ເຕີນປ່າວມະຫາພຣົມ

ພາກັນ             ຜັນຜະຍອງ                    ຮອດອົງພຸດໂທເຈົ້າ

ນະມັດສະການນ້ອມ   ເອັງຊູລີທູນພຣະບາດ

ນົບນອບນິ້ວ                        ປະນົມໄວ້ຫວ່າງສຽນ

ສະຫັມບໍດີນົບ            ກ່າວນິມົນພຸດໂທເຈົ້າ

ຂໍໃຫ້                          ກູນາເຍື້ອນ                     ຄະນິງຕາຕອງໂລກ

ຜາຍແຜ່ກວ້າງ          ທັມພຣະເຈົ້າສັ່ງສອນ      ແດ່ທ້ອນ

ຜູກທີ່  7

7.1      ບັ້ນທົງຮັບນິມົນທັມມະເທສະນາ.

ເມື່ອນັ້ນ  ພຣະບາດເຈົ້າ                  ຕົນປະເສິດນາໂຖ

ພຣະກໍ              ຕອງຕາດູ                       ໝູ່ສັດທັງຄ້າຍ

ຍັງເລົ່າ             ມີຫລາຍລົ້ນ                    ປຸນເປັນ 3 ສ່ວນ

ບາງພ່ອງ                   ບຸນແກ່ກ້າ                      ພໍຮູ້ຮ່ອມທັມ

ລາງສ່ຳນັ້ນ                           ຍັງຫ່າງໄກຫລາຍ

ລາງສ່ຳ             ພໍປານກາງ                     ຄ່ອຍພຽນຕາມໄດ້

ອຸປະໄມດ້ວຍ                        ປະທຸມມາດວງດອກ

ສ່ຳໜຶ່ງ             ຜຸດພົ້ນນ້ຳ                      ຍໍກ້ານແຕ່ສິບານ

ອັນໜຶ່ງ            ອຸປະໄມດ້ວຍ                            ຝູງຄົນບຸນມາກ

ພໍແຕ່                        ແຫນຫ່າງຂໍ້                    ກໍເລີຍຮູ້ຮ່ອມທັມ

ສ່ວນວ່າ            ສ່ຳໜຶ່ງນັ້ນ                      ພໍພ່ຳພຽງນະທີ

ພໍເມື່ອ              ຣາຕຣີລັບ                       ລ່ວງໄປພາຍໜ້າ

ປະທຸມມາແກ້ວ                   ບົວບານກໍແຍ້ມແບ່ງ

ປຸນປຽບ           ຄົນກໍ່ສ້າງ                       ບຸນໄວ້ເຄິ່ງກາງ

ຫລາຍພ່ຳມື້                         ພຽນພ່ຳທາງສີນ

ຈິ່ງສິ                          ເປັນດວງທັມ                  ຕໍ່ໄປພາຍໜ້າ

ອັນວ່າ              ປະທຸມມາແກ້ວ               ທີ່ສາມຍັງຕ່ຳ

ຍັງຢູ່                          ໃນໃຕ້ນ້ຳ                        ຫລາຍມື້ພ່ຳນານ

ຈິ່ງສິ                          ຜຸດຜ່ານພົ້ນ                   ຂຶ້ນສູ່ພາຍບົນ

ພໍໄດ້                          ເຊີຍແສງສູນ                  ເປ່ງລະອອງບານແຍ້ມ

ຄືດັ່ງ                          ມະນຸດສາເຊື້ອ                 ຄົນເຮົາຍັງອ່ອນ

ບາຣະມີບໍ່ກ້າ                        ພຽນສ້າງພ່ຳນານ            ແທ້ແລ້ວ

ຍັງອີກ              ທີ່ 4 ນັ້ນ                          ບົວຢູ່ຝັງຕົມ

ບໍ່ໄດ້                           ມີວັນໄຂ                          ເປ່ງລະອອງບານໄດ້

ດິນໜຽວພື້ນ             ຕົມໜາຫຸ້ມຫໍ່

ຝູງນີ້                          ເປັນເຫຍື່ອທ້ອງ              ມັດສາເຊື້ອເຕົ່າປາ          ແທ້ແລ້ວ

ປຸນປຽບ           ຫິນຊາດເຊື້ອ                   ຄົນຖ່ອຍພາໂລ               ນັ້ນແລ້ວ

ມັນບໍ່                         ຟັງຄຳສອນ                     ແຫ່ງອົງພຸດໂທເຈົ້າ

ພຣະກໍ              ຫວນເຫັນແຈ້ງ               ສະຣະຍານຕັດສ່ອງ

ຝູງສັດ             ໃຕ້ລຸ່ມຟ້າ                       ພໍຮູ້ຮ່ອມທັມ                  ແທ້ແລ້ວ

ລາງໝູ່ນັ້ນ                          ກ້າແກ່ບາຣະມີ

ອະວິດຊາ          ພໍເບົາບາງ                      ຄ່ອຍຫວນເຫັນແຈ້ງ

ພຣະຈິ່ງ            ວາຈາຕ້ານ                      ດອມພຣົມແຍ້ມພຣະໂອດ

ເຮົາສິ                         ໄປໂຜດໃຫ້                      ສັດໄດ້ດື່ມທັມ                 ແທ້ແລ້ວ

ເຮົາກໍ                         ຄຶດໃຄ່ດ້ວຍ                    ພຣະໄທມຸ່ງໝາຍທັມ

ກະຣຸນາມີຫລາຍ                  ແກ່ສັດທັງຄ້າຍ

ເມື່ອນັ້ນ           ມະຫາພຣົມທ້າວ             ຍິນດີຊ້ອຍຊື່ນ

ເອັງຊູລີເນັ່ງນ້ອມ                 ລາເຈົ້າຕ່າວຄືນ               ແທ້ແລ້ວ

ເມື່ອນັ້ນ  ພຣະບາດເຈົ້າ                  ຕົນຍອດສັບພັນຍູ

ພຣະໄທທວງຄຶດ                  ລ່ຳແລຫລິງຢ້ຽມ

ໃຜຜູ່                         ມີບຸນກ້າ                         ເຫັນທັມໄດ້ງ່າຍ

ຄວນທີ່ກູ                   ໄປໂຜດແທ້                     ໃຫ້ເຫັນແຈ້ງກ່ອນຄົນ     ແທ້ແລ້ວ

ພຣະກໍ              ຄຶດຮ່ຳຮູ້                          ພວກໝູ່ຣັດສີ

ດາບົດ              ທັງສອງອົງ                      ກິເລດເບົາບາງນ້ອຍ

ເມື່ອນັ້ນ  ເທວະດາດ້າວ                  ພະນົມໄພເງື້ອມແງ່

ເອງຊູລີເນັ່ງນ້ອມ                 ທູນເຈົ້າກ່າວກອນ

ອັນວ່າ              ສອງແຈ່ມເຈົ້າ                 ອາລານດາບົດກັບທັງອຸທະກະດາບົດ

ທັງສອງ            ມໍຣະນາຕາຍ                   ຕັ້ງແຕ່ວັນວານນີ້

ອົງພຸດໂທເຈົ້າ            ສົງສານມີມາກ

ຝູງ                            ດາບົດໝູ່ນີ້                     ສິເຫັນແຈ້ງວ່ອງໄວ                   ແທ້ນາ

ສັງມາ                        ລົດຊົ່ວມ້ຽນ                    ເສັຍໂຊດທາງທັມ

ບໍ່ທັນ                         ເຫັນພຣະນິບພານ          ສິທ່ອງທຽວນານຊ້າ

ພຣະຈິ່ງ  ພິຈານແຈ້ງ                    ຝູງຄົນພວກໃໝ່

ໃຜສິ                          ບຸນແກ່ກ້າ                      ເຫັນແຈ້ງຮ່ອມທັມ

ພຣະຈິ່ງ            ຕັດສ່ອງຮູ້                       ພວກໝູ່ພຣາມະນາ

ປັນຈະວັດດີເນົາ                   ປ່າໄພດົງກວ້າງ

ພວກນີ້            ມີຄຸນແທ້                        ເຄິຍເປັນອຸປັດຖາກ

ທັງເລົ່າ             ບຸນແກ່ກ້າ                      ສິເຫັນແຈ້ງກ່ອນຄົນ       ແທ້ແລ້ວ

ເນົາຢູ່ໃກ້                    ຂົງເຂດມະຫານະຄອນ

ກຸງພາຣານະສີ            ຈິ່ມກະແສແສນທ້າງ

ໃນໄພກວ້າງ                         ອິສິປະຕະນະ

ມິກຄະທາຍວັນ          ເປັນຊື່ເດິມດາເຄົ້າ

ຄ້ອມວ່າ  ພຣະຮ່ຳແລ້ວ                  ກໍຄຸມຫົ່ມຈີວອນ

ພຣະກອນທົງຖື                   ບາດພາຍເດິນຍ້າຍ

ເມື່ອນັ້ນ           ພຣະສຸທາພື້ນ                  ດິນໜາແນວປ່າ

ເປັນ                          ຖະນົນໃຫຍ່ກວ້າງ           ປະດັບດ້ວຍດອກດວງ

ເຖິງດ່ານດ້າວ            ຂົງເຂດພາຣານະສີ

ມີນທີທານ                           ປ່າໄພດົງກວ້າງ

ທາງຖະນົນກວ້າງ                 ປຸນປານໜ້າແວ່ນ

ເຮຶອງຮຸ່ງດ້ວຍ            ດວງໄມ້ແບ່ງສີ

ມີພ່ຳພ້ອມ                          ຄັນທະຊາດມາລາ

ຍາມເມື່ອ                   ວາໂຍພັດ                        ຝ່າລະອອງລົງພື້ນ

ມີທັງ                          ຈັງກອນພ້ອມ                 ກັນນິກາຮ້ອຍງ່າ

ບຸບຜາແບ່ງກ້ານ                 ບານບ້າງແບ່ງສີ

ເມື່ອນັ້ນ  ພຮະບາດເຈົ້າ                  ເດິນໄຕ່ຕາມຖະນົນ

ພຣະກາຍາຜິວ           ຜ່ອງໃສເຫລືອງເຫລື້ອມ

ຣັດສະມີລ້ອມ                6 ປະການເຮືອງເຮື່ອ

ແສງພຸ່ງພົ້ນ                        ພະນອມໄມ້ປ່າໄພ

ໄຫລຫລັ່ງລົ້ນ              ຕາມຫວ່າງທາງຖະນົນ

ປະທັກຂິນວຽນວົນ               ແຫ່ພຣະອົງໄປໜ້າ

ມັນຄາກວ້າງ              ໄພພະນອມເງື້ອມແງ່

ທັງປ່າໄມ້                    ໃສເຫລື້ອມຮຸ່ງເຮືອງ

ທຸກສ່ຳເຊື້ອ                          ຄະນາຊາດແນວໄພ

ກວາງຟານໝີ            ລະມັ່ງເມີຍຍືນຢ້ຽມ

ເຂົາກໍ                         ເອົາກັນເຂົ້າ                     ຕາມພຣະອົງແຫນແຫ່

ຈິດແມ່ນແມ້ງ           ມະໂນຊ້ອຍຊື່ນບານ

ເຮືອງຮຸ່ງແຈ້ງ             ພຽງດັ່ງກວາງຄຳ

ກໍເພື່ອ              ບັງເງົາແສງ                     ແຫ່ງອົງພຸດໂທເຈົ້າ

ອັນວ່າ              ປັກສີເຊື້ອ                       ສາລິກາກີ້ກ່າງ

ມີທັງ                          ເຈັຍບ່າງບິ້ງ                    ບິນແສ່ວສວ່ານສົນ

ນົກຄໍ້ເຄົ້າ                            ກະທາຂາບເຂົາທອງ

ເຂົາກໍ                         ເອົາກັນຕາມ                   ແຫ່ພຣະອົງເທິງຟ້າ

ຣັດສະມີກຸ້ມ                         ຣັງສີໄຫລຫລັ່ງ

ກາດຳ                        ກັບຕ່າງເຫລື້ອມ             ຄືແກ້ວສ່ອງໃສ               ເຈົ້າເຮີຍ

ຄາວນັ້ນ  ພຣະບາດເຈົ້າ                  ສະເດັດລ່ວງທາງຫລວງ

ຟັງ                            ຊະນີໂອຍສຽງ                  ສັ່ງພູຍາມເຊົ້າ

ໄປເຖິງເທົ້າ                          ມັນຄາທາງຜ່ານ

ເປັນດ່ານກວ້າງ                   ພະນອມໄມ້ປ່າໄພ

ເມື່ອນັ້ນ           ອຸປະກະຊີວົກດັ້ນ             ເດິນປ່າບຸມາ

ເລີຍເລົ່າ           ເຫັນນາໂຖ                      ໜໍ່ພຸດໂທອົງລ້ຳ

ຣັດສະມີໃສເຫລື້ອມ    ເປັນແສງໄຫລຫລັ່ງ

ມັນກໍ                         ມານັ່ງນ້ອມ                    ຊູລີໄຫວ້ເລົ່າຖາມ

ທ່ານນີ້              ເປັນເຜົ່າເຊຶ້ອ                  ຊັ້ນຊື່ນາມໃດ

ໃຜຜູ້                         ເປັນສັດຖາ                     ສາສະດາຄູເຄົ້າ

ເມື່ອນັ້ນ  ພຣະບາດເຈົ້າ                  ເຈຣະຈາຕ້ານຕອບ

ເຮົາຫາກ          ຕັດສ່ອງແຈ້ງ                  ທັມໄດ້ຜູ້ດຽວ                  ທ່ານເຮີຍ

ໃຜບໍ່                          ໄດ້ບວດໃຫ້                     ສອນສັ່ງເປັນຄູ

ເຮົາຫາກ          ເປັນສັບພັນຍູ                 ໂລກລືທັງຄ້າຍ

ອຸປະກະຊີວົກໄດ້                   ຍິນຄຳຊ້ອຍຊື່ນ

ມັນກໍ                         ຍົກຍື່ນນິ້ວ                      ມືໄຫວ້ເລົ່າກາຍ

ເມື່ອນັ້ນ  ພຣະບາດເຈົ້າ                  ຕົນຍອດນາໂຖ

ເອົາຕົນເຖິງ                         ປ່າໄພຈວນໃກ້

ປັນຈະວັດດີໄດ້           ເຫັນພຣະອົງໄປຮອດ

ເລິຍເລົ່າຕ້ານ             ຖະແລງເວົ້າຕໍ່ກັນ

ເຮົາຢ່າ             ໄດ້ຮັບຕ້ອນ                    ຖືເຄື່ອງບໍຣິຂານ

ພຽງແຕ່           ປູຂອງຮັບ                       ອາສະນາຄອຍຖ້າ

ເຮົາຫາກ          ບັນພະຊາໄດ້                             ພັນສາມາກ່ອນ

ໃຜຢ່າໄດ້          ໄປຮັບຕ້ອນ                    ຫລຽວລ່ຳເບິ່ງດູ               ຫັ້ນທ້ອນ

ເມື່ອນັ້ນ  ພຣະບາດເຈົ້າ                  ສະເດັດດ່ວນມາເຖິງ

ປັນຈະວັດຄີ                ເລີຍລືມຄວາມ                ທີ່ກ່າວຈາກັນໄວ້

ທັງປວງພ້ອມ            ເຣວພະລັນໂດຍດ່ວນ

ລາງຄົນ            ຮັບຮົ່ມຈ້ອງ                    ຮອງພື້ນເກິບຕີນ

ທຸກສິ່ງພ້ອມ                              ຄົບເຄື່ອງບໍຣິຂານ

ທັງເລົ່າ             ວາຈາໄຂ                          ກ່າວນິມົນພຣະອົງເຈົ້າ

ຂໍພຣະ              ອົງເຊົາຍັ້ງ                       ທາງເທິງບົນອາດ

ພາກັນ             ວຽນນັ່ງລ້ອມ                  ດອມເຈົ້າໜໍ່ພຸດໂທ         ແທ້ແລ້ວ

ເມື່ອນັ້ນ  ທຸກສ່ຳເຊື້ອ                     ພວກໝູ່ພຣະຣັດສີ

ພາກັນ             ວາຈາຂານ                      ຕໍ່ພຣະອົງເລີຍຕ້ານ

ອາຫານລ້ຽງ                         ພໍປະມານເຕັມສ່ວນ

ພຣະໂຄດົມດຸ່ງດັ້ນ               ສະແວງໄດ້ດັ່ງເດິມ          ຢູ່ບໍ

ບໍ່ໄດ້                           ມີຢ່ອນຢ້ານ                    ຄືດັ່ງຄາວຫລັງ

ອົງພຸດໂທເຫັນ           ເຍືອງກະບວນດູຮ້າຍ

ພຣະຈິ່ງ  ຜາຍຄຳຕ້ານ                  ທັງຫລາຍພວກທ່ານ

ຢ່າໄດ້                         ມາກ່າວເວົ້າ                    ເດິມເຄົ້າຊື່ເຮົາ

ຈົງພາ                        ກັນນົບນ້ອມ                   ຕັ້ງຕໍ່ຄຳສອນ

ເຮົາຫາກ          ເປັນສັບພັນຍູ                 ເລົ່າລືທັງຄ້າຍ

ໝາຍສິ            ຜາຍທັມແຈ້ງ                 ສະແດງໄຂສອນສັ່ງ

ພາເອົາ             ພວກທ່ານຂວ້າມ            ທະເລກວ້າງດ່ວນໜີ       ແທ້ແລ້ວ

 

7.2      ສະແດງທັມມະຈັກ

ເມື່ອນັ້ນ  ປັນຈະວັກຄີໄດ້                ຍິນຄຳໃຈຕ່າງ

ພາກັນ             ເອົາໂສຕະຕັ້ງ                  ຟັງເຈົ້າເທດສະນາ           ແທ້ແລ້ວ

ເມື່ອນັ້ນ  ພຣະກໍບັນລືໃຫ້               ສຸຣະສຽງສີຫານາດ

ພຣະອົງ            ໄຂເປັ່ງແຈ້ງ                    ພຣະທັມເຈົ້າສັ່ງສອນ

ສຽງລ່ວງເທົ້າ              ພຣົມໂລກເມືອງແມນ

ອິນພຣົມ                   ທັງເທວາ                        ຍື່ນປະນົມຍໍນິ້ວ

ສຽງລ່ວງລົງ               ໄປເຖິງພື້ນ                      ໂລກັນຖ້ານຕ່ຳ

ສຽງພຣະ          ອົງລ່ວງລ້ຳ                      ກາຍພື້ນແຜ່ນດິນ

ທາງດ່ານກວ້າງ          ກາຍຂອບຈັກກະວານ

16                    ນະຄອນຫລວງ                ສະນັ່ນເນືອງນັນກ້ອງ

ທັງປວງຫ້ອງ              ຈັກກະວານທຸກແຫ່ງ

4  ທະວີບພ້ອມ           ສຽງສະທ້ານທົ່ວແດນ

ຝູງໝູ່    ເທບທ່ອນທ້າວ               ສະເດັດດ່ວນລົງມາ

ທັງມື                          ຖືບຸບຜາ                         ທູບທຽນຕາມໄຕ້

ທາງໃຈຕັ້ງ                           ມະໂນໃສຊ້ອຍຊື່ນ

ຈິດຕໍ່ຕັ້ງ                    ທັມພຣະເຈົ້າສັ່ງສອນ

ຕັ້ງໝື່ນມື້                           ແສນຊາດພັນປີ

ກໍບໍ່                            ມີໃຜເຫັນ                       ໜໍ່ອົງພຸດໂທເຈົ້າ

ເຮົາຫາກ          ມີບຸນແທ້                        ທັມພຣະອົງສອນສັ່ງ

ເທວະດາຫລັ່ງລົ້ນ                 ເຕັມພື້ນແຜ່ນດິນ          ແທ້ແລ້ວ

ຍາມນັ້ນ ເດືອນເພັງແຈ້ງ              ອັດຖະມາທີ່ແປດ

ພຣະອົງກ່າວຕ້ານ                ພຣະທັມເຈົ້າສັ່ງສອນ

ຝູງສັດ             ໃຕ້ລຸ່ມຟ້າ                       ທຽວທ່ອງໂລກາ

ມັນຄາ              ເດິນແປງທາງ                 ຫລາຍທາງຫລາຍເສັ້ນ

ປຸນເປັນ           ປະການແປດອັດຖັງຄິກະ            ເປັນມັນຄາທາງກວ້າງ

ນຳເຖິງເທົ້າ                          ນີຣະພານເມືອງໃຫຍ່

ບໍ່ມີ                            ທາງແວ່ເວັ້ນ                   ລ້ຽວຊ້າຍແລຂວາ

ໃຜຜູ້                         ເດິນດຸ່ງດັ້ນ                     ຕາມໄຕ່ມັນຄາ

ຄວາມຕາຍປະ           ພະຍາດເວນທັງຄ້າຍ

ເປັນທາງເຈົ້າ              ອົງພຸດໂທແຕ່ເກົ່າ

ເພິງຫາກ                   ເດິນໄຕ່ເຕົ້າ                    ທາງນີ້ຊູ່ອົງ                      ແທ້ແລ້ວ

ຂໍ້ໜຶ່ງນັ້ນ                            ເຫັນຊອບໃນທັມ

ທາງຈິດໃຈ                           ບໍ່ກ່ຽວການທັງຄ້າຍ

ກາຍກັມຕັ້ງ                        ວາຈາພ້ອມພ່ຳ

ຈິດກ່ຽວກ້ຳ                         ກຸສົນເບື້ອງບ່ອນດຽວ

ອັນນີ້                         ເປັນທາງເຂົ້າ                  ນີຣະພານເມືອງໃຫຍ່

ໃຜຜູ້                         ເຄິຍໄຕ່ເຕົ້າ                    ຄວາມເຖົ້າແກ່ບໍ່ມີ          ແທ້ແລ້ວ

 

7.3      ອະຣິຍະສັດ 4 ປະການ

ເມື່ອນັ້ນ  ພຣະກ່າວຊີ້                     ດວງຍອດຍານສູງ

ອະຣິຍະສັດສີ່ໄຂ          ກ່າວສະແດງໄປໜ້າ

ອັນວ່າ              ທຸກຂານັ້ນ                      ເຫລືອມີຍາກຍິ່ງ

ຖ້າຫາກ           ທຳບາບເບື້ອງ                  ກາຍເສົ້າໝົ່ນໝອງ

ລາງເທື່ອນັ້ນ                        ເຫລືອໂສກກະສັນທຸກ

ລາງຄົນ            ກິນຍາຕາຍ                    ມາກຫລາຍເຫລືອລົ້ນ

ສະມຸໄທນັ້ນ                          ຕັນຫາກ້າແກ່

ພາໃຫ້                        ເຮົາແລ່ນຫລິ້ນ                ກະສັນດິ້ນຕໍ່ກາມ

ບໍ່ໃຫ້                          ຫຍຸດຢູ່ຍັ້ງ                      ເຢັນຄ່ຳວັນຄືນ

ມະໂນ                         ໃນຄຶດອ່າວ                     ຄະນິງບໍ່ມີແລ້ວ

ຄືດັ່ງ                          ມັກກະໂຕເຊື້ອ                ລິງກັງວອກຄ່າງ

ສະແວງ            ຫາໝາກໄມ້                    ໃຈນັ້ນບໍ່ເຊົາ                    ໄດ້ແລ້ວ

ອັນວ່າ              ນິໂຣດນັ້ນ                       ດວງຍອດທັມສູງ

ເປັນນິບພານ             ສະວ່າງເວນທັງຄ້າຍ

ດັບເສັຍສ້ຽງ                        ຕັນຫາບ້ວງບາດ

ກັບທັງ             ຄວາມແກ່ເຖົ້າ                ບໍ່ມີຮູ້ຮ່ອມເຫັນ              ເຈົ້າເຮີຍ

ອັນວ່າ              ມັນຄານັ້ນ                      ເປັນທາງທຽວໄຕ່

ຝູງໝູ່              ໄພພະຍາດຮ້າຍ              ກາຍຂວ້າມລ່ວງໜີ

ອັນນີ້ ພໍແຕ່               ດຽງຫົວຂໍ້                        ປຸນເປັນສັງເຂບ

ເຮົາຫາກ          ນິເທດໃຫ້                       ເປັນເບື້ອງບ່ອນຮ່ອມ      ເຈົ້າເຮີຍ

ພໍເມື່ອ    ປຣິໂຍສານສ້ຽງ               ທັມມະຈັກເທເທດ

ອົງພຸດໂທກ່າວຊີ້                  ຫລາຍມື້ພ່ຳນານ

ອັດສະຈັນທົ່ວດ້າວ               ພື້ນແຜ່ນທໍຣະນີ

ປັນຈະວັດຄີ                ດວງຕາເຫັນ                   ສ່ອງຍານພໍຮູ້

ພຣະອົງ            ບັນພະຊາໃຫ້                   ປັນຈະວັດຄີທົງເພດ

ພຣະສັງເກິດຂື້ນ                  ວັນນັ້ນແມ່ນຍາມ

ຄົບໜ່ວຍແກ້ວ                   ດວງປະເສິດທັງສາມ

ໃນໂລກາ                    ໂລກຄົນນະຄອນໃຕ້

ອັນວ່າ              ອິນພຣົມພ້ອມ               ຈະຕຸຣາທັງ 4

ບັນລຸຖ້ວນ                           ເຫັນແຈ້ງສ່ອງທັມ

ພຣະອົງ            ຈຳພັນສາຖ້ວນ               ໄພພະນອມແນວປ່າ

ທັງໝູ່ເຈົ້າ                           ປັນຈະວັດຄີພ້ອມ            ພ່ຳພຽງ

ທຸກທ່ານພ້ອມ           ເປັນຍອດອໍຣະຫັນ

ອະເສຂະບຸກຄົນ                   ປະເສິດສູງເຫລືອລ້ຳ

ເນົາຢູ່                         ໃນດົງກວ້າງ                    ອະຣັນຍາແຖວເຖື່ອນ

ມີແຕ່                        ສອນສັ່ງຊີ້                       ພຣະທັມໄວ້ແກ່ສົງ

ພໍເມື່ອ              ປະວາຣະນາແລ້ວ             ອົງພຸດໂທສອນສັ່ງ

ເທເທດໃຫ້                          ສະແດງຊີ້ແກ່ນທັມ

ພຸດທະບໍຣິສັດໄດ້                  ຍິນດີຊົມຊື່ນ

ຍູທ່າງ                        ເທເທດຂໍ້                        ທັມເບື້ອງບ່ອນດີ

 

7.4      ຍະສະກຸລະບຸດບັນພະຊາ

ບັດນີ້                ຈັກກ່າວກ້ຳ                     ນະຄອນໃຫຍ່ພາຣານະສີ  ກ່ອນແລ້ວ

ນິຄົມຄົນ                             ຄັ່ງເພັງພໍຕື້

ເມືອງຫລວງກວ້າງ              ລຸງລັງລ້ານຍ່ານ

ນ້ຳແຜ່ລ້ອມ                        ລະວັງຕ້າຍຊົ່ວຕາ

ຮຸ່ງຄ່ຳອື້                      ມວນມາກປະຊາຊົນ

ນານາຫລາຍ                        ຕ່າງເມືອງມາເຕົ້າ

ຍັງມີ                          ເສດຖີເຈົ້າ                      ໂພຄີມີມາກ

ນັບອ່ານຖ້ວນ            ຫລາຍລ້ານໂກດກື

ທ່ານກໍ             ມີເຜົ່າເຊື້ອ                      ເຊັງຊື່ຊາຍດຽວ

ຍະສະກຸລະບຸດ            ຊື່ນາມແນວທ້າວ

ໃນເມື່ອ            ຣາຕຣີຂ້ອນ                    ນອນຄືນສະດຸ້ງຕື່ນ

ເບື່ອໜ່າຍ                 ການກໍ່ສ້າງ                     ຄອງຢ້າວຢູ່ເຮືອນ

ເດິກຊັກໃຊ້                          ໃກ້ຂ້ອນຣາຕຣີ

ພໍປະມານສາມໂມງ            ສິຮຸ່ງມາຈວນແຈ້ງ

ກຸລະບຸດເວັ້ນ              ວາງເຮືອນຜາສາດ

ເດິນດຸ່ງດັ້ນ                          ໜີເວັ້ນຫລີກໄກ

ປາກຈົ່ມເວົ້າ                        ເອີ່ຍອອກສຸຣະສຽງ

ການຄອງເຮືອນ                   ເສບກາມເມົາກົ້ວ

ວຸ້ນວາຍຂ້ອງ              ໃນມະໂນເອົ້າອັ່ງ

ປາກຈົ່ມເວົ້າ                        ທັງຍ້າຍຍ່າງເດິນ

ວ່າທີ່ນີ້              ວຸ່ນວາຍຂ້ອງ                   ຂັດມະໂນເນົາຍາກ

ເອົ້າອັ່ງ             ທວງບໍ່ແລ້ວ                    ກາຍກໍ່ຮ້ອນເຫື່ອໄຫລ

ເມື່ອນັ້ນ  ສຽງລ່ວງຕ້ອງ                 ທິພະໂສດສະແວງຟັງ

ພຣະກ່າວ                   ເປັນຄວາມທັມ               ກ່າວຈາຈົງເອິ້ນ

ວ່າທີ່ນີ້              ບໍ່ວຸ່ນວາຍຂ້ອງ                ໝອງມະໂນຈັກຢ່າງ

ທ່ານຈົ່ງ            ຫຍັບຍ່າງຍ້າຍ                ມາພີ້ສິກ່າວສອນ

ອັນວ່າຍະສະ               ກຸລະບຸດພ້ອມ                 ທັງສະຫາຍມາບວດ

ນຳແຈ່ມເຈົ້າ                        ອົງລ້ຳໜໍ່ພຸດໂທ

ເລີຍເລົ່າໄດ້                          ເປັນຍອດອໍຣະຫັນ

ລວມເປັນ                  60 ອົງ                            ຢູ່ໃນດົງກວ້າງ

ພໍເມື່ອ    ພັນສາສ້ຽງ                      ຣະດູຝົນລຳລ່ວງ

ເຫມັນຕໍ່ຕັ້ງ                        ເຕິມເຕົ້າເຂົ້າຣະດູ

ພຸດທະອົງກ່າວຊີ້                  ເຕືອນບອກສົງຄະນາ

ໃຫ້ທ່ານ            ພາກັນໄປ                       ທ່ຽວເທສະນາຊີ້

ຕາມນະຄອນຄຸ້ມ                 ຄາເມໃນນອກ

ເດິນດຸ່ງດັ້ນ                          ເຜີຍຊີ້ກ່າວທັມ

 

7.5      ສະເດັດອຸຣຸເວຣະຄະມະນະ

ອັນວ່າ     ພຣະບາດເຈົ້າ                  ສະເດັດດ່ວນອົງດຽວ

ກາງວັນພັກ                         ຮົ່ມງາມເງົາໄມ້

ພວກ                         ພັດທະວັດຄີໄດ້               ເຫັນພຣະອົງເລີຍບວດ

ພາກັນ             ຕັດສ່ອງຮູ້                       ເຫັນແຈ້ງຮ່ອມທັມ

ແລ້ວພຣະ                  ເລີຍກ່າວຕ້ານ                ພວກໝູ່ຄະນາສົງ

ພາກັນ             ໄປສະແດງທັມ                ສັ່ງສອນຊາວບ້ານ

ສ່ວນວ່າ            ອົງພຸດໂທເຈົ້າ                 ຕາມທາງຍ້າຍຍ່າງ

ໄປພົບ              3 ພີ່ນ້ອງ                         ຊະດິນສ້າງພ່ຳພຽນ

ອາສົມ              ຢູ່ຝັ່ງນ້ຳ                          ທັງໝູ່ບໍຣິວານ

ພຣະກໍ              ເທສະນາສອນ                 ເລົ່າເຫັນທັມແຈ້ງ

ເລີຍເລົ່າ           ບັນພະຊາໃຫ້                   ເປັນພິກຂຸທົງເພດ

ເລີຍເລົ່າ           ບັນລຸໄດ້                          ຍານແກ້ວສ່ອງໃສ

              3 ພີ່ນ້ອງ                         ຮຽນຮີດຄອງຊະດິນ

ອຸຣຸເວລະກັດສະປະ               ເປັນອ້າຍກົກຄົນເຄົ້າ

ນະທີກັດສະປະເຈົ້າ               ເປັນກາງນ້ອງພີ່

ຄະຍາກັດສະປະ          ຜູ້ຫລ້າລຸນທ້າຍ               ຮ່ວມສະກຸນ

ຮວມພວກໄດ້            ພັນເສດສາມຄົນ

ບັນພະຊາເປັນສົງ                 ຮຸ່ງເຮືອງເຫລືອງເຫລື້ອມ

ອົງພຸດໂທໄດ້                        ບໍຣິວານມີມາກ

ແລ້ວເລົ່າ                   ຍົວຣະຍາດຍ້າຍ              ທາງກວ້າງລ່ວງຄາວ

ສະເດັດສູ່ດ້າວ            ເມຶອງຣາຊຄຣືຫາ

ພາສົງພັກ                           ລັດຖິວັນດົງໄມ້

 

7.6      ໂຜດພະຍາພິມພິສານ

ເມື່ອນັ້ນ  ພິມພິສານເຈົ້າ                ພະຍາຫລວງຮູ້ຂ່າວ

ພຣະກໍ              ເຕີນປ່າວໄດ້                             ພົນລ້ານລ່ວງເຖິງ

ທຸກສ່ຳພ້ອມ                        ອາມາດມຸນຕຣີ

ໄດ້ 12 ນະຫຸດ             ເນັ່ງປະນົມຍໍນິ້ວ

ຣາຊາເຈົ້າ                            ພິມພິສານພູວະນາດ

ເອັງຊູລີເນັ່ງນ້ອມ                 ນິມົນເຈົ້າເທສະນາ

ເມື່ອນັ້ນ  ພຣະບາດເຈົ້າ                  ອົງຍອດນາໂຖ

ພຣະກໍ              ເທສະນາສອນ                 ເທດທັມໃສແຈ້ງ

ສຸຣະສຽງກ້ອງ             ກົມກຽວຫວານອ່ອນ

ຄືດັ່ງ                          ກໍຣະວີກຮ້ອງ                  ຍາມແລ້ງເມື່ອແລງ

ພຣະກ່າວຊີ້                          ດວງຍອດທັມສູງ

ອະຣິຍະສັດໄຂ             ສັ່ງສອນພາຍທ້າຍ

ປຣິໂຍສານສ້ຽງ          ອົງພຸດໂທຈົບເທດ

ພິມພິສານທ່ານທ້າວ  ມະໂນຊ້ອຍຊື່ນບານ

ທຸກສ່ຳພ້ອມ                        ພວກໝູ່ບໍຣິວານ

ໂສດາເຖິງ                            ຍອດຍານດວງລ້ຳ

ດູປະມານໄດ້                        ພໍແສນປາຍເສດ

ນອກກວ່ານັ້ນ            ເຖິງແກ້ວແກ່ນທັມ

ເມື່ອນັ້ນ  ພຣະບາດເຈົ້າ                  ພະຍາໃຫຍ່ພິມພິສານ

ປຣະທານສວນຫລວງ ມອບຖວາຍພຣະອົງເຈົ້າ

ເວລຸວັນກວ້າງ            ສວນຫລວງປ່າໄມ້ໄຜ່

ພາກັນ             ຕົກແຕ່ງສ້າງ                  ອາຮາມກວ້າງຮຸ່ງເຮືອງ

ເປັນທີ່              ພັກແຈ່ມເຈົ້າ                  ອົງຍອດສັບພັນຍູ

ກັບທັງ             ພິກຂຸສົງ                         ຊູ່ພາຍພຽງພ້ອມ

ຣາຊາເຈົ້າ                            ພິມພິສານຖວາຍມອບ

ໃຫ້ເປັນ            ອາວາດກວ້າງ                 ທັງຄ້າຍກ່ອນຄົນ

ພຣະຢາດນ້ຳ                        ລົງສູ່ທໍຣະນີ

ປະຖະພີໄຫວ                        ຫວັ່ນວຽນສະເທຶອນຫ້ອງ

              ຍຸດຕິກາບັ້ນ                             ອາຮາມຫລວງໄວ້ກ່ອນ

ແລ້ວທໍ່ນີ້                    ຖວາຍເຈົ້າພຣະຍອດຄຸນ ກ່ອນແລ້ວ

 

7.7      ຍາດພະຍາພິມພິສານຂໍສ່ວນບຸນ

ບັດນີ້                ຈັກກ່າວກ້ຳ                     ເຊື້ອເຜົ່າພົງພະຍາ          ກ່ອນແລ້ວ

ນັບແຕ່            ພັດທະກັບນີ້                             ຖອຍຫລັງຫົນເກົ່າ

92  ກັບອ່ານໄດ້                     ມີແທ້ທ່ຽງຈິງ

ຕັ້ງແຕ່             ພຣະບາດເຈົ້າ                  ຕົນຊື່ປຸດສາ

ມາເປັນ            ອົງພຸດໂທ                       ໂຜດສັດທັງຄ້າຍ

ຝູງໝູ່              ພົງພັນເຊື້ອ                    ວົງສາຄະນາຍາດ

ພິມພິສານຣາຊເຈົ້າ    ທັມເສົ້າໝົ່ນໝອງ

ຈິດໂລບລ້ຽວ                        ໃຈຖ່ອຍພາໂລ

ກິນຂອງສົງ                          ມາກມາຍເຫລືອລົ້ນ

ຕັ້ງແຕ່             ເປັນວົງເຊື້ອ                    ພິມພິສານພະຍາໃຫຍ່

ຍາມເມື່ອ                   ຕົກແຕ່ງເຂົ້າ                  ຂອງໄວ້ທອດທານ

ຖວາຍແຈ່ມເຈົ້າ                  ຕົນປະເສິດນາໂຖ

ແລ້ວເລົ່າ                   ພາກັນກິນ                      ກ່ອນສົງເສັຍສ້ຽງ

ຫລາຍຄົນໄດ້              ພໍປະມານແປດໝື່ນ

ລູກແລະເຕົ້າ              ປາຍນັ້ນສີ່ພັນ

ຍາມເມື່ອ         ລົດຊົ່ວມ້ຽນ                    ມໍຣະນາດຕາຍໄປ

ລົງອະບາຍ                           ຊູ່ຄົນໃນໝໍ້

ໄຟເຜົາຮ້ອງ                         ສຽງຄາງດັງສະນັ່ນ

ວິບາກຮ້າຍ                          ກິນເຂົ້າແຫ່ງສົງ

ຕົກຢູ່ພື້ນ                            ດູພ່ຳດົນນານ

ແລ້ວເກິດ                  ເປັນເປໂຕ                      ເຜດຫລາຍເຫລືອລົ້ນ

ສາຣະວົນຮ້ອນ            ແສນທົນລຳບາກ

ອົດຢາກນ້ຳ                          ທັງເຂົ້າຈ່ອຍຜອມ

ນັບແຕ່            ກັບຕ່າວຕັ້ງ                    ແຖມຖ່າຍພຸດທັນດອນ

ອົງພຸດໂທລັບ             ລ່ວງໄປຫລາຍລົ້ນ

ມາເຖິງເຈົ້າ                          ໂຄດົມພຸດທະບາດ

ຝູງໝູ່              ຍາດພີ່ນ້ອງ                    ພະຍາເຈົ້າເລົ່າມາ

ທຸກສ່ຳພ້ອມ                        ເປັນເຜດເປໂຕ

ມາຄອຍ           ໂມທະນາບຸນ                             ແຫ່ງພະຍາເມືອງເຈົ້າ

ຍາມເມື່ອ         ພິມພິສານນ້ອມ             ສວນຫລວງທານທອດ

ພຣະກໍ              ຜາຍຢາດນ້ຳ                   ລົງພື້ນແຜ່ນໄຕຣ

ບໍ່ໄດ້                           ອຸທິດໃຫ້                         ຜະລາສ່ວນຜົນບຸນ

ແກ່ວົງສາ                            ຍາຕິກາຄາວນັ້ນ

ເຜດກໍ             ເຫລືອໃຈແຄ້ນ                ຄະນິງສຽງຮ້ອງໃຫ້

ດັງກຶກກ້ອງ                         ສະເທືອນເຄົ້າທົ່ວເມືອງ

ພິມພິສານຕື່ນທ້ວງ   ສະດຸ້ງເຈດໃຈຈິດ

ທູນທັນຍຳ                           ໜໍ່ພຸດໂທອົງລ້ຳ

ພຣະກໍ              ເຍືອງຄຳຕ້ານ                 ວົງສາຄະນາຍາດ

ອົດຢາກເຂົ້າ                        ທັງນ້ຳພ່ຳນານ

ວິບາກເບື້ອງ                        ຊິງຍາດຂອງສົງ

ຈິ່ງມາ                        ເປັນເປໂຕ                      ເຜດຫລາຍເຫລືອລົ້ນ

ເມື່ອນັ້ນ  ພິມພິສານເຈົ້າ                ຣາຊາຊ້ອຍຊື່ນ

ພຣະກໍ              ຕົກແຕ່ງເຂົ້າ                  ຂອງຄ້ຽວຄ່າຄວນ

ທຸກສ່ຳພ້ອມ                        ຄົບເຄື່ອງບໍຣິຂານ           ອັດຖະ

ຍໍຍົກ                         ຖວາຍສົງເຈົ້າ                  ບໍຣິວານພ້ອມເຫລືອຫລາຍ

ອະນັນເນກ                ທຸກຖີ່ຖ້ວນ                     ຖວາຍເຈົ້າໜໍ່ພຸດໂທ

ທັງໝູ່ເຈົ້າ                           ຕົນປະເສິດຄະນາສົງ

ໃຫ້ພຣະ            ທົງຈີວອນ                       ຫົ່ມຄືເຖິງຖ້ວນ

ພຣະຈິ່ງ            ບາຍເອົານ້ຳ                    ອຸທະກັງໄຫລຫລັ່ງ

ແລ້ວຍາດນ້ຳ             ລົງພື້ນແຜ່ນດິນ

ຂໍໃຫ້                          ຜົນແຜ່ຍູ້                       ຝູງເຜດທັງຫລາຍ

ພາກັນ             ຫາຍຄວາມທຸກ               ເວທະນານານລ້ຳ

ເຜດກໍ    ເອັງຊູລີນ້ອມ                   ຖວາຍພອນພູວະນາດ

ໂມທະນາສ່ວນເບື້ອງ   ບຸນໄດ້ສົ່ງເຖິງ

ພາກັນ             ກິນເຂົ້ານ້ຳ                      ສະໄບບ່ຽງພູສາ

ອາພອນດີ                           ນຸ່ງທົງທຽວຍ້ອງ

ຂອງເກິດ                   ເອງເອົາໄດ້                      ເພາະຜົນບຸນຍູ້ສົ່ງ

ເຜດກໍ             ຍົກຍື່ນນິ້ວ                      ນຳເຈົ້າພຣະຍອດເມືອງ

ສຽງສົ່ງກ້ອງ                         ສະເທືອນທົ່ວນະຄອນຫລວງ

ສາທຸການທານ           ພຣະບາດທົງທານເກື້ອ

ເຜດກໍ             ພາກັນພົ້ນ                      ບາບກັມອັນເປັນບາບ

ລາງພ່ອງ                   ໄປເກິດຫ້ອງ                             ສະວັນເບື້ອງບ່ອນກະເສິມ         ແທ້ແລ້ວ

              ພຣະບາດເຈົ້າ                  ຕົນຍອດສັບພັນຍູ

ພຣະກໍ              ເທສະນາສອນ                 ແກ່ພະຍາເມືອງເຈົ້າ

ຕາມວັດຖຸເຄົ້າ           ນິທານຝູງເຜດ

ເທສະນາກ່າວຊີ້          ໄຂຜ້ຽນຊູ່ອັນ

ທຸກຖ້ວນໜ້າ             ພວກໝູ່ມຸນຕຣີ

ພໍພຣະ             ເທສະນາຈົບ                    ເທດທັມສະແດງແລ້ວ

ພາກັນໄດ້                            ໂສດາດວງຍອດ

ບໍ່ອາດ              ນັບອ່ານໄດ້                     ເຫລືອລົ້ນເລິດປະມານ    ແທ້ແລ້ວ

ລາງຄົນ            ລະມິ່ງແກ້ວ                     ສຸດຍອດສະເນ່ຫາ

ເອົາຕົນມາ                          ບວດຮຽນທົງສ້າງ

ເປັນພິກຂຸໄດ້             ພໍປະມານເຖິງໝື່ນ

ອະພິນຍາສ່ອງຮູ້                   ເຫັນແຈ້ງຊູ່ອັນ               ແທ້ແລ້ວ

 

7.8      ອັກຄະສາວົກບັນພະຊາ

ບັດນີ້                ຈັກກ່າວກ້ຳ                     ທັງຜ່າຍສອງສະຫາຍ

ບາຣະມີທັມ                         ພ່ຳເພັງນານລ້ຳ

ເປັນພົງເຊື້ອ                        ສະກຸນພຣາມຍົດໃຫຍ່

ເນົາຢູ່ໃກ້                    ເມືອງກວ້າງຈິ່ມຕົນ

ຄົນໜຶ່ງນັ້ນ                         ນາມຊື່ອຸປະຕິດສະ

ຄົນໜຶ່ງ            ຊື່ວ່າໂກລິຕະ                             ສ່ຽວແພງໝາຍໝັ້ນ

ສອງສະກຸນນັ້ນ           ສະເມີກັນມູນມັ່ງ

ບໍຣິວານຫລັ່ງລົ້ນ                  ຂວາຊ້າຍແຫ່ແຫນ

ສອງທ່ອນທ້າວ           ຂຶ້ນໃຫຍ່ເພັງໂສມ

ຕະນົມພັນຜິວ           ດັ່ງພຣົມພຽນແຕ້ມ

ບາຣະມີເຈົ້າ                         ທັງສອງກ້າແກ່

ຮູ້ຮອບຖ້ວນ                        ຄອງຊັ້ນສາດຕະສິນ

ວັນໜຶ່ງນັ້ນ                         ພ້ອມສ່ຽວສອງສະຫາຍ

ໄປເບິ່ງ             ງານມະໂຫສົບ                 ຍອດເຂົາສະນາມກວ້າງ

ຝູງຄົນຫລິ້ນ                        ມະໂຫຣີແກມປີ່

ມີທັງ                          ໂຂນຜ່ອງເຕັ້ນ                ທັງຫລິ້ນໄຕ່ໜັງ

              ສອງອ່ອນນ້ອຍ               ສະຫາຍລ່ຳແລດູ

ເລີຍເລົ່າ           ພາກັນຄຶດ                      ໜ່າຍສະອາງຜາງຮ້າຍ

ແລ້ວເລົ່າ                   ພາກັນເຂົ້າ                      ເດັຍຣະຖີຮຽນຮີດ

ປຣິພາຊົກເຖົ້າ           ຄູເຄົ້າພ່ຳນານ

ຫລາຍພ່ຳມື້                         ຣະດູຖ່າຍແຖມເຖິງ

ຈົນວ່າ              ໝົດຄຳສອນ                  ແຫ່ງຄູທັງຄ້າຍ

ສອງສະຫາຍຕ້ານ                ຈາກັນເວົ້າມ່ວນ

ຄວນທີ່             ຄຶດດຸ່ງດັ້ນ                      ສະແວງແກ້ວແກ່ນທັມ

ໃຜຫາກ           ໄດ້ພົບພໍ້                         ດວງຍອດສັບພັນຍູ

ໃຫ້ຮີບ              ເອົາຕົນກັບ                     ຄອບຄວາມຄຳແຈ້ງ

ຄ້ອມວ່າ  ສອງຈາແລ້ວ                   ເລີຍໄປຄົນລະແຫ່ງ

ອຸປະຕິດສະດຸ່ງດັ້ນ                ຫລາຍບ້ານຜ່ານໄປ

ແລ້ວເລົ່າ                   ໄປພົບພໍ້                         ອົງອາດອັດສະຊິ

ກຳລັງ                        ໄປໂຄຈອນ                      ບິນທິບາດເດິນດຽວດັ້ນ

ຕາມແຖວຄຸ້ມ           ຣາຊຄຣືຫານະຄອນຣາຊ

ອຸປະຕິດສະ                ແລລ່ຳຢ້ຽມ                     ເຫັນດ້ວຍຕໍ່ຕາ

ພຣະກໍ              ສັງຮອມຕັ້ງ                    ອິນທຣີຄົມຄ່ຽມ

ຍົວຣະຍາດຍ້າຍ                   ຫົງແກ້ວເກິ່ງກັນ

ເດິນດຸ່ງຜ້າຍ              ມັກຄຸເທດທາງຖະນົນ

ລີລາຜ້າຍ                            ຄອງງາມດູລະຫ້ອຍ

ສຸດຖະນົນດັ້ນ            ກໍໂຄຈອນກັບຕ່າວ

ບິນທິບາດໄດ້             ພໍລ້ຽງຊີບຊີວັງ

ພຣະກໍ              ເຊົາຮົ່ມໄມ້                      ແຄມຂອກຮິມຖະນົນ

ວາງປັດໂຕ                          ບາດດີ້ດາຕັ້ງ

ແລ້ວກໍ             ພິຈານແຈ້ງ                    ໃນທັມທັງ 4

ປັດຈະເວກຂະນະຄົບຖ້ວນ  ດີແລ້ວເລົ່າສັນ

ເພົາວະ             ໂພຊະນະພ້ອມ                ສັນອິ່ມພໍປະມານ

ພໍຄາວເສັດ                          ກໍເລິກໄລລາມ້ຽນ

ເມື່ອນັ້ນ  ອຸປະຕິດສະນ້ອມ             ຊູລີກອນກອຍກ່າວ

ວ່າແມ່ນ           ຜູ່ໃດບວດໃຫ້                  ຄູເຄົ້າຢູ່ໃສ

ຂໍໃຫ້                          ທ່ານກ່າວຊີ້                     ດວງຍອດທາງທັມ

ຂ້າສິ                           ຄອຍຟັງເອົາ                             ເຍືອງກະບວນພາຍທ້າຍ

ເມື່ອນັ້ນ           ອັດສະຊິເຈົ້າ                    ສະແດງໄຂຕ້ານກ່າວ

ສັບພັນຍູແຈ່ມເຈົ້າ              ຄູເຄົ້າແຫ່ງເຮົາ

ພຣະກ່າວຊີ້                          ສອນສັ່ງທາງທັມ

ໃຜຜູ້                         ດັບປັດໄຈ                       ກໍເລົ່າຫາຍຄວາມຮ້ອນ

ເມື່ອນັ້ນ  ອຸປະຕິດສະໄດ້                 ຍິນຄຳຊ້ອຍຊື່ນ

ຮູ້ຮ່າງຂໍ້                      ຍານແຈ້ງສ່ອງໃສ

ເລີຍເລົ່າ           ນົບເນັ່ງນ້ອມ                  ກັບຕ່າວຄືນມາ

ພາເອົາ             ໂກລິຕະໄປ                      ພ່ຳສະຫາຍພຽງພ້ອມ

ທັງປວງໄດ້                           ບໍຣິວານມີມາກ

ແຍງສູ່              ອາວາດກວ້າງ                 ອົງລ້ຳໜໍ່ພຸດໂທ

ທຸກສ່ຳພ້ອມ                        ທົງເພດບັນພະຊາ

ເນົາຢູ່                         ນຳສັດຖາ                        ສາສະດາອົງລ້ຳ

              ອົງພຸດໂທຕັ້ງ                  ສອງສະຫາຍທັງຄູ່

ເປັນເອກ                   ອັກຄະສາວົກແກ້ວ                   ຂວາຊ້າຍແຫ່ງພຣະອົງ

ອຸປະຕິດສະນັ້ນ           ໄດ້ຊື່ສາຣີບຸດ

ເປັນ                          ສາວົກກ້ຳຂວາ                 ແຫ່ງອົງພຸດໂທເຈົ້າ

ໂກລິຕະນັ້ນ                          ໂມກຄັນລາເປັນຊື່

ເປັນ                          ສາວົກກ້ຳຊ້າຍ                ຣິດທີກ້າກວ່າຄົນ            ເຈົ້າເຮີຍ

ແມ່ນຈັກ                   ທວາຍມືຫິ້ວ                    ປະທະພີພື້ນແຜ່ນ

ຄືດັ່ງ                          ຍໍນຸ່ນງິ້ວ                         ປອຍຝ້າຍດັ່ງດຽວ          ເຈົ້າເຮີຍ

ທຸກສ່ຳພ້ອມ                        ພວກໝູ່ບໍຣິວານ

ເປັນອໍຣະຫັນຕາ                  ຊູ່ອົງພຽງພ້ອມ

ນັບແຕ່   ອົງພຸດໂທຍັ້ງ                  ນະຄອນຫລວງນະຄະເຣດ

ຫລາຍພ່ຳມື້                         ເດືອນລ້ຳລ່ວງຣະດູ

ພຣະກໍ              ສອນສັ່ງໃຫ້                     ພວກໄຜ່ປະຊາກອນ

ມະໂນໃຈໃສ                         ຕໍ່ທັມໝາຍໝັ້ນ

ຜາກົດເຄົ້າ                          ຊຸມພູທົ່ວທະວີບ

ເຊັງຊ່າຍ້ອງ                         ຄຸນເຈົ້າໜໍ່ພຸດໂທ           ແທ້ແລ້ວ

              ຍຸດຕິກາບັ້ນ                             ທາງພຣະອົງໄວ້ກ່ອນ

ຍົກຍື່ນຖ້ອຍ                       ຖວາຍເຈົ້າພຣະຍອດຄຸນ ກ່ອນແລ້ວ

 

7.9      ໂຜດພຣະຍາຕເມືອງກະບິນ

ຟັງຍິນ    ຄື່ນ ໆ ກ້ອງ                     ລົມລ່ວງພາຍພະໂຍມ      ພູ້ນເຍີ

ການຣະດູເດືອນລັບ    ລ່ວງໄປເລິງເລື້ອຍ

ເຫມັນກ້າວ                         ຣະດູໜາໜາວໜ່ວງ

ມີໝູ່                          ເໝືອຍໝອກຍ້ອຍ        ໜາວສະບັ້ນທົ່ວຄີງ         ເຈົ້າເຮີຍ

ບັດນີ້                ຈັກກ່າວກ້ຳ                     ປິຕຸເຣດພຣະຍາຫລວງ   ກ່ອນແລ້ວ

ສິຣິສຸດໂທທົງ             ແທ່ນຄຳເມັງແກ້ວ

ອັນວ່າ              ສຸນິສາເຈົ້າ                       ພິມພາສະໃພ້ມິ່ງ

ມະໂນຄັ່ງແຄ້ນ           ພຣະໄທເສົ້າໝົ່ນໝອງ

ກໍເພື່ອ              ຄຶດກ່ຽວກ້ຳ                     ນຳໜໍ່ອົງພຸດໂທ

ພຣະຫາກ                  ໄລນະຄອນເສັຍ               ປ່ອຍວາງເມືອງກວ້າງ

ຍັງທໍ່                          ພິມພາເຈົ້າ                     ເທວີທົງແທ່ນ

ສນົມໜຸ່ມນ້ອຍ                 ມະໂນເສົ້າໝົ່ນໝອງ      ເຈົ້າເຮີຍ

ພາກັນ             ລະເຄຶ່ອງຍ້ອງ                      ບໍ່ທົງເພດຖະນອມໂສມ

ສັງວານປະ                           ບໍ່ຄາດຄິງຄຽນເນື້ອ

ໄລລາຄູ້                      ທາຈັນຈວງເທດ

ໄລແຜ່ນຜ້າ                         ກາສາບິງບ່ຽງຄີງ

ໄລສົງນ້ຳ                    ສຸຄັນທາທ່ຽວອາບ

ເລີຍເລົ່າ           ລືມຂາບໄຫວ້                   ທຽນໄຕ້ຍື່ນຖວາຍ          ແທ້ແລ້ວ

ເມື່ອນັ້ນ  ສຽງກ່າວຍ້ອງ                 ຄຸນເດດອົງພຸດໂທ

ດັງໄປເຖິງ                            ພຣະຍອດເມືອງຈອມເຈົ້າ

ທັງປວງພ້ອມ            ວົງສາສາກະຍະຣາຊ

ມະໂນ                         ໃນຊື່ນຊ້ອຍ                    ຢາກເຫັນເຈົ້າໜໍ່ພຸດໂທ

ອັນວ່າ              ປິຕຸເຣດເຈົ້າ                             ຕົນພໍ່ພະຍາຫລວງ

ພຣະໄທທວງຄຶດ                  ຮ່ຳຄະນິງມື້ແລ້ວ

ຄວນກູ             ທັນຄົນໃຊ້                       ທູຕາເດິນດັ້ນດ່ວນ

ໄປ                    ນິມົນລູກແກ້ວ                ກູເຂົ້າສູ່ເມືອງ                  ຊອບແລ້ວ

ຄ້ອມວ່າ           ພຣະຮ່ຳແລ້ວ                  ມີຣາຊະບັນຊາ

ທັນເອົາ            ຝູງເສນາ                        ຜອງຂຸນແສນທ້າວ

ພຣະກໍ              ກະເກນໄດ້                      ຊາຍສະກັນພັນໜຶ່ງ

ໄປ                    ນິມົນລູກເຈົ້າ                  ຄືນເຂົ້າສູ່ເມືອງ

ເມື່ອນັ້ນ ເຂົາກໍ  ນົບເນັ່ງນ້ອມ                 ລາບາດອົງກະສັດ

ພາກັນໄປ                            ດ່ວນທາງທັງຟ້າວ

ມັນຄາເຄົ້າ                           ພະນົມໄພແນວປ່າ

ຫອມດອກໄມ້            ມະໂນຊ້ອຍຊື່ນບານ

ທັງເລົ່າ             ຄຶດໄຄ່ດ້ວຍ                    ຢາກເຫັນໜໍ່ອົງ              ພຸດໂທ

ເຂົາກໍ                         ຂຽວວັນຄືນ                    ເຮັ່ງເຣວພະລັນຟ້າວ

ໄປເຖິງເທົ້າ                          ເວລຸວັນວັດໃຫຍ່

ທູດກໍ                         ຮີບເນັ່ງນ້ອມ                  ປະນົມນິ້ວນັ່ງຄອຍ

ພຣະກໍ    ສອນສັ່ງໃຫ້                     ເຖິງຍອດດວງທັມ

ບັນພະຊາທົງ              ຊູ່ຄົນພັນຖ້ວນ

ບໍ່ມີ                            ໃຜກັບບ້ານ                    ຄືນສານນຳຕອບ

ປິຕຸເຣດເຈົ້າ                        ຄອຍຖ້າເປົ່າດາຍ            ແທ້ແລ້ວ

ພຣະຈິ່ງ            ຕົກແຕ່ງໃຫ້                             ພວກໄພ່ໄປຕາມ

ກໍບໍ່                            ເຫັນໃຜກັບ                    ຕ່າວນະຄອນຄືນບ້ານ

ນັບແຕ່            ໄປນິມົນເຈົ້າ                    ອົງພຸດໂທຫລາຍຕ່າວ

9 ເທື່ອ              ນີ້ນັບໄດ້                          ໄປຊ້ຳບໍ່ຕ່າວມາ               ແທ້ນໍ

ປິຕຸເຣດແຄ້ນ            ຄັ່ງໂສກຂະນັງທວງ

ກູກໍ                            ໄວຊະຣາເຖິງ                             ຝັ່ງເອຈວນຄ້ອຍ

ສິບໍ່                            ທັນເຫັນໜ້າ                   ອົງພຸດໂທມາໂຜດ

ຫລືວ່າ              ບຸນຕ່ຳຕ້ອຍ                             ບໍ່ທັນໄດ້ຍອດຍານ          ນັ້ນຮາ

ພຣະຈິ່ງ            ຕ້ານຕໍ່ເຈົ້າ                     ອາມາດຊື່ກາລຸທາຍີ

ທ່ານຫາກເປັນ           ຄົນເຄີຍແກວ່ນພຣະອົງ  ຈິງແທ້

ບັນຍາຍໄດ້                          ປີເດືອນພ້ອມພ່ຳ

ຍາມເມື່ອ                   ບັງເກິດນັ້ນ                     ວັນມື້ຄ່ອງກັນ                 ແທ້ແລ້ວ

ທ່ານຈົ່ງ            ໄປສູ່ແຄວ້ນ                    ກຸງຣາຊຄຣືຫາ

ພາເອົາ             ອົງພຸດໂທມາ                  ສູ່ເມືອງເຮົາພີ້

ເມື່ອນັ້ນ  ກາລຸທາຍີນ້ອມ               ລາພຣະອົງໂດຍດ່ວນ

ພາເອົາ             ບຸຣຸດໄດ້                          ພັນຖ້ວນລ່ວງໄປ

ເຖິງແຈ່ມເຈົ້າ            ຕົນປະເສິດນາໂຖ

ເລີຍເລົ່າ           ບັນພະຊາເສັຍ                 ຊູ່ຄົນພຽງພ້ອມ

ນັບແຕ່            ເປັນແນວເຊື້ອ                ພົງພັນປິຕຸເຣດ

ໝື່ນໜຶ່ງໄດ້                         ພິກຂຸແທ້ທ່ຽງຈິງ

ເມື່ອນັ້ນ  ວິເສດເຈົ້າ                       ອົງຍອດອໍຣະຫັນ

ກາລຸທາຍີຄຶດ             ຮ່ຳຄະນິງເຖິງບ້ານ

ກູຫາກ             ມານານໄດ້                      7 ວັນທັດທ່ຽງ                 ນີ້ແລ້ວ

ຜູ່ທີ່ເຫງົ້າ                             ພຣະອົງເຈົ້າເລົ່າຄອຍ      ແທ້ແລ້ວ

ຄ້ອມວ່າແລ້ວ             ທູນບາດອົງພຸດໂທ

ເອັງຊູລີນົບ                          ນັ່ງປະນົມຍໍນິ້ວ

ອັນວ່າ              ຣາຊາເຈົ້າ                        ພູບານປິຕຸເຣດ

ໃຊ້ໃຫ້                        ຂ້າພຣະບາດນີ້                ນຳແຈ້ງຂ່າວສານ

ນັບແຕ່            ພຣະແຕ່ງໃຊ້                  ຣາຊະທູດທູນເຖິງ

ກໍບໍ່                            ມີໃຜກັບ                         ຕ່າວຄືນທາງບ້ານ

ວ່າ                    ໃຫ້ນິມົນເຈົ້າ                             ອົງພຸດໂທຕົນລູກ

ໄປສູ່ຫ້ອງ                             ນະຄອນກວ້າງແຫ່ງພຣະອົງ ແທ້ແລ້ວ

ບັດນີ້                         ຂ້າພຣະບາດນ້ອມ           ວັນທາທອດທູນຖວາຍ

ຂໍ                     ພຣະກູນາຜາຍ                ໄພ່ເມືອງຊາວບ້ານ

ເພາະວ່າ           ເວລານີ້                           ມັນຄາທຽວທ່ອງ

ມີຮົ່ມໄມ້                     ຕາມຂ້າງຂອກທາງ

ຫອມຮ່ວງເຮົ້າ            ຄະນົງເປັ່ງບານໄຂ

ຂໍນິມົນ             ພຣະອົງໄປ                      ສູ່ນະຄອນເມືອງເຄົ້າ

ມັນຄາກ້ຽງ                          ທາງພຽງງາມຍິ່ງ

ທັງເຂົ້າກ້າ                           ຊາວບ້ານກໍບໍ່ມີ               ພຣະເຮີຍ

ຄວນທີ່             ພຣະດຸ່ງດັ້ນ                     ໄປໂຜດວົງສາ

ທັງພິມພາ                           ມິ່ງສະມອນສາຍແກ້ວ

ກາລຸທາຍີຍ້ອງ           ມັນຄາທຽວທ່ອງ

60 ບາດຖ້ວນ            ຄາຖາເຈົ້າກ່າວຍໍ             ແທ້ແລ້ວ

ເມື່ອນັ້ນ  ພຣະບາດເຈົ້າ                  ຕົນຍອດນາໂຖ

ສະຣະຍານຕັດ            ສ່ອງແລເລັງຢ້ຽມ

ຄວນທີ່             ເຮົາໄປໃຫ້                       ພຣະປິຕາທອດພຣະເນດ

ແລ້ວຈິ່ງ           ໄຂເປັ່ງແຈ້ງ                    ພຣະທັມຊີ້ກ່າວສອນ       ແທ້ແລ້ວ

ຄ້ອມວ່າ           ພຣະຮ່ຳແລ້ວ                  ເຕີນບອກກາລຸທາຍີ

ເຮົາຈັກ            ໄປທູນທັນ                       ພໍ່ພະຍາວັນນີ້

ທ່ານຈົ່ງ            ໄປເຕີນໃຫ້                      ຄະນາສົງພ້ອມພ່ຳ

ສອງໝື່ນຖ້ວນ          ດາເນື້ອແຕ່ງຕົວ

ເມື່ອນັ້ນ  ສົງພ່ຳພ້ອມ                    ຕຽມເຄື່ອງບໍຣິຂານ

ອົງພຸດໂທ                  ຄຸມຈີວອນ                      ເຮື່ອເຮືອງງາມຍ້ອຍ

ອຸທະທາຍີເຈົ້າ             ເດິນທາງໄປກ່ອນ

ມັດຄຸເທດດັ້ນ            ອວນເຈົ້າໜໍ່ພຸດໂທ

ພຣະບໍ່              ໄດ້ຟັ່ງຟ້າວ                     ຮີບເຮັ່ງມັນຄາ

ກາງວັນເດິນ                        ໂຍດດຽວດູໄດ້

ອຸທະທາຍີໄດ້                        ເອົາຕົນເດິນກ່ອນ

ເຫາະລ່ວງຜ້າຍ           ໄປແຈ້ງຂ່າວສານ

ຈິ່ງໄດ້                         ແຍງສູ່ພື້ນ                      ວິມານມາດມຸນທຽນ

ສິຣິສຸດໂທເຫັນ           ຊື່ນພຣະໄທຈາຕ້ານ

ອຸດທະທາຍີເຈົ້າ          ຖວາຍພອນກອຍກ່າວ

ພຣະຫາກ                  ເດິນດຸ່ງດັ້ນ                     ບໍ່ນານແທ້ສິດຸ່ງເຖິງ        ເຈົ້າເຮີຍ

ເມື່ອນັ້ນ  ສິຣິສຸດໂທເຈົ້າ                 ມະໂນໃສຊ້ອຍຊື່ນ

ຄືດັ່ງ                          ຫາຍພະຍາດຮ້າຍ           ສະບາຍເນື້ອຜ່ອງຜິວ      ແທ້ແລ້ວ

ພຣະຈິ່ງ            ຕົກແຕ່ງຕັ້ງ                                    ຖວາຍທອດຈັງຫັນ

ອຸທະທາຍີກັບ             ຕ່າວຄືນທາງເຄົ້າ

ໄປເຖິງເຈົ້າ                          ອົງພຸດໂທນົບນອບ

ບິນທິບາດນ້ອມ                   ຖວາຍເຈົ້າຊູ່ວັນ              ນັ້ນແລ້ວ

ນັບແຕ່   ວິເສດເຈົ້າ                       ຕົນປະເສິດສັດຖາ

ມັນຄາທຽວ                         ພ່ຳນານຫລາຍມື້

ອໍຣະຫັນຕາເຈົ້າ          ທັງຫລາຍຊ້ອຍຊື່ນ

ສອງໝື່ນ                   ແຫນແຫ່ເຈົ້າ                  ຣະວັງຊ້າຍແລະຂວາ

ຈວນຈິ່ມໃກ້                         ຈະຮອດນະຄອນຫລວງ

ຟັງສຽງ            ເຕີນເສນາ                      ປ່າວຂຸນຫານຫ້າວ

ພາກັນສ້າງ                          ອາຮາມຫລວງວັດໃຫຍ່

ໃຫ້ເປັນ            ທີ່ພັກເຈົ້າ                       ສົງພ້ອມພ່ຳຄະນາ

ໃນເຂດກວ້າງ             ສະນາມອາດສວນຫລວງ

ຊື່ວ່າ                           ວັດນິໂຄຣະທາຣາມ                   ຮຸ່ງເຮືອງເຫລືອງເຫລື້ອມ

ນັບແຕ່            ມັນຄາດັ້ນ                      ສອງນະຄອນທາງໄຕ່

60 ໂຍດໄດ້                          ຄະນາເສັ້ນຍ່ານຍາວ        ເຈົ້າເຮີຍ

              ພຣະພໍ່ພ້ອມ                   ຄະນາຍາດທັງຫລາຍ

ຈັດເອົາ             ກຸມມານມາ                    ຮູບງາມຊາຍນ້ອຍ

ດູປະມານໄດ້                        ມີຫລາຍພໍໝື່ນ

ໄປຮັບຕ້ອນ                         ພຸດໂທເຈົ້າຫວ່າງທາງ

ພວກຄົນ                   ເຖົ້າແກ່ນັ້ນ                    ລໍຢູ່ທາງຫລັງ

ອົງພຸດໂທ                  ເລິຍສະເດັດ                    ລ່ວງເຖິງອາຮາມກວ້າງ

ຝູງໝູ່              ຄົນຫລາຍລົ້ນ                 ສະນານພຽງພື້ນແຜ່ນ

ເອັງຊູລີເນັ່ງນ້ອມ                 ຍໍໄຫວ້ຫວ່າງສຽນ

ອັນວ່າ              ຝູງເຜົ່າເຊື້ອ                    ຄະນາຍາດທັງຫລາຍ

ພາກັນ             ມີມານະ                          ບໍ່ໄດ້ຍໍມືນ້ອມ

ນຶກວ່າ              ອົງພຸດໂທເຈົ້າ                 ອາຍຸເຍົາຍັງໜຸ່ມ

ເຮົາຫາກ          ເປັນຜູ້ເຖົ້າ                      ຊະຣາລ້ຳລ່ວງໄວ              ແທ້ແລ້ວ

ເມື່ອນັ້ນ  ພຣະບາດເຈົ້າ                  ສະເດັດສູ່ເວຫາ

ເຮັດໃຫ້            ບາທາເປັນ                      ຝຸ່ນລະອອງລົງພື້ນ

ຕົກລົງຕ້ອງ                         ສຽນຫົວຄະນາຍາດ

ທຸກທ່ານທ້າວ             ລະງົມເອົ້າຝຸ່ນຜົງ            ແທ້ແລ້ວ

ພຣະບາດເຈົ້າ             ພະຍາໃຫຍ່ສຣີສຸດໂທ

ເອັງຊູລີນົບ                          ຂາບພຣະອົງບໍ່ມີຊ້າ

ທັງປວງພ້ອມ            ວົງສາຄະນາຍາດ

ສາກະຍະຣາຊພ້ອມ    ນິມົນເຈົ້າຕ່າວລົງ

              ພຣະບາດເຈົ້າ                  ຕົນປະເສິດນາໂຖ

ເຫັນວ່າ            ຝູງວົງສາ                        ແຫ່ງພຣະອົງກົວຢ້ານ

ມານະ                        ທິດຖິກ້າ                         ສະລາຍສູນເສັຍສ້ຽງ

ຈິດອ່ອນນ້ອມ            ຊູລີໄຫວ້ຂາບກອນ

ພຣະຈິ່ງ            ຈອນສະເດັດຍັ້ງ                        ລົງມາພາຍລຸ່ມ

ປະທັບອາດແກ້ວ                 ສົງລ້ອມແຫ່ແຫນ           ແທ້ແລ້ວ

ເມື່ອນັ້ນ  ກັບກ່າຍຕັ້ງ                    ມະຫາເມກເມໂຄ

ບັງເກິດ            ເປັນຝອຍຝົນ                 ທົ່ວທະລັງລົງພື້ນ

ເປັນທີ່              ອັດສະຈັນແທ້                 ມະຫາຊົນທ້ວງຕື່ນ

ຝົນໂບກຂອນພັນ ໄຫລຫລັ່ງລົ້ນ                        ເຕັມພື້ນແຜ່ນດິນ

ຝູງໝູ່              ສາກະຍະຣາຊເຈົ້າ            ທວງຕື່ນເຮຮົນ

ໃຜບໍ່                          ມີເຄີຍເຫັນ                     ດັ່ງກະບວນຄາວນີ້

ເມື່ອນັ້ນ  ອົງພຸດໂທຊີ້                     ສະແດງທັມສອນສັ່ງ

ຕັ້ງແຕ່             ຄາວກ່ອນພູ້ນ                 ກໍມີດ້າມດັ່ງດຽວ

ພຣະເລົ່າ           ເລີຍກ່າວຊີ້                     ມະຫາເວດຊາດົກ

ບະບວນຈົບ                         ຊູ່ປະການເຖິງຖ້ວນ

ມະຫາຊົນໄດ້                        ເຫັນທັມມີມາກ

ຝູງໝູ່              ຍາດພີ່ນ້ອງ                    ພົງເຊື້ອແຫ່ງພຣະອົງ

ພາກັນ             ໂສມະນັດແມ້ງ                ມະໂນໃນຊ້ອຍຊື່ນ

ຍົກຍື່ນນິ້ວ                          ຖວາຍເຈົ້າພຣະຍອດທັມ

 

7.10           ພິມພາພິລາບ

ພໍເມື່ອ    ສຸຣິໂຍພົ້ນ                       ວັນລຸນມື້ໃໝ່                  ມານັ້ນ

ພຣະກໍ              ທົງແຜ່ນຜ້າ                             ຈີວອນຕຸ້ມຫົ່ມຄຸມ

ສົງພ່ຳພ້ອມ                         ສອງໝື່ນບໍຣິວານ

ລີລາ                           ຕາມສະເດັດ                             ທ່ຽວຖະນົນຍາມເຊົ້າ

ຕາມຄອງເຈົ້າ            ໂຄຈອນບິນທິບາດ

ຣັດສະມີເປັ່ງຍ້ອຍ                ເຫລືອງເຫລື້ອມເຮື່ອເຮືອງ

ຝູງໝູ່              ຄົນກ່າວທ້ວງ                  ເຄົ້າທົ່ວທັງນະຄອນ

ບັນຊອນສ່ອງ             ລ່ຳແລເລັງຢ້ຽມ

ສຽງແອ່ວກ້ອງ           ວັງຫລວງຄຸ້ມຄ່ວງ

ນາງ                 ພິມພານາດນ້ອຍ            ແລຢ້ຽມລ່ຳຖະນົນ

ຫລຽວເບິ່ງ                 ສີຢາດຍ້ອຍ                    ຄືດັ່ງດາວພຣະກາຍ

ນາງພິມພາ                ທົງສະລົບ                        ທ່າວເຊຊວນລົ້ມ

ພຣະມາ            ທຳຂາຍໜ້າ                    ເມັຍແພງທັງລູກ            ແທ້ນໍ

ຄືດັ່ງ                          ທຸກຍາກຮ້າຍ                  ຖືກະບວນທ່ຽວຂໍ             ນີ້ເດ

ຍາມເມື່ອ                   ພຣະຢູ່ສ້າງ                      ທົງແທ່ນນະຄອນຫລວງ

ບໍ່ມີ                            ຜົງສຸລີຕິດ                      ຝ່າລະອອງຕີນໄດ້

ພຣະກໍ              ທົງຍານແກ້ວ                 ສີວິກາເຮືອງຮຸ່ງ

ບໍ່ສະເດັດຕໍ່ເທົ້າ                   ຕາມພື້ນແຜ່ນດິນ

              ນາງຮ່ຳແລ້ວ                             ຊົນລະເນດນອງໄຫລ

ພຣະຫາກ                  ໄລວາງເສັຍ                     ບໍ່ຫ່ວງເມັຍທາງບ້ານ

ທຳປະຈານໜ້າ           ຝູງຄົນຊີ້ງ້ອນ

ໃຫ້ເຂົາ             ເຫັນຕອນຮ້າຍ               ອາຍໜ້າໄພ່ເມືອງ           ແທ້ນໍ

ນາງຮ່ຳແລ້ວ                        ຕ້ານຕໍ່ປຸດຕາ

ອັນວ່າ              ເວລາເຮົາ                        ແຕ່ຫລັງຫລາຍຊັ້ນ

ຫລືແມ່            ທຳກັມໃຫ້                       ຜົວເມັຍພັດພາກ

ຄາວກ່ອນພຸ້ນ            ກັມໃຊ້ແລ່ນເຖິງ             ລູກເຮີຍ

ພຣະບໍ່              ໄດ້ສັ່ງໄວ້                          ລັກລອບໂຕນໜີ

ທຳໃຫ້                        ຊາວເມືອງເຂົາ                ຫຸ່ມເມັຍທາງບ້ານ

ທຳໃຫ້                        ເມັຍອາຍໜ້າ                 ຊາວເມືອງເຂົາວ່າ

ສົມກັບ             ເຂົາກ່າວເວົ້າ                   ເຕິມຖ້ອຍໃສ່ຂວັນ                   ແທ້ນໍ

ນາງກໍ     ທອດ ພຣະເນດຢ້ຽມ                ຕາມປ່ອງບັນຊອນ

ຫລຽວເຫັນ                ອົງພຸດໂທເດິນ                ກ່ອນສົງທັງຄ້າຍ

ນາງຈິ່ງ             ອົງຄຸລີຊີ້                          ຣາຫຸນບົນບອກ

ອັນນັ້ນ             ພຣະພໍ່ເຈົ້າ                      ເດິນໜ້າກ່ອນສົງ

ຣັດສະມີຢາດຍ້ອຍ               ໄຫລຫລັ່ງເປັນສາຍ

ຍາມເມື່ອ                   ທົງນະຄອນຫລວງ           ກໍບໍ່ຄືປານນີ້

ແລ້ວເລົ່າ                   ຍໍພຣະກອນຊີ້                 ຣາຫຸນບົນບອກ

ນ້ຳພຣະເນດ              ໄຫລຫລັ່ງຍ້ອຍ                ທັງສະອື້ນຈົ່ມຄວາມ

ເຈົ້າຈົ່ງ             ຫລິງລ່ຳຢ້ຽມ                   ອົງພໍ່ໃຫ້ພໍໃຈ

ຢ້ານແຕ່          ເຫັນຄາວດຽວ                 ໃຫ້ຈື່ຈຳເອົາໄວ້

              ນາງກະສັດໄທ້                 ທວງກະສັນແສນໂສກ

ພຣະບໍ່              ຫລິງລ່ຳຢ້ຽມ                   ຕານ້ອຍຜໍ່ຄອຍ              ແລນໍ

ແມ່ນີ້                         ລົດຊົ່ວມ້ຽນ                    ມໍຣະນາດຕາຍເສັຍ                   ລູກເຮີຍ

ເພາະເພື່ອ                  ເຫລືອທົນທານ               ເພິ່ນບໍ່ຄອຍຄອງຢ້ຽມ

ເຖິງວ່າ             ຊັງເມັຍແທ້                    ໃຫ້ສົງສານລູກອ່ອນ        ແດ່ແມ

ທ່ານມາ            ຕັດຂາດໃຫ້                    ຊາວບ້ານເພິ່ນຫຍັນ        ແທ້ນໍ

              ນາງສະເດັດຂຶ້ນ               ມຸນທຽນຜາສາດ

ຈິ່ງໄດ້                         ທູນປູ່ເຈົ້າ                        ໄຂຂໍ້ກ່າວຄະດີ                 ແທ້ແລ້ວ

ບອກວ່າ           ລູກພຣະບາດ

ເດິນດຸ່ງດັ້ນ                          ທຽວທ່ອງທາງຫລວງ

ທຳຕົນເໝືອນ           ດັ່ງກະບວນຄົນໄຮ້

ທຳປະຈານໃຫ້            ພິມພາໝອງໝົ່ນ

ຄືດັ່ງ                          ທຸກຍາກໄຮ້                     ຖືກະເບື້ອງຄວ່າຂໍ            ເຈົ້າເຮີຍ

ເມື່ອນັ້ນ  ພຣະບາດເຈົ້າ                  ພະຍາໃຫຍ່ສຣີສຸດໂທ

ຄວ້າສະໄບເລິຍ           ລ່ວງຕາມທາງກວ້າງ

ໄປເຖິງເຈົ້າ                          ອົງພຸດໂທນົບນອບ

ລູກຊ່າງ            ທຳຕ່ຳຊ້າ                        ຂາຍໜ້າພໍ່ພະຍາ            ແທ້ນໍ

ເມື່ອນັ້ນ           ພຣະບາດເຈົ້າ                  ຕົນປະເສິດນາໂຖ

ເທດສະນາໄຂ             ກ່າວສອນຈອມເຈົ້າ

ອາຕະມາ          ທຳຕາມເຄົ້າ                             ອົງພຸດໂທແຕ່ເກົ່າ

ເຮົາຫາກຂາດຈາກ     ເປັນເຜົ່າເຊື້ອ                  ສະກຸນເຄົ້າແຫ່ງພຣະອົງ  ແທ້ແລ້ວ

ພຣະຈິ່ງ            ຕັດກ່າວຊີ້                      ສອນສັ່ງຄອງທັມ

ໃຜຫາກ           ມີຄວາມພຽນ                 ພ່ຳເພັງຄຸນແກ້ວ

ຍາມນັ້ນ ສິຣິສຸດໂທໄດ້                             ໂສດາດວງຍອດ

ຍືນຢູ່ຂ້າງ                            ຖະນົນກວ້າງຫວ່າງທາງ   ແທ້ແລ້ວ

ພຣະຍົກນິ້ວ                         ຊູລີເກດນິມົນ

ຂໍໃຫ້                          ອົງພຸດໂທໄປ                             ພ່ຳສົງທັງຄ້າຍ

ໄປສັນ                        ພັດຕາຫານໃນຄຸ້ມ                   ວັງຫລວງຜາສາດ

ພຣະກໍ              ຍົວຣະຍາດຍ້າຍ              ນຳໜ້າລ່ວງທາງ

ສະເດັດສູ່ຄຸ້ມ              ຜາສາດມຸນທຽນ

ຝູງໝູ່              ເສນາເຂົ້າ                        ແຕ່ງຣະວັງປຸນຕັ້ງ

ຈັງຫັນພ້ອມ                        ຖວາຍອົງພຸດທະບາດ

ອັງຄາດລ້ຽງ                         ສົງເຈົ້າຊູ່ອົງ

ພຣະບາດເຈົ້າ             ຕົນຍອດນາໂຖ

ພັດຕະກິດທຳ            ເລິກໄລລາມ້ຽນ

ພຣະຈິ່ງ            ຍວງທັມຊີ້                      ສະແດງໄຂສອນສັ່ງ

ຝູງສະນົມນັ່ງລ້ອມ               ປະນົມນິ້ວໃສ່ສຽນ

ຍາມເມື່ອ         ພຣະບາດເຈົ້າ                  ຈົບເທດລາລົງ

ໂຄຕະມີນາງ                        ເລົ່າເຫັນທັມແຈ້ງ

ໂສດາໄດ້                     ມະໂນໃສຊ້ອຍຊື່ນ

ສິຣິສຸດໂທເລົ່າໄດ້                  ສູງຂຶ້ນກ່ວາເມັຍ              ແທ້ແລ້ວ

ອັນວ່າ              ພຣະບາດເຈົ້າ                  ຕົນປູ່ພະຍາຫລວງ

ປຸນທາສີ                     ເຮັ່ງເປືອງໄປຟ້າວ

ເຊິນເອົາແກ້ວ            ສຸນິສາສະໄພ້ມິ່ງ

ໃຫ້ນາງ             ມາເຝົ້າເຈົ້າ                     ອົງລ້ຳໜໍ່ພຸດໂທ

ເມື່ອນັ້ນ  ສາວຊ່ວງໃຊ້                    ເຣວເຮັ່ງໄປເປືອງ

ເຖິງມຸນທຽນ              ພຣະຍອດນາງນົງນ້ອຍ

ອັນວ່າ              ພິມພາໄຫ້                       ຍົມມະນາໄຫລຫລັ່ງ

ສອງພຣະເນດຍ້ອຍ    ລິນເລື້ອຍດັ່ງຝົນ

ເມື່ອນັ້ນ           ທາສີນ້ອມ                       ປະນົມກອນກົ້ມຂາບ

ນົບນອບນິ້ວ                        ທູນໄຫວ້ກ່າວກອນ

ອັນວ່າ              ພຣະບາດເຈົ້າ                  ຕົນປູ່ພະຍາຫລວງ

ໃຫ້ມາ                        ເຊິນເອົາພຣະ                  ແມ່ເມືອງດຽວນີ້

ເຊິນໄປ             ຟັງທັມເຈົ້າ                     ອົງພຸດໂທສອນສັ່ງ

ເມື່ອນັ້ນ  ນາງຄັ່ງແຄ້ນ                  ເຊລົ້ມປ່ວງວິນ

ນ້ອຍໜຶ່ງກັ້ນ             ລົມສະວາດຕາຍໄປ

ພໍຄາວເລີຍ                                ເລົ່າຄືນມາໄດ້

ນາງກໍ                        ຍໍຕັດຊີ້                           ສາວະນີເນືອງກ່າວ

ເຮົາຫາກ          ໄປບໍ່ໄດ້                           ອາຍໜ້າໄພ່ເມືອງ           ທ່ານເຮີຍ

ແຕ່ກ່ອນພູ້ນ             ພຣະບາດສາມິໂກ

ເຄີຍມາ            ຫາພິມພາ                      ຊູ່ວັນບໍ່ມີເວັ້ນ

ບໍ່ມີ                            ໃຜເຊິນເຈົ້າ                    ພຣະອົງມາໂດຍງ່າຍ       

ບັດນີ້ ພຮະຫາກ         ແໜງໜ່າຍນ້ອງ            ບໍ່ມາຢ້ຽມກໍຊ່າງຕາມ      ນັ້ນທ້ອນ

ແຕ່ກ່ອນນັ້ນ             ສະເດັດລ່ວງທຽວເຖິງ

ພິມພາ             ລີລາລົງ                           ຮັບລະອອງພາຍພື້ນ

ລາງເທື່ອນັ້ນ                        ມາໄວໂດຍດ່ວນ

ພິມພາບໍ່ໄດ້               ໄປເຊັດເທົ້າ                     ພຣະອົງເຈົ້າບໍ່ວ່າສັງ         ແທ້ແລ້ວ

ມາເທື່ອນີ້                            ພຣະອົງໜ່າຍແໜງຊັງ

ພຣະອົງ            ໄລລາເມັຍ                       ໃຫ້ໄພ່ເມືອງດູຮ້າຍ

ອັນວ່າ              ພິມພານີ້                        ມີຄຸນອະນັນເນກ

ຍາມເມື່ອ                   ເປັນພຣະເຫວດນັ້ນ        ກໍຕາມເຈົ້າບໍ່ວາງ

ປາງເມື່ອ          ພຣະບາດເຈົ້າ                  ທານອ່ອນສອງສຣີ

ໃຫ້ແກ່             ຊູຊົກພຣາມໄປ               ບໍ່ໃຫ້ພິມພາຮູ້

ພຣະອົງ            ຍັງຂາຍໜ້າ                    ພິມພານາງນາບດ່າ

ວ່າພິມພາ                  ໄປຫລິ້ນຊູ້                       ດອມເຖົ້າທ່ານທອນ

ຍັງບໍ່                          ແລ້ວທໍ່ນັ້ນ                      ຊ້ຳທານທອດພິມພາ

ໃຫ້ແກ່             ອິນທຣາພຣາມ               ຢູ່ວົງກົດກວ້າງ

ເຮົາບໍ່                         ຂືນພຣະໄທເຈົ້າ               ຕາມໃຈທຸກບາດຍ່າງ

ຫວັງເພື່ອ                   ພຽນກໍ່ສ້າງ                     ບຸນຍູ້ຊ່ວຍພຣະອົງ

ພຣະບໍ່              ຄຶດຮ່ຳຮູ້                          ຄຸນແຫ່ງພິມພາ

ຍາມເມື່ອ                   ໄລລາປະ                          ບໍ່ສັ່ງຄວາມພໍນ້ອຍ

ທັງບໍ່                          ມາຄອຍຢ້ຽມ                  ປາງຄຳຜາສາດ

ເຫັນສິ              ມໍຣະນາດມ້ຽນ                ວັນນີ້ແນ່ນອນ                ແທ້ແລ້ວ

ພໍເມື່ອ    ນາງຮ່ຳແລ້ວ                             ກໍລົ້ມທ່າວຕາຍໄປ

ທາສີນາງ                    ກໍເລົ່າໂຈມພົມນ້ຳ

ນາງຈິ່ງ             ເຍືອງຄຳຕ້ານ                 ບົນບອກທາສີ

ກັບໄປ              ທູນປູ່ເຈົ້າ                        ຖະແລງຂໍ້ກ່າວໄຂ            ແດ່ທ້ອນ

ເຫັນສິ              ໄປບໍ່ໄດ້                           ເພາະອາຍໄພ່ຊາວເມືອງ

ພຣະບໍ່              ກູນາຜ້າຍ                       ສ່ວນສິຕາຍຄາວນີ້

ຂໍໃຫ້                          ທາສີເວົ້າ                         ພະຍາຫລວງຕົນປູ່

ເຮົານີ້                         ຢູ່ບໍ່ໄດ້                                      ວັນນີ້ສ່ວນສິຕາຍ            ແນ່ແລ້ວ

ເມື່ອນັ້ນ           ທາສີຟ້າວ                       ລາພຣະນາງໂດຍດ່ວນ

ຮອດແຫ່ງຫ້ອງ          ປາງກວ້າງປູ່ພະຍາ

ນົບເນັ່ງນ້ອມ             ທູນທອດເທໂວ

ຕາມຄຳນາງ                        ຊູ່ປະການກອຍໄຫວ້

ສິຣິສຸດໂທນ້ອມ          ອົງພຸດໂທວອນໜ່ຽວ

ໃຫ້ພຣະ            ໄປລ່ຳຢ້ຽມ                      ນາງນ້ອຍຜໍ່ຄອຍ            ແດ່ທ້ອນ

ເພາະວ່ານາງຫາກ       ມີຄຸນລົ້ນ                        ເຫລືອດິນພື້ນແຜ່ນ

ຖ້າບໍ່                          ໄປລ່ຳຢ້ຽມ                      ເຫັນສິມ້ວຍຊີວັງ             ແທ້ແລ້ວ

              ຍຸດຕິກາບັ້ນ                             ເທສະນາໄວ້ກ່ອນ

ຕໍ່ແຕ່ນີ້                     ໄປໜ້າຈິ່ງກ່າວນາງ ໆ​

ຜູກທີ່ 8

 

8.1      ພຣະພຸດທະອົງເທສະນາໂຜດນາງພິມພາ

ເມື່ອນັ້ນ  ອົງພຸດໂທຕ້ານ               ໄຂຄຳແຍ້ມພຣະໂອດ

ນາງຫາກ                   ດີລື່ນລົ້ນ                         ເຫລືອລ້ຳກ່າວຄົນ           ແທ້ແລ້ວ

ເຮົາສິ                         ໄປລ່ຳຢ້ຽມ                      ນ້ອຍນາດພິມພາ

ພຣະກໍ              ເຕີນຄະນາສົງ                 ແຕ່ງຕົນດາເນື້ອ

ສາຣິບຸດພ້ອມ            ໂມກຄັນລາແກ້ວແກ່ນ

ພາໄປ                        ເປັນເພື່ອນພ້ອມ            ຕາມຂ້າງແຫ່ງພຣະອົງ

              ພຣະບາດເຈົ້າ                  ຕົນປະເສິດນາໂຖ

ພຣະຈິ່ງ            ໄຂວາຈາ                          ກ່າວສອນສອງເຈົ້າ

ຍາມເມື່ອ                   ມານດາເຈົ້າ                         ຣາຫຸນນ້ອຍອ່ອນ

ມາເກື່ອນກິ້ງ              ຕີນພື້ນແຫ່ງເຮົາ

ໃຜຢ່າ                        ໄດ້ກ່າວຕ້ານ                             ຂັດວາດໃຈນາງ

ກົວຈັກ             ມໍຣະນາຕາຍ                   ຂາດໃຈນາງນ້ອຍ

ອົງພຸດໂທເຕືອນແລ້ວ          ພາສົງສະເດັດດ່ວນ

ແຍງສູ່              ຜາສາດແກ້ວ                  ນາງນ້ອຍມິ່ງສະມອນ

ນັ່ງແທ່ນແກ້ວ           ສະນະອາດຕຽງຄຳ

ເສນາຕົກ                            ແຕ່ງປຸນດາໄວ້

ຣັດສະມີເຫລື້ອມ                  ຢາຍຢັງໄຫລຫລັ່ງ

ຝູງໝູ່              ສາວຊ່ວງໃຊ້                    ທູນນ້ອຍໜໍ່ນາດ

ອັນວ່າ              ພຣະບາດເຈົ້າ                  ຕົນປະເສິດສັບພັນຍູ

ມາມຸນທຽນ                         ນັ່ງເທິງຕຽງແກ້ວ

ຂ້າຂໍ                           ເອັງຊູລີໄຫວ້                    ທູນລະອອງພຣະແມ່

ເຊິນຮີບ            ໄປຜໍ່ຢ້ຽມ                       ຟັງເຈົ້າເທສະນາ

ເມື່ອນັ້ນ  ສຣີສະອາດແກ້ວ             ນ້ອຍນາດພິມພາ

ເລີຍເລົ່າ           ຕີທວງທົບ                      ເກື່ອນກະຫາຍເຊລົ້ມ

ແລ້ວເລົ່າ                   ຂັນຕີຕັ້ງ                         ເອົາສະໄບບິງບ່ຽງ

ນ້ຳພຣະເນດຍ້ອຍ                ທັງໄຫ້ຖຸ່ມແຖວ

ນາງກໍ                        ເປິດມ່ານກັ້ງ                   ຄານອອກຖ້ານມົນ

ບັງປະຕູຫລຽວ           ລ່ຳດູທັງໃຫ້

ກໍບໍ່                            ເຫັນຈອມເຈົ້າ                 ອົງພຸດໂທຜົວມິ່ງ

ນ້ຳພຣະເນດຍ້ອຍ                ບໍ່ມີເອື້ອນຂາດສາຍ         ໄດ້ແລ້ວ

ນາງຄັ່ງແຄ້ນ              ທົງໂສກຂະນັງທວງ

ຫລືວ່າ              ກັມເວນກູ                      ບໍ່ໃຫ້ເຫັນພຣະອົງເຈົ້າ

ຊົນທານ້ຳ                            ຕາໄຫລນອງເນດ

ມັນບໍ່                         ຫຍຸດຂາດໄດ້                  ບໍ່ເຫັນເຈົ້າໜໍ່ພຸດໂທ       ແທ້ນໍ

ຄ້ອມວ່າ           ນາງຮ່ຳແລ້ວ                             ນ້ຳພຣະເນດເລີຍຫາຍ

ນາງກໍ                        ເອົາສະໄບເຊັດ                 ລ່ຳພຣະອົງແລຢ້ຽມ

ເມື່ອນັ້ນ  ພິມພານ້ອຍ                             ຄານໄປໂດຍດ່ວນ

ພຣະສຽນໝອບເຂົ້າ   ຕີນເຈົ້າໃສ່ຫົວ

ນາງຈິ່ງ             ມືກອດກ້ຽວ                    ພື້ນພຣະບາດບາທາ

ນາງຄານສະລົບ          ທ່າວໄປຄາວນ້ອຍ

ກັມຈອນເຕັ້ນ            ວາໂຍເດິນລ່ວງ

ນາງຈິ່ງ             ຮູ້ເມື່ອໄດ້                        ທັງໃຫ້ຍ່າວຍົມ

ນາງເນັ່ງນ້ອມ            ຖາມເຫດອົງພຸດໂທ

ພຣະຫາກ                  ໄລເມັຍເສັຍ                    ບໍ່ສັ່ງຄວາມພໍນ້ອຍ

ຫລືວ່າ              ພິມພານີ້                        ເສັຍຄອງຜິດຮີດ

ເຮັດໃຫ້            ພຣະບາດເຈົ້າ                  ພຣະໄທເສົ້າໝົ່ນໝອງ    ນັ້ນຮາ

ຫລືເປັນ           ຍິງຖ່ອຍຮ້າຍ                  ຜິດຣາຊປະເພນີ

ຈິ່ງບໍ່                          ມີສົງສານ                        ປ່ອຍວາງເປັນຮ້າງ

ພິມພານີ້                    ມະໂນໃສຮັກຫໍ່

ບຸນຊ່ວຍສ້າງ              ຫລາຍຊັ້ນແຕ່ຫລັງ

ພຣະຫາກ                  ທານລູກແກ້ວ                 ພ້ອມພ່ຳພິມພາ

ນາງບໍ່                        ມີໃຈຂົມ                         ຕໍ່ພຣະອົງພໍນ້ອຍ

ອັນວ່າ              ຣາຫຸນແກ້ວ                    ບຸດແພງພຽງພຣະເນດ

ກໍໄດ້                          ທຳກໍ່ເກື້ອ                       ພຽນສ້າງຊ່ວຍບຸນ           ແທ້ນາ

ພຣະບໍ່              ຄຶດກ່ຽວກ້ຳ                     ຄະນິງຮ່ຳຄືນຫລັງ            ແທ້ນໍ

ກັບມາ             ຊັງເມັຍປະ                      ປ່ອຍໄລວາງຖິ້ມ

ເໝືອນດັ່ງ                 ເຂລານ້ຳ                         ຫລາຍຄົນເຂົາຖົ່ມ

ພິມພາບໍ່ໄດ້ຜິດ         ພຣະບາດເຈົ້າ                  ມີແທ້ທໍ່ໃຍ                      ເຈົ້າເຮີຍ

ເມື່ອນັ້ນ  ສຣີສຸດໂທທ້າວ                ໄອຍະໂກຕົນປູ່

ຄຶດ                            ອິດູອ່ອນນ້ອຍ                 ເລີຍໄຫວ້ຂາບທູນ

ສຣີສະອາດແກ້ວ                  ນ້ອຍນາດພິມພາ

ມີພຣະໄທຮັກ             ຕໍ່ພຣະອົງເຫລືອລົ້ນ

ພິມພານີ້          ມີໃຈຕັ້ງ                          ມະໂນໃສຊົດຊ່ວຍ

ຮູ້ວ່າ                           ພຣະບາດເຈົ້າ                  ທົງຜ້າແຜ່ນເຫລືອງ

ນາງນາດນ້ອຍ           ເຄີຍນຸ່ງຫົ່ມຜືນແພງ

ທົງອາພອນ                         ແຜ່ນຂາວເລິງເລື້ອຍ

ບໍ່ມີ                            ໃຜສະເມີໄດ້                    ພິມພານ້ອຍອ່ອນ

ຄຸນນາງ            ມີມາກລົ້ນ                      ພຣະອົງເຈົ້າອີ່ດູ               ແດ່ທ້ອນ

ເມື່ອນັ້ນ  ສັບພັນຍູເຈົ້າ                  ວາຈາແຍ້ມພຣະໂອດ

ນາງຫາກ                   ພຽນພ່ຳສ້າງ                             ຫລາຍຊັ້ນຊາດຫລັງ        ແທ້ແລ້ວ

ນາງຊ່ວຍເກື້ອ            ດວງຍອດໂພທິຍານ

ຄຸນມີມາ                    ມາກຫລາຍເຫລືອລົ້ນ

ນັບແຕ່            ວົນວຽນສ້າງ                             ສົງສານທຽວທ່ອງ

ຫລາຍຊາດຊັ້ນ           ເປັນແກ້ວມິ່ງສະມອນ     ແທ້ແລ້ວ

ເມື່ອນັ້ນ  ພຣະບາດເຈົ້າ                  ຕົນປະເສິດນາໂຖ

ເທສະນາສອນ            ສັ່ງນາງນົງນ້ອຍ

ພຣະອົງ            ຍໍທັມຊີ້                           ຊາດົກປາງກ່ອນ

ຄາວເມື່ອ                   ເປັນນົກນ້ອຍ                 ພຣະນາງເຈົ້າພ່ຳພຽນ      ແທ້ແລ້ວ

ເມື່ອນັ້ນ           ພຣະກ່າວຊີ້                     ດວງຍອດຂັນຕີ

ໃຫ້ນາງ             ມີຄວາມອົດ                    ພ່ຳພຽນຄຸນແກ້ວ 

ອັນວ່າ              ສົງສານນີ້                        ວັນຄືນແປປ່ຽນ              ນາງເຮີຍ

ມັນບໍ່                         ມີທ່ຽງໝັ້ນ                     ຈີຣັງເທົ້າຕະລອດການ    ແທ້ແລ້ວ

              ຍຸດຕິກາບັ້ນ                             ພິມພາທົງໂສກ

ແລ້ວທໍ່ນີ້                    ຖວາຍເຈົ້າເທດທັມ         ກ່ອນແລ້ວ

 

8.2      ນັນທະບັນພະຊາ

ເມື່ອນັ້ນ ນາງກໍ ຫາຍຄັ່ງແຄ້ນ        ພຣະໄທໂສກເບົາບາງ

ຍາມເມື່ອ                   ເທສະນາຈົບ                    ຕ່າວລົງພາຍທ້າຍ

ຄາວນັ້ນ           ຝູງຄົນໄດ້                       ໂສດາມີມາກ

ບໍ່ອາດ              ນັບອ່ານໄດ້                     ເຫລືອລົ້ນກ່ວາປະມານ    ແທ້ແລ້ວ

ນາງນາດນ້ອຍ           ລາບາດອົງພຸດໂທ

ນາງກໍ                        ຍໍບາທາ                          ໃສ່ຫົວລາເຈົ້າ

ອົງພຸດໂທຍັ້ງ              ນະຄອນຫລວງເມືອງພໍ່

ຄາວນັ້ນ           ຝູງໄພ່ຟ້າ                        ຊາວບ້ານຢູ່ເຢັນ              ແທ້ແລ້ວ

ພຣະກໍ              ເອົາແຈ່ມເຈົ້າ                  ນັນທະຣາຊກຸມມານ

ອະນຸຊາມາ                           ບວດເສັຍນຳເຈົ້າ

ກັນລະຍານີນ້ອຍ                  ນາງຄານກັ້ນສະວາດ

ສະລົບທ່າວລົ້ມ           ຍົມຍ້ອຍຍ່າວໄຫລ

ເພາະບໍ່             ໄດ້ຢູ່ຊ້ອນ                       ກິ້ງກ່ອມຊົມສະເນ່

ກໍແຕ່                        ດາພາຂວັນ                     ກໍເລົ່າແປເປັນຮ້າງ

ນັນທະກຸມມານເຈົ້າ    ບັນພະຊາທົງເພດ

ມີ                     ພຣະໄທຄັ່ງແຄ້ນ             ແສນແໜ້ນໜ່ວງໃຈ      ແທ້ແລ້ວ

ອັນວ່າ     ໂອຣົດເຈົ້າ                       ນ້ອຍອ່ອນຣາຫຸນ

ຈິ່ງໄດ້                         ໄປວອນຂໍ                        ທຣັບມາປັນເຊື້ອ

ນຳອົງລ້ຳ                    ສັບພັນຍູດວງຍອດ

ໃນແຫ່ງຫ້ອງ             ອາຮາມກວ້າງຂ່ວງງາມ

ພຣະກໍ              ບວດອ່ອນນ້ອຍ              ເປັນຍອດສາມະເນນ

ຈິ່ງໄດ້                         ເທສະນາສອນ                 ສັ່ງທັມດວງລ້ຳ

ເອົາຄຸນແກ້ວ             3 ປະການຍໍມອບ

ອະຣິຍະທຣັບເຈົ້າ                  ຍໍມ້ຽນໃສ່ມື                     ແທ້ແລ້ວ

ເມື່ອນັ້ນ  ຄວາມແຜ່ເຄົ້າ                ເຖິງຣາຊວັງຫລວງ

ສິຣິສຸດໂທໝອງ                   ໝົ່ນພຣະໄທທວງຮ້ອນ

ຈິ່ງໄປ                         ຂໍພອນເຈົ້າ                     ອົງພຸດໂທທູນກ່າວ

ຢ່າໄດ້                         ທຳຢ່າງນີ້                        ເມື່ອໜ້າຕໍ່ໄປ                 ແທ້ເນີ

ຄວນໃຫ້           ພໍ່ແມ່ພ້ອມ                    ອະນຸຍາດທັງສອງ

ຈິ່ງຄ່ອຍ           ທົງບັນພະຊາ                   ບວດລຸນພາຍທ້າຍ

ເມື່ອນັ້ນ  ອົງພຸດໂທຕັ້ງ                  ສິກຂາບົດຕົວຢ່າງ

ຈິ່ງໄດ້                         ວາງແບບໄວ້                             ດຽວນີ້ຕໍ່ມາ                    ເຈົ້າເຮີຍ

ຄາວນັ້ນ           ພຣະຢູ່ຍັ້ງ                       ກະບິນຣາຊນະຄອນຫລວງ

ທັງວົງສາ                    ພ່ຳນານຫລາຍມື້

ພຣະກໍ              ກັບຄືນຫ້ອງ                             ຣາຊຄຣືຫາເມືອງໃຫຍ່

ເທສນາໂຜດໃຫ້                 ຊາວບ້ານຊື່ນບານ           ແທ້ແລ້ວ

 

8.3      ອະນາຖະບິນທິກະ ສ້າງພຣະອາຮາມເຊຕະວັນ

ບັດນີ້                ຈັກກ່າວກ້ຳ                     ທາງທ່ານເສດຖີຫລວງ    ກ່ອນແລ້ວ

ຊື່ວ່າ                           ອະນາຖະບິນທິກະ            ມັ່ງມີເຫລືອລົ້ນ

ເນົາໃນຫ້ອງ                         ສາວັດຖີນະຄອນຣາຊ

ທ່ານເຄີຍ                   ເດິນດຸ່ງດັ້ນ                     ການຄ້າທ່ອງທຽວ

ທ່ານໄດ້            ເຄີຍພົບພໍ້                      ອົງພຣະບາດສັບພັນຍູ

ພໍໄດ້                          ຟັງຄຳສອນ                     ຊື່ນພຣະໄທໃຈກວ້າງ

ທ່ານກໍ             ນິມົນເຈົ້າ                        ອົງພຸດໂທດວງຍອດ

ສະເດັດສູ່ຫ້ອງ            ສະຖານກວ້າງແຫ່ງຕົນ

ທ່ານກໍ             ຕົກແຕ່ງສ້າງ                  ວັດໃຫຍ່ອາຮາມຫລວງ

ຊື່ວ່າເຊຕະພົນ            ເປັນຊື່ແນວນາມເຄົ້າ

ເງິນຄຳແກ້ວ              ເທລົງຈັບຈ່າຍ

54 ໂກດກ້ຽງ                        ທານສ້ຽງບໍ່ຫລໍ

ທຸກຄ່ຳເຊົ້າ                           ຟັງເທດອົງພຸດໂທ

ມະໂນໃຈໃສ                         ຍອດທານເລີຍໃຫ້

ບໍ່ໄດ້                           ໄປຫາເຈົ້າ                       ອົງພຸດໂທມືເປົ່າ

ໄປທັງ                        ສວາຍແລະເຊົ້າ               ເພນພ້ອມພ່ອງຈັງຫັນ    ເຈົ້າເຮີຍ

ສ່ວນວ່າ  ນັນທະເຈົ້າ                      ທີ່ທົງບວດບັນພະຊາ       ໄປນັ້ນ

ຄຶດເຖິງກັນລະຍານີ    ບໍ່ສະບາຍເບົາໄດ້

ຄືດັ່ງ                          ຄົນເຈັບໄຂ້                      ຜິວໜັງເຫລືອງຫລ່າ

ຈິດບ່າເບື້ອງ                        ກະສັນດິ້ນຕໍ່ກາມ            ແທ້ແລ້ວ

ເມື່ອນັ້ນ           ສົງເນັ່ງນ້ອມ                             ທູນບາດອົງພຸດໂທ

ນັນທະພິກຂຸເຫງົາ                ຫງ່ວມໃນໝອງເສົ້າ

ເພາະ                         ຄະນິງເຖິງແກ້ວ              ກັນຍານີນາງນາດ

ພົມມະຈັນບໍ່ເອື້ອ                 ພຣະໄທເສົ້າໝົ່ນໝອງ    ແທ້ແລ້ວ

ເມື່ອນັ້ນ  ພຣະບາດເຈົ້າ                  ຕົນຍອດນາໂຖ

ພາເອົາ             ນັນທະພິກຂຸໄປ               ທ່ຽວເດິນດົງກວ້າງ

ພຣະອົງ            ປາຕິຫານໃຫ້                  ເຫັນນາງລິງຄ່າງ

ຫູຜ່ອງສັ້ນ                           ຫາງນັ້ນບໍ່ມີ

ງອຍຢູ່              ເທິງງ່າໄມ້                        ກາງໄຮ່ຕໍມຸມ

ນັນທະພິກຂຸເຫັນ                 ລ່ຳແລເລັງຢ້ຽມ

ຢາມນັ້ນ           ອົງພຸດໂທນ້າວ                ສອງແຂນຈູງຈ່ອງ

ເອົາຂຶ້ນ             ໄປສູ່ຫ້ອງ                        ສະວັນຟ້າມິ່ງແມນ

ເລີຍເລົ່າ           ເຫັນສ່ຳເຊື້ອ                    ສະນົມນາດນາງສະວັນ

ນັນທະພິກຂຸເຫັນ                 ຊື່ນພຣະໄທຍໍຍ້ອງ

ອົງພຸດໂທຕັ້ງ             ຄຳຖາມໂດຍດ່ວນ

ອັນວ່າ              ກັນຍານີທ່ານນັ້ນ            ງາມແທ້ດັ່ງໃດ                ນັ້ນເດ!

ນັນທະພິກຂຸໄຫວ້                 ປະນົມກອນກອຍກ່າວ

ກັນຍານີນາດນ້ອຍ              ບໍ່ພໍສ້ຽວສ່ວນສົມ            ພຣະເຮີຍ

ຄືດັ່ງ                          ແມ່ວອກຮ້າຍ                 ລິງຄ່າງກາງສວນ            ນັ້ນແລ້ວ

ມັນບໍ່                         ຄືເທວາ                           ດັ່ງສາວສະວັນຟ້າ

ເມື່ອນັ້ນ  ອົງພຸດໂທຕ້ານ               ສຽງຫວານແຍ້ມຕໍ່

ທ່ານຈົ່ງ            ຄຶດກໍ່ເກື້ອ                       ທົງສ້າງພ່ຳພຽນ              ນັ້ນທ້ອນ

ຈິ່ງສິ                          ໄດ້ກ່ອມກິ້ງ                     ນາງນາດສາວສະວັນ

ນັນທະພິກຂຸຮັບ                   ປາກຄຳທຳໄດ້

ຂ້າສິ                           ອົດສາສູ້                          ພຣົມມະຈັນພຽນພ່ຳ

ຂໍແຕ່                         ໄດ້ກ່ອມກິ້ງ                     ນາງຟ້າບໍ່ວ່າສັງ               ດອກນາ

ເມື່ອນັ້ນ  ພຣະບາດເຈົ້າ                  ຕົນຍອດສັບພັນຍູ

ພາເອົາ             ນັນທະພິກຂຸກັບ              ຕ່າວລາລົງພື້ນ

ພໍເມື່ອ              ມາເຖິງຫ້ອງ                             ອາຮາມຫລວງວັດໃຫຍ່

ພວກ                         ພິກຂຸຕ້ານເຍີ້ຍ               ໄຍຖ້ອຍກ່າວຂວັນ

ນັນທະພິກຂຸເຈົ້າ                       ລະອາຍໃຈພວກເພື່ອນ

ພາວະນາບໍ່ຄ້ານ                   ກໍເຫັນແກ້ວຍອດທັມ

ຈິ່ງໄດ້                         ເປັນໜໍ່ແກ້ວ                  ຕົນຍອດອໍຣະຫັນ

ອົງພຸດໂທຕັດ            ສ່ອງຫວນເຫັນແຈ້ງ

ພຣະກໍ              ໄຂທັມຊີ້                          ຄະນາສົງສອນສັ່ງ

ນັນທະພິກຂຸເລົ່າໄດ້              ເຫັນແຈ້ງສ່ອງທັມ          ແທ້ແລ້ວ

              ປຣິໂຍສານສ້ຽງ               ສະແດງທັມຈົບເທດ

ຄະນາສົງເລົ່າໄດ້                   ຜົນນັ້ນຊູ່ອົງ

ຄັ້ງນັ້ນ              ພຣະບາດເຈົ້າ                  ຕົນຍອດສັບພັນຍູ

ພາເອົາ             ຝູງຄະນາສົງ                    ທ່ຽວເດິນຕາມບ້ານ

ກໍເລົ່າ                         ໄປເຖິງເຄົ້າ                     ອຳພະວັນປ່າໃຫຍ່

ອະນຸປິຍະ                   ນິຄົມຢູ່ໃກ້                      ດົງໄມ້ປ່າບໍ່ໄກ                 ແທ້ແລ້ວ

              ຍຸດຕິກາບັ້ນ                             ອົງພຸດໂທໄວ້ກ່ອນ

ຂໍແຕ່                         ນັກປຣາດເຈົ້າ                 ຟັງເຣື່ອງສິກ່າວເມືອງ     ກ່ອນເນີ

 

8.4      ສັກກະຍະບັນພະຊາ

ບັດນີ້                ຈັກກ່າວເຖິງ

ນັກຄະເຣດຫ້ອງ                  ເມືອງຊື່ກະບິນ

ທັງເທວະທະຫະນະຄອນ        ພ່ຳສອງສະເມີໜ້າ

ອັນວ່າ              ຝູງສ່ຳເຊື້ອ                      ຄະນາຍາດອົງພຸດໂທ

ມະຫານາມທົງ            ນັ່ງເມືອງເປັນເຈົ້າ

ເປັນວົງເຊື້ອ                         ປຸດຕາຕິດຕໍ່

ຍັງມີ                          6 ໜໍ່ທ້າວ                       ເປັນເຊື້ອແຫ່ງພຣະອົງ

ພາກັນ             ຄຶດອ່ານໄດ້                     ພຣະໄທຮ່ວມໃຈກັນ

ອອກບວດ                 ບັນພະຊາເສັຍ                 ລະໂຮງຮາມຮ້າງ

              ອະນຸຣຸດທະທ້າວ              ອານົນພ້ອມພ່ຳ

ພັດທິຍະໜໍ່ທ້າວ                  ແນວເຈົ້າໃຫຍ່ສູງ

ກິມພິລະນັ້ນ                        ເຊື້ອຊາດນາມກະສັດ

ພັກຄຸເປັນກຸມມານ    ໜໍ່ແນວນາມທ້າວ

ກັບທັງ             ພົງພັນເຊື້ອ                    ພິມພານ້ອຍອ່ອນ

ເທວະທັດໜໍ່ເຊື້ອ                 ເປັນອ້າຍພີ່ພຣະນາງ

ກັບທັງທ້າວ                         ທ່ານຜູ່ອາມາດອຸບາລີ

ພາກັນ             ໄລນະຄອນເສັຍ               ລ່ວງພະນາແນວໄມ້

6 ກະສັດເຂົ້າ                        ຄີຣີແຖວເຖື່ອນ

ແຍງສູ່ເຈົ້າ                           ອົງລ້ຳໜໍ່ພຸດໂທ

ພໍເມື່ອ              ຫລາຍພ່ຳມື້                    ທຽວທ່ອງມັນຄາ

ອົງພຸດໂທເຖິງ            ເນັ່ງປະນົມຍໍນິ້ວ

ພຣະກໍ              ບັນພະຊາໃຫ້                   6 ກະສັດທົງເພດ

ອຸບາລີພ່ຳພ້ອມ          ທົງຜ້າແຜ່ນເຫລືອງ

ພຣະກໍ              ສອນສັ່ງໃຫ້                     ທາງຍອດກັມມັດຖານ

ອົງພຸດໂທຕຣັດ                   ເທສະນາພາຍທ້າຍ

ທັງປວງພ້ອມ            ຄະນາສົງຊ້ອຍຊື່ນ

ພຣະອະນຸຣຸດທະໄດ້               ຍານແຈ້ງສ່ອງໃສ

ທຸກສ່ຳພ້ອມ                        ເປັນຍອດອໍຣະຫັນ

ພໍເມື່ອ              ຫລາຍວັນຄືນ                 ຖ່າຍເດືອນຣະດູໄດ້

ພຸດທະບໍຣິສັດໃຫ້                 ທານສົງທຸກຮູບ

ທຸກທີ່ພ້ອມ                              ອາມາດມຸນຕຣີ

ທັງປະຊາຊົນ                        ເຊື່ອທັມເຫລືອລົ້ນ

ຈັງຫັນເຂົ້າ                           ຖວາຍອົງພຸດທະບາດ

ຄະນາສົງພ່ຳພ້ອມ                ໂຮມຫັ້ນແຫ່ງດຽວ

ອານົນພ້ອມ                        ຄະນາສົງທຸກໝູ່

ອາມາດລ້ຽງ                         ຂອງຄ້ຽວເຄື່ອງສັນ

ເວັ້ນທໍ່ເຈົ້າ                           ອົງຊື່ເທວະທັດ

ບໍ່ມີ                            ໃຜມາຫາ                        ກ່າວວາຈາຕ້ານ

ກໍເລົ່າ                         ມີພຣະໄທເສົ້າ                  ມະໂນໃນເອົ້າອັ່ງ

ກູກໍ                            ເປັນຊາດເຊື້ອ                 ກະສັດດ້າມດັ່ງດຽວ

              ເທວະທັດບໍ່ຊ້າ                 ຄຶດໂລບພາຍໃນ

ຈິ່ງໄດ້                         ປອງທຳເຂັນ                             ກໍ່ກັມພຸດໂທເຈົ້າ

ເອັງຊູລີໄຫວ້                         ອົງພຸດໂທນົບນອບ

ລາບາດພື້ນ                         ຈອມເຈົ້າລ່ວງໜີ

ຈິ່ງ                             ທະຍານສູ່ຟ້າ                   ລອຍລ່ອງເວຫາ

ໄປດ້ວຍ            ຍານໂລກີ                        ລ່ອງລອຍນະພາພື້ນ

ມັນກໍ                         ທຳທົງອ້າງ                      ໂອ້ອວດກາຍາ

ເອົາງູ                          ເປັນສັງວານ                             ຄາດຄໍຄຽນໄວ້

ກັບທັງ             ຂາແຄ່ງຂໍ້                        ເພົາພ້ອມພ່ຳຫົວ

ມັນກໍ                         ແຍງສູ່ເຈົ້າ                      ອະຊາຕສັດຕູຣາຊກຸມມານ

ມັນກໍ                         ທຳມາຍາ                        ກ່າວຈາຈົງນ້ອມ

ເຮົານີ້                         ເປັນແນວເຊື້ອ                ພິກຂຸສົງທົງເພດ

ອິດທິເດດກ້າ             ພຸດໂທເຈົ້າເກິ່ງກັນ                   ທ່ານເຮີຍ

ເມື່ອນັ້ນ  ບຸຕຣະຣາຊເຈົ້າ               ຊົມຊື່ນຍິນສະງວນ

ຈິ່ງຖວາຍອາຫານ                ຊູ່ວັນທັງຄ້າຍ

ສ່ວນວ່າ            ອະລັດຊີຊັ້ນ                     ພາໂລຄົນບາບ

ເທວະທັດກ່າວຕ້ານ     ການໜ້າຕໍ່ໄປ

ຂໍໃຫ້                          ບຸຕຣະຣາຊເຈົ້າ               ຂ້າພໍ່ພະຍາຫລວງ

ເຮົາສິ                         ປົງພຣະຊົນເສັຍ              ແຫ່ງອົງພຸດໂທເຈົ້າ

ແລ້ວໃຫ້           ກຸມມານທ້າວ                 ສະເວີຍເມືອງເປັນໃຫຍ່

ເຮົາສິ                         ເປັນພຣະພຸດທະເຈົ້າ       ອົງເຫງົ້າຜູ້ດຽວ               ແທ້ແລ້ວ

ເມື່ອນັ້ນ  ບຸຕຣະຣາຊທ້າວ              ພຣະໄທຊື່ນຊົມບານ        ແທ້ແລ້ວ

ສະມາຄົມຄົນພານ               ກໍເລົ່າລືມຄຸນແກ້ວ

ພຣະກໍ              ປຸນແສນທ້າວ                 ໂຍທາພວກໄພ່

ຈັບເອົາ             ພຣະພໍ່ທ້າວ                    ຂັງເຂົ້າໃສ່ກົງ

ເມື່ອນັ້ນ           ພິມພິສານເຈົ້າ                ຕົນພໍ່ພະຍາຫລວງ

ພຣະໄທທວງຄຶດ                  ຕໍ່ກັມນຳໃຊ້

ກູຫາກ             ທຳກັມໄວ້                        ເວນຫລັງນຳຄອບ

ພຣະບໍ່              ຄຶດໂສກເສົ້າ                    ພຣະໄທເຈົ້າຊື່ນບານ        ແທ້ແລ້ວ

ພຣະມິ່ງຕົ້ນ                         ນາງຣາຊເທວີ

ຕີທວງທົບ                           ທ່າວເຊຊວນລົ້ມ

ພຣະຫາກ                  ຍິນດີລ້ຽງ                        ສັດຕຣູລູກຖ່ອຍ

ຍາມເມື່ອ                   ໂຫນກ່າວທ້ວງ                ພຣະອົງເຈົ້າບໍ່ຟັງ            ແລເດ

ພຣະສິ              ລົດຊົ່ວມ້ຽນ                    ມໍຣະນາດຕາຍເສັຍ

ເພຣາະວ່າ                  ປຸດຕາທຳ                       ໃສ່ກັມເວນຮ້າຍ

ນາງກະສັດໄທ້             ຕີທວງກິ້ງເກື່ອນ

ເຫລືອໃຈ                   ລູກຖ່ອຍຮ້າຍ                 ມາຂ້າພໍ່ຕາຍ                  ແທ້ນໍ

ນາງ                           ສະເດັດລ່ວງລ້ຳ               ເຖິງຍອດຜົວຂວັນ

ຈິ່ງໄດ້                         ຍໍບາທາ                          ໃສ່ຫົວຫິວໃຫ້

              ພິມພິສານເຈົ້າ                ເຍືອງຄຳຕ້ານກ່າວ

ກັມທີ່                         ທຳຕອບຕ້ອງ                 ສະນອງໃຫ້ເມື່ອລຸນ

ໃຫ້ນາງ             ຄິດຕໍ່ແກ້ວ                     ຣັດຕະນະທັງສາມ

ໃຫ້ຍໍ                          ຍັງຄຸນພຣະ                     ໃສ່ຫົວຖວິນໄຫວ້

ເມື່ອນັ້ນ           ເທວີແກ້ວ                       ຊົນທາໄຫລຫລັ່ງ

ລາບາດພື້ນ                         ພຣະອົງເຈົ້າຕ່າວຄືນ

ອະຊາດສັດຕູເຈົ້າ                 ຂັງອົງພະຍາພໍ່

ບໍ່ໃຫ້                          ໃຜສົ່ງເຂົ້າ                       ທັງນ້ຳຍື່ນຖວາຍ

ຄາວນັ້ນ  ພຣະແມ່ເຈົ້າ                   ນາງຣາຊເທວີ

ຍາມເມື່ອ                   ໄປຢາມຜົວ                     ຫົ່ມສະໄບຄຽນເນື້ອ

ນາງກໍ                        ເອົາຍັງເຂົ້າ                      ໂພຊະນັງປັ້ນຫໍ່

ສະໄບຫົ່ມຕຸ້ມ             ຄຽນເນື້ອບ່ຽງໄປ

ເອົາຖວາຍແຈ່ມເຈົ້າ   ອົງພຣະບາດສາມິໂກ

ໃນກົງເຫລັກ              ຄຸກຂັງພຣະອົງເຈົ້າ

ລາງເທື່ອ          ທາຕາມເນື້ອ                   ຜິວໜັງທຸກແຫ່ງ

ພໍໃຫ້                          ພຣະບາດເຈົ້າ                  ຜົວແກ້ວຄ່ອຍເລັຍ

ອັນນີ້                         ພຣະບາດເຈົ້າ                  ກໍທຽວທ່ອງຈົມກົມ

ພິຈານທັມ                           ລະນຶກຄອງຄຸນແກ້ວ

ມະໂນໃສເຫລື້ອມ                 ໃນທັມຕັ້ງຕໍ່

ກາຍກໍ             ຜຸດຜ່ອງພົ້ນ                   ໃສເຫລື້ອມດັ່ງຫລັງ

ເມື່ອນັ້ນ  ຄວາມເຖິງທ້າວ              ອະຊາຕສັດຕູບຸຕຣະຣາຊ

ພຣະກໍ              ຫ້າມຂາດແທ້                 ທັງແກ້ວແມ່ຕົນ

ບໍ່ໃຫ້                          ໄປລ່ຳຢ້ຽມ                      ພະຍາພໍ່ໃນກົງ

ຄາວນັ້ນ           ເທວີນາງ                         ຄັ່ງມະໂນໃນແຄ້ນ

ອັນວ່າ              ຜົວຂວັນແກ້ວ                ສິຕາຍໄປມໍຣະນາດ

ນ້ອງໄດ້            ຜິດພຣະບາດເຈົ້າ            ຢ່າຖືໄວ້ກໍ່ກັມ                  ແດ່ທ້ອນ

ເມື່ອນັ້ນ  ພຣະບາດເຈົ້າ                  ຕົນພໍ່ພະຍາຫລວງ

ພໍເມື່ອ              ຫລາຍວັນຄືນ                 ພ່ຳພຽນຄຸນແກ້ວ

ໃນກົງກວ້າງ                        ຈວນຫລວງຄຸກໃຫຍ່

ທາງ                           ພຣະໄທທ່ອນທ້າວ           ບໍ່ມີເສົ້າຜ່ອງໃສ              ແທ້ແລ້ວ

ຄວາມແຜ່ເທົ້າ           ອະຊາຕສັດຕູຣາຊກຸມມານ

ຈິ່ງໃຫ້                        ເຂົາຍຳບາທາ                  ຝ່າຕີນທັງພື້ນ

ເອົາເກືອຄັ້ນ                        ທາຕີນອົງພຣະບາດ

ບໍ່ໃຫ້                          ທຽວທ່ອງໄດ້                             ຕີນເຈົ້າເນົ່ານູມ

ເມື່ອນັ້ນ           ພຣະບາດເຈົ້າ                  ພະຍາໃຫຍ່ພິມພິສານ

ເລິຍເລົ່າ           ມໍຣະນາຕາຍ                   ລ່ວງເມືອເມືອງຟ້າ

ຈິ່ງໄດ້                         ໄລສົບໄວ້                         ຄືຈັນຄູ້ແກ່ນ                   ແທ້ແລ້ວ

ແລ້ວເລົ່າ                   ໄປເກິດກ້ຳ                      ໃນຫ້ອງແຫ່ງສະວັນ

ເມື່ອນັ້ນ  ອາມາດເຈົ້າ                    ພ້ອມພ່ຳທັງສອງ

ເອັງຊູລີນົບ                          ເນັ່ງພຣະນົມຍໍນິ້ວ

ອະຊາຕສັດຕູເຈົ້າ                 ພະຍາເມືອງຟັງພາກ

ຄົນນຶ່ງ              ໄຂຂ່າວຕ້ານ                    ວ່ານາງເຈົ້າແມ່ເມືອງ

ປະສູດອ່ອນນ້ອຍ                 ເປັນຍອດຊາຍງາມ

ຄາວນັ້ນ           ອະຊາຕສັດຕູດີໃຈ           ຊື່ນພຣະໄທທວງແມ້ງ

ຄວາມກະສັນດ້ວຍ               ປຸດຕາອັນເກິດ               ມານັ້ນ

ຄົນໜຶ່ງ            ທູນເຍື່ອງຂໍ້                     ທາງກ້ຳແຫ່ງພະຍາ

ວ່າໄດ້                         ລົດຊົ່ວມ້ຽນ                    ລະຄາບເມືອແມນ           ແລ້ວເດ

ພະຍາເມືອງຟັງ                   ອັ່ງມະໂນເລີຍລົ້ມ

ພໍ່ກູ                           ມີມະໂນນ້ອມ                  ກະຣຸນາຕົນລູກ

ຄືກູ                            ຮັກລູກນ້ອຍ                             ສະເມີດ້າມດັ່ງດຽວ          ນີ້ແລ້ວ

ຄ້ອມວ່າ           ພຣະຮ່ຳແລ້ວ                  ສະເດັດທ່າວຕາຍໄປ

ພໍຄາວດຽວ                          ຕ່າວຄືນມາໄດ້

ກູຫາກ             ສະມາຄົມດ້ວຍ               ຄົນພານໃຈຊົ່ວ

ຈິດຫລ່າຫລົ້ມ            ຫລົງເອື້ອອ່າວຄຸນ           ແລນໍ

 

8.5      ເທວະທັດ

ບັດນີ້                ຈັກກ່າວກ້ຳ                     ອ້າຍບາບເທວະທັດ                   ກ່ອນແລ້ວ

ຄາວເມື່ອ                   ພຸດໂທທ່ຽວສົງສານ         ສົ່ງເວນວຽນໃຊ້

ມັນຕາມມ້າງ             ຜະຈົນຈຳພຸດທະບາດ

ອາຄາດແຄ້ນ             ສະນອງສ້າງສືບເວນ        ເຈົ້າເຮີຍ

ເມື່ອມັນ           ຮູ້ຂ່າວເຈົ້າ                       ພິມພິສານມໍຣະນາດ

ມັນຊື່ນຊ້ອຍ                        ມະໂນແມ້ງແມ່ນໃຈ

ຄວນກູ             ຄຶດອ່ານຂ້າ                     ຕົນຍອດສັບພັນຍູ

ກູຈັກ                         ເປັນຄູສອນ                    ນັ່ງແທນເມື່ອໜ້າ

ມັນທະຍານຂຶ້ນ          ເວຫາອາກາດ

ຍານເລົ່າຫລຸ້ຍ            ເຫາະໄດ້ກໍບໍ່ໄປ                ແທ້ແລ້ວ

ມັນແຮງ           ຄຶດຄຽດແຄ້ນ                 ຕົນຍອດສັບພັນຍູ

ວ່າແຕ່             ເຫັນຍາມໃດ                            ສິຂ້າເສັຍຈົນໄດ້

ອັນວ່າ     ນາໂຖເຈົ້າ                       ສັບພັນຍູຕັດສ່ອງ

ພຣະລ່ຳຢ້ຽມ                        ເຫັນຜ້ຽນຊູ່ອົງ

ພຣະບາດເຈົ້າ             ພາພວກຄະນາສົງ

ໂຄຈອນເດິນ              ດ່ວນມາມິຊ້າ

ພໍເມື່ອ              ໄປເຖິງຫ້ອງ                    ຣາຊຄຣືຫາເມືອງໃຫຍ່

ເທວະທັດຄົບໄດ້                   ນາຍໜ້າໝູ່ທະນູ

ເຂົາກໍ                         ເບັດເຊິ່ງເຈົ້າ                             ຕົນປະເສິດນາໂຖ

ເຂົາສິ                         ຍິງທະນູສອນ                  ໃສ່ພຣະອົງຈິງແລ້ວ

ນາຍຂະມັງ                 ທະນູໄດ້                           ຍໍສອນກ້າວເກິ່ງ

ຍົກແນໜ້າ                               ແຂນກ້າວກົ່ງທະນູ

ເສັ້ນກະດ້າງ                         ສອນບໍ່ປ່ອຍທະນູສິນ

ມືບໍ່                            ວາງສາຍທະນູ                 ຈ່ອງດຶງແນໄວ້

ບາທາເທົ້າ                           ຕີນແຂນຂຶງຫຍຽດ

ບໍ່ອາດ              ຍົກຍ່າງຍ້າຍ                            ໄປໄດ້ດັ່ງມະໂນ

ພຣະອົງເລີຍເລົ່າ         ເທສະນາໃຫ້                    ໄຂທັມສອນສັ່ງ

ນາຍຂະມັງ                 ທະນູເລົ່າໄດ້                     ເຫັນແຈ້ງຮ່ອມທັມ

ເມື່ອນັ້ນ  ເທວະທັດຮ້າຍ                 ອ້າຍບາບໃຈມານ

ມັນກໍ                         ໄປຈາຂານ                       ຕໍ່ນາຍຄວານຊ້າງ

ມັນກໍ                         ທຳອຸບາຍລໍ້                     ລວງກົນຫລາຍຢ່າງ

ຄວານຊ້າງໄດ້             ໃຈແທ້ເຊື່ອຖື                  ນັ້ນແລ້ວ

ມັນກໍ                         ຂັບຊ້າງຮ້າຍ                             ຄີຣິງຣາຊເມົາມັນ

ເພື່ອໃຫ້            ແທງນາໂຖ                     ໜໍ່ພຸດໂທຍາມເຊົ້າ

ພຣະອົງ            ທໍຣະມານຊ້າງ                 ເມົາມັນໃຫ້ໃຈອ່ອນ

ກັບທັງ             ຄວານຂີ່ພ້ອມ                 ໃຈນ້ອມຕໍ່ພຣະອົງ

ເມື່ອນັ້ນ  ເທວະທັດແຄ້ນ               ບໍ່ໄດ້ດັ່ງໃຈໝາຍ

ມັນບໍ່                         ອາຍຄວາມຄຶດ               ຈ່ອງເວນພຸດໂທເຈົ້າ

ມັນກໍ                         ເອົາຕົນຂຶ້ນ                     ດອຍສູງຄິຊະນະກູດ

ທັບກິ່ງກ້ອນ                        ຫິນລ້ານລ່ວງລົງ

ຕົກສູ່ພື້ນ                            ຕຳແຜ່ນທໍຣະນີ

ສະເກັດຫິນ                ກະເດັນເຖິງ                    ຖືກຕີນພຣະອົງເຈົ້າ

ຄາວນັ້ນ           ໂລຫິດຊ້ຳ                        ດຳໃນໜອງບົ່ມ

ໂກມານພັດເຈົ້າ                   ຢາແກ້ໃສ່ຫາຍ

ຄົນກ່າວທ້ວງ             ເທົ້າທົ່ວທັງເມືອງ

ເທວະທັດ                   ເປັນຄົນພານ                  ບາບຫລາຍເຫລືອລົ້ນ

ໃຜບໍ່                          ທານຍັງເຂົ້າ                    ໂພສະນັງຍໍຍື່ນ

ມັນກໍ                         ຄຶດອ່ານຂໍ້                       ອຸບາຍໄດ້ໃໝ່ມາ

ມັນຟັ່ງຟ້າວ                         ເຂົ້າສູ່ອົງພຸດໂທ

ຍໍມືນົບ                      ກ່າວກອນກອຍຕ້ານ

ວ່າຂ້ານ້ອຍ                 ອາສາຄ້ຳ                         ການພຣະອົງທຸກຢ່າງ

ຂ້າສິ                           ວາງແບບຂໍ້                     ກົດຕັ້ງຕໍ່ໄປ

ພຣະບາດເຈົ້າ             ຕົນປະເສິດນາໂຖ

ພຣະບໍ່              ໂມທະນາຕາມ                 ທໍ່ໄຍຍອງນ້ອຍ

ມັນກໍ                         ທຳລວງລໍ້                        ສັງໂຄແຕກໝູ່

ສັງຄະເພດມ້າງ          ສົງເຈົ້າວຸ້ນວາຍ

ມັນກໍ                         ພາເອົາໄດ້                       ພິກຂຸສົງບວດໃໝ່

ມີປະມານຫ້າຮ້ອຍ               ໜີແທ້ຫ່າງໄກ

ເມື່ອນັ້ນ  ພຣະບາດໃຊ້                             ອົງເລິດສາຣີບຸດ

ກັບທັງ             ໂມກຄັນລາເດິນ              ລ່ວງຕາມບໍ່ມີຊ້າ

ທັງສອງເຈົ້າ                         ເທສະນາສອນສັ່ງ

ເອົາ                            ພິກຂຸຫ້າຮ້ອຍ                 ຄືນສ່ຽງບໍ່ເຫລືອ

ຍັງຢູ່ດ້ວຍ                           ອ້າຍບາບເທວະທັດ

ພຽງແຕ່           ສອງສາມອົງ                             ແຕ່ພໍນຳກົ້ນ

ສິດໃຈຮ້າຍ                          ເຫັນນາຍຕົນຖ່ອຍ

ມີແຕ່                        ໂອ້ອວດເວົ້າ                    ສະຫາວນັ້ນລື່ນໂຕ

ພາກັນ             ຕົບຕ່ອຍຕ້ອງ                ອ້າຍບາບເທວະທັດ

ຍໍຍັງ                          ຕີນຕຳອົກ                      ທ່າວເຊຊວນລົ້ມ

ໂລຫິດຍ້ອຍ                         ປານຝາງນ້ຳຄັ່ງ

ເທວະທັດນັ່ງໃຫ້                   ຍົມຍ້ອຍຫລັ່ງໄຫລ

ເລີຍເລົ່າ           ເປັນໂຣກຮ້າຍ                 ບັງບຽດພາຍຫລັງ

ຄຶດວ່າ              ສັງຂານຕົນ                     ບໍ່ຍືນໄປໜ້າ

ຈິ່ງ                             ຄະນິງຄຸນເຈົ້າ                  ອົງພຸດໂທແກ້ວແກ່ນ      ມາແລ້ວ

ຈິ່ງໄດ້                         ນອນທອດເນື້ອ               ທັງໃຫ້ຈົ່ມຫາ

ມັນຈິ່ງ              ບອກສ່ຳເຊື້ອ                   ພວກໝູ່ເປັນສິດ

ໃຫ້ເອົາ             ເຮົາໄປຫາ                       ໜໍ່ພຸດໂທຈອມເຈົ້າ

ສິດກໍ                         ສົງສານດ້ວຍ                  ອາຈານນ້ອມໜ່ຽວ

ເຮັດສະລ່ຽງໄມ້            ຫາມໄດ້ລ່ວງໄປ

ຈວນຈະ            ເຖິງແຈ່ມເຈົ້າ                 ຕົນປະເສິດນາໂຖ

ເລີຍເລົ່າ           ພາກັນພັກ                     ນອກອາຮາມກວ້າງ

ແຄມສະນ້ຳ                          ບົວຫລວງດວງດອກ

ວາງຄາດໄວ້                         ຕຽງໃກ້ແມ່ນະທີ

ເມື່ອນັ້ນ  ເທວະທັດຫຍຽດຍື້           ພື້ນແຜ່ນບາທາ

ມັນສິ                         ວາງຕີນລົງ                     ຍ່າງດູກະບວນເບື້ອງ

ເມື່ອນັ້ນ           ພຣະສຸທາພື້ນ                  ດິນໜາຍະສູບ

ເອົາພື້ນເທົ້າ                         ຕີນໄດ້ຈ່ອງລົງ

ຫລຸບລ່ວງເທົ້າ            ເຖິງຮອດຄໍຫອຍ

ມັນກໍ                         ຍໍມືນົບ                           ກ່າວເຖິງພຸດໂທເຈົ້າ

ຂ້າຂໍ                           ເອົາຄຸນແກ້ວ                  3 ປະການມຸງເຫລື້ອມ

ອັດຖິ                         ໜັງແລະຊິ້ນ                   ບູຊາເຈົ້າຊູ່ອັນ                 ພຣະເຮີຍ

ກັບທັງ             ຕົນຕົວຂ້າ                      ກາຍໃຈຫັດທະເຍດ

ຂ້າຂໍ                           ຍົກຍື່ນຖ້ວນ                   ຖວາຍເຈົ້າພຣະຍອດທັມ ແທ້ແລ້ວ

ພໍເມື່ອ              ບະບວນສ້ຽງ                             ສຽງຄາງນ້ອມໜ່ຽວ

ດິນເລີຍ           ຈູບຈ່ອງນ້າວ                   ໃຫ້ລົງໝໍ້ແຜ່ນແດງ       ແທ້ແລ້ວ

ເມື່ອນັ້ນ  ອຸກຂະລຸກເທົ້າ                 ນະຄອນຫລວງໄຫວຫວັ່ນ

ຄົນກ່າວທ້ວງ             ທັງຄ້າຍທົ່ວແດນ

ເປັນຕາ            ໜ້າງຶດງໍ້                         ກັມບາບນຳທັນ               ແທ້ນໍ

ຄົນທັງເປັນ                         ກໍເລົ່າລົງຈົມພື້ນ

ສັບພັນຍູເຈົ້າ             ເທສະນາສອນສັ່ງ

ໃຜຜູ້                         ທຳບາບຮ້າຍ                             ກັມຕ້ອງແລ່ນເຖິງ                   ແທ້ແລ້ວ

ພຣະກໍ              ຊັກເຣື່ອງເຄົ້າ                  ວັດຖຸເກົ່ານິທານ

ເທວະທັດ                   ປອງທຳເວນ                             ແກ່ເຮົາເລິງເລື້ອຍ

ຕັ້ງແຕ່             ເປັນຄົນຄ້າ                     ນຳກັນແຕ່ປາງກ່ອນ

ມັນກໍ                         ຜູກຈ່ອງໝັ້ນ                 ເວນນັ້ນຕໍ່ມາ                  ແທ້ແລ້ວ

ມັນກໍ               ລົງສູ່ພື້ນ                         ໝໍ້ໃຫຍ່ອະເວຈີ

ຄະນະນານັບ                        ມາກຫລາຍເຫລືອລົ້ນ

ກັມທີ່ມັນ                   ກະທຳໄວ້                         ໃນສົງສັງຄະເພດ

ກັບໜຶ່ງໄດ້                          ເນົາໝໍ້ແຜ່ນແດງ

ພົ້ນຈາກນັ້ນ                        ໄປອີກແສນປີ

ສິໄດ້                           ເປັນອົງພຣະ                             ປັດເຈກໂພທິຍານເຈົ້າ

ນາມກອນເຄົ້າ           ອັດຖິສາໂຣປັດເຈກ

ເຫດທີ່              ມັນຍື່ນນິ້ວ                      ມືໄຫວ້ເມື່ອສິຕາຍ

ມັນກ່າວອ້າງ              ເອົາກະດູກສຽນຫົວ

ເພື່ອຈະ            ບູຊາຄຸນ                          ແຫ່ງເຮົາອົງລ້ຳ

ປຣິໂຍສານສ້ຽງ          ອົງພຸດໂທເທເທດ

ຝູງໝູ່              ຄົນມາກລົ້ນ                    ເຫັນແຈ້ງຮ່ອມທັມ                   ແທ້ແລ້ວ

              ຍຸດຕິກາບັ້ນ                             ອົງພຸດໂທຕຣັດເທດ

ເທວະທັດ                   ລົງສູ່ພື້ນ                         ໃນໝໍ້ແຜ່ນແດງ            ເຈົ້າເຮີຍ

 

8.6      ເມດໄຕຣຍະພະຍາກອນ

ພໍເຫັນ    ເມກເລື່ອນຍ້າຍ              ກົງກີບເມືອງແມນ                   ພູ້ນເຍີ

ເມໂຄໄຫລ                           ລ່ວງລົມເຊີຍກ້ອນ

ເໝືອຍຮຳຍ້ອຍ                   ພະນົມໄພແນວປ່າ

ກະດັງງາແບ່ງສ້ອຍ              ລະອອງເອົ້າຮື່ນຫອມ       ເຈົ້າເຮີຍ

ບັດນີ້                ຈັກກ່າວກ້ຳ                     ເມືອງພໍ່ອົງພຸດໂທ           ກ່ອນແລ້ວ

ໂຄຕະມີນາງ                        ຮ່ຳຄະນິງວັນມື້

ຄະນິງເຖິງເຈົ້າ            ສັບພັນຍູດວງຍອດ

ນາງໄດ້             ເປັນແມ່ລ້ຽງ                   ທັງປ້ອນມ່າມນົມ

ຜູ່ນ້ອງນັ້ນ                           ຊື່ວ່ານັນທະເສນ

ເປັນປຸດຕາ                         ລູກຄີງນາງແທ້

ເປັນດວງແກ້ວ          ທັງສອງເຮືອງຮຸ່ງ

ນາງກໍ                        ຄຶດໄຄ່ໄດ້                               ຜືນຜ້າທອດທານ

ເມື່ອພຣະ                   ກັບຕ່າວຕັ້ງ                    ຄືນສູ່ນະຄອນຫລວງ

ກູສິ                            ຖວາຍຈີວອນ                  ແກ່ອົງພຸດໂທເຈົ້າ

ແມ່ນສິ             ເອົາເງິນຊື້                       ຣາຄາຫລາຍໝື່ນ

ກໍບໍ່                            ຄືຄ່າດ້ວຍ                       ມືນິ້ວແຫ່ງຕົນ                ແທ້ແລ້ວ

ຄ້ອມວ່າ  ນາງຮ່ຳແລ້ວ                             ກໍເລືອກຊ່າງທັງຫລາຍ

ທ່ານຈົ່ງ            ພາກັນເຮັດ                     ແອ່ງຄຳເລິງລ້ວນ

ຄະນະນາໄດ້                          7 ອັນເປັນແອ່ງ

ອົບແກ່ນໄມ້                         ຈັນຄູ້ແກ່ນຫອມ

ເພື່ອໄວ້             ຂັງໃສ່ນ້ຳ                         ຫໍຊາດຫໍຣະດານ

ທັງນິນຄາມ                         ຄັ່ງເຂປະສົມໝໍ້

ດິນຂາວລ້ວນ             ປົນຜົງແປ້ງບັ່ນ

ຂົນໃສ່ໝໍ້                             ຖັງນ້ຳແອ່ງຄຳ

ແລ້ວປູກຜ້າຍ            ແນວຊາດສຳລີ

ແນວຍອງດີ                        ຈິ່ງເອົາລົງກ້າ

ປະພົມນ້ຳ                            ໂຄນົມເຊົ້າຄ່ຳ

ຝ້າຍປົ່ງກ້ານ             ບານບ້າງເຮື່ອເຮືອງ

ໜ່ວຍຢາດຍ້ອຍ                 ກ້ານກ່ອງສີດຳ

ນາງຄານປິດ              ໝາກມາເຫລືອລົ້ນ

ເປັນຍອງກ້ຽງ            ຂາວດີແຈ້ງສ່ອງ

ນາງປັ່ນອິ້ວ                          ເຂັນຝ້າຍປັ່ນຫລາ

ນາງກໍ              ຈັດຊ່າງໄມ້                      ທຳກີ່ໂຮງຄຳ

ທາງເທິງ           ມຸງເພດານ                     ຂ່າຍມະນີແກມແກ້ວ

ດູງາມຜ້ຽງ                           ວິມານແມນເທວະຣາຊ

ພໍເມື່ອ              ວັນຣຶກໄດ້                       ສິລົງຕັ້ງຕ່ຳທໍ

ຄາວນັ້ນ           ຝູງສ່ຳເຊື້ອ                      ພວກໝູ່ສາວສະນົມ

ພາກັນ             ທົງສັງວານ                      ເຄື່ອງມະນີທວຍເອ້

ສ່ວນວ່າ            ເກສາດົ້ວ                        ທາຈັນມັນອ່ອນ              ທຸກຄົນ

ເຂົາກໍ                         ໄຫລຫລັ່ງເຂົ້າ                  ໂຮງກວ້າງກີ່ຄຳ

ພາກັນ             ຕ່ຳຊ່ອຍເຈົ້າ                             ນາງນາດໃຈເມືອງ

ພວກຂ້າ           ຂໍບຸນນຳ                          ພຣະແມ່ເມືອງພາຍໜ້າ

ກໍບໍ່                            ພໍວັນໄດ້                          ພໍຄາວເຖິງຄ່ຳ

ຕ່ຳຜ້າແລ້ວ                         ສີເຫລື້ອມດັ່ງຄຳ

ນາງກໍ                        ຕັດແຫກຍ້ອມ               ຫຍິບແສ່ວເປັນຂັນ

ທຳເປັນ            ໄຕຣຈີວອນ                     ຮຸ່ງເຮືອງເຫລືອງເຫລື້ອມ

ນາງກໍ                        ຍິນດີແທ້                        ມະໂນໃສຊ້ອຍຊື່ນ

ຄືສິ                            ບຸນມາກລົ້ນ                    ຖວາຍເຈົ້າໜໍ່ພຸດໂທ       ແທ້ແລ້ວ

ບັດນີ້                ຈັກກ່າວກ້ຳ                     ເມດໄຕຣຍະໜໍ່ໂພທິຍານ ກ່ອນແລ້ວ

ໄດ້ເກິດ            ເປັນປຸດຕາ                     ລູກພະຍາເມືອງກວ້າງ

ຣາຊາເຈົ້າ                            ອະຊາຕສັດຕູເປັນພໍ່

ຊື່ວ່າ                           ອະຊິດຕະຣາຊເຈົ້າ           ງາມຍ້ອຍດັ່ງຂຽນ

ເຈົ້າກໍ                         ພາພວກພ້ອມ                ເພື່ອນໝູ່ບໍຣິວານ

ບັນພະຊານຳ              ໜໍ່ພຸດໂທອົງລ້ຳ

ອະຊິດຕະເຈົ້າ             ພິກຂຸເນົາບວດໃໝ່

ຮູ້ຮອບຖ້ວນ                         ກະບວນເບື້ອງເຍື່ອງທັມ

ເມື່ອນັ້ນ  ພຣະບາດເຈົ້າ                  ຕົນຍອດນາໂຖ

ອົງພຸດໂທກັບ             ຕ່າວຄືນມາຢ້ຽມ

ຣາຊາເຈົ້າ                            ພະຍາຫລວງຕົນພໍ່

ຝູງໝູ່              ສົງແວດລ້ອມ                 ພຣະອົງເຈົ້າສູ່ເມືອງ

ພັກຈອດຢັ້ງ                        ນິໂຄຣດອາຮາມຫລວງ

ໂຄຕະມີນາງ                        ຊື່ນພຣະໄທທວງແມ້ງ

ແສນສາວລ້ອມ          ບໍຣິວານແຫນແຫ່

ນາງກໍ                        ຍົກຍື່ນຜ້າ                      ຖວາຍເຈົ້າໜໍ່ພຸດໂທ

ນາງເນັ່ງນ້ອມ            ວອນຫິ່ວຈາຂານ

ມານດາ            ທໍາທໍເອງ                        ພ່ຳແພງພຽນໄວ້

ໃຈປະສົງຖວາຍເຈົ້າ    ອົງພຸດໂທຕົນລູກ

ໝາຍໜ່ວງນ້າວ                 ບຸນເຈົ້າໃສ່ຫົວ

ເມື່ອນັ້ນ  ພຣະບາດແຍ້ມ               ໄຂພຣະໂອດສຽງຫວານ

ຂໍໃຫ້                          ມານດາຖວາຍ                ໝູ່ສົງທັງຄ້າຍ

ສິໄດ້                           ມີບຸນລົ້ນ                        ເຫລືອຫລາຍມາກຍິ່ງ

ຖວາຍ              ພຣະພຸດທະເຈົ້າ              ບຸນນັ້ນບໍ່ຫລາຍ              ແທ້ແລ້ວ

ເມື່ອນັ້ນ           ນາງຄັ່ງແຄ້ນ                  ຍືນໂສກເສັຍພຣະໄທ

ພຣະອານົນທູນ          ເນັ່ງປະນົມຍໍນິ້ວ

ຂໍໃຫ້ພຣະອົງ     ກູນາດ້ວຍ                       ພຣະມານດາເຈົ້າແມ່

ນິມົນ                         ຮັບແຜ່ນຜ້າ                             ມາໄວ້ນຸ່ງທົງ

ເມື່ອນັ້ນ  ອົງປະເສິດເຈົ້າ                ດວງຍອດສັບພັນຍູ

ຈິ່ງໄດ້                         ເທສະນາສອນ                 ກ່າວໄຂສຽງແຈ້ງ

ພຣະກໍ              ຍໍດວງແກ້ວ                    ສັງຂະທານຊີ້ກ່າວ

ໂຄຕະມີແມ່ນ້າ           ພຣະໄທແມ້ງຊື່ນບານ

ນາງກໍ                        ຍົກແຜ່ນຜ້າ                   ຖວາຍທອດທານສົງ

ບໍ່ມີ                            ອົງໃດຮັບ                        ນັ່ງເສີຍເສັຍສ້ຽງ

ຕັ້ງແຕ່             ສາຣີບຸດເຈົ້າ                    ລົງໄປຈົນຕະລອດ

ບໍ່ມີ                            ໃຜຮັບໄດ້                        ມອງຢ້ຽມລ່ຳດາຍ           ແທ້ແລ້ວ

ອັນວ່າ     ອະຊິດຕະເຈົ້າ                  ພິກຂຸເນົາບວດໃໝ່

ນັ່ງຢູ່ທ້າຍ                            ປາຍຂ້າງແຫ່ງສົງ

ນາງຍື່ນນິ້ວ                          ຖວາຍທອດຈີວອນ

ອະຊິດຕະເລີຍຮັບ                ເອົາບໍ່ມິຊ້າ

ໂຄຕະມີເຈົ້າ                         ເສັຍພຣະໄທແຄ້ນຄັ່ງ

ນ້ຳພຣະເນດຍ້ອຍ                ຮຳໜ້າຫລັ່ງໄຫລ

ພຣະບາດເຈົ້າ             ຕົນຍອດສັດຖາ

ໃຫ້                             ອານົນນຳເອົາ                  ບາດມາມິຊ້າ

ພຣະອົງ            ອະທິດຖານແລ້ວ             ໂຍນໄປໂດຍດ່ວນ

ບາດລ່ວງຂຶ້ນ              ເທິງຟ້າເລົ່າຫາຍ

ພຣະຈິ່ງ            ບອກສ່ຳເຊື້ອ                   ພວກໝູ່ຄະນາສົງ

ໃຫ້ພາກັນ                  ໄປນຳຫາ                         ບາດມາດຽວນີ້

ຄາວນັ້ນ           ສາຣີບຸດເຈົ້າ                    ໂມກຄັນລາພ້ອມພ່ຳ

ອະຣິຍະສົງມາກລົ້ນ              ທະຍານລ້ຳລ່ວງຕາມ

ພາກັນເຫາະໄປ ທຸກທົ່ວດ້າວ                    ຂົງຂອບຈັກກະວານ

ກໍບໍ່                            ມີໃຜນຳ                          ບາດພຣະອົງມາໄດ້

ພຣະຈິ່ງ  ປຸນຄຳໃຊ້                        ອະຊິດຕະເຣວຮີບ

ທ່ານຈົ່ງ            ນຳບາດນັ້ນ                     ມາໃຫ້ແກ່ເຮົາ                 ແດ່ເທີ້ນ

ອະຊິດຕະບໍ່ຊ້າ            ເລີຍລ່ວງໄປຕາມ

ຍືນຢູ່                         ໃນອາຮາມ                      ເຂດແຈແຄມຕ້າຍ

ອະທິຖານຕັ້ງ              ບາຣະມີນ້ອມໜ່ຽວ

ຫຍຽດຍ່ອງຍື້             ແບມືອ້າອອກໄປ

ບາດເລົ່າໄດ້                          ມາສູ່ກຳມື

ເລີຍເອົາ           ໄປທູນຖວາຍ                  ໜໍ່ພຸດໂທອົງລ້ຳ

ເມື່ອນັ້ນ  ໂຄຕະມີເຈົ້າ                    ຍິນດີຊົມຊື່ນ

ຄຸນພຣະ           ສົງມາກລົ້ນ                     ເຫລືອດ້າມກວ່າປະມານ  ແທ້ນໍ

ນາງກໍ                        ຍິນດີດ້ວຍ                      ຜົນທານຊ້ອຍຊື່ນ

ສັງຄະທານທ່ຽງແທ້    ກູໃຫ້ມອບຖວາຍ

ຄ້ອມວ່າ           ນາງຮ່ຳແລ້ວ                             ສະເດັດສູ່ວັງຫລວງ

ຄະນິງກອງບຸນ           ບໍ່ລືມຍາມນ້ອຍ

              ອະຊິດຕະພິກຂຸໄດ້           ຈີວອນນາງນາດ

ກູບໍ່                            ຄວນນຸ່ງເອ້                     ກາຍເສົ້າໝົ່ນໝອງ

ແລ້ວກໍ             ເອົາຍັງຜ້າ                       ຈີວອນຜືນໜຶ່ງ

ເອົາໄປ              ເຮັດດາດຟ້າ                             ເທິງຫ້ອງໜໍ່ພຸດໂທ

ຜືນໜຶ່ງນັ້ນ                         ແອ້ມປ່ອງຝາຜະນັງ

ບ່ອນທີ່             ອົງພຸດໂທນອນ               ຮຸ່ງເຮືອງເຫລືອງເຫລື້ອມ

ໂຄຕະມີເຈົ້າ                         ມະໂນໃສຊ້ອຍຊື່ນ

ຈິ່ງໄດ້                         ຄຶດກໍ່ຕັ້ງ                         ບຸນສ້າງແຫ່ງຕົນ            ແທ້ແລ້ວ

ເມື່ອນັ້ນ  ອົງພຸດໂທເຈົ້າ                 ເທສະນາໄຂເປິດ

ວ່າ                    ພິກຂຸຮູບນີ້                     ເປັນເຊື້ອໜໍ່ພຸດໂທ         ແທ້ແລ້ວ

ສົງພ່ຳພ້ອມ                         ງ່ຽງໂສດຄອຍຟັງ

ອົງພຸດໂທໄຂ                        ຕໍ່ໄປພາຍໜ້າ

ອະສິດຕະພິກຂຸນີ້                 ບາຣະມີກ້າແກ່

ຈະໄດ້ຕຣັດສະຣູ້          ເປັນພຣະພຸດທະເຈົ້າ       ເມດໄຕຣແທ້ທ່ຽງຈິງ

ທ່ານກໍ່ສ້າງ                          ດວງຍອດໂພທິຍານ

16  ອະສົງໄຂນັບ                    ມາກຫລາຍເຫລືອລົ້ນ

ວິຣິຍະທິກະແທ້          ບາຣະມີກ້າແກ່

ສັດຜູ້                         ເກິດຮ່ວມນັ້ນ                 ຫາຍສ້ຽງສະວ່າງເວນ       ເຈົ້າເຮີຍ

ສົງຄະນາເຈົ້າ              ທັງຫລາຍມວນມາກ

ເຫັນ                          ອະຊິດຕະແຈ່ມເຈົ້າ                   ຢຳຢ້ານຊູ່ອົງ                             ແທ້ແລ້ວ

ຄາວນັ້ນ  ອົງພຸດໂທຍັ້ງ                  ນະຄອນຫລວງເມືອງພໍ່

ໄຕຣມາດຖ້ວນ          ພຣະອົງເຈົ້າທ່ຽວໄປ

ທຸກຍ່ານບ້ານ             ຂົງເຂດນະຄອນຄາມ

ຊົນບົດ             ທັງເມືອງຫລວງ              ໂຜດສັດເລິງເລື້ອຍ

ບໍຣິສັດເຈົ້າ                          ບໍຣິບູນພ້ອມພ່ຳ

ຈົນນັບ             ອ່ານບໍ່ໄດ້                        ເຕັມພື້ນແຜ່ນໄຕຣ        ແທ້ແລ້ວ

ພຸດທະອົງຢູ່ຍັ້ງ           ເມືອງໃຫຍ່ເວສາລີ

ຈິ່ງໄດ້                         ຈຳພັນສາ                        ໂຜດສັດທັງຄ້າຍ

ປະວາຣະນາແລ້ວ                 ພຣະອົງໄປເມືອງໃໝ່

ຕາມຮີດເຄົ້າ                        ພຸດໂທເຈົ້າແຕ່ເດິມ        ແທ້ແລ້ວ

 

8.7      ພຸດທະບິດານິບພານ

ບັດນີ້                ຈັກກ່າວກ້ຳ                     ພະຍາພໍ່ພາຍຫລັງ          ກ່ອນແລ້ວ

ພຣະກໍ              ໂຣຄາເຖິງ                       ບຽດຄິງບຽນເນື້ອ

ວົງສາເຝົ້າ                            ພະຍາຫລວງເຊົ້າຄ່ຳ

ໝໍນັ່ງລ້ອມ                         ພຣະອົງເຈົ້າປິ່ນປົວ

ກໍບໍ່                            ຫາຍເຫືອດໄດ້                 ພໍທ່ອງວັນຍາມ

ໂຣຄາແຂງ                           ເຮັ່ງວັນແຮງກ້າ

ຣາຊາເຈົ້າ                            ຄະນິງຫາຕົນລູກ

ອານົນພ່ຳພ້ອມ                   ຣາຫຸນແກ້ວຊູ່ອົງ            ແທ້ແລ້ວ

ຖ້າໄດ້                         ມາລູບເນື້ອ                     ປາຣະມາດສີຣະສາ

ຄືສິ                            ຫາຍໂຣຄາ                      ສະວ່າງສະບາຍໃນເນື້ອ

ພຣະກໍ              ໂທມະນັງແຄ້ນ                ເຮຮົນກິ້ງເກື່ອນ

ຢ້ານບໍ່              ເຫັນລູກແກ້ວ                 ອົງລ້ຳໜໍ່ພຸດໂທ              ແທ້ແລ້ວ

ເມື່ອນັ້ນ  ພຣະບາດເຈົ້າ                  ຕົນປະເສິດນາໂຖ

ພຣະກໍ              ສໍຣະຍານຕັດ                  ສ່ອງຫວນເຫັນແຈ້ງ

ເທື່ອນີ້              ໂຣຄາຕ້ອງ                      ພະຍາຫລວງຕົນພໍ່

ພຣະ                          ຄະນິງກ່ຽວກ້ຳ                 ເຖິງແທ້ແຫ່ງເຮົາ

ພຣະຈິ່ງ            ເຕີນແຈ່ມເຈົ້າ                ນ້ອຍອ່ອນຣາຫຸນ

ພ້ອມທັງ          ອົງອານົນ                        ຊູ່ອົງພຽງພ້ອມ

ລ້ວນແຕ່                   ພາກັນໄດ້                       ສະມາບັດໂດຍດ່ວນ

ພາກັນ             ເຫາະລ່ວງຟ້າ                  ເຖິງເທົ້າພໍ່ພະຍາ

ພຣະ                          ສະຖິດນັ່ງໃກ້                            ບົນແທ່ນເທິງຫົວ

ອານົນ              ທັງຣາຫຸນ                       ນັ່ງຕາມສອງຂ້າງ

ພຣະກໍ              ທວນພຣະຫັດຊີ້              ມືບາຍໂລມລູບ

ຄຳຖືກຕ້ອງ                         ຫົວເຈົ້າພໍ່ພະຍາ

ເລີຍສະວ່າງໄດ້            ໂຣຄາໂຣກຫາຍສູນ

ອານົນ              ທັງຣາຫຸນ                       ກໍເລົ່າຄຳຕາມເນື້ອ

ຄຳລົງ                        ໄປເຖິງເນື້ອ                     ບາທາພະຍາປູ່

ໂຣກພະຍາດຮ້າຍ                 ຫາຍສ້ຽງຢູ່ເຢັນ              ແທ້ແລ້ວ

ເມື່ອນັ້ນ  ພຣະບາດເຈົ້າ                  ພະຍາໃຫຍ່ສຣີສຸດໂທ

ຈິ່ງໄດ້                         ຜາຍຕົນລຸກ                             ນັ່ງປະນົມຍໍນິ້ວ

ອັນວ່າ              ສັງຂານຂ້າ                      ບໍ່ມີຍືນຍາວ                    ຕໍ່ໄປແລ້ວ

ຂໍໃຫ້                          ພຣະບາດຕ້ານ                ທັມຊີ້ກ່າວສອນ              ແດ່ທ້ອນ

ເມື່ອນັ້ນ           ອົງພຸດໂທຊີ້                     ສະແດງທັມສອນສັ່ງ

ສັງຂາຣາ           ບໍ່ທ່ຽງໝັ້ນ                     ສະເມີດ້າມດັ່ງທັມ           ພຣະເຮີຍ

ໃຜບໍ່                          ມີຢູ່ໄດ້                                      ເທົ້າຊົ່ວແສນປີ                ແທ້ແລ້ວ

ມີແຕ່                        ມໍຣະນາຕາຍ                   ສູ່ດິນແດນດ້າວ

ພຣະອົງ            ໄຂໃນຫ້ອງ                      ອະນິດຈັງແຈ້ງແຈບ

ເທເທດ            7 ພ່ຳມື້                           ນານແທ້ທ່ຽງຈິງ

ສິຣິສຸດໂທໄດ້                        ອໍຣະຫັນດວງຍອດ

ພຣະຈິ່ງ            ຕ້ານຕໍ່ເຈົ້າ                     ອົງລ້ຳໜໍ່ພຸດໂທ

ອັນວ່າ              ສັງຂານຂ້າ                      ມໍຣະນາມາຮອດ              ເຖິງແລ້ວ

ຂ້າຈັກ              ເມືອສູ່ຫ້ອງ                     ນິບພານພູ້ນກ່ອນພຣະອົງ ແທ້ແລ້ວ

ຄ້ອມວ່າ  ພຣະຮ່ຳແລ້ວ                  ເຂົ້າສູ່ສະມາບັດ

ເລີຍເລົ່າ           ດັບຂັນສູນ                      ສູ່ນີຣະພານພູ້ນ

ໂຄຕະມີເຈົ້າ                         ຕີທວງກິ້ງເກື່ອນ

ສະລົບທ່າວລົ້ມ           ນຳເຈົ້າໜໍ່ເມືອງ

ຄາວນັ້ນ           ຝູງສ່ຳເຊື້ອ                      ວົງຍາດທັງຫລາຍ

ພາກັນ             ຕີທວງທົບ                      ທ່າວແດດອມເຈົ້າ

ເມື່ອນັ້ນ  ອົງພຸດໂທເຈົ້າ                 ສະແດງທັມສອນສັ່ງ

ກໍຈິ່ງ                          ຫາຍໂສກເສົ້າ                  ເບົາເນື້ອຢູ່ສະບາຍ           ແທ້ແລ້ວ

ພຣະຈິ່ງ            ເຕີນສ່ຳເຊື້ອ                    ພວກໝູ່ອໍຣະຫັນ

ທັງເສນາ                    ໝູ່ຂຸນແສນທ້າວ

ແປງພຣະເມມຕັ້ງ               ສົບພະຍາເຜົາຈຸດ

ຝູງໝູ່              ອິນພຣົມພ້ອມ                   ເທວະດາກໍມາຊ່ວຍ

ແປງກໍ່ສ້າງ                          ພຣະເມມແກ້ວຮຸ່ງເຮືອງ

ວາງໄວ້              ທາງທິດກ້ຳ                     ຫົນແຫ່ງບົວຣະພາ

ເລີຍເລົ່າ           ເຊິນເອົາສົບ                    ສູ່ພຣະເມມລົງຕັ້ງ

ມະໂຫຣີຫລິ້ນ             ໂຂນໜັງພ້ອມພ່ຳ

7 ພ່ຳມື້                      ດິນສະທ້ານຫວັ່ນໄຫວ

              ພຣະບາດເຈົ້າ                  ຕົນຍອດສັບພັນຍູ

ບາຍເອົາ           ດວງມະນີໂຊດ                 ແຫ່ງພຣະອິນທາເຈົ້າ

ຍໍແຍງຊີ້                    ພຣະເມມຫລວງເຮືອງຮຸ່ງ

ໄຟເກິດຂຶ້ນ                          ພຣະເມມເຈົ້າເບັ່ງແສງ

ອິນພ່ຳພ້ອມ                        ທັງໝູ່ເທວະດາ

ຈະຕຸໂຣຣາຊາ             ພ່ອງພຣົມທັງຄ້າຍ

ຊາວເມືອງພ້ອມ                  ມາມວນທຸກແຫ່ງ

ຖວາຍເພິງ                 ພຣະບາດເຈົ້າ                  ພຣະເມມໄໝ້ໄຫງ່ຜົງ

ແລ້ວເລິກມ້ຽນ           ເກັບທາດພຣະອັດຖິ

ແລ້ວທຳ           ເປັນເຈດີ                        ຮຸ່ງເຮືອງເຫລືອງເຫລື້ອມ

              ອົງພຸດໂທເຈົ້າ                 ເທສະນາສອນສັ່ງ

ຝູງໝູ່              ສັກກະຍະຣາຊເຈົ້າ           ຫາຍເສົ້າຫງ່ວມເຫງົາ

ແລ້ວຈິ່ງ           ອະພິເສກເຈົ້າ                  ອົງຊື່ມະຫານາມ

ຂຶ້ນເປັນ           ອົງຣາຊາ                         ນັ່ງເມືອງເປັນເຈົ້າ

ແທນພົງເຊື້ອ             ສຣີສຸດໂທພະຍາພໍ່

ເປັນເອກ                   ທົງສືບສ້າງ                      ກະບິນເບື້ອງນັ່ງປອງ

ເມື່ອນັ້ນ           ພຣະບາດເຈົ້າ                  ຕົນຍອດສັບພັນຍູ

ເລີຍເລົ່າ           ພາສົງກັບ                       ຕ່າວຄືນທາງເຄົ້າ

ໄປເຊົາຍັ້ງ                            ເວສາລີເມືອງໃຫຍ່

ຈິ່ງໄດ້                         ພັກຢູ່ຫັ້ນ                        ຫລາຍມື້ພ່ຳນານ             ແທ້ແລ້ວ

ບັດນີ້                ຈັກກ່າວກ້ຳ                     ພຣະແມ່ໃຈເມືອງ           ກ່ອນແລ້ວ

ໂຄຕະມີນາງ                        ໝົ່ນໝອງສີເສົ້າ

ນັບແຕ່            ສຣີສຸດໂທເຈົ້າ                 ພະຍາຫລວງລົດຊົ່ວ        ໄປນັ້ນ

ນາງບໍ່                        ມີທີ່ຈັ້ງ                            ທັງໜ້າແລະຫລັງ

ນາງກໍ                        ຄຶດກ່ຽວກ້ຳ                     ທາງເພດບັນພະຊາ

ຄວນກູ             ໄປສະແວງຫາ                  ຍອດທຳດວງລ້ຳ

ນາງຈິ່ງ             ປຸນດາເນື້ອ                     ປຣະດາຕົວຕົກແຕ່ງ

ສະເດັດສູ່ເຈົ້າ              ອົງລ້ຳໜໍ່ພຸດໂທ

ພາ                             ສະນົມເດິນດັ້ນ                ມຸ່ງສູ່ເຂົາຂຽວ

ມັນຄາທຽວ                         ແດດແຮງດິນຮ້ອນ

ອັນວ່າ              ກັນລະຍາແກ້ວ               ນາງພະຍາພຣະແມ່

ເລີຍເລົ່າ           ຮອດແຫ່ງຫ້ອງ               ຈອມເຈົ້າໜໍ່ພຸດໂທ

ນາງກໍ                        ນົບເນັ່ງນິ້ວ                     ຂໍບວດທົງສີນ

ອົງພຸດໂທຂັດ             ບໍ່ຍິນຍອມໃຫ້

ນາງກະສັດໄທ້             ຂໍວອນນ້ອມໜ່ຽວ

ຫລາຍເທື່ອແລ້ວ                  ພຣະອົງເຈົ້າຈິ່ງຍອມ

ພຣະກ່າວຕ້ານ           ດວງຍອດຄຸນທັມ

ໂຄຕະມີນາງ                        ຊື່ນພຣະໄທທວງແມ້ງ

ພຣະຈິ່ງ            ຍິນດີໃຫ້                         ບັນພະຊາທົງເພດ

ສະນົມໜຸ່ມນ້ອຍ                 ໝົດຖ້ວນຊູ່ນາງ

ທຸກສ່ຳພ້ອມ                        ທົງເພດພິກຂຸນີ

ຢູ່ໃນ                          ເວສາລີຫລວງ                 ແຫ່ງນະຄອນເມືອງກວ້າງ

ຄາວນັ້ນ           ອົງພຸດໂທເຈົ້າ                 ໂຄຈອນເດິນເທດ

ພຣະກໍ              ໄປຈອດຍັ້ງ                     ເມືອງໃຫຍ່ສາວັດຖີ

ເຊຕະວັນ                   ອາຮາມຫລວງ                ບ່ອນພຣະອົງເຊົາຍັ້ງ

              ຍຸດຕິກາບັ້ນ                             ໂຄຕະມີທົງເພດ

ຖວາຍແກ່                 ນັກປາດເຈົ້າ                             ປັນຍາກວ້າງຮິ່ນຕອງ      ແດ່ທ້ອນ

ຜູກທີ່  9

9.1      ພຣະນາງພິມພາສະເດັດອອກບັນພະຊາ

ບັດນີ້                ຈັກກ່າວເຖິງ

ພິມພາແກ້ວ                  ມະເຫສີຂອງພຣະບາດ    ກ່ອນແລ້ວ

ນາງກໍ                ຄິດຮ່ຳຮູ້                         ພຣະໄທຕັ້ງຕໍ່ທັມ

ຄວນກູ              ລະຖິ້ມບ້ານ                    ຄຣາວາດທົງທັມ            ຊອບແລ້ວ

ໄປເປັນສົງ                       ບວດຮຽນພຽນສ້າງ       

ນາງກໍ                ພາເອົາໄດ້                       ບໍຣິວານມີມາກ

ພໍຫ້າຮ້ອຍ                  ນາງໄດ້ດ່ວນໄປ

ເຖິງແຈ່ມເຈົ້າ             ຕົນຍອດສັບພັນຍູ

ຂໍເປັນສົງ                    ບວດນຳພຣະອົງເຈົ້າ

ພຣະເລົ່າ            ບັນພະຊາໃຫ້                  ພິມພານາງນາດ

ທັງສ່ຳເຊື້ອ                  ສະນົມນ້ອຍໜໍ່ນາງ

ເປັນເຜົ່າເຊື້ອ              ທົງເພດພິກຂຸນີ

ພິມພານາງ                 ເລົ່າເຫັນທັມແຈ້ງ

ອໍຣະຫັນໄດ້                  ອະພິນຍາດວງຍອດ

ຕັດສ່ອງແຈ້ງ              ເຫັນຖ້ວນຊູ່ປະການ       ແທ້ແລ້ວ

ອັນວ່າ                ພຣະບາດເຈົ້າ                 ຕົນຍອດນາໂຖ

ພຣະອົງພາ        ຄະນາສົງ                        ທ່ຽວໄປຕາມບ້ານ

ເລີຍເຖິງເທົ້າ              ຣາຊະຄຣືຫາເມືອງໃຫຍ່

ພຣະອົງ             ພັກຢູ່ຍັ້ງ                        ອາຮາມກວ້າງດັ່ງເດິມ    ແທ້ແລ້ວ

ນັບແຕ່              ພຣະບາດເຈົ້າ                 ຕັດສ່ອງສໍຣະຍານ

ນານໄດ້              7 ປີປາຍ                        ຖ່າຍວັນຍາມໄດ້

ພຣະສິ               ທໍຣະມານອ້າຍ                ເດັຍຣະຖີເສັຍກ່ອນ

ຈິ່ງສິ                  ໄປສູ່ຟ້າ                          ສະວັນພຸ້ນຕອບຄູນ        ເຈົ້າເຮີຍ

ຕາມຮີດເບື້ອງ            ອົງກ່ອນສັບພັນຍູ

ບໍ່ຫ່ອນ              ໄລທຳນຽມ                     ໄຕ່ຕາມທາງເຄົ້າ

                         ຍຸດຕິກາບັ້ນ                   ອົງພຸດໂທໄວ້ກ່ອນ

ຍົກຍື່ນ              ທຽນທູບໄຕ້                    ຖວາຍເຈົ້າພຣະຍອດທັມ ກ່ອນແລ້ວ

 

9.2   ສະແດງຍະມະກະປາຕິຫານ

ເມື່ອນັ້ນ ຍັງມີ  ເສດຖີເຈົ້າ                        ສະກຸນນາມຍົດໃຫຍ່

ຊັບເຄື່ອງໃຊ້                ເງິນແກ້ວມາກມູນ

ຍັງບໍ່                  ຖືຝ່າຍກ້ຳ                      ຄອງຮີດອັນໃດ

ເປັນມຸງຄຸນ                 ໃສ່ໃຈຈຳໝັ້ນ

ເພາະບໍ່              ທັນເຫັນດ້ວຍ                ຄອງຄຸນອັນປະເສິດ

ອໍຣະຫັນເລິດລ້ຳ          ຫົນເບື້ອງບ່ອນໃດ

ຜິວ່າເຈົ້າ                     ເສດຖີມາກມູນມີ          

ເປັນຄົນຫລົງ              ບໍ່ໃຊ່ການທັງນັ້ນ

ນຶກຢາກ            ເຫັນຕົນແກ້ວ                ອໍຣະຫັນດວງຍອດ

ຈິ່ງໃຫ້                ຄົນຊ່ຽນໄມ້                     ປູມເປົ້າແກ່ນຈັນ

ເຫລົາຊ່ຽນກ້ຽງ           ເປັນບາດໃບງາມ

ທາມັນຫອມ               ກິ່ນໂຮຍຫອມເຮົ້າ

ຈິ່ງເອົາ               ໄປແຂວນໄວ້                   ເວລຸວາປາຍໄຜ່

60 ສອກໄດ້                 ສູງລົ້ນກ່ວາປະມານ        ແທ້ແລ້ວ

ຄ້ອມວ່າ             ຕົກແຕ່ງແລ້ວ               ເສດຖີກ່າວວອນສຽງ

ໃຜຜູ້                 ມີຣິດທີທົງ                     ສິລ່ວງບົນໄປໄດ້

ມາເອົາໄມ້                   ຈັນແດງບາດຊ່ຽນ

ເຮົາສິ                 ຍໍບາດໃຫ້                       ຄົນນັ້ນບໍ່ຂືນ

ເມື່ອນັ້ນ             ຫິນຊາດເຊື້ອ                  ພວກຖ່ອຍເດັຍຣະຖີ

ມີໝູ່                  ຄຣູທັງຫົກ                     ກ່າວຈາສຽງແຈ້ງ

ໃຫ້ສິດ               ໄປຫາເຈົ້າ                       ເສດຖີຫລວງໃຫຍ່

ນ້ອມໜ່ຽວ        ຂໍບາດໄມ້                       ມາໃຫ້ແກ່ເຮົາ                ແດ່ເທີ້ນ

ຄາວນັ້ນ             ສິດບໍ່ຊ້າ                         ເຖິງທ່ານເສດຖີຫລວງ

ອັນວ່າ                ອາຈານເຮົາ                    ແຕ່ງຄວາມມາເວົ້າ

ທ່ານຄວນ          ເອົາຍັງໄມ້                       ຈັນແດງບາດຊ່ຽນ

ໄປ                     ຖວາຍມອບໃຫ້              ຄຣູເຄົ້າແຫ່ງເຮົາ

ເມື່ອນັ້ນ             ເສດຖີຕ້ານ                    ອາຈານພວກທ່ານ

ຖ້າຫາກ             ເຫາະລ່ວງຟ້າ                  ມາໄດ້ບໍ່ຂືນ                     ແທ້ແລ້ວ

ຄາວນັ້ນ             ສິດຟັ່ງຟ້າວ                    ກັບຕ່າວຄືນຫລັງ

ບອກໃຫ້            ອາຈານຟັງ                     ຊູ່ອັນເຂົາຕ້ານ

ປູຣະນະກັດສະປະນັ້ນ   ອາຈານຄົນເກົ່າ

ແຕ່ມັນ             ໄປຫລອກລໍ້                    ເສດຖີເຈົ້າບໍ່ເຊົາ

ເລີຍບໍ່                ໄດ້ບາດໄມ້                      ແນວແກ່ນຈັນແດງ

ມີແຕ່                ແຍງຕາດູ                      ລ່ຳຄອຍແລຢ້ຽມ

ບັດນີ້                 ຈັກກ່າວເຖິງ

ສອງສະຫາຍເຈົ້າ         ໂຄຈອນບິນທິບາດ

ໂມກຄັນລາແຈ່ມເຈົ້າ  ປິນະໂທພ້ອມພ່ຳກັນ      ແທ້ແລ້ວ

ຄາວເມື່ອ           ກັບຕ່າວຫ້ອງ                 ທຽວທ່ອງມັນຄາ

ໄດ້ຍິນ                ສຽງຄົນຈາ                     ທົ່ວແດນທັງຄ້າຍ

ຟັງຫາກ            ຫລາຍວັນໄດ້                  ເສດຖີລອງດູເບິ່ງ

ບໍ່ມີ                    ຄົນລ່ວງໄດ້                     ເຫາະຝ້າຍເວິ່ນບົນ         ແທ້ແລ້ວ

ທຸກທົ່ວດ້າວ                ດອນດ່ານແດນດິນ

ຄົງບໍ່                  ມີຄົນບິນ                        ລ່ວງບົນໄປໄດ້

ເມື່ອນັ້ນ             ໂມກຄັນລາຕ້ານ            ປິນະໂທພ້ອມພ່ຳ

ເຂົາຫາກ            ດູໝິ່ນແທ້                     ຄຸນແກ້ວໜໍ່ພຸດໂທ

ຂໍທ່ານ               ທຳເດດໃຫ້                     ເຂົ້າລ່ຳດູເຫັນ                 ແດ່ທ້ອນ

ຈິ່ງສິ                  ຫາຍສົງໄສ                      ແຫ່ງຄົນທັງຄ້າຍ

ເມື່ອນັ້ນ             ປິນະໂທເຈົ້າ                    ພິກຂຸເລີຍນົບນອບ

ກັບຕ່າວເຂົ້າ               ຍານເຈົ້າເລັ່ງເຣວ

ແລ້ວສະເດັດສູ່ຟ້າ       ລອຍລ່ອງເວຫາ

ສ່ວນວ່າ             ບາທາຕີນ                      ໄດ້ຄີບຫິນໄປພ້ອມ

ຄືດັ່ງ                  ເສໂນຮຸ້ງ                         ຫຍິບເອົາລູກໄກ່

ຫິນໃຫຍ່ແທ້               ສະເມີດ້າມດັ່ງດອຍ        ເຈົ້າເຮີຍ

ເຫາະເວິ່ນອ້ອມ           ເມືອງຣາຊະຄຣືຫາ

ຝູງໝູ່               ຊາວພາຣາ                     ຄັ່ງຣະງົມກົວຢ້ານ

ບາງຄົນ             ບາຍເອົາໄດ້                    ກະບຽນບຸງດົ້ງຈໍ່

ພາກັນ               ປົກຫໍ່ໄວ້                         ກົວຢ້ານໂງ່ນຫິນ

ເຈົ້າກໍ                ເລີຍເວິ່ນອ້ອມ                ວຽນຮອບນະຄອນວັດ

ຄືດັ່ງ                  ບາຣະມີປົກ                    ຄອບງຳເມືອງໄວ້

ເມື່ອນັ້ນ             ເສດຖີຢ້ານ                    ຂົນພອງຕົວສັ່ນ

ມັນກໍ                 ນົບນອບນິ້ວ                   ປະນົມໄວ້ຫວ່າງສຽນ

ເມື່ອນັ້ນ             ເຈົ້າຍອດແກ້ວ               ອົງຍອດອໍຣະຫັນ

ເອົາຕີນຄິດ                 ແກວ່ງຫິນປາຍນິ້ວ

ຫິນກໍ                 ປິວສະເດັນຟົ້ງ                ລົງມາຄືເກົ່າ

ສຽງສະນັ່ນເທົ້າ            ເຂົາຍ້ອງທົ່ວແດນ          ແທ້ແລ້ວ

ເມື່ອນັ້ນ             ພຣະບາດເຈົ້າ                 ຕົນຍອດນາໂຖ

ພຣະກໍ               ທົງບັນຍັດ                      ເກືອດກັນຫວງຫ້າມ

ສິກຂາບົດຕັ້ງ              ວາງເປັນຕົວຢ່າງ

ບໍ່ໄຫ້                  ໃຜອວດອ້າງ                  ຄຸນແກ້ວຍອດທັມ         ແທ້ແລ້ວ

ເມື່ອນັ້ນ             ທຸກສ່ຳເຊື້ອ                     ພວກໝູ່ເດັຍຣະຖີ

ມະໂນໃນໃສ                ຊື່ນຊົມຈາຕ້ານ

ເຂົາ                   ປະຈານຄຸນເຈົ້າ               ອົງພຸດໂທດູໝິ່ນ

ເຮົາບໍ່                 ໄດ້ອວດອ້າງ                   ສະແວງແທ້ແຫ່ງຄຸນ      ແທ້ແລ້ວ

ເມື່ອນັ້ນ             ພຣະບາດເຈົ້າ                 ຕົນຍອດສັບພັນຍູ

ພາຄະນາສົງ                ໂຜດສັດທັງຄ້າຍ

ແຍງຫົນຫ້ອງ             ສາວັດຖີເມືອງໃຫຍ່

ເຊຕະພົນວັດກວ້າງ     ພຣະອົງເຈົ້າພັກເຊົາ

ຝູງໝູ່ເຊື້ອ                  ຊາວຊາດເດັຍຣະຖີ

ເຂົາກໍ                ເອົາກັນໄປ                      ໄຕ່ຕາມຫລັງເຈົ້າ

ໂຄສະນາເວົ້າ               ຕາມທາງຕົວະລ່າຍ

ພຣະໂຄດົມເລົ່າຢ້ານ   ເຮົາແທ້ແລ່ນໜີ             ແທ້ແລ້ວ

ເມື່ອນັ້ນ             ພຣະບາດເຈົ້າ                 ຕົນຍອດນາໂຖ

ຈິ່ງໃຊ້                ວາຈາໄຂ                         ຕໍ່ພະຍາເມືອງເຈົ້າ

ຕຣັດວ່າ            ເພລາວັນນີ້                    ພຮະອົງເຮົາສິລອງເດດ

ຢູ່ທີ່                    ຍອດມ່ວງດົ້ວ                 ປາຍໄມ້ງ່າງາມ

ຕາມກົດແທ້               ວັນເພັງເດືອນ 8

ຕາມຮີດເຄົ້າ               ພຸດໂທເຈົ້າແຕ່ຫລັງ       ແທ້ແລ້ວ

ເມື່ອນັ້ນ             ເດັຍຣະຖີໄດ້                   ຍິນຄຳພຣະອົງກ່າວ

ເຂົາຟັ່ງຟ້າວ                ແປງສ້າງທີ່ເຂົາ

ທຸກສ່ຳພ້ອມ               ອຸປັດຖາກທັງຫລາຍ

ພາກັນ               ແປງມຸນທຽນ                 ໃຫຍ່ສູງທາງກວ້າງ

ເຂົາກໍ                ປູໄປດ້ວຍ                       ມາລາດວງດອກ

ເຂົາກໍ                ພັກຈອດຍັ້ງ                   ຄອຍຖ້າເບິ່ງພຣະອົງ      ແທ້ແລ້ວ

ທັງກ່າວຕ້ານ              ຈະລອງເດດອາຄົມ

ເຮົາສິ                 ຂໍອາສາ                          ແຂ່ງຂັນຈິງແທ້

ເມື່ອນັ້ນ             ຣາຊາເຈົ້າ                       ປັດເສນພະຍາໃຫຍ່

ເອັງຊູລີເນັ່ງນ້ອມ        ທູນເຈົ້າໜໍ່ພຸດໂທ

ຂ້າພຣະອົງສິ      ຕົກແຕ່ງຕັ້ງ                  ຜາມໃຫຍ່ມົນທົນ

ມຸງເພດານ                 ຮຸ່ງເຮືອງຂາວແຈ້ງ

ເຊິນພຣະ           ອົງເຊົາຍັ້ງ                      ປາຕິຫານທຳເດດ

ເມື່ອນັ້ນ             ວິເສດເຈົ້າ                      ເລີຍຫ້າມຢ່າກະທຳ         ພະຍາເຮີຍ

ຜູ້ສິ                    ຕົກແຕ່ງໃຫ້                   ເທວະຣາຊອິນທຣາ

ຣາຊາກັບ                    ຕ່າວຄືນວັງກວ້າງ

ພໍເມື່ອ               ວັນລຸນໄດ້                       ພຣະອົງໄປບິນທິບາດ

ອອກຈາກ          ອາວາດກວ້າງ                 ແຍງເຂົ້າສູ່ນະຄອນ

ຈິ່ງໄດ້                 ໄປພົບພໍ້                        ຄົນຊື່ຄັນທາ

ເຄີຍ                  ຮັກສາສວນຫລວງ          ແຫ່ງພະຍາເມືອງເຈົ້າ

ມັນກໍ                 ເອງຊູລີນ້ອມ                  ອັມພາໝາກມ່ວງ

ມັນກໍ                 ບໍຍື່ນໃຫ້                         ຖວາຍເຈົ້າໜໍ່ພຸດໂທ

ເມື່ອນັ້ນ             ພຣະບາດເຈົ້າ                 ກໍສັນໝາກອັມພາ         ນັ້ນແລ້ວ

ພໍປະມານເສັດ            ເມັດໃນເອົາກ້າ

ຈິ່ງໃຫ້                ຄັນທາເຈົ້າ                     ຄົນສວນເອົາປູກ

ພຸດທະອົງຫລັ່ງນ້ຳ       ພຣະຫັດຍ້ອຍໃສ່ຂຸມ

ເລີຍເກິດຂື້ນ               ໂດຍດ່ວນເຣວໄວ

ເປັນລຳສູງ                  ງ່າງາມໃບດົ້ວ

ພວງພັນພົ້ວ               ຜະລາຜົນໝາກມ່ວງ

ສຸກເຮື່ອເຂັ້ມ               ເຕັມຕົ້ນຫລົ່ນລົງ

ທຸກສ່ຳພ້ອມ               ທັງພວກຄະນາສົງ

ພາກັນສັນ                  ບໍ່ເບົາບາງໄດ້

ພະຍາ                ປັດເສນຮູ້                       ອັມພາໝາກມ່ວງ

ພຮະຈິ່ງ             ຕົກແຕ່ງຕັ້ງ                  ຄົນເຝົ້າຢູ່ຍາມ

ເມື່ອນັ້ນ             ຍາມເລົ່າໄດ້                    ເດືອນ 8 ວັນເພັງ

ຝູງໝູ່               ຊາວເມືອງຫລຸ                ຫລັ່ງມາທັງຄ້າຍ

ໃຜກໍ                 ຍິນດີດ້ວຍ                     ອົງພຸດໂທກະທຳເດດ

ຂົງ                     ປະເທດໃຫຍ່ນ້ອຍ          ໄຫລເຂົ້າຊູ່ຄົນ                 ເຈົ້າເຮີຍ

ເມື່ອນັ້ນ             ອົງເອກເຈົ້າ                    ຕົນຍອດສັບພັນຍູ

ຫິນສິລາບັນທຸ             ແທ່ນພຣະອິນເລີຍຮ້ອນ

ພຣະອິນ             ບັນຊາໃຫ້                       ວິດສຸກັມຮ້ອງປ່າວ

ຝູງໝູ່               ເທບທ່ອນທ້າວ               ທັງຄ້າຍທົ່ວແດນ

ວິດສຸກັມບໍ່ຊ້າ             ເລີຍລ່ວງເວຫາ

ກັບທັງ               ວາລາຫົກເທບພະບຸດ     ເລັ່ງເຣວມິຊ້າ

ວິດສຸກັມເຈົ້າ              ທົງຣິດທີທຳເດດ

ບັງເກິດ             ລົມໃຫຍ່ກ້າ                    ດັງກ້ອງທົ່ວບົນ

ພັດຫອບອູ້ມ              ຜາມພວກເດັຍຣະຖີ

ປິວເປັນຜົງ                 ດັ່ງສຳລີງິ້ວ

ວາລາຫົກເຈົ້າ              ກະທຳເປັນເມກໃຫຍ່

ຝົນເລັ່ງລົ້ນ                 ລົງພື້ນແຜ່ນດິນ

ເລີຍຖືກຕ້ອງ              ຝູງໝູ່ເດັຍຣະຖີ

ຝົນເຫັບຕົກ               ຖືກຄີງແຂງຊ້ຳ

ຜົງທຸລີຕ້ອງ                ຕິດຕົວດຳດ່າງ

ພຣະ                  ອາທິດກົງກ້າ                  ທົງເບື້ອງແບ່ງສີ

ແດດແຜດຮ້ອນ         ເຜົາໝູ່ເດັຍຣະຖີ

ເຂົາກໍ                ພາກັນປົບ                     ແລ່ນໜີຫິວໄຫ້

ປູຣະນະກັດສະປະຜູ່     ອາຈານເລີຍແລ່ນ

ລູກສິດ              ອອກຈາກບ້ານ               ເຫັນແລ້ວເລົ່າຖາມ

ເມື່ອນັ້ນ             ອາຈານຕ້ານ                  ຂານເຣວໄວຮັບຮີບ

ປາຕິຫານຢ່າງນີ້          ມີແທ້ມາກຫລາຍ

ໃຫ້ທ່ານ             ເອົາຍັງໝໍ້                      ຖວາຍເຮົາໂດຍດ່ວນ

ກັບເຊືອກພ້ອມ          ສິທຳຊ້ຳເບິ່ງດູ

ເມື່ອນັ້ນ             ສິດບໍ່ຊ້າ                         ຮີບເຮັ່ງນຳຖວາຍ

ອາຈານ              ແຍງຄຸງຄາ                     ຝັ່ງຊົນລະທີກວ້າງ

ເກັບເອົາໄດ້                 ດິນຊາຍຍັດໃສ່

ເຊືອກຜູກຄ້ອງ           ຄຽນໝໍ້ໃສ່ຄໍ

ໂຕນສູ່ນ້ຳ                    ເລີຍລ່ວງເຖິງດິນ

ໄພຟູຟອງ                   ລ່ວງລອຍປິວຟົ້ງ

ຝູງໝູ່               ສິດຕາມກົ້ນ                   ມາເຫັນຫລິງລ່ຳ

ວ່າ                     ອາຈານຮອດພື້ນ            ດິນໄດ້ໂດດນຳ                ແທ້ແລ້ວ

ພາກັນ               ຕາຍຈຸ່ມນ້ຳ                    ພວກໝູ່ເດັຍຣະຖີ

ເລີຍບໍ່                ມີຄົນເຫລືອ                   ຢູ່ດິນຄາຄ້າງ

ພວກທີ່              ເປັນຄົນເຝົ້າ                  ບົວຣະບັດອຸປັດຖາກ

ພວກ                 ນັກເລງໄລ່ຕ້ອນ             ເອົາຄ້ອນຂວ້າງຕີ

ເຂົາແລ່ນລີ້                 ຕົກເຂດຍາວໄກ

ພາກັນ               ໄລເຮືອນເສັຍ                 ຢູ່ດົງແກມເນື້ອ

ເປັນຄົນເຊື້ອ               ແນວດົງດອນປ່າ

ເປັນໝູ່ຂ້າ                  ຂອມລີ້ຢູ່ດົງ                   ແທ້ແລ້ວ

ພາກັນ               ຖືຮີດເຄົ້າ                       ປຣິສາດຜີສາງ

ບາງພ່ອງ           ຖືຜີແຖນ                       ໝູ່ມົນຄວງພ້ອມ

ມີທັງ                 ຄູໜ້ານ້ອຍ                    ມົນຫ້ອຍຢູ່ແຈ

ມົນເສກປັ້ນ                ໃສ່ຫຸ່ນບັງຟັນ

ອັນນີ້                 ເປັນຂອງຜີ                    ໝູ່ມານມວນຮ້າຍ

ຍາມເມື່ອ           ຕາຍໄປແລ້ວ                  ມໍຣະນາລົດຊົ່ວ

ກໍເລົ່າ                ລົງສູ່ພື້ນ                         ໃນໝໍ້ແຜ່ນແຂງ            ແທ້ແລ້ວ

ເພາະມັນ           ຖືຜີຮ້າຍ                        ກ້ຳຜ່າຍເດັຍຣະຖີ

ມັນບໍ່                 ຖືຄຸນພຣະ                      ໜໍ່ພຸດໂທອົງລ້ຳ

ເພາະມັນ           ໜີໄປລີ້                          ໃນດົງຄາວກ່ອນ

ນັບຄາວ             ຕັ້ງແຕ່ພຸ້ນ                    ເດິມເຄົ້າຕໍ່ມາ                ເຈົ້າເຮີຍ

ນັບແຕ່              ພຣະບາດເຈົ້າ                 ຕົນຍອດສັບພັນຍູ

ບາຣະມີມຸງ                  ແຜ່ນໄຕຣກວມກຸ້ມ

ຝູງໝູ່               ຄົນດີນັ້ນ                        ບໍ່ມີກາຍຮ້ອນແດດ

ພຣະ                  ອາທິດບໍ່ກ້າ                    ເລິງເລື້ອຍຊູ່ຍາມ

ພວກຖ່ອຍຮ້າຍ          ຝູງໝູ່ເດັຍຣະຖີ

ກາຍອິນທຣີ                ເປື່ອຍພັງຕົວຮ້າຍ

ຄວນອັດສະຈັນແທ້     ຄຸນພຣະອົງກ້າແກ່

ໂລກະທາດໃຫຍ່ກວ້າງ ທະລັງຂວ້ຳຫວັ່ນໄຫວ

ຝູງໝູ່               ຄົນມາກລົ້ນ                   ມາເບິ່ງອົງພຸດໂທ

ພາກັນ               ອືທືຄັບ                           ຫລັ່ງລົງປານນ້ຳ

ຫລາຍເຫລືອລົ້ນ         ເຕັມດິນພື້ນແຜ່ນ

36​ ໂຍດໄດ້                  ຄະນາໄດ້ຕັ້ງແຕ່ຄົນ

ທັງທົ່ວດ້າວ                 ພວກໝູ່ເທວະດາ

ອິນພຣົມ           ທັງເທວາ                        ຫລັ່ງມາທັງຄ້າຍ

ພໍເມື່ອ               ເຖິງຍາມແລ້ວ               ອົງພຸດໂທສະເດັດອອກ

ພຣະກໍທອດ       ພຣະເນດຢ້ຽມ                ຕາສິ້ງລ່ຳແລ

ເມື່ອນັ້ນ             ສາວົກເຈົ້າ                      ອົງເລິດທັງຫລາຍ

ອາສາທຳ                     ບໍ່ໃຫ້ເຄືອງພຣະອົງເຈົ້າ

ໂມກຄັນລານ້ອມ        ຊູລີກອນຖວາຍບາດ

ຂ້າສິ                  ທຳເດດໃຫ້                     ຄົນໄດ້ເບີ່ງດູ

ເມື່ອນັ້ນ             ພຣະບາດເຈົ້າ                 ຕົນຍອດນາໂຖ

ຈິ່ງໄດ້                 ວາຈາໄຂ                         ກ່າວສົງສຽງແຈ້ງ

ທ່ານຈະ              ທຳກະບວນເບື້ອງ           ແນວໃດອິດທິເດດ

ໂມກຄັນລາເນັ່ງນ້ອມ  ທູນເຈົ້າໜໍ່ພຸດໂທ

ຂ້າສິ                  ຫຍໍ້ແຜ່ນພື້ນ                 ດິນໃຫຍ່ພຣະສຸທາ

ສິໄດ້                   ເອົາມືຈັບ                       ດັ່ງຄັນຍູຈ້ອງ

ທັງເລົ່າ              ຖືເອົາແກ້ວ                    ພຣະສຸເມນຫລັກໂລກ

ຖືເອົາ                ມາຫຍໍ້ຄ້ຽວ                    ຄືໝ້ຽງໝາກພູ              ພຣະເຮີຍ

ເມື່ອນັ້ນ             ພຣະບາດເຈົ້າ                 ຕົນຍອດສັບພັນຍູ

ເຈຣະຈາຂານ              ຕໍ່ສົງທັງຄ້າຍ

ບໍ່ແມ່ນ              ວິໄສແທ້                         ສາມັນພວກທ່ານ

ອັນນີ້                 ໄດ້ຊື່ວ່າ                           ຍົມກະປາຕິຫານ

ເປັນຮີດຄອງ     ຂອງພຣະພຸດທະເຈົ້າ       ອົງລ້ຳຜູ່ດຽວ                  ແທ້ແລ້ວ

ຄ້ອມວ່າ             ພຣະຮ່ຳແລ້ວ                  ພວກໝູ່ອໍຣະຫັນ

ບໍ່ມີ                    ໃຜຈາຂານ                     ຕໍ່ກອນໄປໜ້າ

ເວລານັ້ນ                    ສຸຣິໂຍອຽງອວ່າຍ

ແດດເຮື່ອຟ້າ              ເງົາຊ້າຍບ່າຍໂມງ

ພຣະບາດເຈົ້າ              ສະເດັດສູ່ເວຫາ

ນິມິດ                 ທາງຈົມກຣົມ                 ໃຫຍ່ຍາວທາງກວ້າງ

ເຖິງຫົນຫ້ອງ              ຈັກກະວານແສນໂກດ

ເອົາເຂົາພຣະ               ສຸເມນໝື່ນຊັ້ນ

ໂລກະທາດມາຕັ້ງ        ເປັນດ້າມດັ່ງເສົາ

ເອົາຝູງໝູ່         ດາຣາແຈ້ງ                     ດວງດາວທຸກແຫ່ງ

ມາເປັນ             ເພດານກັ້ງ                     ໃສເຫລື້ອມຮຸ່ງເຮືອງ

ກັບທັງ               ສຸຣິໂຍເຈົ້າ                      ຈັນໂທພໍໝື່ນ

ມາເປັນ             ປຣະທີບແກ້ວ                ຕາງໄຕ້ສ່ອງແສງ

ພຣະບາດເຈົ້າ              ທຽວທ່ອງຈົມກົມ

ພຣະຈິ່ງ             ບັນດານເປັນ                  ຮູບພຣະອົງທຽມໄວ້

ກັບທັງ               ບັນລັງແກ້ວ                   ມະນີແສງໃສສ່ອງ

ພຸດທະນິມິດເຈົ້າ         ເລີຍຂື້ນນັ່ງເທິງ

ສອງພຣະບາດເຈົ້າ      ເທດໂຈດຖາມກັນ

ອິນພຣົມ           ທັງເທວາ                        ຍື່ນປະນົມຍໍນິ້ວ

ພຣະອົງ             ບັນດານໃຫ້                    ເປັນອັກຄີແປວເປັ່ງ

ໄຫລອອກ          ຈາກຮ່າງເຈົ້າ                  ຕາມເສັ້ນແຫ່ງຂົນ

ກັບທັງ               ມີທໍ່ນ້ຳ                           ໄຫລເປັ່ງເປັນສາຍ

ປະທັກຂິນວຽນວົນ      ຜ່ອງໄຟທັງນ້ຳ

ເປັນທີ່               ອັດສະຈັນດ້ວຍ               ອົງພຸດໂທທຳເດດ

ເດັຍຣະຖີຢ່ອນຢ້ານ    ໜີສ້ຽງບໍ່ຫລໍ                  ແທ້ແລ້ວ

ອົງພຸດໂທແກ້ວ           ທຳຣິດທີຫລາຍຫລາກ

ມີມາກລົ້ນ                  ຮ້ອຍຢ່າງພັນອັນ

ບໍ່ອາດ               ຄະນະນານັບ                   ເດດພຣະອົງຈອມເຈົ້າ

ບະບວນແລ້ວ              ປາຕິຫານລາເລິກ

ຄວນກູ              ໄປໂຜດເຈົ້າ                    ມານດາແກ້ວແມ່ຕົນ ໆ

 

9.3  ໂຜດພຸດທະມານດາ

ຄ້ອມວ່າ             ພຣະຮ່ຳແລ້ວ                  ຢືນຫຍຽດບາທາ

ຍຸຄັນທອນເຂົາ            ອ່ອນລົງພາຍໃຕ້

ມາຮອງພື້ນ                ຂອງພຣະອົງຂ້າງໜຶ່ງ

ແລ້ວຈິ່ງ             ຍົກບາດກ້າວ                 ຂາຊ້າຍຍ່າງໄປ

ຍອດອ່ອນນ້ອມ          ເຂົາໃຫຍ່ພຣະສຸເມນ

ຮອງຮັບເອົາ                ພຣະບາດອົງພຸດໂທເຈົ້າ

ຕີນສອງກ້າວ              ເຖິງສະວັນເທວະໂລກ

ນັ່ງແທ່ນແກ້ວ            ພຣະອິນເຈົ້າເຮື່ອເຮືອງ

ໃຕ້ຮົ່ມໄມ້                   ປາຣິຊາດເມືອງສະວັນ

ພຣະອິນເຕີນ              ປ່າວສຽງໃສແຈ້ງ

ຊາວສວັນຟ້າ             ເມືອງແມນເທວະໂລກ

ໄຫລຫລັ່ງເຂົ້າ              ຍໍນິ້ວຍື່ນຖວາຍ

ບາງພ່ອງ           ຖືດອກໄມ້                      ຜາຍຫວ່ານສາທຸການ

ບາງພ່ອງ           ໂຮຍຮວາຍຜາຍ             ກິ່ນຫອມຈັນຄູ້

ບາງພ່ອງ           ມາລານ້ອມ                    ເທິງສຽນເກົ້າເກດ

ບາງພ່ອງ           ຜາຍຫວ່ານເຂົ້າ              ບູຊາເຈົ້າໜໍ່ພຸດໂທ

ມາຟັງເຈົ້າ                  ອົງພຸດໂທສອນສັ່ງ

ເທວະດານັ່ງລ້ອມ        ເຕັມຫ້ອງແຫ່ງສະວັນ

ເມື່ອນັ້ນ             ພຣະບາດເຈົ້າ                 ຖາມທ່ານອິນທຣາ

ອັນວ່າ                ມານດາເຮົາ                    ຢູ່ໃສເດເຈົ້າ

ອັນວ່າ                ອິນທຣາເຈົ້າ                   ໄປເປືອງເຣວຮີບ

ເຊິນເອົາ            ພຣະແມ່ເຈົ້າ                  ໄປເຜົ້າໜໍ່ພຸດໂທ

ເມື່ອນັ້ນ             ສິຣິມະຫາມາຍາເຈົ້າ        ເທວະບຸດຕົນແມ່

ມີ                      ພຣະໄທຊື່ນຊ້ອຍ             ສິເຫັນແກ້ວລູກຕົນ

ເລີຍ                  ສະເດັດລ່ວງລ້ຳ               ລົງຈາກຕຸສິຕາ

ບໍຣິວານຫລາຍ            ແຫ່ນຳຈອມເຈົ້າ

ຈິ່ງໄດ້                 ມາເຖິງເຈົ້າ                    ອົງພຸດໂທຕົນລູກ

ຫລິງລ່ຳຢ້ຽມ               ມະໂນຊ້ອຍຊື່ນບານ

ເມື່ອນັ້ນ             ພຣະບາດເຈົ້າ                 ຕົນຍອດນາໂຖ

ເຈຣະຈາໄຂ                  ຕໍ່ມານດາເຈົ້າ

ພຣະແມ່            ທຳພຽນລ້ຽງ                   ເຮົາມາຫລາຍຊາດ

ເຮົາມາ               ໃຊ້ຄ່າລ້ຽງ                      ທັງເຂົ້າພ່ອງນົມ

ພຣະລ່ຳຢ້ຽມ               ວິໄນຍອດປິດົກ

ກໍບໍ່                    ເຫັນອັນໃດ                    ສິຊັ່ງຊາຄຸນໄດ້

ອັນວ່າ                ຄຸນຈອມເຈົ້າ                  ມານດາພຣະແມ່

ຫາກລື່ນລົ້ນ                ດິນຟ້າດັ່ງດຽວ               ແທ້ແລ້ວ

ຄຶດໃສ່               ພຣະສູດແກ້ວ                ກໍ່ຊີ້ບອກທາງດີ

ສເມີສ້າງ          ປາຣະມີທັມ                    ພ່ຳເພັງພຽນສ້າງ

ເປັນທາງຊີ້                  ແນວທາງເຍືອງສ່ອງ

ເພື່ອໃຫ້             ຮູ້ເຍື່ອງຂໍ້                        ກະບວນເບື້ອງບ່ອນດີ

ເມື່ອນັ້ນ             ພຣະລ່ຳຢ້ຽມ                  ດວງຍອດອະພິທັມ

ຈິ່ງສິ                  ພໍທຽມທັນ                     ແຫ່ງຄຸນຈອມເຈົ້າ

ພຣະຈິ່ງ             ທວຍພຣະຫັດຊີ້              ຣັດສະມີໃສສ່ອງ

ຄືດັ່ງ                  ງວງຊ້າງແກ້ວ                ໃນຫ້ອງຄ່ວງສະວັນ

ຮັກແມ່ເຈົ້າ                 ອົງພຣະບາດພຣະມານດາ

ໃຫ້ເຂົ້າ               ມາຄອຍຮັບ                   ຄ່ານົມພຣະນາງລ້ຽງ

ໂປສະວະນິຍາມູນໜີ້    ສິນເດິມຂອງແມ່            ນັ້ນນາ

ເຮົາຈັກ              ໃຊ້ຄ່າໃຫ້                        ວັນນີ້ຮັບເອົາ                  ແດ່ທ້ອນ

ເມື່ອນັ້ນ             ພຣະກ່າວຊີ້                    ດວງຍອດປະຣະມັດ

ພຣະສັງຄິນີເປັນ          ແບບເດິມກັນຕົ້ນ

ໄປເຖິງຖ້ວນ               ມະຫາປັດຖານດວງຍອດ

ເປັນເອກອ້າງ              ອະພິທັມລ້ຳເລິດຄຸນ

ໃຜຮ່ຳຮູ້                      ຮຽນຮອດເຖິງຄອງ

ປະຕິບັດທັມ               ພ່ຳເພັງພຽນສ້າງ

ວິປັດສະນາແຈ້ງ          ກັມມັດຖານເກື້ອກໍ່

ຈິດລະເວັ້ນ                  ໃຈບໍ່ຂ້ອງກ່ຽວກາມ

ທັມຂັ້ນຕົ້ນ                 ດວງຍອດໂສດາ

ອໍຣະຫັນຕະຜົນ           ເລິດຄຸນຫລຸດພົ້ນ

ບັນລຸທັມໄດ້                ໂລກຸຕະດອນດວງປະເສິດ

ຝູງສັດ               ໃຕ້ລຸ່ມຟ້າ                      ພຣະໄທຕັ້ງຕໍ່ບຸນ

ອັນວ່າ                ກຸສົນນັ້ນ                        ຂອງດີລ້ຳຍິ່ງ

ອະກຸສົນຕ່ຳຊ້າ            ກັມຮ້າຍຢ່າກະທຳ

ອັບພະຍາກະຕາທັມນັ້ນ                                    ເປັນກາງບໍ່ບ່ຽງ

ຖືວ່າ                  ເປັນບາບຮ້າຍ                ບຸນນັ້ນບໍ່ໃຊ່ການ            ທ່ານເຮີຍ

                         ພຣະບາດເຈົ້າ                 ເທດໂຜດມານດາ

ໃນ 3 ເດືອນ                ບໍ່ເຊົາວັນໄດ້

ປຣິໂຍສານສ້ຽງ           ອົງພຸດໂທທັມເທດ

ອັນວ່າ                ພຣະແມ່ເຈົ້າ                  ກໍເຫັນແຈ້ງສ່ອງທັມ

ນັບແຕ່              ພຣະກ່າວຊີ້                    ພຣະທັມຍອດທັງ 7

ນານໄດ້              3 ເດືອນເຕັມ                 ຢູ່ສະວັນເທິງຟ້າ

ຝູງໝູ່               ເທວະດາໄດ້                    ດວງທັມມີມາກ

60 ໂກດແທ້                ເຫລືອລົ້ນມາກຫລາຍ

ພໍເມື່ອ               ປະວາຣະນາແລ້ວ            ອົງພຸດໂທກັບຕ່າວ

ສະເດັດສູ່ພື້ນ              ພາຍໃຕ້ມະນຸດຄົນ         ແທ້ແລ້ວ

                         ຍຸດຕິກາບັ້ນ                   ອົງພຸດໂທໄວ້ກ່ອນ

ຂໍແກ່                 ນັກປຮາດເຈົ້າ                ຜະຍາສ້ຽມສິ້ງດູ              ຫັ້ນທ້ອນ

 

9.4   ວັນພຣະເຈົ້າເປິດໂລກ

ບັດນີ້                 ຈັກກ່າວກ້ຳ                    ຊາວພວກເມືອງມະນຸດ   ກ່ອນແລ້ວ

ຕັ້ງແຕ່              ອົງພຸດໂທໄປ                  ສູ່ສະວັນປາງນັ້ນ

ພາກັນ               ຫລິງແລຢ້ຽມ                 ອົງພຸດໂທສຸດຊົ່ວ            ຕາແລ້ວ

ພຣະອົງ             ຂຶ້ນສູ່ຟ້າ                         ບັງເບື້ອງເລົ່າຫາຍ

ພາກັນ               ຮ້ອງຮ່ຳໃຫ້                     ຫາໜໍ່ອົງພຸດໂທ

ວ່າພຣະຫາກ      ໜີໄປໃສ                        ທີ່ໃດບໍ່ມີຮູ້

ຫລືພຣະ            ອົງໄປຫລິ້ນ                     ຈອມເຂົາໄກລາດ

ຫລືວ່າ               ພຣະບາດເຈົ້າ                 ສິຫາຍໜ້າໝູ່ເຮົາ          ບໍ່ຮູ້

ພຣະໄດ້              ທຳເດດກ້າ                     ເຫລືອໂລກໂລກາ

ນຶກ                    ລະອາຍພາຍເຮົາ             ພຣະເຫລົ່າໜີໄປລີ້

ຝູງໝູ່               ຄົນຄາງໄຫ້                     ທາງດິນດາສະນັ່ນ

ຈັກວ່າ               ພຣະບາດເຈົ້າ                 ໄປລີ້ແຫ່ງໃດ                  ນີ້ເດ

ເຂົາຈິ່ງ               ປຸນກ່າວຕ້ານ                 ຖາມທ່ານໂມກຄັນລາ

ອັນວ່າ                ອົງພຸດໂທໄປ                  ທີ່ໃດເດເຈົ້າ

ເມື່ອນັ້ນ             ໂມກຄັນລາໄດ້                ຂານຄຳບົນບອກ

ພຣະອົງ             ໄປຢູ່ຍັ້ງ                          ສະວັນຟ້າສັ່ງສອນ           ແທ້ແລ້ວ

ພຣະສິ               ກັບຕ່າວຕັ້ງ                   ຄືນສູ່ນະຄອນຄົນ

ລົງທີ່                  ເມືອງສັງກັດສາ              ເມື່ອອອກພັນສາແລ້ວ

ຝູງໝູ່               ຄົນເຂົາຮູ້                        ຍິນຄຳຊົມຊື່ນ

ເຂົາກໍ                ໄຫລລັ່ງລົ້ນ                     ໄປຕ້ອນຮັບພຣະອົງ        ແທ້ແລ້ວ

ເມື່ອນັ້ນ             ພຣະບາດເຈົ້າ                 ສິລົງສູ່ປະຖະພີ

ເທວາ                ທັງອິນພຣົມ                   ແຫ່ແຫນພຣະອົງເຈົ້າ

ພຣະກໍ               ນິຣະມິດສ້າງ                   ຂົວຄຳເກາະກ່າຍ

ແລ້ວດ້ວຍແກ້ວ         ມະນີເຂັ້ມຄ່າຄາມ

ສອງຕາບຂ້າງ             ຂົວແຜ່ນເງິນລຽງ

ກ່າຍຈາກ          ດາວະດຶງສາ                    ສູ່ນະຄອນເມືອງໃຕ້

ອົງສະເດັດຍ້າຍ           ລີລາພຸດທະບາດ

ລົງສູ່ພື້ນ                     ງາມຍ້ອຍເຮື່ອເຮືອງ       ແທ້ແລ້ວ

ເມື່ອນັ້ນ             ພຣະບາດເຈົ້າ                 ຕົນຍອດສັບພັນຍູ

ຜາຍຕົນສະເດັດ         ລ່ວງລົງມິຊ້າ

ເທວະດາດ້າວ              ຊາວສະວັນແຫນແຫ່

ພະຍາພຣົມ       ຖືຮົ່ມກັ້ງ                        ເຫລືອງເຫລື້ອມເຮື່ອເຮືອງ

ອັນວ່າ                ປັນຈະສິກຂາເຈົ້າ            ເທວະບຸດຕົນປະເສິດ

ຈິ່ງໄດ້                 ເຕາະຕ່ອຍຕ້ອງ             ພິນແກ້ວກ່ອມພຣະອົງ

ສ່ວນວ່າ             ອິນທຣາເຈົ້າ                   ຫອຍສັງຍໍເປົ່າ

ສຽງສົ່ງດ້າວ                ດັງຫ້ອຍມ່ວນຫູ             ແທ້ແລ້ວ

ຟັງຍິນ               ສຽງມ່ວນແມ້ງ               ແຄນຂຸ່ຍທັງຊໍ                ພຸ້ນເຍີ

ມະໂຫຣີຍວງສຽງ         ເສບພຣະອົງລີລ້າຍ

ເກິນກ່ວາ           ຫລາຍເຫລືອລົ້ນ            ເທວະດາແຫນແຫ່

ບາງພ່ອງ           ຂາວແລະສິ້ວ                  ຂວາຊ້າຍລັ່ງໄຫລ

ຟັງຍິນ               ສຽງຄື່ນເຄົ້າ                    ຄັບຄັ່ງພາຍບົນ              ພູ້ນເຍີ

ເທວະດາ            ຖືຈຳມອນ                      ສະເວັດສັດກາງກັ້ງ

ເມື່ອນັ້ນ             ສັບພັນຍູເຈົ້າ                  ປາຕິຫານທຳເດດ

ພຣະກໍ               ເປິດໂລກກວ້າງ              ທັງຄ້າຍສ່ອງໃສ

ສັດຢູ່                 ໃຕ້ລຸ່ມຟ້າ                      ພື້ນແຜ່ນທໍຣະນີ

ພາກັນ               ເຫັນເມືອງອິນ                ຄ່ວງສະວັນແລຢ້ຽມ

ອັນວ່າ                ອະບາຍໝໍ້                     ໂລກັນຊັ້ນຕ່ຳ

ສັດ                    ນະຣົກລ່ຳຢ້ຽມ                ສະວັນຟ້າສ່ອງເຫັນ         ແທ້ແລ້ວ

ໃຜກໍ                 ຄຶດໃຄ່ດ້ວຍ                   ຢາກເຫັນໜໍ່ອົງ             ພຸດໂທ

ຝູງສັດ               ໃນໂລກາ                        ປຣາຖະນາທັງຄ້າຍ

ນັບແຕ່              ກິປິນລິກາເຊື້ອ               ແດງດຳມົດງ່າມ

ປຣາຖະນາໜ່ວງນ້າວ ຢາກເຫັນແກ້ວແກ່ນ     ພຸດໂທ

ເມື່ອນັ້ນ             ພຣະບາດເຈົ້າ                 ເດິນໄຕ່ຂົວຄຳ

ລົງທີ່                  ເມືອງສັງກັດສາ              ບ່ອນທີ່ຄົນໂຮມເຕົ້າ

ອັດສະຈັນເທົ້າ             ທໍຣະນີໄຫວຫວັ່ນ

ຟ້າແຜດຮ້ອງ             ຄະນອງບ້າເປັ່ງສຽງ

ນ້ຳສະມຸດໃຫຍ່ກວ້າງ   ບັງເກິດຕີຟອງ

ເຂົາຈັກກະວານງາມ    ຮຸ່ງເຮືອງເຫລືອງເຫລື້ອມ

ຄືດັ່ງ                  ເຍືອງໄຟໄຕ້                    ໂຄມໃສແຈ້ງສ່ອງ

ດອກ                 ມົນທາຢູ່ຟ້າ                   ສະວັນພູ້ນຫວ່ານລົງ       ແທ້ແລ້ວ

                         ທຸກທົ່ວດ້າວ                   ຍໍຍື່ນປະນົມມື

ເມືອງສັງກັດສາ ນະຄອນເຕັມ                 ຄັ່ງຄົນເຫລືອລົ້ນ

ພຣະອົງ             ເລີຍລ່ວງເທົ້າ                 ກະໄດຄຳຊັ້ນຕ່ຳ

ພຣະອົງທອດ     ພຣະເນດຢ້ຽມ                ລົງສິ້ງເບິ່ງຄົນ                 ແທ້ແລ້ວ

ຄາວນັ້ນ             ທຸກສ່ຳພ້ອມ                   ຊູລີຂາບບັງຄົມ

ສຸບັນ                 ທັງນາຄາ                        ຍື່ນປະນົມຍໍນິ້ວ

ພຣະສາຣີບຸດເຈົ້າ        ອໍຣະຫັນກົ້ມຂາບ

ສັນຣະເສິນກ່າວຍ້ອງ   ຄຸນແກ້ວໜໍ່ພຸດໂທ

ພັນນະນາຍ້ອງ            ພຸດທະຄຸນຍໍກ່າວ

ຝູງໝູ່               ສັດເລົ່າໄດ້                      ຍານແກ້ວຍອດທັມ

ຄະນະນາໄດ້                 ເຖິງສາມສິບເອັດໂກດ

ພ້ອມພຣະ         ທັງພັນຫ້າຮ້ອຍ              ເລີຍໄດ້ມັນຄະຜົນ

ເມື່ອນັ້ນ             ອົງພຸດໂທເຈົ້າ                 ເທສະນາສອນສັ່ງ

ພັນນະນາຍົກຍ້ອງ      ໃນຫ້ອງແຫ່ງທັມ

ພຣະອົງ             ຕຣັດກ່າວຊີ້                   ຄຸນແຫ່ງອໍຣະຫັນ

ທັງໂສດາພ່ຳ                ອະນາຄາມີພ້ອມ

ຕາມແຖວຊັ້ນ            ໂສດາຊັ້ນຕ່ຳ

ອໍຣະຫັນເລິດລ້ຳ          ທັມຊັ້ນສ່ວນສູງ

ພຣະກ່າວຊີ້                 ວິພາກທັງຂັນ

ບໍ່ໃຫ້                  ປະປົນກັນ                      ຕ່ຳສູງຕາມຊັ້ນ

ອໍຣະຫັນນັ້ນ                ຜົນສູງກ້າແກ່

ຕັດໝູ່               ສັງໂຍດກ້ຽງ                   ກັມສ້ຽງບໍ່ຫລໍ                 ແທ້ແລ້ວ

ປຣິໂຍສານສ້ຽງ           ອົງພຸດໂທທັມເທດ

ເທວະດາພ່ຳພ້ອມ       ລາເຈົ້າຕ່າວຄືນ

ທຸກທົ່ວດ້າວ                ພວກໝູ່ມະຫາຊົນ

ເອັງຊູລີນົບ                 ຂາບລາຈອມເຈົ້າ

ອົງພຸດໂທຍັ້ງ              ສັງກັດສາເມືອງໃຫຍ່

ໄຕຣມາດຖ້ວນ           ພຣະອົງເຈົ້າພັກເຊົາ

ບັດນີ້                 ຈັກກ່າວແກ້                   ລັດເລັ່ງຮຽງກອນ

ຕາມ                 ໜັງສືບູຮານ                  ແບບເດິມຄວາມຫຍໍ້

ອົງພຸດໂທເຈົ້າ             ເທສະນາສອນສັ່ງ

ບໍຣິສັດ 4 ໄດ້               7 ແຄວ້ນມັນຄະຜົນ

ທຸກຍ່ານກວ້າງ            ຂົງເຂດຊົນນະບົດ

ອົງພຸດໂທສອນ           ສັ່ງໄປທັງຄ້າຍ

ພັນສາເຈົ້າ                  ອົງພຸດໂທດວງຍອດ

ພຣະຊົນອາຍຸ     45 ໄດ້                            ປີລ້ຳລ່ວງເຖິງ

ນັບແຕ່              ທົງປະສູດພ້ອມ              ຄອງຣາຊສົມບັດ

ກັບທັງ               ບຳເພັນພຽນ                  ຢູ່ໃນໄພກວ້າງ

ບະບວນເຂົ້າ                ພັນສາແຖມຕື່ມ

80                     ປີລ່ວງລ້ຳ                       ເຕັມຖ້ວນບໍ່ເຫລືອ         ເຈົ້າເຮີຍ

ພຣະຢູ່ຍັ້ງ                   ວັດໃຫຍ່ເວລຸວັນ

ບັງເກິດ             ໂຣຄາເຖິງ                      ບຽດຄີງບຽນເນື້ອ

ຝູງ                    ຄະນາສົງເຈົ້າ                  ຫາຍາປົວປິ່ນ

ບົວຣະບັດແຈ່ມເຈົ້າ     ອົງລ້ຳພຣະຍອດທັມ

ກໍບໍ່                    ມີຫາຍໄດ້                       ໂຣຄາກ້າແກ່                  ມາແລ້ວ

ພຣະບາດເຈົ້າ              ເລິຍເຂົ້າສູ່ຊານ

ໂຣກພະຍາດຮ້າຍ        ມຸດມອດສູນຫາຍ

ພຣະທົງ             ເທສະນາສອນ                ແກ່ຄົນທັງຄ້າຍ

ອັນວ່າ                ກາຍເຮົານີ້                     ເໝືອນກວຽນລົດເກົ່າ

ນັບແຕ່              ວັນແກ່ເຖົ້າ                    ຊະຣາລ້ຳລ່ວງເຖິງ           ແທ້ແລ້ວ

ພຣະບາດເຈົ້າ              ຕັດສ່ອງສໍຣະຍານ

ເຫັນວ່າ              ສັງຂານຕົນ                    ບໍ່ກາຍປີນີ້

ພຣະກໍ               ເທສະນາຊີ້                      ມະຫາຊົນຊ້ອຍຊື່ນ

ຝູງໝູ່               ເທບທ່ອນທ້າວ               ພຣະໄທຕັ້ງຕໍ່ທັມ            ແທ້ແລ້ວ

                         ນິດຖິຕາບັ້ນ                   ສັບພັນຍູໄວ້ກ່ອນ

ຈັກກ່າວເຖິງ      ສາວົກເຈົ້າ                      ເມື່ອໜ້າຕໍ່ໄປ            ກ່ອນແລ້ວ ໆ

 

9.5  ພຣະອັກຄະສາວົກທັງສອງປຣິນິບພານ

ເມື່ອນັ້ນ             ອັນວ່າວິເສດເຈົ້າ            ຕົນຊື່ສາຣີບຸດ

ທັງປວງສົງ                 ພ່ຳອົງພຸດໂທເຈົ້າ

ເນົາໃນຫ້ອງ                ເຊຕະພົນວັດໃຫຍ່

ສໍຣະຍານສ່ອງແຈ້ງ     ແລຜ້ຽນຊູ່ອັນ

ເລີຍເລົ່າຮູ້                   ທຸກແຫ່ງສັງຂານ

ເຫັນວ່າ              ນິບພານເຖິງ                  ຮອດເຮົາຈິງແທ້

ແລ້ວຈິ່ງ             ເອັງຊູລີນ້ອມ                  ສັບພັນຍູດວງຍອດ

ຂ້າຈັກ               ລາບາດພື້ນ                    ຈອມເຈົ້າໜໍ່ທັມ

ໄປກ່າວກ້ຳ                  ທັມໂຜດມານດາ

ຂ້າລາ                 ໄປນິບພານ                    ກ່ອນພຣະອົງຈອມເຈົ້າ

ເມື່ອນັ້ນ             ອົງພຸດໂທໃຫ້                  ອະໄພອະນຸຍາດ

ສາຣີບຸດບໍ່ຊ້າ               ທະຍານຂຶ້ນສູ່ບົນ

ແລ້ວເລົ່າ           ກັບຕ່າວຕັ້ງ                   ລົງສູ່ທໍຣະນີ

ເຖິງເຈັດທີ                  ຈິ່ງຂາບຕີນພຣະອົງເຈົ້າ

ພຣະກໍ               ເທສນາໃຫ້                    ມະຫາຊົນຮູ້ຂ່າວ

ຊາວ                  ນະຄອນຄັ່ງແຄ້ນ            ຫິວໃຫ້ຫລັ່ງໄຫລ

ພໍເມື່ອ               ແລ້ວບໍ່ຊ້າ                      ກໍລາບາດອົງພຸດໂທ

ທໍຣະນີໄຫວ                 ຫວັ່ນວຽນດັງສະທ້ານ

ເປັນເພາະ          ເຕໂຊເຈົ້າ                       ສາຣີບຸດຕົນປະເສິດ

ພຣະກໍ               ເລີຍລ່ວງຜ້າຍ                ເຖິງບ້ານບ່ອນຕົນ

ຄາວນັ້ນ             ສົງແຫ່ລ້ອມ                   ເປັນພວກບໍຣິວານ

ມານດາເຫັນ               ກໍແຕ່ງຄົນໄປຕ້ອນ

ສາຣີບຸດເຂົ້າ                ໃນເຮືອນເນົານັ່ງ

ເລີຍເລົ່າ            ເກິດໂຣກຮ້າຍ                ຍາມຄ້າຍທ່ຽງຄືນ

ເມື່ອນັ້ນ             ຈະຕຸໂລກທ້າວ                ພ້ອມພ່ຳອິນທຣາ           ທີ່ນັ້ນ

ພາກັນ               ລົງມາຫາ                        ປິ່ນປົວຈອມເຈົ້າ

ສາຣີບຸດຕ້ານ              ວ່າຄົນເຮົາມີຢູ່

ຈະຕຸໂລກທ້າວ            ອິນພ້ອມພ່ຳຕ່າວຄືນ

ເມື່ອນັ້ນ             ພຣະແມ່ຢ້ຽມ                 ເຫັນເດດສາຣີບຸດ

ມະໂນໃຈໃສ                 ຊື່ນຊົມດອມເຈົ້າ

ສາຣີບຸດເຈົ້າ                ສະແດງທັມສອນສັ່ງ

ມານດາ             ເລີຍເລົ່າໄດ້                     ເຫັນຮູ້ຮຸ່ງທັມ                 ແທ້ແລ້ວ

ພໍເມື່ອ               ຍາມລ່ວງເຂົ້າ                 ໃກ້ຮຸ່ງເຮືອງແສງ

ພຣະສາຣີບຸດດັບ         ຊີບຊີວັງຍາມນັ້ນ

ຈິ່ງໄດ້                 ໄລສົບໄວ້                        ຄືຈັນຄູ້ແກ່ນ

ສົງຍາດພ້ອມ              ຊາວເຊື້ອໝູ່ປະຊາ

ພາກັນ               ຕົກແຕ່ງຕັ້ງ                  ພຣະເມມຈຸດເຜົາສົບ

ນານເຖິງ           7 ຣາຕຣີ                        ຢູ່ງັນພຣະເມມເຈົ້າ

ສົງກໍ                  ເກັບເອົາໄດ້                    ອັດຖິດວງພຣະທາດ

ໄປ                     ຖວາຍແຈ່ມເຈົ້າ             ພຸດໂທຢ້ຽມລ່ຳແຍງ

ພຣະໃຫ້             ກໍ່ທາດໄວ້                       ທາງໃຫຍ່ກາງເມືອງ

ເທວະດາ            ທັງອິນພຣົມ                   ຜ່ອງຄົນທັງຄ້າຍ

ພາກັນໄຫວ້                 ເຈດີພຣະທາດໃຫຍ່

ມະໂນ                ໃສຊື່ນຊ້ອຍ                    ໃຈຕັ້ງຕໍ່ບຸນ                   ເຈົ້າເຮີຍ

ເມື່ອນັ້ນ             ພຣະບາດເຈົ້າ                 ຕົນຍອດສັດຖາ

ພຣະກໍພາ          ຄະນາສົງ                        ທ່ຽວໄປຕາມບ້ານ

ອອກຈາກ          ອາຮາມກວ້າງ                 ເຊຕະພົນວັດໃຫຍ່

ເທສະນາໂຜດໃຫ້         ສັດໄດ້ມັນຄະຜົນ            ແທ້ແລ້ວ

ພຣະກໍແຍງສູ່     ນັກຄະເຣດກວ້າງ           ເມືອງຣາຊຄຣືຫາ

ເວລຸວັນເປັນ               ທີ່ພຣະອົງເຊົາຍັ້ງ

ອັນວ່າ                ໂມກຄັນລາເຈົ້າ              ລືຊາເຊັງເດດ                 ພຣະອົງນັ້ນ

ຝູງໝູ່               ໂຈນ 500                       ທ່ຽວລ້ອມຈອບຕີ

ເຂົາສິ                 ຂ້າແຈ່ມເຈົ້າ                   ມະຫາໂມກຄັນລາ

ບາງເທື່ອ            ມາຈວນເຖິງ                  ພຣະເລົ່າເຫິນຫາຍໄດ້

ພວກໝູ່            ໂຈນມາລ້ອມ                  ຫລາຍທີພັນເທື່ອ

ເລີຍເລົ່າ            ຂ້າບໍ່ໄດ້                          ນຳສົ້ນກໍບໍ່ເຫັນ

ພຣະເລົ່າຮູ້                  ມາຕຸຄາດເວນຫລັງ

ຄວນໃຫ້            ໂຈນມັນທຳ                    ຂ້າເສັຍໃຫ້ກັມພົ້ນ

ໂຈນກໍ               ເລີຍຈັບໄດ້                     ໂມກຄັນລາດວງຍອດ

ເຂົາກໍ                ເອົາເຊືອກຄ້ອງ               ຄໍກ້ຽວໃສ່ຕຳ

ໂຈນກໍ               ເອົາຫອກງ້າວ                 ຟັນຜ່າຕາມຕົວ

ລາງພ່ອງ           ເອົາຂວານສັບ                 ຟັກຍຳປານກ້ອຍ

ໂລຫິດເຂັ້ມ                 ເຕັມດິນຍ້ອຍຢາດ

ນຶກວ່າ               ມໍຣະນາດແລ້ວ               ໂຈນຟ້າວຟັ່ງໜີ

                         ໂມກຄັນລາບໍ່ຊ້າ             ເຂົ້າສູ່ສະມາບັດ

ຍານຄຽນມັດ              ຫໍ່ຮຶງຄຽນເນື້ອ

ເລີຍເລົ່າ            ເປັນອົງເຄົ້າ                    ອໍຣະຫັນດວງຍອດ

ທະຍານສູ່ຟ້າ               ມາເຜົ້າໜໍ່ພຸດໂທ           ແທ້ແລ້ວ

ນົບເນັ່ງນ້ອມ              ທູນບາດບັງຄົມ

ຂ້ານ້ອຍຂໍລາ      ໄປນິບພານ                    ເຂດຕັກກະສິລາເມືອງກວ້າງ

ອົງພຸດໂທເຈົ້າ             ທົງທັມອະນຸຍາດ

ໂມກຄັນລາບໍ່ຊ້າ          ທະຍານຂຶ້ນສູ່ບົນ

ພຣະກໍ               ທຳແບບເບື້ອງ               ຕາມຢ່າງສາຣີບຸດ

ຍໍບາທາ                      ໃສ່ຫົວລາເຈົ້າ

ເທວະດາດ້າວ              ທັງປວງແຫນແຫ່

ຝູງໝູ່               ດວງດອກໄມ້                  ສະວັນຟ້າຫວ່ານລົງ        ແທ້ແລ້ວ

ອັດສະຈັນທົ່ວດ້າວ       ພື້ນແຜ່ນທໍຣະນີ

ບາຣະມີແຂງ               ດັ່ງອົງພຸດໂທເຈົ້າ

ພໍເມື່ອ               ໄປເຖິງບ້ານ                    ກາລະສີດາກໍມຸດມອດ

ປຣິນິບພານທີ່ນັ້ນ       ເມືອງບ້ານບ່ອນເດິມ      ເຈົ້າເຮີຍ

ສ່ວນວ່າ             ສົບຄາບເຈົ້າ                   ອົງຍອດອໍຣະຫັນ

ເໝືອນຈັນ        ແຂງແກ່ນຫອມ             ກໍ່ທອດເນົານອນໄວ້

ທຸກທົ່ວດ້າວ                ຝູງໝູ່ເທວະດາ

ພາກັນ               ມາງັນສົບ                       ພ່ອງຄົນທັງຄ້າຍ

ຖວາຍເພິງຖ້ວນ           ບະບວນທຸກຢ່າງ

ພຣະສັດຖາກ່າວຊີ້       ພຣະທັມເຈົ້າກ່າວສອນ

ພຣະບາດໃຫ້               ເກັບທາດອັດຖິ

ໃຫ້ທຳ                ເປັນເຈດີ                        ໃຫຍ່ສູງເຫລືອງເຫລື້ອມ

ໄວ້ທີ່                  ອາຮາມກວ້າງ                 ເຊຕະພົນວັດໃຫຍ່

ເປັນທີ່               ຍໍຍື່ນນິ້ວ                        ປະນົມໄຫວ້ແຫ່ງຄົນ       ແທ້ແລ້ວ

 

9.6   ຮັບຂັນນິມົນພະຍາມານ (ປົງອາຍຸສັງຂານ)

ອັນວ່າ                ວິເສດເຈົ້າ                      ຕົນຍອດສັບພັນຍູ

ພຣະໄທດວງບາງ         ປ່ຽວພອຍພຣະອົງເຈົ້າ

ນັບແຕ່              ສອງສະຫາຍເຂົ້າ             ປຣິນິບພານເສັຍຈາກ

ຄືດັ່ງ                  ແຂນຂໍ້ເຈົ້າ                     ຂວາຊ້າຍບໍ່ມີ                  ແທ້ແລ້ວ

ພຣະດຸ່ງດັ້ນ                 ທ່ຽວໂຜດປານະສັດ

ຕາມກະບິນເດິມ         ແຫ່ງພຸດໂທຄາວກີ້

ທັງເລົ່າ              ບັນຍັດໄວ້                       ສິກຂາບົດນ້ອຍໃຫຍ່

ເພື່ອໃຫ້             ເປັນແບບເບື້ອງ             ທາງກ້ຳຝ່າຍສົງ              ແທ້ແລ້ວ

ທຸກສ່ຳເຊື້ອ                 ຝູງໝູ່ບໍຣິສັດ

ມີເຫລືອຫລາຍ           ທົ່ວດິນແດນດ້າວ

ພຸດທະກິດຕັ້ງ             ບຳເພັນຕິດຕໍ່

ອາຍຸ                  ພຣະບາດເຈົ້າ                 80 ລ້ຳລ່ວງເຖິງ

ພຣະຈິ່ງ             ເບັດສູ່ດ້າວ                     ເມືອງໃຫຍ່ເວສາລີ

ເທສະນາສອນ             ໂຜດຄົນທັງຄ້າຍ

ເລີຍເລົ່າ            ກາຍຫົນຫ້ອງ                 ເວສາລີເມືອງໃຫຍ່          ໄປແລ້ວ

ພຣະອົງທອດ     ພຣະເນດຢ້ຽມ                ເມືອງກວ້າງລ່ຳແຍງ

ເລີຍເລົ່າເຜີຍ     ພຣະໂອດຕ້ານ                ດອມໝູ່ຄະນາສົງ

ເຮົາພຣະອົງ       ຈັກໄດ້ເຫັນ                     ເທື່ອດຽວຄາວນີ້

ຄະນາສົງໄດ້                 ຍິນຄຳໃຈຕ່າງ

ແຕ່ບໍ່                ຮູ້ຮ່າງຂໍ້                          ໃຈເຈົ້າໜໍ່ພຸດໂທ            ແທ້ແລ້ວ

ເມື່ອນັ້ນ             ພຣະບາດເຈົ້າ                

ເຊົາຈອດຍັ້ງ                ຫາຍເມື່ອຍກາງວັນ

ກູຕະຖະຄາມພັກ        ໜໍ່ພຸດໂທເຊົາຍັ້ງ

ພຣະກໍ               ພິຈານແຈ້ງ                    ສັງຂານທັມອຽງອວ່າຍ

ອາຍຸ                  ຍັງຢູ່ໄດ້                          ໄປໜ້າບໍ່ນານ

ພຣະກໍ               ຄຶດຮຸ່ງຮູ້                         ນຳໝູ່ຄະນາສົງ

ຍັງອີກ               ພຽງ 3 ເດືອນ                 ສິລ່ວງເມືອເມືອງແກ້ວ

ພຣະຈິ່ງ             ທຳອຸບາຍໃຫ້                  ອານົນຫລິງລ່ຳ

ອິດທິບາດນີ້                ດີແທ້ມາກຫລາຍ

ໃຜຢາກ             ຍືນຢູ່ໝັ້ນ                      ຮອດຊົ່ວແສນປີ

ໃຫ້ໝັ່ນ             ບຳເພັນພຽນ                  ຄ່ອຍພິຈານແຈ້ງ

ອາຍຸ                  ຍືນຍາວໝັ້ນ                 ພາວະນາອິດທິບາດ

ອານົນ               ບໍ່ຄຶດສະລາດຮູ້               ນິມົນໃຫ້ຢູ່ໄປ

ພຣະກໍ               ໄຂກ່າວຕ້ານ                   ເຖິງຮອດ 3 ທີ

ພຣະ                  ອານົນເສີຍເສັຽ              ບໍ່ກ່າວທູນຂໍໄວ້

ພຣະຈິ່ງ             ບັນຊາໃຫ້                       ອານົນຮີບອອກ

ໄປພັກ               ທີ່ນອກພູ້ນ                    ເງົາໄມ້ທີ່ໄກ

ເມື່ອນັ້ນ             ພະຍາມານບໍ່ຊ້າ              ເລີຍລ່ວງລົງມາ              ແທ້ແລ້ວ

ເອັງຊູລີນົບ                 ຂາບທູນຈອມເຈົ້າ

ກໍຫາກ               ສົມໃຈຕັ້ງ                       ຂອງພຣະອົງທຸກຢ່າງ

ບໍຣິສັດ 4 ເຈົ້າ             ເຫລືອລົ້ນມາກຫລາຍ

ຄວນທີ່              ພຣະບາດເຈົ້າ                 ສະເດັດສູ່ນີຣະພານ

ຢ່າມາ                ທໍຣະມານກາຍ               ຢູ່ໄປນານຊ້າ

ເມື່ອນັ້ນ             ອົງພຸດໂທຕ້ານ               ຂານມານໂດຍຮີບ

ທ່ານຢ່າໄດ້         ອຸກອັ່ງເອົ້າ                      ນຳກ້ຳຝ່າຍເຮົາ

ນັບອ່ານໄດ້                 ໄປອີກ 3 ເດືອນ

ເຮົາສິ                 ໄປນີຣະພານ                   ບໍ່ຢູ່ນານຈິງແທ້

ພະຍາມານໄດ້             ຍິນຄຳຊົມຊື່ນ

ແລ້ວກໍ              ກັບຕ່າວຫ້ອງ                 ສະວັນຟ້າລ່ວງເມືອ

                         ທຸກທົ່ວດ້າວ                   ບັງເກິດອໍລະຫົນ

ອົງພຸດໂທ          ປົງສັງຂານ                     ແຜ່ນດິນດັງສະທ້ານ

ອະໂນມານ້ຳ                ສະມຸດທາອ້ອມໂລກ

5 ແມ່ນ້ຳ                     ຕີຟົ້ງຟາດຟອງ

ເມກຍັ່ງຍ້າຍ               ໂດຍເພດຫົງເຫິນ

ເປັນແສງໃສ                   ເປັ່ງປະກາຍເຫລືອງເຫລື້ອມ

ເຂົາສຸເມນນ້ອມ          ໂອນເອນໄກວແກວ່ງ

ກັບທັງ               ເຂົາຍຸຄັນທອນເຈົ້າ         ບົວຣະພັນ 7 ລັ່ນ

ທົບຍອດນ້ອມ            ຍອງຜ້າຍປຽບປານ        ເຈົ້າເອີຍ

ເຫລືອທີ່             ພັນນະນາຖ້ວນ              ອັດສະຈັນມີມາກ

ພໍແຕ່                ແຫນຫ່າງຊີ້                    ໄປໜ້າສິຕໍ່ກອນ             ເຈົ້າເຮີຍ

ຍາມເມື່ອ           ສຽງສະນັ່ນກ້ອງ              ເທົ້າທົ່ວປະຖະພີ              ພຸ້ນເຍີ

ພຣະອານົນຄຶດ           ຕ່າງໃຈລັ່ງລ້າວ

ເລິຍເລົ່າ            ກັບເຖິງເຈົ້າ                   ອົງພຸດໂທເຣວຮີບ

ເອັງຊູລີເນັ່ງນ້ອມ        ທູນໄຫວ້ກ່າວຖາມ

ເມື່ອນັ້ນ             ພຣະບາດຕ້ານ               ດອມທ່ານອານົນ

ເຮົາໄດ້               ປົງສັງຂານ                     ແກ່ມານວັນນີ້

ເດືອນ 3 ແທ້              ວັນເພັງ 15 ຄ່ຳ

ມາຄະມາດແມ່ນມື້      ມານໄດ້ກ່າວນິມົນ          ທ່ານເອີຍ

ພຣະອານົນ        ຍໍຍື່ນນີ້ວ                        ທູນໄຫວ້ວອນຂໍ              ນ້ອມໜ່ຽວ

ນິມົນທູນ                    ພຣະບາດອົງພຸດໂທເຈົ້າ

ຂໍພຣະ               ອົງຢູ່ຍັ້ງ                          ຍືນຮອດແສນປີ             ແດ່ທ້ອນ

                         ອົງພຸດໂທຕຣັດ              ກ່າວຈາເຍືອງຖ້ອຍ

ຍາມເມື່ອ           ຫົວທີນັ້ນ                        ອານົນເສີຍດາຍເປົ່າ

ມານໄດ້              ໂອກາດແລ້ວ                  ເລີຍເຂົ້າກ່າວນິມົນ

ເຮົາໄດ້               ອອກປາກຕ້ານ              ຂານຄອບຄຳມານ

ບອກຍັງ            3 ເດືອນເຕັມ                 ສິລ່ວງເມືອເມືອງແກ້ວ

ບັດນີ້                 ມະຫາເຖຣະເຈົ້າ              ອານົນອຸປັດຖາກ

ມາໜ່ຽວນ້ອມ            ທູນໄຫວ້ກ່າວຂໍ               ເຈົ້າເຮີຍ

 

9.7   ນາຍຈຸນທະບຸດຊ່າງຄຳຖວາຍທານ

ເມື່ອນັ້ນ             ອົງພຸດໂທເຈົ້າ                 ເທສະນາສອນສັ່ງ           

ວິຣິຍະກ່າວຊີ້               ສະແດງຂໍ້ຕໍ່ສົງ

ພໍເມື່ອ               ຈົບທັມແລ້ວ                  ອົງພຸດໂທຍົວຣະຍາດ

ຄະນາສົງແຫ່ລ້ອມ       ອົງເຈົ້າທ່ຽວໄປ

ສະເດັດ              ເຂົ້າສູ່ບ້ານ                      ຊື່ວ່າຫັດຖີຄາມ

ກັບທັງພັນທຸຄາມ       ຕໍ່ກັນໄປໜ້າ

ສະແດງທັມແລ້ວ        ຍະຖາພອນແຖມຕື່ມ

ຝູງໝູ່               ຄົນມາກລົ້ນ                   ເຫັນຮູ້ຮ່ອມທັມ              ແທ້ແລ້ວ

ພຣະອົງ             ເລີຍລ່ວງເທົ້າ                 ເມືອງໃຫຍ່ປາວາ

ພັກຢູ່                ອັມພາສວນ                   ໝາກມ່ວງນາຍຈຸນທ້າວ

ອັນວ່າ                ນາຍຈຸນພ້ອມ                ບໍຣິວານມວນມາກ

ໄປເຝົ້າ               ພຣະບາດເຈົ້າ                 ເນົາຍັ້ງຢູ່ສວນ                ຫັ້ນແລ້ວ

ນົບເນັ່ງນ້ອມ              ຟັງເທດອົງພຸດໂທ

ບັນລຸ                 ໂສດາເຖິງ                            ມັນຄະຜົນເລີຍໄດ້

ນາຍຈຸນນ້ອມ             ຊູລີກອນກົ້ມຂາບ

ນິມົນ                 ພຣະບາດເຈົ້າ                 ເນົາຍັ້ງຢູ່ສວນ                ນີ້ທ້ອນ

ແລ້ວຈິ່ງລາ        ພຣະບາດເຈົ້າ                 ກັບຕ່າວເຮືອນຕົນ

ຈັດໃຫ້               ເຂົາໄປຫາ                       ຊິ້ນໝູມາໄວ້

ຈັດເອົາເນື້ອ                ສຸກອນຊິ້ນອ່ອນ ໆ

ປິ້ງຈີ່ຂົ້ວ                      ຈຶນໄວ້ມາກມູນ

ເພາະເພື່ອ          ໃຈໃສ່ນ້ອມ                     ນຳອົງພຸດທະບາດ

ຈັກໄດ້                ອັງຄາດລ້ຽງ                   ສົງເຈົ້າຊູ່ອົງ

ພາກັນ               ຕົກແຕ່ງຕັ້ງ                  ຊິ້ນອ່ອນສຸກອນ

ເທວະດາມາຫລາຍ      ຊ່ວຍທຳນຳເຈົ້າ

ຍິນດີດ້ວຍ                  ໂພຊະນັງທານທອດ

ມີທັງ                 ເຄື່ອງທິບພ້ອມ              ເທໃຫ້ໃສ່ລົງ

ພໍເມື່ອ               ຕື່ນຮຸ່ງເຊົ້າ                     ສຸຣິເຍດເຮືອງແສງ

ພຣະຈິ່ງ             ພາຄະນາສົງ                   ລ່ວງມັນຄາທາງກວ້າງ

ໄປເຖິງບ້ານ                ນາຍຈຸນກໍເນົານັ່ງ

ພຸດທະອາສະນະແຕ່ງໄວ້                                    ສົງພ້ອມຊູ່ອົງ

ອັນວ່າ                ນາຍຈຸນລ້ຽງ                   ໂພຊະນັງທານທອດ

ອົງພຸດໂທສ່ອງແຈ້ງ    ເລີຍຕ້ານກ່າວໄຂ

ທ່ານຈົ່ງ             ຈັດແຈງໄວ້                     ຊິ້ນອ່ອນສຸກອນ

ຖວາຍຕະຖາຄົດ         ຜູ່ດຽວເຮົານີ້

ຂອງເຫລືອນັ້ນ            ໄປຝັງເຣວຮີບ

ນາຍຈຸນເນັ່ງນ້ອມ       ຕາມເຈົ້າຊູ່ປະການ

ຄາວນີ້               ພຣະບາດເຈົ້າ                 ສເວີຍໂພຊະນະອາຫານ

ຄັນເມື່ອ             ບະບວນເສັດ                  ກໍຕ່າວຄືນສວນກວ້າງ

ອົງພຸດໂທເຈົ້າ             ໂຣຄາບັງບຽດ              ພຣະອົງແລ້ວ

ປັກຂັນທິກາພາດກ້າ   ພຣະອົງຕ້ານຕໍ່ສົງ

ອັນວ່າ                ມໍຣະນະທັມເຂົ້າ              ເຖິງເຮົາສິມາຮອດ          ຊາແລ້ວ

ໃຫ້ພຣະ             ສົງແຕ່ງຫ້າງ                  ດາເນື້ອຊູ່ອົງ

ນັກຄະເຣດກວ້າງ        ເຊັງຊື່ກຸສິນາຣາຍ

ເປັນທີ່               ນິບພານເຮົາ                  ແນ່ນອນຈິງແທ້

ສົງ                     ຄະນາພ້ອມ                    ຕາມອົງແຫນແຫ່

ສະເດັດລ່ວງຍ້າຍ        ເດິນເຕົ້າໄຕ່ທາງ

ເປັນທີ່               ລ້ຳບາກແທ້                    ຕົນຍອດນາໂຖ

ບັງເກິດ             ໂຣຄາແຮງ                     ເວທະນາໃຈເຈົ້າ

ແມ່ນສິ              ເຫາະເຫິນຟ້າ                 ໄປເທິງອາກາດ               ກໍໄດ້

ແຕ່ວ່າຢ້ານ       ພຣະສົງບໍ່ໄດ້                   ເຫັນຮູ້ຮ່ອມທັມ              ເຈົ້າເຮີຍ

ເພື່ອໃຫ້             ທຸກຍາກຮ້າຍ                 ຄືນໜ່າຍສົງສານ

ພຣະອົງ             ທໍຣະມານກາຍ               ເພື່ອຄົນພາຍຊ້ອຍ

ຄາວນັ້ນ             ພຣະອານົນເຈົ້າ              ມະໂນເຫງົາໝອງໝົ່ນ

ເນົາຢູ່                ທຽມແທບຂ້າງ               ພຣະອົງເຈົ້າບໍ່ວາງ

ມັກຄຸເທດດັ້ນ             ເດິນລ່ວງໄພຂວາງ

ອົງພຸດໂທພັກ             ຮົ່ມງາມເງົາໄມ້

ແຄມນະທີນ້ຳ              ກຸກກຸດທາໃສສ່ອງ

ຝູງໝູ່               ສົງລ່ອງນ້ຳ                     ວັງກວ້າງສ່ວຍສີ

ເມື່ອນັ້ນ             ພຣະບາດເຈົ້າ                 ຕົນຍອດນາໂຖ

ເຈຣະຈາໄຂ                  ກ່າວສຸຣະສຽງແຈ້ງ

ຍາມເຮົາ            ພຣະອົງເຂົ້າ                    ນີຣະພານລົດຊົ່ວ            ໄປນັ້ນ

ອານົນທ່ານຈົ່ງ   ຄອຍກ່າວຫ້າມ              ຄົນກ້ຳຝ່າຍຫລັງ            ແດ່ເນີ

ຄັນວ່າ               ເຂົາກ່າວເວົ້າ                  ຍົກໂທດນາຍຈຸນ

ລາວຖວາຍສຸກອນ      ແກ່ເຮົາຄາວນີ້

ຊິ້ນ                    ສຸກອນເປັນງ້ວນ            ເປັນສານຂອງເບື່ອ     ພຣະອົງນັ້ນ

ເຮົາໄດ້               ເກິດໂຣກຮ້າຍ                ເພາະສັນເຂົ້າແຫ່ງເຂົາ

ເມື່ອມີ               ຄົນກ່າວຕ້ານ                 ທັງຝ່າຍນິນທາ

ຄົນຄອນຫາຕຽນ        ກ່າວຂວັນປະຈານທ້ວງ

ທ່ານຈົ່ງ             ເທສະນາສອນ                ສັ່ງຄົນທັງຄ້າຍ

ບອກວ່າ             ນາຍຈຸນນີ້                      ບາຣະມີກ້າແກ່

ຜົນມາກລົ້ນ               ຄາວນີ້ແຫ່ງທານ

ການທີ່               ເກິດໂຣກຮ້າຍ                ເພາະເວນເກົ່າຂອງເຮົາ

ບໍ່ແມ່ນ              ກິນຂອງຜິດ                   ເບື່ອໝູສານງ້ວນ

ບໍ່ແມ່ນ              ກິນຍັງຊິ້ນ                      ສຸກອນທານທອດ

ໂຣຄາ                 ຄົງເກິດຂຶ້ນ                    ຈິງແທ້ເພື່ອເວນ

ໃຫ້                     ອານົນຊ່ວຍຫ້າມ            ຄົນໝູ່ນິນທາ

ຢ່າໃຫ້                ນາຍຈຸນໝອງ                ໝົ່ນໃຈຈົນໄດ້

ຝູງໝູ່               ສົງລອຍລ້າງ                   ອຸທະກັງລາເລິກ

ປະດັບແຕ່ງເນື້ອ         ຄອຍຖ້າໜໍ່ພຸດໂທ         ນັ້ນແລ້ວ

                         ປຣິໂຍສານສ້ຽງ              ເທສະນາໄວ້ກ່ອນ

ຂໍແຕ່                 ນັກປຣາດເຈົ້າ                ຟັງໜ້າຕໍ່ໄປ             ກ່ອນທ້ອນ ໆ

ຜູກທີ່  10

10.1   ພຣະພຸດທະເຈົ້າສະເດັດດັບຂັນເຂົ້າສູ່ປະຣິນິບພານ

ພໍເມື່ອ       ພັກເມື່ອຍໄດ້        ອົງພຣະບາດມີແຮງ

ພຣະກໍ          ແຂງໃຈເດິນ           ຄ່ຽນຄາວໄປໜ້າ

ເວທະນາກ້າ          ອົງພຸດໂທຫິວຫອດ

ພຣະ         ອານົນຟັ່ງຟ້າວ         ເອົານ້ຳຍື່ນຖວາຍ

ເລີຍລ່ວງເທົ້າ              ສວນຫລວງອຸທິຍານ

ເປັນສະຖານພຽງ        ຮົ່ມງາມເງົາໄມ້

ກຸສິນາຣາຍໄດ້             ທໍຣະນີຂົງເຂດ

ພໍເມື່ອ               ວິເສດເຈົ້າ             ເຖິງແລ້ວພັກເຊົາ

ພຣະອົງ             ພັກຢູ່ຍັ້ງ              ເທິງແທ່ນສິລາ

ອຸທິຍານຫລວງ           ແຫ່ງພະຍາເມືອງນັ້ນ

ມີໝູ່         ສາລັງໄມ້                ຮັງງາມດົ້ວອາດ

ໃບຊໍ່ຊ້ອງ                    ລະອອງອ້າເປັ່ງໄຂ

ທຸກໝູ່ໄມ້                   ທົງດອກດົກໜາ

ມີທັງ                 ບຸບຜາຈີ      ຈໍ່ຈູມບານບ້າງ

ໃບກາງກັ້ງ                  ບັງສູນແສງແດດ

ທາງລຸ່ມພື້ນ                ພະລານກວ້າງແຜ່ນຫິນ

ເປັນແທ່ນເຈົ້າ            ສາມັນຕະຣາຊອົງກະສັດ

ສົງກໍ           ພາກັນຈັດ           ແທ່ນຫິນກາງກັ້ງ

ທາງໃນນັ້ນ                 ປູພົມກ້ຽງອ່ອນ

ຊ້ອນດ້ວຍຜ້າ             ປູພື້ນຕື່ມແຖມ

ພຣະບາດເຈົ້າ                 ຕົນປະເສິດນາໂຖ

ບັນທົມເຊົາ                 ທອດເນົານອນເທີ້ງ

ປິ່ນພຣະ            ສຽນໄປກ້ຳ                      ບົວຣະພາຕາເວັນອອກ

ພຣະບາດ           ຂວາທັບຊ້າຍ                  ຕີນແລ້ວເລົ່ານອນ

ໄສຍາດເຍື້ອນ             ບໍ່ຍ້າຍທີ່ໄປໃສ

ດວງພຣະໄທດີ            ດັ່ງມະນີໂຊດແກ້ວ

ສົງ ຄະນາລ້ອມ           ເປັນແຖວຖ້ວນຖີ່

ພຣະ                  ອານົນນັ່ງເຝົ້າ                ພຣະອົງເຈົ້າບໍ່ໜີ

ທຸກທົ່ວພ້ອມ              ຂົງຂອບຈັກກະວານ

ອັດສະຈັນເປັນ            ມາກຫລາຍເຫລືອລົ້ນ

ເຂົາສັດຕະ         ບົວຣະພັນນ້ອມ              ສຸເມນຄຳອຽງອວ່າຍ

ຟ້າແຜດຮ້ອງ             ລະອອງຍ້າຍເລັ່ງລິນ

ເປັນຝອຍແກ້ວ          ລົງສູ່ທໍຣະນີ

ຈັກກະວານໄຫວ          ຫວັ່ນສະເທືອນເຟືອນພື້ນ

ສະມຸດທານ້ຳ               ຕີຟອງເຄງຄື້ນ

ເມຂະລາແກວ່ງແກ້ວ  ອີສູນຍື້ຍາດເອົາ

ຄຸດນາກນ້ຳ                 ເງື້ອມແງ່ສະມຸດຫລວງ

ພາກັນຕົກ                 ຕື່ນພຣະໄທທວງຮ້ອນ

ສຸບັນທ້າວ                   ພະຍາຫລວງຄຸດໃຫຍ່

ເຕີນໄພ່ພ້ອມ             ມາເຜົ້າໜໍ່ພຸດໂທ

ສະເດັດລ່ວງຜ້າຍ        ເຖິງຍອດສັບພັນຍູ

ອິນພຣົມໄຫລ             ຫລັ່ງມາພຽງພ້ອມ

ເທວະດາດ້າວ              ຈັກກະວານແສນໂກດ

ຫລຸຫລັ່ງເຂົ້າ               ເຖິງເຈົ້າໜໍ່ພຸດໂທ

ທຸກແງ່ເງື້ອມ              ໄພຍະມາດເຂົາຂວາງ

ບຸບຜາບານ                ເປັ່ງລະອອງຖວາຍເຈົ້າ

ເທວະດານ້ອມ             ມາລາຍໍຍຶ່ນ

ຖວາຍບາດພື້ນ           ບູຊາເຈົ້າຍອດທັມ

                         ພຣະບາດຢ້ຽມ               ເຫັນເຄື່ອງບູຊາ

ພຣະເລົ່າ            ເທສະນາສອນ                ໝູ່ຄົນທັງຄ້າຍ

ອັນວ່າ                ອາມິສະບູຊານີ້                ມີຜົນຕ້ອຍຕ່ຳ

ປະຕິບັດບູຊາເລິດລົ້ນ  ບຸນໄດ້ມາກຫລາຍ

ພຣະເລົ່າຕ້ານ             ຈາຕໍ່ອານົນ

ເຮົາຈັກ              ໄປນີຣະພານ                   ຮຸ່ງມາວັນນີ້

ວິສາຂາໄດ້                   ເດືອນ 6 ເພັງມື້ໃໝ່

ຍາມນັ້ນ            ເຮົາຈັກເຂົ້າ                    ສູ່ຫ້ອງນິບພານແທ້        ທ່ຽງຈິງ

ເມື່ອນັ້ນ             ອານົນເຈົ້າ                      ເຊິນໄປເມືອງອື່ນ

ອັນນີ້                 ເມືອງເລັກນ້ອຍ             ບໍ່ສົມເຈົ້າໜໍ່ພຸດໂທ

ເຊິນພຣະ           ເມືອສູ່ຫ້ອງ                    ນະຄະເຣດເມືອງຫລວງ

ຄືວ່າ                  ເມືອງຣາຊຄຣືຫາ           ມັ່ງມູນມີລົ້ນ

ເມື່ອນັ້ນ             ອົງພຸດໂທເຈົ້າ                 ສະແດງທັມຕ້ານຕໍ່

ວ່າເມືອງກຸສິ               ນາຣາຍເຄີຍເປັນ

ນະຄະເຣດກວ້າງ         ມາແທ້ເລົ່າຫລັງ        ອານົນເຮີຍ

ປາງກ່ອນພຸ້ນ                 ເມືອງໃຫຍ່ພະຍາຈັກ

ສັບພັນຍູ           ນີຣະພານ                       ຊູ່ພຣະອົງເມືອງນີ້

ພຣະກໍ               ເທສະນາຊີ້                      ນິທານປາງກ່ອນ

ສຸທັດສະນະສູດອ້າງ      ປາງເຄົ້າເກົ່າຫລັງ

ພຣະຈິ່ງ             ບອກແກ່ນແກ້ວ            ອະນຸຊາດອານົນ

ໄປຜະດຽງການໄຂ       ໃຫ້ພະຍາເມືອງຮູ້

ສົງຄະນາຟ້າວ                     ຈັດການເຣວຮີບ

ເຖິງຄ່ວງຄຸ້ມ               ວັງກວ້າງແຫ່ງພະຍາ

ຕ້ານກ່າວຂໍ້                 ໄຂເຍືອງຖວາຍພອນ

ຝູງໝູ່               ຊາວນະຄອນຕົກ            ຕື່ນໃຈທັງຄ້າຍ

ຈອມກະສັດເຈົ້າ          ຍະມະນາແຖວຖັ່ງ           ກັນແລ້ວ

ພາກັນ               ໄຫລຫລັ່ງເຂົ້າ                 ສວນກວ້າງຄັ່ງຄົນ

ດວງປະທີບແກ້ວ        ໃສສ່ອງຊະວະລາ

ອັນວ່າ                ຈອມໂລກາ                     ສິເລົ່າສູນເສັຍສ້ຽງ          ແລນໍ

ເມື່ອນັ້ນ             ຣາຊາເຈົ້າ                       ພະຍາເມືອງແຄ້ນຄັ່ງ

ຝູງ                    ສະນົມໜຸ່ມນ້ອຍ            ເມົາບ້າປ່ວງວິນ

ພາກັນ               ຄຶດຄັ່ງຄ້ອຍ                   ດອມໜໍ່ອົງພຸດໂທ

ໃຜບໍ່                  ເອົາໃຈຫຍຸດ                   ຢູ່ເສີຍເສັຍໄດ້

ພາກັນໃຫ້                   ທັງເມືອງສຽງສະນັ່ນ

ຄືດັ່ງ                  ຈັກຈັ່ນຮ້ອງ                    ຣະດູແລ້ງແຂ່ງຝົນ          ເຈົ້າເຮີຍ

ພາກັນ               ໄຫລຫລັ່ງເຂົ້າ                 ເທົ້າຮອດສວນຫລວງ

ເອງຊູລີນົບ                 ຍື່ນປະນົມຍໍນິ້ວ

ມືຖືໄວ້                        ມາລາດວງດອກ

ທຽນທູບໄຕ້                ບູຊາເຈົ້າໜໍ່ພຸດໂທ

ຄັບຄັ່ງພື້ນ                  ເຕັມອາດອຸທິຍານ

ອິນພຣົມ           ທັງເທວາ                        ພ່ອງຄົນທັງຄ້າຍ

ເມື່ອນັ້ນ ຍັງມີ ຊາຍຊະຣາເຖົ້າ                  ຄົນເດິມຕັ້ງແຕ່ເກົ່າ

ສຸພັດທະໄດ້                 ເປັນຊັ້ນຊື່ນາມ

ເປັນຝ່າຍກ້ຳ               ພວກໝູ່ເດັຍຣະຖີ

ນຶກຢາກ            ຖາມບັນຫາ                    ຕໍ່ອົງພຸດໂທເຈົ້າ

ນຳທາງເຂົ້າ                 ສວນຫລວງເຣວຮີບ

ບຸຝ່າໝົ້ນ                   ຄົນລ້ຳລ່ວງເຖິງ

ຮອດແກ່ນໄທ້             ຕົນຊື່ອານົນ

ຂໍໄປ                   ຖາມບັນຫາ                    ຕໍ່ອົງພຸດໂທເຈົ້າ

ເມື່ອນັ້ນ             ອານົນຕ້ານ                    ສຽງຫວານກອຍກ່າວ

ທ່ານຢ່າ             ມາຄວ່າເວົ້າ                    ຍາມນີ້ບໍ່ແມ່ນແນວ

ທ່ານນີ້               ເປັນຝ່າຍເຊື້ອ                ພວກໝູ່ເດັຍຣະຖີ

ສັງສິ                  ມາຕິຖາມ                      ລ່າຍລົມປາຍລິ້ນ

ຄາວນີ້               ອົງພຸດໂທໄຂ້                   ໂຣຄາກ້າແກ່                  ມາແລ້ວ

ທ່ານຢ່າ             ມາກ່າວເວົ້າ                    ກວນຫລິ້ນຫລອກຖະແລງ

ສຸພັດທະຕ້ານ             ວອນໜ່ຽວຫລາຍຫົນ

ອານົນເລີຍເລົ່າ           ບໍ່ຟັງຄຳເວົ້າ

ເມື່ອນັ້ນ             ອົງພຸດໂທຕ້ານ               ອານົນເຣວຮີບ

ທ່ານຈົ່ງ             ປະປ່ອຍເຂົ້າ                   ມາພີ້ຊ່າງເຂົາ

ເຮົານີ້                 ຂຽວດຸ່ງດັ້ນ                    ເດິນລ່ວງທາງໄກ

ພຣະໄທທ້ວງຫລັງ       ຕໍ່ຄົນດຽວນີ້

ເມື່ອນັ້ນ             ອານົນໄດ້                        ຍິນຄຳເລີຍປ່ອຍ

ສຸພັດທະຟ້າວ              ເລີຍເຂົ້າລ່ວງເຖິງ

ນັ່ງແທບໃກ້                ດວງຍອດສັບພັນຍູ

ຖາມບັນຫາ                ຕໍ່ກອນໄປໜ້າ

ເມື່ອນັ້ນ             ສັບພັນຍູເຈົ້າ                  ເທສະນາຜາຍໂຜດ

ສຸພັດທະໄດ້                 ໃຈເຫລື້ອມສ່ອງໃສ

ນົບເນັ່ງນ້ອມ              ຂໍບວດບັນພະຊາ

ອານົນ               ນຳພາໄປ                        ບວດເສັຍຄືນນັ້ນ

ສຸພັດທະ            ພິກຂຸເຈົ້າ                       ນະວະກະບວດໃໝ່

ພາວະນາບໍ່ຄ້ານ          ຍານແຈ້ງສ່ອງເຫັນ

ເລີຍເລົ່າໄດ້                 ດວງຍອດອະນາຄາ

ໃນເມື່ອ              ຍາມຣາຕຣີ                    ທ່ຽງຄືນວັນນັ້ນ

ສ່ວນວ່າ             ອານົນເຈົ້າ                      ພິຈານສັງເກດ

ມັດຊິມະຍາມລ່ວງເຂົ້າ ພຣະອົງເຈົ້າສິສັ່ງລາ

ເລີຍເລົ່າ            ຄຶດຄັ່ງແຄ້ນ                   ເອົ້າອັ່ງໂທມະນັງ

ອານົນເລີຍສະລົບ        ທ່າວເຊຫິວໃຫ້

ເຫລືອໃຈແຄ້ນ            ອົງພຸດໂທສິລາຈາກ

ລະໂລກກວ້າງ              ໄປເບື້ອງບ່ອນນິບພານ   ພູ້ນແລ້ວ

ເຫລືອແຮງ        ທຸກຍາກຮ້າຍ                 ເດິນເທດທ່ຽວທາງ

ໂຄຈອນເດິນ               ລຽບໂລກາກວ້າງ

ບໍ່ໄດ້                  ໜີໄກຂ້າງ                      ນຳຮອຍພຸດທະບາດ

ອຸປັດຖາກຢູ່ເຝົ້າ         ນຳເຈົ້າຢູ່ບໍ່ວາງ

ກໍບໍ່                    ໄດ້ສ່ອງແຈ້ງ                   ເປັນຍອດອໍຣະຫັນ

ຍັງເປັນປຸຖຸຊົນ           ທ່ອງທຽວນຳໃຊ້

ພຣະອົງ             ໄປນິບພານແລ້ວ            ສິເອົາໃຜເປັນທີ່ເພິ່ງ

ໃຜສິ                  ມາໂຜດໃຫ້                     ກູສິໄດ້ມັນຄະຜົນ            ນີ້ເດ

ຄ້ອມວ່າແລ້ວ             ອານົນອອກໄປໄກ

ເອົາຕົນ             ຢືນອິງປະຕູ                    ຈ່ອງກອນຢືນໃຫ້

ເຫລືອໃຈແທ້              ບຸນໂຕຕ້ອຍຕ່ຳ

ນຳແຕ່               ພຣະບາດເຈົ້າ                 ແລງເຊົ້າຢູ່ບໍ່ເຊົາ

ກໍບໍ່                    ໄດ້ສ່ອງຮູ້                        ເປັນໜໍ່ອໍຣະຫັນ

ກູສິ                    ທຳແນວໃດ                    ຕໍ່ໄປພາຍໜ້າ

ອານົນໃຫ້                    ຍົມມະນາແຖວຖັ່ງ

ໝົດທີ່               ຍືນນັ່ງແລ້ວ                   ມືຢື້ໜ່ຽວກອນ              ເຈົ້າເຮີຍ

ເມື່ອນັ້ນ             ພຣະບາດເຈົ້າ                 ຕົນຍອດສັບພັນຍູ

ບໍ່ໄດ້                  ເຫັນອານົນ                    ເລົ່າຖາມມິຊ້າ

ທັງປວງພ້ອມ             ຄະນາສົງເຣວຮີບ

ຈິ່ງໄປ                 ທັນແຈ່ມເຈົ້າ                 ອານົນເຂົ້າຂາບທູນ

ພຣະກ່າວຊີ້                 ແຍ້ມພຣະໂອດແຂໄຂ

ອານົນເຮີຍ                 ຄ່ອຍຟັງເຮົາຕ້ານ

ຍາມເມື່ອ           ເຮົາພຣະອົງເຂົ້າ              ນີຣະພານລົດລ່ວງ          ໄປນັ້ນ

ພຣະທັມ 84,000​ຂັນເຫລົ່ານີ້                   ຄືດ້າມດັ່ງເຮົາ

ປົກແຜ່ກຸ້ມ                ຄືດັ່ງເຮົາພຣະອົງ

ໃຜຜູ້                 ຟັງທັມສອນ                   ກໍເລົ່າເຫັນທັມແຈ້ງ

ທ່ານຢ່າ             ໂສກີເສົ້າ                         ເວທະນາໜອງໝົ່ນ

ສັງຂາຣາ            ບໍ່ທ່ຽງໝັ້ນ                     ແປປີ້ນປ່ຽນໄປ

ໃຜບໍ່                  ລະລ່ວງໄດ້                      ມັດຈຸຣາຊພະຍາຫລວງ

ອິນພຣົມ           ທັງເທວາ                        ກໍເລົ່າຕາຍທັງຄ້າຍ

ທ່ານຢ່າ             ເສັຍໃຈດ້ວຍ                  ບຸນໂຕຕ້ອຍຕ່ຳ

ທ່ານນີ້               ດີເລິດລ້ຳ                        ພາຍໜ້າເມື່ອລຸນ

ສິໄດ້                   ຕັດສ່ອງແຈ້ງ                 ເປັນຍອດອໍຣະຫັນ

ໃນເວລາ 3 ເດືອນ       ຕໍ່ໄປພາຍໜ້າ

ພໍເມື່ອ               ບະບວນແລ້ວ                 ອົງພຸດໂທເອິ້ນສັ່ງ

ຍາມລ່ວງເຂົ້າ              ຈວນໃກ້ໄກ່ສິຂັນ

ພຣະຈິ່ງ             ຕ້ານສັ່ງເຈົ້າ                   ພວກໝູ່ຄະນາສົງ

ໃຫ້ຄ່ອຍ            ພາກັນທຳ                      ຢ່າມີຄຳນ້ອຍ

ອັບປະມາດທັມນີ້        ເອົາໃຈພຽນພ່ຳ

ເຮົາສິ                 ລາທ່ານເຂົ້າ                    ເມືອງແກ້ວລ່ວງໄປ         ກ່ອນແລ້ວ

ທັງສ່ຳເຊື້ອ                       ແນວໜໍ່ນາມກະສັດ

ໃຫ້ຄ່ອຍ            ພາກັນພຽນ                   ພ່ຳເພັງທານສ້າງ

ຝູງໝູ່               ຊາວເມືອງໄດ້                 ຍິນພຣະອົງຕຣັດສັ່ງ

ພາກັນ               ສະລົບທ່າວລົ້ມ               ລົງພື້ນແຜ່ນດິນ

ຄືດັ່ງ                  ວາເຍດຍູ້                       ລົມລ່ວງໄພຂວາງ

ຝູງໝູ່               ສາຂາທົບ                       ທ່າວປາຍລົງພື້ນ

ອົງພຸດໂທເຈົ້າ             ລາທັມຄອງຣາຊ             ໄປແລ້ວ

ອັນວ່າ ພະຍາ  ສາມັນຕະຣາຊກ້ຳ              ພ່ຳພ້ອມມະເຫສີ

ເຂົາກໍ                ເທທວງທົບ                    ປິ້ນປ່ວງວິນນຳ

ກັບທັງ               ທຸກທົ່ວດ້າວ                   ຝູງໝູ່ເທວະດາ

ອິນພຣົມ           ທັງສຸບັນ                         ນາກເນົາໃນນ້ຳ

ກໍເລີຍ               ພາກັນເສົ້າ                     ມະໂນໃນເອົ້າອັ່ງ

ນ້ຳພຣະ             ເນດຢາດຍ້ອຍ               ລິນໜ້າບໍ່ຂາດສາຍ         ເຈົ້າເຮີຍ

ຝູງໝູ່ໄມ້                    ຣຸກຂະຊາດໃນສວນ

ພົງໄພໜາ                  ປ່າພະນອມດົງກວ້າງ

ເສັຍສີເສົ້າ                   ອາດູນດອມພຣະບາດ

ຝູງໝູ່               ສັດສິ່ງເຊື້ອ                     ເຈັຍຈອນບິ້ງບ່າງ

ເຄົ້າຄໍ້ຂຸ້ມ                    ກະທາກີ້ກ່າງແຊວ

ຈິບຈາບຈູ້                   ເຂົາແຂກສາລິກາ

ເປົ້າປ່າ               ກາເຫວົ່າວອນ                ສົ່ງສຽງສູນຮ້ອນ

ເຂົາກໍ                ພາກັນເວັ້ນ                    ວາງສຽງປະປ່ອຍ

ທັງເຫຍື່ອຫຍໍ້              ກໍວາງໄວ້ອິ່ມໝາງ

ຝູງໝູ່               ເຮໄຮຮ້ອງ                      ແມງອີຈັກຈັ່ນ

ພຸມມະຣີພູ່ເຜິ້ງ           ທັງມິ້ມຕໍ່ແຕນ

ກໍບໍ່                    ຄຶດຮ່ຳຮ້ອງ                     ໃນຄ່ວງສວນຫລວງ

ຝູງໝູ່               ດວງມາລາ                     ຫ່ວງລະອອງຫລົ່ນພຶ້ນ

ເປັນຝອຍຍ້ອຍ          ປານຝົນໄຫລຫລັ່ງ

ຄືດັ່ງ                  ຮ້ອງຮ່ຳໄຫ້                      ຫາເຈົ້າໜໍ່ພຸດໂທ            ແທ້ແລ້ວ

ຍາມລ່ວງໄດ້               ສຸຣິເຍດເຍືອງແສງ

ອົງພຸດໂທທັມ             ເປັ່ງສີໃສແຈ້ງ

ຣັດສະມີເຫລື້ອມ         6 ປະການຊ່ອງຊໍ່

ໄຫລຫລັ່ງລ້ອມ            ພຣະອົງເຈົ້າແວດລະວັງ

ຄືດັ່ງ                  ອຸດົມຍອດແກ້ວ             ເມັຍມິ່ງຍິນທຸກ

ຍາມເມື່ອ           ຜົວຕົນເຈັບ                   ປ່ວຍໂຊໜາວໄຂ້

ບໍ່ໄດ້                  ໄລລາຂ້າງ                       ຜົວແພງເຫິນຫ່າງ

ຣັດສະມີ             ພຣະບາດເຈົ້າ                 ກໍຄືດ້າມດັ່ງດຽວ            ນັ້ນແລ້ວ

                         ພຣະບໍ່ຊ້າ                       ເຂົ້າສູ່ສະມາບັດ

ເຊີຍຊົມຍານ              ທ່ອງທຽວຕາມຊັ້ນ

ເຖິງດວງລ້ຳ                ສັນຍານິໂຣດ

ເລີຍເລົ່າ            ມຸດມອດມ້ຽນ                ພຣະໄທເຈົ້າເລົ່າສູນ

ພຣະກໍ               ລະຄາບໄວ້                      ຄືແທ່ນມະນີໂຊດ

ວິນຍານສູນ                ເຫືອດຫາຍເສັຍສ້ຽງ

ຊື່ວ່າ                  ດັບຂັນມ້ຽນ                   ນີຣະພານລາໂລກ

ບໍ່ເກິດ               ຕາຍແກ່ເຖົ້າ                  ເວນຮ້າຍກໍບໍ່ມີ               ເຈົ້າເຮີຍ

ເມື່ອນັ້ນ             ພຣະອະນຸຣຸດທະຕ້ານ      ໄຂກ່າວກອນຖະແລງ

ບອກວ່າ             ອົງພຸດໂທໄປ                  ສູ່ນິບພານເມືອງແກ້ວ

ບໍ່ຫ່ອນ              ກັບມາໃກ້                      ນະຄອນຄົນໃຕ້ຕ່ຳ

ສະວັນ                ພຣົມໂລກພ້ອມ             ພຣະອົງເຈົ້າກໍລ່ວງກາຍ  ເຈົ້າເຮີຍ

ທຸກສ່ຳພ້ອມ               ພວກໝູ່ປຸຖຸຊົນ

ພາກັນ               ຕີທວງທົບ                     ທ່າວເຊຊວນລົ້ມ

ພຣະອານົນໃຫ້            ຕີທວງກິ້ງເກື່ອນ

ພຣະອະນຸຣຸດທະເຈົ້າ    ທັມຊີ້ກ່າວສອນ

ອັນວ່າ                ສົບຄາບເຈົ້າ                   ຕົນຍອດອົງພຸດໂທ

ຄືດັ່ງ                  ມີວິນຍານ                      ສ່ອງໃສເຫລືອງເຫລື້ອມ

ເປັນທີ່               ອັດສະຈັນແທ້                 ຄົນດູຫລິງລ່ຳ

ເລີຍເລົ່າ            ເອົາສ່ວຍລ້າງ                 ຈັນຄູ້ກິ່ນຫອມ

ທຸກທ່ອນທ້າວ             ສາມັນຕະຣາຊຈອມກະສັດ

ວາຣີໄຫລ                    ລູບສົງສົບເຈົ້າ

ສາດົກຜ້າ                   ແພຂາວ 500 ຄູ່

ພັນຫໍ່ຫຸ້ມ                   ສົບເຈົ້າໜໍ່ພຸດໂທ

ແລ້ວແຕ່ງຕັ້ງ             ກະທຳຫີບໂລງຄຳ

ອິນພຣົມຈັບ               ຊ່ອຍກັນກະທຳສ້າງ

ມະນີໂຊດແກ້ວ           ເພດານເຮືອງຮຸ່ງ

ຍໍຍົກ                 ສົບພຣະເຈົ້າ                   ເອົາເຂົ້າໃສ່ໂລງ

ແສງຮຸ່ງແຈ້ງ               ດາດາດດາວຄຳ

ມະໂຫຣີຂັບ                 ເສບງັນສົບເຈົ້າ

ພໍເມື່ອ               7 ວັນໄດ້                         ທຳຂະບວນແຫນແຫ່

ຍາມເມື່ອ           ຍົກໂກດແກ້ວ                ສົບເຈົ້າກໍບໍ່ຕິງ

ເມື່ອນັ້ນ             ສາມັນຕະຣາຊເຈົ້າ          ຖາມໜໍ່ອໍຣະຫັນ

ເປັນສັນໃດ                 ຈິ່ງບໍ່ຕິງຍໍເຄື່ອນ

ເມື່ອນັ້ນ             ພຣະອະນຸຣຸດທະເຈົ້າ       ຖວາຍພອນແກ້ກ່າວ

ເພາະຄວາມ       ຄຶດເທພະເຈົ້າ                 ກັບຄົນນີ້ຕ່າງກັນ

ເທວະດາຢາກໃຫ້         ເອົາໂກດອົງພຸດໂທ

ໄປກາງເມືອງ              ແຫ່ແຫນຕາມໃຕ້

ແລ້ວໃຫ້            ແຍງໄປກ້ຳ                     ບົວຣະພາຕາເວັນອອກ

ໄປສູ່                   ມະກຸດເຈດີພາກພຶ້ນ      ເຜົາຫັ້ນຈິ່ງຄວນ             ເຈົ້າເຮີຍ

ອັນວ່າ                ຄວາມຄຶດເຈົ້າ                ມະຫາຣາຊຊາວເມືອງ

ກັບຄວາມ         ເຫັນເທວະດາ                 ຕ່າງກັນຄົນລະກ້ຳ

ກໍຈິ່ງ                  ບັນດານໃຫ້                    ສົບພຣະອົງໜັກຍິ່ງ

ສາມັນຕະຣາຊເຈົ້າ      ຍໍນິ້ວຍື່ນຖວາຍ

ເຈົ້າກໍ                ເຍືອງຍົກຖ້ອຍ               ຄຳແຫ່ງເທວະດາ

ພາກັນ               ຍົກໂຈມສົບ                   ພຣະບາດເບົາປານຝ້າຍ

ເອົາຍວງຍ້າຍ              ສົບພຣະອົງແຫນແຫ່

ຟັງຍິນ               ສຽງປີ່ກ້ອງ                     ແຄນພ້ອມຂຸ່ຍຊໍ            ພຸ້ນເຍີ

ຮື່ນ ໆ ກ້ອງ                 ພິນພາດມະໂຫຣີ

ຟັງສຽງຂັບ                 ກ່ອມຣະບຳເພັງສ້ອຍ

ພາຍບົນເບື້ອງ            ເທວະດາມົວມືດ

ພາຍພື້ນ            ເຕັມອັ່ງເອົ້າ                   ຄົນເຄົ້າຄຶ່ນສຽງ

ໄຫວຫວັ່ນພື້ນ             ກັມປະນາດທໍຣະນີ

ກອງຕະໂພນຕີ           ສະນັ່ນເນືອງດັງກ້ອງ

ອິນພຣົມພ້ອມ           ມະໂຫຣີຂັບກ່ອມ

ດອກ                 ມົນທາຢູ່ຟ້າ                   ສະວັນພູ້ນຫວ່ານລົງ

ເລີຍລ່ວງເທົ້າ              ເຂົ້າສູ່ນະຄອນຫລວງ

ຄົນກໍ                 ຜາຍມາລາ                     ຫວ່ານບູຊາເຈົ້າ

ມັນລິກາແກ້ວ             ນາງງາມຍໍຍື່ນ

ມະຫາຣັດຊະດາເຄື່ອງເອ້                                   ບູຊາເຈົ້າໜໍ່ພຸດໂທ

ຂະບວນ             ສົບລ່ວງເທົ້າ                   ກ້ຳຝ່າຍບູຣະພາ

ເຖິງມະກຸດເຈດີ          ຄັ່ງຄົນທັງຄ້າຍ

ອິນທຣາຕັ້ງ                ເຊິງສະກອນເຮືອງຮຸ່ງ

ພ້ອມພາບສ້າງ           ພຣະເມມເຈົ້າໜໍ່ພຸດໂທ

ຜ້າ 500                      ພໍຄູ່ພັນສົບ

ມັນຈັນສະ                   ກິ່ນຫອມໂຮຍເຮົ້າ

ເຊິງຊະກອນແກ້ວ       ສູງຫລາຍເຫລືອມາກ

80 ສອກໄດ້                 ງາມຍ້ອຍສ່ອງແສງ

ພາກັນ               ຍົກໂກດແກ້ວ                ສົບພຣະບາດວາງເທິງ

ຈັນມັນຫອມ               ຮ່ວງໂຮຍລົງພື້ນ

ອິນພຣົມພ້ອມ           ພະຍາເມືອງທຸກໝູ່

ເອັງຊູລີເນັ່ງນ້ອມ        ວຽນໄຫວ້ຝ່າຍຂວາ

ຂໍໂທດເຈົ້າ                  ອົງຍອດສັບພັນຍູ

ພາກັນ               ເອົາອັກຄີ                       ໃສ່ເພິງຖວາຍເຈົ້າ

ໄຟບໍ່                  ມີຕິດໄໝ້                       ຈັນຫອມຄູ້ແກ່ນ

ແມ່ນສິ              ເອົາຈຸດໄມ້                      ໄຟບໍ່ໄໝ້ຢູ່ດາຍ

ພາກັນ               ພິພາກຕ້ານ                   ຖາມໜໍ່ອໍຣະຫັນ

ອະນຸຣຸດທະ        ເຍືອງຄຳໄຂ                    ຕໍ່ພະຍາເມືອງຮູ້

ຝູງໝູ່               ເທວະດາໃຫ້                    ຄອຍໄປເສັຍກ່ອນ

ພຣະມະຫາ         ກັດສະປະຜູ່ເຖົ້າ              ສິດແກ້ວແຫ່ງພຣະອົງ

ສິມາ                  ນົບບາດພື້ນ                   ຕີນພຣະບາດບາທາ

ພະຍາເມືອງຖາມ        ຕໍ່ກອນໄປໜ້າ

ບໍ່ມີ                    ດົນນານຊ້າ                    ສິມາເຖິງເຣວຮີບ

ພະຍາ                ເມືອງເລົ່າຮູ້                    ມະໂນຊ້ອຍຊື່ນບານ        ແທ້ແລ້ວ

10.2   ພຣະມະຫາກັດສະປະຂໍຂະມາ

ບັດນີ້                 ຈັກກ່າວກ້ຳ                    ທາງຝ່າຍມະຫາກັດສະປະ         ກ່ອນແລ້ວ

ຢູ່ໃນ                  ເມືອງປາວາ                    ຝ່າຍຫລັງເນົາຄ້າງ

ເຖິງເມື່ອ            ເວລາເຊົ້າ                       ໂຄຈອນບິນທິບາດ

ບໍຣິວານ 500              ຕາມເຈົ້າແຫ່ແຫນ         ແທ້ແລ້ວ

ເລີຍເລົ່າ            ກັບຕ່າວຕັ້ງ                   ເດິນໄຕ່ມັນຄາ

ພາສົງພັກ                   ຮົ່ມແຄມທາງກວ້າງ

ຍັງມີ                  ປຣິພາຊົກໄດ້                  ມົນທາດວງດອກ

ບອກໃຫ້ຮູ້                   ການເຈົ້າໜໍ່ພຸດໂທ

ວ່າພຣະອົງ         ລົດຊົ່ວມ້ຽນ                    ຫລາຍຄ່ຳວັນຄືນ

ນານໄດ້              7 ຣາຕຣີ                        ລ່ວງມາວັນນີ້

ຄະນາສົງໄດ້                 ຍິນຄຳລົ້ມທ່າວ

ຄຶດຮອດເຈົ້າ               ອົງລ້ຳໜໍ່ພຸດໂທ             ແທ້ແລ້ວ

ສ່ວນວ່າ ສຸພັດທະ ພິກຂຸນັ້ນ                     ໃຈຊື່ນຍິນດີ

ບໍ່ທົງອາວອນ              ໂສກເຄືອງຄຳຮ້ອນ

ປຸຖຸຊົນ              ບໍ່ທັນໄດ້                         ເຫັນທັມແຈ້ງສ່ອງ

ພາກັນ               ຮ້ອງຮ່ຳໃຫ້                     ນຳເຈົ້າໜໍ່ພຸດໂທ

ສຸພັດທະກ່າວເວົ້າ        ພວກທ່ານຢ່າເສັຍໃຈ

ອົງພຸດໂທຕາຍ           ຍິ່ງສະບາຍບານເນື້ອ

ປາງກ່ອນ          ອົງພຸດໂທຫ້າມ               ການກະທຳຜິດຮີດ

ບັດນີ້                 ພຣະລ່ວງລ້ຳ                   ລາແລ້ວຈາກເຮົາ

ພຣະບໍ່               ໄດ້ເກືອດຫ້າມ                ເໝືອນດັ່ງຄາວຫລັງ

ຍູທ່າງ                ເຮົາທຳຕາມໃຈ               ບໍ່ຫ່ອນມີໃຜຫ້າມ

ເມື່ອນັ້ນ ພຣະມະຫາ  ກັດສະປະໄດ້            ຍິນຄູ່ດູຫລາກ

ສຸພັດທະ            ຫມິ່ນປະໝາດແກ້ວ       ຄຸນເຈົ້າໜໍ່ພຸດໂທ           ແທ້ແລ້ວ

ພຣະມະຫາ         ເຖຣະເຈົ້າ                       ເລີຍກ່າວຫ້າມຄຳຊົ່ວ      ວາຈາ

ພາ                    ຄະນາສົງເຖິງ                  ເຂດເມືອງທັງຟ້າວ

ສຽງດັງກ້ອງ                ທໍຣະນີໄຫວຫວັ່ນ

ພຣະມະຫາ         ກັດສະປະບໍ່ຊ້າ                ເຖິງຄຸ້ມຄ່ວງພຣະລານ

ນົບເນັ່ງນ້ອມ              ກົ້ມຂາບເຊິງຊະກອນ

ຂໍໃຫ້                  ອົງພຸດໂທ                       ທົງອີ່ດູຕົນຂ້າ                 ແດ່ທ້ອນ

ຄ້ອມວ່າ             ວັນທາແລ້ວ                   ບາທາຂອງອົງພຸດໂທເຈົ້າ

ທະລຸ                  ອອກຫີບແກ້ວ               ສີເຫລື້ອມດັ່ງຄຳ

ພຣະມະຫາ         ກັດສະປະບໍ່ຊ້າ                ໂຈມຝ່າບາທາ

ທູນເກສາ                         ເນັ່ງປະນົມຍໍນິ້ວ

ບະບວນແລ້ວ              ບາທາກັບຕ່າວ

ເຂົ້າຫີບແກ້ວ              ສະເມີດ້າມດັ່ງຫລັງ

ໜ້າງຶດງໍ້                     ເທົ້າທົ່ວທໍຣະນີ

ຟັງຍິນ               ສຽງຄົນຈາ                     ທົ່ວດິນດັງສະທ້ານ

ພຣະມະຫາ         ກັດສະປະນີ້                     ມີບຸນກ້າແກ່                  ແທ້ແລ້ວ

ຄົນເນັ່ງນ້ອມ              ຍໍນິ້ວກ່າວຄຸນ                 ເຈົ້າເຮີຍ

ຍາມເມື່ອ           ບາທາເຂົ້າ                      ໄປໃນຄືເກົ່າ

ເຕໂຊ                ພຣະທາດແກ້ວ              ພຣະອົງນັ້ນເກິດເອງ

ໄຟລຸກກຸ້ມ                  ເຜົາຈຸດເຊິງຊະກອນ

ບະບວນເສັດ               ຊູ່ອັນໄຟໄໝ້

ຍັງເຫລືອແທ້              ແພຂາວພັບໜຶ່ງ

ພັນຫໍ່ໄວ້                     ອັດຖິແກ້ວໜໍ່ພຸດໂທ

ກັບທັງ               ພຣະຂ້ຽວແກ້ວ               ອົງພຸດໂທຍັງຢູ່

ພຣະຮາກຂວັນ   ຄູ່ໜຶ່ງນັ້ນ                       ຍັງແທ້ດັ່ງເດິມ

ພຣະອຸນນະຫິດເຈົ້າ     ອົງພຸດໂທດວງຍອດ

7 ຢ່າງນີ້                      ຄືດ້າມດັ່ງເດິມ

ພຣະອັດຖິເຈົ້າ             ອົງພຸດໂທ 3 ຢ່າງ

ໃສສ່ອງເຫລື້ອມ          ຄືແກ້ວກ່ອມຄຳ

ພໍເມື່ອ               7 ວັນແລ້ວ                     ອັກຄີກໍມຸດມອດ

ອຸດທະກັງທໍ່ນ້ຳ            ເທິງຟ້າກໍລ່ວງລົງ

ສະສ່ວຍລ້າງ                ທ້ອນຝຸ່ນດັບສູນ

ພະຍາເມືອງເກັບ        ທາດພຣະອົງເອົາໄວ້

ກຸມພັງໝໍ້                  ສຸວັນນັງໜ່ວຍໃຫຍ່

ໃສ່ອັດຖິທາດເຈົ້າ        ພຸດໂທເຫລື້ອມສ່ອງໃສ

ແຫນແຫ່ຂຶ້ນ              ສາລາໃຫຍ່ກາງເມືອງ

ຍາຍທະຫານຕົກ         ແຕ່ງຍາມຢືນເຝົ້າ

ໂຂນໜັງຕັ້ງ               ດຸຣິຍາງງັນເສບ

ຝູງໝູ່               ອາມາດຫລິ້ນ                 ສະກາກ້ຽວກ່ອມສາວ

ຟັງຍິນ               ສຽງມ່ວນແມ້ງ               ແຄນຂຸ່ຍແກມຊໍ            ພູ້ນເຍີ

ມີທັງ                 ແກວົງຂັບ                      ຣະນາດກອງດັງກ້ອງ

ຝູງໝູ່               ຊາຍຮາມນ້ອຍ               ໂຄງສານຂັບອ່ານ

ສາວກ່າວແກ້              ສຽງລະຫ້ອຍອ່ອນຫວານ

ຍິນມ່ວນແມ້ງ            ງັນທາດອົງພຸດໂທ

ທໍຣະນີໄຫວ                 ຫວັ່ນວຽນທັງຄ້າຍ

ລາງຄົນຫລິ້ນ              ກອງຍາວແກມແສ່ງ

ລາງຄົນ             ເຍາະຍ່ອງຟ້ອນ              ຕີຄ້ອງກ່ອມກອງ           ເຈົ້າເຮີຍ

ນັກຄະເຣດກວ້າງ        ເມືອງມິ່ງກຸສິນາຣາຍ

ມີທະຫານ ຢາຍ ຢັງ     ຢູ່ຍາມຕາມປ້ອມ

ຍາມແລງຊ້ອມ           ປືນກັນເຄົ້າຄື່ນ

ທະຫານ             ຍືນຢູ່ລ້ອມ                     ເປັນຊັ້ນຖີ່ຖັ່ນ

ຖືຫອກງ້າວ                ທະນູກົ່ງກຳສອນ

ຢືນ ຢາຍ ຢັງ               ໃສ່ດິນຕຳອຶ້ມ

ສະບູຫລວງຫ້າງ          ຄົນຍາມຢືນເຝົ້າ

ຕັ້ງທ່າໄວ້                    ດາຫ້າງແຕ່ສິຍິງ             ເຈົ້າເຮີຍ

                         ຍຸດຕິກາບັ້ນ                   ປຣິນິບພານໄວ້ກ່ອນ

ຕັ້ງແຕ່ນີ້                    ໄປໜ້າສິຕໍ່ກອນ             ເຈົ້າເຮີຍ

10.3   ແຈກພຣະສາຣີຣິກະທາດ

ບັດນີ້                 ຈັກກ່າວເຖິງ

ຜູ້ຜ່ານພື້ນ                 ເມືອງຣາຊຄຣືຫາ           ກ່ອນແລ້ວ

ພະຍາ                ອະຊາດສັດຕູ                  ນັ່ງປອງເປັນເຈົ້າ

ຍາມເມື່ອ           ອົງພຸດໂທເຂົ້າ                 ນີຣະພານລັບລ່ວງ          ໄປແລ້ວ

ນານໄດ້              7 ພ່ຳມື້                           ດິນສະທ້ານທົ່ວແດນ

ຮູ້ຮອດທ້າວ                ພະຍາໃຫຍ່ອະຊາດສັດຕູ

ພຣະອົງ             ຕີທວງທົບ                     ທ່າວເຊຊວນລົ້ມ

ເສນາທ້າວ                  ໂຈມພຣະອົງນ້ຳເປົ່າ

ນັບແຕ່              ພຣະບາດເຈົ້າ                 ສະລົບລົ້ມທ່າວໄປ

ນັບອ່ານໄດ້                 ເຖິງຮອດ 3 ທີ

ຈິ່ງຄ່ອຍ             ທົງສະຕິດີ                       ກ່າວຄະນິງເຖິງເຈົ້າ

ບັດນີ້                 ອົງພຸດໂທເຂົ້າ                 ນີຣະພານລັບລ່ວງ          ໄປແລ້ວ

ຄືດັ່ງ                  ດວງປະທິບແກ້ວ            ສູນເສົ້າຫລ່າສີ                ແລເດ

ຄ້ອມຮ່ຳແລ້ວ             ຄະນິງແຕ່ຄອງຄຸນ

ຄວນທີ່ກູ           ໄປຂໍເອົາ                         ທາດພຣະອົງມາໄວ້

ດີກ່ວາ               ມາຫິວໃຫ້                       ຫາພຣະອົງດາຍເປົ່າ

ຄວນກູ              ຕົກແຕ່ງໃຊ້                   ຄົນດັ້ນດຸ່ງເຖິງ               ຊອບແລ້ວ

ແມ່ນວ່າ            ຂໍບໍ່ໄດ້                            ສິຊິງຍາດທັງເມືອງ

ພຣະກໍ               ເກນພົນຫລວງ              ລ່ວງໄປຕາມດ້ວຍ

ອັນວ່າ                ທານີກວ້າງ                     ນະຄອນຫລວງທາງອື່ນ

ກໍຫາກ               ຄຶດດັ່ງນີ້                         ໝົດຖ້ວນຊູ່ເມືອງ          ແທ້ແລ້ວ

ໃຜກໍ                 ຕົກແຕ່ງໃຊ້                   ຣາຊະທູດໄປຂໍ

ທັງເລົ່າ              ຍໍພົນຫລວງ                   ລ່ວງໄປຕາມດ້ວຍ

ກະບິນພັດພ້ອມ         ສາວັດຖີຫລາຍແຫ່ງ

ເຈັດໜໍ່ທ້າວ               ພະຍາລ້ຳລ່ວງເຖິງ

ຄັບຄັ່ງຊ້າງ                  ມ້າມິ່ງອັດສະດອນ

ໂຍທາຫລາຍ               ຢູ່ເມືອງມວນພ້ອມ

ພໍເມື່ອ               ໄປເຖິງຫ້ອງ                   ກຸສິນາຣາຍນັກຄະເຣດ

ຝູງໝູ່               ທູດເນັ່ງນ້ອມ                 ຊູລີນີ້ວຍື່ນຖວາຍ

ຂໍແບ່ງດ້ວຍ                ອັດຖິທາດອົງພຸດໂທ

ພະຍາເມືອງຂັດ          ບໍ່ຍອມຍໍໃຫ້

ຝູງໝູ່               ທູຕາໃຊ້                         ກັບຄືນມືເປົ່າ

7 ກະສັດແຈ່ມເຈົ້າ       ພຣະໄທເສົ້າໝົ່ນໝອງ

ເລີຍເລົ່າ            ຮ້ອງດ່າກ້ຳ                     ທະຫານພວກນາຍຍາມ

ກູຈັກ                 ເພເມືອງສູ                     ມຸ່ນທະລາຍວັນນີ້

ສູບໍ່                    ຍອມຍໍໃຫ້                      ປຸນປັນແຈກແບ່ງ

ກູສິ                    ຕີນຫຍຽບຫຍໍ້                ຄໍໄວ້ໃສ່ດິນ         ແທ້ແລ້ວ

ຄັນວ່າ               ບໍ່ໄດ້ທາດເຈົ້າ                 ອົງຍອດສັບພັນຍູ

ແມ່ນບໍ່              ຄືນເມືອເມືອງ                ແມ່ນສິຕາຍກໍຕາມແລ້ວ

ສ່ວນວ່າ             ນາຍຍາມກ້ຳ                  ກຸສິນາຣາຍຂານຕອບ

ເຮົາບໍ່                 ມີຢ່ອນຢ້ານ                   ກະບວນເບື້ອງເຍື່ອງເລວ     ເຈົ້າເຮີຍ

ແມ່ນວ່າ            ຣັດຕະນະແກ້ວ               ບັງເກິດເມືອງສູ

ມຶງບໍ່                  ຍິນດີນຳ                         ສິແບ່ງກູພໍນ້ອຍ

ທັງສອງກ້ຳ                 ເສນາເອິ້ນດ່າ                 ກັນແລ້ວ

ໃຜກໍ                 ອ້າງອວດກ້າ                   ຫັນເຂົ້າໃສ່ກັນ

ສຽງຄຶ່ນເຄົ້າ                ພື້ນແຜ່ນທໍຣະນີ

7 ກະສັດໄຫລ              ຫລັ່ງພົນເຍືອງເຂົ້າ

ເມື່ອນັ້ນ             ຍັງມີ

ໂທນນະພຣາມເຖົ້າ      ອາຈານຄົນເກົ່າ

ຄຶດແມ່ນແມ້ງ            ເຕີນຮ້ອງປ່າວໄປ

ພວກທ່ານ         ຢ່າຟັ່ງຟ້າວ                    ຍາດແຍ່ງຊິງກັນ

ມັນສິ                 ຜິດທັມນຽມ                  ແຫ່ງອົງພຸດໂທເຈົ້າ

ພຣະຫາກ          ມີໃຈກວ້າງ                     ກະຣຸນາຜາຍແຜ່           

ບໍ່ໃຫ້                  ໃຜເປ່ມ້າງ                      ກວນຂ້າແກ່ກັນ             ແທ້ແລ້ວ

ໃຫ້ຄ່ອຍ            ຟັງພາກຕ້ານ                 ເຮົາກ່າວວອນຂໍ

ເຮົາຫາກ            ເປັນຄົນກາງ                  ສິແບ່ງປຸນປັນໃຫ້

7 ກະສັດໄດ້                 ຍິນຄຳເລີຍເຊື່ອ

ພາກັນ               ລົດເຄື່ອງຊ້າງ                 ວາງໄວ້ເປົ່າດາຍ

ລ່ວງເຖິງ            ເປິດໝໍ້ແກ້ວ                 ເຫັນທາດອົງພຸດໂທ

ພາກັນ               ໂສກາຄຶດ                       ປ່ວງວິນເຊລົ້ມ

ແລ້ວເລົ່າ           ພາກັນນ້ອມ                   ເອັງຊູລີນົບນອບ

ຄຶດຮອດ            ພຣະບາດເຈົ້າ                 ພຣະໄທເສົ້າໝົ່ນໝອງ

ເມົາແຕ່             ຄຶດຮອດເຈົ້າ                  ອົງພຣະບາດໜໍ່ນາໂຖ

ໂທນນະພຣາມລັກ      ເຊື່ອງເອົາພຣະຂ້ຽວແກ້ວ

ເອົາເໜັບໄວ້               ມວຍຜົມເກົ້າເກດ

ອັນວ່າ                ວິເສດເຈົ້າ                      ອິນຟ້າສ່ອງເຫັນ

ໂທນນະພຣາມນີ້         ບາຣະມີຕ້ອຍຕ່ຳ

ຄວນເອົາ           ມາສ້າງໄວ້                       ເທິງຟ້າຄ່ວງສະວັນ

ຄ້ອມວ່າ             ອິນຮ່ຳແລ້ວ                    ສະເດັດດ່ວນລົງມາ

ບັນດານຣິດ                ເດດແຂງເຫລືອລົ້ນ

ອົງ                     ພຣະຂ້ຽວແກ້ວ               ສະເດັດໄປໂດຍດ່ວນ

ພຣະອິນເລົ່າໄດ້           ເມືອຟ້າສູ່ສະວັນ

ກໍ່ພຣະທາດໄວ້            ເມືອງໃຫຍ່ດາວະດຶງ

ໂທນນະພຣາມເມິນເສີຍ       ນັ່ງສະບາຍເບົາເນື້ອ

ນຶກວ່າ               ໂຕເອົາໄດ້                       ຂອງດີເຊື່ອງໝູ່

ພຣາມກໍ            ທຳຍຸ້ມແຍ້ມ                  ຫົວຍິ້ມຢູ່ໃນ                   ແທ້ແລ້ວ

ເມື່ອນັ້ນ             8 ທ່ອນທ້າວ                   ນາມໜໍ່ແນວກະສັດ

ພາກັນ               ຄາຍຄວາມທຸກ              ເລົ່າສະບາຍບານເນື້ອ

ໂທນນະພຣາມນັ້ນ      ຍໍຂັນຜອງໃສ່

ຕວງພຣະທາດໃຫ້       ແນວທ້າວໜໍ່ພະຍາ

ທຸກທ່ອນທ້າວ             ທັງ 8 ອົງກະສັດ

ໄດ້ທາດ              2 ຂັນຄຳ                         ສູ່ນະຄອນຈິງແທ້

ບໍ່ມີ                    ຫລໍເຫລືອໄວ້                  ປຸນແປງເປັນເສດ

ໂທນນະພຣາມເລົ່າ                                   ກຳເກດເກົ້າ                   ຂອງເຖົ້າເບິ່ງດູ

ຈັກວ່າ               ພຣະທາດເຈົ້າ                 ເສັຍເມື່ອຍາມໃດ

ພຣາມກໍ            ໄຂວາຈາ                         ຕໍ່ພະຍາເມືອງຮູ້

ເພາະໂຕ            ທຳຜາງຮ້າຍ                   ໃຈໂຈນຄົນຖ່ອຍ

ລັກເຊື່ອງໄວ້                ບໍ່ມີໃຫ້ເພື່ອນເຫັນ

ຄຶດອ່າວໂອ້                  ທົນໂສກເສັຍໃຈ

ພຣາມຈິ່ງ          ໄຂວາຈາ                         ຕໍ່ພະຍາທັງຄ້າຍ

ຂ້າຂໍ                  ເອົາຍັງຖ້ວຍ                   ຂັນຄຳຜອງທາດ

ພໍໄປ                  ນົບນອບໄຫວ້                 ບຸນໄດ້ຕໍ່ໄປ                     ແທ້ແລ້ວ

                         7 ກະສັດພ້ອມ                ຍິນຍອມອະນຸຍາດ

ພາກັນ               ໄດ້ທາດແລ້ວ                  ກໍເມືອຫ້ອງແຫ່ງຕົນ

ທຸກສ່ຳພ້ອມ               ພວກໝູ່ແນວກະສັດ

ພາກັນ               ທຳເຈດີ                          ຮຸ່ງເຮືອງເຫລືອງເຫລື້ອມ

ເຊົ້າຄ່ຳ               ວັນຄືນໄດ້                       ບູຊາບໍ່ໄດ້ຂາດ

ທຽນທູບໄຕ້                ເຮືອງເຮື່ອຄູ່ຊູ່ຍາມ         ແທ້ແລ້ວ

ຈິດແມ່ນແມ້ງ            ມະໂນຕໍ່ການກຸສົນ

ຫວັງຜົນບຸນ               ເພື່ອຕົນພາຍຊ້ອຍ

ອະທິດຖານໄວ້             ດວງມະໂນນ້ອມໜ່ຽວ

ຂໍໃຫ້                  ຈິດແກ່ນແກ້ວ               ປະສົງຕັ້ງຕໍ່ບຸນ               ແດ່ທ້ອນ

ບັດນີ້  ຍັງມີ       ເມືອງໜຶ່ງນັ້ນ                ມາບໍ່ທັນເຂົາ                  ແທ້ແລ້ວ

ຈິ່ງໄດ້                 ປິບຜລີຂໍ                        ຖ່ານໄຟໄປໄວ້

ເອົາຜົງເຖົ້າ                 ອັກຄີທ້ອນຝຸ່ນ

ພໍໄດ້                  ນົບນອບໄຫວ້                 ບຸນນ້ອຍກໍຊ່າງຕາມ       ເຈົ້າເຮີຍ

ພາກັນ               ກໍ່ສ້າງໄວ້                        ພຣະທາດໃຫຍ່ເຈດີ

ໂທນນະພຣາມກໍຄຶດ   ດັ່ງດຽວກັນແທ້

ອັນວ່າ                ພູວະນາດເຈົ້າ                 ເມືອງຣາຊຄຣືຫາ

ພະຍາ                ອະຊາຕະສັດຕູ                ນັ່ງປອງເປັນເຈົ້າ

ສັດທາກ້າ                   ມະໂນໃສຊ້ອຍຊື່ນ

ແຫນແຫ່           ທາດພຣະເຈົ້າ                 ຄືນເຂົ້າສູ່ນະຄອນ

ຫລາຍຂວບມື້             ເຢັນຄ່ຳວັນຄືນ

ພົນຫລວງຫລາຍ        ລ່ວງກາຍຍວງຍ້າຍ

ມາລາໄດ້                     ໂຮຍຮວາຍຜາຍວ່ານ

ບູຊາ                  ທາດພຣະເຈົ້າ                 ເອົາໃຫ້ອິ່ມກະໃຈ            ແທ້ແລ້ວ

ຝູງໄພ່ຟ້າ                    ປະຊາຊາດທັງຫລາຍ

ພະຍາຫລວງຈັດ         ເຮັ່ງປຸນໄປຟ້າວ

7 ວັນໄດ້                      ເຖິງເມືອງນັກຄະເຣດ

ພຣະກໍ               ກໍ່ທາດແກ້ວ                   ກວມໄວ້ດູກພຣະອົງ

ເຮືອງຮຸ່ງແຈ້ງ             ທັງຟອກຄຳປິວ

ມະນີໂຊຕິດ                 ສ່ອງສີແສງແກ້ວ

ດູງາມຍ້ອຍ                 ເຈດີພຣະທາດໃຫຍ່

ຝູງຄົນ               ຍໍຍື່ນນິ້ວ                        ບູຊາໄຫວ້ຊູ່ວັນ                ແທ້ແລ້ວ

ອັນວ່າ                ທາດພຣະເຈົ້າ                 ອົງຍອດສັບພັນຍູ

ດູປະມານມີ                 ມາກຫລາຍເຫລືອລົ້ນ

ເປັນທີ່               ເຈດີດົ້ວ                         10 ສະຖານທັດທ່ຽງ

ນອກກ່ວານັ້ນ             ມີແທ້ແຕ່ປະມານ

ອັນວ່າ                ພຣະຂ້ຽວແກ້ວ               ໄປສູ່ເມືອງສະວັນ

ທາງລຸ່ມ             ໄປບາດານ                      ນາກຄຳເອົາໄວ້

ຂ້າງໜຶ່ງ            ເນົາໃນຫ້ອງ                   ເມືອງກະລຶງຄະຣາດ

ຂ້າງໜຶ່ງເນົາຢູ່   ຄັນທາຣາສກວ້າງ           ວິໄສແທ້ແນ່ນອນ

ທຸກທົ່ວດ້າວ                ນ້ອມເນັ່ງປະນົມກອນ

ຍໍຄຸນພຣະ                   ໃສ່ຫົວເລິງເລື້ອຍ

ບາຣະມີແກ້ວ              3 ປະການກວມເຫລື່ອມ

ຄົນເລົ່າໄດ້                   ເຫັນຮູ້ຮ່ອມທັມ

ທັງເລົ່າ              ສຸກຢູ່ໄດ້                         ຄຸນຍອດນາໂຖ

ຝູງໝູ່               ໂຣຄາເຈັບ                      ຫ່າງເບົາບາງເນື້ອ

ການຣະດູໄດ້                ປີເດືອນແຖມຖ່າຍ

ສັດທາ               ຕົກຕ່ຳຕ້ອຍ                  ຄົນໄຫວ້ບໍ່ຫລາຍ

ພຣະມະຫາ         ກັດສະປະເຈົ້າ                 ຄະນິງຫວນເຫັນເຫດ

ຮູ້ຖີ່ຖ້ວນ                    ພາຍຊ້ອຍສາສະນາ

ຄວນເອົາ           ພຣະທາດເຈົ້າ                 ໂຮມເຂົ້າບ່ອນດຽວ

ພຣະຈິ່ງ             ຕ້ານຕໍ່ເຈົ້າ                     ພະຍາໃຫຍ່ຊາດສັດຕູ

ໃຫ້ແປງ             ເປັນເຈດີ                        ໃຫຍ່ສູງເຫລືອລົ້ນ

ແລ້ວໃຫ້ເອົາ      ພຣະທາດເຈົ້າ                 ໂຮມໄວ້ບ່ອນດຽວ

ຢ່າໃຫ້                ຕົກຢູ່ຄ້າງ                      ເມືອງກວ້າງທີ່ໃດ            ພຣະເຮີຍ

ເມື່ອນັ້ນ             ພຣະບາດເຈົ້າ                 ທົງແທ່ນນະຄອນຫລວງ

ເຕີນເສນາ                  ໄພ່ພົນທັງຄ້າຍ

ໄປເຖິງພື້ນ                  ພະລານພຽງກ້ຽງຮາບ

ພຣະມະຫາ         ກັດສະປະລ່ວງລ້ຳ            ໄປຢ້ຽມລ່ຳດູ

ແລ້ວບໍ່ຊ້າ                        ພວກໄພ່ໂຍທາ

ພາກັນຂຸດ                  ກົ່ນດິນລົງພື້ນ

ຊາຍຂາວຜ້ຽງ             ພຽງສີແກ້ວສ່ອງ

ດິນອ່ອນກ້ຽງ              ພຽງແປ້ງປົ່ນຜົງ

ເລິກແລະກວ້າງ           80 ສອກພໍດີ

ແລ້ວຈິ່ງ             ຕີທອງແດງ                   ແຜ່ນລົງປູພື້ນ

ຝາພະນັງຕັ້ງ               ທອງແດງຕິດຕໍ່

80 ສອກໄດ້                 ທັງກວ້າງແລະຍາວ

ກັບທັງ               ຈັນແດງພ້ອມ                ຈັນຂາວຫອມອ່ອນ

ທຳກ່ອງແກ້ວ             ງາພ້ອມໃສ່ກັນ

ແຕ່ລະ               ຢ່າງ 8 ຊັ້ນ                      ໃສສ່ອງທະລັງສີ

ທັງເລົ່າ              ແປງເຈດີ                       ຂ່າຍມະນີໂຊດແກ້ວ

ເອົາລຽນໄວ້                 ສະລັບກັນເປັນລັ່ນ

ເອົາ                   ທອງແດງໃຫຍ່ກວ້າງ     ເປັນຊັ້ນຕໍ່ມາ

ບໍ່ອາດ               ພັນນະນາໄດ້                   ພໍພັນຮ້ອຍຢ່າງ

ເຊິນ                  ພຣະທາດເຂົ້າ                 ກ່ອງແກ້ວຢູ່ໃນ

ແລ້ວຈິ່ງ             ຫາຊ່າງແຕ້ມ                 ຂຽນຮູບພຣະກັດສະປະ

ພະຍາ                ອະຊາດສັດຕູ                  ຢູ່ທຽມທາງຂ້າງ

ສິຣິສຸດໂທເຈົ້າ             ມາຍາພ້ອມພ່ຳ

ພຣະສຣີທາດທ້າວ       ພິມພາແກ້ວຢູ່ຮຽງ

ທັງຮູບເຈົ້າ                  ອົງອ່ອນຣາຫຸນ

ຢາຍ ຢັງຝາ                ເຮື່ອເຮືອງເຫລືອງເຫລື້ອມ

ກັບທັງ               ສົງຄະນາເຈົ້າ                  ອໍຣະຫັນທຸກໝູ່

ລຽນຢູ່               ສອງຟາກຂ້າງ                ທາງໃຕ້ແລະເໜືອ

ທັງເລົ່າ              ເອົາທູບໃຕ້                     ເຮືອງຮຸ່ງພາຍໃນ

ມີທັງ                 ປະທຸມມາ                       ເປັ່ງລະອອງບານແຍ້ມ

ພຣະມະຫາ         ກັດສະປະເຈົ້າ                 ບູຊາເຮືອງເຮື່ອ

ອະທິດຖານໃສ່ໄວ້        ບໍ່ມີໃຫ້ຫລ່າສີ

ແລ້ວຈິ່ງ             ເອົາທ້ອນແກ້ວ               ມະນີໂຊດໃສແສງ

ແລ້ວຈິ່ງ             ເອົາອິງຝາ                      ແມ່ທວານວາງໄວ້

ພຣະຈິ່ງ             ເອົາຍັງກ້ອນ                   ສີລາກ້າແກ່ນ

ປະຕູ                  ປິດໃສ່ໄວ້                        ກະແຈໝັ້ນລັດໄລ

ທຸກສິ່ງພ້ອມ               ຣັດຕະນາດເງິນຄຳ

ມີແຕ່                ຂອງແພງດີ                    ໃສ່ລົງໃນຫັ້ນ

ທຳໜາແໜ້ນ            ຝາປະຕູຕັ້ງໝື່ນ

ຫິນລວາດພື້ນ             ຫລາຍຊັ້ນກໍ່ຕັນ

ພໍເມື່ອ               ບະບວນແລ້ວ                 ພຣະອິນທຣາຫລິງໂລກ

ວິດສຸກັມບໍ່ຊ້າ             ເລີຍຟ້າວລ່ວງລົງ

ນິມິດໃຫ້                     ເປັນຫຸ່ນຍົນເຫລັກ

ຢູ່ໃນ                  ເຮືອນທອງແທ່ງ             ແຫ່ງຂຸມທາງໃຕ້

ມືກຳດ້າມ                   ຕາວແສງກວັດແກວ່ງ

ໄວວ່ອງແທ້                 ຄືດ້າມດັ່ງລົມ

ໃຜບໍ່ອາດ          ລັດລ່ວງໄດ້                     ລົງສູ່ໃນຂຸມ          ແທ້ແລ້ວ

ຢ້ານແຕ່            ຍົນຕຳຕັດ                     ຂາດຄີວາຊີວັງມ້ວຍ

ບະບວນແລ້ວ              ພາກັນລາເລິກ

ໄປສູ່ບ້ານ                    ສະຖານເຄົ້າແຫ່ງຕົນ

ຫລາຍພ່ຳມື້                ຣະດູຖ່າຍແຖມເຖິງ

ພຣະມະຫາ         ກັດສະປະລົດ                  ລ່ວງເມືອເມືອງແກ້ວ

ເອົາຕົນເຂົ້າ                ນີຣະພານບໍ່ຫວນຕ່າວ    ມາແລ້ວ

ພະຍາ                ອະຊາດສັດຕູກໍ

ມໍຣະນາດມ້ຽນ            ເມືອຟ້າສູ່ສະວັນ             ເຈົ້າເຮີຍ

ເຫລືອແຕ່         ຝູງລູກເຕົ້າ                    ເຫລນຫລານຕໍ່ມາ          ເຈົ້າເຮີຍ

ໃຜບໍ່                  ຮູ້ບ່ອນເບື້ອງ                  ພຣະທາດແຫ່ງອົງພຸດໂທ

ການຣະດູປີຫລາຍ       ຖ່າຍແຖມວັນມື້

ນັບແຕ່              ອົງພຸດໂທເຈົ້າ                 ນີຣະພານລົດລ່ວງ          ໄປນັ້ນ

218                   ປີລ່ວງລ້ຳ                       ວັນມື້ຖ່າຍມາ                 ເຈົ້າເຮີຍ

---

ຜູກທີ່  11

11.1    ພຣະເຈົ້າອະໂສກສະລອງພຣະເຈດີ 84,000 ອົງ ທີ່ເມືອງປາຕະລີບຸດ

ບັດນີ້ ຍັງມີ        ຣາຊາເຈົ້າ                       ພະຍາຫລວງທັມມາ       ໂສກະຣາຊ

ເປັນອາດ           ໃຕ້ລຸ່ມຟ້າ                      ຊຸມພູພື້ນຜູ້ດຽວ

ນັກຄະເຣດກວ້າງ        ເມືອງໃຫຍ່ປາຕະລີບຸດ

ສັດທາແຮງ                 ກວ່າຄົນທັງຄ້າຍ

ພຣະອົງ             ນຳພາສ້າງ                      ພຣະເຈດີຫລາຍແຫ່ງ

84,000 ມາກລົ້ນ        ພຣະອົງສ້າງຊ່ວຍຊູ

ທັງເລົ່າ              ຕົກແຕ່ງສ້າງ                 ສະຖູບໃຫຍ່ໃນເມືອງ

ແປງຄຳຕິດ                ພຸ່ງພະໂຍມຍັງຟ້າ

ຄວນກູ              ໄປຫາໄດ້                         ຂອງດີພຸດທະບາດ

ສາຣີຣິກະທາດເຈົ້າ       ມາເຂົ້າໃສ່ໃນ

ຄ້ອມວ່າ             ພຣະຮ່ຳແລ້ວ                  ຖາມໝູ່ອໍຣະຫັນ

ວັນທານົບເນັ່ງ            ປຣະນົມຍໍນິ້ວ

ເມື່ອນັ້ນ             ອໍຣະຫັນຕາເຈົ້າ              ຖວາຍພອນກອຍກ່າວ

ໃຫ້ພຣະອົງ         ໄປທ່ຽວຄົ້ນ                     ຕາມບ້ານຖິ່ນສະຖານ

ທັງເລົ່າຮື້                     ທາດເກົ່າໃນເມືອງ

ກໍບໍ່                    ມີພານພົບ                  ທີ່ໃດພໍນ້ອຍ

ຍັງມີ                  ມະຫາເຖຣະເຈົ້າ              ຖວາຍພອນພູວະນາດ

ໄດ້ຍິນ                ຄົນກ່າວເວົ້າ                   ເດິມເຄົ້າສືບມາ

ຕັ້ງແຕ່              ຍັງໜຸ່ມນ້ອຍ                 ຕາມແມ່ມານດາ

ໄປບູຊາ                       ທີ່ພະລານພຽງກວ້າງ

ພະຍາຫລວງໄດ້           ຍິນຄຳເຣວຮີບ

ເລີຍບໍ່ຊ້າ                    ອວນໜ້າລ່ວງທາງ

ເຖິງດ່ານດ້າວ             ແດນປ່າໄພໜາ

ຝູງໝູ່               ເສນາຂຸດ                        ກົ່ນລົງມິຊ້າ

ເລີຍເລົ່າ            ເຫັນພະລານກວ້າງ         ດິນງາມກ້ຽງອ່ອນ

ແລລ້ຳຢ້ຽມ                 ໃສເຫລື້ອມເຮື່ອເຮືອງ

ພຣະບາດເຈົ້າ              ພຣະໄທຊື່ນຊົມບານ

ຝູງໂຍທາຂຸດ               ແຜ່ນຫີນໜາຂຶ້ນ

ທັງເລົ່າ              ແກະໄຂແກ້                    ປະຕູຂົງໄຂອອກ

ເຫັນຫຸ່ນ            ຍົນແກວ່ງງ້າວ               ສະເມີດ້າມດັ່ງຄົນ

ໃຜບໍ່                  ມີກາຍໄດ້                       ກົວຕາຍມໍຣະນາດ

ພຣະບາດເຈົ້າ              ພຣະໄທເສົ້າໝົ່ນໝອງ

ເລີຍເລົ່າ            ຮ້ອນຮອດໄທ້                 ເທວະຣາຊອິນທຣາ

ວິດສຸກັມເລີຍ             ສະເດັດລ່ວງລົງມິຊ້າ

ມືຖືໜ້າ                      ເປັນຊາຍນ້ອຍໜຸ່ມ

ຍໍກົ່ງນ້າວ                   ຍິງເຂົ້າໃສ່ຍົນ

ສອນລ່ວງຕ້ອງ           ຍົນຂາດເລີຍຫາຍ

ວິດສຸກັມກັບ               ຕ່າວຄືນເມືອຟ້າ

ຍາມນັ້ນ            ຣາຊາພ້ອມ                    ເສນານ້ອຍໃຫຍ່

ໄຫລຫລັ່ງເຂົ້າ              ພາຍໃຕ້ລ່ຳແຍງ

ເຮືອງຮຸ່ງດ້ວຍ             ທຽນທູບມາລາ

ພະຍາ                ເອົາພານຄຳ                   ລ່ວງໄປມິຊ້າ

ໄຂເຮືອນແກ້ວ            ກະແຈຖັ່ນຫລາຍລັ່ນ

ເຊິນເອົາ            ພຣະທາດເຈົ້າ                 ສະເດັດເຂົ້າສູ່ພານ

ພຣະບາດເຈົ້າ              ພຣະໄທຊື່ນຊົມບານ

ເລີຍເລົ່າ            ພາພົນກັບ                     ອອກມາມິຊ້າ

ເອົາເຫລືອໄວ້               ທາງໃນນ້ອຍໜຶ່ງ

ບໍ່ໃຫ້                  ໃຜເປ່ມ້າງ                      ເອົາໄວ້ດັ່ງເດິມ

ແລ້ວລ່ວງຍ້າຍ            ພົນອອກເດິນທາງ

ຟັງຍິນ               ແກວົງຂັບ                      ກ່ອມສຽງສຸດດ້າວ

ເລີຍເລົ່າ            ເຖິງຫົນຫ້ອງ                  ປາຕະລີບຸດນັກຄະເຣດ

ພຣະບາດເຈົ້າ              ມະໂນຊ້ອຍຊື່ນບານ

ຈັດແບ່ງບັ້ນ                ເປັນທາດອົງພຸດໂທ

ເອົາໄປ               ຢາຍເຈດີ                       ຊູ່ອົງເຖິງຖ້ວນ

ບັນຈຸໄວ້                      ພາຍໃນພຣະທາດໃຫຍ່

ພຣະຈິ່ງ             ປຸນໃຫ້ສ້າງ                     ມົນທົນກວ້າງໃຫຍ່ສູງ

ປົກກໍ່ກຸ້ມ                    ເປັນທາດເຈດີ

ມະນີໂຊດຕິດ              ພຸ່ງພະໂຍມເຮືອງເຫລື້ອມ

ບັນຈຸໄວ້                      ອັດຖິຂອງພຣະບາດ

ໃນທາດແກ້ວ              ກາງຄຸ້ມຄ່ວງນະຄອນ

ພຣະຈິ່ງ             ຄຶດອ່ານຕັ້ງ                    ສົມໂພດການສະລອງ

ເອົາໃຫ້               ເຕັມໃຈມັກ                    ດັ່ງມະໂນໃນຕັ້ງ

ຈິ່ງອອກ             ໄປຖາມເຈົ້າ                    ອໍຣະຫັນຕົນປະເສິດ

ໃຜສິ                  ຂັນຕໍ່ສູ້                           ມານຮ້າຍພ່າຍໜີ          ໄດ້ເດ

ຍາມເມື່ອ           ຕົກແຕ່ງຕັ້ງ                  ສົມໂພດເຈດີ

ອົງໃດ                ມີຣິດທີ                          ຜາບມານພໍໄດ້

11.2   ນິມົນພຣະອຸປະຄຸດ

ຍາມນັ້ນ            ອໍຣະຫັນຕາໃຊ້                ກັນໄປເຣວຮີບ

ນິມົນ                 ພຣະອຸປະຄຸດເຈົ້າ            ມາໄດ້ວ່ອງໄວ

ສົງຈິ່ງ                ຕ້ານກ່າວຖ້ອຍ              ຈາຕໍ່ມະຫາເຖຣະ

ສົງສິ                  ລົງທັນທະກັມ                 ແຫ່ງມະຫາເຖຣະເຈົ້າ

ເພາະບໍ່              ມາໂຮມເຕົ້າ                   ສະນາມສົງຈັກເທື່ອ

ອຸໂບສົດບໍ່ເຂົ້າ             ພຽງພ້ອມພ່ຳສົງ

ມີແຕ່                ໄປວິເວກສ້າງ                 ພຽນພ່ຳພຣົມຈັນ

ຢູ່ໃນ                  ກາງມະຫາສະມຸດ            ແມ່ກະແສແສນທ້າງ

ບັດນີ້                 ຄະນາສົງໄດ້                    ຄວາມດຽວໂດຍຊອບ

ຄວນທີ່              ລົງໂທດເບື້ອງ                 ທັນທະກັມນີ້ຈິ່ງສິຄວນ   ເຈົ້າເຮີຍ

ເມື່ອນັ້ນ             ອຸປະຄຸດຕ້ານ                 ຂານຄອບຄຳສົງ

ເຮົາບໍ່                 ຂືນຂີນຂັດ                      ລ່ວງຄອງຄຸນແກ້ວ

ເອົາແຕ່             ສົງເຫັນຮູ້                       ອັນໃດຄວນຊອບ

ເຮົາຮີບຮ້ອນ               ເຣວໃຫ້ເຮັດຕາມ           ແທ້ແລ້ວ

ເມື່ອນັ້ນ ສົງຈິ່ງ  ຕ້ານຕໍ່ເຈົ້າ                     ພະຍາໃຫຍ່ຖວາຍພອນ

ອົງນີ້                  ສັກດາແຂງ                    ຂົ່ມມານພໍໄດ້

ພະຍາເມືອງຢ້ຽມ        ຫລຽວເຫັນກິດສະນາກ

ຜອມຈ່ອຍແທ້            ສິມາສູ້ຕໍ່ມານ                 ໄດ້ບໍ່

ພະຍາ                ເມືອງຮ່ຳແລ້ວ                ເລີຍກ່າວນິມົນ

ຂໍໃຫ້                  ທ່ານໄປໂຄຈອນ              ໂຜດສັດໃນຄຸ້ມ

ເຖິງເມື່ອ            ເວລາເຊົ້າ                       ອໍຣະຫັນກິດສະນາກ

ພາຍບາດໄດ້               ແຍງຄຸ້ມຄ່ວງພະຍາ

ພໍເມື່ອ               ບິນທິບາດໄດ້                  ກັບຕ່າວຄືນຫລັງ

ມັນຄາທຽວ                 ຄ່ອຍລີລາຍ້າຍ

ເມື່ອນັ້ນ             ຣາຊາເຈົ້າ                       ພະຍາຫລວງຄຶດຮ່ຳ

ແລລ່ຳຖ້ວນ                ກະບວນເບື້ອງເຍືອງການ

ແລ້ວຈິ່ງແກ້                ວາງປ່ອຍພາຍສານ

ກຸນຊະໂຣຊ້າງ              ເປັ່ງມັນເມົາຍ້ອຍ

ສັດທັນຢ້ຽມ                ເຫັນອົງກິດສະນາກ

ຊ້າງໃຫຍ່ກ້າ                ເມົາບ້າແລ່ນເຖິງ

ສຽງສົ່ງກ້ອງ                ໄຫວຫວັ່ນທໍຣະນີ

ນຳທາງຫລວງ             ລ່ວງຕາມຈອມເຈົ້າ

ມາຈວນໃກ້                 ອໍຣະຫັນຫລຽວເຫລືອດ

ອຸປະຄຸດລ່ຳຢ້ຽມ          ເຫັນຊ້າງແລ່ນມາ

ພຣະບໍ່ຊ້າ                    ເຂົ້າສູ່ສະມາບັດ

ບັນດານຣິດທີ             ເດດແຂງຍານກ້າ

ກຸນຊະໂຣຊ້າງ              ພາຍສານກ້າແກ່

ບັງເກິດ             ເປັນແຜ່ນລ້ານ              ຫິນກ້ອນໃຫຍ່ສູງ

ຊ້າງຈິ່ງ              ຫຍຸດຢູ່ຍັ້ງ                      ຄາທີ່ທັນທີ

                         ຣາຊາຕົກຕື່ນ                 ພຣະໄທກົວຢ້ານ

ເຣວພະລັນຟ້າວ          ເຖິງອົງກິດສະນາກ

ເອັງຊູລີເນັ່ງນ້ອມ        ວອນໄຫວ້ກ່າວຂໍ

ຂໍໃຫ້                  ພຣະຜາຍແຜ່ກວ້າງ       ກະຣຸນາອົດໂທດ             ແດ່ທ້ອນ

ຜູ່ຂ້າ                  ລ່ວງຣິດເຈົ້າ                   ດູລ່ຳເບິ່ງກະບວນ

ຄຶດຢາກ            ລອງຣິດທີເຈົ້າ                ອໍຣະຫັນດວງຍອດ

ຢ້ານພຣະ           ສູ້ບໍ່ໄດ້                            ພາຍທ້າຍເມື່ອລຸນ          ພຣະເຮີຍ

ເມື່ອນັ້ນ             ອຸປະຄຸດເຈົ້າ                   ຕ້ານຕໍ່ພະຍາຫລວງ

ຈົ່ງໄປ                 ປຸກພາຍສານ                 ຕ່າວຄືນເມືອຫ້ອງ

ຄ້ອມວ່າ             ຈາກັນແລ້ວ                   ກຸນຊະໂຣກັບເກິດ

ຈາກເປັນ           ຫິນແກ່ນກ້າ                  ກໍເປັນຊ້າງດັ່ງເດິມ         ແທ້ແລ້ວ

ຄົນກໍ                 ລືຊ່າເທົ້າ                        ນະຄອນໃຫຍ່ເມືອງຫລວງ

ອັດສະຈັນບຸນ              ເດດແຂງເຫລືອລົ້ນ

ເມື່ອນັ້ນ             ຣາຊາເຈົ້າ                       ພະຍາຫລວງຊ້ອຍຊື່ນ

ຂຸນປ່າວຮ້ອງ               ສຽງຫ້າວທົ່ວເມືອງ

ພາກັນ               ຕົກແຕ່ງຕັ້ງ                  ຜາມໃຫຍ່ມຸນທຽນ        

ສະລອງເຈດີ                ທົ່ວໄປທັງຄ້າຍ

ຄົນຫລາຍລົ້ນ             ຊາວນະຄອນຄັບຄັ່ງ

ຝູງໝູ່               ສັດໃຫຍ່ນ້ອຍ                 ກໍໄຫລເຂົ້າສູ່ເມືອງ

ເຮືອງຮຸ່ງແຈ້ງ             ໄຟເຮື່ອເປັນສາຍ

ຮາວທຽນຍາວ             ດັ່ງດາວໃນຟ້າ

ບູຊາເຈົ້າ                     ເຈດີພຣະທາດໃຫຍ່

ພະຍາ                ທັມມາໂສກະຣາຊເຈົ້າ     ພຽນພ້ອມພ່ຳສົງ

ຟັງຍິນ               ສຽງປີ່ແກ້ວ                    ພ້ອມພ່ຳເພັງຣະບຳ        ພູ້ນເຍີ

ແຕວົງຂັບ                  ກ່ອມຊໍຊຸງໄຄ້

ໂຂນໜັງຫລິ້ນ            ເພັງຣະບຳຂັບເສບ

ດຸຣິຍາງຟາດຄ້ອງ       ກອງກ້ຽວກ່ອມແຄນ

ໄຫວຫວັ່ນພື້ນ             ກັມປະນາດພາຍບົນ

ເທວາ                ທັງອິນພຣົມ                   ຍື່ນປະນົມຍໍນິ້ວ

11.3   ພຣະອຸປະຄຸດຜາບພະຍາມານ

ເມື່ອນັ້ນ             ວັດສາວະດີທ້າວ              ພະຍາມານຫລິງລ່ຳ

ຄວນກູ              ໄປຜ່າມ້າງ                      ທຳໃຫ້ຫ່າງບຸນ                ຊອບແລ້ວ

ຄ້ອມວ່າ             ມານຮ່ຳແລ້ວ                  ສະເດັດລ່ວງລົງມາ

ດົນບັນດານຣິດທີ       ເກິດເປັນລົມກ້າ

ວ່າຈັກ               ໄປເພມ້າງ                      ຫັກເສັຍທຸກຢ່າງ

ພຣະອຸປະຄຸດ     ຮູ້ເຫດແລ້ວ                    ເລີຍກັ້ນໝູ່ລົມ

ມານຮ່ຳຮູ້                    ທຳເດດດິນຊາຍ

ເປັນລະອອງສາຍ         ຫລັ່ງລົງພາຍໃຕ້

ເມື່ອນັ້ນ             ອຸປະຄຸດເຈົ້າ                ລືຊາທົງເດດ

ເຮັດເປັນ           ລົມຫອບອຸ້ມ                  ຊາຍຖິ້ມບໍ່ຫລໍ

ມານກໍ               ນິຣະມິດໃຫ້                    ຮ້ອຍຢ່າງພັນອົງ

ອໍຣະຫັນອຸປະຄຸດ         ຜາບເສັຍໜົດກ້ຽງ

ມານກໍ               ນິຣະມິດໃຫ້                    ເປັນງົວເຖິກໃຫຍ່

ຄໍກົ່ງຮ້ອງ                   ສຽງຫ້າວແຜດຜະຍອງ

ຫວັງສິ               ມາເປ່ມ້າງ                      ດັບມອດຮາວທຽນ

ພຣະອຸປະຄຸດກໍ  ກັບເພດເປັນ                  ເສືອໂຄ່ງລາຍຕົວກ້າ

ແລ້ວທະຍານທຶ້ງ         ຄຶ້ນຄໍງົວຂົບແກ່

ພະຍາ                ມານເລົ່າຢ້ານ                 ໜີຟ້າວເລັ່ງເຣວ

ມານກໍ               ກັບເພດຜ້ຽງ                 ເປັນນາກນາຄາ

ອຸປະຄຸດ             ເປັນສຸບັນ                      ຄຸດຫລວງຕົວກ້າ

ຝ່າຍວ່າ             ນາຄາຢ້ານ                     ກາຍເປັນຍັກໃຫຍ່

ມືແກວ່ງຄ້ອນ             ຕະບອງກ້າວ່ອງໄວ

ອຸປະຄຸດແຈ່ມເຈົ້າ       ເປັນເພດມະຫາຍັກ

ກຳຕະບອງເພັດ          ຮຸ່ງເຮືອງແສງກ້າ

ກຳເອົາຄ້ອນ               ຕີມານກວັດແກວ່ງ

ມານຍັກຢ້ານ              ໜີເວັ້ນຫ່າງໄກ

ອຸປະຄຸດໄດ້                  ທະຍານໄລ່ພະຍາມານ

ມືກຳທວນ                  ຫອກຕາວແສງກ້າ

ພະຍາມານຢ້ານ          ກົວຕາຍຕົວສັ່ນ

ເຫັນສິ               ສູ້ບໍ່ໄດ້               ຣິດທີກ້າກ່ວາກູ              ແທ້ແລ້ວ

ມານກໍ               ກັບກາຍໜ້າ            ຄືນເພດເປັນມານ

ອຸປະຄຸດກໍ          ກັບຄືນເປັນ             ອໍຣະຫັນຍອດຍານ          ດວງກ້າ

ສະມາບັດເຂົ້າຍານ      ຣິດທີກະທຳເດດ

ບຸນແກ່ກ້າ                  ຍານກໍລ້ຳລື່ນມານ

ອຸປະຄຸດເຈົ້າ                ແຜງເດດທຳຣິດທີ

ບັງເກິດ             ເປັນໜັງໝາ                 ເນົ່ານູມເໝັນຮ້າຍ

ພວງພັນກ້ຽວ             ຄໍມານຄຽນຄາດ

ມີໝູ່                  ໜອນລັ່ງລົ້ນ                  ເຕັມພື້ນແຜ່ນໜັງ

ເໝັນສາບຮ້າຍ           ປານກິ່ນຜີຕາຍ

ພະຍາມານເຫັນ          ເລົ່າດຶງເອົາຖິ້ມ

ໜັງພອງຂຶ້ນ              ທັງເໝັນເອົ້າອັ່ງ

ມີໝູ່                  ໜອນລັ່ງລົ້ນ                  ເຕັມເສັ້ນແຫ່ງຂົນ

ພະຍາ                ມານຄຶດຢ້ານ                 ອາຍໝູ່ເທວະດາ

ທະຍານເວຫາ             ລ່ວງໄປມິຊ້າ

ໜັງໝາກ້ຽວ              ພັນຄໍຍາບຍ່າງ

ແມງວັນຂຽວໂຫ່ເອົ້າ   ເໝັນເທົ້າທົ່ວແດນ

ທຸກສ່ຳພ້ອມ               ພວກໝູ່ຊາວນະຄອນ

ໃຜບໍ່                  ມີວອນສຽງ                    ກ່າວຈາກົວຢ້ານ

ມານກໍ               ໄປຫາທ້າວ                     ໂລກະບານທັງ 4

ໃຫ້ພາ                ກັນຊ່ອຍແກ້                  ໜັງເນົ່າຈາກຄໍ        ນັ້ນແລ້ວ

ທຸກທົ່ວດ້າວ                ຂົງເຂດເມືອງສະວັນ

ໃຜບໍ່                  ຂັນອາສາ                        ຊ່ອຍມັນມານໄດ້

ມານຈິ່ງ             ກັບມາໄຫວ້                    ອໍຣະຫັນກິດສະນາກ

ອຸປະຄຸດບໍ່ຊ້າ               ນຳໜ້າລ່ວງໄປ

ແຍງສູ່ຊັ້ນ                   ເຂົາໃຫຍ່ບົວຣະພັນ

ພຣະກໍ               ທົງອະທິດຖານ               ເຂົ້າຍານເຊັງກ້າ

ພຣະບໍ່               ມີທັນແກ້                       ເອົາໜັງໝາອອກ

ເອົາ                   ຣາຊະຄົດຜູກຄ້ອງ          ຄໍກ້ຽວໃສ່ດອຍ

ສາຍ                  ສະເອັງແອວຄ້ອງ            ຄໍມານຈັບຈ່ອງ

ພັນຜູກໝັ້ນ               ຄໍໄວ້ບໍ່ໃຫ້ຕິງ

ພຣະກ່າວຕ້ານ            ດອມທ່ານພະຍາມານ

ໜັງໝາຕາຍ             ກໍເລົ່າຫາຍເສັຍສ້ຽງ

ທ່ານຈົ່ງ             ເນົານອນຄ້າງ                 ຈອມດອຍຄອຍຢູ່

ນານໄດ້ເຖິງ                ເຈັດປີເຈັດເດືອນ

ແລເຈັດ             ວັນທ່ຽງແທ້                    ສິມາແກ້ປ່ອຍໄປ

ຄ້ອມວ່າ             ພຣະຮ່ຳແລ້ວ                  ສະເດັດຕ່າວຄືນມາ

ພະຍາມານຕິດ           ດັ່ງຄວາຍຄາບ້ວງ

ກໍບໍ່                    ມີໄປໄດ້                          ເຂົາຫລວງໄຫວຫວັ່ນ

ເລິຍເລົ່າ            ໝົດເດດເຈົ້າ                 ມານເຖົ້ານັ່ງເຫງົາ           ແທ້ແລ້ວ

ອັນວ່າ                ພະຍາຫລວງເຈົ້າ            ທັມມາໂສກະຣາຊ

ຍູທ່າງ                ຕົກແຕ່ງສ້າງ                 ບຸນໄດ້ດັ່ງຫວັງ

ຮຸ່ງຄ່ຳເຊົ້າ                   ທານທອດຖວາຍຂອງ

ວັດຖຸ                    ທານເຄນສົງ                  ຊູ່ວັນແລງເຊົ້າ

ຍາມເຊົ້າ            ໂພຊະນັງເຂົ້າ                  ເຄນສົງທານທອດ

ຍາມແລງ          ນ້ຳສົ້ມຕົ້ມ                     ຫວານພ້ອມຍື່ນຖວາຍ

ພໍປະມານໄດ້               ເຈັດປີລ້ຳລ່ວງ                ມາແລ້ວ

ເຈັດເດືອນ         ແຖມຖ່າຍເຂົ້າ               ວັນພ້ອມກໍຕື່ມເຕັມ

ເມື່ອນັ້ນ             ອຸປະຄຸດເຈົ້າ                   ກໍເລີຍລ່ວງໄປເຂົາ

ບັງຕົວຫາຍ                ນັ່ງຟັງມານເວົ້າ

ມານມັນໄຫ້                 ທັງຄາງຮ້ອງໂຫ່

ສັງເອົາກູ            ມາຜູກໄວ້                       ບໍ່ມີຢ້ຽມລ່ຳແລ        ແທ້ນໍ

ປາງກ່ອນພູ້ນ             ຕົນຍອດສັບພັນຍູ

ພຣະອົງກະຣຸນາ           ແກ່ກູເຫລືອລົ້ນ

ກູໄດ້                  ທຳເວນເຈົ້າ                    ອົງພຸດໂທຫລາຍຢ່າງ

ພຣະບໍ່               ມີຜູກຮ້າຍ                     ເວນໃຫ້ແກ່ກູ                 ແທ້ນໍ

ພຣະອົງ             ໃຈແຜ່ກວ້າງ                  ນຳໝູ່ຝູງສັດ

ຂ້າຂໍ                  ເອົາຄຸນພຣະ                   ໃສ່ຫົວຍໍໄວ້

ຂໍໃຫ້                  ຫາຍຈາກຮ້າຍ                ເປັນມານກະທຳຊົ່ວ

ຜູ່ຂ້າຂໍປຣາຖະນາ            ເປັນພຣະພຸດທະເຈົ້າ       ພາຍໜ້າຊາດສິມາ      ແດ່ທ້ອນ

ຄ້ອມວ່າ             ມານກ່າວແລ້ວ               ກິດສະນາກອຸປະຄຸດ

ເຈຣະຈາໄຂ                  ຕໍ່ມານກອຍຕ້ານ

ເຮົາຫາກ            ທໍຣະມານໃຫ້                  ໃຈມານນ້ອມອ່ອນ

ຊາດກ່ອນກີ້                ເຮົາໄດ້ກໍ່ເວນ

ຈິ່ງໄດ້                 ຜູກທ່ານໄວ້                    ເປັນຄູ່ທໍຣະມານ

ທ່ານສິ               ເປັນນາໂຖ                     ໜໍ່ພຸດໂທພາຍໜ້າ

ທ່ານຈົ່ງ             ແປງຕົນໃຫ້                   ເປັນອົງພຸດໂທທຽມຮູບ

ພໍໃຫ້                 ເຮົາລ່ຳຢ້ຽມ                    ຈຳໄວ້ຕໍ່ໄປ

ພະຍາ                ມານບໍ່ຊ້າ                       ທຳເດດໂດຍໄວ

ແປງເປັນ          ອົງນາໂຖ                        ໜໍ່ພຸດໂທຈອມເຈົ້າ

ຣັດສະມີເຫລື້ອມ         ຢາຍຢັງໄຫລຫລັ່ງ

ສັບພັນນະ          ຣັງສີພ່ຳພ້ອມ                 ມີຖ້ວນຊູ່ອັນ

ພ້ອມພ່ຳເຈົ້າ               ຕົນຍອດອໍຣະຫັນ

ອະສີຕິມະຫາເຖຣະ         80 ອົງ        ພ່ຳເພັງພຽງພ້ອມ

ທາງຂວາກ້ຳ                ສາຣີບຸດທຽມຂ້າງ

ໂມກຄັນລາເລີດລ້ຳ     ເນົາຊ້າຍຢູ່ທຽມ

ສັບພະພາກຖ້ວນ        ມວນມາກອໍຣະຫັນ

ທຽມນາໂຖ                 ໜໍ່ພຸດໂທອົງລ້ຳ

ຍາມນັ້ນ            ອຸປະຄຸດຢ້ຽມ                  ເຫັນມານແປງຮູບ

ອັດສະຈັນຍິ່ງລ້ຳ          ຄືເຈົ້າໜໍ່ພຸດໂທ              ແທ້ແລ້ວ

ເມື່ອນັ້ນ             ຄະນາສົງພ້ອມ               ຊູລີກອນກົ້ມຂາບ

ອຸປະຄຸດຍົກໄຫວ້         ປະນົມນິ້ວໃສ່ສຽນ

ກັບທັງ               ຣາຊາເຈົ້າ                       ທັມມາໂສກະຣາຊ

ເຫັນຮູບເຈົ້າ                ອົງລ້ຳໜໍ່ພຸດໂທ

ຄຶດຄັ່ງແຄ້ນ               ຕົນເກິດພາຍຫລັງ

ບໍ່ໄດ້                  ເຫັນນາໂຖ                     ສາສະດາອົງລ້ຳ

                         ພະຍາມານຕ້ານ             ຄະນາສົງນ້ອຍໜຸ່ມ

ສັງມາ                ກົ້ມຂາບໄຫວ້                  ເຮົາແທ້ດັ່ງໃດ         ເຈົ້າເຮີຍ

ອຸປະຄຸດຕ້ານ              ຖະແລງຕໍ່ພະຍາມານ

ຕົວເຮົາ              ເອັງຊູລີນົບ                     ຕໍ່ຄຸນພຸດໂທເຈົ້າ

ບໍ່ໄດ້                  ພາກັນໄຫວ້                    ບັງຄົມຕົວທ່ານ

ຕົວເຮົາ              ນ້ອມລະນຶກໄຫວ້            ຄຸນເຈົ້າໜໍ່ພຸດໂທ     ທ່ານເຮີຍ

ພະຍາ                ມານບໍ່ຊ້າ                       ກົ້ມຂາບທູນລາ

ເອັງຊູລີ              ຄະນາສົງ                        ລ່ວງເມືອເມືອງຟ້າ

ອັນວ່າ                ຣາຊາເຈົ້າ                       ທັມມາໂສກະຣາຊ

ສລອງ              ພຣະທາດເຈົ້າ                 ຫລາຍມື້ພ່ຳນານ

ຍັງຢູ່ຄ້າງ                    7 ຄ່ຳຣາຕຣີ

ພຣະອົງ             ດີໃຈຖວາຍ                    ທອດທານຕົວເນື້ອ

ພຣະຈິ່ງ             ເອົາຍັງຝ້າຍ                   ສຳລີຍວງອ່ອນ

ມາຫໍ່ຫຸ້ມ                     ຕົວເຈົ້າຢູ່ໃນ

ແລ້ວກໍ              ໂຮຍຮວາຍນ້ຳ                ມັນກິ່ນຈັນຫອມ

ຣາຊານົບ                    ນັ່ງປະນົມຍໍນິ້ວ

ໃຈໃສຕັ້ງ                    ຄຸນພຸດໂທດວງຍອດ

ຈິ່ງເອົາ               ໄຟຈູດຝ້າຍ                    ແສງແຈ້ງຮຸ່ງເຮືອງ

ໄຟກໍ                  ລາມທົ່ວເທົ້າ                  ເຜົາຈຸດກາຍພະຍາ

ພຣະບໍ່               ມີຄວາມເຈັບ                  ທໍ່ໄຍຍອງນ້ອຍ

ບູຊາເຄົ້າ                  ເຈດີພຣະທາດໃຫຍ່

7 ພ່ຳມື້                       ວັນໄດ້ທ່ຽງຈິງ

ໄຟຈຸດໄຕ້                    ກໍດັບມອດສູນເສັຍ

ຣາຊາສະເດັດ              ອອກມາມິຊ້າ

ແລັວກໍ              ສະສົງນ້ຳ           ອຸທະກັງລ້າງສ່ວຍ

ອົບກິ່ນຄູ້                    ຈັນພ້ອມພ່ຳສະເມີ

ແລ້ວຈິ່ງ             ຕົກແຕ່ງລ້ຽງ                 ອັງຄາດຄະນາສົງ

ພ້ອມພ່ຳ            ພຽງປະຊາຊົນ                 ຢູ່ຟັງທັມຖ້ວນ

ອານິສົງສ້າງ                ເຈດີພຣະທາດໃຫຍ່

84,000             ພຣະທາດເຈົ້າ                 ທົງສ້າງສືບສະຖຽນ

ຈິດແກ່ກ້າ                  ມະໂນຊື່ນຊົມບານ

ດວງພຣະໄທໃສ           ຕໍ່ຄຸນພຸດໂທເຈົ້າ

ສັດທາກ້າ                   ມະໂນທັມເຕັມປ່ຽມ

ຈິດຊື່ນຊ້ອຍ                ພຣະໄທຕັ້ງຕໍ່ບຸນ            ເຈົ້າເຮີຍ

ພຣະຈິ່ງ             ບອກແຈ່ມເຈົ້າ               ມະຫິນທະຣາຊະກຸມມານ

ອອກບວດ         ເປັນພິກຂຸສົງ                 ຮຸ່ງເຮືອງເຫລືອງເຫລື້ອມ

ກັບທັງ               ກຸມາຣິການ້ອຍ              ສັງຄະມິດຕານາງນາດ

ພຣະບາດເຈົ້າ              ແພງໄວ້ແວ່ນໃຈ

ພຣະກໍ               ຍົກອ່ອນນ້ອຍ                ທົງເພດບັນພະຊາ

ເປັນພິກຂຸນີນ້ອຍ       ພ່ຳເພັງພຽນສ້າງ

ທັງສອງໄດ້                  ອໍຣະຫັນດວງຍອດ

ພຣະແມ່ເຈົ້າ               ພຣະໄທຊ້ອຍຊື່ນບານ

ຍາມເມື່ອ           ລົດຊົ່ວມ້ຽນ                    ກໍເມືອສູ່ເມືອງແມນ

ຍູທ່າງ                ເຊີຍຊົມສຸກ                    ຢູ່ສະວັນຫາຍຮ້ອນ

ກໍເມື່ອ               ໂກສົນສ້າງ                     ບາຣະມີຍູ້ສົ່ງ

ຈິ່ງໄດ້                 ໄປເກິດກ້ຳ                     ສະວັນຟ້າພ່ຳພຣະອິນ     ເຈົ້າເຮີຍ

ບັດນີ້                 ປຣິໂຍສານສ້ຽງ              ປະຖົມສົມໂພດ

ອົງພຸດໂທ          ເຂົ້າສູ່ຫ້ອງ                      ນິບພານແກ້ວສວ່າງເວນ ເຈົ້າເຮີຍ

ຍັງເຫລືອໄວ້                ວິໄນທັມມະສູດ

ແທນບາດເຈົ້າ            ໃຫ້ຄົງໝັ້ນຢູ່ສະຖຽນ      ແທ້ແລ້ວ

ອັນວ່າ                ເມືອງໃຫຍ່ກວ້າງ            ສນຸກຄ່ຳວັນຄືນ

ຍູທ່າງ                ມີຄວາມສຸກ                   ຢູ່ສະບາຍເລິງເລື້ອຍ

ບໍ່ມີ                    ຄວາມເຈັບໄຂ້                 ໂຣຄາເປັນປ່ວຍ

ມັດຈຸຣາຊຫລີກເວັ້ນ   ບໍ່ໄປຢ້ຽມຜໍ່ແລ              ໄດ້ແລ້ວ

ໃຜຜູ້                 ບຸນມາກລົ້ນ                   ກວມແຜ່ນທໍຣະນີ

ໄລກັມເວນ                 ບາບເສັຍສູນສິ້ນ

ຈິ່ງໄດ້                 ເອົາຕົນເຂົ້າ                    ນີຣະພານດວງຍອດ

ຜູ້ທີ່                   ບຸນຕ່ຳຕ້ອຍ                   ຄອຍຢ້ຽມເປົ່າດາຍ        ແທ້ແລ້ວ

ບັດນີ້                 ອາວະສານສິ້ນ                 ເທສະນາໂຈະກ່ອນ

ເອວັງ                 ໝົດທໍ່ນີ້                        ຖວາຍໄວ້ທີ່ຄວນ      ກ່ອນແລ້ວ ໆໆ

ຈົບ   -

ສັພພະທານຸກົມ

ກ

ກົກ, ອ້າຍ             ກ່ອນ, ທຳອິດ, ເທື່ອທຳອິດ, ຄັ້ງທຳອິດ

ກະນິດຖາ             ນ້ອງຊາຍ

ກະບິນ                              ຣະບຽບ, ຫມູ່, ພວກ, ຊື່ເມືອງກະບິນນະພັດ

ກອນ                                 ມື

ກະວີກ                               ນົກສະນິດຫນຶ່ງຮ້ອງສຽງດັງມ່ວນຫລາຍ ເປັນນົກໃນປ່າ ຫິມະພານ

ກອຍ                               ຄ້ອຍ, ຮ່ວມ ເຊັ່ນ ກອຍໃຈ, ກອຍສະວາດ

ກອຍໄຫວ້             ຜະຈົງໄຫວ້, ສັ່ງຄວາມໃຫ້ເວົ້າ

ກິ້ງກ່ອມ               ພອດຮັກ, ພະຍາຍາມເວົ້າຈາໃຫ້ເຫັນຕາມ

ກວມ                                 ຄອບງຳ, ຄ່ອມ, ລວມ

ກວານ                              ຜູ້ໃຫຍ່ບ້ານ, ພໍ່ບ້ານ ເຊັ່ນ ກວານບ້ານ, ຫົວໜ້າຊຸມຊົນ

ກ່ອງ                                  ງາມ, ງົດງາມ, ສົດສວຍ, ສຸກໃສ, ສະວ່າງ

ກ້ອຍ                                 ນີ້ວມື ເຊັ່ນ ນີ້ວກ້ອຍ, ນີ້ວທີ່ນ້ອຍທີ່ສຸດ, ຊື່ຂອງກິນຊະນິດ ໜຶ່ງ ເຊັ່ນ ກ້ອຍປາ

ກະແຈ                             ກຸນແຈ ໃຊ້ສຳຫລັບລອກປະຕູ

ກະດິງ                               ອຸປະກອນເຮັດໃຫ້ມີສຽງດັງ ເຊັ່ນ ກະດິງງົວ

ກະຊັງ                                ຕົກໃຈຕື່ນໃນເວລາກຳລັງນອນຫລັບ ແລະຝັນຢູ່, ສະດຸ້ງຕື່ນ

ກະບຽນ                ພາຊະນະສານດ້ວຍໄມ້ໄຜ່ຄືກະດົ້ງ ແຕ່ນ້ອຍກ່ວາ

ກະສິງ, ນາງ                     ນັກຟ້ອນ, ເຕັ້ນລຳ, ຕົວໂຂນ

ກະເສີມ                 ກະເສມ, ສຳລານ, ເບີກບານ, ສະບາຍ

ກັ້ງ                         ກັ້ນ, ປິດບັງ ເຊັ່ນ: ຜ້າກັ້ງ

ກ່າງ                                  ນົກຄ້າຍຄືນົກແກ້ວ ຂົນຂຽວ, ນົກໂນຣີ

ກ່າຍ                                  ຄັດອອກ, ພາດ, ພິງ, ຕໍ່ເນຶ່ອງ, ຕໍ່ໄປ

ກາໂຍ                                ກາຍ, ເນື້ອກາຍ, ຮ່າງກາຍ

ກາລະພັກ             ຕົ້ນໄມ້ສາລະພັດນຶກ

ກ້ຳ                         ຝ່າຍ, ຂ້າງ, ເບື້ອງ, ທິດ ເຊັ່ນ ກ້ຳຊ້າຍ, ກ້ຳຂວາ

ກຳມະລຽນ                       ລູກຂັ້ນໄດ ຫລື ລະບຽງ

ກິປິນລິກາ                        ມົດງ່າມ, ມົດດຳ, ມົດແດງ

ກິມິ                                    ໜອນ, ໄສ້ເດືອນ

ກີ່                           ກີ່ຜ້າ, ຫູກຕ່ຳຜ້າ, ເຄຶ່ອງທໍຜ້າ

ກີ້                           1. ກ່ອນໆ, ຄັ້ງທຳອິດ, ຄັ້ງແລກ, ເດີມ, ກ່ອນ ເຊັ່ນ ແຕ່ກ່ອນ, ແຕ່ກີ້ .      2.​ ນົກຈຳພວກນົກແກ້ວ

ກື                           ຈຳນວນຫລາຍ, ເທົ່າກັບຮ້ອຍລ້ານ ຫລື ສິບໂກດ

ກຸຍຊອນ               ຊ້າງ

ກຸຍຊະໂຣ              ຊ້າງ

ກຸດທະລີ               ໝາກກ້ວຍ

ກຸ້ມ                                    ຄຸ້ມ, ພຽງພໍ ເຊັ່ນ ກຸ້ມຄ່າ. ດູແລຮັກສາ, ທຳງານ. ຄົບ, ຣະອຸ

ກຸມຖັງ                             ຫມໍ້

ກຸມມານ               ເດັກນ້ອຍເພດຊາຍ

ກຸມມາຣີ               ເດັກນ້ອຍເພດຍິງ

ກຸມມາໂຣ             ເດັກນ້ອຍ

ກູນາ                                 ກະຣຸນາ, ອິດູຕົນ

ເກດ                                  1. ຕົ້ນໄມ້ເກດ. 2. ເກດ,​ເກສາ, ຜົມ

ເກສະນາ              ໄມ້ຫອມ ຊື່ ຕົ້ນເກສະນາ, ເຄື່ອງຫອມຢ່າງນຶ່ງເປັນແກ່ນໄມ້ສີດຳ

ເກສອນ                ເກສອນດອກໄມ້

ເກິ່ງ                                   ເຄິ່ງນຶ່ງ, ສົມດູນ, ສະເມີກັນ ເຊັ່ນ ເກິ່ງຊ້າຍເກິ່ງຂວາ

ເກີບ                                  ຮອງເທົ້າ ເຊັ່ນ ເກີບໃສ່ຕີນ

ກຽນ, ພຣະ                      ສຽງເລົ່າລື, ສຽງສັນລະເສີນ

ກ້ຽວ                                  ພັນ, ຜູກຮັກ ເຊັ່ນ ເຄືອກ້ຽວໄມ້

ເກືອດ                               ຂັດຂວາງ, ຫ້າມປາມ ເຊັ່ນ ເກືອດຫ້າມ

ເກື່ອຍແກ້                        ຊ່ວຍເຫລືອ

ແກ້ງ                               ນ້ຳຕົກຂະນາດນ້ອຍໆ, ສັນດອນ, ໂງ່ນຫີນດິນກັ້ນກາງນ້ຳ

ກະແຣ                             ຕະແຣ, ແຖ (ຄຳພ້ຽນມາຈາກຕະແຣ)

ແກວ່ນ                 ຄູ້ນເຄີຍ, ໃກ້ຊິດ, ສະນິດສະນົມ ເຊັ່ນ: ລຶ້ງແກວ່ນ

ໂກດ                                  ມາຕຣານັບເທົ່າກັບ 10 ລ້ານ

ໂກສົນ                             ກຸສົນ, ສິ່ງທີ່ດີ

ໂກສີ                                  ພຣະອິນ

ຂ

ຂົງເຂດ                 ບໍລິເວນ, ອານາເຂດ, ເຂດແດນ

ຂະນັງ                                ຕາຍເພາະຮັກ, ຜິດຫວັງໃນຮັກ, ຂັງໄວ້, ຜູກໄວ້

ຂະນັນ                               ກີດກັ້ນ, ຂວາງ

ຂົມ                                    ແຄ້ນ, ເຈັບໃຈ

ຂະຍອມ    ຕົ້ນໄມ້ ຂະຫນາດໃຫຍ່ ດອກສີຂາວເປັນພວງ ມີກິ່ນຫອມ ເນື້ອໄມ້ ໃຊ້ໃນການກໍ່ສ້າງ

ຂູ່ຍ            ເຄຶ່ອງດົນຕີສະນິດນຶ່ງ ໃຊ້ເປົ່າໃຫ້ເປັນເພັງ

ຂ່ວງ          ຄວງ, ບໍຣິເວນ, ສະນາມ ເຊັ່ນ:  ສະນາມຂ່ວງມ້າ....

ຂວາກ       ເຫລັກປາຍແຫລມ, ຫນາມ

ຂວ້າມ       ຂ້າມ, ອອກຈາກຝັ່ງໜຶ່ງໄປຫາຝັ່ງໜຶ່ງ

ຂອກ         ຮີມ, ຂອບ

ຂ້ອນ         ຫລາຍ ຫລືນ້ອຍກວ່າເຄິ່ງ, ເກືອບ, ຈວນ, ໃກ້ ເຊັ່ນ: ຂ້ອນຄືນ.

ຂອມ         ຊົນຊາດໂບຮານ

ຂັດຕະໝາດ        ຂັດສະມາທິ  ເຊັ່ນ: ນັ່ງຂັດຕະໝາດ

ຂັນຕິ; ຂັນຕີ        ຄວາມອົດທົນ

ຂົວ            ສະພານ, ການກໍ່ສ້າງໂຍທາສຳຫລັບໃຊ້ຂ້າມແມ່ນ້ຳ

ຂົ້ວ            ຄົນ, ຄົ່ວ, ຜັດ ເຊັ່ນ: ຂົ້ວຜັກ .....

ຂ້າ (1)      ຂ້ານ້ອຍ, ຜູ້ຂ້າ, ຂ້າທາດ

ຂ້າ (2)      ເຮັດໃຫ້ຕາຍ

ຂາບ          1. ກຣາບ,​ກາບໄຫວ້   2. ນົກສະນິດນຶ່ງ

ຂິກສະເດື່ອ           ດອກໄມ້ສະນິດນຶ່ງ

ຂີຣາ          ນ້ຳນົມ

ຂີນ            ຂືນ, ຝືນໃຈ, ເຮັດໃຫ້ບໍ່ໂລ່ງໃຈ

ຂືນ            ສົ່ງຄືນ, ເອົາໄປຄືນໃຫ້ເຈົ້າຂອງເດີມ, ຂັດຂືນ, ຢັນໄວ້

ຂື່   ໄມ້ເຄຶ່ອງເທິງສຳຫລັບຢຶດຫົວເສົາດ້ານຂວາງໃສ່ກັນ

ຂຸນ            ພຣະເຈົ້າແຜ່ນດິນ, ຜູ້ເປັນໃຫຍ່, ພະຍາ ເຊັ່ນ: ຂຸນລໍ...

ເຂ ຕົ້ນໄມ້ສະນິດນຶ່ງ ນຳມາໃຊ້ເປັນສີຍ້ອມຜ້າເປັນສີເຫລືອງ

ເຂັນ          ຟັ້ນ ເຊັ່ນ ເຂັນຝ້າຍ

ເຂລາ        ນ້ຳລາຍ

ເຂົ້າ           ເຂົ້າໄປ, ກົງກັນຂ້າມກັບ ອອກ, ເຂົ້າກິນ ເຊັ່ນ: ເຂົ້າໜຍວ, ເຂົ້າຈ້າວ

ຂ່ຽວ          ເຮັ່ງ, ຮີບ, ດ່ວນໄປ, ໄປຢ່າງຮີບຮ້ອນ; ສີສະນິດໜຶ່ງ

ຂ້ຽວ, ພຣະ           ຟັນກຣາມ

ເຂຶອ          ບຸຣຸດທີ2 ຫລື ທີ3,​ທ່ານ, ເຂົາ

ແຂ້            ຈໍຣະເຂ້

ແຂ້ວ         ຟັນ, ແຂ້ວ 32 ເຫລັ້ມຢູ່ໃນປາກ

ໂຂນ          ການລະຫລີ້ນຊະນິດນຶ່ງ ມີສວມຫົວ

 

ຄ

ຄົງຄາ; ຄຸງຄາ      ແມ່ນ້ຳ, ແມ່ນ້ຳຄົງຄາ, ທະເລ

ຄະນະນາ  ນັບ

ຄະນາສົງ  ຫມູ່ສົງ, ຄະນະສົງ

ຄະນິງ       ຄະນຶງ, ຄຳນຶງ, ຄິດເຖິງ

ຄອບ         ສອນໃຫ້, ປະສາດວິຊາໃຫ້, ປິດ, ຄຸມ

ຄັ່ງ ນ້ຳສີແດງໃຊ້ຍ້ອມຜ້າໄດ້, ຂີ້ຄັ່ງ

ຄັນ            ເມື່ອ

ຄ່ອງ          ງາມ, ສຳພັດກັນ

ຄວງ; ຄ່ວງ           ເຂດ, ບໍຮິເວນ, ປະຮິມົນທົນ(ເບິ່ງຄວງສະວັນພ້ຽນເປັນ ຂ່ວງ)

ຄວັດ         ເອົາມືຂຸດ ເຊັ່ນ ຄວັດຂີ້ຊາຍ, ແກະ

ຄວ່າ          ເສາະຫາ, ສະແວງຫາ, ຊອກຫາ

ຄວານ      ຜູ້ລ້ຽງ ແລະຂັບຂີ່ສັດ, ຝຶກສັດ ເຊັ່ນ ຄວານຊ້າງ

ຄອງ          ຄອຍ, ລໍຖ້າ; ຄອງນ້ຳ, ຮ່ອງຮອຍ, ທຳນຽມ, ຮີດຄອງ

ຄ້ອງ          ເຄື່ອງດົນຕຣີສະນິດໜຶ່ງ

ຄ້ອນ         ຊື່ເຄຶ່ອງມືສຳຫລັບເຄາະ ຕອກ ຕີ ທຸບ ເຊັ່ນ ຄ້ອນຕີ

ຄ້ອມ         ໂຄ້ງ

ຄ້ອມວ່າ   ຫາກວ່າ, ຄັນ, ຄັນເມື່ອ, ເມື່ອ

ຄະຍື          ໂຣກຫືດຫອບ(ເວົ້າເປັນ  ກະຍື ກໍໄດ້)

ຄັ່ງ ແອອັດ, ຄັບແຄບ, ແນ່ນ, ຄ້າງຢູ່, ຄັບຄັ່ງ

ຄັນຍູ         ຄັນຮົ່ມ, ຄັນຮົ່ມເຮັດດ້ວຍເຈັ້ຍ

ຄາຣັງ       ເຮືອນ

ຄ່າງ          ສັດສີ່ຕີນຕະກຸນດຽວກັບລີງ

ຄາບ         ຮ່າງສົບ, ຄັ້ງ, ຈັບດ້ວຍປາກ

ຄາເມ       ໃນບ້ານ

ຄຳ ທອງຄຳ, ຖ້ອຍຄຳ, ສຽງເວົ້າ

ຄຳຮ້ອນ   ຄວາມເດືອດຮ້ອນ

ຄິດ            ສະກິດ, ດີດ ( ໃຊ້ປາຍນີ້ວມືສະກິດ ເຊັ່ນ: ລູກຄິດ)

ຄິມຫັນ     ລະດູຮ້ອນ

ຄີງ ຕົນຕົວ, ຮ່າງກາຍ

ຄີວາ          ຄໍ, ສ່ວນຕໍ່ລະຫວ່າງຫົວກັບບ່າ

ຄຶດ            ຄິດ, ນຶກຄິດ

ຄື   ສັນດຽວ, ເໝືອນ, ໄດ້ແກ່, ເປັນ

ຄຸ້ມ            ໄມ້ຟຸ່ມສະນິດນຶ່ງ, ກຸ່ມ, ຕອນ, ( ໄດ້ແກ່ຫມູ່ບ້ານ ), ຄຸ້ມກັນ, ເຖີງຄາວ

ຄຸລີ            ນີ້ວມື ( ຄຳຫຍໍ້ຈາກ  ອົງຄຸລີ )

ເຄັ່ງຄື້ນ    ກຶກກ້ອງ, ອຶກກະທຶກ, ຄື້ນເຄັ່ງ

ເຄົ້າ           ນົກເຄົ້າແມວ, ນົກຮູກ

ເຄິ່ງ           ຄຣຶ່ງ, ຫ້າສິບເປີເຊັນ, ເຄິ່ງໜຶ່ງ

ແຄ່ງ         ແຂ້ງ, ​ເສັງ, ແຄ່ງມ້າ

ແຄນ        ເຄຶ່ອງດົນຕຣີສະນິດນຶ່ງ ໃຊ້ສຳຫລັບເປົ່າ

ແຄ້ນຄັ່ງ   ແຄ້ນຄັບໃຈ, ໂກດຢ່າງຄັບໃຈ, ຄຽດແຄ້ນ

ແຄມ        ຝັ່ງ, ຂ້າງ, ຮີມ ເຊັ່ນ ແຄມເຮືອ, ແຄມຝັ່ງ

ຄຽດ          ແຄ້ນໃຈ, ໂກດຮ້າຍ, ຄຽດແຄ້ນແໜ້ນໃຈ

ຄຽນ          ໝູນ, ໄປຮອບໆໆ, ພັນ

ຄ່ຽນ          ຄ່ອຍໆໄປ, ຍ່າງໄປຊ້າໆໆ, ເຄຶ່ອນຍ້າຍ, ປ່ຽນໄປ

ຄ່ຽມ          ສະງົບສະງ່ຽມ, ມີມາຣະຍາດດີ, ຄ່ຽມຄົມ

ໂຄບານ    ຄົນລ້ຽງງົວ

ໂຄສະກະ   ຜູ້ປ່າວຮ້ອງ, ຜູ້ໂຄສະນາ

ໂຄ່ງ, ເສືອ            ເສືອໂຄ່ງ, ເສືອມີລາຍພາດຕາມຕົວ

ໂຄງສານ  ສະນິດຂອງໂຄງຫລືກອນເຈັດ ( 7 )

 

ງ

ງ້ວນ                                  ຢາພິດ

ງ້ອນ                                  ຫາງໄຖ, ງ້ອນໄຖ

ງອຍ                                  ນັ່ງຢູ່ແຄມ, ເກາະ, ຫ້ອຍ

ງັນ ຊຸມນຸມກັນໃນເທສະການຫລື ພົບປະສັງສັນກັນ, ສະລອງ, ສົມໂພດ

ງັນເຮືອນດີ          ຊຸມນຸມກັນທີ່ບ້ານຂອງຜູ້ຕາຍ, ການຢູ່ເພື່ອນກັບສົບ

ງົວ ສັດລ້ຽງປະເພດຄືຄວາຍ

ງ່າ  ກິ່ງ, ຂະແນງ

ງຶດງໍ້          ຜິດທັມມະດາ, ຢ່າງບໍ່ເຄີຍເຫັນເຄີຍມີ, ອັດສະຈັນ

ເງົາ            ມືດຄື່ມ, ( ທ້ອງຟ້າ ) ມືດມົນ

ເງື້ອມ        ສິ່ງທີ່ຍຶ່ນງ້ຳອອກມາຈາກຊາຍຝັ່ງ ຫລື ພູເຂົາ

ແງ່            ແຜ່ນດິນທີ່ຍື່ນລົງໄປໃນນ້ຳ ຫລືແນວປ່າທີ່ຍຶ່ນອອກໄປຕາມ ຊາຍທົ່ງ; ຕົ້ນຫ້ວຍທີ່ແຍກເປັນແຄວຕ່າງໆ

ຈ

ຈົມກຣົມ  ຈົງກຣົມ

ຈວນຫລວງ         ທີ່ຄຸມຂັງ, ຄຸກຫລວງ, ຮົ້ວ, ທີ່ຢູ່ຂອງເຈົ້າເມືອງ

ຈໍ່ຈີ; ຈີຈໍ່    ບານສະພັ່ງ

ຈ່ອງ          ໜ່ຽວ, ດຶງໄວ້, ໜ່ຽວລັ້ງ, ເກາະ

ຈ້ອງ          ເພັ່ງເບິ່ງ; ຮົ່ມຜ້າຂະນາດນ້ອຍ

ຈັກຈັ່ນ      ແມງໄມ້ສະນິດນຶ່ງ ປີກບາງໃສເໝືອນແກ້ວ ຮ້ອງໃນລະດູຮ້ອນ

ຈັ້ງ ທີ່ເພິ່ງ, ພັກ, ຫຍຸດ, ຢັນໄວ້, ທີ່ຢຶດ

ຈັງກອນ   ດອກບົວແດງ

ຈັດຕຸໂຣ; ຈັດຕາໂຣ; ຈະຕຸໂຣ; ຈະຕຸຣາ                        ຈຳນວນສີ່ (​4​)

ຈັນໂທ; ຈັນທາ    ພຮະຈັນ, ດວງເດືອນ

ຈາຕຸມ      ຊື່ສະວັນຊັ້ນທີນຶ່ງ, ທີ່ຢູ່ຂອງທ້າວຈະຕຸໂລກະບານ

ຈາບ          ນົກກະຈາບ

ຈຳມອນ   ແສ້ເຮັດດ້ວຍຫາງຈາມອນ

ຈິ່ງ ສັນ, ຈຶ່ງ

ຈິບ            ນົກກະຈິບ

ຈິ່ມ            ຈິ້ມ, ຈົດ, ຈໍ່, ໃກ້

ຈີ   ແຮກຜີ, ແຮກຮຸ່ນ

ຈີ່   ເຜົາ (​ ສຽບໄມ້ເຜົາ  )

ຈີຣັງ          ຢັ່ງຢືນ

ຈືນ            ທອດ, ຈຽວ

ຈູດ            ເຜົາໃຫ້ໄໝ້ ເຊັ່ນ ຈູດປ່າ

ຈູມ            ຕູມ

ເຈດີດົ້ວ    ເຈດີສູງ, ເຈດີສວຍງາມ

ເຈັຍ          ຄັ້ງຄາວ

ຈຽນ          ເນີ່ນນານ ເຊັ່ນ ເຈັຍຣະຈາກ, ເຈັຍຣະເນັຍ

ແຈ            ດ້ານ, ມຸມ

ໂຈມ          ປະຄອງໂດຍໃຊ້ມືຍົກຂື້ນ

ໂຈະ           ຫຍຸດ, ພັກ

 

ຊ

ຊະດິນ       ຜູ້ມີຜົມເກົ້າເປັນສະດາ, ນັກພົດນິກາຍນຶ່ງ

ຊົດຊ່ອຍ   ຊ່ວຍເຫຼືອ

ຊົມພູ        ໄມ້ຫວ້າ

ຊົນລະທາ ນ້ຳຕາ, ລຳນ້ຳ

ຊະວະລາ   ແສງສະວ່າງຈ້າ, ຕະກຽງ

ຊອນ         ລອບມອງ, ເສື້ອງຕາເບິ່ງ

ຊ່ອຍ         ຊ່ວຍ

ຊ້ອຍ         1.ພາຍຫລັງ ເຊັ່ນ ພາຍຊ້ອຍສາສະນາ. 2. ເບີກບານ, ເຫລື້ອມໃສ ເຊັ່ນ ມະໂນຊ້ອຍຊຶ່ນ. 3. ສວຍງາມ, ລະມຸນລະໄມ ເຊັ່ນ ຊົດຊ້ອຍ, ອ່ອນຊ້ອຍ

ຊານຸມາດ ເທົ່າເຂົ່າ, ຫົວເຂົ່າ

ຊາຕາ       ເວລາເກີດ, ເວລາກຳເນິດ

ຊາຍຮາມ ຊາຍໜຸ່ມ, ໜຸ່ມໃຫຍ່

ຊີວັງ          ຊີວິດ

ຊູລີ            ໄຫວ້, ການໄຫວ້

ຊູລີກອນ   ຍົກມືໄຫວ້

ເຊັງ           ແຜ່ໄປ, ດົງດັງ, ມີຊື່ສຽງ

ເຊດຖາ    ອ້າຍ, ພີ່ຊາຍ

ເຊິງຊະກອນ        ເຊິງຕະກອນ, ແທ່ນຮອງທີ່ເຜົາສົບ

ຊໍ   ກ່ອມ, ຂັບຮ້ອງ; ເຄຶ່ອງດົນຕຣີປະເພດສີສະນິດນຶ່ງ

ຊອມສິ້ງ    ພິຈາຣະນາ, ຈັບຕາເບິ່ງ, ພິນິດ, ສິ້ງຊອມ

ຊັ້ນ            ນັ່ນແຫລະ, ຊັ້ນແລ້ວ, ແມ່ນແລ້ວ, ຢ່າງນັ້ນແຫລະ, ຄືຊັ້ນແຫລະ

ຊາ ຊັ່ງ, ເອົາສິ່ງຂອງສອງຢ່າງມາທຽບນ້ຳໜັກກັນ, ຊັ່ງຊາ

ຊາ ສາແລ້ວ, ເສັຍແລ້ວ, ສາກ່ອນ, ເສັຍກ່ອນ, ເອົາໄປຊາ

ຊ້າຍ          ອ່ຽງ, ເທ, ລາດ; ດ້ານຊ້າຍ

ຊາວ          ສອງສິບ ( ຮ້ອຍຊາວ = 120​ )

ຊຸງ ເຄຶ່ອງດົນຕຣີສະນິດນຶ່ງຄ້າຍຄືພິນ

ຊູ່   ຄົບ, ທົ່ວເຖິງ, ທຸກໆ ຕົວຢ່າງ: ຊູ່ມື້ = ທຸກໆມື້, ຊູ່ຄົນ = ທຸກຄົນ

ຊູນ            ແຕະຕ້ອງ, ສຳພັດ, ຊົນກັນ

ເຊົາ           ຫຍຸດ, ສິ້ນສຸດ, ພັກ

ເຊິ່ງ           ຊຶ່ງ

ຊ່ຽນ          ກຶງ ເຊັ່ນ: ກຶງຂາຕຽງ , ຊ່ຽນຂາຕຽງ

ເຊຶ່ອງ        ປິດ, ປົກປິດ, ກຳບັງ, ຊຸກຊ່ອນ

 

ດ

ດົ້ງ ພາຊະນະສານຮູບແບບມີຂອບ

ດົນ            ດົນນານ, ຊ້າ, ໃຊ້ເວລາຍາວພໍສົມຄວນ

ດວງປຣີ   ຍອດເຈດີ, ຍອດພຣະທາດ, ດວງປີ

ດອມ         ດ້ວຍ, ໂດຍ, ກັບ, ນຳ

ດັ່ງ ຢ່າງໃດ, ດັ່ງນັ້ນ, ເຊັ່ນນັ້ນ,ຄ້າຍ, ເຫມືອນ, ຄືດ້າມດັ່ງດຽວ

ດົ້ວ            ສູງ, ອວບ, ງາມ ສະງ່າ

ດາ ແຕ່ງ, ຕຽມ, ປະດັບປະດາ, ຕົບແຕ່ງ, ຫ້າງຫາ, ດາເນື້ອດາຕົວ

ດາບົດ      ຜູ້ບຳເພນຕົນເຜົາຜານກິເລດ, ລືສີ

ດ້າມ         ສະມ່ຳສະເມີ, ພຽງ, ດັ່ງ, ປະມານ, ຂະນາດ

ດາຍ          ເປົ່າ, ເສັຍເປົ່າ, ເສັຍດາຍ

ດາດ         ເກຶ່ອນກາດ, ມາກຫລາຍ, ດາດດຶ່ນ

ດີ້   ເລັກ, ນ້ອຍ, ຈິງໆ

ດຸ່ງ ມຸ່ງເດີນຫນ້າໄປ

ເດ ນັ່ນ, ແນ່ະ, ແທ້, ທີ່ນັ້ນ, ບ່ອນຫັ້ນ, ຄຳລົງທ້າຍຊຶ່ງຄຳຖາມ

ເດິກ          ຍາມຄ່ຳຄືນຫລັງ 10 ໂມງກາງຄືນຜ່ານໄປ

ດຽງ           ແນະນຳ, ເຂົ້າໃຈ, ຮູ້, ບອກໃຫ້ຮູ້

ເດັຍຣະສານ        ສັດເດັຍຣະສານ

ເດັຍຣະດາດ        ເກຶ່ອນກາດ, ເກຶ່ອນ, ດຶ່ນດາດ, ເຕັມໄປທົ່ວ

ເດັຍຣະຖີ  ນັກບວດນອກພຸດທະສາສະນາ ໃນສະໄມພຸດທະການ

ແດ           ໃຈ

 

ຕ

ຕົມ           ໂຄນ, ເລນ

ຕຣັດ (ຕຣັສ)       ແຈ້ງ, ສະວ່າງ, ເວົ້າ (ໃຊ້ສຳຫລັບສັກດີນາ ຜູ້ມີອຳນາດ)

ຕໍ   ໂຄນໄມ້ທີ່ຕັດຕົ້ນອອກແລ້ວ, ຕົ້ນໄມ້ທີ່ປັກຢູ່ໃນນ້ຳຫລື ໃຕ້ດິນ

ຕໍ່   ແມງໄມ້ສະນິດນຶ່ງ ຈຳພວກແຕນຫລື ແມງເຜິ້ງ ຕອດເຈັບ

ຕອມ        ເກາະ, ຈັບ, ຫ້ອມລ້ອມ, ບິນເຈິດເຈີ້ຍໄປມາ

ຕະເກິງ     ສູງ, ສວຍ, ງົດງາມ, ສະງ່າງາມ

ຕະນົມພັນ; ຕະນົມເພົາ; ຕະນົມເຜົ່າ              ຮູບຮ່າງ, ລັກສະນະ, ໂນມພັນ

ຕະໂພນ    ກອງສອງໜ້າ

ຕົວະ          ໂກຫົກ, ບໍ່ເວົ້າຄວາມຈິງ, ເວົ້າເທັດ, ເວົ້າບໍ່ຊື່

ຕາງ          ແທນ

ຕ້ານ         ພູດຈາ, ເຈຣະຈາ, ເວົ້າ; ປະທະໄວ້, ສະກັດກັ້ນໄວ້

ຕາຍ         ສິ້ນລົມຫາຍໃຈ, ສະລົບໄປ, ມໍຣະນະພາບ

ຕ້າຍ         ເສົາ, ຮົ້ວ, ກຳແພງ ( ກຳແພງວັດ, ຕ້າຍວັດ )

ຕາວ         ອາວຸດມີຄົມຂ້າງດຽວ, ດາບ

ຕ່າວ         ກັບ, ກັບຄືນ, ໄປແລ້ວກັບຄືນມາ, ຕ່າວຄືນ

ຕ່ຳ ( ຜ້າ )            ທໍຜ້າ, ຊັກໄຍ

ຕິນນັງ      ຫຍ້າຄາ

ຕິ່ວ            ມາກມາຍ,​ຫລວງຫລາຍ ,​10​ພັນລ້ານ,​ຫມື່ນລ້ານ

ຕື່ມ           ແຖມໃຫ້, ໃຫ້ເພີ່ມອີກ, ເຕິມ, ເພີ່ມ, ເພີ່ມເຕິມ

ຕື້   ນຶ່ງ (​1​) ພັນລ້ານ

ຕຸຣິຍາງ; ຕຸຣິຍາ; ຕຸຣິຍາສ         ດົນຕຣີ,​ເຄຶ່ອງບັນເລງ

ຕູນ           ນູນ

ເຕໂຊ        ເດດ

ເຕີນ         ປະກາດ, ປ່າວຮ້ອງ, ເຕືອນ, ປ່າວເຕືອນ

ແຕນ        ແມງໄມ້ສະນິດນຶ່ງ ມີປີກບິນໄດ້ ຕອດເຈັບ

ແຕ້ມ        ຂຽນ, ວາດພາບ, ແຕ້ມຮູບ

ແຕຣ, ແກ           ເຄຶ່ອງເປົ່າເຮັດດ້ວຍເຫັລກ ປາກບານ ມີຮູບຕ່າງໆ ໃຊ້ເປັນ ເຄື່ອງສັນຍານ ແລະເຄຶ່ອງດົນຕຣີ, ແຖ, ແກ

ຕູ້ມໄພ່      ປົກຄອງ, ຄູ້ມຄອງ, ດູແລ

ໂຕ ຕົວ ( ບຸດໂຕ, ບຸດຕົວ )

ໂຕງ          ຕັກ, ຕວງ

ໂຕນ         ກະໂດດ, ກະໂຈນ, ໂຕນລົງ, ໂດດລົງ

ໄຕ ຂັນ, ຖາດ

ໄຕຣ          ສາມ, ໄຕຣມາດ = ສາມເດືອນ

 

ຖ

ຖະນິມ      ເຄຶ່ອງປະດັບ, ເຄຶ່ອງເອ້

ຖ້ວມ         ທ້ວມ, ນ້ຳຖ້ວມ

ຖະວິນ (ຖະວິລ)   ໄຫວ້, ວຽນ, ເຮັດປະທັກສິນ

ຖ່ອງ          ສ່ວນ, ຊິ້ນ, ຝ່າຍ

ຖອກ         ເທ, ຖອກນ້ຳອອກຈາກຄຸ

ຖັ່ນ            ກຣະຊັ້ນ, ຖີ່, ເປັນລົດຫລັ່ນ

ຖ້ານ         ຖານ, ທີ່ຕັ້ງ, ຊັ້ນ

ຖິ້ມ            ປ່ອຍ, ໂຍນຖິ້ມ, ປະຖິ້ມ

ຖືກ            ຖູກ, ຕ້ອງ, ສຳພັດ ເຊັ່ນ ຖືກຕ້ອງ

ເຖົ້າ           ແກ່,  ເຖົ້າແກ່

ເຖິງ           ຖຶງ, ລຸ, ບັນລຸ ເຊັ່ນ: ເຖິງເວລາ, ເຖິງເປົ້າໝາຍ

ເຖິກ          ຄວາຍເຖິກມີກຳລັງ, ເອີ້ນສັດໂຕຜູ້ວ່າ ເຖິກ

ແຖ           ແຖຜົມ, ໂກນຜົມ

ໂຖງ           ນັກເລງເຈົ້າຊູ້-ຂີ້ເຫລົ້າ

 

ທ    

ທົ່ງ            ທີ່ຮາບ, ທົ່ງນາ

ທະລາຍ    ພັງ, ແຕກ; ທຳລາຍ, ກະຈາຍ

ທວງ         ທວງຖາມ, ຖາມເອົາຄຶນ, ທວງໜີ້

ທວາຍ      ທຳນາຍ, ທາຍ, ພະຍາກອນ, ຄາດໄວ້ລ່ວງໜ້າ, ຖື, ຍົກຂື້ນ

ທວາຍຄິ້ວ            ທຳນາຍຢ່າງແມ່ນຢຳ, ທາຍໄວ້ຢ່າງຖືກຕ້ອງ, ກະຕວງໄວ້ຢ່າງຖືກຕ້ອງ

ທົດສະມາດ          ສິບ​(10) ເດືອນ

ທົດສະຣາຊ          ທົດພິທະຣາຊະທັມ

ທອດ        ໃຫ້, ຖວາຍແດ່ພຣະສົງ ເຊັ່ນ ທອດກັນຖິນ, ທອດຜ້າປ່າ

ທ້ອນ, ແດ່           ເຖິະ, ເຖີດ ເຊັ່ນ ແດ່ທ້ອນ

ທະລັງ       ພື້ນປັດທະພີ, ອານາເຂດ, ແຜ່ນດິນ (ກົງທະລັງ ຫລື ຂົງທະລັງ)

ທະລອນ   ບັງເອີນ, ແຜງມາຈາກ ຫລອນ

ທັງ            ທັ້ງ, ແລະ, ກັບ, ຮວມ, ລວມ

ທັງຄ້າຍ    ທັງໝົດ

ທັກຂິນ     ທັກສິນ, ຂວາ, ທິດໃຕ້, ທາງໃຕ້

ທັດ           ເທົ່າ, ສະເມີ, ເທົ່າກັນ, ຖ້ວນ

ທັດທ່ຽງ    ທ່ຽງຕົງ, ແນ່ນອນ

ທັນທັງ      ໄມ້ເທົ້າ

ທັນ           ພໍ້, ພົບ, ນຳໄປພົບ; ຖຶງ, ເລວໄວ, ເທົ່າ

ທ້າງ          ສ່ວນ, ຕົ້ນ, ທາງ, ຊ່ອງທາງລະບາຍນ້ຳ

ທ່າວ         ລົ້ມ, ລົ້ມທັງຢືນ, ໂຍບລົງ

ທ້າວ         ຄຳນຳໜ້າຊື່ຜູ້ເປັນເຈົ້ານາຍ ແລະຂຸນນາງຜູ້ມີຕຳແໜ່ງໃນສະໄມກ່ອນ, ແຕ່ໃນສະໄມນີ້ ເປັນຄຳນຳໜ້າຊື່ຂອງເພດຊາຍທົ່ວໆໄປ.

ທາສາ; ທາສີ        ຂ້ອຍຂ້າ (ທາສ)ຜູ້ຍິງ

ທິວາ         ວັນ, ມື້

ທີຣາ, ທາຣາ        ນ້ຳ

ທຶ້ງ            ຈີກ, ດຶງ

ທຸງ            ທົງ, ພາສາເໜືອ ຫລື ລື້ ໃຊ້ຄຳວ່າ ຕຸງ

ທູຕາ         ທູຕ, ທູດ

ທະເວສ, ທະເວດ            ຄ່ຳຄວນ

ເທໂວ        ເທພ, ຜູ້ເປັນໃຫຍ່, ສົມມະຕິເທບ, ຝົນ

ເທສ, ເທດ          ຕ່າງປະເທດ, ຖິ່ນ, ເທສະການ

ເທິງ          ເໜືອ, ເບື້ອງສູງ, ເບື້ອງບົນ

ເທັຍຣະຄາ           ຍືດຍາວ, ຍາວນານ, ໄກ, ຍັ່ງຍືນ

ທຽວ          ເດິນໄປ, ໄປ, ມາ, ແວະວຽນ

ເທິ້ນ         ເຖີດ, ເຍີ

ເທຶ່ອ          ຄັ້ງ, ຄາວ, ຫົນ

ແທກ        ກຳນົດໃຫ້ຮູ້ຂະໜາດ, ວັດລະຍະ

ໂທມະນັງ, ໂທມະນັສ      ເສົ້າໂສກ, ເສັຍໃຈ, ໂທມະນັດ

ທໍຣະນີ      ແຜ່ນດິນ, ໂລກ, ແມ່ພຣະທໍຣະນີ

ທັມໂມ      ພຣະທັມ

ທິຣາຊ      ພຣະເຈົ້າແຜ່ນດິນ

ທີຕຸຣາຊ   ພຣະຣາຊະທິດາ, ເມັຍພຣະເຈົ້າແຜ່ນດິນ

 

ນ    

ນົງຄານ; ນາງຄານ         ນາງງາມ

ນະຫຸດ      ໝື່ນ, ຊື່ຈຳນວນໜຶ່ງໝື່ນ

ນອບ         ນ້ອມ, ຍອມ, ໝອບຫຍໍ້ລົງ ເຊັ່ນ ນອບນ້ອມ

ນັກຂັດຕຣັກ        ງານລຶ່ນເລິງຕາມຣະດູການ

ນັກຄະເຣດ,ນະຄະເຣດ ເມືອງ, ນະຄອນ

ນັນ            ອື້ອຶງ, ນີນັນ ຫລື ມີ່ນັນ ກໍເວົ້າກັນ

ນົວ            ແຊບ, ກົມກ່ອມກັນ, ແຊບນົວ

ນາໂຖ       ທີ່ເພິ່ງ; ພຣະຜູ້ເປັນທີ່ເພິ່ງ = ພຣະພຸດທະເຈົ້າ

ນຳ ຕາມ (ໄປນຳກັນ = ຢ່າງຕາມຫລັງ), ດ້ວຍ, ຮ່ວມ, ກັບ; ຕິດຕາມ

ນິຄະໂຣດ(ນິຄະໂຣທ)     ຕົ້ນໄຮ

ນິວັດເຕວາ          ກັບແລ້ວ

ນິ້ງ ໜິ່ງ; ຍ່ຽມ, ຍອດ, ຍອດຍ້ຽມ

ນິດຖິຕັງ, ນິດຖິຕາ         ຈົບແລ້ວ, ສຸດແລ້ວ

ນິດທະເນັ່ງ           ນອນ

ນິເທດ      ຄຳຈຳແນກອອກ;ຊີ້ແຈງ, ສະແດງ, ຈຳແນກ

ນິບພານ  ຄວາມດັບກິເລດແລະກອງທຸກ

ນິມິດ        ເຄຶ່ອງໝາຍ, ລາງ, ເຫດ; ສ້າງ, ແປງ, ເຮັດ, ທຳ, ນິຣະມິດ

ນິວັດຕິ, ນິວັດ     ກັບ

ນີຣະພານ ນິບພານ, ຄວາມດັບກິເລດແລະກອງທຸກ

ເນກ          ຫລາຍ, ມາກມາຍ, ມັກໃຊ້ຄວບກັບ ນັນ ເປັນ ອະນັນເນກ

ເນັ່ງ           ຊື່ຕົງ, ນິ່ງ, ຍຽດຍາວ, ຍຽດຊື່ ເຊັ່ນ: ເນັ່ງເຊືອກ

ເນິ່ງ           ນິ່ງ, ບໍ່ເຄຶ່ອນໄຫວ

ເນົາ           1. ຢູ່, ສະຖິດ; 2. ນະວະກະ,​ໃໝ່

ແນ           ເລັ່ງ(ໜ້າ, ປືນ), ມຸ່ງ, ມຸ່ງຕົງໄປຍັງ

ແນນ        ໂຊກ, ຊະຕາ, ຊະຕາກັມ, ວາດສະນາໃນເນື້ອຄູ່

ແນມ        ສອດສ່ອງ, ດູແລ, ສອດແນມ, ຕິດຕາມເບິ່ງ

ແນວນາມທ້າວ   ເຜົ່າກະສັດ, ເຊື້ອສາຍພຣະຣາຊາ

 

ບ

ບໍ່   ມິ, ໄມ່, ເປັນຄຳປະຕິເສດ

ບົ້ງ ໂຕບົ້ງທີ່ກິນໃບໄມ້

ບະບວນ   ບໍຣິບູນ, ເຕັມ

ບຣິສາດ   ພູຕະຜີ, ປີສາດ

ບ້ວງ          ທີ່ດັກສັດ, ແຮ້ວ, ຫລຸມດັກ

ບ່ອງ          ຄ້ຳ, ສະນັບສະນູນ, ເສີມ, ຕື່ມໃຫ້ສູງຂື້ນ

ບ້ອງ          ປອກ, ປ້ອງ, ບໍຣິເວນ

ບ່ອນ         ທີ່, ບໍຣິເວນ

ບ່ອນຮອມ           ທີ່ຮວມ, ທີ່ແຄບເຂົ້າ

ບັງຟັນ      ການໃຊ້ເວດມົນຄາຖາ ໂດຍບໍ່ຕ້ອງໃຊ້ມີດ

ບັນພະຊາ ອອກບວດ

ບັ້ນ            ຂັ້ນຕອນຂອງໜັງສື

ບົວຣະພາ ທິດຕາວັນອອກ

ບົວຣະພັນ,ສັດຕະ           ພູເຂົາທີ່ລ້ອມຮອບເຂົາພຣະສຸເມນ ມີ 7 ໜ່ວຍ

ບົວຣະບັດ            ປະຕິບັດ, ເຝົ້າຮັກສາ, ດູແລ

ບາ ໜຸ່ມ, ນາຍໃຊ້ຜູ້ມີສັກສູງ

ບາງພ່ອງ ບາງຄົນ, ບາງທີ

ບ່າງ          ສັດສີ່ຕີນສະນິດໜຶ່ງ

ບາຍ          ຈັບ

ບ່າວ          ຊາຍໜຸ່ມ

ບິງ ຜ້າແພສຳຫລັບຫົ່ມສະລຽງ ຫລື ບ່ຽງ, ຜ້າບີງ, ຜ້າບ່ຽງ

ບິ້ງ ຄ້າງຄາວສະນິດຕົວນ້ອຍ; ສ່ວນ, ສ້ຽວ

ບີ້   ແມງກະບີ້ທີ່ເກີດມາຈາກຮັງໄໝ, ຕົວໜອນທີ່ເກີດມາຈາກໄໝສີຂາວ

ບຸ   ລຸຍ, ຝ່າໄປ ເຊັ່ນ ບຸປ່າ

ບຸງ ພາຊະນະສານຮູບກົມທຶບ ພື້ນກົ້ນເປັນສີ່ຫລ່ຽມມີຕີນ, ກະບຸງ

ບຸນສູງ      ທ່ານ, ພຣະອົງ ໃຊ້ແທນບຸກຄົນຜູ້ສູງສັກຫລືເຈົ້າ

ບຸບຜາ      ດອກໄມ້

ບຸຣີ            ເມືອງ

ບຸຣານ      ໂບຣານ, ບູຮານ, ເກົ່າແກ່

ເບັ່ງ           ເຮັດໃຫ້ພອງຕົວ, ດັນອອກ

ເບັດ          ຊື່ໄປ, ດັດໃຫ້ຊື່

ບິນທິບາດ           ບິນທະບາດ, ບິນບາດ

ເບິ່ງ           ດູ, ຫລຽວ, ມອງ

ເບືອ          ວາງຢາພິດ; ເຂົ້າສານແຊ່ນ້ຳບົດໃສ່ເອາະ  ເຊັ່ນ ເຂົ້າເບືອ

ໂບກຂະພັນ          ນ້ຳຝົນທີ່ຕົກຄ້າງໃບບົວ ມີສີແດງ

 

ປ

ປົ່ງ ທີ່ດິນປົ່ງ; ຜີ, ງອກ

ປັດຕິສົນທິ          ເກີດໃນທ້ອງ

ປະນິທານ ການຕັ້ງຄວາມປາຖະນາ, ອະນິຖານ, ອາທິຖານ

ປະຖະພີ    ປັດຖະພີ, ແຜ່ນດິນ

ປະທຸມ      ດອກບົວຫລວງ

ປົບ            ແລ່ນໄວ, ທັນໃດ (ປົບແລ່ນ = ຮີບ, ເຮັ່ງ)

ປະທວນ(ປຣະທວນ)      ເດິນທາງ, ໄປ, ທ່ອງທ່ຽວ

ປະຫຽນ(ປຣະຫຽນ)        1. ແຕ້ມຮູບ, ຂຽນພາບ, ເຄົ້າໂຄງ; 2. ປຣະໜຶ່ງ, ດັ່ງ, ປຣະດຸດ

ປຣິນິບພານ        ການດັບຮອບ, ການດັບໂດຍບໍ່ເຫລືອ, ອາການຕາຍຂອງພຣະ ພຸດທະເຈົ້າ ແລະ ພຣະອໍຣະຫັນ

ປຣິພາຊົກ            ນັກບວດຜູ້ຊາຍນອກພຸດທະສາສະນາໃນອິນເດັຍ

ປຣິໂຍສານ          ຈົບລົງຢ່າງບໍຣິບູນ, ທີ່ສຸດລົງໂດຍຮອບ

ປະ ລະ, ຖິ້ມ

ປາສະມ່ອຍ          ປາໂຕນ້ອຍໆໆໆ

ປິດ            ເອົາມືບິດເຮັດໃຫ້ໝາກໄມ້ຫລູດອອກຈາກຂວົ້ນ, ເຮັດໃຫ້ຫລຸດຈາກທີ່

ປ່ວງ          ບ້າເສັຍສະຕິ, ປ່ວງບ້າ

ປ່ອງ          ຊ່ອງ, ຮູ; ຄວາມຈຳດີ, ສະລາດ, ສ້ຽມແຫລມ

ປະຄື          ທຸງ, ທຸງໄຊ, ທຸງຣົບ

ປັກຂັນທິກາພາດ           ໂລກລົງແດງ, ໂລກທ້ອງບິດ, ໂລກທ້ອງລ່ວງ

ປັກສາ, ປັກສີ      ນົກ

ປັນຈະມາດ          ຊື່ໄມ້ດອກສະນິດໜຶ່ງ ມີຫລາຍສະນິດ

ປັນນະຣະສີ          ສິບຫ້າຄ່ຳ, ວັນເພັນ 15 ຄ່ຳ

ປັດໂຕ      ບາດ

ປັນ            ແບ່ງໃຫ້, ແບ່ງປັນ

ປັ່ນ            ເຮັດໃຫ້ມຸ່ນ, ເຮັດໃຫ້ວຽນ

ປັ້ນ            ກ້ອນເຂົ້າ, ເຮັດໃຫ້ເປັນກ້ອນ, ປັ້ນເຂົ້າ

ປັບພະໂຕ            ພູເຂົາ

ປົວປິ່ນ, ປິ່ນປົວ  ຮັກສາ, ດູແລ, ລະວັງ

ປານະສັດ ສັດມີລົມຫາຍໃຈ, ສັດມີຊີວິດ

ປາປັງ       ບາບ

ປາຣະມາດ           ການຈັບຕ້ອງ, ການລູບຄຳ (ປຣາມາດ)

ປາຣິຊາດ ຕົ້ນປາຣິສັດ, ຕົ້ນໄມ້ສະວັນໃນສວນພຣະຍາອິນ, ຕົ້ນທອງຫລາງ

ປິ້ງ ຢ້າງກັບໄຟ

ປິຕາ         ບິດາ, ພໍ່

ປິຕຸເຣດ   ພໍ່, ບິດາ

ປິ່ນ            ໝຸນ, ຫັນ, ຜິນໜ້າກັບ

ປິ່ນປົວ     ຮັກສາ, ດູແລ, ພະຍາບານ

ປີ່   ເຄຶ່ອງດົນຕຣີສະນິດໜຶ່ງ ເຮັດດ້ວຍໄມ້ຫລືໂລຫະ ມີຮູຫລືລີ້ນ ໃຊ້ເປົ່າ

ປຸດຕາ      ບຸດ, ລູກ

ປຸນ            ເຮັດ, ທຳ, ແຕ່ງ, ໃຫ້. ສ່ວນມາກໃຊ້ໃນບົດກອນສຳຫລັບນຳໜ້າຄຳອື່ນ ເພື່ອໃຫ້ສະລວຍ ມີຄວາມໝາຍໄດ້ຢ່າງ ຫລືໃຊ້ເປັນອຸທານເສີມບົດ ມີຄວາມໝາຍເທົ່າກັບຄຳທີ່ເສິມ.

ປຸພະໂພ(ປຸບໂພ)            ນ້ຳໜອງ

ປຸຣິໂສ       ຊາຍ, ບຸຣຸດ

ປຸດສະ       ດາວຣຶກທີ 8,​ ດາວປອຍຝ້າຍ

ປູມເອ້       ໂຣກພຸງໂຣ, ທ້ອງໃຫຍ່  (ປູມ = ທ້ອງ, ພຸງ)

ປູຣິລັກສະ ປຸຣິສະລັກສະນະ

ເປ່ ທຳລາຍ, ມ້າງ, ລ້າງ, ພັງ, ທະລາຍ, ເປ່ເພ

ເປັ່ງ           ໄຂ, ລະບາຍ, ປ່ອຍ ເຊັ່ນ ເປັ່ງນ້ຳອອກ, ເປັ່ງວາຈາ

ເປໂຕ       ເຜດ, ເປຣດ

ເປົ້າ           ນົກເປົ້າ

ເປສະກະ   ຄົນຮັບໃຊ້

ເປື້ອງ        ໄວໄວ, ເຣວໆໆ, ຮີບດ່ວນ

ແປ           1.​ ໄມ້ເຄຶ່ອງເຮືອນທີ່ວາງເທິງຈັນທັນ ສຳຫລັບກອດພາດ ແລະໄມ້ທາບຫົວຂື່ທີ່ປາຍເສົາໄປຕາມຍາວ  2. ບາງ, ຜອມ, ນ້ອຍ 3. ແປພາສາ

ແປ່, ເປ່    ຮື້, ທຳລາຍ

ແປງ         ເຮັດ, ທຳ, ສ້າງ, ປຸງແຕ່ງ, ນິຣະມິດ

ແປດ        1. ຕິດ, ເປື້ອນ, ປົນເຊັ່ນ ຕິດແປດ. 2. ເລກ ແປດ (8)

ແປນ        ໂລ່ງ, ຕຽນ, ພຽງ, ຮາບ, ເປືອ;  ຊື່ຕົງ ເປີດເຜີຍ

ແປ້ນ        ແຜ່ນກະດານ;  ແບບ, ຮາບ ເຊັ່ນ ໜ້າແປ້ນ

ແປວ        ແປວໄຟ

ແປ້ວ        ຮອຍຕໍ່, ແຜເປັນ, ຮອຍຂີ້ເຂັບ

ໂປສະວະນິຍາມູນ            ຄ່າລ້ຽງດູ, ຄ່າພອກລ້ຽງ

ໄປ່ ບໍ່, ໄມ່, ມິ, ຍັງ, ຫລືຍັງ, ທອດທິ້ງ

ຜ

ຜະກາ       ດອກໄມ້

ຜະຫຍາ    ປຣັດຊະຍາ, ປັນຍາ, ສຸພາສິດທ້ອງຖິ່ນ

ຜະຫຍາສ້ຽມ        ປັນຍາຄົມ

ຜະຍອງ    ເຜ່ນໂຜນ, ເຫາະໄປ, ຂະຍອງໄປ

ຜໍ່   ເຫັນ, ດູ, ມອງ, ເບິ່ງ, ຄອຍດູ, ຄອຍເບິ່ງ

ຜອງ         ຕວງ, ວັດແທກ;  ທັງປວງ, ທັງໝົດ

ຜາກົດ      ປຣາກົດ, ປາກົດ

ຜາງຮ້າຍ  ນ່າກຽດ, ອັບປະລັກ, ນ່າລະອາຍ, ບໍ່ສຸພາບ

ຜາບ         ປາບ, ຜາບແພ້

ຜາມ         ທີ່ພັກຊົ່ວຄາວ, ປະຣຳ , ຜາມຢູ່ວັດເປັນທີ່ພັກເຊົາຊົ່ວຄາວຂອງຊາວບ້ານອຶ່ນທີ່ມາຮ່ວມບຸນ

ຜາຍ         1. ຫວ່ານ, ປຣາຍ  2. ພູດ, ເວົ້າ, ເຜີຍ, ຂະຍາຍຄວາມ  3. ໄປ, ມາ

ຜ້າຍ         ໄປ, ມາ

ຜາສາດ    ປຣາສາດ, ເຄຫາສະຖານສຳຫລັບເຈົ້ານາຍ

ຜີແຖນ     ຜີຟ້າ, ເທວະດາທີ່ຢູ່ເທິງຟາກຟ້າ, ບັນພະບຸຣຸດ

ຜີສາງ       ພູດຕະຜີ, ຜີທົ່ວໆໄປ

ຜູ່   ຜູ້, ຄົນ

ເຜດ         ເປຣດ ເຊັ່ນ ຜີເຜດ

ເຜິ່ງ          ຜຶ້ງ, ແມ່ເຜິ່ງ

ຜະລຽງ       1. ຝົນ  2.  ພັດ, ຕີ, ຕັດ, ຜ່າ, ປຣ້ຽງ

ຜ້ຽງ          ເບິ່ງ ພ້ຽງ

ຜ້ຽນ         ທຸກໆໆຢ່າງ, ສິ້ນເຊິງ

ໂຜດ         ໂປຣດ, ໂປດ

ໂຜດຜາຍ ຍົກໂທດ, ໂປດປານ

ໃຜ ຜູ້ໃດ, ໄຄຣ, ຄົນໃດ

 

ຝ

ຝ່າ            ກ້າຜ່ານ

ຝາງນ້ຳຄັ່ງ           ພາຊະນະໃສ່ນ້ຳຄັ່ງ

 

ພ

ພະຍາ       ຜູ້ເປັນໃຫຍ່

ພະນົມ      ພູເຂົາ, ພຸ່ມດອກໄມ້

ພະນອມ   ພະນົມ, ຈອມພູ ຫລືທີ່ມີພຸ່ມໄມ້

ພະຍາດ    ຄວາມເຈັບໄຂ້

ພຣົມ        ເປົ່າ; ເຂດແດນ

ພັນນະນາ            ກ່າວຖ້ອຍຄຳໃຫ້ຜູ້ຟັງນຶກເຫັນເປັນພາບ

ພ້ອມພຽງ            ຄົບຖ້ວນ, ຮ່ວມໃຈກັນ, ເປັນອັນໜຶ່ງອັນດຽວກັນ

ພະພາຍ   ລົມ

ພະຮາກຂວັນ       ໄຫປາແດກ;    ສ່ວນຂອງຮ່າງກາຍ

ພຣະຫັດ   ດາວພຣະຫັດ;  ດາວນົບພະເຄາະດວງທີ​5

ພຣາມ; ພຣາມມະນາ    ຄົນໃນວັນນະທີ 1 ໃນສັງຄົມຮິນດູ

ພຶກສາ      ຕົ້ນໄມ້

ພໍ້  ປະ, ພົບເຫັນ, ເຈິະ, ປະສົບ

ພ່ອງ         ບ້າງ, ບາງພວກ, ບາງສິ່ງ, ບາງຄົນ, ບາງພ່ອງ

ພັງ            ຊ້າງຕົວແມ່; ທະລາຍ (ພັງທະລາຍ), ມ້າງເພ

ພົ້ວ           ພວງ, ຊໍ່, ກຸ່ມ;  ໄມ້ດອກ ເຊັ່ນ ພົ້ວດອກໄມ້

ພາ            ພາຊະນະ,  ສຳຣັບ(ເຊັ່ນ  ພາຂວັນ, ພາເຂົ້າ)

ພາກ         ຄຳເວົ້າ, ຄຳຈາ, ຄຳພູດ ເຊັ່ນ: ພາກໜັງ

ພາຊີ         ມ້າ

ພານິດຊາ            ພໍ່ຄ້າ

ພາຣາ       ເມືອງ ເຊັ່ນ: ເມືອງພາຣານະສີ

ພາໂລ       ຄົນພານ, ຄົນອ່ອນແອ

ພິຈານ      ພິຈາຣະນາ, ຕິຕອງ, ສອບສວນ, ຕຶກຕອງ

ພິນ           ເຄຶ່ອງດົນຕີມີສາຍສຳລັບດີດ

ພິມ           ຮູບ, ແບບ;  ຖ່າຍແບບ

ພິລາບ      ຮ່ຳໄຮລຳພັນ, ຄ່ຳຄວນ, ບົ່ນເພີ້, ລ່ຳໄລ

ພີ້  ນິ່, ນີ້

ພຸດໂທ      ພຣະພຸດທະເຈົ້າ

ພຸດ           ດາວພະເຄາະດວງທີ່ 4 , ດາວພຣະພຸດ

ພູ້ນ, ພຸ້ນ  ນູ້ນ, ໂນ້ນ, ໂພ້ນ

ເພ            ພັງ, ແຕກ, ຊຳລຸດ, ຫັກພັງ, ເປ່ເພ

ເພັງ          ເຕັມດວງ, ເພັນ ເຊັ່ນ  ເດືອນເພັງ

ເພນີ         ຜົມທີ່ເກົ້າໄວ້,  ສາຍທີ່ຖັກ, ການສືບຕໍ່

ເພມ້າງ     ພັງທະລາຍ

ເພລາ       ການເວລາ, ຄາວ

ເພົາ          ຕັກ, ຂາ, ເພົາກວຽນ

ເພິ່ງ          ພຶ່ງ, ອາໄສ (ເຊັ່ນ ເພິ່ງພາ)

ເພິ່ນ         ເຂົາ, ທ່ານ, ທ່ານເທີ, ມັນ

ພຽງ          ຮາບ, ຮຽບ, ສະເມີກັນ

ພ້ຽງ          ເທົ່າ, ສະເມີ, ເໝືອນ ໃຊ້ໃນຄຳກອນ

ເພຶ່ອ         ເພາະ, ສຳລັບ, ເຫດດ້ວຍ

ແພງ         ເປັນທີ່ຮັກ, ມີລາຄາຫລາຍ

ໂພນ         ຈອມປວກ, ເນິນດິນ;  ເຄຶ່ອງດົນຕີສະນິດໜຶ່ງ (ຕະໂພນ)

ພະໂຍມ    ທ້ອງຟ້າ, ອາກາດ

ໄພ ລະລອກ, ກະເພື່ອນໃນນ້ຳ, ໄປ, ພາຍນ້ຳ

ໄພຍະມາດ           ປ່າ, ໄພ, ໂພງໄພ

ພັດຕະກິດ           ການກິນອາຫານ

ພາຍຊ້ອຍ            ພາຍໜ້າ, ຂ້າງໜ້າ, ອະນາຄົດຕະການ

ພິກຂຸ        ພິກສຸ, ນັກບວດຊາຍໃນພຸດທະສາສະນາ, ຄູບາ

ພິກຂຸນີ     ພິກສຸນີ, ນັກບວດຍິງໃນພຸດທະສາສະນາ

ພຸມມະຣີ   ແມງພູ່, ແມງເຜິ້ງ

ພູ  ພູເຂົາ, ເນີນທີ່ສູງຂື້ນເປັນຈອມ, ດິນ, ໂລກ

ພູເບດ, ທ້າວ       ພຣະເຈົ້າແຜ່ນດິນ

ພູວະນາດ ພຣະເຈົ້າແຜ່ນດິນ

ໂພຄີ         ຜູ້ມີໂພຄະ, ຜູ້ມັ່ງມີ

ໂພຊະນັງ, ໂພຊະນາ, ໂພຊ        ຂ້າວ, ໂພຊະນະ

ໂພຍ         ໄພ, ອັນຕະລາຍ

 

ຟ

ຟົ້ງ            ປິວ, ຫລົບ,​ ກະເດັນ

ຟັ່ງຟ້າວ   ຮີບຮ້ອນ, ຮີບດ່ວນ, ຮີບໄປຮີບມາ

ຟານ         ສັດສີ່ຕີນ ຕົວຄືກວາງແຕ່ນ້ອຍກ່ວາ

ຟ້າວ         ຮີບເຮັ່ງ, ຮີບ, ດ່ວນ, ເລັ່ງລັດ, ຟ້າວຟັ່ງ, ຟັ່ງຟ້າວ

ເຟຶ່ອນຟ້ອນ        ຟ້ອນລຳໃຫ້ຫວັ່ນໄຫວ, ຟ້ອນສັ່ນໄປທົ່ວ

 

ມ

ມະທຸກາ    ແມ່ເຜິ້ງ

ມະທຸປາຍາດ       ເຂົ້າປາຍາດເຈືອນ້ຳເຜິ້ງ

ມົນ            ກົມໆ, ໂຄ້ງໆ, ບໍ່ເປັນຫລ່ຽມ

ມະໂນ        ໃຈ

ມະນຸດສາ ມະນຸດ

ມົ້ມ            ພົ້ນ, ລອດພົ້ນ, ມົ້ນ

ມໍຣະນະ     ຕາຍ

ມໍຣະມິ່ງ    ຕາຍໄປ, ມໍຣະນະ

ມັນຄາ      ທາງ, ຫົນທາງ

ມະໄລກັນ  ບັນໄລກັນ

ມ່ວນ         ສຸກ, ສະນຸກ, ລຶ່ນເລິງ, ໄພເຣາະຫູ

ມ້ວຍ          ມອດ, ໝົດ, ຕາຍ, ສິ້ນສຸດ

ມະຫາດ    ມະຫາດເລັກ, ຂ້າຫລວງ, ຜູ້ຖະວາຍຕົວເປັນຜູ້ຮັບໃຊ້ພຣະຣາຊາ

ມະຫາເວດຊາດົກ           ທົດຊາດຊາດົກ, ຊາດກ່າວດ້ວຍເຣື່ອງພຣະເວດສັນດອນ

ມະໂຫຣີ    ວົງເຄຶ່ອງດີດສີຕີເປົ່າ ທີ່ມີຂັບຮ້ອງເປັນພວກດຽວກັນ

ມອດ         ໄກ້ຈະດັບ, ຈວນຈະດັບ, ມອດໄຟ; ຕາຍ

ມອດມ້ຽນ            ຕາຍ

ມັກ            ຊອບ, ພໍໃຈ, ຮັກໄຄ່ລະວ່າງໜຸ່ມສາວ

ມັກກະໂຕ ລິງ

ມັ່ງ ມີຫລາຍ, ມັ່ງມີ;  ລະມັ່ງໂຕແມ່

ມັງສັງ       ເນື້ອໜັງ

ມັດສາ      ປາ

ມັດຊິມາ   ປານກາງ, ສາຍກາງ

ມັດຊິມະຍາມ       ຍາມທ່າມກາງ

ມາຄະມາດ           ຊື່ຂອງວັນເພັນເດືອນ 3

ມ້າງ          ທຳລາຍ, ລ້າງ, ຮື້, ມ້າງເພ

ມາດແມ້ງ            ມຸ່ງໝາຍ

ມາຕຸຣາຊ ແມ່, ພຣະມານດາ

ມາບ         ມີປະກາຍແສງເລື່ອມພາຍ, ແສງຜຸ່ງອອກໃນໄລຍະສັ້ນໆ

ມ່າມ         ໃຫ້ກິນ, ຄ້ຽວ, ບົດ, ປ້ອນຫລືລ້ຽງ

ມານ, ພະຍາ        ເທວະດາຈຳພວກໜຶ່ງ ມີໃຈຫຍາບຊ້າ, ຜູ້ກີດກັນບໍ່ໃຫ້ເຮັດບຸນ

ມາດ(ມາສ)          ທອງ

ມິ   ບໍ່

ມິ່ງ ສິ່ງທີ່ເປັນມົງຄົນ

ມິ້ມ            ແມ່ເຜິ້ງສະນິດນ້ອຍ

ມືນ            ເປີດ, ແຍ້ມ

ມື້   ວັນ, ເວລາ

ມຸງ ປິດສ່ວນເທິງ, ຮຸມເຂົ້າໄປ

ມຸ່ງ ປອງ, ໝາຍ, ມຸ່ງໝາຍ;  ສຸກໃສ, ຮຸ່ງເຮຶອງ

ມຸງຄົນ      ມົງຄົນ, ເປັນສີຣິມຸງຄົນ

ມຸນທຽນ   ເຮືອນຫລວງ

ມຸ່ນ            ພັງທະລາຍ, ແຕກອອກເປັນຫລາຍປ່ຽງນ້ອຍໆ

ມຸນຕຣີ     ມົນຕຣີ

ມູນ            ມໍຣະດົກ, ພອກພູນ

ມູ່ຍ            ສີມ່ວງອ່ອນ, ສີຂາວປົນສີຟ້າແລະເຫລືອງ

ເມັງ           ຕຽງ

ເມໂຄ        ເມກ, ເຜື້ອ

ເມມ, ພຣະເມມ  ເມຣຸ, ທີ່ເຜົ້າສົບເຈົ້ານາຍ

ເມີຍ          ຄວາຍປ່າ

ມ້ຽນ          ເກັບ, ມິດຊິດ, ຊ່ອນ, ຄົງໄວ້ຕາມເດີມ

ເມືອ          ໄປ, ກັບໄປ ເຊັ່ນ ເມືອບ້ານ

ແມ້ງ         ຊອບ, ພໍໃຈ;  ຄູ່ໜຶ່ງ, ຄະນະໜຶ່ງ, ມັ່ນໝາຍ

ແມນ        ເທວະດາ, ຊາວສະວັນ ເຊັ່ນ ເມືອງແມນ = ເມືອງສະວັນ

ແມ່ນ        ຖືກຕ້ອງ, ໄຊ່, ແມ່ນແລ້ວ, ຖຶກແລ້ວ

ແມ້ນ        ແມ້, ແມ້ນແລ້ວ, ແມ້ນວ່າ

ໂມ້ ໂລກຜິວໜັງ, ຄຸດທະຣາດ, ພະຍາດຂີ້ໂມ້;  ອວດອ້າງ, ເວົ້າອວດອົ່ງ

ໂມທະນາ  ຊື່ນຊົມ, ຍິນດີນຳ, ອະນຸໂມທະນາ, ພອຍບັນເທີງ

 

ຍ

ຍົມ; ຍົມມະນາ    ນ້ຳຕາ, ຮ້ອງໄຫ້

ຍົນ            ເຄຶ່ອງກົນໄກ, ເຄຶ່ອງຈັກ, ຫຸ່ນຍົນ

ຍວງ          ນຳ, ພາ, ສ່ອງ, ສົ່ງ, ຝາກ

ຍໍ   ເວົ້າເຊິດຊູ, ກ່າວເຊິດຊູ, ເວົ້າໃຫ້ຖືກໃຈ, ຍົກຍໍ

ຍ້ອງ          ຍົກຍໍ, ສັນລະເສີນ;  ຍຸ, ເຍົ້າ, ຍົວະ; ແຕ່ງຕົວ, ປະດັບ;  ງາມ, ສວຍ

ຍ້ອງຍໍ, ຍໍຍ້ອງ     ສັນລະເສີນ,ຍົກຍ້ອງ ເຊັ່ນ ນາງບໍ່ຍ້ອງ ກໍຫາກຄ່ອງຄືສາວ

ຍະ ແຍກ, ແຕກແຫງ, ເປີດຊ່ອງອອກ

ຍົວຣະຍາດ           ເດິນໄປ, ຍຸຣະຍາດ

ຍາດ          ຊິງ, ຍື້ແຍ່ງ, ຍາດແຍ່ງ

ຍ່າວ          ອາການທອດຈັງວະຊ້າໆ, ລັກສະນະການເຄື່ອນທີ່ໄປ

ຍຸດຕິກາ   ຈົບ, ຍຸດຕິ, ຈົບ

ຍຸ້ມ            ອົມຍິ້ມ, ຫົວເຣາະບໍ່ອ້າປາກ, ຫົວຍຸ້ມ, ຫົວຍິ້ມ

ຍູທ່າງ       ເປັນໂອກາດ, ສະດວກ, ສະບາຍ, ເພິດເພິນ

ຍູ້   ດັນ, ຜະລັກ, ຄ້ຳ, ຊ່ວຍເຫລືອ, ອຸປະຖຳ, ຄ້ຳຊູ

ເຍັ້ຍໄຍ     ເຍາະເຍີ້ຍ, ເວົ້າໃຫ້ອາຍ, ເຮັດໃຫ້ເສັຍໜ້າ, ເວົ້າໃຫ້ເຈັບໃຈ

ເຍືອງ        ມອງເບິ່ງ, ສ່ອງແສງ, ສາຍຣັດສະໝີ, ເຮັດໃຫ້ແຈ້ງ, ເຮັດໃຫ້ສະວ່າງ

ເຍື່ອງ        ເຣຶ່ອງ, ເຫດການ

ເຍຶ້ອງ        ສອດສ່ອງ, ອ້ຽວ, ຍ້າຍໄປ, ເດີນຍ່າງໄວ້ທ່າທາງ

ເຍື້ອນ       ລໍ, ຄອຍ; ຜັດໄວ້, ເລຶ່ອນ ເຊັ່ນ ເຍື້ອນເວລາ ຫລື ເລຶ່ອນເວລາ

ແຍງ         ພິຈາຣະນາ, ໃຄ່ຄວນ, ມອງຫາ, ເອົາໃຈໃສ່, ດູແລ

ໂຍຕິກາ    ຈົບ, ຍຸຕິ, ຫຍຸດ

ໂຍທາ       ທະຫານ, ຊາຍສະກັນ

 

ຣ

ຣະງົມ        ສຽງເຂັງແຊ່, ສຽງກະຫຶ່ມໄປທົ່ວ

ຣະບຳ        ການເຕັ້ນ, ຟ້ອນລຳ

ຣັງສີ          ຣັດສະມີ, ແສງສະວ່າງ

ຣັດຕະນະ ແກ້ວ

ຣັດຕະນາດ          ກະບອກໃສ່ເພັດພອຍ

ຣັດສີ         ຣືສີ, ນັກບວດປ່າ, ຊີໄພ

ຣຸກໂຂ       ຕົ້ນໄມ້

ເຣັ່ງ           ໄວ, ຖີ່, ເຮັດໃຫ້ໄວ

ເຣງໂຍ      ພຣະຣາຊາ (ແຜງມາຈາກ ຣັນໂຍ)

ຣຽມ          ຮຽມ, ບຸຣຸດທີ 1 ສຳຫລັບເວົ້າກັບຄົນຮັກ = ຂ້າພຣະເຈົ້າ

 

ລ

ລົດຊົ່ວ      ຕາຍ, ໝົດທຸກ, ສິ້ນພຣະຊົນ, ມໍຣະນະ

ລົ້ນ            ເຕັມເກິນໄປ;  ມາກມາຍ, ກ່າຍກອງ

ລົ້ມທ່າວ   ລົ້ມເດັຍລະດາດ, ລົ້ມຣະເນຣະນາດ, ລົ້ມເກື່ອນ

ລວາ          ລໍ, ລາ

ລວາດ       ລາດ, ທາ, ເທ;  ສະເມີ, ເຕັມ

ລໍ້   ຍົ່ວະເຍົ້າ, ລຽນແບບ

ລະນຶກ       ນຶກເຖິງ, ຄິດເຖິງ, ຣະລຶກ

ລະມັ່ງ        ສັດປ່າຈຳພວກກວາງ ແຕ່ມີຈຸດສີຂາວເຕັມຕົວ ສ່ວນມາກເອີ້ນວ່າ ມັ່ງ

ລັກຂະນະ, ລັກຂະນາ      ລັກສະນະ, ຮູບຮ່າງ

ລັດ            ຕັດຊື່ໄປ, ຕັດຕົງໄປ, ໄປທາງລັດ

ລາງ           ບ້າງ

ລ່າຍ          ບິດເບືອນ, ໂກຫົກ, ປົດ, ອຳພາງຄວາມຈິງ

ລາວ          ເຂົາ, ທ່ານ, ເທີ; ຄົນລາວ

ລ່ຳ ເບິ່ງ, ມອງ, ດູ

ລ່ຳແຍງ    ຮັກສາ, ດູແລ, ຄູ້ມຄອງ

ລ້ຳ ລ່ວງເກີນ, ພົ້ນ;  ປະເສີດ, ຍິ່ງ, ໃຫຍ່, ລົ້ນ

ລິນ            ຕົກເຍືອ, ພຳ ໆ, ຕົກບໍ່ເຊົາ ເຊັ່ນ ຝົນລິນ

ລີ້   ຊ່ອນ, ຫລົບໜີ, ຊຸກຊ່ອນ

ລຶ່ນ            ເກິນ ;  ຫລາຍກ່ວາ, ມາກກ່ວາ,  ເລີຍ

ລຸ   ໄດ້, ເຖິງ, ເລີຍ

ລຸງລັງ        ບໍ່ຮຽບຮ້ອຍ, ແນ່ນຂະນັດ, ແອອັດ

ລຸນ            ພາຍຫລັງ, ທີຫລັງ, ມາລຸນ

ເລັ່ງ           ເຮັ່ງຮີບ, ຮີບເຮັ່ງ, ເຮັດໃຫ້ໄວ

ເລັ້ມ           ຄັດເລືອກ, ເລືອກໃຊ້  ເຊັ່ນ  ເລືອກເລັ້ມ

ເລວ          ລົບ ໃຊ້ຄູ່ກັບ ລົບ  ເຊັ່ນ  ລົບເລວ

ເລິກ          ຫຍຸດ, ພັກ, ຮ້າງໄປ, ລາ

ເລິງ           ສືບຕໍ່;  ຕິດຕໍ່, ປະຈຳ, ເລື້ອຍ ໆ

ເລິງເລື້ອຍ            ຕິດຕໍ່ກັນ, ເປັນປະຈຳ, ສະມ່ຳສະເມີ

ລຽນ          ຈັດເປັນແຖວ, ຮຽງກັນ

ແລງ         ເວລາເຢັນ, ປະມານ 4 – 5 ໂມງແລງ

ແລບ        ສວຍງາມ, ເລັກ, ນ້ອຍ

ໂລກຸຕະດອນ       ໂລກຸດຕະຣະ, ເໜືອໂລກ, ພົ້ນໂລກ

ໂລງ           ຫີບສົບ

ໂລບ;  ໂລພາ       ຄວາມຢາກໄດ້ບໍ່ຮູ້ຈັກພໍ

ໂລມາ        ຂົນ

ໂລຫິຕັງ    ເລືອດ, ໂລຫິດ

ໄລ ລູກສະລັກປະຕູໜ້າຕ່າງ;  ປ່ອຍ, ລະ, ກອນປະຕູ

ໄລ້ ສາບ, ທາ, ລູບດ້ວຍມືໂດຍມີເຄື່ອງປະເທືອງຜີວ

 

ວ

ວັນນະ       ສີ, ຄວາມງາມ, ຮູບຮ່າງ, ຄຸນ

ວັດຖາ      ຜ້າ

ວັດສາ       ປີ, ຝົນ, ພັນສາ

ວາດ          1. ລັກສະນະທ່າທາງ, ແບບຢ່າງ ;  ແຕ້ມຮູບ, ແຕ້ມ, ຂຽນຮູບ  2.  ຄຳເວົ້າ, ຖ້ອຍຄຳ

ວາໂຍ        ລົມ

ວາເຍດ     ລົມ

ວິ່ນ            ສີກ, ແຫວ່ງ, ບິ່ນ

ວິປັດສະນາ          ຄວາມເຫັນຕົງຕໍ່ສະພາວະທັມ, ຄວາມເຫັນແຈ້ງ

ວິຣິຍະ       ຄວາມພຽນ, ຄວາມກ້າຫານ

ວິຣິຍະທິກະ          ຜູ້ຍິ່ງດ້ວຍຄວາມພຽນ

ວິວາຫະມົງຄົນ    ພິທີແຕ່ງງານ, ງານສົມຣົດ

ວິສາຂາ     ຊື່ຂອງວັນເພນເດືອນ 6

ວິຫິງສາ    ຄວາມບຽດບຽນ

ວີ   ເຄື່ອງໃຊ້ສຳຫລັບພັດລົມ; ພັດ

ວີກ            ຊ່ອງ

ເວລຸວາ     ໄມ້ໄຜ່

ເວົ້າ           ຄູຍ, ກ່າວ, ພູດຈາ

ເວິ່ນ          ຮ່ອນ, ລອຍ, ບິນຮ່ອນ, ຖະລາໄປໃນອາກາດ

ແວ່            ແວະ, ພັກ, ຍ້ຽມຢາມ

ແວນ        ມາກ, ຫລາຍ, ຍິ່ງ

ແວ່ນໃຈ   ສະຕິປັນຍາ, ວິຈາຣະນະຍານ, ໄວ້ຢ່າງໃຈ

 

ສ

ສາດສະດາ           ຊື່ຂອງພຣະພຸດທະເຈົ້າ, ຜູ້ສັ່ງສອນ

ສາດຕະສິນ          ວິຊາຄວາມຮູ້ເກິດຈາກການສຶກສາຮ່ຳຮຽນ

ສິລາບັນທຸ            ບັນລັງຂອງພຣະອິນ

ສຶກ, ເສິກ ການລົບກັນ. ສ່ວນມາກວ່າ ເສິກ ເຊັ່ນ ຂ້າເສິກ, ເສິກສົງຄາມ

ສະກາ        ເຄື່ອງຫລິ້ນການພະນັນຊະນິດໜຶ່ງຄ້າຍໝາກຮຸກ

ສະເລົາ      ສວຍງາມ, ກ້ຽງເກົາ, ໂຊມສະເລົາ

ສະຕະສະຫັດສະ   ສັງຂະຍາ = 100 ພັນ

ສະນະ(ອ່ານສະໜະ)        ເຍັບ, ຊຸນ ; ໜັງ, ເສຶ່ອ, ທີ່ນອນ,

ສະນາມ(ອ່ານສະໜາມ) ລານ, ທີ່ວ່າງ, ທີ່ເລັ່ນ, ທີ່ປະຊຸມ

ສົມ            ສົມມະນະ, ຜູ້ສະງົບ

ສົມໂພດ, ປະຖົມ ການຕັດສະຣູ້ເປັນພຣະພຸດທະເຈົ້າ, ເຣຶ່ອງຣາວພຸດທະປະວັດ

ສົມໂພດ   ງານສະລອງ

ສະມາຄົມ ຄົບຫາ, ຕິດຕໍ່ກ່ຽວຂ້ອງ

ສະມາທິ    ຄວາມຕັ້ງໝັ່ນແຫ່ງຈິດ

ສະມາບັດ ການບັນລຸຍານ

ສະມຸດທາ, ສະມຸທອນ    ແມ່ນ້ຳ

ສະມຸໄທ     ທີ່ເກິດແຫ່ງທຸກ

ສະມ່ອຍ    ນ້ອຍ ໆ, ເລັກ ໆ

ສະມ້ອຍ    ອ່ອນລ້າ, ເພັຍ, ໝົດແຮງ

ສໍຣະຍານ  ພຣະຍານ, ຍານທີ່ເຫັນສິ່ງຕ່າງ ໆ ດ້ວຍຕາທິບເປັນຕົ້ນ

ສັບພະ(ສັບ)         ທຸກສິ່ງ, ທັງປວງ, ທັງໝົດ

ສະຣະຣົບ  ທຸກສິ່ງ, ທັງປວງ, ທັງໝົດ, ສັບ, ສັບພະ ເຊັ່ນ ສັບພະສິ່ງ

ສວງ(ສຣວງ)        ຟ້າ, ສະວັນ, ເທວະດາ ເຊັ່ນ ພິທີບວງສວງ

ສ່ວຍ         ຊຳລະ, ລ້າງ ;  ອາກອນ, ພາສີ ເຊັ່ນ ເສັຍສ່ວຍ

ສ່ວຍສິນ   ອາກອນຊັບສິນ

ສ່ວຍໄຮ    ສິ່ງຂອງຕ່າງ ໆ, ພາສີອາກອນ, ສິ່ງເວນຄືນ, ສ່ວຍທອງຄຳ

ສ້ວຍ         ຮຽວ, ອ່ອນຮຽວ, ກວຍ;  ເຮັຍໃຫ້ຮຽວ

ສວາຍ       ຊ່ວງເວລາຕອນເຊົ້າ

ສະຫະຊາດ           ຜູ້ເກີດວັນເດຶອນປີດຽວກັນ, ຜູ້ເກີດຮ່ວມກັນ, ສ່ຽວ

ສໍ່   ຊ່າງຟ້ອງ, ສໍ່ສຽດ, ສັບສໍ່

ສອນໃຫຍ່            ເຕິບໂຕ, ຈະເຣິນໄວ

ສະເທຶອນ ຫວັ່ນໄຫວ

ສະບັ້ນ       ສັ່ນສະທ້ານເພາະຢ້ານກົວ ຫລື ໜາວ

ສະບູຫລວງ          ອາວຸດໂບຮານຊະນິດນຶ່ງ, ປືນໃຫຍ່

ສະພັງ       ສະນ້ຳ, ບໍ່ນ້ຳ, ແອ່ງ, ໜອງ, ຕະພັງ

ສະເພົາ     ເຮືອ, ສຳເພີ

ສະຫາວ    ຫຍິ່ງ, ຈອງຫອງ, ໂອ້ອວດ, ສາມຫາວ ; ຂີ້ໂມ້

ສະເອນ     ຕົ້ນຊະເອມ

ສັກໂກ       ທ້າວສັກກະ, ພຣະອິນ

ສັງ 1. ສະໄນ, ສັນໃດ, ຫຍັງ, ອະໄຣ, ທຳໄມ  2. ສັງກາ, ສົງໄສ

ສັງຂະຍາ   ການນັບ, ຈຳນວນ

ສັງໂຄ        ພຣະສົງ

ສັງຮອມ    ເກັບຮວບຮວມໄວ້, ອອມໄວ້, ທ້ອນໄວ້

ສັດຕະມາດ          ເຈັດຊັ້ນ

ສັດທັນ     ຊ້າງເຜືອກຕະກຸນໜຶ່ງ

ສັດຕະຖາ(ສັດຖາ)          ພຣະສາສະດາ, ຜູ້ສັ່ງສອນ

ສັບພັນນະຣັງສີ   ຣັດສະມີ 6 ສີຄື: ຂຽວ, ເຫລືອງ, ແດງ, ຂາວ, ແສດ, ປະພັດສອນ

ສັບພັນຍູ  ຜູ້ຮູ້ໝົດ, ພຣະນາມຂອງພຣະພຸດທະເຈົ້າ, ຊື່ຂອງພຣະພຸດທະເຈົ້າ

ສັບພາວຸດ            ອາວຸດທັງປວງ

ສາຂາ        ກິ່ງ, ກ້ານ

ສາທຸການ ການເປັ່ງວາຈາວ່າສາທຸ, ການເວົ້າວ່າສາທຸ

ສາມິໂກ    ສາມີ, ຜົວ

ສາຍສະເອັງ          ເຊືອກສຳຫລັບຜູກມັດກະດູມເສື້ອ, ສາຍສະອິ້ງ

ສານ          ຊ້າງ, ຂ່າວສານ, ແກ່ນ ເຊັ່ນ ຊ້າງສານ, ແກ່ນສານ

ສາຣະຖີ     ຄົນຂັບລົດ

ສາລິກາ    ຊື່ນົກສະນິດໜຶ່ງ

ສາວະນີ     ຄຳທີ່ໜ່າຟັງ, ຄຳໄພເຣາະ

ສ່ຳ ມາກ, ໝູ່ເຫລົ່າ ; ຂະນາດ, ເທົ່າ, ເທົ່າກັບ ເຊັ່ນ ສາວສ່ຳນ້ອຍ

ສິ   ຈະ ເປັນກິຣິຍານຸເຄາະ ເຊັ່ນ ສິໄປ, ສິກິນ, ສິຮຽນ

ສິກຂາບົດ            ຂໍ້ວິໄນຂອງພິກຂຸ 227​ຂໍ້,  ສິນ

ສິ້ງ ຕວດທານ, ພິຈາຣະນາ, ຊຳເລືອງ, ເບີ່ງໂດຍບໍ່ຫັນໜ້າໄປ

ສິເນ          ຄວາມຮັກ, ລັກສະນະທີ່ຊວນໃຫ້ຮັກ, ສະເນ, ສະເນຫາ

ສິ້ວ            ສີຂຽວແກ່, ຂຽວຄໍເປັດ

ສີຣະສາ     ຫົວ, ສີສະ

ສີວິກາ       ສະລ່ຽງ, ຄານຫາມ, ວໍ

ສີນ            ຕັດ,ຟັນໃຫ້ຂາດ, ສີນໄມ້

ສຸນິສາ       ລູກສະໃພ້

ສຸທັດສະນະສູດ    ຊື່ພຣະສູດ

ສຸທາ, ພຣະ          ນ້ຳອະມາຣິດ, ອາຫານທິບ

ສຸວັນນັງ   ທອງຄຳ

ສຸບ            ສວມ, ໃສ່, ສອດ, ສຸບໝວກ

ສຸບິນ         ຄວາມຝັນ

ສຸເມນ; ສິເມນ; ສິເນນ  ພູເຂົາພຣະສຸເມນ

ສຸຣິໂຍ       ຕາເວັນ, ພຣະອາທິດ

ສຸຣິເຍດ    ພຣະອາທິດ, ຕາເວັນ

ສູ   ບຸຣຸດທີ 2 ພະຫູພົດ = ພວກທ່ານ

ສູນ            ພຣະອາທິດ

ເສນາ        ກອງທະຫານ, ກອງທັບ

ເສໂນ        ຮູ້ງ

ສະເນ; ສະເນຫາ ຄວາມຮັກ, ລັກສະນະທີ່ຊວນໃຫ້ຮັກ

ສະລ່ຽງ      ຄານຫາມ, ຕຽງຫາມ

ສ້ຽງ           ທັງໝົດ, ທັງສິ້ນ, ໝົດ, ສິ້ນ

ສ້ຽມ          ເຮັດໃຫ້ແຫລມ;  ແຫລມ, ແຫລມຄົມ

ສ່ຽວ          ເພຶ່ອນຮັກເພຶ່ອນແພງ, ເພຶ່ອນສະນິດ

ສ້ຽວ          ສ່ວນໜຶ່ງໃນສີ່

ແສ່ງ         ເຄຶ່ອງດົນຕຣີສະນິດໜຶ່ງ

ແສ່ວ         ໂສມ, ສ່ຽວ; ສອຍ, ປະ

ແສ້ວ         ສອຍ, ປັກ, ຮ້ອຍ

ໂສກີ          ຜູ້ທີ່ເສົ້າໂສກ

ໂສດາ        ກະແສທັມ, ໂສດາບັນ

ໂສຕະ        ຫູ, ປະສາດຫູ

ໂສມ          ຮູບຮ່າງ, ທວດທົງ

ໂສມະນັດ ຄວາມສຸກໃຈ, ຄວາມປຶ້ມໃຈ, ຄວາມດີໃຈ

ໂສຈ          ອາບ

ໂສລະສະ   ສິບຫົກ

ໄສ ໄໜ; ເສືອກໄປ, ສົ່ງໄປ

ໄສຍາ; ໄສຍາດ    ນອນ; ບ່ອນນອນ, ທີ່ນອນ

 

ຫ

ຫງ່ວມເຫງົາ        ງຽບເຫງົາ, ຊືມເຊົາ, ລະທົມ

ຫົງ            ນົກພາຫະນະຂອງພຣະພົມ, ນົກເປັດນ້ຳສະນິດໜຶ່ງ

ໜໍ່ ພືດທີ່ງອກຈາກໂຄນ, ເມັດ, ກໍ

ໜໍ່ເຊື້ອ     ເຊື້ອສາຍ, ພົງພັນ, ໜໍ່ແຖວ

ໜາກ       ໜັກ

ຫົນຫວາຍ            ລຳຄານໃຈ, ອຶດອັດ, ຫງຸດຫງິດ

ໜຸ່ມ(ຫນຸ່ມ)         ເຍົາ, ລຸ່ນ ໃຊ້ໄດ້ທັງຍິງແລະຊາຍ ເຊັ່ນ ຄຸນແມ່ຍັງໜຸ່ມຢູ່

ໝົກ(ຫມົກ)         ອາຫານທີ່ເອົາໃບຕອງຫໍ່ແລ້ວໝົກໃນຂີ້ເຖົ່າ ຫລື ໜຶ່ງໃຫ້ສຸກ

ໝົ້ນ(ຫມົ້ນ)         ແຫວກ, ບຸກ, ຝ່າ, ມຸດ

ໝ່ອມອ້າຍ(ຫມ່ອມອ້າຍ)          ຊື່ຮຽກຊາຍ, ຄູ່ກັບໝ່ອມນ້ອງ ຊື່ຮຽກຍິງ

ໝັ້ນ(ຫມັ້ນ)         ຈອງ, ໝາຍມັ່ນ ; ແນ່ນ, ຄົງທົນ

ໝີ(ຫມີ)   ສັດ 4 ຕີນລ້ຽງລູກດ້ວຍນົມ

ຫຍໍ້            ເຮັດໃຫ້ສັ້ນ, ຍົ່ນ

ຫຍັງ         ສັງ, ອີຫຍັງ, ຫັງ, ອະໄຣ, ທຳໄມ

ຫຍັບ        ເລຶ່ອນ, ຂະຍັບ, ກະເຖິບ

ຫຍິບ        ເຍັບ, ເຮັດໃຫ້ຕິດເຂົ້າກັນເປັນແຜ່ນດຽວ

ຫໍຣະດານ ປະສົມກັບນ້ຳເປັນສີເຫລືອງ ໃຊ້ຂຽນລາຍລົດນ້ຳ ແລະສະມຸດດຳ

ຫລົ້ມ        ຈົມນ້ຳ, ລົ່ມ, ລົ່ມລົງ

ຫລາ         ເຄຶ່ອງປັ່ນຝ້າຍ ; ຄີ່ອອກ

ຫລ່າ         ຊີດ, ຈືດ, ຈາງ , ເຜືອດ, ສະລົດ

ຫລ້າ         ໂລກ, ແຜ່ນດິນ ; ພາຍຫລັງ, ສຸດທ້າຍ

ຫລິງ         ເບິ່ງ, ເລັງ, ມອງ, ດູແລ, ຄຳນຶງ

ຫລິ້ນ        ເລັ່ນ

ຫລຸ            ໄຫລ, ພັ່ງພູ

ຫລູ້ຍ         ສູນອຳນາດ, ບໍ່ຄືເກົ່າ, ເສຶ່ອມສະມັດຕະພາບ ເຊັ່ນ ຄາຖາຫລູ້ຍ ຫລື ຄົມມີດຫລູ້ຍ

ຫວ່າງ       ທິ່, ຊ່ອງ, ສ່ວນກາງ ເຊັ່ນ ລະຫວ່າງກາງ

ຫວ່ານ      ໂຮຍ, ໂປຍ, ສາດໃຫ້ກະຈາຍ

ຫອນ        ຫງອນ

ຫັດຖາ      ມື, ຫັດຖະກັມ = ເຮັດດ້ວຍມື

ຫັດຖະເຍດ          ຫົວໃຈ

ຫັ້ນ           ນັ້ນ, ທີ່ນັ່ນ, ບ່ອນຫັ້ນ

ຫັ້ນທ້ອນ  ນັ້ນເທີ້ນ

ຫ້າງ          ຕຽມ (ດາຫ້າງ), ຕຽມຕົວ, ກະກຽມ

ຫ່ານ         ນົກເປັດນ້ຳສະນິດໜຶ່ງ

ຫ້ານ         ເປ, ອາການກະເຜກ (ໃຊ້ແກ່ຂາສ່ວນຫລາຍ), ຄົນຂາຫ້ານ

ຫຸ່ມ           ດູຖູກ, ຫຍຽດຫຍາມ, ດູໝິ່ນ

ເຫງົ້າ        ຕົ້ນຕໍ່, ຕົ້ນຕະກູນ, ປະທານ

ເຫຶ່ອ          ເຮຶອງ, ສະວ່າງສະໄວ, ເຮຶອງເຫຶ່ອ

ເຫັບ         ນົກກະກູນເປັດນ້ຳ, ຄັບແຄ

ເຫມ         ທອງ

ເຫມັນ      ລະດູໜາວ

ເໝຶ່ອຍ     ຈິ້ງຈອກ ; ນ້ຳຄ້າງ

ເຫລັນ      ລູກຂອງຫລານ

ເຫລົາ       ເຮັດໃຫ້ກ້ຽງ, ງົດງາມ ; ທຳໃຫ້ຄົມ

ເຫລຶອດ   ຊຳເລຶອງ, ສາດຕາເບິ່ງ, ເສຶອກຕາເບິ່ງ

ເຫລຶ່ອມ   ເລິຍໄປ, ລ້ຳໄປ, ບັງ, ທັບ

ເຫລຶ້ອມ   ເປັນເງົາ, ມັນປາບ ເຊັ່ນ ເຫລຶ້ອມໃສ

ເຫິງ          ຊ້າ, ນານ, ແຕ່ດົນ

ແຫນ        ແນະ, ຊີ້ນຳ ; ລ້ອມ, ແຫ່ ເຊັ່ນ ແຫ່ແຫນ

ແໜ້ນ(ແຫນ້ນ   ແນ່ນ, ເຮັດໃຫ້ແຈບເຂົ້າ

ໂຫ່ ໂຮ, ເປັ່ງສຽງພ້ອມກັນ

ໄຫງ່           ຂີ້ເຖົ່າ, ຜົງ, ຝຸ່ນ, ປຸ່ນ, ໄງ່

 

ອ

ອົດສາ       ບາກບັ່ນ, ອົດທົນ, ອຸດສາຫະ

ອໍລະຫົນ   ໂກລາຫົນ, ກຶກກ້ອງ

ອວນ         ນຳ (ອວນທາງ = ນຳທາງ) ; ແທນຕົວພີ່ (ໃຊ້ໄດ້ທັງຍິງ ແລະຊາຍ)

ອວ່າຍ(ອ່ວຍ)       ບ່າຍໜ້າ, ກັບຄືນ, ອ່ວຍຄືນ

ອະນົມມາ, ອະໂນມາ       ແມ່ນ້ຳ

ອັກໂຂ       ຫລາຍ, ມາກມາຍ (ຄຳຫຍໍ້ຈາກ ອັກໂຂເພນີ)

ອັກຄີ         ໄຟ

ອັງຄານ    ດາວພຣະອັງຄານ, ດາວພະເຄາະດວງທີ 3

ອັ່ງ ກຸ້ມໃຈ, ຄັ່ງ, ອຶດອັດ

ອັດຖິ         ກະດູກ

ອັມພາ      ໝາກມ່ວງ

ອັມພະວັນ            ປ່າໝາກມ່ວງ

ອັມພອນ  ຟ້າ, ອາກາດ

ອັດສະດອນ         ມ້າ

ອ້າ ເປິດ, ແຍກອອກ, ກາງອອກ

ອາຈິນ       ສະເມີ, ເປັນນິດ, ປົກກະຕິ

ອາຊ(ອາດຍາ)     ອາຊະຍາ, ຣາຊາ, ຜູ້ຄອງເມືອງ, ພຣະບໍຣົມຣາຊະໂອງການ, ອຳນາດ

ອາທິດ      ດວງຕາວັນ, ດາວພະເຄາະດວງທີ 1

ອາມາດ    ຂ້າຣາຊະການ

ອ້າຍ          ຕົ້ນ, ທີໜຶ່ງ ; ຊາຍທີ່ມີອາຍຸແກ່ກວ່າ ; ບຸຣຸດທີ 1 ຫລື ທີ 2

ອ່າວ          ຄິດ, ຄິດເຖິງ (ອ່າວເອຶ້ອ), ລຳພຶງ, ຄະນຶງ

ອາສາລະຫະປຸນນະມີມາດ         ຊື່ຂອງວັນເພັນເດືອນ 8

ອິດທິບາດ            ຄຸນທັມນຳຜົນສຳເລັດມາໃຫ້

ອິນ; ອິນທຣາ      ພຣະອິນ

ອິ່ນອ້ອຍ   ເວົ້າຄ່ອຍ ໆ, ສຳອອຍ, ພູດເບົາ ໆ, ເວົ້າອ່ອນຫວານ

ອີ້ວ            ມ້ວນດ້າຍ, ຫີບເອົາປຸຍຝ້າຍອອກຈາກເມັດ

ອິ່ດູ            ສົງສານ, ເອັນດູ

ອຸກອັ່ງ       ເປັນຫ່ວງ, ກັງວົນ, ກຸ້ມ

ອຸນນະຫິດ, ພຣະ ຂົນລະຫວ່າງຄິ້ວ

ອຸດຕະໂມ ສູງສຸດ

ອຸດຕະມະໂຊກ     ໂຊກສູງສຸດ

ອຸທະກັງ    ນ້ຳ

ອຸທິຍານ   ສວນ, ອຸທະຍານ

ເອ້ ປະດັບ, ຕົບແຕ່ງ, ແຕ່ງຕັ້ງ

ເອໂກ        ຜູ້ດຽວ, ໜຶ່ງ, ເອກ, ບໍ່ມີເພື່ອນ

ເອັງຊູລີ     ອັນຊະລີ, ກະພຸ່ມມື, ໄຫວ້

ເອົ້າ           ຮ້ອນ, ອົບເອົ້າ

ເອິ້ນ          ຮ້ອງຊື່, ມີຊື່, ຮຽກຊື່, ຕັ້ງຊື່ວ່າ, ຕະໂກນຫາ, ຮ້ອງຫາ

ອ່ຽງ           ອາການຂອງສິ່ງທີ່ເອນໄປຂ້າງໜ້າ

ອ່ຽງອວ່າຍ            ບ່າຍອ່ຽງໄປ

ອ້ຽງ           ຊື່ນົກສະນິດໜຶ່ງ

ເອື້ອນ       ຫຍຸດ, ຫາຍ ເຊັ່ນ: ຝົນເອື້ອນ

ເອື້ອຍ       ພີ່ສາວ, ພີ່ສາວຄົນຫົວປີ

ແອ່ງ         ອ່າງ, ໂອ່ງ, ພາຊະນະເຄຶ່ອງປັ້ນດິນເຜົາ ສຳຫລັບໃສ່ນ້ຳກິນນ້ຳໃຊ້

ແອ້ມ        ລ້ອມຮອບ, ຕີຝາເຮືອນ, ກັ້ນ, ປິດ ເຊັ່ນ: ແອ້ມຝາເຮືອນ

ໂອຄະ        ຫ້ວງນ້ຳ, ຫ້ວຍ

ໂອດ, ພຣະ           ປາກ

ໂອ້ອວດ    ອວດອ້າງ, ອວດດີ, ຍົກຕົນ

ໄອຍະ        ປູ່

ໄອຍະກາ   ຍ່າ

ໄອຍະໂກ   ປູ່

 

ຢ

ຢ່ອນ         ຄ່ອຍ ໆ ຜ່ອນລົງຈາກທີ່ສູງ, ບໍ່ຕືງ, ຖອຍ

ຢ່ອນຢ້ານ            ຢ້ານກົວ, ຫວາດກົວ

ຢາດ         ຫຍົດລົງ, ຫຍາດ, ຫລັ່ງ

ຢ້ານ         ກົວ, ຍອມແພ້, ຍັ່ນ, ພັ່ນພືງ

ຢາມ         ຍ່ຽມ, ຢ້ຽມ, ກວດເບິ່ງ

ຢາຍຢັງ    ກະຈາຍຢູ່, ໂປຍປາຍ, ລຽງລາຍ           

ຢ້າວ          ເຮຶອນ, ບ້ານ, ທີ່ຢູ່ອາໄສ, ເຮືອນທີ່ບໍ່ມີໜ້າຈົ່ວ ໃຊ້ເສົາກາງຮັບຄ້ຳອົກໄກ່, ເຮືອນບໍ່ຖາວອນ

ຢຳຢ້ານ    ເກັງກົວ, ເຄົາລົບແລະຍຳເກງ 

ຢ່ຽງຢ່າງ   ຍ່ຽງຍ່າງ

ຢ້ຽມ          ໂຜລ່ມາເບິ່ງ ; ຍອດຍ່ຽມ, ຢາມ

ຢ້ຽມຜໍ່      ມອງດູ, ຈ້ອງເບິ່ງ

ຢ້ຽມລ່ຳ    ຍ່ຽມຍຽນ, ລ່ຳຢ້ຽມ, ຢ້ຽມຢາມ

ເຢຶ່ອງ        ເຣຶ່ອງ, ເຫດການ

 

ຮ    

ຮ່ວງເຮົ້າ   ຫອມຟຸ້ງ, ຫອມຕະລົບອົບອວນ

ຮວນ         ລັກສະນະສີແດງເຮຶ່ອເດັ່ນຊັດ ເຊັ່ນ ຕາເວັນແດງຮວນ ໆ

ຮອດ         ເຖິງ(ມາຮອດມາເຖິງ), ຄິດຮອດ (ຄິດຮອດຄິດເຖິງ)

ຮ່ອມ         ທາງ, ວິຖີ, ເສັ້ນທາງລະຫວ່າງພູ ຫລືປ່າ

ຮ່ອມທັມ  ທາງທັມ

ຮ່ອມຜາ   ທາງແຄບລະຫວ່າງໜ້າຜາສອງດ້ານ

ຮ້ອຍທີ່      ຈຳນວນ 100, ຄາດວ່າ, ຊະຣອຍ

ຮັກ            ຮັກໄຄ່, ມັກ

ຮັກຫໍ່        ຮັກແລະຖະນອມ, ຮັກຮໍ່

ຮາ         ເຮົາທັງສອງ

ຮາມ                 ເຂຶ່ອງ, ລຸ່ນ (ສາວຮາມ = ສາວກຳດັດ, ສາວລຸ່ນ),  ຂ້າມຫລືເວັ້ນ ເຊັ່ນ ໄຖນາຮາມ, ຮາມວຽມ ,  ນ້ອຍ ເຊັ່ນ ວິຫານອັນຮາມ

ຮຳ                         ໂປຍປາຍ, ພຳ (ໃຊ້ແກ່ຝົນ), ເຮັດໃຫ້ປຽກ, ປຽກຊຸ່ມ, ຝົນຮຳ

ຮ່ຳ                     ຊ້ຳ ໆ, ເວົ້າຫລືຄິດຊ້ຳ ໆ

ຮິ່ນ                    ຄ່ອຍ ໆຄິດ, ກຣອງ, ຮິ່ນກອງ, ຮິ່ນຕອງ

ຮິ່ນຕອງ               ໄຕ່ຕອງ, ຕຶກຕອງ, ພິຈາຣະນາໃຫ້ຖີ່ຖ້ວນ

ຮີດ                         ທຳນຽມ, ລັດທິ, ຈາຮີດ

ຮື່ນ                          ຫອມຕົບ

ຮື່ນຫອມ              ມີກິ່ນຫອມ, ສຸຄົນ

ຮູ້                           ຊາບ, ເຂົ້າໃຈ

ເຮັດ                         ທຳ, ກະທຳ

ເຮົາ                           ຕົວເຮົາ

ແຮ                          ກະກຽມ ; ໃກ້, ສຽດ, ຮິມ ໆ

ໂຮ                         ສົ່ງສຽງດັງ, ໂຮຮ້ອງ,​ ຮ້ອງໃຫ້

ໂຮມ                          ຮວມ, ລວມ

ໂຮຍຮວາຍ                     ໂຮຍຮາຍ, ໂປຍປາຍ, ເລັ່ຍລາຍ, ໂວຍວາຍ

ໄຮ                         ທອງຄຳ

 

ດັດຊະນີສາທາຣະນະນາມ ( ສະຖານທີ່ )

ກະບິນ, ນະຄອນ             ເມືອງກະບິນນະພັດ

ກະບິນລະພັດ                              ເມືອງຂອງເຈົ້າສາກະຍະ

ກະລຶງຄະຣາດ                              ເມືອງ

ກັນຖະກະ                         ມ້າທຣົງຂອງເຈົ້າຊາຍສິດທັດຖະ

ກາລະສີດາ                                   ໝູ່ບ້ານ

ກຸກກຸທະທາ                                 ກຸກກຸຖະນະທີ, ແມ່ນ້ຳໄກ່

ກຸດຖະຄາມ                                  ໝູ່ບ້ານ ນ່າຈະເປັນ ກັນທຸຄາມ

ກຸສິນາຣາຍ                                  ກຸສິນາຣາ, ເມືອງທີ່ພຣະພຸດທະເຈົ້າປຣິນິບພານ

ໄກຣະລາດ                                    ພູເຂົາທີ່ຢູ່ຂອງພຣະອິສວນ

ຄຣຶຫາ, ກຣູງ                              ເມືອງຫລວງຂອງສາວັດຖີ, ເມືອງຂອງພຣະເຈົ້າພິມພິສານ

ຄັນທາຣາດ                                 ເມືອງ

ຄິຊະນະກູດ                                  ພູເຂົານົກແຮ້ງ

ຄີຣິງຣາດ                         ຊ້າງນາລາຄິຣີ

ຊົມພູ                                          ທະວີບ

ເຊຕະພົນ                         ວັດປ່າທີ່ອະນາຖະບິນທິກະສ້າງ

ເຊຕຸວັນ                           ວັດປ່າທີ່ອະນາຖະບິນທິກະສ້າງ

ດາວະດຶງ                          ສະວັນຊັ້ນທີ 2

ດາວະດຶງສາ                                 ສະວັນຊັ້ນທີ 2

ຕັກກະສິລາ                                  ເມືອງ

ຕຸສິຕາ                                         ສະວັນຊັ້ນທີ 4

ເທວະທະຫະ                                 ເມືອງ

ນິໂຄຣະທາຣາມ              ວັດໄທຢູ່ໃນເມືອງກະບິນນະພັດ

ເນຣັນຊະຣາ                                ແມ່ນ້ຳ

ບັນທຸສິລາ                                    ແທ່ນບັນລັງຂອງພຣະອິນ

ປາຕະລິບຸດ                                  ເມືອງຂອງພຣະເຈົ້າອະໂສກ

ປາວາ                                          ເມືອງ

ພັນທຸຄາມ                                   ໝູ່ບ້ານ

ພາຣານະສີ, ກູງ               ເມືອງ

ຍະມະນາ                          ແມ່ນ້ຳໃຫຍ່ໃນອິນເດັຍ, ແມ່ນ້ຳຍະມຸນາ

ມະກຸຕະເຈດີ                                ພຣະເຈດີບັນຈຸພຣະທາດຂອງພຣະພຸດທະເຈົ້າ

ມຸຈະລິນໄມ້ທົ່ມ                ໄມ້ຈິກ

ຍຸຄັນທອນ                                   ພູເຂົາໃນໝູ່ພູ 7 ໜ່ວຍທີ່ລ້ອມຮອບພູພຣະສຸເມນ

ຣາຊາກ້ານເກດ              ຕົ້ນໄມ້ເກດ, ຣາຊາຍະຕະນະ

ລັດຖິວັນ                     ປ່າໝາກຂະວິດ

ວົງກົດ                                          ພູເຂົາທີ່ພຣະເວດສັນດອນຖືກເນຣະເທດໄປຢູ່

ວິໄຊຍົນ                            ປຣາສາດພຣະອິນ

ເວລຸວັນ                            ວັດປ່າໄຜ່ທີ່ພຣະເຈົ້າພິມພິສານສ້າງຖວາຍ

ເວສາລີ                             ເມືອງ

ສັກກະ                                         ໄມ້ປ່າໄຜ່

ສັງກັດສາ                         ເມືອງທີ່ພຣະພຸດທະເຈົ້າສະເດັດລົງຈາກດາວະດິງ

ສາວັດຖີ                           ເມືອງຂອງພຣະເຈົ້າພິມພິສານ

ເສນານິຄົມ                                  ໝູ່ບ້ານ

ຫັດຖີຄາມ                                   ໝູ່ບ້ານ

ຫິມະພານ                                    ປ່າຢູ່ເຊິງເຂົາຫິມາໄລ

ອະນຸປິຍະນິຄົມ                ຊົນນະບົດ

ອະໂນດາດ                                   ສະນ້ຳ

ອັດຊະປາລະນິໂຄດ                     ຕົ້ນໄຮ

ອຳພະວັນ                         ປ່າໝາກມ່ວງ

ອິສິປະຕະນະມິກຄະທາຍະວັນ     ປ່າໃຫ້ອະໄພແກ່ເນື້ອ

ອຸຣຸເວລະຄະມະນະ                      ຊົນນະບົດ

ອຸຣຸເວລາເສນານິຄົມ                  ໝູ່ບ້ານ

ດັດຊະນີສາທາຣະນະນາມ ( ເທພ - ບຸກຄົນ )

ກັນລະຍານີ                                  ຍິງຄູ່ໝັ້ນຂອງນັນທະກຸມານ

ກັດສະປະ, ພຣະມະຫາ                   ພຣະເຖຣະ

ກາລະນາກ                                   ພະຍານາກ

ກາລະເທວິນ                                ດາບົດ

ກາລຸທາຍີ; ອຸທະທາຍີ                     ພຣະເຖຣະ

ກິດສະນາກ                                 ພຣະອຸປະຄຸດ

ກີສາໂຄຕະມີ                              ພຣະແມ່ນ້ານາງໂຄຕະມີ

ໂກນະທັນຍະ                                ພຣາມໝໍດູ ຕໍ່ມາມີຊື່ວ່າ ອັນຍາໂກນະທັນຍະ

ໂກມາຣະພັດ                               ໝໍປະຈຳຕົວພຣະພຸດທະເຈົ້າ

ຄັນທາ                                         ຄົນເຜົ້າສວນໝາກມ່ວງ

ໂຄດົມ                                         ໂຄດຂອງພຣະພຸດທະເຈົ້າ

ໂຄຕະມີ                                    ພຣະແມ່ນ້າ,  ພຣະນາງກີສາໂຄຕະມີ

ຄະຖິກາພຣົມ                             ພຣະພຣົມ

ຈຸນ, ນາຍ                                 ຊ່າງຕີຄຳ

ຈະຕຸຣົງຣາຊາ                              ພຣະຣາຊາໃນ 4 ທິດ

ຈະຕຸໂລກ, ທ້າວ  ທ້າວຈະຕຸໂລກທັງ 4 ທິດ ຄື:

1. ທ້າວທະຕະຣັດຖະ (ຈອມຄົນທັບ) ປະຈຳ ທິດຕາວັນອອກ, 

 2. ທ້າວວິຣຸນຫະກະ (ຈອມເທວະດາ) ປະຈຳທິດໃຕ້, 

3. ທ້າວວິຣູປັກ (ຈອມນາກ) ປະຈຳທິດຕາວັນຕົກ,

4. ທ້າວກຸເວນ ຫລືທ້າວ ເວດສຸວັນ (ຈອມຍັກ) ປະຈຳທິດເໜືອ.

ສັນ, ນາຍ                                 ສາຣະຖີຂອງເຈົ້າຊາຍສິດທັດຖະ

ຊະດິນ                                       ນັກບວດສາມພີ່ນ້ອງ:

ອຸຣຸເວລະກັດສະປະ                       ຄົນກົກ

ນະທີກັດສະປະ                              ຄົນກາງ

ຄະຍາກັດສະປະ                           ຄົນສຸດທ້າຍ

ຊູຊະກະພຣາມ                             ພຣາມຂີ້ຂໍໃນເຣື່ອງພຣະເວດສັນດອນ

ຕາປຸດສະພັນລິກະ                      ພໍ່ຄ້າສອງພີ່ນ້ອງ

ທ່ານທອນ                                   ວິຊະຍາທອນ

ເທວະທັດ                                 ພຣະ

ໂທນນະພຣາມ                            ພຣາມຜູ້ແບ່ງສາຣີຣິກະທາດ

ທັມມາໂສກະຣາຊ                       ພຣະເຈົ້າອະໂສກ, ອະໂສກ

ທໍຣະນີ                                         ແມ່ພຣະທໍຣະນີເທບທິດາ

ນັນທະ, ພິກຂຸ                              ພຣະອະນຸຊາຂອງພຣະພຸດທະເຈົ້າ - ນັນທະເສນ

ປັດຈະວັດຄີ                               ພວກທັງ 5

ປັນຈະສິກຂາ                               ປັນຈະສິງຂອນຄັນທັບພະເທວະບຸດ

ປັດເສນ                                   ພຣະເຈົ້າປັດເສນທິໂກສົນ

ປິນະໂທ                                    ພຣະເຖຣະ

ປຸນນະທາສີ                                  ຄົນໃຊ້ຂອງນາງສຸຊະດາ

ປຸດສາ                                          ພຣະພຸດທະເຈົ້າໃນປາງກ່ອນ

ປູຣະນະກັດສະປະ                        ຫົວໜ້າຂອງເດັຍຣະຖີໃນລັດທິໜຶ່ງຂອງຄູທັງ 6

ພຣະເຫວດ                                  ພຣະເວດສັນດອນໂພທິສັດ

ພິມພາ                                        ພຣະນາງພິມພາຍະໂສທະຣາ

ພິມພິສານ                                   ພຣະເຈົ້າພິມພິສານ

ພັດທະວັກຄີ                                ພຣະພິກສຸ 30 ອົງ

ມັນລິກາ                                   ພຣະມະເຫສີຂອງພຣະເຈົ້າປັດເສນທິໂກສົນ

ມະຫິນທະ                                 ລູກຊາຍຂອງພຣະເຈົ້າອະໂສກ

ມາຍາ                                      ພຣະມານດາຂອງເຈົ້າຊາຍສິດທັດຖະ, ສຣີມະຫາມາຍາ, ສິຣິມະຫາມາຍາ

ເມຂະລາ 1                                   ຊ້າງຂອງພະຍາມານ

ເມຂະລາ 2                                 ພຣະນາງເທບທິດາປະຈຳສະມຸທອນ

ເມດໄຕຣຍະ                               ພຣະພຸດທະເຈົ້າທີ່ຈະມາຕຮັດສະຣູ້ໃນອະນາຄົດ

ໂມກຄັນລາ                                  ອັກຄະສາວົກເບື້ອງຊ້າຍ, ໂກລິຕະ ຊື່ເດິມ

ຍະສະ                                          ກຸລະບຸດລູກເສດຖີ

ຣາຫຸນ                                         ພຣະໂອຣົດຂອງເຈົ້າຊາຍສິດທັດຖະແລະພຣະນາງພິມພາ

ລູກສາວພະຍາມານ                        ນາງຕັນຫາ, ນາງຣາຄາ, ນາງອໍຣະດີ

ໂລກະບານ                                   ເທບທັງ 4 ທິດ ເບີ່ງ ຈະຕຸໂລກະທ້າວ

ວາລາຫົກ                                 ເທພະບຸດແຫ່ງເມກຝົນ

ວິປັດສີ                                        ພຣະພຸດທະເຈົ້າອົງກ່ອນໃນຈຳນວນ 28 ອົງ

ວິດສຸກັມ                                      ເທພະບຸດ

ສັກໂກໄທ້                                     ທ້າວສັກກະ, ພຣະອິນ

ສັກກະຍະ                                  ກະສັດເຊື້ອພຣະວົງຂອງພຣະພຸດທະເຈົ້າ

ສັງຄະມິດຕາ                              ລູກສາວຂອງພຣະເຈົ້າອະໂສກ

ສາກະຍະ                                   ວົງສາຂອງພຣະພຸດທະເຈົ້າ, (ມະຫານາມ, ພັກຄຸ, ພັດທິຍະ, ກິມພິລະ, ພຣະອະນຸຣຸດທະ, ພຣະອານົນ)

ສາມັນຕະຣາຊ                         ກະສັດແຫ່ງແຄວ້ນໃກ້ຄຽງ

ສາຣີບຸດ                                   ອັກຄະຣະສາວົກເບື້ອງຂວາ ຊື່ເດີມ ແມ່ນ ອຸປະຕິດສະ

ສິດທັດຖະ                                ຊື່ເດີມຂອງພຣະພຸດທະເຈົ້າ(ສຣີທາດ, ສຣີທາຣົກ)

ສີຫານຸຣາຊ                              ບິດາຂອງສຸດໂທທະນະ

ສຸກໂກທະນະ; ສຸກໂກ                  ນ້ອງຊາຍຂອງເຈົ້າສຸດໂທທະນະ

ສຸຊາດາ 1                                     ລູກສາວຂອງນາຍບ້ານທີ່ຖວາຍເຂົ້າມະທຸປາຍາດ

ສຸຊາດາ 2                                     ມະເຫສີຂອງພຣະອິນ

ສຸດທາວາສ                                  ຊື່ຊັ້ນພຣົມເປັນທີ່ຢູ່ຂອງພຣະອະນາຄາມີ ຊື່ງຂຶ້ນໄປເກິດ

ສຸດໂທທະນະ                                ພຣະບິດາຂອງເຈົ້າຊາຍສິດທັດຖະ (ສິຣິສຸດໂທ, ສຣີສຸດໂທ)

ສຸນັນທາ 1                                   ພຣະມານດາຂອງພຣະນາງສິຣິມະຫາມາຍາ

ສຸນັນທາ 2                                   ພັນຣະຍາພຣະອິນ

ສຸບັນ                                         ພະຍາຄຸດ

ສຸພັດທະ 1                                   ພຣະສາວົກຄົນສຸດທ້າຍ

ສຸພັດທະ 2                                   ພຣະພິກຂຸທີ່ກ່າວຈາບຈ້ວງພຣະທັມມະວິໄນ

ໂສດຖິຍະ                                  ພຣາມທີ່ຖວາຍຫຍ້າຄາກ່ອນຕຣັດສະຣູ້

ສະຫັມບໍດີ                                    ທ້າວມະຫາພຣົມອົງໜຶ່ງ

ອັດຖິສາໂຣປັດເຈກ                    ຊື່ພຣະເທວະທັດຈະເປັນພຣະພຸດທະເຈົ້າໃນອະນາຄົດ

ອະຊາດສັດຕູ                           ພຣະຣາຊະໂອຣົດຂອງພຣະເຈົ້າພິມພິສານ

ອະຊິດຕະ                                 ພຣະເຖຣະທີ່ຈະເປັນພຣະເມດໄຕຣພຸດທະເຈົ້າ

ອະນາຖະບິນທິກະ                       ເສດຖີ

ອັນທະນາທິພຣະຮາຊ                    ພຣະບິດາຂອງພຣະນາງສິຣິມະຫາມາຍາ

ອັດສະຊິ                                    ພຣະອາຈານຂອງພຣະສາຣີບຸດ

ວັດສາວະດີ                              ພະຍາມານ

ອາລານດາບົດ                            ດາບົດ

ອະມິໂຕ                                    ນ້ອງຊາຍຂອງເຈົ້າສຸດໂທທະນະ

ອິນຕາ                                      ພຣະອິນ

ອິນທຣາພຣາມ                           ພຣະອິນແປງເປັນພຣາມໃນເຣຶ່ອງພຣະເວດສັນດອນ

ອີສູນ                                     ພຣະອິສວນ

ອຸທະກະດາບົດ                        ດາບົດ

ອຸບາລີ                                   ຊ່າງຕັດຜົມ

ອຸປະກະຊີວົກ                           ຊີວົກນັກບວດໃນນອກພຸດທະສາສນາ

ອຸປະຄຸດ, ພຣະ                        ພຣະບົວເຂັມ, ພຣະກິດສະນາກ